Relaties
alle pijlers
Sterfbed & ruzie
zaterdag 8 juli 2023 om 08:13
Mijn man heeft een zeer slechte band met zijn vader (90+) die hem altijd heeft gekleineerd en getreiterd. Vijf jaar geleden hoorden we dat zijn vader niet lang meer te leven had. Dat viel dus mee. Wel gaat het inmiddels zeer slecht met hem.
Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.
Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.
Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.
Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.
Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.
Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.
Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.
Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.
Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
woensdag 19 juli 2023 om 10:41
Ik gok zomaar dat je dit schrijft vanuit een totaal andere familiedynamiek.Noekie-Noek schreef: ↑19-07-2023 10:20Ik heb het niet over rekenung houden met de gevoelens van anderen maar over de man van TO. Ik gaf alleen aan hoe het voor ouders kan zijn voelen om dat een verhaal 2 kanten heeft en de andere kant er een andere kijk op hebben.
Als ik als zus zou vragen mij te ondersteunen omdat ik en moeder het niet meer trekken alleen en broer zou zeggen daar begin ik niet aan en op vakantie gaan weet ik ook niet of ik hem zou bellen dat het slechter gaat.
Door jezelf zo op te stellen en aan te sturen op een breuk omdatvje zelf niet durft te breken tijdens het sterfbed van je vader vind ik nogal wat.
Je vader gaat maar 1x dood je hebt maar 1x de tijd om afscheid te nemen en eventueel nog te zeggen wat je wil zeggen zodat je het oor jezef kan afsluiten. Dat doe je niet voor je moeder, je zus en misschien zelfs niet voor je vader die jou graag nog een keer zou zien voor hij sterft maar voor jezelf.
Natuurlijk heeft de andere kant een andere kijk, dat is nou net het hele probleem. Maar dat betekent niet dat man maar weer moet buigen.
En over dat afsluiten, man is toch duidelijk? Waarom probeer jij dan te hameren op dat het voor man zo goed zou zijn en dat ie spijt gaat krijgen?
Dit zijn voor mij (en dat zeg ik uit ervaring) dooddoeners gezegd door mensen die geen flauw idee hebben hoe verziekt de verhoudingen kunnen zijn waardoor je tot zo'n keuze komt.
woensdag 19 juli 2023 om 10:52
Je kunt het prima afsluiten zonder iemand op zijn of haar sterfbed te bezoeken. Heb ik ook gedaan. En geen spijt.Je vader gaat maar 1x dood je hebt maar 1x de tijd om afscheid te nemen en eventueel nog te zeggen wat je wil zeggen zodat je het oor jezef kan afsluiten. Dat doe je niet voor je moeder, je zus en misschien zelfs niet voor je vader die jou graag nog een keer zou zien voor hij sterft maar voor jezelf.
Het was immers al veel eerder afgesloten voor mij. Ik had geen positieve gevoelens meer voor mijn moeder. In die zin was het mijn moeder helemaal niet meer. Ik kon dit prima voor mezelf beredeneren zonder dat mens te hoeven zien en negatieve gevoelens te krijgen.
En of ze me had willen zien, geen idee. Iemand die dood is weet toch niet meer of ik de laatste dag nog geweest ben.
Desnoods praat je tegen een boom: 'het is nu klaar', maar zo iemand nog zien is echt helemaal niet nodig om iets 'af te sluiten'.
Waar ik wel een klein beetje spijt van heb is dat ik nog wel een keer naar het ziekenhuis ben gegaan, omdat andere mensen vinden dat het zo hoort. Dus hou op met vragen of iemand het zeker weet, en of hij geen spijt krijgt, enz. Zoals het voor mijn geen moeder meer was, is dit misschien wel geen vader meer, en het is prima als je daar helemaal geen gevoelens meer voor hebt. Dat hebben ze zelf veroorzaakt.
quincy2 wijzigde dit bericht op 19-07-2023 10:53
0.26% gewijzigd
woensdag 19 juli 2023 om 10:53
Overigens voorspelde mijn man een paar dagen geleden, na het telefoontje van zijn vriend/collega B., dat hij diezelfde middag gebeld zou worden door zijn vriend (en zakenrelatie) uit Amerika. Bingo: diezelfde middag om 15:00 ontving hij een mailtje uit Amerika. Dat is wel weer het voordeel van deze familie: ze zijn 100% voorspelbaar.
