Relaties
alle pijlers
tropen tijd of lekkend dakraam?
zondag 29 mei 2022 om 21:40
Dit is mijn eerste topic in bijna tien jaar tijd, ik ben vooral stille meelezen en wil nu heel graag jullie input.
Ik heb nu vijf jaar een relatie, we kennen elkaar zes jaar. ik (v) ben 35, vriend (m) is 46. we hebben een kind van twee en een baby van negen maanden. Ze gaan twee dagen per week naar de opvang. Ik werk drie dagen per week, mijn vriend heeft één papadag. Hij is een leuke en betrokken vader.
Toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen, werkte hij vijf dagen per week, met een prima salaris. Hii sportte veel en maakte een gelukkige indruk. Wel introvert, maar bij mij voelde hij zich op zijn gemak en praatte hij veel en maakte mij aan het lachen. We gingen vrij snel samenwonen in mijn appartement. Dat ging heel soepel, we konden het goed vinden en hadden weinig gedoe. Na een jaar relatie kwam ik er achter dat hij blowde. Zelf omschreef hij dit als eens per maand. Omdat hij gewoon functioneerde, heb ik er geen punt van gemaakt.
Afgelopen zomer had ik het idee dat hij overwerkt raakte. Met de tweede op komst hebben we samen een huis gekocht. Na zijn vaderschapsverlof is hij niet meer begonnen met werken. Toen is uiteindelijk zijn contract in overeenstemming opgezegd, zodat hij een uitkering kon aanvragen. In de verwachting dat hij met een twee a drie maanden weer werk zou hebben, ben ik hier in mee gegaan, hoewel ik vond dat hij zich moest ziek melden. Inmiddels zijn we dus zeven maanden verder en hebben we al vier maanden geen recht op kinderopvangtoeslag. De spaarrekening is biina leeg. Uiteindelijk is er nu zicht op slecht betaald (ongeschoold) parttime werk. Hij zegt zich geen zorgen te maken over geld/inkomsten. Hij blowt veel. Ik weet niet hoe veel, want daar praat hij niet over. Ik kan niet goed inschatten wanneer hij stoned is en wanneer niet, maar zie wel opgerookte joints, sigaretten die zijn gebruikt om joints mee te draaien, ik ruik wiet etc.
Soms wordt hij boos en dan praat hij dagen niet tegen me. Hij wordt bijvoorbeeld boos omdat ik een deur niet dicht doe, of mijn rommel niet opruim. Als ik op een vrije dag iets samen wil doen, dan wil hij bijna nooit. Als ik tegen hem praat, kijkt hij bijna altijd op zijn telefoon. Hij is dus twee dagen per week alleen thuis. Als ik dan onverwachts thuis kom, zit hij meestal te gamen. In het huis moet nog veel gedaan worden en hij is aan verschillende projecten begonnen, maar maakt niks af. Ik ervaar weinig interesse in mij en betrokkenheid, omdat hij dus meestal op zijn telefoon zit, niks samen wil doen en bijna nooit vraagt hoe het met mij gaat en hoe mijn dag was. Hij eet bijna nooit mee aan tafel met mij en de kinderen, maar heeft zijn eigen schema. Ik denk dat het niet goed met hem gaat en dat hij naar de huisarts moet voor antidepressiva, stoppen met blowen en therapie. Dit wil hij niet, hij wil ook geen relatietherapie.
Ik wil graag tips van jullie hoe ik de situatie kan veranderen. Is dit normaal binnen de tropenjaren?
Ik heb nu vijf jaar een relatie, we kennen elkaar zes jaar. ik (v) ben 35, vriend (m) is 46. we hebben een kind van twee en een baby van negen maanden. Ze gaan twee dagen per week naar de opvang. Ik werk drie dagen per week, mijn vriend heeft één papadag. Hij is een leuke en betrokken vader.
Toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen, werkte hij vijf dagen per week, met een prima salaris. Hii sportte veel en maakte een gelukkige indruk. Wel introvert, maar bij mij voelde hij zich op zijn gemak en praatte hij veel en maakte mij aan het lachen. We gingen vrij snel samenwonen in mijn appartement. Dat ging heel soepel, we konden het goed vinden en hadden weinig gedoe. Na een jaar relatie kwam ik er achter dat hij blowde. Zelf omschreef hij dit als eens per maand. Omdat hij gewoon functioneerde, heb ik er geen punt van gemaakt.
