Relaties
alle pijlers
Topic voor meiden met een vriend/man met eigen bedrijf
donderdag 3 mei 2007 om 14:54
Ik heb al een aantal topics geopend over het feit dat mijn vriend een eigen bedrijf heeft en ik het soms/vaak nogal lastig vind om hier mee om te gaan.
Graag zou ik dan ook een topic willen hebben voor meiden/vrouwen waarvan hun vriend of man ook een eigen bedrijf heeft. Misschien kunnen we hier onze ervaringen, frustraties en leuke dingen delen.
Het hebben van een eigen bedrijf heeft echt zijn voor en zijn nadelen. Voordeel vind ik dat hij zijn eigen tijd in kan delen en buiten het drukke seizoen kunnen we veel samen zijn, helaas wel in de winter en niet met dit lekkere weer. Maar toch
. Ook kan ik op elk moment van de dag bij hem langs gaan om toch even bij hem te zijn.
Tja nadeel is wel dat de zaak bij veel dingen toch voor gaat, hij is vaak moe door het harde werken en in de drukke periode kun je niet veel van hem verwachten.
Hoe doen jullie alles? Help je vaak mee? Etc etc..
Graag zou ik dan ook een topic willen hebben voor meiden/vrouwen waarvan hun vriend of man ook een eigen bedrijf heeft. Misschien kunnen we hier onze ervaringen, frustraties en leuke dingen delen.
Het hebben van een eigen bedrijf heeft echt zijn voor en zijn nadelen. Voordeel vind ik dat hij zijn eigen tijd in kan delen en buiten het drukke seizoen kunnen we veel samen zijn, helaas wel in de winter en niet met dit lekkere weer. Maar toch
. Ook kan ik op elk moment van de dag bij hem langs gaan om toch even bij hem te zijn.Tja nadeel is wel dat de zaak bij veel dingen toch voor gaat, hij is vaak moe door het harde werken en in de drukke periode kun je niet veel van hem verwachten.
Hoe doen jullie alles? Help je vaak mee? Etc etc..
zondag 6 mei 2007 om 18:59
Hier nog iemand waarvan de man een eigen zaak heeft. Mijn man heeft de zaak van zijn vader over genomen die nu nog af en toe in de zaak werkt. Aan de ene kant brengt een eigen zaak een hele hoop flexibiliteit met zich mee, maar aan de andere kant ook helemaal niet.
Kan het helemaal in het verhaal van Remi vinden. Ook ik kan het zo ontzettend zat zijn. Altijd maar de zaak voor en de zaak na. Mijn man is, sinds de komst van onze dochters 'parttime' gaan werken, dat houdt in dat hij de zaterdag niet werkt. Wij zeggen met een glimlach parttime, maar het is eigenlijk heel vervelend. Door de weeks ziet hij de meiden nauwelijks.. vertrekt vaak voor zevenen en komt na zevenen/achten thuis. Soms net op tijd om de meiden een nachtkusje te geven, vaak treft hij ze echter slapend. Gekscherend: de man die op zondag het 'kaas' snijdt... (hij heeft een kaasgroothandel en levert aan kaasspeciaalzaken en broodjeszaken). Naja.. ik ben vandaag ook een beetje in een chaggie bui, vandaar dat dit wat negatief overkomt.
Kan het helemaal in het verhaal van Remi vinden. Ook ik kan het zo ontzettend zat zijn. Altijd maar de zaak voor en de zaak na. Mijn man is, sinds de komst van onze dochters 'parttime' gaan werken, dat houdt in dat hij de zaterdag niet werkt. Wij zeggen met een glimlach parttime, maar het is eigenlijk heel vervelend. Door de weeks ziet hij de meiden nauwelijks.. vertrekt vaak voor zevenen en komt na zevenen/achten thuis. Soms net op tijd om de meiden een nachtkusje te geven, vaak treft hij ze echter slapend. Gekscherend: de man die op zondag het 'kaas' snijdt... (hij heeft een kaasgroothandel en levert aan kaasspeciaalzaken en broodjeszaken). Naja.. ik ben vandaag ook een beetje in een chaggie bui, vandaar dat dit wat negatief overkomt.
zondag 6 mei 2007 om 22:30
Zooo pfff net thuis van een hele dag meegeholpen te hebben in het bedrijf van mijn vriend. Om 12 uur begonnen (waren wezen stappen gister dus 8 uur redden we niet haha) maar dat hebben we geweten! Waren net om 10 uur pas klaar en ik ben bekaf. Ben blij dat ik morgen een dag voor mezelf heb ingepland.
Ik help nu echt zo veel mogelijk want ook al heb ik een hekel aan het werk ik merk wel dat we veel meer omzet draaien als ik ook mee doe. En dat heb ik er wel voor over.
Maar wat ik wel heel erg vind is dat we nu gewoon op zondag een hele dag hebben gewerkt en dat het de komende tijd niet anders zal zijn. Hoe doen jullie dat met leuke dingen inplannen? Mijn vriend heeft nu gewoon geen tijd en ik vind het moeilijk om dan veel motivatie te hebben zonder dat er überhaupt maar een enkel leuk ding in het vooruitzicht ligt. Ok, gister zijn we wezen stappen maar dat was ook met heel veel moeite omdat we beiden moe waren maar toch wel iets leuks wilden doen. Het was ook heel gezellig hoor maar ik merk gewoon bij alles dat hij altijd met het bedrijf bezig is.
Het is dat we praktisch samen wonen anders zouden we elkaar nooit zien. Dat is ook een reden waarom ik zo vaak mee help nu om hem toch nog te kunnen zien. Want 's avonds in bed is het 1 knuffel en dan hup slapen.
