Relaties
alle pijlers
Sterfbed & ruzie
zaterdag 8 juli 2023 om 08:13
Mijn man heeft een zeer slechte band met zijn vader (90+) die hem altijd heeft gekleineerd en getreiterd. Vijf jaar geleden hoorden we dat zijn vader niet lang meer te leven had. Dat viel dus mee. Wel gaat het inmiddels zeer slecht met hem.
Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.
Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.
Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.
Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.
Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.
Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.
Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.
Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.
Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:37
Ja, het is een beetje raar om mezelf hier te gaan verdedigen, het zegt natuurlijk weinig. Laat ik dan maar zeggen dat ik zelf vind dat ik een achterhoede-rol heb aangenomen in dit hele drama. Toen het allemaal begon, op de snelweg naar Frankrijk, heb ik tegen mijn man gezegd dat we de auto even aan de kant moesten zetten om na te denken; het leek me logisch dat we terug naar huis zouden rijden. Maar dat wilde hij absoluut niet. Ik kreeg er buikpijn van, houd niet van ruzie, maar ik heb wel naar hem geluisterd. Het is zijn familie. Ik bemoei me er zo min mogelijk mee, hoewel ik wel de psychotherapeute heb aangedragen.Miss_Communicatie schreef: ↑21-10-2023 07:30Erg jammer dat de therapie momenteel stil ligt. Je kunt je man natuurlijk niet dwingen, hoewel ik wel de indruk heb dat je erg veel impact op hem hebt.
De opmerking van de Amerikaanse zakenrelatie zet me aan het denken. Jij zult het wellicht absoluut niet zo zien, maar ik herken er wel wat in, wanneer ik dit topic en jouw input zo eens aanschouw.
Misschien heb je meer sturing in je of is je man afhankelijker van je, dan je beseft.
Ik zou die opmerking misschien toch niet zomaar afdoen als onzin en als de kans er is zou ik ze-ker weer therapie opzoeken. Bij voorkeur voor je man én jezelf, want dat dit alles grote invloed op jullie heeft, lijkt wel duidelijk.
Eigenlijk ben ik stomverbaasd dat je man nu geen therapie heeft, eerlijk gezegd.
Therapie is zeker nodig, maar ook hiervoor geldt: hij moet het willen.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:41
Ik kan het zo snel niet terugvinden, maar waarom raad je mij therapie aan? Ik bedoel: met betrekking tot dit sterfbed-verhaal, of meer in het algemeen?meisje85 schreef: ↑21-10-2023 07:52100% eens met Miss_Communicatie. Ik kan me voorstellen dat zo'n opmerking pijnlijk is, maar dat het je raakt, is misschien ook weer niet voor niets. Ook therapie voor jou raadde ik eerder in dit topic aan. En ik kan begrijpen dat je man nu geen zin heeft om zijn verleden op te rakelen, maar ik denk ook niet dat er überhaupt veel mensen zijn die staan te springen om in therapie te gaan. Hij moet dan zelf aan de bak. En als ik het allemaal zo lees, dan denk ik dat dat precies het moeilijke punt is voor hem; dat hij onbewust liever sturing heeft (van zijn therapeut, van jou, desnoods van zijn ouders) dan dat hij het zelf doet.
Mijn man had enorme behoefte aan sturing toen het drama op zijn hoogtepunt was. Ik kon hem toen ook niet helpen. Zelf kwam hij er niet uit. Hij heeft zijn lot toen echt in handen van de therapeut gelegd, omdat hij wanhopig was. Daar stond ik buiten, verder. Ik vond het wel sterk dat hij zich volledig aan haar overgaf, waarom ga je anders in therapie?
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:42
Misschien maar goed dat deze therapie stilligt. Emails maken/helpen en echt laten opsturen... elke leek weet dat dat echt debiel advies is. En meeste therapeuten ook.
Als je al iets op papier gaat zetten, ga je dat niet versturen hoor.
Natuurlijk gaat zoiets nooit goed vallen, wat was het nut dan vanuit oogpunt van die zogenaamde therapeut?
Als je al iets op papier gaat zetten, ga je dat niet versturen hoor.
Natuurlijk gaat zoiets nooit goed vallen, wat was het nut dan vanuit oogpunt van die zogenaamde therapeut?
