Relaties
alle pijlers
tropen tijd of lekkend dakraam?
zondag 29 mei 2022 om 21:40
Dit is mijn eerste topic in bijna tien jaar tijd, ik ben vooral stille meelezen en wil nu heel graag jullie input.
Ik heb nu vijf jaar een relatie, we kennen elkaar zes jaar. ik (v) ben 35, vriend (m) is 46. we hebben een kind van twee en een baby van negen maanden. Ze gaan twee dagen per week naar de opvang. Ik werk drie dagen per week, mijn vriend heeft één papadag. Hij is een leuke en betrokken vader.
Toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen, werkte hij vijf dagen per week, met een prima salaris. Hii sportte veel en maakte een gelukkige indruk. Wel introvert, maar bij mij voelde hij zich op zijn gemak en praatte hij veel en maakte mij aan het lachen. We gingen vrij snel samenwonen in mijn appartement. Dat ging heel soepel, we konden het goed vinden en hadden weinig gedoe. Na een jaar relatie kwam ik er achter dat hij blowde. Zelf omschreef hij dit als eens per maand. Omdat hij gewoon functioneerde, heb ik er geen punt van gemaakt.
Afgelopen zomer had ik het idee dat hij overwerkt raakte. Met de tweede op komst hebben we samen een huis gekocht. Na zijn vaderschapsverlof is hij niet meer begonnen met werken. Toen is uiteindelijk zijn contract in overeenstemming opgezegd, zodat hij een uitkering kon aanvragen. In de verwachting dat hij met een twee a drie maanden weer werk zou hebben, ben ik hier in mee gegaan, hoewel ik vond dat hij zich moest ziek melden. Inmiddels zijn we dus zeven maanden verder en hebben we al vier maanden geen recht op kinderopvangtoeslag. De spaarrekening is biina leeg. Uiteindelijk is er nu zicht op slecht betaald (ongeschoold) parttime werk. Hij zegt zich geen zorgen te maken over geld/inkomsten. Hij blowt veel. Ik weet niet hoe veel, want daar praat hij niet over. Ik kan niet goed inschatten wanneer hij stoned is en wanneer niet, maar zie wel opgerookte joints, sigaretten die zijn gebruikt om joints mee te draaien, ik ruik wiet etc.
Soms wordt hij boos en dan praat hij dagen niet tegen me. Hij wordt bijvoorbeeld boos omdat ik een deur niet dicht doe, of mijn rommel niet opruim. Als ik op een vrije dag iets samen wil doen, dan wil hij bijna nooit. Als ik tegen hem praat, kijkt hij bijna altijd op zijn telefoon. Hij is dus twee dagen per week alleen thuis. Als ik dan onverwachts thuis kom, zit hij meestal te gamen. In het huis moet nog veel gedaan worden en hij is aan verschillende projecten begonnen, maar maakt niks af. Ik ervaar weinig interesse in mij en betrokkenheid, omdat hij dus meestal op zijn telefoon zit, niks samen wil doen en bijna nooit vraagt hoe het met mij gaat en hoe mijn dag was. Hij eet bijna nooit mee aan tafel met mij en de kinderen, maar heeft zijn eigen schema. Ik denk dat het niet goed met hem gaat en dat hij naar de huisarts moet voor antidepressiva, stoppen met blowen en therapie. Dit wil hij niet, hij wil ook geen relatietherapie.
Ik wil graag tips van jullie hoe ik de situatie kan veranderen. Is dit normaal binnen de tropenjaren?
Ik heb nu vijf jaar een relatie, we kennen elkaar zes jaar. ik (v) ben 35, vriend (m) is 46. we hebben een kind van twee en een baby van negen maanden. Ze gaan twee dagen per week naar de opvang. Ik werk drie dagen per week, mijn vriend heeft één papadag. Hij is een leuke en betrokken vader.
Toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen, werkte hij vijf dagen per week, met een prima salaris. Hii sportte veel en maakte een gelukkige indruk. Wel introvert, maar bij mij voelde hij zich op zijn gemak en praatte hij veel en maakte mij aan het lachen. We gingen vrij snel samenwonen in mijn appartement. Dat ging heel soepel, we konden het goed vinden en hadden weinig gedoe. Na een jaar relatie kwam ik er achter dat hij blowde. Zelf omschreef hij dit als eens per maand. Omdat hij gewoon functioneerde, heb ik er geen punt van gemaakt.
