Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
zondag 25 februari 2024 om 10:51
Ik ook, zit al vanaf dat internet begon op fora en mijn ervaring is totaal anders. We hebben hier van alles al besproken, het is maar net waar iemand tegenaan loopt en daar gaat het dan weer over.
Als dit onderwerp je niet bevalt, dan praat je gewoon niet mee. Ik voel er ook geen affiniteit mee dus dan zeg ik gewoon niks. Het gaat vanzelf weer over iets wat me wel aanspreekt of ik breng het zelf in.
Laat iedereen hier gewoon vrij, zonder oordeel. Dan blijft het een 'veilig' topic.
Kan me heel goed voorstellen dat exen een groot en belangrijk onderwerp is. Belangrijkste voor mij zou dan zijn: hoe ga ik er mee om dat het me zo min mogelijk beïnvloed.
Gelukkig herken ik me er niet in. Mijn partner en zijn ex zijn al voor mij, door allerlei nare processen gegaan en hebben er beide zoveel van geleerd dat ze nu een goed team zijn. En ex mij ook volledig accepteert.
Ik voel alleen maar dankbaarheid, zeker als ik alles hier zo lees. En snap ook goed dat mensen het ergens kwijt willen als er zoveel frustratie is. Ik vind dit topic daar perfect voor.
zondag 25 februari 2024 om 11:21
Ik denk wel dat de relatie met je stiefkinderen min of meer valt of staat met de relatie die je als stiefouder hebt met de biovader of moeder. Omdat je stiefkinderen natuurlijk onder invloed staat van hun moeder/vader, logisch natuurlijk. Is die relatie verstoord, lijkt het me ook vrij logisch dat de relatie met stiefkinderen bemoeilijkt wordt hierdoor. Het is voor een volwassene al een zeer complex gebeuren, wat moet dat voor de kinderen zijn? Vreselijk lastig.Trixie schreef: ↑25-02-2024 10:33Ik mis het stuk waar het gaat over de relatie met de kinderen. Het ‘ouder’-aspect van het stiefouderschap. Vind ik veel interessanter om over te lezen. Dat is namelijk iets dat je als stiefouder helemaal zelf moet uitvinden. Het is zo’n unieke rol die in elke stiefsituatie weer anders is.
Het ‘ nieuwe partner van ex’ -aspect is uiteraard net zo goed een onderdeel van het stiefouderschap. Ik snap ook wel dat mensen graag vertellen hoe vreselijk de ex is. Dat willen anderen ook altijd graag horen, is mijn ervaring. Misschien ben ik na 10 jaar gewoon verzadigd.
zondag 25 februari 2024 om 11:30
Ik loop hier ook al wat jaartjes rond (lees: omtrent de twintig) en herken dit niet. Daarnaast vind ik 'exen' nogal een breed onderwerp, en dat lees ik hier ook. Het gaat o.a..over nieuwe partners, maar ook over alimentatie, ontwikkelingen in thuissituatie(s) die invloed hebben op de ouderschapsregeling, et cetera. Ik heb n.a.v. jouw opmerking even teruggezocht en blijkbaar loopt het bij jullie momenteel allemaal erg goed. Dat is hartstikke mooi, maar doet niets af aan situaties waarin dat anders is en waar het hier - logischerwijs, denk ik - vaak over gaat. Misschien wil je anders eens wat delen over jullie succesformule (ik schreef al: "vertel eens")? Er zijn meer mensen hier die ook delen wat goed gaat, hoe zij bepaalde dingen opgelost hebben. Dat lijkt me interessanter dan klagen dat het niet on topic is. Ik vind dat er soms ook wat te veel op de ex afgeschoven wordt. Soms zeg ik dat, vaker lees ik er dan overheen omdat ik uiteindelijk die situatie niet goed ken en mensen hier soms ook even stoom willen afblazen. Volgens mij ook goed, de balans wordt hier in mijn ogen best goed bewaakt.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 25 februari 2024 om 21:30
Ik denk dat onderwerp stiefouderschap erg breed is. Voor de een is het een partner met kinderen met bijbehorende al dan niet (lastige) ex. Voor de ander is het lastig omdat je beide kinderen hebt en dat dan ook weer uitdaging meebrengt.
