Relaties
alle pijlers
Trouwen...gek van mijn vrienden,familie... en van mijzelf...
maandag 22 oktober 2007 om 09:48
Ik heb al ruim 4 jaar een relatie met mijn vriend en we zijn erg gelukkig samen. We hebben het vaak over trouwen en kinderen krijgen, maar hij heeft me nog niet gevraagd. Vanuit de vriendenkring en vanuit de familie krijgen we steeds hints over wanneer we nou eens gaan trouwen en wanneer we nu (eindelijk) eens voor kleinkinderen gaan zorgen. Op zich best grappig natuurlijk, maar ik word er zo moe van.
Waren het eerst subtiele hints, nu wordt zodra we ergens komen meteen gevraagd of hij mij 'nu onderhand al eens' heeft gevraagd en de potjes Olvarit worden bij de familie al op tafel gezet. Om gek van te worden!
Bijna alle vrienden zijn al getrouwd en hebben een kind, dat is allemaal in de afgelopen 2 jaar gebeurd.
Op zich weet ik ook wel dat ik me daar weinig van aan moet trekken en gewoon met een snode opmerking het onderwerp moet afkappen, of dat ik gewoon niet moet reageren, maar dan is er nog een ander probleem...
Ik wil zelf zo ontzettend graag! Ik denk bijna elke dag aan hoe onze bruiloft er uit zal zien en wanneer we iets leuks gaan doen, hoop ik elke keer dat hij mij zal vragen. Elke keer als ik ongesteld word baal ik stiekem, omdat ik stiekem hoop dat ik zwanger ben. (ik zou overigens nooit mijn vriend tricken door te gaan rommelen met mijn voorbehoedsmiddel!!)
Ik probeer het er zo min mogelijk over te hebben met mijn vriend, omdat die af en toe helemaal gek van mij wordt (hij blijft wel altijd erg lief en praat er met mij over en geeft het ook aan als hij het er even niet over wil hebben).
Maar ja, ik word er dus aardig gek van, vooral van mijzelf...
Wie kan mij helpen of wie heeft er tips?
Liefs, Lode
Waren het eerst subtiele hints, nu wordt zodra we ergens komen meteen gevraagd of hij mij 'nu onderhand al eens' heeft gevraagd en de potjes Olvarit worden bij de familie al op tafel gezet. Om gek van te worden!
Bijna alle vrienden zijn al getrouwd en hebben een kind, dat is allemaal in de afgelopen 2 jaar gebeurd.
Op zich weet ik ook wel dat ik me daar weinig van aan moet trekken en gewoon met een snode opmerking het onderwerp moet afkappen, of dat ik gewoon niet moet reageren, maar dan is er nog een ander probleem...
Ik wil zelf zo ontzettend graag! Ik denk bijna elke dag aan hoe onze bruiloft er uit zal zien en wanneer we iets leuks gaan doen, hoop ik elke keer dat hij mij zal vragen. Elke keer als ik ongesteld word baal ik stiekem, omdat ik stiekem hoop dat ik zwanger ben. (ik zou overigens nooit mijn vriend tricken door te gaan rommelen met mijn voorbehoedsmiddel!!)
Ik probeer het er zo min mogelijk over te hebben met mijn vriend, omdat die af en toe helemaal gek van mij wordt (hij blijft wel altijd erg lief en praat er met mij over en geeft het ook aan als hij het er even niet over wil hebben).
Maar ja, ik word er dus aardig gek van, vooral van mijzelf...
Wie kan mij helpen of wie heeft er tips?
Liefs, Lode
maandag 22 oktober 2007 om 09:58
Waarom dat wachten tot hij je vraagt? Anno 2007 kun je namelijk ook best als vrouw je man vragen, zeker aangezien je het zooo graag wilt.
Mbt kinderen, als hij nog niet wil, dan zit er niets anders op dan te wachten.
Hoop wel voor jou dat jullie hier duidelijke gesprekken over hebben gehad en dat i idd nu nog niet wil. Want als jij zo'n sterke kinderwens heeft en hij eigenlijk helemaal nooit kinderen wil, dan heb je een groot probleem en zou ik ok dat trouwen eroverwegen. Bij sommige vrouwen rammelen de eierstokken zo hard dat ze de niet-kinderwens cvan hun vriend niet mer horen of afdoen als "hij draait wel bij". Ik kan vanuit een posting niet beoordelen of dat bij jou ook zo is, maar het is mss wel handig om in deze situatie eens echt te luistenen naar wat je vriend wil. Want als hij weet dat jij zoo graag wil trouwen, dan zou ie je allang gevraagd hebben als hij dat ook wilde. Wat zijn zijn argumenten om nog te wachten?