Afgelopen zomer had ik het idee dat hij overwerkt raakte. Met de tweede op komst hebben we samen een huis gekocht. Na zijn vaderschapsverlof is hij niet meer begonnen met werken. Toen is uiteindelijk zijn contract in overeenstemming opgezegd, zodat hij een uitkering kon aanvragen. In de verwachting dat hij met een twee a drie maanden weer werk zou hebben, ben ik hier in mee gegaan, hoewel ik vond dat hij zich moest ziek melden. Inmiddels zijn we dus zeven maanden verder en hebben we al vier maanden geen recht op kinderopvangtoeslag. De spaarrekening is biina leeg. Uiteindelijk is er nu zicht op slecht betaald (ongeschoold) parttime werk. Hij zegt zich geen zorgen te maken over geld/inkomsten. Hij blowt veel. Ik weet niet hoe veel, want daar praat hij niet over. Ik kan niet goed inschatten wanneer hij stoned is en wanneer niet, maar zie wel opgerookte joints, sigaretten die zijn gebruikt om joints mee te draaien, ik ruik wiet etc.
Soms wordt hij boos en dan praat hij dagen niet tegen me. Hij wordt bijvoorbeeld boos omdat ik een deur niet dicht doe, of mijn rommel niet opruim. Als ik op een vrije dag iets samen wil doen, dan wil hij bijna nooit. Als ik tegen hem praat, kijkt hij bijna altijd op zijn telefoon. Hij is dus twee dagen per week alleen thuis. Als ik dan onverwachts thuis kom, zit hij meestal te gamen. In het huis moet nog veel gedaan worden en hij is aan verschillende projecten begonnen, maar maakt niks af. Ik ervaar weinig interesse in mij en betrokkenheid, omdat hij dus meestal op zijn telefoon zit, niks samen wil doen en bijna nooit vraagt hoe het met mij gaat en hoe mijn dag was. Hij eet bijna nooit mee aan tafel met mij en de kinderen, maar heeft zijn eigen schema. Ik denk dat het niet goed met hem gaat en dat hij naar de huisarts moet voor antidepressiva, stoppen met blowen en therapie. Dit wil hij niet, hij wil ook geen relatietherapie.
Ik wil graag tips van jullie hoe ik de situatie kan veranderen. Is dit normaal binnen de tropenjaren?
gojibes wijzigde dit bericht op 29-05-2022 21:41
Reden: Overbodig
Reden: Overbodig
0.78% gewijzigd
woensdag 1 juni 2022 om 03:16
Dit is onacceptabel. Heb je hem gevraagd hoe hij vindt dat het gaat mbt het samen verzorgen van de kinderen? Je mag echt wel antwoorden van hem eisen omdat het ook zijn verantwoordelijkheid is dat het gezin draait.gojibes schreef: ↑30-05-2022 21:50Bedankt voor jullie reacties. Er zijn veel nuttige dingen gezegd, dat waardeer ik heel erg.
Het gesprek ging voor geen meter, het was net een muur.
Het is verwarrend, de mate van muurheid. Ik weet eigenlijk niet eens zo goed wat er is gezegd op dit moment. Conclusie is eigenlijk dat hij niet wil zeggen hoe veel hij blowt "vast niet zo veel als jij denkt", hij niet het huis uit wil, niet naar de huisarts, geen relatietherapie. Hij wil wel werken. Hij wil ook niet zeggen waarom hij niet wil stoppen met blowen.
Verder komt het door mij dat hij zo doet, stel ik domme vragen, hebben we het hier al over gehad, etc
Hij vindt het vervelend dat ik me gestresst voel over de situatie en denk dat ik het niet lang trek. "Maar ja"
Toen ik zei dat ik initiatief miste over het nadenken van een oplossing over geld; zoals kinderen een dag minder naar de opvang, ik extra werken, of het stop zetten van de toeslag zei hij "dan had je dat moeten zeggen"
De dingen die ik nog wil doen zijn; het op papier zetten in een brief, een afspraak maken bij een relatietherapeut en die mededelen.