Hier accepteert mijn ex voorlopig dat de kinderen niet komen maar het betekent wel weinig tijd alleen met mijn vriend.
Zijn zoontje wil soms ook een weekend alleen met zijn vader dus ik vind het vooral lastig om tijd te vinden. Maar goed we doen het er maar even mee. Wel een lang weekend weg geboekt samen.
Hier accepteert mijn ex voorlopig dat de kinderen niet komen maar het betekent wel weinig tijd alleen met mijn vriend.
Zijn zoontje wil soms ook een weekend alleen met zijn vader dus ik vind het vooral lastig om tijd te vinden. Maar goed we doen het er maar even mee. Wel een lang weekend weg geboekt samen.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
vrijdag 1 maart 2024 om 16:25
Fijn dat jullie ook wat tijd samen hebben ingepland!Blauwedruif85 schreef: ↑25-02-2024 21:30Hier accepteert mijn ex voorlopig dat de kinderen niet komen maar het betekent wel weinig tijd alleen met mijn vriend.
Zijn zoontje wil soms ook een weekend alleen met zijn vader dus ik vind het vooral lastig om tijd te vinden. Maar goed we doen het er maar even mee. Wel een lang weekend weg geboekt samen.
vrijdag 1 maart 2024 om 16:37
Niet quoten aub.
Hier weer drama. Bonusdochter vindt dat ze zelf mag kiezen wanneer ze haar vader ziet want er zijn anderen die dat op haar leeftijd ook zelf mogen kiezen volgens haar. Man is het daar niet mee eens, want dat zal onderaan de streep waarschijnlijk betekenen dat ze niet meer komt. Wettelijk gezien mag ze gehoord worden maar niet zelf beslissen.
(Er zijn al veel kenmerken van (al dan niet bewuste) ouderverstoting, ook vastgesteld door een professional)
Hier weer drama. Bonusdochter vindt dat ze zelf mag kiezen wanneer ze haar vader ziet want er zijn anderen die dat op haar leeftijd ook zelf mogen kiezen volgens haar. Man is het daar niet mee eens, want dat zal onderaan de streep waarschijnlijk betekenen dat ze niet meer komt. Wettelijk gezien mag ze gehoord worden maar niet zelf beslissen.
(Er zijn al veel kenmerken van (al dan niet bewuste) ouderverstoting, ook vastgesteld door een professional)
mangogo wijzigde dit bericht op 01-03-2024 17:48
16.93% gewijzigd
vrijdag 1 maart 2024 om 17:12
Ik herken het Mangogo, weet even niet hoe oud bonusdochter is, maar hier kwam bd met 17 jaar met dat idee. Mijn man is er niet tegenin gegaan, hier ook duidelijk ouderverstoting het geval. De deur staat voor haar open....en daar heeft ze nu en dan nog gebruik van gemaakt. Sommige periodes kwam ze wekelijks en dan weer maanden niet.
vrijdag 1 maart 2024 om 17:47
vrijdag 1 maart 2024 om 19:07
Wat naar Mangogo. En inderdaad, die leeftijd is echt nog wel te jong om dat haar zelf (mee) te laten beslissen. Ze kan nog helemaal niet lange termijn effecten overzien op die leeftijd, en zal vast heel gevoelig zijn voor wat ze meekrijgt van haar moeder. Heel verdrietig wel, voor je man maar ook voor het meisje zelf. Dat is niet de rustige thuisomgeving die je een kind wenst.
En voor jou lijkt het me ook vervelend, om eigenlijk machteloos aan de zijlijn te staan.