Mbt kinderen, als hij nog niet wil, dan zit er niets anders op dan te wachten.
Hoop wel voor jou dat jullie hier duidelijke gesprekken over hebben gehad en dat i idd nu nog niet wil. Want als jij zo'n sterke kinderwens heeft en hij eigenlijk helemaal nooit kinderen wil, dan heb je een groot probleem en zou ik ok dat trouwen eroverwegen. Bij sommige vrouwen rammelen de eierstokken zo hard dat ze de niet-kinderwens cvan hun vriend niet mer horen of afdoen als "hij draait wel bij". Ik kan vanuit een posting niet beoordelen of dat bij jou ook zo is, maar het is mss wel handig om in deze situatie eens echt te luistenen naar wat je vriend wil. Want als hij weet dat jij zoo graag wil trouwen, dan zou ie je allang gevraagd hebben als hij dat ook wilde. Wat zijn zijn argumenten om nog te wachten?
maandag 22 oktober 2007 om 10:12
Laat ten eerste je familie en je vrienden eens weten dat ze op moeten houden met zeiken. Dat als jij gaat trouwen, of zwanger bent, je het leuk zou vinden als dat een beetje als verrassing komt voor mensen en dat er niet gereageerd gaat worden met hehe, eindelijk. Laat ze maar weten dat het misschien wel heel kwetsend kan zijn om mensen zo te bestoken; weten zij veel of er niet wat aan de hand is waardoor jullie nog niet getrouwd zijn, of nog geen kinderen hebben. En dat jullie daar aan beginnen als jullie er aan toe zijn, en niet omdat zij dat zo graag willen. God wat zou ik pissig worden als mij dat zou gebeuren zeg....
En ga daarna naar je vriend en vraag hem ten huwelijk. ASls ie ja zegt, zou ik het de eerste maanden nog lekker niet vertellen aan je familie en vrienden....
En ga daarna naar je vriend en vraag hem ten huwelijk. ASls ie ja zegt, zou ik het de eerste maanden nog lekker niet vertellen aan je familie en vrienden....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 22 oktober 2007 om 10:41
Daar heb ik ook wel eens aan gedacht ja, aan zelf een aanzoek doen, ook wel eens geprobeerd, maar zijn reactie is dan "ik wil het jou zo graag zelf vragen". Ook het eventueel 'vergeten' te vertellen als er een aanzoek is geweest' is al een paar keer ter sprake gekomen, of zelfs het stiekem trouwen, maar we willen er wel graag de mensen bij hebben die belangrijk zijn voor ons als de dag er dan eindelijk is.
Wat betreft hem een ultimatum stellen...dat kan ik gewoon echt niet. Ik hou veel te veel van hem en wil hem niet kwijt. Ik weet dat hij wel wil trouwen, hij zegt dat mij steeds wel, hij heeft mij alleen nog niet gevraagd. Ik ben trouwens allang gestopt met de pil, ook in overleg met mijn vriend, maar nog niet om kinderen te krijgen. Alhoewel we het er toen natuurlijk ook wel over hebben gehad wat we zouden doen als mijn nieuwe 'voorbehoedsmiddel' niet zou blijken te werken en ik dus per ongeluk zwanger zou raken. Dat zou hij helemaal niet erg vinden, wel even schrikken, maar hij zou wel blij zijn, zegt íe. Die eierstokken van mij zijn geloof ik al aan de andere kant van de stad te horen, maar ik wil mijn vriend gewoon niet zo voor het blok zetten. Lijkt me trouwens ook niet gezond om je vriend zo te tricken.
Krengiserweer: we praten ons een ongeluk, hij weet dat ik graag wil en ik weet dat hij ook wil (geloof me, ik luister echt wel naar wat hij zegt) Hij heeft het er uit zichzelf al regelmatig over hoe onze kinderen er uit zouden gaan zien enz., dus dat zit wel goed.