Ik help nu echt zo veel mogelijk want ook al heb ik een hekel aan het werk ik merk wel dat we veel meer omzet draaien als ik ook mee doe. En dat heb ik er wel voor over.
Maar wat ik wel heel erg vind is dat we nu gewoon op zondag een hele dag hebben gewerkt en dat het de komende tijd niet anders zal zijn. Hoe doen jullie dat met leuke dingen inplannen? Mijn vriend heeft nu gewoon geen tijd en ik vind het moeilijk om dan veel motivatie te hebben zonder dat er überhaupt maar een enkel leuk ding in het vooruitzicht ligt. Ok, gister zijn we wezen stappen maar dat was ook met heel veel moeite omdat we beiden moe waren maar toch wel iets leuks wilden doen. Het was ook heel gezellig hoor maar ik merk gewoon bij alles dat hij altijd met het bedrijf bezig is.
Het is dat we praktisch samen wonen anders zouden we elkaar nooit zien. Dat is ook een reden waarom ik zo vaak mee help nu om hem toch nog te kunnen zien. Want 's avonds in bed is het 1 knuffel en dan hup slapen.
maandag 7 mei 2007 om 11:30
In het begin is dat fijn meehelpen en zo, maar na een tijdje kreeg ik toch echt wel het gevoel dat ik mijn eigen leven kwijt was, vooral omdat ik weinig zelf kan beslissen, ik kan enkel wat administratieve zaken doen, wat zoeken naar contacten of problemen met klanten/leveranciers oplossen, maar het is en blijft het bedrijf van mijn partner, dat gaat me echt vervelen.
dinsdag 8 mei 2007 om 17:52
Hoi,
Zaterdag zat ik echt zelf gewoon niet lekker in mijn vel hoor. En ik accepteer het echt als hij druk is voor zijn zaak, sterker nog, ik waardeer het zelfs.
Het is gewoon de manier waarop hij sommige dingen aanpakt, ik zou dat anders doen.
Ik ben me ervan bewust dat het zijn zaak is dus hij het op zijn manier mag/moet doen, maar soms kriebelt het, en 9 vd 10 x kan ik denken: Laat gaan, niet mee bemoeien. Maar de 10e keer ben ik zelf chagarijnig ofzo en dan kan ik het niet hebben en om de kleinste dingetjes pissed worden en alles wat hij doet negatief zien.
Dus het zegt meer over mezelf dan over hem(ben ik bang).
Ik las hier dat er meer vrouwen zijn die moeite hebben met de werkwijze van hun man/vriend.
Het is soms lastig maar ik probeer echt mijn best te doen om me er niet mee te bemoeien. Hij wordt wel eens boos als ik me er wel mee bemoei hoor, dus dat is ook niet zo gezellig. Maar weet je wat de pest is? Hijwil alles op zijn manier maar hij is net bezig een beetje op te klimmen uit een diep dal (wat zaak en financiën betreft) en dan ben ik bang dat het weer mis zal gaan als hij er niet alles, maar dan ook alles aan doet om het te laten slagen.
Terwijl ik van de andere kant wel eens denk: "pfff, wat een doorzetter zeg, ik had het bijltjeer al lang bij neer gegooid". Wat dat betreft heb ik ontzettend veel bewondering en respect voor hem.
Het is gewoon dubbel, laten we het daar maar op houden.
Ik ga even eten maken en daarna alles nog eens even goed doorlezen, volgens mij kan ik hier nog wel het één en ander leren.
Tot forums... :D
dinsdag 8 mei 2007 om 20:20
Ook mijn vriend heeft zijn eigen bedrijf. Hij is dag en nacht met zijn werk bezig soms is dat best lastig. We wonen ook nog eens 2 uur bij elkaar vandaan daardoor heeft hij doordeweeks genoeg tijd om te werken en ik voor mezelf. We zien elkaar dus alleen in het weekend, en vaak wordt er dan ook nog wel gewerkt...
Ben echt super trots op hem maar vind het soms heel lastig allemaal. Afgelopen weekend bijv. elk gesprek ging over zijn werk, in het begin kan ik dan nog heel geintereseerd en enthousiast meepraten maar op een gegeven moment vind ik het ook wel lekker om het over andere onbelangrijke dingen te hebben! Ook heeft vriendlief er moeite mee als ik bij hem ben om aan het werk te gaan, hij vind dat lullig voor mij terwijl ik liever heb dat hij een paar uurtjes gaat werken en dat we dan relaxed samen zijn dan dat hij de hele dag onrustig is. Hebben jullie mannen dat ook dat onrustige?
Probeer hem ook zoveel mogelijk te stimuleren om wel aan het werk te gaan als ik er ben en help hem waar ik kan!
Fijn om jullie verhalen te horen ik ben namelijk de enige in mijn omgeving.
Liefs
Ben echt super trots op hem maar vind het soms heel lastig allemaal. Afgelopen weekend bijv. elk gesprek ging over zijn werk, in het begin kan ik dan nog heel geintereseerd en enthousiast meepraten maar op een gegeven moment vind ik het ook wel lekker om het over andere onbelangrijke dingen te hebben! Ook heeft vriendlief er moeite mee als ik bij hem ben om aan het werk te gaan, hij vind dat lullig voor mij terwijl ik liever heb dat hij een paar uurtjes gaat werken en dat we dan relaxed samen zijn dan dat hij de hele dag onrustig is. Hebben jullie mannen dat ook dat onrustige?