Jaja.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:48
Ik weet natuurlijk niet waarom Meisje85 het je aanraadt. Maar zelf zou ik zeggen, omdat je linksom of rechtsom ook jarenlang deel uit hebt gemaakt van deze toxische verhoudingen. Omdat je veel woede en onbegrip lijkt te voelen. Omdat je zonder je er heel erg bewust van te zijn, misschien toch meer er in zit dan je wilt/denkt. Omdat het helpt om in de toekomst, want die is er toch zolang moeder er nog is, er gezonder in te staan. En omdat het gewoon heel prettig is als er door een derde, een profesional, naar je geluisterd wordt.Samarinde schreef: ↑21-10-2023 12:41Ik kan het zo snel niet terugvinden, maar waarom raad je mij therapie aan? Ik bedoel: met betrekking tot dit sterfbed-verhaal, of meer in het algemeen?
Mijn man had enorme behoefte aan sturing toen het drama op zijn hoogtepunt was. Ik kon hem toen ook niet helpen. Zelf kwam hij er niet uit. Hij heeft zijn lot toen echt in handen van de therapeut gelegd, omdat hij wanhopig was. Daar stond ik buiten, verder. Ik vond het wel sterk dat hij zich volledig aan haar overgaf, waarom ga je anders in therapie?
Ik zeg niet, dat je dit allemal nodig hebt 9f dat je er ongezond instaat. Maar dit zouden overwegingen kunnen zijn.
What would Patsy do?
zaterdag 21 oktober 2023 om 14:22
Ja, om wat Ladyday zegt eigenlijk. Je bent hoe dan ook ook onderdeel van deze dynamiek. Al een flinke tijd. Het is een illusie om te denken dat dat geen effect op je heeft. En effect heeft het, want in dit topic lees ik tussen de regels door sowieso veel boosheid, onbegrip en ook wel een bepaald idee van hoe het zou moeten.
Overigens zie ik therapie niet perse als je lot in handen van de therapeut leggen of je daaraan overgeven. Therapie vereist vooral eerlijkheid en openheid, naar jezelf (en daarmee ook naar de therapeut) en in die zin kan je spreken van overgave, maar uiteindelijk sta je zelf aan het roer. De therapeut is de spiegel, niet de dirigent.
Overigens zie ik therapie niet perse als je lot in handen van de therapeut leggen of je daaraan overgeven. Therapie vereist vooral eerlijkheid en openheid, naar jezelf (en daarmee ook naar de therapeut) en in die zin kan je spreken van overgave, maar uiteindelijk sta je zelf aan het roer. De therapeut is de spiegel, niet de dirigent.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:31
Ja, om de verdeling van goederen kan een enorm tumult ontstaan. En als ontvanger kun je het in deze familie waarschijnlijk toch nooit goed doen: of je bent te hebberig, of je bent niet dankbaar genoeg, of het wordt gekoppeld aan wederkerigheid zoals verplichte bezoekjes, of de zus krijgt significant veel meer, etc.Quincy2 schreef: ↑21-10-2023 12:29Ik zou bijna denken dat ze het drama graag wil voortzetten. Je kunt weer een hoop drama creëren met dingen (volgens deze of gene, de zus komt hier het eerst bij me op) oneerlijk te verdelen. Of dat de kinderen van Samarinde minder krijgen omdat ze niet (...vul maar in) hebben gedaan. Of dat ze wel iets krijgen, maar dat de gift wordt gebruikt om dingen van ze te eisen: ze hebben toch iets gehad, dus nu moeten ze (...vul maar in).
Als kleinkind zou ik de sieraden beleefd afslaan, maar dat is vast ook weer niet goed.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:48
De mail was aardig van toon, meer een hart onder de riem van de zus. Mijn man hoopte op een toenadering. Hij schreef dat hij wist dat ze heel veel voor hun ouders deed, dat hij dat op zijn manier ook probeerde, en hij stelde voor om de harmonie te bewaren omwille van diezelfde ouders.LuciFee2023 schreef: ↑21-10-2023 12:42Misschien maar goed dat deze therapie stilligt. Emails maken/helpen en echt laten opsturen... elke leek weet dat dat echt debiel advies is. En meeste therapeuten ook.
Als je al iets op papier gaat zetten, ga je dat niet versturen hoor.
Natuurlijk gaat zoiets nooit goed vallen, wat was het nut dan vanuit oogpunt van die zogenaamde therapeut?
