Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
zaterdag 7 december 2024 om 08:32
Precies. Die familie heeft er geen klap mee te maken, zij leven hoe zij leven. Mogen ze zelf weten. Je maakt zelf beslissingen over je eigen leven. Je kon aan zien komen hoe dit zou gaan.Browniedoc schreef: ↑07-12-2024 08:28En dit is precies het verschil tussen zelf je grote broek aan durven trekken en jezelf uit de wedstrijd halen of verwachten dat de rest van de familie zich aanpast aan jou. Maar nee, de schoonfamilie is raar met hun vreemde tradities.
En ik ben er van overtuigd dat dit meer helpt dan de aanpak van TO: jaren lang “ondergaan” met grote weerstand tot een kookpunt waarbij de frustratie zo hoog is opgelopen dat het uitmondt in een conflict waarbij man moet aantonen dat hij van haar houdt door offers te brengen.
Het is symptoombestrijding. Het probleem ligt bij TO en haar man.
zaterdag 7 december 2024 om 09:54
Ik ook. Dat doe je toch niet zonder te overleggen? Ik zou iets zeggen als: "Ik wil mijn afspraak morgen afzeggen omdat het me fijn lijkt weer eens een avond samen te hebben. Vind jij dat ook een goed plan?" Niet voor toestemming, maar om af te spreken dat je die avond lekker samen thuis bent. Maar ik begrijp dat er mensen zijn met een partner die dat kan ruiken?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 12:08
Eens. mooie reactie van je man, maar ook dit is niet hoe ik het zelf graag zou willen. In de ideale situatie zou je inderdaad eerst overlegd hebben.canis-felis schreef: ↑07-12-2024 09:54Ik ook. Dat doe je toch niet zonder te overleggen? Ik zou iets zeggen als: "Ik wil mijn afspraak morgen afzeggen omdat het me fijn lijkt weer eens een avond samen te hebben. Vind jij dat ook een goed plan?" Niet voor toestemming, maar om af te spreken dat je die avond lekker samen thuis bent. Maar ik begrijp dat er mensen zijn met een partner die dat kan ruiken?
zaterdag 7 december 2024 om 13:29
Ik vind dit eigenlijk best onaardig naar je man? Dus jij bent vaak weg en dan moet hij het thuis regelen, nu zeg je op eigen initiatief iets af, komt er toevallig iets leuks voor hem voorbij en had hij dus weg gekund (en een concert is niet iets dat op elke dag kan), en dan zeg je: ik vind het niet gezellig want ik wilde bij jou zijn. Ik zou echt blij zijn dat je man daar zo meegaand en lief in is want ik vind dat echt niet vanzelfsprekend.appelientjex schreef: ↑06-12-2024 21:09En dit. Eerlijk gezegd denk ik dat als ik een keer aan mijn man zou vragen of hij eerder thuis zou komen, hij daar wel gehoor aan zou geven. Of dat hij op zijn minst zou zeggen: wat vervelend dat je je niet lekker voelt, ik zal proberen op tijd thuis te komen. En als hij dan thuis is, zou hij aanbieden te koken.
Vanavond nog: hij vroeg toen ik hem belde in de auto of het goed was als hij vanavond naar een concert ging met zwager die hem mee vroeg. Ik zei: nou je moet het zelf weten, maar ik heb juist gister mijn afspraak voor vanavond afgezegd omdat ik zo vaak weg ben en we elkaar weinig zien. Dan kunnen we gezellig een spelletje spelen vanavond. Mijn man: o ja prima dan ga ik wel niet mee met zwager naar het concert.
zaterdag 7 december 2024 om 13:38
Eens, raar gedoe. Die man dacht waarschijnlijk zelfs dat z’n vrouw haar afspraak gewoon nog had staan, die heeft zij zonder het hem te laten weten/uit te leggen waarom, afgezegd, en dan krijgt hij een spontane uitnodiging voor iets leuks en dan ga je daar passief agressief over doen met ‘zelf weten, maar..’?