Ik vind het een apart verhaal….. er is geen land te bezeilen met deze man. Maar het is niet altijd zo geweest. Dus wat is er gebeurd? Inderdaad ziek, of burn out of depressief? Je gaat er niet achter komen als hij geen hulp wil. Maar dan houdt het ook op. Want de kinderen gaan zo de afgrond in. Ik zou open met hem communiceren dat je stappen gaat zetten om dat te voorkomen (dmv alles regelen voor een scheiding).
Dat is ook nogal een klus als je daarnaast werkt en de kinderen moet verzorgen. Veel sterkte.
woensdag 1 juni 2022 om 07:54
TO, hij draait de boel om door te zeggen dat jij het had moeten aankaarten. Jullie hebben een gezin en zijn allebei 50% verantwoordelijk tav hoe het gaat. Het is niet zo dat jij de kapitein bent op het schip en hij een muitende matroos tegen wie je alles moet zeggen omdat hij het anders niet doet.
Ik zou bij je standpunt blijven en bij een goede advocaat advies inwinnen over hoe je zo snel mogelijk van deze verslaafde klaploper afkomt. Daarnaast zou ik ook bewijs verzamelen foto's maken, dagboek bijhouden en alles opslaan. Ik zou ook per mail aan hem bevestigen: ik heb dit en dit voorgestel (huisarts, relatietherapie) en hebt aangegeven dat je daaraan niet wil meewerken. Bouw een dossier op.
Houd voet bij stuk en laat zien dat jij wel doorgaat.
Ik zou bij je standpunt blijven en bij een goede advocaat advies inwinnen over hoe je zo snel mogelijk van deze verslaafde klaploper afkomt. Daarnaast zou ik ook bewijs verzamelen foto's maken, dagboek bijhouden en alles opslaan. Ik zou ook per mail aan hem bevestigen: ik heb dit en dit voorgestel (huisarts, relatietherapie) en hebt aangegeven dat je daaraan niet wil meewerken. Bouw een dossier op.
Houd voet bij stuk en laat zien dat jij wel doorgaat.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 1 juni 2022 om 08:32
Dossier opbouwen vind ik echt een hele goeie. Thanks!
De tip van coach kwam ook voorbij, dat is denk ik ook wat ik nodig heb. Toevallig ken ik er eentje, die in de buurt woont, mijn vriend al enkele jaren kent en op de hoogte is van de situatie. Ik weet niet of zij mij kan en wil ondersteunen, maar wellicht zit er nog iemand in haar netwerk.
Bedankt voor de realisatie allemaal. Ik voel me nu wel sterker en zie steeds meer in dat de situatie echt niet oké is.
De tip van coach kwam ook voorbij, dat is denk ik ook wat ik nodig heb. Toevallig ken ik er eentje, die in de buurt woont, mijn vriend al enkele jaren kent en op de hoogte is van de situatie. Ik weet niet of zij mij kan en wil ondersteunen, maar wellicht zit er nog iemand in haar netwerk.
Bedankt voor de realisatie allemaal. Ik voel me nu wel sterker en zie steeds meer in dat de situatie echt niet oké is.
woensdag 1 juni 2022 om 08:34
Plentyplenty schreef: ↑01-06-2022 07:07Dakraam er uit slopen en een goedwerkende er in laten zetten. Kost je wat geld maar je hebt gewoon een miskoop gedaan met deze. Neem je verlies want anders gaat het hele huis naar de klote door deze lekkage.
. Ik zou willen dat het zo makkelijk was als een dakraam vervangen. Ik ga mijn best doen, dit helpt hopelijk wel om het steeds helder te blijven zien
woensdag 1 juni 2022 om 09:13
Ik denk dat een coach meer passend is dan een poh. Jij mankeert namelijk niets. Je relatie is ziek en daar gaat de ggz je niet bij helpen.
Ontzettend jammer dat je partner geen hulp wil zoeken.
Mijn relatie met de vader van mijn kinderen was ook niet goed. En ook ik liep tegen die muur aan van stilte en een man die zijn toevlucht zocht in allerlei andere zaken (obsessief met bepaalde zaken bezig zijn, blowen en alcohol).