Afgelopen zomer had ik het idee dat hij overwerkt raakte. Met de tweede op komst hebben we samen een huis gekocht. Na zijn vaderschapsverlof is hij niet meer begonnen met werken. Toen is uiteindelijk zijn contract in overeenstemming opgezegd, zodat hij een uitkering kon aanvragen. In de verwachting dat hij met een twee a drie maanden weer werk zou hebben, ben ik hier in mee gegaan, hoewel ik vond dat hij zich moest ziek melden. Inmiddels zijn we dus zeven maanden verder en hebben we al vier maanden geen recht op kinderopvangtoeslag. De spaarrekening is biina leeg. Uiteindelijk is er nu zicht op slecht betaald (ongeschoold) parttime werk. Hij zegt zich geen zorgen te maken over geld/inkomsten. Hij blowt veel. Ik weet niet hoe veel, want daar praat hij niet over. Ik kan niet goed inschatten wanneer hij stoned is en wanneer niet, maar zie wel opgerookte joints, sigaretten die zijn gebruikt om joints mee te draaien, ik ruik wiet etc.
Soms wordt hij boos en dan praat hij dagen niet tegen me. Hij wordt bijvoorbeeld boos omdat ik een deur niet dicht doe, of mijn rommel niet opruim. Als ik op een vrije dag iets samen wil doen, dan wil hij bijna nooit. Als ik tegen hem praat, kijkt hij bijna altijd op zijn telefoon. Hij is dus twee dagen per week alleen thuis. Als ik dan onverwachts thuis kom, zit hij meestal te gamen. In het huis moet nog veel gedaan worden en hij is aan verschillende projecten begonnen, maar maakt niks af. Ik ervaar weinig interesse in mij en betrokkenheid, omdat hij dus meestal op zijn telefoon zit, niks samen wil doen en bijna nooit vraagt hoe het met mij gaat en hoe mijn dag was. Hij eet bijna nooit mee aan tafel met mij en de kinderen, maar heeft zijn eigen schema. Ik denk dat het niet goed met hem gaat en dat hij naar de huisarts moet voor antidepressiva, stoppen met blowen en therapie. Dit wil hij niet, hij wil ook geen relatietherapie.
Ik wil graag tips van jullie hoe ik de situatie kan veranderen. Is dit normaal binnen de tropenjaren?
gojibes wijzigde dit bericht op 29-05-2022 21:41
Reden: Overbodig
Reden: Overbodig
0.78% gewijzigd
zaterdag 4 juni 2022 om 21:33
Stap voor stap TO.
Maar denk vooral ook vanuit je kinderen, dat is je verantwoordelijkheid. Jij zou het allemaal nog wel een jaar kunnen dragen, misschien wel 10 jaar. Maar bedenk het effect op je kinderen.
De onduidelijkheid, de onvoorspelbaarheid, inconsequent handelen, jou ondermijnen richting je kind. Dat omschrijf je voor mij met deze actie. Daar doe je hem/haar op de lange termijn geen plezier mee hoor.
Maar denk vooral ook vanuit je kinderen, dat is je verantwoordelijkheid. Jij zou het allemaal nog wel een jaar kunnen dragen, misschien wel 10 jaar. Maar bedenk het effect op je kinderen.
De onduidelijkheid, de onvoorspelbaarheid, inconsequent handelen, jou ondermijnen richting je kind. Dat omschrijf je voor mij met deze actie. Daar doe je hem/haar op de lange termijn geen plezier mee hoor.
zaterdag 4 juni 2022 om 21:34
Ik zou zeker niet het huis uit gaan.... Hij moet er uit. Bel zijn ouders, beste vriend, broer en laat hen komen voor een interventie. Hij kan daar niet blijven dus moet bij iemand anders op een kamer crashen.