Zeg dan gewoon van tevoren: ‘Joh vent, ik zou morgenavond naar die en die gaan maar ik heb zin in een avondje samen, wil jij dat ook?’
zaterdag 7 december 2024 om 13:54
Mee eens.Fiorah schreef: ↑07-12-2024 13:29Ik vind dit eigenlijk best onaardig naar je man? Dus jij bent vaak weg en dan moet hij het thuis regelen, nu zeg je op eigen initiatief iets af, komt er toevallig iets leuks voor hem voorbij en had hij dus weg gekund (en een concert is niet iets dat op elke dag kan), en dan zeg je: ik vind het niet gezellig want ik wilde bij jou zijn. Ik zou echt blij zijn dat je man daar zo meegaand en lief in is want ik vind dat echt niet vanzelfsprekend.
Ik zou mijn man zijn concert gunnen en genieten van een avond alleen thuis.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 7 december 2024 om 13:56
Ik had gereageerd vanuit mijn eigen perspectief waarin zoiets met enige regelmaat voorkomt. Maar bij ons moet één van beiden thuis zijn voor de kinderen altijd en dat ben ik dus meestal. En dan zou het kunnen voorkomen dat ik dus iets afzeg zodat man en ik elkaar nog zien en dat man dan vervolgens met zoiets komt. Of dat ik niks afzeg maar gewoon vind dat na 4/5 avonden elkaar niet zien het tijd wordt elkaar te zien, en dan komt hij met zoiets.Fiorah schreef: ↑07-12-2024 13:29Ik vind dit eigenlijk best onaardig naar je man? Dus jij bent vaak weg en dan moet hij het thuis regelen, nu zeg je op eigen initiatief iets af, komt er toevallig iets leuks voor hem voorbij en had hij dus weg gekund (en een concert is niet iets dat op elke dag kan), en dan zeg je: ik vind het niet gezellig want ik wilde bij jou zijn. Ik zou echt blij zijn dat je man daar zo meegaand en lief in is want ik vind dat echt niet vanzelfsprekend.
Je hebt gelijk dat als je zelf juist veel weg gaat en partner niet, door wat onaardig over komt.
zaterdag 7 december 2024 om 14:01
Sowieso, dingen gaan doen in de hoop dat de ander dan hetzelfde gaat doen is een recept voor teleurstellingen. Dan krijg je op den duur situaties waar de een zegt: ik doe hier altijd alles, ik ga er aan kapot, en de ander heeft geen idee.Lieveheersbeestje schreef: ↑07-12-2024 13:38Eens, raar gedoe. Die man dacht waarschijnlijk zelfs dat z’n vrouw haar afspraak gewoon nog had staan, die heeft zij zonder het hem te laten weten/uit te leggen waarom, afgezegd, en dan krijgt hij een spontane uitnodiging voor iets leuks en dan ga je daar passief agressief over doen met ‘zelf weten, maar..’?
Zeg dan gewoon van tevoren: ‘Joh vent, ik zou morgenavond naar die en die gaan maar ik heb zin in een avondje samen, wil jij dat ook?’
Heb zelf altijd een enorme hekel aan dankbaar moeten zijn voor een opoffering die een ander heeft gedaan zonder dat ik daar weet van had. Ik had als man dan liever gehad dat mijn vrouw wél lekker haar afspraak had laten staan, in plaats van opeens ongemerkt iets verschuldigd te zijn.
zaterdag 7 december 2024 om 14:09
Ja dat snap ik hoor, als hij voortdurend weg is en er komt weer eens wat langs dat je dan denkt: het is wel een keer klaar.Minik schreef: ↑07-12-2024 13:56Ik had gereageerd vanuit mijn eigen perspectief waarin zoiets met enige regelmaat voorkomt. Maar bij ons moet één van beiden thuis zijn voor de kinderen altijd en dat ben ik dus meestal. En dan zou het kunnen voorkomen dat ik dus iets afzeg zodat man en ik elkaar nog zien en dat man dan vervolgens met zoiets komt. Of dat ik niks afzeg maar gewoon vind dat na 4/5 avonden elkaar niet zien het tijd wordt elkaar te zien, en dan komt hij met zoiets.