De Amerikaan, R., schreef dat hij vorige week in Oostenrijk was om in de bergen te wandelen. Hij stuurde een foto mee waarop hij en zijn vrouw inderdaad in een berglandschap stonden. Toen R. had gehoord dat het slecht ging met de vader van mijn man, waren hij en zijn vrouw vanuit Oostenrijk ‘even’ (Amerikanen, tenslotte) naar Nederland gevlogen om langs te gaan. “This must be a difficult time for you,” schreef hij, en nog wat zinnen waaruit niet viel op te maken of hij op de hoogte was van de ruzie.
Echter, het was opmerkelijk dat hij mailde en niet gewoon belde. Mijn man en R. bellen elkaar geregeld. En pas gisteren, toen mijn man op de golfbaan stond, drong tot hem door dat R. bij zijn ouders en zus op bezoek was geweest toen hij zijn zus met die blije, opgewekte stem aan de telefoon had gekregen (nadat ze hem alle keren ervoor met een grafstem te woord had gestaan). Daarom was hij zo woedend op die golfbaan. Omdat hij zeker wist dat zijn familie R. en zijn vrouw hadden wijsgemaakt dat wij ‘gewoon’ op vakantie waren gegaan, heel gek, inderdaad, en heel verdrietig voor hen, want zij hadden uiteraard geen idee waar ze zoveel wreedheid aan hadden verdiend enzovoort.
Dus toen mijn man toevallig belde, gedroeg zijn zus zich voorbeeldig.
De Amerikaan, R., schreef dat hij vorige week in Oostenrijk was om in de bergen te wandelen. Hij stuurde een foto mee waarop hij en zijn vrouw inderdaad in een berglandschap stonden. Toen R. had gehoord dat het slecht ging met de vader van mijn man, waren hij en zijn vrouw vanuit Oostenrijk ‘even’ (Amerikanen, tenslotte) naar Nederland gevlogen om langs te gaan. “This must be a difficult time for you,” schreef hij, en nog wat zinnen waaruit niet viel op te maken of hij op de hoogte was van de ruzie.
Echter, het was opmerkelijk dat hij mailde en niet gewoon belde. Mijn man en R. bellen elkaar geregeld. En pas gisteren, toen mijn man op de golfbaan stond, drong tot hem door dat R. bij zijn ouders en zus op bezoek was geweest toen hij zijn zus met die blije, opgewekte stem aan de telefoon had gekregen (nadat ze hem alle keren ervoor met een grafstem te woord had gestaan). Daarom was hij zo woedend op die golfbaan. Omdat hij zeker wist dat zijn familie R. en zijn vrouw hadden wijsgemaakt dat wij ‘gewoon’ op vakantie waren gegaan, heel gek, inderdaad, en heel verdrietig voor hen, want zij hadden uiteraard geen idee waar ze zoveel wreedheid aan hadden verdiend enzovoort.
Dus toen mijn man toevallig belde, gedroeg zijn zus zich voorbeeldig.
woensdag 19 juli 2023 om 10:58
woensdag 19 juli 2023 om 11:01
Hetzelfde hier met een vader. En nee, ik heb ook geen spijt, het is goed zo.Quincy2 schreef: ↑19-07-2023 10:52Je kunt het prima afsluiten zonder iemand op zijn of haar sterfbed te bezoeken. Heb ik ook gedaan. En geen spijt.
Het was immers al veel eerder afgesloten voor mij. Ik had geen positieve gevoelens meer voor mijn moeder. In die zin was het mijn moeder helemaal niet meer. Ik kon dit prima voor mezelf beredeneren zonder dat mens te hoeven zien en negatieve gevoelens te krijgen.
En of ze me had willen zien, geen idee. Iemand die dood is weet toch niet meer of ik de laatste dag nog geweest ben.
Desnoods praat je tegen een boom: 'het is nu klaar', maar zo iemand nog zien is echt helemaal niet nodig om iets 'af te sluiten'.
Waar ik wel een klein beetje spijt van heb is dat ik nog wel een keer naar het ziekenhuis ben gegaan, omdat andere mensen vinden dat het zo hoort. Dus hou op met vragen of iemand het zeker weet, en of hij geen spijt krijgt, enz. Zoals het voor mijn geen moeder meer was, is dit misschien wel geen vader meer, en het is prima als je daar helemaal geen gevoelens meer voor hebt. Dat hebben ze zelf veroorzaakt.
woensdag 19 juli 2023 om 11:33
Nee zoals ik eerder al schreef niet en heb ik in eenzelfde sitiatie gezeten dat ik een ouder ben verloren. Daarnaast lees ik in de bericten twijfels vanuit man en volhardendheid vanuit TO vandaar mijn mening. Ik ben niet de enige die hier ook probeerd de andere kant te belichten juist om andere inzichten te geven.Grobbekuiken_ schreef: ↑19-07-2023 10:41Ik gok zomaar dat je dit schrijft vanuit een totaal andere familiedynamiek.