Thuis heb jij de stabiliteit en veilige omgeving voor je kinderen..als hij er niet is maar soms even komt om met de Kids te spelen dan krijgen die iig minder spanning mee en heb jij ook even meer ruimte.. Heb je zicht op de rekeningen etc... als jij daar niet bent en hij daar alleen dan heb je toch veel minder zicht?? Doodeng..
En wat een raar gedrag. Zn kind weer uit bed halen..
Ik zou er echt als een havik bovenop zitten....
Succes en sterkte TO
Thuis heb jij de stabiliteit en veilige omgeving voor je kinderen..als hij er niet is maar soms even komt om met de Kids te spelen dan krijgen die iig minder spanning mee en heb jij ook even meer ruimte.. Heb je zicht op de rekeningen etc... als jij daar niet bent en hij daar alleen dan heb je toch veel minder zicht?? Doodeng..
En wat een raar gedrag. Zn kind weer uit bed halen..
Ik zou er echt als een havik bovenop zitten....
Succes en sterkte TO
zondag 5 juni 2022 om 13:02
Ik heb net nogmaals gezegd dat ik graag wil dat hij in ieder geval voor twee weken weg gaat. Hij lacht me gewoon uit. Ik heb gezegd dat ik denk dat dit het beste is voor ons allebei, dat hij de auto mee mag nemen en dat ik meer recht heb op het huis. Maar hij doet net of ik niks ben, een soort idioot waar je niet naar hoeft te luisteren.
zondag 5 juni 2022 om 13:26
Dit. Zeker na het lezen van je laatste post. En: wees duidelijk. Dus niet 'ik wil graag' en 'je mag' en 'ik denk'.mabelle schreef: ↑04-06-2022 21:34Ik zou zeker niet het huis uit gaan.... Hij moet er uit. Bel zijn ouders, beste vriend, broer en laat hen komen voor een interventie. Hij kan daar niet blijven dus moet bij iemand anders op een kamer crashen.
Thuis heb jij de stabiliteit en veilige omgeving voor je kinderen..als hij er niet is maar soms even komt om met de Kids te spelen dan krijgen die iig minder spanning mee en heb jij ook even meer ruimte.. Heb je zicht op de rekeningen etc... als jij daar niet bent en hij daar alleen dan heb je toch veel minder zicht?? Doodeng..
En wat een raar gedrag. Zn kind weer uit bed halen..
Ik zou er echt als een havik bovenop zitten....
Succes en sterkte TO
zondag 5 juni 2022 om 13:31
Vraag of zijn familie hem komt halen.gojibes schreef: ↑05-06-2022 13:02Ik heb net nogmaals gezegd dat ik graag wil dat hij in ieder geval voor twee weken weg gaat. Hij lacht me gewoon uit. Ik heb gezegd dat ik denk dat dit het beste is voor ons allebei, dat hij de auto mee mag nemen en dat ik meer recht heb op het huis. Maar hij doet net of ik niks ben, een soort idioot waar je niet naar hoeft te luisteren.
zondag 5 juni 2022 om 16:02
Dit. Die moeten dit weten zodat. Om het met z'n allen te dragen. Opengooien is zeer belangrijk. Ook voor jullie veiligheid.
Ik zou als ik jou was veilig thuis bellen voor advies. En desnoods de wijkagent bellen. Hem de situatie uitleggen en vragen of zij je kunnen ondersteunen bij het eruit zetten van je man.
Maar eerst zou ik het met familie proberen. Dat zij hem komen halen.
En als hij daar is dan heeft hij 2 keuzes. Of intensieve therapie of scheiden.
zondag 5 juni 2022 om 16:14
Ik zou echt zo klaar zijn met die gast! Jou een beetje als idioot behandelen? Hij is zelf idioot.gojibes schreef: ↑05-06-2022 13:02Ik heb net nogmaals gezegd dat ik graag wil dat hij in ieder geval voor twee weken weg gaat. Hij lacht me gewoon uit. Ik heb gezegd dat ik denk dat dit het beste is voor ons allebei, dat hij de auto mee mag nemen en dat ik meer recht heb op het huis. Maar hij doet net of ik niks ben, een soort idioot waar je niet naar hoeft te luisteren.
zondag 5 juni 2022 om 16:38
Ik zou geen keuze tussen therapie of scheiden voorleggen.Het is nog naar de vraag of TO niet wil scheiden nadat de therapie is afgerond. Of wellicht w ze dat tijdens de therapie al.