Probeer hem ook zoveel mogelijk te stimuleren om wel aan het werk te gaan als ik er ben en help hem waar ik kan!
Fijn om jullie verhalen te horen ik ben namelijk de enige in mijn omgeving.
Liefs
dinsdag 8 mei 2007 om 21:07
Hé leuk, deze topic.
Mijn vriend heeft ook een eigen bedrijf. Op zich gaat dat hartstikke goed. Hij vindt het werk leuk, heeft voldoende zekerheid, verdient goed. Maar wel jammer dat hij veel in het buitenland zit voor zijn werk en afstemmen met het privéleven niet altijd even goed lukt. Het wordt zo ingepland als handig is voor de klant. Dat dat dan toevallig op de verjaardag van mijn zoontje is, of in een week dat ik de kinderen niet heb en we dus veel samen zouden kunnen zijn, tja, da's dan pech.
Een tijd geleden waren er regelmatig situaties waarvoor hij in het weekend, 's avonds laat of zelfs 's nachts werd gebeld. Daar baalde ik van. Heb je op zaterdag uitgebreid gekookt, zit je net gezellig met een glaasje wijn: tring, telefoon. En dan ben je zo weer een uur verder.
Gelukkig is dat nu veel minder. Mijn vriend maakt nog wel veel uren, maar dat is dan gewoon achter de laptop. Dus als ik even een glaasje wil drinken met hem, dan kan dat.
Schijnt dat je er veel voldoening uit kunt halen, een eigen zaak. Maar voor de partner is het toch minder plezierig, vind ik. Ik ben blij dat wij in wat rustiger vaarwater zijn gekomen. Ik weet niet of ik zou kunnen leven met een relatie waar de zaak altijd voor het meisje gaat.
Mijn vriend heeft ook een eigen bedrijf. Op zich gaat dat hartstikke goed. Hij vindt het werk leuk, heeft voldoende zekerheid, verdient goed. Maar wel jammer dat hij veel in het buitenland zit voor zijn werk en afstemmen met het privéleven niet altijd even goed lukt. Het wordt zo ingepland als handig is voor de klant. Dat dat dan toevallig op de verjaardag van mijn zoontje is, of in een week dat ik de kinderen niet heb en we dus veel samen zouden kunnen zijn, tja, da's dan pech.
Een tijd geleden waren er regelmatig situaties waarvoor hij in het weekend, 's avonds laat of zelfs 's nachts werd gebeld. Daar baalde ik van. Heb je op zaterdag uitgebreid gekookt, zit je net gezellig met een glaasje wijn: tring, telefoon. En dan ben je zo weer een uur verder.
Gelukkig is dat nu veel minder. Mijn vriend maakt nog wel veel uren, maar dat is dan gewoon achter de laptop. Dus als ik even een glaasje wil drinken met hem, dan kan dat.
Schijnt dat je er veel voldoening uit kunt halen, een eigen zaak. Maar voor de partner is het toch minder plezierig, vind ik. Ik ben blij dat wij in wat rustiger vaarwater zijn gekomen. Ik weet niet of ik zou kunnen leven met een relatie waar de zaak altijd voor het meisje gaat.
dinsdag 8 mei 2007 om 21:51
Tja vind het inderdaad ook niet altijd leuk over 1 mnd moet hij weer de basis leggen voor volgend jaar dus hij heeft het nu giga druk. We zien elkaar dit weekend ook niet :S
Ben echt heel trots op hoe hij het allemaal doet, en probeer hem ook te motiveren 's avonds aan de telefoon en hem te steunen.
Vind het wel een voordeel dat hij met erg veel plezier altijd aan het werk gaat en het allemaal zo leuk vind, ook al heeft hij dan soms heel weinig tijd en aandacht voor andere dingen ik zou niet willen en kunnen leven met iemand die met tegenzin naar zijn werk gaat en daar altijd maar over klaagt.
Haha.. Jaaaa aan elk voordeel zit een nadeel en aan elk nadeel een voordeel om maar met een cliche af te sluiten.
liefs
Ben echt heel trots op hoe hij het allemaal doet, en probeer hem ook te motiveren 's avonds aan de telefoon en hem te steunen.
Vind het wel een voordeel dat hij met erg veel plezier altijd aan het werk gaat en het allemaal zo leuk vind, ook al heeft hij dan soms heel weinig tijd en aandacht voor andere dingen ik zou niet willen en kunnen leven met iemand die met tegenzin naar zijn werk gaat en daar altijd maar over klaagt.
Haha.. Jaaaa aan elk voordeel zit een nadeel en aan elk nadeel een voordeel om maar met een cliche af te sluiten.
liefs
woensdag 9 mei 2007 om 11:46
@ piepie:
Ik klink misschien hier nogal optimistisch en alsof ik er altijd goed om weet te gaan, maar reken maar dat dit niet altijd zo is hoor. Idd 9 van de 10 keer denk ik: ach ja...en de 10e keer mopper ik bijv.
Heb wel geleerd van de afgelopen maanden, dus dat hij het ook soms anders zou willen en dat ik moet accepteren dat hij altijd bezig is. Niet teveel verwachten. Maar daar is veel gepraat en gemopper aan vooraf gegaan hoor!
Zie ook de kleine dingen meer en hij is veranderd, meer duidelijk over hoe en wat en echt tijd vrij maken voor ons bijv.
Met kleine dingen bedoel ik: hij kwam gister ff langs tussen 2 ritten door van zijn werk om mij even te zien, zo lief! Dat laat zien dat hij aan me denkt en moeite doet.
Ook heb ik wel eens gevraagd om tijd voor ons samen hoor, dus geef ook grenzen aan.