Natuurlijk heeft de andere kant een andere kijk, dat is nou net het hele probleem. Maar dat betekent niet dat man maar weer moet buigen.
En over dat afsluiten, man is toch duidelijk? Waarom probeer jij dan te hameren op dat het voor man zo goed zou zijn en dat ie spijt gaat krijgen?
Dit zijn voor mij (en dat zeg ik uit ervaring) dooddoeners gezegd door mensen die geen flauw idee hebben hoe verziekt de verhoudingen kunnen zijn waardoor je tot zo'n keuze komt.
Maar hier staan we dan heel anders in en dat is ook prima.
woensdag 19 juli 2023 om 11:49
Maar dat is dan toch appels en peren? Want jouw band met die ouder was heel anders, of begrijp ik je niet goed?Noekie-Noek schreef: ↑19-07-2023 11:33Nee zoals ik eerder al schreef niet en heb ik in eenzelfde sitiatie gezeten dat ik een ouder ben verloren. Daarnaast lees ik in de bericten twijfels vanuit man en volhardendheid vanuit TO vandaar mijn mening. Ik ben niet de enige die hier ook probeerd de andere kant te belichten juist om andere inzichten te geven.
Maar hier staan we dan heel anders in en dat is ook prima.
Dat ik er anders in sta heeft alles te maken met mijn eigen ervaringen, komt niet uit de lucht vallen. Een andere kant zien heel nobel enzo maar niet, wéér, ten koste van jezelf, of in dit geval to's man, en zeker niet omdat het zo heurt volgens de goegemeente.
woensdag 19 juli 2023 om 12:13
Maar hoe zie je dat voor je als de man van TO nog even langs gaat om te zeggen wat hij kwijt wil aan die man: zo ouwe, tis eindelijk zover, jammer dat ik mijn vakantie al na 13 dagen heb moeten verbreken, maar ja je wacht tot ik ben geweest he, nou ik zal zeggen, ik kan niet wachten gore &^%€/##:,<. Of moet hij dan, naast zijn vakantie afbreken waar hij geen zin in heeft, ook nog mee gaan jammeren aan het bed terwijl hij het niet meent? En dat allemaal omdat hij later ooit heel misschien wel spijt krijgt dat hij nu geen toneelstukje op heeft gevoerd.Noekie-Noek schreef: ↑19-07-2023 11:33Nee zoals ik eerder al schreef niet en heb ik in eenzelfde sitiatie gezeten dat ik een ouder ben verloren. Daarnaast lees ik in de bericten twijfels vanuit man en volhardendheid vanuit TO vandaar mijn mening. Ik ben niet de enige die hier ook probeerd de andere kant te belichten juist om andere inzichten te geven.
Maar hier staan we dan heel anders in en dat is ook prima.
Soms kan je beter op gepaste afstand in gedachte afscheid van iemand nemen (en van sommige mensen doe je dat gewoon meerdere keren, want dat loopt soms net iets anders dan je steeds denkt)
woensdag 19 juli 2023 om 12:26
Dat laatste is zeker waar. En daarom is het zo moeilijk om uit te leggen aan buitenstaanders. Mensen trekken toch vaak een wenkbrauw op en denken: hm, zo zwart-wit zal het wel niet zijn. En dat is het ook niet, want zoals hier al eerder werd uitgelegd: de andere partij heeft een andere waarheid. Noekie-Noek verwoordt die andere waarheid. En die waarheid draait om het ontkennen van wat er écht gebeurd is - ze veinzen onschuld, onwetendheid, verbazing over de heftige reactie die ze met hun manipulatieve gedrag hebben uitgelokt.Grobbekuiken_ schreef: ↑19-07-2023 10:41Ik gok zomaar dat je dit schrijft vanuit een totaal andere familiedynamiek.
Natuurlijk heeft de andere kant een andere kijk, dat is nou net het hele probleem. Maar dat betekent niet dat man maar weer moet buigen.
En over dat afsluiten, man is toch duidelijk? Waarom probeer jij dan te hameren op dat het voor man zo goed zou zijn en dat ie spijt gaat krijgen?
Dit zijn voor mij (en dat zeg ik uit ervaring) dooddoeners gezegd door mensen die geen flauw idee hebben hoe verziekt de verhoudingen kunnen zijn waardoor je tot zo'n keuze komt.