Dus wel therapie eisen, maar niet (indirect) beloven dat er dan geen scheiding komt.
zondag 5 juni 2022 om 16:46
Klopt, maar het zou dus kunnen dat vent zo lijdt onder die tropenjaren, dat hij overspannen is geraakt en er daardoor niets meer uit zijn handen komt. Ook bv. minder communicatie tussen de partners kan daar wel bij horen. Puur in theorie, want dit exemplaar is inmiddels stevig bezig om te bewijzen dat hij gewoon een weggewaaid dakraam is.Potvolkoffie schreef: ↑05-06-2022 16:44tropentijd wijst toch naar de kinderen, niet naar de partner?
zondag 5 juni 2022 om 16:49
De klachten had hij al voor hij een relatie kreeg met TO, aldus familie. De verslaving had hij toen ook al. Veel van zijn klachten en gedrag passen bij een langdurige cannabisverslaving.
TO, je kan ook contact opnemen met organisaties bekend met verslavingen. Wellicht dat zij nog een tip hebben om hem uit huis te krijgen.
zondag 5 juni 2022 om 16:53
Klopt. Nog een reden om te stellen dat het niet aan de tropenjaren ligt.Dahlia74 schreef: ↑05-06-2022 16:49De klachten had hij al voor hij een relatie kreeg met TO, aldus familie. De verslaving had hij toen ook al. Veel van zijn klachten en gedrag passen bij een langdurige cannabisverslaving.
TO, je kan ook contact opnemen met organisaties bekend met verslavingen. Wellicht dat zij nog een tip hebben om hem uit huis te krijgen.
Het is nu niet TO's eerste zorg, maar ik zou in haar plaats wel teleurgesteld zijn in de schoonfamilie. Als ik het verhaal nu zo lees ontdekt TO nu lijken in de kast waarvan mans vader en zus al lang wisten dat ze er lagen.
zondag 5 juni 2022 om 17:27
In een vergelijkbare situatie bij a 15 jaar geleden ben ik zelf ruim een maand in het huis van vrienden van mijn ouders getrokken die een (lange) reis door het buitenland maakten. Mijn katten hebben bij mijn oom gelogeerd. Mijn zoon ging niet naar het kdv maar mijn ouders pasten in die maand op hem.gojibes schreef: ↑05-06-2022 13:02Ik heb net nogmaals gezegd dat ik graag wil dat hij in ieder geval voor twee weken weg gaat. Hij lacht me gewoon uit. Ik heb gezegd dat ik denk dat dit het beste is voor ons allebei, dat hij de auto mee mag nemen en dat ik meer recht heb op het huis. Maar hij doet net of ik niks ben, een soort idioot waar je niet naar hoeft te luisteren.
Ik had ruim van tevoren al voldoende kleding voor mijzelf en mijn zoon naar mijn ouders gebracht.
Op de afgesproken ochtend stonden mijn ouders met 2 auto's 's ochtends vroeg bij ons voor de deur. Mijn ex sliep altijd uit. Hij merkte niks. In de ene auto ging mijn zoon met mijn moeder mee. In de andere auto alle spullen van waarde en de katten met mijn vader mee.
Mijn ex heeft mijn zoon nooit erkend dus wat ik deed mocht ook gewoon.
Ik heb mijn ex schoonmoeder en ex schoonzus een mail gestuurd met de vraag er voor ex te zijn en tekst en uitleg waarom ik deed wat ik deed, heb mijn telefoon uitgezet en ben naar mijn werk gegaan.
Aangezien ex al snel geen geld meer had om van te leven is hij na ongeveer een maand inderdaad naar zijn ouders (in het buitenland) vertrokken. Mijn vader is eerst bij mijn huis geweest om te checken of ex echt weg was. Toen dat het geval was hebben we de sloten vervangen en ben ik terugverhuisd naar mijn eigen huis. Ex had alle muren ondergeklad met een soort graffiti. Het heeft mij een hele tijd gekost om dat er allemaal af te krijgen. Ook had hij een groot deel van de meubels kort en klein geslagen (had ik al verwacht. Ik had niet voor niks mijn tv en mijn computer meegenomen.)