En voor jou lijkt het me ook vervelend, om eigenlijk machteloos aan de zijlijn te staan.
vrijdag 1 maart 2024 om 19:28
Ik herken het ook als iets wat blijkbaar tondgaat onder kinderen van die leeftijd: "Als je 12 bent, mag je kiezen."
Het verschil met inspraak is denk ik vaak nog moeilijk te begrijpen op die leeftijd. En nog meer als een van de ouders daar onvolwassen mee omgaat :-/ (hier niet echt het geval, gelukkig)
Het verschil met inspraak is denk ik vaak nog moeilijk te begrijpen op die leeftijd. En nog meer als een van de ouders daar onvolwassen mee omgaat :-/ (hier niet echt het geval, gelukkig)
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 1 maart 2024 om 19:55
Ja en hoe andere ouders er mee omgaan. Ze zegt wel iets over de kinderen die volgens haar zelf mogen kiezen wanneer ze de andere ouder zien, maar niks over de kinderen die gewoon 50% bij elke ouder zijn. (Ze is nu zeg maar 10% bij ons want afgelopen jaren werd het al steeds verminderd wat kind volgens moeder wilde en man wil niet meer vechten Via advocaten en ons spaargeld daarvan opmaken en het energie laten vreten)
vrijdag 1 maart 2024 om 21:10
Lastig mangogo. Ik denk wel dat het echt ook aan de andere ouder ligt. Wat die zegt en hoe die ermee omdat. Ik blijf ondanks de problemen zoeken naar mogelijkheden en de afgelopen tijd konden ze toch overdag gaan. Helaas kunnen opa en oma nu niet helpen. Maar ondanks de problemen probeer ik het contact goed te houden en willen ze nog steeds gaan wanneer dat mogelijk is.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
vrijdag 1 maart 2024 om 23:07
Ik ook niet zeker niet als het een betrokken vader is. Het blijft voor de kinderen hun vader. Al moet ik nu helaas keuzes maken voor hun veiligheid en moet ik een grens trekken als hij steeds weer terugvalt.
Maar het lijkt me ook moeilijk om van de zijlijn te moeten aanzien.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
vrijdag 1 maart 2024 om 23:51
In de situatie waar ik op doelde ging het echt om wonen, niet om 'zien'. Het hing al wel in de lucht dat kind 100 procent bij mijn partner ging wonen vanwege de situatie met moeder. Dus tja, als moeder zodra het moeilijk wordt zegt dat kind dan maar bij vader moet gaan wonen, wordt dat kennelijk in dat keuzeverhaal meegenomen. Over andere ouders heb ik niks gehoord.Mangogo schreef: ↑01-03-2024 19:55Ja en hoe andere ouders er mee omgaan. Ze zegt wel iets over de kinderen die volgens haar zelf mogen kiezen wanneer ze de andere ouder zien, maar niks over de kinderen die gewoon 50% bij elke ouder zijn. (Ze is nu zeg maar 10% bij ons want afgelopen jaren werd het al steeds verminderd wat kind volgens moeder wilde en man wil niet meer vechten Via advocaten en ons spaargeld daarvan opmaken en het energie laten vreten)
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 2 maart 2024 om 07:32
Veel minder dan qua uren 3 dagen per maand (2 x 1,5 dag) zoals nu hier geval, is er nietAdvocaatje schreef: ↑02-03-2024 07:20Maar in hoeverre kan je een kind rond die leeftijd nog dwingen? Hier was het veel op het laatste moment afzeggen, want moe of niet lekker. Nu is de afspraak dus dat kind minder komt. Gelukkig wordt er niet meer afgezegd.
. Ik vind dat een kind van 12 nog niet kan kiezen om niet te gaan, de wet vindt dat ook trouwens.
zaterdag 2 maart 2024 om 10:56
Eens dat een kind van 12 nog niet kan kiezen. Maar dan heb je beide ouders nodig om het enigszins af te kunnen dwingen. Maar als de andere ouder dat niet aanmoedigt, dan wordt het lastig. 2x1,5 dag is wel echt weinig. Lastig voor jullie.
zaterdag 9 maart 2024 om 12:53
Mag ik jullie advies eens vragen?