Als je daar jarenlang mee te maken hebt, ga je aan je eigen beoordelingsvermogen twijfelen. Zouden ze het misschien écht niet zo kwaad bedoelen? Ligt het dan tóch aan jezelf?
Want nadat ze je een dolk in je rug hebben gestoken (drie dagen stilhouden dat die vader op sterven ligt) doen ze alsof dat nooit gebeurd is. Alsof het jóuw fout is. Alsof ze je helemaal niet opzettelijk hebben buitengesloten. Alsof jij gewoon liever op vakantie ging dan afscheid te nemen van je lieve vader.
Vraag aan Noekie-Noek: het was toch totáál anders geweest als ze tegen mijn man gezegd hadden: klopt, we hebben je niet gebeld omdat je geen zin had om twee dagen per week te mantelzorgen, dat nemen we je hoogst kwalijk, we kunnen jouw kop even niet meer zien, dus we hebben je erbuiten gehouden.
Dan heb je een gesprek. Het gáát ergens over. Dan kun je ook gewoon normaal ruzie maken en het uitpraten (of niet). Dan is er geen ontkenning van de werkelijkheid.
Wat deze mensen doen, al hun hele leven, is het kleed onder de voeten van mijn man wegtrekken en daarna zeggen: hoe bedoel je? Jíj ging onderuit, wat kunnen wij daaraan doen? Het is jóuw schuld. En je maakt ons heel verdrietig door naar ons te wijzen, want wij zouden het kleed nooit onder jouw voeten vandaan trekken, waarom denk jij zo slecht over ons, je lieve ouders en je lieve zus? Eigenlijk verdien jij onze liefde niet, met je onheuse beschuldigingen.
Dát is de dynamiek. De waarheid wordt stelselmatig ontkend, zodat de schuld bij mijn man komt te liggen.
woensdag 19 juli 2023 om 13:12
Ja, die Amerikaanse zakenrelatie is inderdaad onderdeel van de zieke familie-dynamiek. Lastig uit te leggen. Ik ga het proberen: R. (de Amerikaan) was in een ver verleden een zakelijk contact van mijn schoonvader en kwam in die hoedanigheid wel eens over de vloer bij mijn schoonouders. Zoals dat gaat met ondernemers: vaak uiteten, elkaar fêteren, dat is goed voor de relatie en dus voor de zaken.
Jaren later, mijn schoonvader werkte niet meer, overleed de vader van R., waarna hij een grote erfenis kreeg en een nieuwe business begon. Toen ontstond er een zakelijke relatie met mijn man, die toevallig in diezelfde business zat. Niet zo vreemd, want met mensen die je kent en vertrouwt werk je liever samen dan met volslagen vreemden.
R. is iets ouder dan mijn man, daarom hebben zij in de loop der jaren een echte vriendschap opgebouwd. Mijn schoonvader en schoonzus zijn intussen altijd veel waarde blijven hechten aan hun ‘Amerikaanse connectie’ omdat ze graag naar Amerika op vakantie gaan en dan gratis kunnen verblijven in een van guesthouses van R. (Wij gaan altijd in Europa op vakantie, naar ons eigen buitenhuis.)
Mijn man en R. hebben destijds heel veel succes gehad met hun samenwerking. Dat was geweldig voor hen, maar zuur voor mijn schoonvader, die dan ook altijd is blijven benadrukken dat R. eigenlijk zíjn vriend was - en R. komt zelf ook weer uit een verknipte familie (haatte zijn vader) en is, denk ik, bang voor mijn schoonvader. Wil hem niet teleurstellen en voelt dat er door mijn schoonouders aan hem wordt getrokken. Bovendien kwamen ze dus geregeld bij hem langs om vakantie te vieren.
Wat die andere collega/vriend betreft (B., die laatst belde om te zeggen dat mijn schoonvader niet kan ‘loslaten’): dat is iemand die in dezelfde omgeving is opgegroeid als mijn man en zijn zus: zelfde school, hockeyclub etc. B. heeft een tijdlang voor mijn man gewerkt en is op zeker moment voor zichzelf begonnen. De vrouw van B. is al haar hele leven bevriend met mijn schoonzus.
Ik denk dat de vervlechting van al die mensen vooral te maken heeft met het zelfstandig ondernemerschap: wie voor zichzelf werkt, moet het hebben van zijn netwerk en dat netwerk heeft vaak vertakkingen in de familie en vriendenkring. Dat zijn mensen die je kunt vertrouwen. Meestal
woensdag 19 juli 2023 om 13:22
…
“Mijn schoonvader en schoonzus zijn intussen altijd veel waarde blijven hechten aan hun ‘Amerikaanse connectie’ omdat ze graag naar Amerika op vakantie gaan en dan gratis kunnen verblijven in een van guesthouses van R. (Wij gaan altijd in Europa op vakantie, naar ons eigen buitenhuis.)”