We werden echt doodongelukkig van elkaar en de gedachte dat ik tot mij dood bij hem moest blijven maakte me enorm verdrietig.
Toen we uit elkaar gingen, ging het licht aan bij hem en is hij hulp gaan zoeken. Er kwam adhd uit (wisten we al lang uiteraard) en met een jarenlang traject bij een psycholoog gaat het nu stukken beter. Onze relatie is een stuk beter en we zijn goed bevriend, ook voor de kinderen maar ook omdat hij gewoon beter in zijn vel zit.
Hij is ook gaan beseffen dat hij enorme steken heeft laten vallen in de relatie en zorg voor de kinderen . Het blowen wat hij deed (soms nog doet) gaf hem rust in zijn drukke hoofd.
Nog steeds komen er wel eens heel pijnlijke herinneringen boven en de eenzaamheid en verantwoordelijkheid die bij mij gelegd werd vind ik nog steeds heftig en pijnlijk.
Ik ben echt een gelukkiger mens, en alhoewel ik de kinderen een compleet gezin had gegund, denk ik dat ze erg geleden zouden hebben onder de sfeer in huis.
Uiteraard is mijn verhaal geen voorbode voor jullie situatie maar wilde het toch met je delen.
Ontzettend jammer dat je partner geen hulp wil zoeken.
Mijn relatie met de vader van mijn kinderen was ook niet goed. En ook ik liep tegen die muur aan van stilte en een man die zijn toevlucht zocht in allerlei andere zaken (obsessief met bepaalde zaken bezig zijn, blowen en alcohol).
We werden echt doodongelukkig van elkaar en de gedachte dat ik tot mij dood bij hem moest blijven maakte me enorm verdrietig.
Toen we uit elkaar gingen, ging het licht aan bij hem en is hij hulp gaan zoeken. Er kwam adhd uit (wisten we al lang uiteraard) en met een jarenlang traject bij een psycholoog gaat het nu stukken beter. Onze relatie is een stuk beter en we zijn goed bevriend, ook voor de kinderen maar ook omdat hij gewoon beter in zijn vel zit.
Hij is ook gaan beseffen dat hij enorme steken heeft laten vallen in de relatie en zorg voor de kinderen . Het blowen wat hij deed (soms nog doet) gaf hem rust in zijn drukke hoofd.
Nog steeds komen er wel eens heel pijnlijke herinneringen boven en de eenzaamheid en verantwoordelijkheid die bij mij gelegd werd vind ik nog steeds heftig en pijnlijk.
Ik ben echt een gelukkiger mens, en alhoewel ik de kinderen een compleet gezin had gegund, denk ik dat ze erg geleden zouden hebben onder de sfeer in huis.
Uiteraard is mijn verhaal geen voorbode voor jullie situatie maar wilde het toch met je delen.
This is not kosher!
woensdag 1 juni 2022 om 09:25
Wat een mooie post, dankjewel. Ik herken veel in wat je schrijft. Wat fijn dat jullie er allebei beter uit zijn gekomen, daar hoop ik ook op. De eenzaamheid savonds is ook heel moeilijk. Inmiddels gaat dat iets beter, omdat ik me realiseer dat het niet aan mij ligt. De spanning die ik voel zodra ik hem zie, waardoor ik geen eetlust meer heb, zo iets heb ik echt nog niet eerder meegemaakt.Wellhello schreef: ↑01-06-2022 09:13Ik denk dat een coach meer passend is dan een poh. Jij mankeert namelijk niets. Je relatie is ziek en daar gaat de ggz je niet bij helpen.
Ontzettend jammer dat je partner geen hulp wil zoeken.
Mijn relatie met de vader van mijn kinderen was ook niet goed. En ook ik liep tegen die muur aan van stilte en een man die zijn toevlucht zocht in allerlei andere zaken (obsessief met bepaalde zaken bezig zijn, blowen en alcohol).
We werden echt doodongelukkig van elkaar en de gedachte dat ik tot mij dood bij hem moest blijven maakte me enorm verdrietig.
Toen we uit elkaar gingen, ging het licht aan bij hem en is hij hulp gaan zoeken. Er kwam adhd uit (wisten we al lang uiteraard) en met een jarenlang traject bij een psycholoog gaat het nu stukken beter. Onze relatie is een stuk beter en we zijn goed bevriend, ook voor de kinderen maar ook omdat hij gewoon beter in zijn vel zit.