Ik ben gescheiden van de vader van mijn kinderen en heb een latrelatie met een man met kinderen. Ex heeft ook al lang een andere partner.
We hebben een ongeveer 40/60 co-ouderschap, m'n (puber)kinderen zijn iets meer bij mij.
Over het algemeen gaat het allemaal best ok. We kunnen met elkaar door 1 deur en bij bijzondere gelegenheden is iedereen erbij.
De stiefmoeder van mijn kinderen doet haar best voor ze en mijn kinderen kunnen goed met haar opschieten.
Maar nu de maar
..
Wat ze al vanaf het begin doet is mijn rol minimaliseren. Ze had het tegen de kinderen vaak over logeren bij mama/ op bezoek bij mama etc, vooral als haar vrienden/familie erbij zijn. En nu weet ik dat ze ook op social media zo praat. En dat stoort me! Ze had een vriendin van mij toegevoegd (wiens kinderen bevriend zijn met die van mij) en zij heeft meerdere posts gezien waarin gesuggereerd wordt dat zij eigenlijk de hele moederrol op zich neemt, aangezien ik dat niet doe. Ze wordt vervolgens de hemel in geprezen door haar volgers. Och och, wat hebben mijn kinderen geluk met haar.
Mijn kinderen volgen haar niet, zij hebben het gelukkig niet gezien. Mijn vriendin heeft er publiekelijk iets van gezegd onder een post en is daarna geblokkeerd.
Echt te kinderachtig voor woorden allemaal. Aan de ene kant wil ik het allemaal negeren en me niet laten verleiden om hier op in te gaan, maar toch stoort het me enorm.
What to do?
Ik ben gescheiden van de vader van mijn kinderen en heb een latrelatie met een man met kinderen. Ex heeft ook al lang een andere partner.
We hebben een ongeveer 40/60 co-ouderschap, m'n (puber)kinderen zijn iets meer bij mij.
Over het algemeen gaat het allemaal best ok. We kunnen met elkaar door 1 deur en bij bijzondere gelegenheden is iedereen erbij.
De stiefmoeder van mijn kinderen doet haar best voor ze en mijn kinderen kunnen goed met haar opschieten.
Maar nu de maar
..Wat ze al vanaf het begin doet is mijn rol minimaliseren. Ze had het tegen de kinderen vaak over logeren bij mama/ op bezoek bij mama etc, vooral als haar vrienden/familie erbij zijn. En nu weet ik dat ze ook op social media zo praat. En dat stoort me! Ze had een vriendin van mij toegevoegd (wiens kinderen bevriend zijn met die van mij) en zij heeft meerdere posts gezien waarin gesuggereerd wordt dat zij eigenlijk de hele moederrol op zich neemt, aangezien ik dat niet doe. Ze wordt vervolgens de hemel in geprezen door haar volgers. Och och, wat hebben mijn kinderen geluk met haar.
Mijn kinderen volgen haar niet, zij hebben het gelukkig niet gezien. Mijn vriendin heeft er publiekelijk iets van gezegd onder een post en is daarna geblokkeerd.
Echt te kinderachtig voor woorden allemaal. Aan de ene kant wil ik het allemaal negeren en me niet laten verleiden om hier op in te gaan, maar toch stoort het me enorm.
What to do?
zaterdag 9 maart 2024 om 13:04
Niets, hoe lastig ook.
Zij heeft kennelijk haar eigen waarheid, en haalt er iets uit om die breed te verkondigen. Niets dat jij gaat zeggen gaat daar verandering in brengen denk ik. Dat gaat alleen maar koren op de molen zijn (zeker van die cheerleaders). Dus ik denk dat je het best eraan doet om niks te doen. Hoe super frustrerend ook.