De therapeut voegde er een beginzin aan toe: “Afgelopen zondag zag ik dat je gekwetst en boos bent.” Daarna volgde bovenstaande tekst.
Waarom zou zoiets nooit goed vallen? Iemand moet de eerste handreiking doen. Kijk, het viel inderdaad slecht, de zus reageerde met een enorme bak stront, om het zo maar te zeggen, en een heleboel leugens, maar de mail van mijn man was gewoon een opening: ik respecteer wat je doet, en laten we proberen onze ouders in deze moeilijke tijd niet lastig te vallen met onze eigen sores.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:55
En dan zitten jullie daar en mogen jullie kijken hoe ze alles aan zus van je man geeft. Om het er nog maar een keer in te wrijven.Samarinde schreef: ↑21-10-2023 00:48[..]
Zijn zus kan hij wel weerstaan, hij voelt het haarfijn aan wanneer hij gemanipuleerd wordt (door zijn moeder). Vanmiddag zei hij dat zij had gebeld om te melden dat ze haar juwelen wil verdelen. Ik zei: “Hoezo, gaat zij ook dood?” Nee, zei mijn man, ze wil ons allemaal (kinderen en kleinkinderen) bij elkaar roepen om haar diamanten weg te geven, zelf draagt ze die niet meer. Nou: dat kan wel even wachten
zaterdag 21 oktober 2023 om 18:20
Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Voor jezelf iets afronden met opgeheven hoofd en dan met de bak stront, waar de kans natuurlijk groot op was, leren omgaan.LuciFee2023 schreef: ↑21-10-2023 12:42Misschien maar goed dat deze therapie stilligt. Emails maken/helpen en echt laten opsturen... elke leek weet dat dat echt debiel advies is. En meeste therapeuten ook.
Als je al iets op papier gaat zetten, ga je dat niet versturen hoor.
Natuurlijk gaat zoiets nooit goed vallen, wat was het nut dan vanuit oogpunt van die zogenaamde therapeut?
Maar dat de therapie na deze crisis-actie (zoals ik het maar benoem) stopte, gaat mijn pet ook te boven. Nu pas moet er gewerkt worden.
En niet met gesprekken aan de keukentafel met iemand die al jarenlang intensief betrokken is. Maar met iemand die er vanaf een afstandje naar kan kijken en duiden.
Ik ben bang dat de eerstvolgende situatie (die vast niet lang op zich laat wachten) weer de nodige stress en opgekropte gevoelens opleverd.
Overigens kan ik me best iets bij de zus voorstellen: zo’n mail zou op mij ook als een trigger kunnen werken. Want zij is natuurlijk wel de mening toegedaan dat man (haar broer) steken heeft laten vallen qua mantelzorg. Of je het daar mee eens bent of niet, dat is haar gevoel en daar is ze vrij duidelijk in volgens mij.
conversation = awareness
zaterdag 21 oktober 2023 om 19:46
Ja, oké. Dat snap ik. Zelf vind ik het alleen zo zonde van mijn tijd. Ik ben wel boos (geweest, vooral) maar het heeft me verder niet wezenlijk in mijn ‘zijn’ geraakt of veranderd. Ik bedoel dat het me volgens mij niet hindert in mijn dagelijks leven, mijn relaties (behalve met de schoonfamilie) of zo. Ik heb allang geen hoop meer dat er ooit een goede, diepgaande band met mijn schoonfamilie zal zijn, dat vind ik ook prima. Ik heb genoeg leuke en liefdevolle mensen om me heen.Ladyday21 schreef: ↑21-10-2023 12:48Ik weet natuurlijk niet waarom Meisje85 het je aanraadt. Maar zelf zou ik zeggen, omdat je linksom of rechtsom ook jarenlang deel uit hebt gemaakt van deze toxische verhoudingen. Omdat je veel woede en onbegrip lijkt te voelen. Omdat je zonder je er heel erg bewust van te zijn, misschien toch meer er in zit dan je wilt/denkt. Omdat het helpt om in de toekomst, want die is er toch zolang moeder er nog is, er gezonder in te staan. En omdat het gewoon heel prettig is als er door een derde, een profesional, naar je geluisterd wordt.
Ik zeg niet, dat je dit allemal nodig hebt 9f dat je er ongezond instaat. Maar dit zouden overwegingen kunnen zijn.