Hij is ook gaan beseffen dat hij enorme steken heeft laten vallen in de relatie en zorg voor de kinderen . Het blowen wat hij deed (soms nog doet) gaf hem rust in zijn drukke hoofd.
Nog steeds komen er wel eens heel pijnlijke herinneringen boven en de eenzaamheid en verantwoordelijkheid die bij mij gelegd werd vind ik nog steeds heftig en pijnlijk.
Ik ben echt een gelukkiger mens, en alhoewel ik de kinderen een compleet gezin had gegund, denk ik dat ze erg geleden zouden hebben onder de sfeer in huis.
Uiteraard is mijn verhaal geen voorbode voor jullie situatie maar wilde het toch met je delen.
Vannacht heb ik hem op de bank laten slapen. Ook daar reageerde hij niet op.
woensdag 1 juni 2022 om 09:29
Dit doet mij meer denken aan AD(H)D. Het rechtlijnige denken niet zo, de rest heel erg! In alles dat je schrijft!gojibes schreef: ↑31-05-2022 11:11Ik denk dat hij is vastgelopen na meerdere levensgebeurtenissen in combinatie met overwerkt zijn. Hij dempt zichzelf nu met blowen en gamen om zijn problemen niet aan te gaan. Verder doet rechtlijnigheid in denken, geen prioriteiten kunnen stellen, aan meerdere klusprojecten beginnen zonder iets af te maken, mij wel denken aan ASS.
En bijv burn out is een veel voorkomende comorbiditeit bij AD(H)D. De kinderen komen, slechter slapen, systeem dat andere dingen van je gaat vragen, etc.
Ook het verslavingsgevoelige (drugs, gamen) past erbij. De wiet maakt het in zijn hoofd waarschijnlijk rustiger. Het gamen zorgt ervoor dat hij zijn omgeving even ‘uitschakelt’ door in de game te kruipen en alles waar hij geen grip meer op heeft even weg te zetten.
Jou negeren is het probleem niet onder ogen te hoeven zien (vluchtgedrag). En door zich op de kinderen te storten praat hij dat mogelijk goed voor zichzelf (een voorbeeld (10.000x minder impact dat begrijp ik) is bij mezelf: ik moet een rotsklus doen. De administratie bijwerken. Door mezelf de hele dag bezig te houden met strijken, uitgebreid koken etc. ‘Heb ik geen tijd gehad’ voor de administratie. Onzin natuurlijk, het is een kwestie van prioriteiten stellen. Dit is een excuus zoeken om het rottige niet te ‘kunnen’ doen. Ik weet dat zelf ook wel, maar toch krijg ik het niet voor elkaar dit te veranderen).
Wat erachter zit praat wat hij doet natuurlijk 0,0 goed!!!! Ik wil hem hiervoor geen excuus aanbieden!’!! Maar het maakt gerichter hulp zoeken/bieden misschien makkelijker.
(Ik ben overigens geen arts, wil ook geen diagnoses stellen. Maar bied je alleen mijn ervaring zodat je breed kunt kijken en in kunt zetten).
woensdag 1 juni 2022 om 09:46
Poeh, dat is niet niks dat hij niet meer reageert. Dat nare gevoel herken ik. Ik had op een gegeven moment dat ik opzag tegen naar huis gaan na mijn diensten. Ik werd helemaal gespannen als ik thuis kwam na een dag, dat er iemand op de bank zit die totaal niet meer is aangesloten bij je. Dat onbereikbare is zo frustrerend, ik kon boos worden, lief doen whatever. Het maakte geen verschil meer op een gegeven moment. Blijkbaar waren we murw van elkaar.gojibes schreef: ↑01-06-2022 09:25Wat een mooie post, dankjewel. Ik herken veel in wat je schrijft. Wat fijn dat jullie er allebei beter uit zijn gekomen, daar hoop ik ook op. De eenzaamheid savonds is ook heel moeilijk. Inmiddels gaat dat iets beter, omdat ik me realiseer dat het niet aan mij ligt. De spanning die ik voel zodra ik hem zie, waardoor ik geen eetlust meer heb, zo iets heb ik echt nog niet eerder meegemaakt.