Ging wel eens een slaapdienst in (was toen zondag) en daarvoor wilde ik graag nog wat samen doen (drukke week, weinig echt iets gedaan samen) dus heb dit toen aangegeven bij hem of dit mogelijk is. Hij hield hier rekening mee en het is gelukt....en wat had ik genoten van die tijd (niet veel tijd, maar toch...)
Merk dat vrienden van mij het niet zo begrijpen, ze maken soms grappen over het bedrijf of de polder waar ik nu in woon of zie ze kijken: wat doet ze hier, zo anders dan voorheen....!?. Maar denk dan wel: het is mijn keuze geweest en ik ben er blij en gelukkig mee! Zou niet met hun wilen ruilen dus.....
@ PKT:
Dat onrustige.....oooooooh wat herkenbaar!
Als mijn vriend 1 dag vrij is dan gaat het nog wel, soms wil hij juist dan helemaal niks, enkel rust.
Maar als hij 2 dagen vrij is........pas dan maar op. Gek word je ervan.
Dan wordt ie idd onrustig en moet ie wat doen. Overactief en soms erg vervelend (plagerig). Dan merk je dat hij energie over heeft en dit niet gewend is.
Maar dit komt zelden voor hoor (dat mijn vriend 2 dagen vrij heeft).
Geinig dat er zo langzaamaan steeds meer hier even reageren.
Succes met jullie vriend/man!
Ik klink misschien hier nogal optimistisch en alsof ik er altijd goed om weet te gaan, maar reken maar dat dit niet altijd zo is hoor. Idd 9 van de 10 keer denk ik: ach ja...en de 10e keer mopper ik bijv.
Heb wel geleerd van de afgelopen maanden, dus dat hij het ook soms anders zou willen en dat ik moet accepteren dat hij altijd bezig is. Niet teveel verwachten. Maar daar is veel gepraat en gemopper aan vooraf gegaan hoor!
Zie ook de kleine dingen meer en hij is veranderd, meer duidelijk over hoe en wat en echt tijd vrij maken voor ons bijv.
Met kleine dingen bedoel ik: hij kwam gister ff langs tussen 2 ritten door van zijn werk om mij even te zien, zo lief! Dat laat zien dat hij aan me denkt en moeite doet.
Ook heb ik wel eens gevraagd om tijd voor ons samen hoor, dus geef ook grenzen aan.
Ging wel eens een slaapdienst in (was toen zondag) en daarvoor wilde ik graag nog wat samen doen (drukke week, weinig echt iets gedaan samen) dus heb dit toen aangegeven bij hem of dit mogelijk is. Hij hield hier rekening mee en het is gelukt....en wat had ik genoten van die tijd (niet veel tijd, maar toch...)
Merk dat vrienden van mij het niet zo begrijpen, ze maken soms grappen over het bedrijf of de polder waar ik nu in woon of zie ze kijken: wat doet ze hier, zo anders dan voorheen....!?. Maar denk dan wel: het is mijn keuze geweest en ik ben er blij en gelukkig mee! Zou niet met hun wilen ruilen dus.....
@ PKT:
Dat onrustige.....oooooooh wat herkenbaar!
Als mijn vriend 1 dag vrij is dan gaat het nog wel, soms wil hij juist dan helemaal niks, enkel rust.
Maar als hij 2 dagen vrij is........pas dan maar op. Gek word je ervan.
Dan wordt ie idd onrustig en moet ie wat doen. Overactief en soms erg vervelend (plagerig). Dan merk je dat hij energie over heeft en dit niet gewend is.
Maar dit komt zelden voor hoor (dat mijn vriend 2 dagen vrij heeft).
Geinig dat er zo langzaamaan steeds meer hier even reageren.
Succes met jullie vriend/man!
woensdag 9 mei 2007 om 19:58
Hallo,
eigenlijk hoor ik niet meer op dit topic thuis, want het is inmiddels uit, maar ik had dus een vriend met een eigen bedrijf. Het was een rietdekkersbedrijf. Ik trok het niet dat hij erg weinig tijd voor mij had en dat alles maar om zijn bedrijf moest draaien. Zelfs onze toekomstplannen werden om het bedrijf heen gebouwd. Ik zou dan wel de boekhouding en zo voor dat bedrijf gaan doen.
Uiteindelijk is het (gelukkig) niet zo ver gekomen en is het uit gegaan (om nog meer redenen dan dat hoor)
Maar ik kan me dus voor stellen dat het best zwaar is om een relatie te hebben met iemand met een eigen bedrijf.
Sterkte allen!
eigenlijk hoor ik niet meer op dit topic thuis, want het is inmiddels uit, maar ik had dus een vriend met een eigen bedrijf. Het was een rietdekkersbedrijf. Ik trok het niet dat hij erg weinig tijd voor mij had en dat alles maar om zijn bedrijf moest draaien. Zelfs onze toekomstplannen werden om het bedrijf heen gebouwd. Ik zou dan wel de boekhouding en zo voor dat bedrijf gaan doen.
Uiteindelijk is het (gelukkig) niet zo ver gekomen en is het uit gegaan (om nog meer redenen dan dat hoor)
Maar ik kan me dus voor stellen dat het best zwaar is om een relatie te hebben met iemand met een eigen bedrijf.
Sterkte allen!
donderdag 10 mei 2007 om 11:00
We hebben nu pas 7 maanden maar toch ben ik ook wel een beetje bezig om in de toekomst van ons samen te kijken. Ik studeer nu nog en als ik klaar ben wil ik wel eerst gaan werken voordat ik überhaupt aan kinderen wil denken.