Meubels vervangen kost geld en opnieuw behangen kost tijd en geld maar ik ben tot op de dag van vandaag nog blij dat ik dat blok aan mijn been kwijt ben.
Kortom: ook een vent die echt niet weg wil kan je weg krijgen, al moet je soms zelf eerst weggaan. Je kinderen zijn je prioriteit, naast een veilige omgeving verdienen zij het ook om te leren dat een ander mens als oud vuil behandelen niet ok is.
zondag 5 juni 2022 om 20:07
perzikboom6 schreef: ↑05-06-2022 17:27In een vergelijkbare situatie bij a 15 jaar geleden ben ik zelf ruim een maand in het huis van vrienden van mijn ouders getrokken die een (lange) reis door het buitenland maakten. Mijn katten hebben bij mijn oom gelogeerd. Mijn zoon ging niet naar het kdv maar mijn ouders pasten in die maand op hem.
Ik had ruim van tevoren al voldoende kleding voor mijzelf en mijn zoon naar mijn ouders gebracht.
Op de afgesproken ochtend stonden mijn ouders met 2 auto's 's ochtends vroeg bij ons voor de deur. Mijn ex sliep altijd uit. Hij merkte niks. In de ene auto ging mijn zoon met mijn moeder mee. In de andere auto alle spullen van waarde en de katten met mijn vader mee.
Mijn ex heeft mijn zoon nooit erkend dus wat ik deed mocht ook gewoon.
Ik heb mijn ex schoonmoeder en ex schoonzus een mail gestuurd met de vraag er voor ex te zijn en tekst en uitleg waarom ik deed wat ik deed, heb mijn telefoon uitgezet en ben naar mijn werk gegaan.
Aangezien ex al snel geen geld meer had om van te leven is hij na ongeveer een maand inderdaad naar zijn ouders (in het buitenland) vertrokken. Mijn vader is eerst bij mijn huis geweest om te checken of ex echt weg was. Toen dat het geval was hebben we de sloten vervangen en ben ik terugverhuisd naar mijn eigen huis. Ex had alle muren ondergeklad met een soort graffiti. Het heeft mij een hele tijd gekost om dat er allemaal af te krijgen. Ook had hij een groot deel van de meubels kort en klein geslagen (had ik al verwacht. Ik had niet voor niks mijn tv en mijn computer meegenomen.)
Meubels vervangen kost geld en opnieuw behangen kost tijd en geld maar ik ben tot op de dag van vandaag nog blij dat ik dat blok aan mijn been kwijt ben.
Kortom: ook een vent die echt niet weg wil kan je weg krijgen, al moet je soms zelf eerst weggaan. Je kinderen zijn je prioriteit, naast een veilige omgeving verdienen zij het ook om te leren dat een ander mens als oud vuil behandelen niet ok is.
zondag 5 juni 2022 om 20:11
Wow wat heftigperzikboom6 schreef: ↑05-06-2022 17:27In een vergelijkbare situatie bij a 15 jaar geleden ben ik zelf ruim een maand in het huis van vrienden van mijn ouders getrokken die een (lange) reis door het buitenland maakten. Mijn katten hebben bij mijn oom gelogeerd. Mijn zoon ging niet naar het kdv maar mijn ouders pasten in die maand op hem.
Ik had ruim van tevoren al voldoende kleding voor mijzelf en mijn zoon naar mijn ouders gebracht.
Op de afgesproken ochtend stonden mijn ouders met 2 auto's 's ochtends vroeg bij ons voor de deur. Mijn ex sliep altijd uit. Hij merkte niks. In de ene auto ging mijn zoon met mijn moeder mee. In de andere auto alle spullen van waarde en de katten met mijn vader mee.
Mijn ex heeft mijn zoon nooit erkend dus wat ik deed mocht ook gewoon.
