Relaties
alle pijlers
toch de neiging naar "foute mannen"
woensdag 5 september 2007 om 23:50
Lieve lezeressen,
Ik moet echt iets kwijt, anders explodeer ik. Sinds een half jaartje woon ik samen met mijn vriend. Hij was mijn eerste jeugdliefde en sinds een poosje zijn we weer samen. In de tussentijd (vijf jaar) heb ik nogal wat ervaringen en vooral aanvaringen gehad met "foute" mannen. Zelf ben ik nogal streberig en vind ik het leuk iemand te helpen. Mijn vorige vriend heb ik ongeveer zijn hele studie doorgeholpen (tentamens erin gestampt, hem naar z'n werk geschopt zodat'ie niet in de financiele problemen kwam, etc.). Nadat de relatie uitging (om een hoop redenen, maar vooral door zijn egoisme) ging het dan ook bergafwaarts met hem en werd ik zelfs door zijn moeder opgebeld of ik alsjeblieft niet weer hem wilde gaan redden...
Mijn vriend is een lieverd. Hij is mijn beste vriend, mijn soulmate. We liggen constant in een deuk, de seks is heerlijk en we hebben het fijn samen. Toch merk ik dat ik onrustig word van de situatie: hij werkt, hij studeert, hij heeft vrienden... Hij redt zichzelf en hij is de eerste (en enige) vriend die ik heb die ook af en toe voor mij zorgt. Voor het eerst in mijn leven kan ik op iemand leunen en dat zorgt voor totale paniek.
Nu werk ik nogal in een mannenwereld en zijn er zat "stoere" (en erg aantrekkelijke) collega's om me heen die vaak met me flirten. Ik vind het zo erg van mezelf, maar ik weet dat ik constant naar foute mannen toetrek. En ze zijn fout in die zin dat ze min of meer alcoholist, workaholic, getrouwd of emotioneel compleet gesloten zijn (*en vaak in combinaties van deze eigenschappen).
Ik wil mijn vriend absoluut niet kwijt, en ik wil ook niet meer samen zijn met een fout type. Maar ik baal ervan dat ik me toch telkens weer aangetrokken lijk te voelen tot dergelijke types. Ik heb mezelf prima in de hand, zou nooit vreemdgaan, maar ik wil er wel vanaf!
Herkent iemand dit?
Liefs,
Ik moet echt iets kwijt, anders explodeer ik. Sinds een half jaartje woon ik samen met mijn vriend. Hij was mijn eerste jeugdliefde en sinds een poosje zijn we weer samen. In de tussentijd (vijf jaar) heb ik nogal wat ervaringen en vooral aanvaringen gehad met "foute" mannen. Zelf ben ik nogal streberig en vind ik het leuk iemand te helpen. Mijn vorige vriend heb ik ongeveer zijn hele studie doorgeholpen (tentamens erin gestampt, hem naar z'n werk geschopt zodat'ie niet in de financiele problemen kwam, etc.). Nadat de relatie uitging (om een hoop redenen, maar vooral door zijn egoisme) ging het dan ook bergafwaarts met hem en werd ik zelfs door zijn moeder opgebeld of ik alsjeblieft niet weer hem wilde gaan redden...
Mijn vriend is een lieverd. Hij is mijn beste vriend, mijn soulmate. We liggen constant in een deuk, de seks is heerlijk en we hebben het fijn samen. Toch merk ik dat ik onrustig word van de situatie: hij werkt, hij studeert, hij heeft vrienden... Hij redt zichzelf en hij is de eerste (en enige) vriend die ik heb die ook af en toe voor mij zorgt. Voor het eerst in mijn leven kan ik op iemand leunen en dat zorgt voor totale paniek.
Nu werk ik nogal in een mannenwereld en zijn er zat "stoere" (en erg aantrekkelijke) collega's om me heen die vaak met me flirten. Ik vind het zo erg van mezelf, maar ik weet dat ik constant naar foute mannen toetrek. En ze zijn fout in die zin dat ze min of meer alcoholist, workaholic, getrouwd of emotioneel compleet gesloten zijn (*en vaak in combinaties van deze eigenschappen).
Ik wil mijn vriend absoluut niet kwijt, en ik wil ook niet meer samen zijn met een fout type. Maar ik baal ervan dat ik me toch telkens weer aangetrokken lijk te voelen tot dergelijke types. Ik heb mezelf prima in de hand, zou nooit vreemdgaan, maar ik wil er wel vanaf!
Herkent iemand dit?