Ik heb het hele topic al een bepaald unheimisch gevoel over hoe je alles beschrijft. De stelligheid, het invullen van dingen, de woordkeuze…
Je zult het vast niet zo bedoelen, maar ik kan me steeds beter indenken dat deze familiesituatie niet zomaar is ontstaan en in stand wordt gehouden.
Neemt niet weg, dat het met name lastig is voor je man.
…
“Mijn schoonvader en schoonzus zijn intussen altijd veel waarde blijven hechten aan hun ‘Amerikaanse connectie’ omdat ze graag naar Amerika op vakantie gaan en dan gratis kunnen verblijven in een van guesthouses van R. (Wij gaan altijd in Europa op vakantie, naar ons eigen buitenhuis.)”
Ik heb het hele topic al een bepaald unheimisch gevoel over hoe je alles beschrijft. De stelligheid, het invullen van dingen, de woordkeuze…
Je zult het vast niet zo bedoelen, maar ik kan me steeds beter indenken dat deze familiesituatie niet zomaar is ontstaan en in stand wordt gehouden.
Neemt niet weg, dat het met name lastig is voor je man.
…
conversation = awareness
woensdag 19 juli 2023 om 13:28
leg je nou de schuld bij TO?Miss_Communicatie schreef: ↑19-07-2023 13:22…
“Mijn schoonvader en schoonzus zijn intussen altijd veel waarde blijven hechten aan hun ‘Amerikaanse connectie’ omdat ze graag naar Amerika op vakantie gaan en dan gratis kunnen verblijven in een van guesthouses van R. (Wij gaan altijd in Europa op vakantie, naar ons eigen buitenhuis.)”
Ik heb het hele topic al een bepaald unheimisch gevoel over hoe je alles beschrijft. De stelligheid, het invullen van dingen, de woordkeuze…
Je zult het vast niet zo bedoelen, maar ik kan me steeds beter indenken dat deze familiesituatie niet zomaar is ontstaan en in stand wordt gehouden.
Neemt niet weg, dat het met name lastig is voor je man.
…
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 19 juli 2023 om 13:32
Noekie-Noek schreef: ↑19-07-2023 09:48Natuurlijk moet je het er met elkaar over hebben en mag je best je mening geven.
Het komt op mij alleen over dat je een best wel uitbesproken mening hebt (wat ik ergens best wel kan begrijpen omdat je een andere band hebt) maar dat jouw man hier nu tussen staat wat het voor hem ook wel lastig maakt.
Wie er ook gelijk heeft (ouders of jouw partner) doet er in deze sitiatie niet eens meer toe. Ieder heeft er zijn eigen kijk op en beleeft het anders. Zo zullen zijn ouders zich misschien enorm in de steek gelaten voelen dat man niet meer is langsgeweest is en op vakantie is gegaan terwijl vader stervende is. Is het nu de tijd om een statement te maken? Of is het juist nu het moment het op een prettige manier af te ronden, ook voor je partner. Je ouders sterven maar 1x dat kun je niet "overdoen". Het afcheid nemen hoef je nog niet eens te doen voor vader maar zou ook goed kunnen zijn voor een afsluiting van de nare tijd voor man. Het kan heel goed zijn dat hij hier enorme spijt van gaat krijgen wanneer alle emoties wat gezakt zijn.
Ik had mijn partner gestimmuleerd nog een keer langs te gaan, gestimmuleerd thuis te blijven, die vakantie halen we wel weer in. En door te zeggen dat je als het ooit goed komt vanuit jou niks meer te verwachten valt zet je man in een lastige situatie en ben je bijna sturend naar de kant waar jij hem hebben wil.
Ik vind het gewoon niet zo gepast het in zo'n tijd zo op te laten lopen en te hopen dat familie breekt zodat je het zelf niet hoeft te doen. Zeker niet in de fase waarin zij verkeren. Jullie zitten op vakantie maar zij zitten dag in dag uit naast een stervende man, of hij nu ee fijne partner of vader is geweest, datvis allemaal al verdrietig genoeg. Dit gedoe kunnen zij er ook niet bij hebben.
Oef! Jij geeft nu ook heel sterk jouw mening nu... Terwijl man van TO al heel duidelijk heeft besloten niet te gaan. En Samarinde volgens mij in eerste instantie ook neigde naar 'wel gaan'.
