Relaties
alle pijlers
Steeds minder sociaal aan het worden
zondag 12 juni 2022 om 16:13
Ik merk dat ik na de corona steeds minder sociaal ben en eigenlijk helemaal geen zin meer heb in drukke gelegenheden (denk aan een festival/jaarmarkt/pretpark) waar veel mensen zijn. Ik word ook sociaal steeds meer gehandicapt en kan mezelf gewoon niet zijn bij een ander. Als ik nu een nieuwe vriendschap zou moeten maken zou ik dat niet eens meer kunnen denk ik.
Ik heb een paar mensen waar ik mezelf bij kan zijn. Mijn kinderen, vriend, ouders en ik heb één goede vriendin. Voor de rest heb ik gewoon geen zin meer in mensen. Met m'n collega's kan ik met de meeste goed overweg. Soms gaan we ook met en paar meiden uit eten. Dat vind ik dat best leuk maar zo'n avond kost me gewoon heel veel energie. Hetzelfde al ik met een paar moeders van school eens help op school. Ik vind het leuk om te doen maar ik ben altijd blij als ik thuis ben. Ik kan gewoon zo moeilijk mezelf zijn, ik word ongemakkelijk van stiltes die dan vallen en ik ben de hele tijd mee bezig wat ze niet van mij denken. Sommige mensen vind ik ook zwaar vermoeiend. Die dan wel vol van zich zijn en dat ook duidelijk laten horen en zien. Ik vind veel mensen ook irritant of te luidruchtig of te zeikerig. Dit is natuurlijk mijn probleem maar ik merk dat het steeds erger wordt. Ik ben net bijvoorbeeld bij een kermis geweest (puur voor de kinderen, want ik ga wel eens naar zulke dingen voor hun) en ik zit nu met hoofdpijn op de bank. Maar wel blij dat ik weer lekker thuis ben in m'n eigen huisje. Ik zit liever in m'n eigen bubbel. Zo de barbecue aan, lekker eten met m'n gezin en vanavond een film kijken met m'n vriend. Heerlijk vind ik dat. Morgen hoef ik niet te werken en zit ik de hele dag thuis (op boodschappen en kinderen halen na). Ik kijk Netflix, doe wat huishouden, ga wat vitamine d op doen in de tuin en that's it. Ik geniet echt van zo'n dag.
Meer mensen die een beetje hetzelfde ervaren? Of moet ik me zorgen gaan maken?
Ik heb een paar mensen waar ik mezelf bij kan zijn. Mijn kinderen, vriend, ouders en ik heb één goede vriendin. Voor de rest heb ik gewoon geen zin meer in mensen. Met m'n collega's kan ik met de meeste goed overweg. Soms gaan we ook met en paar meiden uit eten. Dat vind ik dat best leuk maar zo'n avond kost me gewoon heel veel energie. Hetzelfde al ik met een paar moeders van school eens help op school. Ik vind het leuk om te doen maar ik ben altijd blij als ik thuis ben. Ik kan gewoon zo moeilijk mezelf zijn, ik word ongemakkelijk van stiltes die dan vallen en ik ben de hele tijd mee bezig wat ze niet van mij denken. Sommige mensen vind ik ook zwaar vermoeiend. Die dan wel vol van zich zijn en dat ook duidelijk laten horen en zien. Ik vind veel mensen ook irritant of te luidruchtig of te zeikerig. Dit is natuurlijk mijn probleem maar ik merk dat het steeds erger wordt. Ik ben net bijvoorbeeld bij een kermis geweest (puur voor de kinderen, want ik ga wel eens naar zulke dingen voor hun) en ik zit nu met hoofdpijn op de bank. Maar wel blij dat ik weer lekker thuis ben in m'n eigen huisje. Ik zit liever in m'n eigen bubbel. Zo de barbecue aan, lekker eten met m'n gezin en vanavond een film kijken met m'n vriend. Heerlijk vind ik dat. Morgen hoef ik niet te werken en zit ik de hele dag thuis (op boodschappen en kinderen halen na). Ik kijk Netflix, doe wat huishouden, ga wat vitamine d op doen in de tuin en that's it. Ik geniet echt van zo'n dag.