Liefs,
donderdag 6 september 2007 om 01:19
We mailen eigenlijk nooit prive, smsen ook niet. Het is altijd werkgerelateerd en wordt braaf met "vriendelijke groeten" afgesloten. Nooit flirterige opmerkingen of gevoelens... Dat maakt het ook zo moeilijk om er een vinger achter te krijgen omdat ik nergens zwart-op-wit bewijs heb dat hoe we met elkaar omgaan, te ver gaat. Maar ik krijg inmiddels wel opmerkingen van collega's als: "Je weet toch dat hij getrouwd is he?" en: "Je bent verliefd, ik zie het. En hij is het ook." (ik ontken alles overigens...)
Dus...? Laten rusten?
Dus...? Laten rusten?
donderdag 6 september 2007 om 01:21
Overigens: hij heeft wel in het verleden een keer plots een nieuwe account aangemaakt (een of andere sleazy hotmail-adres) met de vraag of ik hem daarop wilde mailen. Ik heb dat toen geweigerd omdat ik het nut er niet van inzag (tja, waarom moet ALLEEN ik ineens op een ander adres gaan mailen) en hij heeft de account weer vernietigd. Eigenlijk best wel goed van mezelf...
donderdag 6 september 2007 om 01:26
donderdag 6 september 2007 om 01:32
:
[...]
heb je op verstuur bericht gedrukt ?
Ja/ maargoed. Wat ik wilde zeggen. Je kunt wel vallen op het uiterlijk. Maar ik zou liever naar de lange termijn kijken. Je bent nu gelukkig. die Foute mannen/flierefluiters Ken ik wel die hebben in elke plaats een meid. Hoe mooier ze zijn hoe verder je ervan daan moet blijven. Het klinkt moeilijk het is ook zo.
Maar uiteindelijk heb je er profijt van.Ze zijn vaak alleen maar uit op sex. Als jij je daarvoor wilt lenen is prima maar val er ons dan niet mee lastig.
En uiteindelijk trek jij toch aan het kortste eind. Als je hun gescheidenis weet moet je vaak kotsen hoevaak die gladde babbelaars zijn vreemdgegaan. Nee bespaar je een hoop trots en verdriet en laat die sukkels voor wat het zijn. En ben gelukkig
donderdag 6 september 2007 om 01:33
Hohoho! ik moest alleen lachen omdat "erotische dansfeesten" niks voor mijn vriend zijn (en ook niet voor mij trouwens) en ik het beeld van hem op zo'n feest voor me zag... Ik vertel hem overigens altijd alles, ook van de collega. En ik ga mezelf ook niet meer verdedigen, als jij in mij zo'n slecht mens wil zien moet je dat zelf maar weten.
donderdag 6 september 2007 om 01:36
Nee meid, ik vind je geen slecht mens, ik vind je alleen een beetje naief met een dertien-in-een-dozijn vraag waarop je zelf eigenlijk best het antwood weet ........ kom een half jaar op dit forum en een soortgelijk probleem als dat jij hebt zie je 100 keer geopend worden.......... dat maakt het heel menselijk , hoor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 6 september 2007 om 01:45
Je bedoelt met foute mannen gewoon te zeggen. Knappe mannen met een vlotte babbel. Of in ieder geval een man met een bepaalde eigenschap of "iets" wat vrouwen over het algemeen aanspreekt. Dat kan van alles zijn. Zijn lach. Manier van praten(vaak zit hier veel toneel achter). zijn karakter, uiterlijk etc.
Vrouwen merken dit op tijdens uitgaan, werk etc. En zien het verschil met een gewonen man. En denken ze hmm. Die zie ik wel zitten. Maar helaas ben je niet de enigste meid die dat ziet. Moeilijk uitte leggen. Mannen zijn ook niet dom. En merken die aandacht van die vrouwen ook wel.
Zodoende maakt die man er natuurlijk misbruik van. En duikt hij met iedereen het bed in. Ik ben geen psycholoogm. En als je dan wordt gedumpt door die foute man zet je er het woordje fout ervoor maar wie is in deze nu fout?
donderdag 6 september 2007 om 08:46
Nee. Je moet die man compleet negeren. Geen contact met hem zoeken en ook zijn mails en sms'jes niet beantwoorden.