Jouw post vind ik daarom niet erg helpend.
woensdag 19 juli 2023 om 13:37
woensdag 19 juli 2023 om 13:38
Noekie-Noek schreef: ↑19-07-2023 11:33Nee zoals ik eerder al schreef niet en heb ik in eenzelfde sitiatie gezeten dat ik een ouder ben verloren. Daarnaast lees ik in de bericten twijfels vanuit man en volhardendheid vanuit TO vandaar mijn mening. Ik ben niet de enige die hier ook probeerd de andere kant te belichten juist om andere inzichten te geven.
Maar hier staan we dan heel anders in en dat is ook prima.
Jij leest echt andere dingen dan ik. Ik lees volhardendheid bij man en twijfels bij Samarinde!
woensdag 19 juli 2023 om 13:52
Dit! Het is een "levenslang" spelletje. Hard maar waar...Wombat schreef: ↑19-07-2023 09:56Noekie-Noek, je ziet nu wel even over het hoofd dat moeder er juist op aangestuurd had dat ze op vakantie gingen. Juist in de dagen voor vertrek niets over de verslechtering heeft gezegd. En toen ze al en heel eind weg waren kwam de aap uit de mouw dat ze al dagen ‘oeps helemaal vergeten’ waren man in te lichten en of hij nu dan linea recta om wilde keren.
Ik snap wel dat je daar boos om wordt. Als er al een leven lang zo met je gesold wordt.
woensdag 19 juli 2023 om 13:52
woensdag 19 juli 2023 om 15:04
welke nuance zou je willen lezen dan? Het gaat om de ervaringen en de gevoelens van de man van TO.Miss_Communicatie schreef: ↑19-07-2023 13:52Zeker niet. Ik mis een bepaalde nuance.
Het is mijn gevoel dat er meer speelt, dat er dingen ingevuld worden waardoor het plaatje zoals het hier geschetst wordt wat eenzijdig lijkt voor mij.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 19 juli 2023 om 15:20
In het stukje dat ik aanhaalde komt nogal een onsympathiek plaatje naar voren door de woordkeuze
“Mijn schoonvader en schoonzus zijn intussen altijd veel waarde blijven hechten aan hun ‘Amerikaanse connectie’ omdat ze graag naar Amerika op vakantie gaan en dan gratis kunnen verblijven in een van guesthouses van R. (Wij gaan altijd in Europa op vakantie, naar ons eigen buitenhuis.)”
Wie weet hechten deze mensen waarde aan contact met mensen die ze al lang kennen. Door te stellen dat ze dat alleen maar doen om gratis te kunnen verblijven tijdens vakanties, geef je kleur. Zeker door die benadrukkingen dat zij dat niet doen.
Ik vind daar wat van en benoem dat ik de nuance mis in dit verhaal dat we hier uiteraard van één kant belicht krijgen.
En bijvoorbeeld een vrouw van dik in de 80 die op het punt staat haar man te verliezen ‘ijzig’ te noemen… mwha. Ik vind dat lastig en krijg er zoals ik zei het gevoel van dat er meer speelt dan dat we hier horen. Misschien dat TO zich er zelf niet van bewust is hoor, maar haar schrijfwijze en woordkeuze triggert iets bij mij.
conversation = awareness
woensdag 19 juli 2023 om 15:48
Je man moet doen wat hem goed dunkt en waar hij zich goed bij voelt. Als hij nu alsnog wel naar huis wil gaan is dat ook goed.
Zoals jij de situatie omschrijft is de familieband vrij toxic en is het belangrijk dat je man echt helemaal voor zichzelf kiest. Waar word hij gelukkig van, wat geeft hem een goed gevoel?
Hij heeft al te lang te maken gehad met een voor hem verstoorde familierelatie. Wat zij vinden is nu niet belangrijk, wat wil hij zelf?
Het maakt niet uit dat we de andere kant van het verhaal niet kennen. Dit is wat man voelt en waar man iets mee moet. Niet TO (misschien wel indirect) en zeker niet moeder en zus.
Alles wat TO nu beschrijft roept in mij "Manipulatie, manipulatie.." en dat zou er bij mij voor zorgen dat het tegendeel wordt bereikt.
Zoals jij de situatie omschrijft is de familieband vrij toxic en is het belangrijk dat je man echt helemaal voor zichzelf kiest. Waar word hij gelukkig van, wat geeft hem een goed gevoel?
Hij heeft al te lang te maken gehad met een voor hem verstoorde familierelatie. Wat zij vinden is nu niet belangrijk, wat wil hij zelf?