Ik zie mezelf niet de rest van mijn leven samen met hem in zijn bedrijf werken ook al gaat dat tot nu toe wel goed. Ik weet waar ik het voor doe dus het wordt steeds makkelijker.
Zijn jullie bijvoorbeeld vaak op de zaak te vinden en helpen jullie dan ook mee?
Ik zie mezelf niet de rest van mijn leven samen met hem in zijn bedrijf werken ook al gaat dat tot nu toe wel goed. Ik weet waar ik het voor doe dus het wordt steeds makkelijker.
Zijn jullie bijvoorbeeld vaak op de zaak te vinden en helpen jullie dan ook mee?
donderdag 10 mei 2007 om 13:09
Blsckpearl: Wij hebben ook pas 8 mnd een relatie en ik ben ook nog aan het studeren... Bij ons is er ook een leeftijdsverschil van 10 jaar, waar we beide echt geen enkel probleem mee hebben overigens.
Ik probeer hem wel te helpen met het uitzoeken van bepaalde dingen en zijn ontwerpen te promoten. Hij heeft alleen geen winkel waar zijn producten worden verkocht. Mijn vriend is ontwerper en is dus altijd bezig met nieuwe dingen.
leuk om alle verhalen hier te lezen!
donderdag 10 mei 2007 om 13:48
In het magazijn ben ik nooit te vinden, wat ik wel doe - thuis, achter de pc - facturen opmaken, problemen met klanten/leveranciers oplossen, op zoek gaan naar nieuwe leveranciers/prijzen aanvragen, tickets boeken en dergelijke. Het is groothandel, dus er zijn geen tientallen klanten, wel een paar grote. Beetje secretariaatswerk eigenlijk.
donderdag 10 mei 2007 om 14:50
Mijn vriend heeft ook een eigen bedrijf,sinds kort doe ik de administratie voor hem.Als ik strax bevallen ben zal ik meer taken op me nemen maar dit betekent dat ik niet buitenshuis hoef te werken dus zie dit wel als een enorm voordeel!!Ik ben thuis met de baby en kan zelf de andere kids naar school brengen en weer halen.
donderdag 10 mei 2007 om 17:04
Mij gaat dit net tegenstaan, ik zit veel vaker thuis dan voordien en vroeger werkte ik fulltime, ik had een commerciele job en een mooi loon, nu is dat deels met de zaak dus en nog wat extra uurtjes. En als je partner dan nog zo lang doorwerkt wordt het wel erg saai. Ik denk dat ik binnenkort weer fulltime ga werken.
donderdag 10 mei 2007 om 17:51
Het lijkt mij in de toekomst best moeilijk bij ons met kinderen. Nu nog lang niet mee bezig omdat ik nog studeer en nog behoorlijk jong ben haha.
Maar nu is dus het seizoen en hij werkt de hele dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Ook niet echt gezellig als je kinderen hebt, die dan hun vader amper zien. Maarja als ik dan goed nadenk mijn vader was ook van 's morgens vroeg tot 's avonds laat aan het werk en alleen op zondag vrij. Ik heb er verder niet super veel aan over gehouden en geen wrok ofzo dat ik hem nooit zoveel zag. Mijn moeder en oma compenseerden altijd heel veel.
Besteed jullie vriend/man veel tijd aan zijn kinderen? En als je nog geen kinderen hebt hoe zie je de toekomst dan?
Maar nu is dus het seizoen en hij werkt de hele dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Ook niet echt gezellig als je kinderen hebt, die dan hun vader amper zien. Maarja als ik dan goed nadenk mijn vader was ook van 's morgens vroeg tot 's avonds laat aan het werk en alleen op zondag vrij. Ik heb er verder niet super veel aan over gehouden en geen wrok ofzo dat ik hem nooit zoveel zag. Mijn moeder en oma compenseerden altijd heel veel.
Besteed jullie vriend/man veel tijd aan zijn kinderen? En als je nog geen kinderen hebt hoe zie je de toekomst dan?
donderdag 10 mei 2007 om 18:04
Ik zie geen toekomst meer hahaha grapje. Ik heb geen kinderen, deels omdat ik geen kinderwens heb, deels omdat ik geen zin heb om alleen voor de opvoeding in te staan. Maar toch vooral omdat ik geen kinderwens heb. Nu, ik laat het allemaal wat negatiever klinken dan het is, maar zit wat in een slechte periode. Hopelijk waait het over. Ik weet zelf niet goed wat aan te vangen, weer fulltime werken voor een baas of zelf een klein zaakje uitbouwen - ik had een supergoed idee waarvoor geen investeringen nodig zijn. Superrijk hoef ik er niet van te worden, want ik ben niet van plan om mezelf ziek te maken door 70 à 80 uur per week te werken. Ik zit de laatste maanden te vaak thuis en de administratieve klusjes die ik voor mijn partner doe, vullen echt mijn dag niet. Het zal wel beteren, hoop ik
vrijdag 11 mei 2007 om 11:53
Hoi,
@Remi72: ik denk dat jij idd beter voor een fulltime baan kunt gaan.
Je geeft hier duidelijk aan dat je dag niet gevuld wordt en het lijkt mij dat je dan erg gaat wachten op je man, bijv totdat die thuiskomt. Dat kan frustrerend werken, want als hij dan later is vreet jij jezelf op.
Daar komen weer meer frustraties van en daar wordt je relatie niet leuker op.
Ik moet er zelf ook om denken hoor, meer mijn eigen leven te leiden, dus niet alles op hem afstemmen maar ook mijn eigen dingen houden en doen.