Ik heb mijn ex schoonmoeder en ex schoonzus een mail gestuurd met de vraag er voor ex te zijn en tekst en uitleg waarom ik deed wat ik deed, heb mijn telefoon uitgezet en ben naar mijn werk gegaan.
Aangezien ex al snel geen geld meer had om van te leven is hij na ongeveer een maand inderdaad naar zijn ouders (in het buitenland) vertrokken. Mijn vader is eerst bij mijn huis geweest om te checken of ex echt weg was. Toen dat het geval was hebben we de sloten vervangen en ben ik terugverhuisd naar mijn eigen huis. Ex had alle muren ondergeklad met een soort graffiti. Het heeft mij een hele tijd gekost om dat er allemaal af te krijgen. Ook had hij een groot deel van de meubels kort en klein geslagen (had ik al verwacht. Ik had niet voor niks mijn tv en mijn computer meegenomen.)
Meubels vervangen kost geld en opnieuw behangen kost tijd en geld maar ik ben tot op de dag van vandaag nog blij dat ik dat blok aan mijn been kwijt ben.
Kortom: ook een vent die echt niet weg wil kan je weg krijgen, al moet je soms zelf eerst weggaan. Je kinderen zijn je prioriteit, naast een veilige omgeving verdienen zij het ook om te leren dat een ander mens als oud vuil behandelen niet ok is.
Was je niet bang dat hij een keer verhaal zou komen halen bij jou nu je op dezelfde plek bent blijven wonen?
zondag 5 juni 2022 om 20:17
Ik vind dat echt geen argument joh.DingDong schreef: ↑03-06-2022 21:14Persoonlijk denk ik dat je je te veel laat opfokken en vergeet dat hij niet je vijand is maar je partner, op deze manier escaleer je het tot een echtscheiding.
Vrouwen denken te vaak dat mannen net als vrouwen zijn als het gaat om communicatie en gevoelens maar dat is helemaal niet zo. Als het bij mannen door hun vingers glipt sluiten ze zich op in zichzelf en nemen geen enkele beslissing meer omdat ze bang zijn om de verkeerde te nemen.
Daarnaast geldt er onder mannen nog een groot taboe als het gaat om depressiviteit en/of Burn-out, laat staan zeggen dat je hulp nodig hebt want hij is "niet gek". Beter nog, ze hopen dat het vanzelf overgaat, ook als er totaal geen kans op is.
Mannen zijn in sommige opzichten anders en ik vind het niet fair om juist dat tegen ze te gebruiken. Ik begrijp je woede en frustratie en logisch dat je het op hem afreageert maar daar win je niets mee, sterker nog, je verergert zijn reactie.
Dit is denk ik meer het moment om hem vertrouwen te geven in jullie toekomst en samen te gaan zoeken naar een oplossing in het professionele circuit voor hem alleen en/of samen en dat je er voor hem bent. Jij kan hem niet helpen en hij zichzelf ook niet en dus is het tijd om een derde in te schakelen.
Laat je niet gek maken, scheiden is relatief makkelijk en in een relatie moet het niet altijd gaan over wie er gelijk heeft of wat fair is, soms kan je beter even terug gaan naar de basis van je relatie toen je nog de echte tijd en ruimte nam om te luisteren en je ego even opzij kon zetten voor de ander.
Die mannen waar jij over praat moeten maar regelen dat ze beslissingen nemen en bepaalde situaties erkennen. Het is 2022.
En anders zit het gat van de deur in de muur.
Nb: ik heb het over de situatie waarbij je partner een noodsignaal afgeeft. Zowel als vrouw als als man moet je daarop reageren als je de relatie wil behouden
zondag 5 juni 2022 om 20:40
We hebben nog best lang in dat huis gewoond. Uiteindelijk kreeg ik een nieuwe partner en zijn we verhuisd naar een andere stad. Aangezien mijn ex en zijn ouders in het buitenland wonen ben ik iets minder bang dat hij bij mij langskomt, maar die keer dat de buurman dronken zijn sleutel in mijn voordeur probeerde te steken en ik dus gemorrel aan de deur hoorde zat mijn hart wel in mijn keel.