Het maakt niet uit dat we de andere kant van het verhaal niet kennen. Dit is wat man voelt en waar man iets mee moet. Niet TO (misschien wel indirect) en zeker niet moeder en zus.
Alles wat TO nu beschrijft roept in mij "Manipulatie, manipulatie.." en dat zou er bij mij voor zorgen dat het tegendeel wordt bereikt.
woensdag 19 juli 2023 om 15:58
Waarom maak je je zo druk om wat andere mensen denken? Het is de situatie van je man, die zal het zelf wel het beste weten. Zo zal je straks merken dat het de meeste mensen niet eens zoveel kan schelen. En gewoon het onderwerp niet omhoog brengen kan ook. En als er wel over gepraat wordt, jammer dan. Weet je gelijk dat dat niet de leukste mensen zijn.samarinde schreef: ↑19-07-2023 12:26Dat laatste is zeker waar. En daarom is het zo moeilijk om uit te leggen aan buitenstaanders. Mensen trekken toch vaak een wenkbrauw op en denken: hm, zo zwart-wit zal het wel niet zijn. En dat is het ook niet, want zoals hier al eerder werd uitgelegd: de andere partij heeft een andere waarheid. Noekie-Noek verwoordt die andere waarheid. En die waarheid draait om het ontkennen van wat er écht gebeurd is - ze veinzen onschuld, onwetendheid, verbazing over de heftige reactie die ze met hun manipulatieve gedrag hebben uitgelokt.
Als je daar jarenlang mee te maken hebt, ga je aan je eigen beoordelingsvermogen twijfelen. Zouden ze het misschien écht niet zo kwaad bedoelen? Ligt het dan tóch aan jezelf?
Want nadat ze je een dolk in je rug hebben gestoken (drie dagen stilhouden dat die vader op sterven ligt) doen ze alsof dat nooit gebeurd is. Alsof het jóuw fout is. Alsof ze je helemaal niet opzettelijk hebben buitengesloten. Alsof jij gewoon liever op vakantie ging dan afscheid te nemen van je lieve vader.
Vraag aan Noekie-Noek: het was toch totáál anders geweest als ze tegen mijn man gezegd hadden: klopt, we hebben je niet gebeld omdat je geen zin had om twee dagen per week te mantelzorgen, dat nemen we je hoogst kwalijk, we kunnen jouw kop even niet meer zien, dus we hebben je erbuiten gehouden.
Dan heb je een gesprek. Het gáát ergens over. Dan kun je ook gewoon normaal ruzie maken en het uitpraten (of niet). Dan is er geen ontkenning van de werkelijkheid.
Wat deze mensen doen, al hun hele leven, is het kleed onder de voeten van mijn man wegtrekken en daarna zeggen: hoe bedoel je? Jíj ging onderuit, wat kunnen wij daaraan doen? Het is jóuw schuld. En je maakt ons heel verdrietig door naar ons te wijzen, want wij zouden het kleed nooit onder jouw voeten vandaan trekken, waarom denk jij zo slecht over ons, je lieve ouders en je lieve zus? Eigenlijk verdien jij onze liefde niet, met je onheuse beschuldigingen.
Dát is de dynamiek. De waarheid wordt stelselmatig ontkend, zodat de schuld bij mijn man komt te liggen.
woensdag 19 juli 2023 om 16:58
Voor dat onsympathieke plaatje en die woordkeuze heb ik wel bewust gekozen, ja. Ik vind die mensen onsympathiek en dat kleurt uiteraard mijn perceptie.Miss_Communicatie schreef: ↑19-07-2023 15:20In het stukje dat ik aanhaalde komt nogal een onsympathiek plaatje naar voren door de woordkeuze
“Mijn schoonvader en schoonzus zijn intussen altijd veel waarde blijven hechten aan hun ‘Amerikaanse connectie’ omdat ze graag naar Amerika op vakantie gaan en dan gratis kunnen verblijven in een van guesthouses van R. (Wij gaan altijd in Europa op vakantie, naar ons eigen buitenhuis.)”
Wie weet hechten deze mensen waarde aan contact met mensen die ze al lang kennen. Door te stellen dat ze dat alleen maar doen om gratis te kunnen verblijven tijdens vakanties, geef je kleur. Zeker door die benadrukkingen dat zij dat niet doen.
Ik vind daar wat van en benoem dat ik de nuance mis in dit verhaal dat we hier uiteraard van één kant belicht krijgen.