Ik ben vooral bang voor de reactie van vrienden en familie wanneer ik hem zelf vraag, zo van : jemig, wat een tuthola, die is wel erg wanhopig zeg! Want zo'n tuthola voel ik me ondertussen wel!
Oh ja, dat hoor ik dan van mijn vrienden ook wel eens (ondanks dat ze zo pushen) : Ach, je bent nog zo jong...Dat hadden ze tegen hun 3 jaar geleden eens moeten zeggen...
Ja, het zit me behoorlijk hoog!
Wat betreft hem een ultimatum stellen...dat kan ik gewoon echt niet. Ik hou veel te veel van hem en wil hem niet kwijt. Ik weet dat hij wel wil trouwen, hij zegt dat mij steeds wel, hij heeft mij alleen nog niet gevraagd. Ik ben trouwens allang gestopt met de pil, ook in overleg met mijn vriend, maar nog niet om kinderen te krijgen. Alhoewel we het er toen natuurlijk ook wel over hebben gehad wat we zouden doen als mijn nieuwe 'voorbehoedsmiddel' niet zou blijken te werken en ik dus per ongeluk zwanger zou raken. Dat zou hij helemaal niet erg vinden, wel even schrikken, maar hij zou wel blij zijn, zegt íe. Die eierstokken van mij zijn geloof ik al aan de andere kant van de stad te horen, maar ik wil mijn vriend gewoon niet zo voor het blok zetten. Lijkt me trouwens ook niet gezond om je vriend zo te tricken.
Krengiserweer: we praten ons een ongeluk, hij weet dat ik graag wil en ik weet dat hij ook wil (geloof me, ik luister echt wel naar wat hij zegt) Hij heeft het er uit zichzelf al regelmatig over hoe onze kinderen er uit zouden gaan zien enz., dus dat zit wel goed.
Ik ben vooral bang voor de reactie van vrienden en familie wanneer ik hem zelf vraag, zo van : jemig, wat een tuthola, die is wel erg wanhopig zeg! Want zo'n tuthola voel ik me ondertussen wel!
Oh ja, dat hoor ik dan van mijn vrienden ook wel eens (ondanks dat ze zo pushen) : Ach, je bent nog zo jong...Dat hadden ze tegen hun 3 jaar geleden eens moeten zeggen...
Ja, het zit me behoorlijk hoog!
maandag 22 oktober 2007 om 10:54
Lode,
Ik kan me goed voorstellen dat je hier helemaal gek van wordt. Gedeeltelijk doe je het jezelf aan( even heel kort door de bocht gesteld), gedeeltelijk ligt het allemaal zo bij jouw vriend, dat voelt machteloos, en dus ongelijkwaardig.
Je omgeving moet je gewoon de grenzen aangeven, de hele tijd informeren naar zaken die voor jullie intiem en persoonlijk zijn, dat is op een gegeven moment niet leuk meer. Het kost even energie maar maak gewoon bij iedere vraag in die richting duidelijk dat je er niet van gedient bent. Wat het oplevert is dat je niet niet meer de hele tijd met de verwachtingen van je omgeving wordt geconfronteerd, in combinatie met jouw eigen hoop is zo n vraag pijnlijk voor je.
Ten tweede, creeer rust in je verwachtingen, als jij bij iedere leuke avond hoopt dat hij je gaat vragen en iedere maand weer hoopt dat je ongesteld wordt, dat is ook gewoon heel onrustig! Je hoeft niet je vriend te pushen maar je kunt hem wel vragen iets duidelijke termijnen aan te geven omdat je zo niets meer relaxed met hem samen meer kunt doen. Het onderwerp gaat nu ten koste van jullie beider kwaliteit van de relatie. Als hij nog jaren wacht met je vragen en jij zit daar ook nog jaren op de wachten dan wordt het onderwerp zo mega beladen. het zou eerlijk zijn als je vriend gewoon zou zeggen, het komende jaar heb ik geen plannen in die richting. Zoiets. Dan push je hem niet om je wel te vragen maar creeer je toch wat rust voor jezelf.
Wat je ook(jullie) kunt doen is een extra voorbehoedsmiddel gaan gebruiken. Dat zit je niet meer elke maand in spanning.
Trouwen, kinderen, het zou fijn zijn als het voor allebei de partijen wel leuk blijft.