zondag 5 juni 2022 om 20:43
Pas goed op jezelf Gojibes. Het begint nu echt urgent te worden zo snel mogelijk uit z'n buurt te zijn desnoods op de manier als Perzikboom hierboven beschrijft. Gooi de boel open met je familie/zijn familie/veilig thuis/wijkagent zodat je direct aan de bel kan trekken bij noodzaak. En om hem zo snel mogelijk weg te krijgen. Verslaafden die volop in hun verslaving zitten voelen niks meer, kunnen gaan dreigen, stelen wat los en vast zit. Ga voor jullie veiligheid. Ik heb er mee te maken gehad met m'n broertje. Gelukkig is hij de uitzondering geweest die uit zichzelf stopte. Maar ook ik heb met bovenstaande te maken gehad. Het zat tegen het randje aan van hem het huis uit te schoppen. In de meeste gevallen is het helaas nodig... Ze moeten eerst heel diep zinken voordat het kwartje mogelijk valt, als dat al valt... Echt pas goed op jezelf, vind het zo rot voor je
Give a man a fish and you feed him for a day; teach a man to fish and you feed him for a lifetime
zondag 5 juni 2022 om 22:24
Uitlachen, slapend kind wakker maken.... Alsof hij afscheid nemen aan het oefenen was, niets doen en niets willen... Het kan aan mij liggen, maar ik krijg hier een heel naar, misselijk gevoel van. Ik zou maken dat ik wegkwam met de kinderen. Bel de wijkagent of inderdaad zijn familie als dat zin heeft. Jullie moeten weg bij elkaar. Ik maak me zorgen om jouw veiligheid en die van de kinderen.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
maandag 6 juni 2022 om 07:42
Ik weet niet hoe ver je nu bent in welke stappen je wil gaan zetten (qua gevoel en in je hoofd) maar ik zou eens contact opnemen met een advocaat om te informeren over 'voorlopige voorzieningen' om je man het huis uit te krijgen. Lees er wat over en laat je (morgen) informeren en besluit dan of je die weg op wil gaan.
Niemand kan je man zijn huis uitzetten als hij niet meewerkt, behalve als je uitspraak van de rechter hebt.
Niemand kan je man zijn huis uitzetten als hij niet meewerkt, behalve als je uitspraak van de rechter hebt.
maandag 6 juni 2022 om 08:11
Goed advies. Maar is het jouw appartement? Eigendom?S-Groot schreef: ↑06-06-2022 07:42Ik weet niet hoe ver je nu bent in welke stappen je wil gaan zetten (qua gevoel en in je hoofd) maar ik zou eens contact opnemen met een advocaat om te informeren over 'voorlopige voorzieningen' om je man het huis uit te krijgen. Lees er wat over en laat je (morgen) informeren en besluit dan of je die weg op wil gaan.
Niemand kan je man zijn huis uitzetten als hij niet meewerkt, behalve als je uitspraak van de rechter hebt.
maandag 6 juni 2022 om 09:15
maandag 6 juni 2022 om 13:27
Wens je wijsheid, maar vooral een heldere blik op wat er nu echt belangrijk is. Voor mij zou dat het welzijn van mijn kinderen zijn. Opgroeien in een veilige en betrouwbare omgeving.
Dat bieden jullie je kinderen nu al een tijdje niet en zit er ook niet in dat dit snel opeens wel zo gaat zijn.
De kinderen worden nu gevormd. Dat kan je niet meer overdoen. Wie wil jij zijn in dit geheel. Ga je je eigen jeugd herhalen met de hoop dat het nu beter gaat? Met jouw huidige partner?
Wees moedig. Stel je grenzen duidelijker en hou je daaraan. Juist voor je kinderen.
Dat bieden jullie je kinderen nu al een tijdje niet en zit er ook niet in dat dit snel opeens wel zo gaat zijn.
De kinderen worden nu gevormd. Dat kan je niet meer overdoen. Wie wil jij zijn in dit geheel. Ga je je eigen jeugd herhalen met de hoop dat het nu beter gaat? Met jouw huidige partner?
Wees moedig. Stel je grenzen duidelijker en hou je daaraan. Juist voor je kinderen.
Everything you see I owe to spaghetti!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in