Wel zal ik uiteraard met mijn man meegaan (zo nodig, als dat ooit gevraagd wordt) naar zíjn therapie. Hij heeft aan zijn moeder gevraagd of zij een keer samen met hem naar de therapeut wilde, maar dat wil ze niet.
Ik zou dus best mijn steentje willen bijdragen maar zélf in therapie gaan voor dít probleem? Nee, dat niet.
zaterdag 21 oktober 2023 om 20:07
Die brief was misschien wat veel van het goede, zo vlak na de uitvaart en alle emoties en wrok in de periode ervoor.
Alleen in de Grote Coach Bijbel leidt een brief met een beginzin als "Ik zie dat je gekwetst en boos bent" tot een goed gesprek en inzichten bij de ontvanger. In de praktijk is dit natuurlijk enorm badinerend en werkt zo'n uiting als een rode lap op een stier. En vanuit je schoonzus bekeken: ze had meer gehad aan praktische hulp dan aan dankbaarheid achteraf, hoe legitiem de redenen van je man ook waren.
Ik zou haar reactie dan ook niet als nieuwe zet opvatten waar je wat mee moet.
Aanvulling: dat doe je zo te zien ook niet.
Alleen in de Grote Coach Bijbel leidt een brief met een beginzin als "Ik zie dat je gekwetst en boos bent" tot een goed gesprek en inzichten bij de ontvanger. In de praktijk is dit natuurlijk enorm badinerend en werkt zo'n uiting als een rode lap op een stier. En vanuit je schoonzus bekeken: ze had meer gehad aan praktische hulp dan aan dankbaarheid achteraf, hoe legitiem de redenen van je man ook waren.
Ik zou haar reactie dan ook niet als nieuwe zet opvatten waar je wat mee moet.
Aanvulling: dat doe je zo te zien ook niet.
anna75 wijzigde dit bericht op 21-10-2023 20:10
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
3.57% gewijzigd
Ars longa, vita brevis
zaterdag 21 oktober 2023 om 21:44
Vooral dat laatste: ze hebben toch iets van mij gekregen, dus nu moeten ze…Quincy2 schreef: ↑21-10-2023 12:29Ik zou bijna denken dat ze het drama graag wil voortzetten. Je kunt weer een hoop drama creëren met dingen (volgens deze of gene, de zus komt hier het eerst bij me op) oneerlijk te verdelen. Of dat de kinderen van Samarinde minder krijgen omdat ze niet (...vul maar in) hebben gedaan. Of dat ze wel iets krijgen, maar dat de gift wordt gebruikt om dingen van ze te eisen: ze hebben toch iets gehad, dus nu moeten ze (...vul maar in).
Als kleinkind zou ik de sieraden beleefd afslaan, maar dat is vast ook weer niet goed.
En het is een manier om haar 2 kinderen in één ruimte te krijgen.
Ze wil dat mijn man het goedmaakt met zijn zus. Alweer: hij moet het doen. En hem kennende, zal hij dat op termijn ook wel doen, maar nu nog even niet.
De moeder heeft trouwens zelf twee broers en een zus met wie ze 40 jaar geleden heeft gebroken. Over het doorgeven van familietrauma’s gesproken. Mijn man vroeg haar laatst (nadat we haar hadden meegenomen naar een museum) waarom dat eigenlijk zo was gelopen. Nou, dat was zo lang geleden, dat wist ze niet meer. En ze vond het geen gezellig onderwerp, al die oude koeien. (Mijn man heeft dus nooit extended familie gehad, kent zijn ooms, tantes, nichten en neven niet.) Het is echt niet gek dat dit patroon zich herhaalt: zijn ouders hebben hun kinderen tegen elkaar opgezet op een manier die ze waarschijnlijk kenden uit hun eigen families. Meervoud, want de vader van mijn man was ook gebrouilleerd met zijn enige zus. Zo dieptriest allemaal.
zaterdag 21 oktober 2023 om 21:50
Nou ik niet.Miss_Communicatie schreef: ↑21-10-2023 18:20Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Voor jezelf iets afronden met opgeheven hoofd en dan met de bak stront, waar de kans natuurlijk groot op was, leren omgaan.
Maar dat de therapie na deze crisis-actie (zoals ik het maar benoem) stopte, gaat mijn pet ook te boven. Nu pas moet er gewerkt worden.