Meer mensen die een beetje hetzelfde ervaren? Of moet ik me zorgen gaan maken?
sjiraf wijzigde dit bericht op 12-06-2022 16:23
5.97% gewijzigd
zondag 12 juni 2022 om 16:18
Sjiraf schreef: ↑12-06-2022 16:13Ik word ook sociaal steeds meer gehandicapt en kan mezelf gewoon niet zijn bij een ander.
Soms gaan we ook met en paar meiden uit eten. Dat vind ik dat best leuk maar zo'n avond kost me gewoon heel veel energie. Hetzelfde al ik met een paar moeders van school eens help op school. Ik vind het leuk om te doen maar ik ben altijd blij als ik thuis ben. Ik kan gewoon zo moeilijk mezelf zijn
Ik ben benieuwd: was dit voorheen echt anders of was je je er toen minder van bewust? Dus word je echt meer 'sociaal gehandicapt' of kon je voorheen ook niet zo makkelijk jezelf zijn maar stapte je daar vaker/makkelijker overheen?
zondag 12 juni 2022 om 16:29
Precies wat je zegt. Het zat er altijd wel in maar ik heb nu het idee dat je het ziet aan me. Het is niet dat ik verlegen ben maar ik ga dan ook meer proberen de lolbroek uit te hangen om leuk gevonden te worden. Achteraf denk ik dan wtf waarom deed ik dat? En waarom wil ik leuk gevonden worden? Ik moet daar gewoon schijt aan hebben. Ik loop tegen de 40 en ik vind dit gewoon basisschool gedrag.
zondag 12 juni 2022 om 16:37
Mijn vriend is nog erger dan ik. Hij werkt 50 uur in de week en als hij thuis is is hij ook zo'n huismuts. Hij vindt het thuis ook fijn (gelukkig maar haha) maar toch is hij socialer en niet zo overprikkeld na een drukke sociale dag. Maar als hij moet kiezen tussen een avond naar een concert of een avond thuis op de bank met een film en hapjes kiest hij ook voor het laatste.
Wel vervelend voor je dat het zoveel spanning opleverd thuis Shero. Waar loop je vooral tegenaan dan?
sjiraf wijzigde dit bericht op 12-06-2022 16:41
0.07% gewijzigd
zondag 12 juni 2022 om 16:38
Ik heb dat ook en gedij er goed op. Ik heb geen FOMO en wat andere mensen er van denken zal me een worst zijn. Die zie ik toch niet.
Een kleine kring mensen om me heen zoals m'n kinderen, partner, zus, 2 goede vriendinnen en m'n schoonmoeder voldoet ruim.
Grote evenementen, voorjaarsmarkten, pretparken, drukke winkelsteden zuigen me leeg.
Ik ben graag thuis in onze hele fijne tuin en vermaak me prima. Partner staat er ook zo in, helemaal dezelfde golflengte.
Het is niet dat ik nergens naar toe ga maar ben daar selectief in.
Een kleine kring mensen om me heen zoals m'n kinderen, partner, zus, 2 goede vriendinnen en m'n schoonmoeder voldoet ruim.
Grote evenementen, voorjaarsmarkten, pretparken, drukke winkelsteden zuigen me leeg.
Ik ben graag thuis in onze hele fijne tuin en vermaak me prima. Partner staat er ook zo in, helemaal dezelfde golflengte.
Het is niet dat ik nergens naar toe ga maar ben daar selectief in.
zondag 12 juni 2022 om 16:40
Bij heel weinig mensen. Ik kon 3 jaar geleden wel makkelijker een gesprek aanknopen met een onbekend persoon. Nu denk ik pfoe wat een gedoe ik hou liever m'n mond. Hetzelfde als naar een evenement gaan. Ik vond bijvoorbeeld zo'n jaarmarkt heel leuk maar nu denk ik bah al die drukte.
zondag 12 juni 2022 om 17:07
Sjiraf schreef: ↑12-06-2022 16:29Precies wat je zegt. Het zat er altijd wel in maar ik heb nu het idee dat je het ziet aan me. Het is niet dat ik verlegen ben maar ik ga dan ook meer proberen de lolbroek uit te hangen om leuk gevonden te worden. Achteraf denk ik dan wtf waarom deed ik dat? En waarom wil ik leuk gevonden worden? Ik moet daar gewoon schijt aan hebben. Ik loop tegen de 40 en ik vind dit gewoon basisschool gedrag.