Je hebt gelijk dat als je zelf juist veel weg gaat en partner niet, door wat onaardig over komt.
Bij ons ben ik degene die verreweg het meest weg is, maar ik weet ook dat het geen recht is ofzo. Ik hou wel in de gaten dat er ook lege avonden overblijven. Voor ons samen, voor hem om op pad te gaan of zodat hij thuis wat kan aanrommelen en ik kind naar bed breng.
zaterdag 7 december 2024 om 19:23
Ik geloof dat jullie me totaal verkeerd begrijpen, ik had mijn man aan de telefoon toen ik dat zei en we hadden we gewoon een leuk gesprek en is allemaal in overleg gegaan. Ik zei aan de telefoon: ik spreek je zo thuis verder wel. En toen appte hij me dus dit daarna. Jullie weten de toon helemaal niet van hoe ik “je moet het zelf weten” zei. Dat kan je snibbig zeggen, of aardig. Er worden nu totaal verkeerde en voorbarige conclusies getrokken die echt nergens op slaan en nergens op gebaseerd zijn. Ook waren we allebei niet geïrriteerd en was mijn reactie ook niet passief agressief en is dat ook niet door hem zo geïnterpreteerd. We zijn allebei vaak de deur uit, dus soms leven we wat langs elkaar heen en daar moeten we op letten. Onze communicatie gaat ook vaak op het laatste moment, dan gaat het bijvoorbeeld van o shit vergeten te zeggen maar vanavond heb ik een concert/etentje/afspraak. Lastig als je kids hebt en dan dus last minute een oppas moet regelen, elkaar dan bijna niet ziet of een van de twee moet dan zijn afspraak afzeggen. Dat was nu trouwens niet het geval. Nu had ik idd een afspraak afgezegd omdat ik het zelf was teveel vond worden, dat wist man ook, en hebben we een leuke avond samen gehad. Als hij heel graag naar t concert had gewild was dat ook prima geweest overigens. Het was dus juist een illustratie van dat we proberen rekening met elkaar te houden en naar elkaar luisteren, en naast onze dingen buiten te deur ook proberen tijd samen in te plannen en dat leuk vinden. Vanavond heeft man weer een feest ergens waar hij heen gaat, dus vandaar dat hij gister zei: prima dan ga ik vanavond niet naar t concert en morgen dan wel naar t feest.
Ik heb het idee dat jullie totaal aan de haal gaan met mijn verhaal en aan jumping to conclusions doen.
Ik heb het idee dat jullie totaal aan de haal gaan met mijn verhaal en aan jumping to conclusions doen.
appelientjex wijzigde dit bericht op 07-12-2024 20:24
27.10% gewijzigd
zaterdag 7 december 2024 om 20:12
Stoppen met ergeren op commando lijkt me erg lastig. Daarbij: dat lijkt me het begin van het einde. Dan ga je je dus emotioneel terugtrekken en ga je denken “laat maar”, en los je het zelf wel op allemaal. Dat levert net zo goed afstand op.S-Groot schreef: ↑06-12-2024 22:51Nee hoor. Ik en nog een paar anderen adviseren juist therapie voor TO. Wellicht dat er uit de dan veranderende dynamiek nog relatietherapie voortvloeit, maar misschien ook niet.