Overigens kan ik me best iets bij de zus voorstellen: zo’n mail zou op mij ook als een trigger kunnen werken. Want zij is natuurlijk wel de mening toegedaan dat man (haar broer) steken heeft laten vallen qua mantelzorg. Of je het daar mee eens bent of niet, dat is haar gevoel en daar is ze vrij duidelijk in volgens mij.
Echt iedereen met meer dan 4 hersencellen weet, zeker een beetje therapeut met ervaring, dat zoiets nooit goed zou vallen. Zeker dan niet. Maar eigenlijk nooit, helemaal bij zulke familieverhoudingen.
En idd, dan is de therapie afgelopen want crisis is voorbij?
Raar.
Jaja.
zaterdag 21 oktober 2023 om 22:35
Ben het met je eens hoor, snap ook heel weinig van de geboden therapie. Wat mij betreft onverklaarbaar, maar ik lees de interpretatie van TO ook maar hier op een forum.LuciFee2023 schreef: ↑21-10-2023 21:50Nou ik niet.
Echt iedereen met meer dan 4 hersencellen weet, zeker een beetje therapeut met ervaring, dat zoiets nooit goed zou vallen. Zeker dan niet. Maar eigenlijk nooit, helemaal bij zulke familieverhoudingen.
En idd, dan is de therapie afgelopen want crisis is voorbij?
Raar.
Ik probeer me in te leven en redenen te bedenken waarom zoiets misschien als ingang genomen zou worden door een therapeut. Welke openingen zoiets zou kunnen bieden, eventueel op termijn.
Maar mijn eerste insteek zou het ook niet zijn denk ik. Ik ben dan ook geen therapeut.
conversation = awareness
zaterdag 21 oktober 2023 om 23:12
Ja, ik kan me ook wel in haar verplaatsen. Zij voelde zich, denk ik, net zo hard slachtoffer van haar verstikkende ouders, want zij moet altijd voldoen aan het plaatje van de perfecte dochter en dat is ook slopend. Ik denk trouwens niet dat ze dit zelf beseft (maar misschien onderschat ik haar). Ik denk dat zij vooralsnog samenvalt met de rol die haar is opgedrongen (de perfecte dochter) en dat ze vanuit dat perspectief boos is op mijn man, die niet de perfecte zoon is (en dat ook niet probeert) maar die wel zijn vrijheid heeft gepakt.Miss_Communicatie schreef: ↑21-10-2023 18:20
Overigens kan ik me best iets bij de zus voorstellen: zo’n mail zou op mij ook als een trigger kunnen werken. Want zij is natuurlijk wel de mening toegedaan dat man (haar broer) steken heeft laten vallen qua mantelzorg. Of je het daar mee eens bent of niet, dat is haar gevoel en daar is ze vrij duidelijk in volgens mij.
Volgens mij was de mail aan haar bedoeld als een poging om de harmonie te bewaren aan/rond het sterfbed. Op zich geen rare vraag. Maar ze werd inderdaad getriggerd. (En ze bleek mijn man geblokkeerd te hebben op Whatsapp).
zaterdag 21 oktober 2023 om 23:30
Deze insteek zou best ‘ns hout kunnen snijden. In ieder geval iets om in het achterhoofd te houden bij een volgende escalatie.Samarinde schreef: ↑21-10-2023 23:12Ja, ik kan me ook wel in haar verplaatsen. Zij voelde zich, denk ik, net zo hard slachtoffer van haar verstikkende ouders, want zij moet altijd voldoen aan het plaatje van de perfecte dochter en dat is ook slopend. Ik denk trouwens niet dat ze dit zelf beseft (maar misschien onderschat ik haar). Ik denk dat zij vooralsnog samenvalt met de rol die haar is opgedrongen (de perfecte dochter) en dat ze vanuit dat perspectief boos is op mijn man, die niet de perfecte zoon is (en dat ook niet probeert) maar die wel zijn vrijheid heeft gepakt.
Volgens mij was de mail aan haar bedoeld als een poging om de harmonie te bewaren aan/rond het sterfbed. Op zich geen rare vraag. Maar ze werd inderdaad getriggerd. (En ze bleek mijn man geblokkeerd te hebben op Whatsapp).