Ik kan me goed voorstellen dat je hier helemaal gek van wordt. Gedeeltelijk doe je het jezelf aan( even heel kort door de bocht gesteld), gedeeltelijk ligt het allemaal zo bij jouw vriend, dat voelt machteloos, en dus ongelijkwaardig.
Je omgeving moet je gewoon de grenzen aangeven, de hele tijd informeren naar zaken die voor jullie intiem en persoonlijk zijn, dat is op een gegeven moment niet leuk meer. Het kost even energie maar maak gewoon bij iedere vraag in die richting duidelijk dat je er niet van gedient bent. Wat het oplevert is dat je niet niet meer de hele tijd met de verwachtingen van je omgeving wordt geconfronteerd, in combinatie met jouw eigen hoop is zo n vraag pijnlijk voor je.
Ten tweede, creeer rust in je verwachtingen, als jij bij iedere leuke avond hoopt dat hij je gaat vragen en iedere maand weer hoopt dat je ongesteld wordt, dat is ook gewoon heel onrustig! Je hoeft niet je vriend te pushen maar je kunt hem wel vragen iets duidelijke termijnen aan te geven omdat je zo niets meer relaxed met hem samen meer kunt doen. Het onderwerp gaat nu ten koste van jullie beider kwaliteit van de relatie. Als hij nog jaren wacht met je vragen en jij zit daar ook nog jaren op de wachten dan wordt het onderwerp zo mega beladen. het zou eerlijk zijn als je vriend gewoon zou zeggen, het komende jaar heb ik geen plannen in die richting. Zoiets. Dan push je hem niet om je wel te vragen maar creeer je toch wat rust voor jezelf.
Wat je ook(jullie) kunt doen is een extra voorbehoedsmiddel gaan gebruiken. Dat zit je niet meer elke maand in spanning.
Trouwen, kinderen, het zou fijn zijn als het voor allebei de partijen wel leuk blijft.
maandag 22 oktober 2007 om 11:11
Dametje27: niks kort door de bocht: je hebt gewoon gelijk en dat weet ik maar al te goed. Ik maak het mezelf alleen maar lastig door steeds maar te hopen. Alhoewel ik het mezelf steeds voorhoud dat hij het echt wel eens vraagt en dat dat niet per se meteen hoeft te zijn als we iets leuks gaan doen, maak ik mijzelf helemaal gek. Juist doordat ik probeer om er zo min mogelijk aan te denken ga ik er alleen maar meer aan denken. Lekker handig!!
Oh ja, dat extra voorbehoedsmiddel gebruiken we al, maar toch hoop ik gewoon af en toe dat het apparaatje de verkeerde kleur aangeeft (is een soort stoplicht).
Op zich hebben we al gezegd dat we volgend jaar willen trouwen, maar ja, dat maakt het dus juist niet makkelijker, want daardoor ga ik nog meer hopen...En als je dan een zwart doosje krijgt als cadeautje, tsja, dan slaat je hart toch even een paar slagen over...Ik probeer hem gewoon niet te pushen, maar weet dat ik het onbedoeld toch doe...
Ik wacht gewoon nog even...
Oh ja, dat extra voorbehoedsmiddel gebruiken we al, maar toch hoop ik gewoon af en toe dat het apparaatje de verkeerde kleur aangeeft (is een soort stoplicht).
Op zich hebben we al gezegd dat we volgend jaar willen trouwen, maar ja, dat maakt het dus juist niet makkelijker, want daardoor ga ik nog meer hopen...En als je dan een zwart doosje krijgt als cadeautje, tsja, dan slaat je hart toch even een paar slagen over...Ik probeer hem gewoon niet te pushen, maar weet dat ik het onbedoeld toch doe...
Ik wacht gewoon nog even...
maandag 22 oktober 2007 om 11:27
Pushen werkt volgens mij alleen maar averechts. Net als een geplande ongeplande zwangerschap.
Wat is voor jou de meerwaarde van trouwen? Wat is voor je vriend de meerwaarde van trouwen? Praten jullie wel eens over dat soort dingen? Een huwelijk is primair een contact dat je rechten en plichten geeft, niet een enorme roze wolk en een dure witte jurk.
Waarom ben jij eigenlijk "wanhopig" als jij hem ten huwelijk vraagt? Waarom is hij niet "wanhopig" als hij het aanzoek doet?