Wat ik in elk geval niet helpend vind is je continu aan je partner gaan zitten ergeren, dan kom je uiteindelijk gewoon uit waar Ladara beland is (je man niet uit kunnen staan en geen enkele liefde meer voor hem voelen). Ga dan achter je keuze staan om het nu te laten liggen en kies er dan óók voor om te stoppen met je overal aan te ergeren want anders creëer je alleen maar meer afstand, waar je mogelijk niet meer van terug kunt komen.
zaterdag 7 december 2024 om 20:50
Dat is één mogelijkheid. Een andere mogelijkheid is om te proberen jezelf aan te wennen om je bewust niet te ergeren. Dat is niet hetzelfde als op commando stoppen met ergeren. De meeste goed functionerende volwassenen hebben wel enige mate van controle en mogelijkheid tot sturen van hun gedachten en daarmee hun gevoelens. Dat kan tot op zekere hoogte echt wel.appelientjex schreef: ↑07-12-2024 20:12Stoppen met ergeren op commando lijkt me erg lastig. Daarbij: dat lijkt me het begin van het einde. Dan ga je je dus emotioneel terugtrekken en ga je denken “laat maar”, en los je het zelf wel op allemaal. Dat levert net zo goed afstand op.
Daarnaast hoeft je niet meteen te denken 'laat maar ', maar kun je er ook voor kiezen om je eigen gedrag, handelen en reageren zo positief mogelijk, of in ieder geval zo min mogelijk energievretend, te houden. Dat is echt niet hetzelfde als alles zelf oplossen. Ik vind dit erg zwart-wit gedacht.
En dat levert waarschijnlijk geen afstand op, maar een gevoel van zelfrespect en trots dat zíj in ieder geval positief beïnvloedt wat in haar macht ligt.
zaterdag 7 december 2024 om 20:55
DitJufjoke schreef: ↑07-12-2024 20:50Dat is één mogelijkheid. Een andere mogelijkheid is om te proberen jezelf aan te wennen om je bewust niet te ergeren. Dat is niet hetzelfde als op commando stoppen met ergeren. De meeste goed functionerende volwassenen hebben wel enige mate van controle en mogelijkheid tot sturen van hun gedachten en daarmee hun gevoelens. Dat kan tot op zekere hoogte echt wel.
Daarnaast hoeft je niet meteen te denken 'laat maar ', maar kun je er ook voor kiezen om je eigen gedrag, handelen en reageren zo positief mogelijk, of in ieder geval zo min mogelijk energievretend, te houden. Dat is echt niet hetzelfde als alles zelf oplossen. Ik vind dit erg zwart-wit gedacht.
En dat levert waarschijnlijk geen afstand op, maar een gevoel van zelfrespect en trots dat zíj in ieder geval positief beïnvloedt wat in haar macht ligt.
zaterdag 7 december 2024 om 21:02
Ik vraag me dan wel af hoe dit er in de praktijk uit zou zien. Het probleem is toch dat TO er zo goed als alleen voor staat? Hoe kan zij dit dan aanpakken zonder zich te ergeren en zonder alles alleen te doen? Ik zie dat oprecht niet.Jufjoke schreef: ↑07-12-2024 20:50Dat is één mogelijkheid. Een andere mogelijkheid is om te proberen jezelf aan te wennen om je bewust niet te ergeren. Dat is niet hetzelfde als op commando stoppen met ergeren. De meeste goed functionerende volwassenen hebben wel enige mate van controle en mogelijkheid tot sturen van hun gedachten en daarmee hun gevoelens. Dat kan tot op zekere hoogte echt wel.
Daarnaast hoeft je niet meteen te denken 'laat maar ', maar kun je er ook voor kiezen om je eigen gedrag, handelen en reageren zo positief mogelijk, of in ieder geval zo min mogelijk energievretend, te houden. Dat is echt niet hetzelfde als alles zelf oplossen. Ik vind dit erg zwart-wit gedacht.