Vannacht heb ik hem op de bank laten slapen. Ook daar reageerde hij niet op.
De diagnose doet er vrij weinig toe, het feit dat hij weigerde hulp te zoeken of te erkennen dat het niet gezond was maakte me gek!
Overigens heb ik zelf ass maar herken dit totaal niet. In een relatie moet je moeite doen om het te laten slagen. Als één iemand dat weigert houdt het op.
This is not kosher!
woensdag 1 juni 2022 om 09:55
Pfiehww, je post raakt me heel erg. Het is zo herkenbaar, ik ben er gewoon stil van.Wellhello schreef: ↑01-06-2022 09:46Poeh, dat is niet niks dat hij niet meer reageert. Dat nare gevoel herken ik. Ik had op een gegeven moment dat ik opzag tegen naar huis gaan na mijn diensten. Ik werd helemaal gespannen als ik thuis kwam na een dag, dat er iemand op de bank zit die totaal niet meer is aangesloten bij je. Dat onbereikbare is zo frustrerend, ik kon boos worden, lief doen whatever. Het maakte geen verschil meer op een gegeven moment. Blijkbaar waren we murw van elkaar.
De diagnose doet er vrij weinig toe, het feit dat hij weigerde hulp te zoeken of te erkennen dat het niet gezond was maakte me gek!
Overigens heb ik zelf ass maar herken dit totaal niet. In een relatie moet je moeite doen om het te laten slagen. Als één iemand dat weigert houdt het op.
woensdag 1 juni 2022 om 10:00
Bedankt voor het delen van je ervaring. Een collega met ADHD heeft ook dit vermoeden. De moeder van mijn vriend is gediagnosticeerd met ADHD, dus het is niet onmogelijk. Volgens zijn zus komt er in de familie veel ASS voor. Het label maakt niet zo veel uit, ook niet of er een label is. Het gebrek aan wil om iets aan de situatie te doen, terwijl het met mij niet goed gaat, dat maakt wél uit.Stefke schreef: ↑01-06-2022 09:29Dit doet mij meer denken aan AD(H)D. Het rechtlijnige denken niet zo, de rest heel erg! In alles dat je schrijft!
En bijv burn out is een veel voorkomende comorbiditeit bij AD(H)D. De kinderen komen, slechter slapen, systeem dat andere dingen van je gaat vragen, etc.
Ook het verslavingsgevoelige (drugs, gamen) past erbij. De wiet maakt het in zijn hoofd waarschijnlijk rustiger. Het gamen zorgt ervoor dat hij zijn omgeving even ‘uitschakelt’ door in de game te kruipen en alles waar hij geen grip meer op heeft even weg te zetten.
Jou negeren is het probleem niet onder ogen te hoeven zien (vluchtgedrag). En door zich op de kinderen te storten praat hij dat mogelijk goed voor zichzelf (een voorbeeld (10.000x minder impact dat begrijp ik) is bij mezelf: ik moet een rotsklus doen. De administratie bijwerken. Door mezelf de hele dag bezig te houden met strijken, uitgebreid koken etc. ‘Heb ik geen tijd gehad’ voor de administratie. Onzin natuurlijk, het is een kwestie van prioriteiten stellen. Dit is een excuus zoeken om het rottige niet te ‘kunnen’ doen. Ik weet dat zelf ook wel, maar toch krijg ik het niet voor elkaar dit te veranderen).
Wat erachter zit praat wat hij doet natuurlijk 0,0 goed!!!! Ik wil hem hiervoor geen excuus aanbieden!’!! Maar het maakt gerichter hulp zoeken/bieden misschien makkelijker.
(Ik ben overigens geen arts, wil ook geen diagnoses stellen. Maar bied je alleen mijn ervaring zodat je breed kunt kijken en in kunt zetten).
Overigens stuurt hij nu de mailtjes door waaruit blijkt dat hij inderdaad gaat werken. Ik ga hem zelf ook een mail sturen met de punten die ik heb besproken en dat hij hulp moet zoeken. Ik wilde eigenlijk een brief schrijven, maar in het kader van dossier opbouw is mail beter. Ik verwacht eigenlijk geen reactie.