Goed dat je dit zo kunt zien, deze optie.
conversation = awareness
zondag 22 oktober 2023 om 00:53
De brief is eerder gestuurd, toen de vader nog op sterven lag en de zus daar haar fort bewaakte. Ik geloof niet dat de therapeut verwachtte dat de brief tot inzichten en een goed gesprek zou leiden. Daar is een brief ook ongeschikt voor, lijkt me (beter face to face). Ik weet het niet zeker maar ik denk dat ze de (zoveelste) impasse wilde doorbreken. Uiteraard in overleg met mijn man. Kijken of er weer iets in beweging kon komen. Vanuit stilstand gebeurt er niks, en de hoop was natuurlijk dat iemand - dat had ook de moeder kunnen zijn - een opening zou bieden.Anna75 schreef: ↑21-10-2023 20:07Die brief was misschien wat veel van het goede, zo vlak na de uitvaart en alle emoties en wrok in de periode ervoor.
Alleen in de Grote Coach Bijbel leidt een brief met een beginzin als "Ik zie dat je gekwetst en boos bent" tot een goed gesprek en inzichten bij de ontvanger. In de praktijk is dit natuurlijk enorm badinerend en werkt zo'n uiting als een rode lap op een stier. En vanuit je schoonzus bekeken: ze had meer gehad aan praktische hulp dan aan dankbaarheid achteraf, hoe legitiem de redenen van je man ook waren.
Ik zou haar reactie dan ook niet als nieuwe zet opvatten waar je wat mee moet.
Aanvulling: dat doe je zo te zien ook niet.
Trouwens heel toevallig: de therapeut had net voorgesteld om die mail te sturen toen zijn moeder diezelfde avond óók aan mijn man vroeg of hij niet iets aardigs aan zijn zus kon sturen. Dat kwam dus mooi uit, want nu leek het alsof hij zijn moeder meteen gehoorzaamde.
Ik weet dus niet precies hoe het zit: misschien verplaatste de therapeut zich wel in de moeder en kwamen de twee vrouwen daarom allebei op hetzelfde idee.
zondag 22 oktober 2023 om 01:17
Hoe bedoel je dat? Ik weet niet of dat nou zo positief is eigenlijk, wel?Samarinde schreef: ↑22-10-2023 00:53De brief is eerder gestuurd, toen de vader nog op sterven lag en de zus daar haar fort bewaakte. Ik geloof niet dat de therapeut verwachtte dat de brief tot inzichten en een goed gesprek zou leiden. Daar is een brief ook ongeschikt voor, lijkt me (beter face to face). Ik weet het niet zeker maar ik denk dat ze de (zoveelste) impasse wilde doorbreken. Uiteraard in overleg met mijn man. Kijken of er weer iets in beweging kon komen. Vanuit stilstand gebeurt er niks, en de hoop was natuurlijk dat iemand - dat had ook de moeder kunnen zijn - een opening zou bieden.
Trouwens heel toevallig: de therapeut had net voorgesteld om die mail te sturen toen zijn moeder diezelfde avond óók aan mijn man vroeg of hij niet iets aardigs aan zijn zus kon sturen. Dat kwam dus mooi uit, want nu leek het alsof hij zijn moeder meteen gehoorzaamde.
Ik weet dus niet precies hoe het zit: misschien verplaatste de therapeut zich wel in de moeder en kwamen de twee vrouwen daarom allebei op hetzelfde idee.
conversation = awareness
zondag 22 oktober 2023 om 01:22
Nou ja, zoals ik net al schreef: de moeder drong ook aan op een aardig woordje aan het adres van de zus. Dat het verkeerd viel, was zeker geen verrassing. Op dat moment viel alles verkeerd en dat is nog steeds zo.LuciFee2023 schreef: ↑21-10-2023 21:50Nou ik niet.
Echt iedereen met meer dan 4 hersencellen weet, zeker een beetje therapeut met ervaring, dat zoiets nooit goed zou vallen. Zeker dan niet. Maar eigenlijk nooit, helemaal bij zulke familieverhoudingen.
En idd, dan is de therapie afgelopen want crisis is voorbij?
Raar.
Op zich was het fijn om te weten dat de zus onvermurwbaar was (en is), omdat daarmee duidelijk werd - óók voor de moeder - dat één partij wil verzoenen (mijn man) en dat de andere partij (de zus) wild van zich aftrapt en de ruzie juist goed kan gebruiken (want zij kan de perfecte dochter blijven, de martelaar spelen en de regie houden). Zij had niks te winnen bij een verzoening. De moeder wel, maar zolang de vader op sterven lag, was ze volledig afhankelijk van de dochter.