En dat levert waarschijnlijk geen afstand op, maar een gevoel van zelfrespect en trots dat zíj in ieder geval positief beïnvloedt wat in haar macht ligt.
zaterdag 7 december 2024 om 21:16
Ja, lastig. Dat zal een mindset dingetje zijn, misschien dan. Dingen waarvan je weet dat je ze niet op heel korte termijn gaat aanpakken en oplossen, ook even niet teveel negatieve aandacht te geven.
zaterdag 7 december 2024 om 21:39
Eens. En dat betekent niet dat ze geen “goed functionerende volwassene is met enige mate van zelfcontrole”. Ik snap haar gevoel van eenzaamheid wel. Je kan het wel heel rationeel benaderen allemaal en zeggen dat ze zich maar niet moet ergeren, maar dat neemt haar gevoel niet weg dat ze er emotioneel en praktisch grotendeels alleen voor staat. Het lijkt mij heel menselijk dat je je dan maar terug gaat trekken, als hij niet reageert op haar wanhoop en het probleem niet ziet.
appelientjex wijzigde dit bericht op 07-12-2024 21:53
30.53% gewijzigd
zaterdag 7 december 2024 om 21:47
Dat is dan ook totaal niet wat ik schrijf.appelientjex schreef: ↑07-12-2024 21:39Eens. En dat betekent niet dat ze geen “goed functionerende volwassene is met enige mate van zelfcontrole”.
zaterdag 7 december 2024 om 21:49
Dat is inderdaad een kwestie van 'mindset'. En het is een keuze om jezelf die mindset aan te meten of niet. Onderdeel van die mindset is dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen keuzes (je bent niet als overgeleverd aan de goden - of man - op dit punt beland, je hebt daar gewoon ook je eigen verantwoordelijkheid in en je eigen keuzes in gemaakt en nu maak je ook weer keuzes).
Minik denkt nog verder te willen met deze man, als dat je keuze is én je keuze is om nu geen hulp te zoeken dan moet je natuurlijk vooral niet een hoop wrok gaan cultiveren totdat je wel toe bent aan hulp zoeken.
zaterdag 7 december 2024 om 21:57
En waarvoor zou ze dan precies zelf in therapie moeten, voor welk probleem en met welk behandeldoel? En op welke diagnose? zonder diagnose krijgt je de zorg niet vergoed, en ik zou niet weten welke diagnose TO zou hebben.
zaterdag 7 december 2024 om 22:16
Dan lijkt het me ook wat laat voor die hulp. Volgens mij werd 'proberen je niet meer aan alles te ergeren' dan ook als plan B genoemd.S-Groot schreef: ↑07-12-2024 21:49Dat is inderdaad een kwestie van 'mindset'. En het is een keuze om jezelf die mindset aan te meten of niet. Onderdeel van die mindset is dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen keuzes (je bent niet als overgeleverd aan de goden - of man - op dit punt beland, je hebt daar gewoon ook je eigen verantwoordelijkheid in en je eigen keuzes in gemaakt en nu maak je ook weer keuzes).
Minik denkt nog verder te willen met deze man, als dat je keuze is én je keuze is om nu geen hulp te zoeken dan moet je natuurlijk vooral niet een hoop wrok gaan cultiveren totdat je wel toe bent aan hulp zoeken.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 7 december 2024 om 22:57
Waarom moet het per se vergoed worden dan?appelientjex schreef: ↑07-12-2024 21:57En waarvoor zou ze dan precies zelf in therapie moeten, voor welk probleem en met welk behandeldoel? En op welke diagnose? zonder diagnose krijgt je de zorg niet vergoed, en ik zou niet weten welke diagnose TO zou hebben.
Je hebt geen diagnose nodig om voor jezelf op een rijtje te willen krijgen wat je eigenlijk wilt met je niet heel fijne relatie, hoe patronen tot stand komen, hoe je jezelf al dan niet anders op kunt of wilt stellen om die patronen te doorbreken, wanneer je grens bereikt is en je er een punt achter zet.