Jouw kinderen weten natuurlijk wel beter, en jouw omgeving ook. Die zijn belangrijk. Haar omgeving, haar vrienden: die ga je toch niet overtuigen. En ze zijn ook niet belangrijk. Ze hebben geen significante rol in jouw leven.
Dus, super lastig, maar ik zou op mijn handen gaan zitten en proberen het uit je gedachten te zetten.
Zij heeft kennelijk haar eigen waarheid, en haalt er iets uit om die breed te verkondigen. Niets dat jij gaat zeggen gaat daar verandering in brengen denk ik. Dat gaat alleen maar koren op de molen zijn (zeker van die cheerleaders). Dus ik denk dat je het best eraan doet om niks te doen. Hoe super frustrerend ook.
Jouw kinderen weten natuurlijk wel beter, en jouw omgeving ook. Die zijn belangrijk. Haar omgeving, haar vrienden: die ga je toch niet overtuigen. En ze zijn ook niet belangrijk. Ze hebben geen significante rol in jouw leven.
Dus, super lastig, maar ik zou op mijn handen gaan zitten en proberen het uit je gedachten te zetten.
zaterdag 9 maart 2024 om 13:57
Ja, je hebt waarschijnlijk gelijk. Mijn kinderen hebben er al weleens wat van gezegd, als ze het bijvoorbeeld over "logeren" of "biologische moeder" had. Haar moeder (stiefoma dus) is ook zo'n typ. Heeft het altijd over "mama" tegen hun, terwijl ze hun stiefmoeder bij de voornaam noemen. Vinden de kinderen ook niet prettig.
Adem in, adem uit dan maar..
Adem in, adem uit dan maar..
zaterdag 9 maart 2024 om 16:37
Wat rot ook, dat je kinderen dan in die vuurlinie zitten.
Maar ik denk dat het dan nóg verstandiger is om niks te doen. Want als je kinderen zouden merken dat het jou raakt, voelen ze zich misschien wel verplicht om voor jou op te komen richting stiefma en stiefoma. En dat is denk ik niet wat je wil, dat zij zich druk maken om jou en jou gaan verdedigen. Dus ik denk dat je je kinderen ook meer rust geeft als je het probleem wel erkent (dus wel aangeven dat jij het ook wel stom vindt, als zij erover klagen) maar tegelijkertijd klein houden, en naar hun laten doen lijken dat het je niet bezig houdt.
Niet dat ik nou de wijsheid in pacht beweer te hebben, dus leg het ook naast je neer als het niet helpt
Maar ik denk dat het dan nóg verstandiger is om niks te doen. Want als je kinderen zouden merken dat het jou raakt, voelen ze zich misschien wel verplicht om voor jou op te komen richting stiefma en stiefoma. En dat is denk ik niet wat je wil, dat zij zich druk maken om jou en jou gaan verdedigen. Dus ik denk dat je je kinderen ook meer rust geeft als je het probleem wel erkent (dus wel aangeven dat jij het ook wel stom vindt, als zij erover klagen) maar tegelijkertijd klein houden, en naar hun laten doen lijken dat het je niet bezig houdt.
Niet dat ik nou de wijsheid in pacht beweer te hebben, dus leg het ook naast je neer als het niet helpt
zaterdag 9 maart 2024 om 16:41
(Oh en die hele wedstrijd ver piesen die sommige vrouwen willen aangaan. Pff, hoe vermoeiend. Waarom sommige vrouwen zo graag perse de belangrijkste/liefste/zich het meest opofferende willen zijn, snap ik echt niet. Als kinderen het fijn hebben is toch alles goed, waarom moet er dan een wedstrijd van gemaakt worden? Stom)
Ik bedoel daarmee de stiefmoeder dus trouwens, jou zeker niet Fridaynight
Ik bedoel daarmee de stiefmoeder dus trouwens, jou zeker niet Fridaynight
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