Wat is voor jou de meerwaarde van trouwen? Wat is voor je vriend de meerwaarde van trouwen? Praten jullie wel eens over dat soort dingen? Een huwelijk is primair een contact dat je rechten en plichten geeft, niet een enorme roze wolk en een dure witte jurk.
Waarom ben jij eigenlijk "wanhopig" als jij hem ten huwelijk vraagt? Waarom is hij niet "wanhopig" als hij het aanzoek doet?
maandag 22 oktober 2007 om 11:34
Waarom moet hij jou eigenlijk nog vragen als je al weet dat je volgend jaar gaat trouwen? Of wil je gewoon een prinsessenmoment?
Ik was dus een tuthola die het wel zelf vroeg en heb er werkelijk geen moment bij stil gestaan wat de familie en vrienden daarvan zouden vinden. Nu pas, en ik denk dat het de familie en vrienden helemaal niks uit heeft gemaakt.
Ik was dus een tuthola die het wel zelf vroeg en heb er werkelijk geen moment bij stil gestaan wat de familie en vrienden daarvan zouden vinden. Nu pas, en ik denk dat het de familie en vrienden helemaal niks uit heeft gemaakt.
maandag 22 oktober 2007 om 11:54
Wat is er eigenlijk op tegen om met twee agenda's en een bak koffie erbij een datum te prikken ? Moet je persé gvraagd worden terwijl hij al lang weet dat jij wilt en terwijl jij weet dat hij wilt ? Ik vind dat gevraagd worden ( maar ik ben niet zo van de romantiek ) als je al lang samen woont enzo een beetje poppenkast .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 22 oktober 2007 om 11:57
Hij wil trouwen, jij wil trouwen. Hij wil kinderen, jij wil kinderen. Ik zie het probleem niet.
Waarom vraagt hij je niet dan?
Je zegt zelf dat jullie besproken hebben om volgend jaar te gaan trouwen. Waarom ben je dan zo aan het panieken?
Je komt op mij niet wanhopig over ( immers, het gaat allemaal wel gebeuren) maar wel behoorlijk obsessief.
Waarom vraagt hij je niet dan?
Je zegt zelf dat jullie besproken hebben om volgend jaar te gaan trouwen. Waarom ben je dan zo aan het panieken?
Je komt op mij niet wanhopig over ( immers, het gaat allemaal wel gebeuren) maar wel behoorlijk obsessief.
maandag 22 oktober 2007 om 12:00
Grote kans dat je vriend er eigenlijk geen zin meer in heeft om je officieel te vragen. Als er zoveel druk van je partner achter zit, zit er toch niets meer van jezelf bij in dat huwelijksaanzoek? Je kan niks meer doen, geen gewoon lekker etentje plannen, uitje voorstellen etc zonder dat je vriendin zich alweer in haar mooiste setje en outfit heeft gehesen want stel je voor dat hij het vanavond vraagt!
Wat BGB zegt; trek de agenda's en prik een datum, als je toch al weet dat je volgend jaar gaat trouwen.
Wat BGB zegt; trek de agenda's en prik een datum, als je toch al weet dat je volgend jaar gaat trouwen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 22 oktober 2007 om 12:01
maandag 22 oktober 2007 om 12:07
met wíe ga je trouwen? en vóór wie ga je dat doen?
lijkt mij dat je erg veel van je vrienden en familie laat afhangen. de manier waarop wie wie vraagt gaat uiteindelijk maar 2 mensen aan. en wat de rest van de wereld daarop te zeggen heeft... who cares?!
kom op meis. wiens leven is het?!
en idd. je hebt al n jaar geprikt... leg die agenda's naast elkaar, en prik de rest. of denken we hier te makkelijk?
maandag 22 oktober 2007 om 12:13
Print uit en leg op zijn kussen :
VanHarte vindt u veel handige trouwfeesttips. Voordat u deze tips kan gaan inzetten, moet het wel eerst zover komen. En er zijn verschillende wegen die naar de beslissing leiden. Soms gaat het in de loop van een gesprek. Op een willekeurige avond samen op de bank. Of tijdens een etentje. "We wonen x jaar samen, zullen we gaan trouwen?"