De coach heeft al gereageerd en wil afspreken om mee te denken.
gojibes wijzigde dit bericht op 01-06-2022 10:02
Reden: Verduidelijking
Reden: Verduidelijking
0.47% gewijzigd
woensdag 1 juni 2022 om 10:06
Goed dat er zicht is op een afspraak met de coach.
Zelf had ik ook veel aan een budgetcoach, zij kon meekijken naar waar ik recht op had qua toeslagen en hoe ik het financiële plaatje rond kon breien in mijn eentje.
Dit sterkte mij toen ook wel.
Jammer dat hij alleen maar mailt, maar in elk geval is er een beetje communicatie mogelijk.
Hopelijk komt de respectvolle communicatie ook nog.
Zet 'm op!
Zelf had ik ook veel aan een budgetcoach, zij kon meekijken naar waar ik recht op had qua toeslagen en hoe ik het financiële plaatje rond kon breien in mijn eentje.
Dit sterkte mij toen ook wel.
Jammer dat hij alleen maar mailt, maar in elk geval is er een beetje communicatie mogelijk.
Hopelijk komt de respectvolle communicatie ook nog.
Zet 'm op!
This is not kosher!
woensdag 1 juni 2022 om 12:04
Oh ok, maar de kinderen zullen dan toch ook met hem moeten leven al is het maar in het weekend? Bij een scheiding en een co-ouderschap Hij heeft nog steeds een belangrijke functie vanwege de liefde tussen hem en de kinderen. Hoe moeilijk kan het zijn om te stoppen met blowen als je gaat sporten en een baan hebt (en in therapie)? Hij zit gelukkig niet aan heroine, base coke of sterke drank en hij hoeft nog niet afgeschreven te worden denk ik.Dahlia74 schreef: ↑31-05-2022 10:03Ik heb het nergens over ouderlijk gezag kwijt raken!
Ik weet wel dat het hebben van een ouder die bij het minste of geringste boos wordt je de rest van je leven blijft achtervolgen. Hij is twee dagen boos als TO deur open laat staan, dat is geen normaal gedrag. Net als anderen de schuld geven van je eigen gedrag. En dat is wat deze man doet. Tuurlijk houden kinderen van hun ouder, maar daarvoor hoeven ze er niet te wonen.
Lees hier eens de vele topics over kinderen die een verslaafde ouder hebben, het beschadigt je.
woensdag 1 juni 2022 om 12:10
Het probleem is dat hij niet wil stoppen. Hij wil niet in therapie. Etc. Als iemand niet wil is het trekken aan een dood paardCandy schreef: ↑01-06-2022 12:04Oh ok, maar de kinderen zullen dan toch ook met hem moeten leven al is het maar in het weekend? Bij een scheiding en een co-ouderschap Hij heeft nog steeds een belangrijke functie vanwege de liefde tussen hem en de kinderen. Hoe moeilijk kan het zijn om te stoppen met blowen als je gaat sporten en een baan hebt (en in therapie)? Hij zit gelukkig niet aan heroine, base coke of sterke drank en hij hoeft nog niet afgeschreven te worden denk ik.
purplepeanut wijzigde dit bericht op 01-06-2022 13:38
0.69% gewijzigd
woensdag 1 juni 2022 om 12:10
Jullie zijn allebei 100% verantwoordelijk t.a.v. hoe het gaat.viva-amber schreef: ↑01-06-2022 07:54Jullie hebben een gezin en zijn allebei 50% verantwoordelijk tav hoe het gaat.
woensdag 1 juni 2022 om 12:25
Ik heb het niet over afgeschreven te worden. Een verslaving is een ziekte, daar stop je niet mee door te gaan sporten en werken. Daar is meestal meer voor nodig. Deze man wil dat op dit moment niet, dus dan houdt het op. Hij wil geen therapie en wil slechts beperkt werken (12 uur).Candy schreef: ↑01-06-2022 12:04Oh ok, maar de kinderen zullen dan toch ook met hem moeten leven al is het maar in het weekend? Bij een scheiding en een co-ouderschap Hij heeft nog steeds een belangrijke functie vanwege de liefde tussen hem en de kinderen. Hoe moeilijk kan het zijn om te stoppen met blowen als je gaat sporten en een baan hebt (en in therapie)? Hij zit gelukkig niet aan heroine, base coke of sterke drank en hij hoeft nog niet afgeschreven te worden denk ik.