Als jij het fijn vindt om nodig gevonden te worden is een baan in de hulpverlening of zorg misschien iets voor je. Als jet het noodzakelijk vindt om nodig gevonden te worden is een psycholoog misschien iets voor je? Dat is namelijk niet gezond. Je staat nu op het punt om een fijne gelijkwaardige relatie te verpesten met je flirtgedrag en plannen om vreemd te gaan. Dat is net zulk zelfdestructief gedrag als alcoholisme, je studie niet afmaken of steeds te laat te komen voor je werk. En wie trekt jou uit de stront? Niemand.... Voorkom dus dat je je eigen leven verpest en onderneem nu actie!
donderdag 6 september 2007 om 09:46
Ik krijg een beetje het idee dat je gewoon van flirten houdt. Niks mis mee 
. Mocht dit zo zijn, accepteer dat dan simpelweg van jezelf en besef tot in je tenen dat dat nog niet betekent dat je er verder ook maar iets mee wil doen. Dat zou een hoop gemoedsrust geven, dan is 't grappig en leuk maar verder niet iets om onrustig van te worden.
Afgezien daarvan, ik denk dat bgb een goed punt heeft met haar florence. Volgens mij vallen veel vrouwen in de val met mannen willen helpen. Omdat het een goed gevoel geeft. Omdat je een diepe impact op iemand(s leven) hebt. Omdat je je nuttig voelt en het je leven zinvoller lijkt te maken. Wanneer jij besluit om dat soort energie in je eigen leven, in je eigen geluk en eigen plezier te stoppen wordt je eigen leven bijzonder en ga je zien dat het aan zulke mannen geven pure verspilling is en dat je er zelf veel meer aan hebt.
Ik weet hoe weinig indruk het maakt als ik zeg: blijf bij je vriend, alles is goed! . Waar je over na zou kunnen denken is hoeveel respect iemand vanzelf afdwingt door zijn eigen leven goed te leven, zelfstandig, onafhankelijk en dan toch er voor kiest, echt bewust, om dit met jou te delen. Dat respect is zo belangrijk en dat stuk bewuste liefde voor elkaar, niet omdat je elkaar nodig hebt maar puur omdat je iets wezenlijks toevoegt aan elkaars leven gaat heel diep. Je bewustworden daarvan geeft ook een hoop rust, daar kunnen al die foute mannen nooit aan tippen.
Succes ermee!
. Mocht dit zo zijn, accepteer dat dan simpelweg van jezelf en besef tot in je tenen dat dat nog niet betekent dat je er verder ook maar iets mee wil doen. Dat zou een hoop gemoedsrust geven, dan is 't grappig en leuk maar verder niet iets om onrustig van te worden.Afgezien daarvan, ik denk dat bgb een goed punt heeft met haar florence. Volgens mij vallen veel vrouwen in de val met mannen willen helpen. Omdat het een goed gevoel geeft. Omdat je een diepe impact op iemand(s leven) hebt. Omdat je je nuttig voelt en het je leven zinvoller lijkt te maken. Wanneer jij besluit om dat soort energie in je eigen leven, in je eigen geluk en eigen plezier te stoppen wordt je eigen leven bijzonder en ga je zien dat het aan zulke mannen geven pure verspilling is en dat je er zelf veel meer aan hebt.
Ik weet hoe weinig indruk het maakt als ik zeg: blijf bij je vriend, alles is goed!
. Waar je over na zou kunnen denken is hoeveel respect iemand vanzelf afdwingt door zijn eigen leven goed te leven, zelfstandig, onafhankelijk en dan toch er voor kiest, echt bewust, om dit met jou te delen. Dat respect is zo belangrijk en dat stuk bewuste liefde voor elkaar, niet omdat je elkaar nodig hebt maar puur omdat je iets wezenlijks toevoegt aan elkaars leven gaat heel diep. Je bewustworden daarvan geeft ook een hoop rust, daar kunnen al die foute mannen nooit aan tippen.Succes ermee!
donderdag 6 september 2007 om 09:50
Oh en die collega.... niks meer mee doen. Er was niks reeels dus hoef je ook geen verantwoording af te leggen en dingen uit te spreken. Doen alsof je neus bloedt is bijzonder effectief denk ik hihi.
Jij moet voor jezelf besluiten dat je niks met hem wil. Afronden die boel. Als je dat echt doet, echt dat besluit maakt, dan is het klaar. Hoef je geen contact voor te zoeken met hem.
Jij moet voor jezelf besluiten dat je niks met hem wil. Afronden die boel. Als je dat echt doet, echt dat besluit maakt, dan is het klaar. Hoef je geen contact voor te zoeken met hem.
donderdag 6 september 2007 om 10:07
Ik riep ook altijd dat ik viel op 'foute' mannen. Tot ik op een gegeven moment na een flinke portie zelfreflectie tot de conclusie kwam dat ik zelf misschien weleens een 'foute' vrouw zou kunnen zijn.