Ik wil zelf wel kinderen, vriend ook (maar vind het wel een enorme stap, die verantwoordelijkheid vooral). Aangezien we nog maar net ruim een jaar bij elkaar zijn willen we eerst wachten totdat alles meer rust heeft.
Als ik aan de toekomst denk dan vraag ik mezelf wel af hoe het zal verlopen met kinderen erbij.
Bijvoorbeeld:
- Doe nu het huishouden voor het grootste deel alleen, gezien hij geen tijd heeft (straks met kinderen nog meer te doen)
- Ik zal parttime moet werken (zelf geen probleem hoor, maar hij kan iig niet minder werken)
- Zal hij de kinderen ook kunnen opvoeden ondanks drukte??? Of sta ik er al snel alleen voor?
En zo is er wel meer waar ik stil bij sta,maar aan de andere kant denk ik: ach je zal het pas weten als het zover is. Op alles is wel een oplossing, dus ook dan. Gelukkig kunnen we goed praten dus zal onderwerp kinderen dan veel aan bod komen...:P
We zien wel wat de toekomst ons brengt.
Ben zo'n persoon die alles vooruit denkt en plant en ben dat wat af aan het leren, meer denken: het komt wel goed. En stom genoeg zorgt dat ook voor rust in mijn relatie en hoofd.
:D
@Remi72: ik denk dat jij idd beter voor een fulltime baan kunt gaan.
Je geeft hier duidelijk aan dat je dag niet gevuld wordt en het lijkt mij dat je dan erg gaat wachten op je man, bijv totdat die thuiskomt. Dat kan frustrerend werken, want als hij dan later is vreet jij jezelf op.
Daar komen weer meer frustraties van en daar wordt je relatie niet leuker op.
Ik moet er zelf ook om denken hoor, meer mijn eigen leven te leiden, dus niet alles op hem afstemmen maar ook mijn eigen dingen houden en doen.
Ik wil zelf wel kinderen, vriend ook (maar vind het wel een enorme stap, die verantwoordelijkheid vooral). Aangezien we nog maar net ruim een jaar bij elkaar zijn willen we eerst wachten totdat alles meer rust heeft.
Als ik aan de toekomst denk dan vraag ik mezelf wel af hoe het zal verlopen met kinderen erbij.
Bijvoorbeeld:
- Doe nu het huishouden voor het grootste deel alleen, gezien hij geen tijd heeft (straks met kinderen nog meer te doen)
- Ik zal parttime moet werken (zelf geen probleem hoor, maar hij kan iig niet minder werken)
- Zal hij de kinderen ook kunnen opvoeden ondanks drukte??? Of sta ik er al snel alleen voor?
En zo is er wel meer waar ik stil bij sta,maar aan de andere kant denk ik: ach je zal het pas weten als het zover is. Op alles is wel een oplossing, dus ook dan. Gelukkig kunnen we goed praten dus zal onderwerp kinderen dan veel aan bod komen...:P
We zien wel wat de toekomst ons brengt.
Ben zo'n persoon die alles vooruit denkt en plant en ben dat wat af aan het leren, meer denken: het komt wel goed. En stom genoeg zorgt dat ook voor rust in mijn relatie en hoofd.
:D
vrijdag 11 mei 2007 om 13:07
Wij verwachten over zo'n 7 weekjes ons eerste kindje van ons samen,uit eerdere relatie heb ik al 2 kids maar vriend maakt hier echt tijd voor.De weekenden zijn bv voor ons gezin,dan word er hier niet gewerkt.A.s woensdag heeft zoontje van 5 een indianendag op school en dan mogen alleen de vaders mee,hiervoor neemt vriend gewoon een vrije dag,dan maar wat minder inkomen maar deze momenten komen nooit meer terug.En eens in de 2 weken plant vriend een vrije avond om met zoontje te gaan biljarten,ik ga dan met dochter lekker stadten ofzoiets.Het vergt wat planning maar loopt nu als een trein hierzo!
Groetjes San
Groetjes San
vrijdag 11 mei 2007 om 13:18
Het lijkt mij dat als je zelf niet werkt, of bijv parttime, dat het dan veel meer opvalt dat je vriend/man zoveel werkt in zijn eigen zaak. En als je hem dan ook nog vaak helpt dan staat het inderdaad allemaal erg veel in het teken van hem en zijn bedrijf. Zou ik me ook aan ergeren. Ik heb zelf ook een hele drukke en zware baan, dus het komt mij lang niet altijd slecht uit dat mijn vriend het ook erg druk heeft. Sterker nog, in mijn vorige relatie was het feit dat ik zoveel werkte juist vaak een issue en dat heb ik nu gelukkig helemaal niet meer. Hoe ik het op zou lossen met kinderen weet ik eigenlijk niet. Wij zijn beide in de 30 maar weten allebei nog niet of we kinderen willen. Maar mochten we ooit de beslissing nemen om ervoor te gaan dan zullen we vast wel een oplossing vinden.
zaterdag 12 mei 2007 om 18:08
Mag ik hier ook stoom afblazen...
Mijn vriend en ik zien elkaar dit weekend dus niet aangezien hij het te druk heeft.
Heel vervelend voor hem maar ook voor mij!
Nou vind ik het echt niet erg om elkaar 1 weekend niet te zien alleen vind het leuker samen.
Nou had ik hem net aan de telefoon, en ik zeg dus dat ik het leuker vind met hem samen. Krijg ik toch een botte opmerking.. ik moet niet zo sentimenteel doen nou werkelijk!