U kijkt nu naar de oude pagina's van Vanharte. Vanharte is vernieuwd, en deze pagina's worden niet meer bijgehouden.
Klik hier om naar de vernieuwde Vanharte te gaan.
Nog steeds worden er officiële aanzoeken gedaan zoals dat vroeger gebeurde. Hoewel, er verandert steeds meer. Hij vraagt haar, zij vraagt hem. Hij vraagt hem. Zij vraagt haar. Zomaar een paar varianten die in het nieuwe millennium gebruikelijk zijn.
VanHarte schrijft niet voor hoe het hoort. Wel willen we u graag wat ideeën meegeven. Voor wanneer al u van plan bent uw partner ten huwelijk te vragen. Het is natuurlijk aan u om te kijken wat het beste bij u en uw partner past. Is het doelwit van uw geplande aanzoek wat verlegen? Dan is een aanzoek in een overvol voetbalstation waarschijnlijk niet zo geschikt. Een 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg'-type? Kies een manier die dit motto onderschrijft. Onderstaande tips kunnen u helpen een geschikte aanpak te kiezen. Wees creatief, combineer suggesties en geef er uw eigen invulling aan.
Traditie in ere houden
Deze aanpak hoort van oudsher bij het traditionele 'hij vraagt haar'-scenario. Maar ook voor een 'zij vraagt hem' of 'hij vraagt hem' kan deze aanpak effectief zijn. Wat is eigenlijk deze traditionele aanpak? Essentieel is dat u toestemming vraagt aan de vader van de bruid (of moeder of beide ouders of voogd(en)). Voordat u uw partner vraagt. Bel de ouder voor een persoonlijke afspraak. Leg tijdens dit persoonlijke onderhoud uit hoeveel u van uw partner houdt en dat u de rest van uw leven met hem of haar wilt doorbrengen.
Zodra u 'de zegen' van de vader van de bruid heeft gekregen, is het echte huwelijksaanzoek aan de beurt. Creëer een romantische ambiance. Gebruik eventueel een van de andere suggesties op deze pagina. Zorg voor bloemen, champagne en tissues. De vraag "Wil je met me trouwen" dient absoluut met één knie op de grond plaats te vinden.
Iedereen mag het weten
Niet zo geschikt voor het verlegen of teruggetrokken type. Ook is het bij dit scenario een goed idee dat u enigszins de reactie van uw partner in kunt schatten. Bijvoorbeeld omdat u al eerder samen over trouwen hebt gesproken. Kies een publieke lokatie (een feest, café, restaurant, voetbalstadion). Vraag om ieders aandacht en confronteer uw partner met de grote vraag. Andere zeer publieke vraagwijzen zijn via de radio of televisie, lokaal dan wel nationaal. Dit vraagt durf en doorzettingsvermogen. Ander opties zijn reclamemedia zoals een reclamevliegtuig of diareclame in de bioscoop.
Verloofd met ring
In veel Engelssprekende landen leidt een huwelijksaanzoek nog steeds automatisch tot een 'engagement' (verloving). De man biedt zijn toekomstige bruid een verlovingsring aan, eigenlijk altijd met steen. De redactie van VanHarte onderzoekt nog hoe gebruikelijk verloven is in ons landje en hoe mensen dit aanpakken. Mocht u hier ervaring of ideeën over hebben, horen wij dit graag natuurlijk. Het 'Verloofd met ring'-aanzoek is nogal traditioneel. Maar geef er gerust uw eigen draai aan. Vraag uw juwelier om advies voor de ring(en). U zou ook de ondertrouw kunnen bezegelen met een ring.
Sportief en avontuurlijk
Mogelijk deelt u een passie voor parachutespringen, wilt u een keer een ballonvaart maken of abseilen. Of u heeft elkaar ontmoet bij of tijdens een voetbalwedstrijd of tennispartij. Doe in deze gevallen uw aanzoek tijdens een bezoek aan een goede voetbal- of tenniswedstrijd of wanneer u samen voor het eerst uit het vliegtuig springt of in een ballon boven Nederland zweeft. Dit kunt u al dan niet in het openbaar doen.
Vervul een wens
Misschien dat uw geliefde altijd al een keer heeft willen bungeejumpen. Of samen met u in een gondola Venetië heeft willen doorkruisen. Misschien wil hij of zij al tijden een hond. Vervul de wens en koppel er uw aanzoek aan. Uw partner weet hiermee ook dat zijn of haar wensen belangrijk voor u zijn.