En was dat voorheen anders? Het komt op mij over dat je altijd al een masker op had in dat soort situaties en je dat nu niet meer zo bevalt of minder goed lukt?
zondag 12 juni 2022 om 17:17
Ah zo, nou ik heb precies hetzelfde. Het is dat ik alleen ben, anders zou ik ook niet afspreken met allerlei mensen denk ik.Sjiraf schreef: ↑12-06-2022 16:40Bij heel weinig mensen. Ik kon 3 jaar geleden wel makkelijker een gesprek aanknopen met een onbekend persoon. Nu denk ik pfoe wat een gedoe ik hou liever m'n mond. Hetzelfde als naar een evenement gaan. Ik vond bijvoorbeeld zo'n jaarmarkt heel leuk maar nu denk ik bah al die drukte.
Ik nam altijd te veel op me om leuk te doen, aardig gevonden te worden. Laatste tijd zit ik gewoon ergens met een strakke bek bij omdat ik geen zin heb om sociale smeerolie te zijn. Ja dat voelt ergens wel sociaal gehandicapt misschien.
Ik kreeg er zelfs een negatieve reactie op laatst, iemand vroeg wat is er, je kijkt alsof het niet goed met je gaat ??? Maar ook echt zo fanatiek/boos...
Introverten snappen dit wel, dat je af en toe lekker stil voor je uit wil kijken en dat is fijn.
zondag 12 juni 2022 om 17:25
Ik lees een introvert persoon die aan een zelf opgelegde extraverte norm probeert te voldoen. Je bent niet sociaal gehandicapt joh. Introverten en extraverten krijgen energie uit andere dingen, verwerken prikkels verschillend en communiceren verschillend. Daar is geen standaard norm voor. Je bent prima zoals je bent.
Ik vind hier dingen van.
zondag 12 juni 2022 om 17:48
Ik vind rondstruinen op een jaarmarkt/festival/kermis iets heel anders dan bijvoorbeeld small talk moeten houden met vage kennissen op een verjaardag of op het schoolplein. Het eerste vind ik hartstikke leuk, bij het tweede krijg ik al buikpijn als ik er aan denk.
Verder ben ik ook gewoon heel graag thuis en in mijn eigen bubbel, TO. Niks mis mee als je niet ieder weekend de hort op gaat! Niks van aantrekken als andere mensen dat raar of saai vinden, iedereen is anders.
Verder ben ik ook gewoon heel graag thuis en in mijn eigen bubbel, TO. Niks mis mee als je niet ieder weekend de hort op gaat! Niks van aantrekken als andere mensen dat raar of saai vinden, iedereen is anders.
So much universe, and so little time.
zondag 12 juni 2022 om 17:49
Oh zo herkenbaar!
Bij mij was het er altijd al maar tijdens corona lag er minder druk op sociale situaties dus valt het nu extra op nu we weer 'moeten'.
Dat stukje grappig doen herken ik ook. Gisteren nog, een feestje waar ik enorm tegenop zag want ik ken er bijna niemand maar ga wel mee omdat ik het ook fijn vind als mijn vriend met mij meegaat naar dingen.
En dan ben ik daar, heb ik het hoogste woord en me achteraf weer afvragen of ik mezelf belachelijk heb gemaakt met dat drukke gedoe (en doodmoe)
Bij mij was het er altijd al maar tijdens corona lag er minder druk op sociale situaties dus valt het nu extra op nu we weer 'moeten'.
Dat stukje grappig doen herken ik ook. Gisteren nog, een feestje waar ik enorm tegenop zag want ik ken er bijna niemand maar ga wel mee omdat ik het ook fijn vind als mijn vriend met mij meegaat naar dingen.