Nee dat wordt waarschijnlijk niet vergoed. Nou en? Dat worden sinterklaascadeaus ook niet en toch koop je ze.
zondag 8 december 2024 om 00:56
Iemand kan gewoon een therapeut inschakelen, dat doen zoveel mensen.appelientjex schreef: ↑07-12-2024 21:57En waarvoor zou ze dan precies zelf in therapie moeten, voor welk probleem en met welk behandeldoel? En op welke diagnose? zonder diagnose krijgt je de zorg niet vergoed, en ik zou niet weten welke diagnose TO zou hebben.
zondag 8 december 2024 om 01:42
Dan had hij geen ja moeten zeggen.
Het is gewoon een patroon. Hij leeft zijn leven. En als het hém uit komt horen TO en zijn kinderen daarbij.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zondag 8 december 2024 om 08:25
S-Groot schreef: ↑06-12-2024 22:51Nee hoor. Ik en nog een paar anderen adviseren juist therapie voor TO. Wellicht dat er uit de dan veranderende dynamiek nog relatietherapie voortvloeit, maar misschien ook niet.
Wat ik in elk geval niet helpend vind is je continu aan je partner gaan zitten ergeren, dan kom je uiteindelijk gewoon uit waar Ladara beland is (je man niet uit kunnen staan en geen enkele liefde meer voor hem voelen). Ga dan achter je keuze staan om het nu te laten liggen en kies er dan óók voor om te stoppen met je overal aan te ergeren want anders creëer je alleen maar meer afstand, waar je mogelijk niet meer van terug kunt komen.
Dat is een incorrecte aanname. Ik kan mijn man prima uitstaan en als ik geen liefde had gevoeld was ik al weg geweest. Ik vind het ook niet okee dat je dit soort dingen als feiten poneert over andermans relatie. Ik vind mijn relatie complex. Blijkbaar is die complexiteit heel ingewikkeld voor jou en vind je het makkelijker om er een binaire uitspraak over te doen, maar dat is vooral heel kortzichtig. Het zegt iets over jouw sprookjesperspectief op relaties waarbij de relatie blijkbaar ofwel goed ofwel slecht is, maar de werkelijkheid is veel ingewikkelder dan dat eenzijdige beeld. Ik denk dat relaties een stuk minder snel stuk zouden lopen als die ingewikkeldheid onderwerp van gesprek zou kunnen zijn zónder dat de meute roept dat je maar weg moet gaan.
zondag 8 december 2024 om 08:43
Als man echt niet mee wil en ik zelf in therapie zou gaan, vind ik het wel bij voorbaat gevoelsmatig lastig dat ik dan nog meer afstand creëer. Want dan ga ik straks aan mezelf werken, maar hij doet niet mee. Is de kans dan niet groot dat ik uiteindelijk niet meer met hem verder kan omdat we alleen maar verder uit elkaar groeien? Of is dat een onlogisch doemscenario?
Overigens weet ik ook niet zo goed met welke hulpvraag ik bij een therapeut zou moeten aankloppen nu. Ik ben ongelukkig in mijn relatie en mijn man wil niets veranderen, hoe word ik zelf weer gelukkig? Dan zie ik maar twee opties… 1, ik moet alles veranderen, het probleem ligt aan mij, ik moet me anders gaan voelen over de situatie en dan word ik gelukkiger al verandert er niks. 2, ik moet volledig voor mezelf opkomen en de relatie houdt op.
Misschien veel te kortzichtig hoor, maar ik weet het ook niet meer.
Overigens weet ik ook niet zo goed met welke hulpvraag ik bij een therapeut zou moeten aankloppen nu. Ik ben ongelukkig in mijn relatie en mijn man wil niets veranderen, hoe word ik zelf weer gelukkig? Dan zie ik maar twee opties… 1, ik moet alles veranderen, het probleem ligt aan mij, ik moet me anders gaan voelen over de situatie en dan word ik gelukkiger al verandert er niks. 2, ik moet volledig voor mezelf opkomen en de relatie houdt op.
Misschien veel te kortzichtig hoor, maar ik weet het ook niet meer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