Het zal wel komen door de stress of iets dergelijks, maar dan nog hoeft hij mij niet zo af te snauwen.
Hij kon er niets mee toen ik vroeg wat dat voor botte opmerking was hij had dat gevoel ook maar ja wat moest hij eraan doen dan.
Is dit nou echt het typische ik wil alles oplossen wat er op mijn pad komt reactie, en hebben jullie mannen dit ook wel eens?
Met dit bedoel ik eigenlijk dat ze het heel moeilijk vinden om te werken als ik er ben bijvoorbeeld, ze de hele tijd het gevoel hebben dat ze je te kort doen terwijl je al 100X gezegd hebt dat je het echt niet erg vind en dat je je wel red.
En als je dan dus inderdaad op zo'n moment denkt iets liefs te zeggen je alsnog de opmerking krijgt dat je het hem moeilijk maakt door dat soort dingen te zeggen of heb ik gewoon een heel moeilijk exemplaar te pakken!
Hahah sorry moest het echt even van me af schrijven is een beetje een wazig geheel geworden.
liefs
Mijn vriend en ik zien elkaar dit weekend dus niet aangezien hij het te druk heeft.
Heel vervelend voor hem maar ook voor mij!
Nou vind ik het echt niet erg om elkaar 1 weekend niet te zien alleen vind het leuker samen.
Nou had ik hem net aan de telefoon, en ik zeg dus dat ik het leuker vind met hem samen. Krijg ik toch een botte opmerking.. ik moet niet zo sentimenteel doen nou werkelijk!
Het zal wel komen door de stress of iets dergelijks, maar dan nog hoeft hij mij niet zo af te snauwen.
Hij kon er niets mee toen ik vroeg wat dat voor botte opmerking was hij had dat gevoel ook maar ja wat moest hij eraan doen dan.
Is dit nou echt het typische ik wil alles oplossen wat er op mijn pad komt reactie, en hebben jullie mannen dit ook wel eens?
Met dit bedoel ik eigenlijk dat ze het heel moeilijk vinden om te werken als ik er ben bijvoorbeeld, ze de hele tijd het gevoel hebben dat ze je te kort doen terwijl je al 100X gezegd hebt dat je het echt niet erg vind en dat je je wel red.
En als je dan dus inderdaad op zo'n moment denkt iets liefs te zeggen je alsnog de opmerking krijgt dat je het hem moeilijk maakt door dat soort dingen te zeggen of heb ik gewoon een heel moeilijk exemplaar te pakken!
Hahah sorry moest het echt even van me af schrijven is een beetje een wazig geheel geworden.
liefs
woensdag 16 mei 2007 om 09:31
Hier ook een partner met een eigen bedrijf. En iemand die daar van baalt.
Vanmorgen: Ben jij eigenlijk ook vrij donderdag? Nee, ik heb genoeg werk liggen. Ja, dat weet ik, ik bedoel, officieel? Ik heb geen CAO of zo hoor, ik heb geen vrij. Nee, nu weet ik het wel, jij hebt nooit vrij.
Ik weet het, niet erg aardig van me. Maar ik heb zo de balen van zijn bedrijf! Hij heeft nu al 7 jaar een transportonderneming. De eerst 5 jaar reed hij zelf, nu zit hij op kantoor, met korte riten erbij. Het is een familiebedrif. Ze waren eerst met zijn drieën, nu hebben ze ook nog drie man in dienst.
Die voordelen, ik zie ze niet. Hij trekt een kleine 1500€ loon (wel netto) uit het bedrijf. In ruil daarvoor werkt hij hard. Hij gaat 's morgen meestal om 8.00 weg, vaak ook al om 5.00. De meeste avonden komt hij om 18.15 thuis, maar het kan ook zomaar 20.00 worden. Dat weet hij nooit van te voren. Op zaterdag is hij bijna de hele dag aan het werk. Op diverse avonden moet hij nog even naar een vrachtwagen kijken, nog even papieren innemen, nog even schijven uitlezen. Nog even, dat duurt ongeveer een uur. Vakanties zitten er niet in. Een week per jaar is al veel. Dagen vrijnemen? Hoe haal ik in mijn hoofd dat dat kan?
Zoals je ziet, van mij mag hij vandaag nog stoppen. Ik vind het een kutbaan. Ik heb het gevoel dat ons gezinsleven te veel op mij draait. Ik denk vaak: als ik het dan toch alleen moet doen...
Gezellige avonden? Ook hier gaat die stomme telefoon elk uur. Of leuk midden in de nacht.
Mijn vriend is begonnen vlak nadat wij wat hadden. Hij zou 5 jaar rijden tot hij wist wat hij wilde met zijn leven. Maar nu kunnen ze niet zomaar stoppen, dat kost ons te veel. Ons huis bijv. We zijn wel bezig te kijken of alles op mijn naam kan zodat we daarna op huwelijkse voorwaarden kunnen trouwen, maar ik verlang wel eens naar een huurhuisje voor mij alleen. Zonder dat gedoe.
Ik weet dat hij hard werkt. En dat hij het ook voor ons doet. Maar ik heb er niet om gevraagd en er eerlijk gezegd ook nooit achter gestaan. Komt mede doordat hij geen plezier heeft op zijn werk, alleen stress. Hij komt sjacherijnig thuis, weet nauwelijks hoe hij alles rond moet krijgen en er lijkt nooit een opklaring te komen. In mijn ogen is dit het allemaal niet waard, maar hij hemelt het 'eigen baas zijn' zo op, hij zou nooit voor een baas kunnen werken. Alsof hij nu niet afhankelijk is van de opdrachtgevers.