Dát heeft die brief (en de reactie erop) blootgelegd. Ik denk dat iedereen dat wel weet, nu. Dat is winst voor mijn man.
Over de therapie: daar kom ik nog op terug.
zondag 22 oktober 2023 om 01:36
De brief lag al klaar (op advies van de therapeut). Toen belde de moeder en zij vroeg of mijn man niet iets aardigs kon sturen aan zijn zus. Dat zou mijn man normaalgesproken nooit hebben gedaan, maar toevallig lag die brief al klaar. Hij verwachtte niks positiefs van de brief, hij kent zijn zus langer dan vandaagMiss_Communicatie schreef: ↑22-10-2023 01:17Hoe bedoel je dat? Ik weet niet of dat nou zo positief is eigenlijk, wel?
Maar het leek nu alsof hij het (zinloze) verzoek van zijn moeder inwilligde. Hij wist allang dat er een grote beerput open zou gaan in het antwoord van zijn zus. Maar hij wist óók dat zijn moeder dat antwoord zou lezen. En dat zij zou beseffen dat het grootste probleem in de hele ruzie niet haar zoon was, maar haar perfecte dochter. (Dus misschien was de therapeut toch slimmer dan ze leek).
zondag 22 oktober 2023 om 01:54
Ja, ik las laatst ergens dat de perfecte kinderen het niet minder zwaar hebben dan de zwarte schapen, of zelfs zwaarder, omdat zwarte schapen in elk geval autonoom en vrij zijn. Ze hebben een eigen identiteit kunnen ontwikkelen, waar perfecte kinderen blijven steken in een keurslijf. Lijkt me vreselijk. Ik heb ook zeker met de zus te doen. Alleen: een rotkarakter wordt er niet minder rottig op als je de achtergrond kent. Hooguit kun je het beter plaatsen.Miss_Communicatie schreef: ↑21-10-2023 23:30Deze insteek zou best ‘ns hout kunnen snijden. In ieder geval iets om in het achterhoofd te houden bij een volgende escalatie.
Goed dat je dit zo kunt zien, deze optie.
zondag 22 oktober 2023 om 09:23
Maar dat is dus het gekke, een therapeut hoeft zich helemaal niet in anderen te verplaatsen of een impasse te doorbreken, een therapeut hoeft alleen maar iets terug te geven aan degene die ze op dat moment voor zich heeft. En een therapeut weet als het goed is ook wel dat je een impasse niet doorbreekt zolang die onderliggende patronen er nog zijn. Zo'n mail maakt je echt een olifant in een porseleinkast.
Maar goed, wat me opviel: je schreef (eer?)gister dat je man nu geen zin heeft om zijn hele verleden op te rakelen. Je schreef gister dat zijn moeder het niet over oude koeien wil hebben als haar wordt gevraagd naar het verbreken van de banden met haar familie. Ik zou, als het mijn man was, hem hierop wijzen. Dat hij hiermee, het niet hebben van therapie, precies doet wat zijn moeder ook doet. Er niet over willen praten en daarmee dus met als gevolg dat hij het patroon in stand houdt. Daar ligt zijn verantwoordelijkheid, juíst als het gaat om het niet willen doorgeven daarvan.
Maar goed, wat me opviel: je schreef (eer?)gister dat je man nu geen zin heeft om zijn hele verleden op te rakelen. Je schreef gister dat zijn moeder het niet over oude koeien wil hebben als haar wordt gevraagd naar het verbreken van de banden met haar familie. Ik zou, als het mijn man was, hem hierop wijzen. Dat hij hiermee, het niet hebben van therapie, precies doet wat zijn moeder ook doet. Er niet over willen praten en daarmee dus met als gevolg dat hij het patroon in stand houdt. Daar ligt zijn verantwoordelijkheid, juíst als het gaat om het niet willen doorgeven daarvan.
zondag 22 oktober 2023 om 09:40
Waarom moet alles doorbroken worden? Moeder is oud, die gaat waarschijnlijk niet veranderen. Man moet het zelf beter doen, maar verwachten dat er Groot Inzicht bij zus en moeder komt, is misschien sowieso teleurstellend.
Afstand en koetjes en kalfjes kan ook duidelijk zijn.
Maar misschien ben ik te praktisch.
Afstand en koetjes en kalfjes kan ook duidelijk zijn.
Maar misschien ben ik te praktisch.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