En bijvoorbeeld een vrouw van dik in de 80 die op het punt staat haar man te verliezen ‘ijzig’ te noemen… mwha. Ik vind dat lastig en krijg er zoals ik zei het gevoel van dat er meer speelt dan dat we hier horen. Misschien dat TO zich er zelf niet van bewust is hoor, maar haar schrijfwijze en woordkeuze triggert iets bij mij.
Zoals ik laatst al schreef, had ik tijdens een wandeling ineens een flashback. Ik vroeg me af waarom mijn man zo ontstellend boos is op zijn zus, terwijl hij zijn moeder nog steeds het voordeel van de twijfel geeft, zo lijkt het tenminste. Over zijn zus is hij keihard: die bestaat niet meer voor hem.
Dat riep bij mij herinneringen op aan de vorige crisis, toen mijn man uiteindelijk een paar jaar met zijn familie brak. Ook toen was hij vooral woedend op zijn zus, dat wist ik nog, maar hoe zat dat ook weer precies?
Gek, maar dit soort dingen vergeet je in de loop der tijd. Er is nu weer contact, het leven gaat door en alle details van die crisis zijn allang niet meer relevant. Of toch wel. Want opeens wist ik weer dat het vuur van die crisis óók door de zus was aangestoken.
Het ging toen om geld. Simpel gezegd kwam het erop neer dat mijn man een immens bedrag (alles bij elkaar, over de jaren heen) aan zijn ouders gaf (in de vorm van riante salarissen voor wat klusjes die ze deden, auto’s, vakanties, zelfs een aanbouw aan hun huis bleek door zijn zaak te zijn betaald), en vervolgens had mijn man zelf een probleem en leende een klein bedrag van zijn vader.
Na een week begon zijn vader dagelijks te bellen en om dat geld te vragen, want hij sliep niet meer, had last van zijn hart, kon de stress niet aan. Dit sloeg helemaal nergens op; mijn man, die hun administratie deed, rekende hem voor dat hij die lening moeiteloos kon missen en dat hij er financieel prima bij zat. Maar ja, die vader had eindelijk een stok om de hond mee te slaan en bleef bellen. Mijn man stelde hem dan weer gerust, en zo ging dat een paar maanden door. Heel irritant, maar wij rekenden erop dat die vader ook wel wist dat mijn man feitelijk zijn eigen geld had geleend - wat hij niet terug hoefde, hij ging het terugbetalen, maar verder was er geen reden tot paniek.
Er was dus een beetje spanning, maar niets dramatisch. Toen ging de zus met haar ouders naar, jawel, Amerika op vakantie. Prima, veel plezier. De dag na hun terugkomst ontving mijn man een mailtje van zijn zus. De eerste zin luidde; “Jij bent een slechte zoon.” Blijkbaar had de vader in Amerika geklaagd over die lening. De zus schreef dat ze hem verantwoordelijk hield voor de hoge bloeddruk en de slapeloosheid en de hartkloppingen van hun vader, en dat hij zich diep moest schamen dat hij, een volwassen man, zo omging met hun lieve ouders. Oh ja, hij was ook een “slechte broer én oom”, maar ik ben even vergeten waarom.
Toen was de beer los. Want mijn man wilde die zus niet meer zien (ze had, om eens iets heel geks te noemen, bijvoorbeeld ook even kunnen bellen of langskomen om naar de achtergrond van de lening te vragen) en daarop namen zijn ouders het uiteraard op voor hun geweldige dochter die het alleen maar goed bedoelde, en zo escaleerde het dermate dat mijn man het contact met alle drie verbrak.
Ditmaal is het ongeveer op dezelfde manier gegaan. Er waren met zijn moeder wat spanningen over de invulling van de mantelzorg, ze zouden er na onze vakantie op terugkomen, en opeens neemt de zus de teugels in handen en gooit de hoorn erop, snauwt hem af, heeft er “helemaal niet aan gedacht, joh” om hem te vertellen dat zijn vader op sterven ligt en waakt sindsdien over de telefoon van haar moeder.
Mijn man sluit niet uit dat zijn zus de kwade genius is van dit hele debacle. Hij zei vanochtend: “Zo gek, mijn moeder zei tijdens dat laatste telefoongesprek (vlak voor onze vakantie) twee keer tegen me dat ik een lieve jongen ben. Dat heeft ze nog nooit tegen me gezegd. Gewoon nog nooit! Ik vond het meteen al raar, maar inmiddels sluit ik niet uit dat ze toen al wist wat er stond te gebeuren. En dat ze misschien niet tegen mijn zus op kan.”
Geen idee, maar voor mij heeft die zus sowieso afgedaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