Nu zijn er spanningen in huis, ouders die niet met elkaar praten en elkaar negeren. Als de ouders niet samen zijn hoeven de kinderen ook niet in die spanning te zitten, dat is al veel prettiger voor ze.
woensdag 1 juni 2022 om 12:42
Wat een hoop onzin verkondig je hier.Candy schreef: ↑01-06-2022 12:04Oh ok, maar de kinderen zullen dan toch ook met hem moeten leven al is het maar in het weekend? Bij een scheiding en een co-ouderschap Hij heeft nog steeds een belangrijke functie vanwege de liefde tussen hem en de kinderen. Hoe moeilijk kan het zijn om te stoppen met blowen als je gaat sporten en een baan hebt (en in therapie)? Hij zit gelukkig niet aan heroine, base coke of sterke drank en hij hoeft nog niet afgeschreven te worden denk ik.
De man van TO wil helemaal niks, niet praten, niet in therapie, niet deelnemen aan het gezinsleven, niet stoppen met blowen en gamen, helemaal niks.
Maar eigenlijk moet ze nog blij zijn en hem niet afschrijven want hee, gelukkig zit hij niet aan de coke of heroïne??
julia3 wijzigde dit bericht op 01-06-2022 21:00
0.06% gewijzigd
woensdag 1 juni 2022 om 19:25
Ik denk dat je een verslaving niet rationeel kunt benaderen met "hoe moeilijk kan het zijn om".
Ik realiseer me door dit topic pas echt dat hij verslaafd is. Ik wist het wel, maar toch ook weer niet. En dan denk je, ja maar hoe erg is wiet nou eigenlijk? Blijkbaar erg genoeg om alles mee weg te gooien.
Ik realiseer me door dit topic pas echt dat hij verslaafd is. Ik wist het wel, maar toch ook weer niet. En dan denk je, ja maar hoe erg is wiet nou eigenlijk? Blijkbaar erg genoeg om alles mee weg te gooien.
woensdag 1 juni 2022 om 19:29
Wanneer hij een keer een jointje zou roken in het weekend met vrienden 1x per maand, dan is dat waar. Wanneer hij elke dag blowt, niet werkt, niet voor zijn kind zorgt en alleen inactief computert dan vertoont hij probleemgedrag. Het is niet het middel, het is zijn gedrag.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 1 juni 2022 om 22:23
Purplepeanut schreef: ↑01-06-2022 12:10Het probleem is dat hij niet wil stoppen. Hij wil niet in therapie. Etc. Als iemand niet wil is het trekken aan een dood paard
Wat ik zo raar vind is dat hij niet aan het werk gaat als de spaarrekening leegraakt. Alsof hij zich wil laten verzorgen door z'n vrouw en lekker thuis kan aanrommelen gedurende kantooruren. Ik heb dit zelf ook meegemaakt met mijn ex. Blowen en gamen deed hij niet. Wel dagelijks uren in de sportschool pompen, maar hij weigerde verder financieel bij te dragen en te solliciteren. Koken deed hij ook niet, alleen eiwitshakes voor zichzelf. Ik heb toen na 11 maanden en een baby van 10 maanden een echtscheiding aangevraagd. Hij heeft 7 jaar later nog steeds een uitkering.
candy wijzigde dit bericht op 01-06-2022 22:31
0.06% gewijzigd
woensdag 1 juni 2022 om 22:27
gojibes schreef: ↑01-06-2022 19:25Ik denk dat je een verslaving niet rationeel kunt benaderen met "hoe moeilijk kan het zijn om".
Ik realiseer me door dit topic pas echt dat hij verslaafd is. Ik wist het wel, maar toch ook weer niet. En dan denk je, ja maar hoe erg is wiet nou eigenlijk? Blijkbaar erg genoeg om alles mee weg te gooien.
Snapt hij nu wel hoe de vlag erbij hangt?
Er zijn ook AA groepen voor wiet geloof ik. Daar kan hij dagelijks heen. Kiezen of delen.....
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