Elk familiefeestje gaat het over het werk. Als we gaan koffiedrinken gaat het over werk. Op moederdag is hij anderhalf uur weg geweest voor zijn werk, terwijl we bij zijn ouders waren.
Ik lijk de enige te zijn die dit niet normaal vind. Ben ik dan echt een zeur? Ik vind de tijd en energie niet evenredig voor wat we eruit halen aan plezier en financiën. Als hij op deze manier toch doorgaat met het bedrif, asluit ik niet uit dat ik er in de toekomst het bijltje bij neergooi...
Vanmorgen: Ben jij eigenlijk ook vrij donderdag? Nee, ik heb genoeg werk liggen. Ja, dat weet ik, ik bedoel, officieel? Ik heb geen CAO of zo hoor, ik heb geen vrij. Nee, nu weet ik het wel, jij hebt nooit vrij.
Ik weet het, niet erg aardig van me. Maar ik heb zo de balen van zijn bedrijf! Hij heeft nu al 7 jaar een transportonderneming. De eerst 5 jaar reed hij zelf, nu zit hij op kantoor, met korte riten erbij. Het is een familiebedrif. Ze waren eerst met zijn drieën, nu hebben ze ook nog drie man in dienst.
Die voordelen, ik zie ze niet. Hij trekt een kleine 1500€ loon (wel netto) uit het bedrijf. In ruil daarvoor werkt hij hard. Hij gaat 's morgen meestal om 8.00 weg, vaak ook al om 5.00. De meeste avonden komt hij om 18.15 thuis, maar het kan ook zomaar 20.00 worden. Dat weet hij nooit van te voren. Op zaterdag is hij bijna de hele dag aan het werk. Op diverse avonden moet hij nog even naar een vrachtwagen kijken, nog even papieren innemen, nog even schijven uitlezen. Nog even, dat duurt ongeveer een uur. Vakanties zitten er niet in. Een week per jaar is al veel. Dagen vrijnemen? Hoe haal ik in mijn hoofd dat dat kan?
Zoals je ziet, van mij mag hij vandaag nog stoppen. Ik vind het een kutbaan. Ik heb het gevoel dat ons gezinsleven te veel op mij draait. Ik denk vaak: als ik het dan toch alleen moet doen...
Gezellige avonden? Ook hier gaat die stomme telefoon elk uur. Of leuk midden in de nacht.
Mijn vriend is begonnen vlak nadat wij wat hadden. Hij zou 5 jaar rijden tot hij wist wat hij wilde met zijn leven. Maar nu kunnen ze niet zomaar stoppen, dat kost ons te veel. Ons huis bijv. We zijn wel bezig te kijken of alles op mijn naam kan zodat we daarna op huwelijkse voorwaarden kunnen trouwen, maar ik verlang wel eens naar een huurhuisje voor mij alleen. Zonder dat gedoe.
Ik weet dat hij hard werkt. En dat hij het ook voor ons doet. Maar ik heb er niet om gevraagd en er eerlijk gezegd ook nooit achter gestaan. Komt mede doordat hij geen plezier heeft op zijn werk, alleen stress. Hij komt sjacherijnig thuis, weet nauwelijks hoe hij alles rond moet krijgen en er lijkt nooit een opklaring te komen. In mijn ogen is dit het allemaal niet waard, maar hij hemelt het 'eigen baas zijn' zo op, hij zou nooit voor een baas kunnen werken. Alsof hij nu niet afhankelijk is van de opdrachtgevers.
Elk familiefeestje gaat het over het werk. Als we gaan koffiedrinken gaat het over werk. Op moederdag is hij anderhalf uur weg geweest voor zijn werk, terwijl we bij zijn ouders waren.
Ik lijk de enige te zijn die dit niet normaal vind. Ben ik dan echt een zeur? Ik vind de tijd en energie niet evenredig voor wat we eruit halen aan plezier en financiën. Als hij op deze manier toch doorgaat met het bedrif, asluit ik niet uit dat ik er in de toekomst het bijltje bij neergooi...
woensdag 16 mei 2007 om 16:34
@75June:
oeioeioei....het klinkt alsof jouw man enkel leeft voor zijn werk.
Pas maar op dat ie niet overwerkt raakt.
Klinkt niet gezond: altijd aan het werk en zo niet dan praat hij enkel over werk...hmmmm erg vervelend ook voor jou ja.
Heeft hij geen enkele vrije tijd? Als dat wel zo is: wat doet ie dan? Ontspant hij zich ook nog wel eens?
Heb je wel eens een goed gesprek gehad over jullie rol in het gezin? Dus wie doet wat en wat verwacht je van de ander?
Ik denk dat dat helder moet worden, want zoals het nu gaat zijn jullie beide niet gelukkig. En nee dat hou je niet veel jaren vol.
Tijd voor verandering dus. Sterkte!
oeioeioei....het klinkt alsof jouw man enkel leeft voor zijn werk.
Pas maar op dat ie niet overwerkt raakt.
Klinkt niet gezond: altijd aan het werk en zo niet dan praat hij enkel over werk...hmmmm erg vervelend ook voor jou ja.
Heeft hij geen enkele vrije tijd? Als dat wel zo is: wat doet ie dan? Ontspant hij zich ook nog wel eens?
Heb je wel eens een goed gesprek gehad over jullie rol in het gezin? Dus wie doet wat en wat verwacht je van de ander?
Ik denk dat dat helder moet worden, want zoals het nu gaat zijn jullie beide niet gelukkig. En nee dat hou je niet veel jaren vol.
Tijd voor verandering dus. Sterkte!