En dan ben ik daar, heb ik het hoogste woord en me achteraf weer afvragen of ik mezelf belachelijk heb gemaakt met dat drukke gedoe (en doodmoe)
zondag 12 juni 2022 om 18:08
Niet helemaal. Dan kwam er af en toe een grapje uit waar ik achter stond. Nu kraam ik soms iets uit en dan denk ik achteraf had maar gewoon m'n mond gehouden want zo grappig was dat grapje niet. Of dan ga ik maar door en door. Toen was ik meer mezelf. Nu weet ik niet eens meer hoe ik me moet gedragen als mezelf. Ik voel me zo ongemakkelijk steeds.
zondag 12 juni 2022 om 18:10
Haha sssttttt!
zondag 12 juni 2022 om 18:14
Sjiraf schreef: ↑12-06-2022 18:08Niet helemaal. Dan kwam er af en toe een grapje uit waar ik achter stond. Nu kraam ik soms iets uit en dan denk ik achteraf had maar gewoon m'n mond gehouden want zo grappig was dat grapje niet. Of dan ga ik maar door en door. Toen was ik meer mezelf. Nu weet ik niet eens meer hoe ik me moet gedragen als mezelf. Ik voel me zo ongemakkelijk steeds.
Toch meer jezelf dus. Misschien een beetje verleerd? Je bent nu onzekerder over jezelf in gezelschappen? Zou je die onzekerheid weer meer los durven laten? En vooral heel veel minder streng voor jezelf durven zijn? Dat je jezelf niet zo veroordeelt omdat je grapje niet grappig genoeg was naar je zin? Wees wat liever voor jezelf.
zondag 12 juni 2022 om 18:15
Ja dat wilde ik dus net zeggen. Ik weet niet hoe oud je bent, en voor iedereen zal het keerpunt anders liggen, maar zo halverwege de 30 was ik er opeens klaar mee, met uitgaan en feestjes en evenementen en dingen als koninginnedag (dat heette toen nog zo). Opeens dacht ik: wat doe ik hier eigenlijk? En toen was er geen corona geweest.
.
zondag 12 juni 2022 om 18:18
Ik denk dat ik daar nu ook gewoon last van heb. Die corona bubbel beviel me dan ook heel goed. Vooral toen we als gezin een week in quarantaine zaten en ik helemaal de deur niet uit hoefde. Boodschappen werden afgegeven voor de deur door m'n ouders en de kinderen hoefde ik niet te halen en brengen naar school. We hebben toen veel spelletjes gedaan, tv gekeken, de achtertuin bijgewerkt, lekkere dingen gebakken en noem maar op. Zo fijn was dat!Lena12 schreef: ↑12-06-2022 17:49Oh zo herkenbaar!
Bij mij was het er altijd al maar tijdens corona lag er minder druk op sociale situaties dus valt het nu extra op nu we weer 'moeten'.
Dat stukje grappig doen herken ik ook. Gisteren nog, een feestje waar ik enorm tegenop zag want ik ken er bijna niemand maar ga wel mee omdat ik het ook fijn vind als mijn vriend met mij meegaat naar dingen.
En dan ben ik daar, heb ik het hoogste woord en me achteraf weer afvragen of ik mezelf belachelijk heb gemaakt met dat drukke gedoe (en doodmoe)
En inderdaad heel herkenbaar van het hoge woord hebben en achteraf denken whyyy!?!
zondag 12 juni 2022 om 18:23
Ik loop tegen de 40 aan dus het kan op zich wel kloppen. Ik heb het idee dat soms ook de hormonen opspelen. Menstruatie is aan het veranderen, veel hoofdpijn en daardoor ben ik soms wat chagrijnig.impala schreef: ↑12-06-2022 18:15Ja dat wilde ik dus net zeggen. Ik weet niet hoe oud je bent, en voor iedereen zal het keerpunt anders liggen, maar zo halverwege de 30 was ik er opeens klaar mee, met uitgaan en feestjes en evenementen en dingen als koninginnedag (dat heette toen nog zo). Opeens dacht ik: wat doe ik hier eigenlijk? En toen was er geen corona geweest.
zondag 12 juni 2022 om 18:23
Sommige mensen vind ik ook zwaar vermoeiend. Die dan wel vol van zich zijn en dat ook duidelijk laten horen en zien. Ik vind veel mensen ook irritant of te luidruchtig of te zeikerig. Dit is natuurlijk mijn probleem maar ik merk dat het steeds erger wordt.
Dat wordt ook steeds erger. Ligt niet aan jou.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in