Waarom vielen gebonden mannen altijd op mij en niet op mijn beste vriendin (terwijl we op geen enkel gebied voor elkaar onderdoen)? Schijnbaar straalde ik iets waardoor die mannen getriggerd werden....
Tja, en wie is er dan fout in het hele verhaal? Jij die ruimte geeft, of hij die ruimte neemt?
Inmiddels noem ik mezelf geen 'foute' vrouw meer, maar een 'moeilijke' vrouw. En ben ik zeer gelukkig getrouwd met een 'moeilijke' man.
De uitdaging, spanning, afwisseling en onvoorspelbaarheid hoeven we niet buiten de deur te zoeken, want die vinden we bij elkaar.
Het is keihard werken, maar meer dan de moeite waard. Het is voor mij geen dag vanzelfsprekend dat hij er is en andersom net zo.
Waarom vielen gebonden mannen altijd op mij en niet op mijn beste vriendin (terwijl we op geen enkel gebied voor elkaar onderdoen)? Schijnbaar straalde ik iets waardoor die mannen getriggerd werden....
Tja, en wie is er dan fout in het hele verhaal? Jij die ruimte geeft, of hij die ruimte neemt?
Inmiddels noem ik mezelf geen 'foute' vrouw meer, maar een 'moeilijke' vrouw. En ben ik zeer gelukkig getrouwd met een 'moeilijke' man.
De uitdaging, spanning, afwisseling en onvoorspelbaarheid hoeven we niet buiten de deur te zoeken, want die vinden we bij elkaar.
Het is keihard werken, maar meer dan de moeite waard. Het is voor mij geen dag vanzelfsprekend dat hij er is en andersom net zo.
donderdag 6 september 2007 om 10:15
[quote]:
Afgezien daarvan, ik denk dat bgb een goed punt heeft met haar florence. Volgens mij vallen veel vrouwen in de val met mannen willen helpen. Omdat het een goed gevoel geeft. Omdat je een diepe impact op iemand(s leven) hebt. Omdat je je nuttig voelt en het je leven zinvoller lijkt te maken.
Dit wordt in nederlandse termen ook wel het 'hulpverlenerssyndroom' genoemd en er liggen vaak minder nobele (onbewuste?) motieven aan ten grondslag als hier geschetst worden.....
Het gaat m.i. niet om willen helpen of nuttig willen zijn.
Het gaat oa om;
- Je zelf beter (de beste) voelen ten koste van een ander.
- Macht door de ander afhankelijk houden.
- Zolang je je pijlen richt op een ander hoef je je niet met jezelf bezig te houden.....
Afgezien daarvan, ik denk dat bgb een goed punt heeft met haar florence. Volgens mij vallen veel vrouwen in de val met mannen willen helpen. Omdat het een goed gevoel geeft. Omdat je een diepe impact op iemand(s leven) hebt. Omdat je je nuttig voelt en het je leven zinvoller lijkt te maken.
Dit wordt in nederlandse termen ook wel het 'hulpverlenerssyndroom' genoemd en er liggen vaak minder nobele (onbewuste?) motieven aan ten grondslag als hier geschetst worden.....
Het gaat m.i. niet om willen helpen of nuttig willen zijn.
Het gaat oa om;
- Je zelf beter (de beste) voelen ten koste van een ander.
- Macht door de ander afhankelijk houden.
- Zolang je je pijlen richt op een ander hoef je je niet met jezelf bezig te houden.....
donderdag 6 september 2007 om 11:28
Waarom vielen gebonden mannen altijd op mij en niet op mijn beste vriendin (terwijl we op geen enkel gebied voor elkaar onderdoen)? Schijnbaar straalde ik iets waardoor die mannen getriggerd werden....
Tja, en wie is er dan fout in het hele verhaal? Jij die ruimte geeft, of hij die ruimte neemt?
Dat vind ik ook wel een hele goede.......inderdaad ; ook - of misschien juist - getrouwde mannen vallen op vrouwen die graag een sexueel getinte opmerking maakt , die terugflirt, actie en reactie......... misschien denk je in eerste instantie dat een getrouwde man veilig is om mee te flirten want die zijn toch bezet, maar dat is redelijk naief lijkt mij.
Tja, en wie is er dan fout in het hele verhaal? Jij die ruimte geeft, of hij die ruimte neemt?
Dat vind ik ook wel een hele goede.......inderdaad ; ook - of misschien juist - getrouwde mannen vallen op vrouwen die graag een sexueel getinte opmerking maakt , die terugflirt, actie en reactie......... misschien denk je in eerste instantie dat een getrouwde man veilig is om mee te flirten want die zijn toch bezet, maar dat is redelijk naief lijkt mij.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