Symbolische lokaties
Waar hebt u elkaar ontmoet? Waar vond de eerste kus plaats? Het is intiem en persoonlijk om samen terug te gaan. Laat op deze voor u bijzondere plek het huwelijksaanzoek plaatsvinden.
Over de grenzen
Bepaalde steden, zoals Venetië, Parijs en Praag, staan bekend om hun romantische sfeer. Of misschien wil uw partner al tijden een keer een bepaald plekje op onze aardbol bezoeken. Het is het leukste wanneer u uw partner geheel onverwachts mee kunt nemen. Regel zijn of haar vrije dagen en geef net genoeg tijd om de koffers te pakken. Doe wat research naar de lokatie van uw keuze en beslis voor u gaat, waar en hoe het aanzoek plaatsvindt.
Artistiek en origineel
Gebruik uw bijzondere talenten. Of u nu goed kunt zingen, schilderen of boetseren. Zing uw aanzoek, beschilder uw partners kussensloop. Kortom, gebruik uw fantasie. Indien uw partner u vraagt een televisieprogramma op te nemen, zet uw aanzoek voor of na het programma op de videoband. Neem uw partner mee naar het strand of de duinen. Uw aanzoek hebt u dan al in het zand vastgelegd of u doet het ter plekke.
Betrek de kinderen
Indien u - al dan niet samen - kinderen heeft, is het leuk hen bij het aanzoek te betrekken. Enigszins riskant, want geheimen bewaren is moeilijk voor kinderen. Het hangt dus een beetje af van de leeftijd en het type kind. U kunt bijvoorbeeld een video opnemen waarin u de kinderen interviewt over trouwen. En met name over uw voorgenomen huwelijk. Laat de video zien voor, na of tijdens uw aanzoek.
Cyberspace-ideetjes
Misschien heeft u elkaar ontmoet via internet. Dit komt steeds meer voor. Of u bent beide fervente internetgebruikers of chatters. Er zijn sites waar u tegen vergoeding een webpagina op maat kunt laten maken. Misschien beschikt u zelf over de technische kennis om zo'n pagina te maken. Of u schakelt een behulpzame vriend in. Installeer deze pagina als startpagina op de computer van uw partner en wacht af.
Sinterklaas
Geef uw partner met Sinterklaas een stapel chocoladeletters. Na veel gepuzzel ligt er dan de zin: 'wil je met me trouwen?' Koop uw letters op tijd, zodat alle letters die u nodig heeft er nog zijn!
Altijd geldt: doe het op uw eigen manier. VanHarte wenst u veel succes, moed en een bevestigend antwoord toe!
VanHarte vindt u veel handige trouwfeesttips. Voordat u deze tips kan gaan inzetten, moet het wel eerst zover komen. En er zijn verschillende wegen die naar de beslissing leiden. Soms gaat het in de loop van een gesprek. Op een willekeurige avond samen op de bank. Of tijdens een etentje. "We wonen x jaar samen, zullen we gaan trouwen?"
U kijkt nu naar de oude pagina's van Vanharte. Vanharte is vernieuwd, en deze pagina's worden niet meer bijgehouden.
Klik hier om naar de vernieuwde Vanharte te gaan.
Nog steeds worden er officiële aanzoeken gedaan zoals dat vroeger gebeurde. Hoewel, er verandert steeds meer. Hij vraagt haar, zij vraagt hem. Hij vraagt hem. Zij vraagt haar. Zomaar een paar varianten die in het nieuwe millennium gebruikelijk zijn.
VanHarte schrijft niet voor hoe het hoort. Wel willen we u graag wat ideeën meegeven. Voor wanneer al u van plan bent uw partner ten huwelijk te vragen. Het is natuurlijk aan u om te kijken wat het beste bij u en uw partner past. Is het doelwit van uw geplande aanzoek wat verlegen? Dan is een aanzoek in een overvol voetbalstation waarschijnlijk niet zo geschikt. Een 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg'-type? Kies een manier die dit motto onderschrijft. Onderstaande tips kunnen u helpen een geschikte aanpak te kiezen. Wees creatief, combineer suggesties en geef er uw eigen invulling aan.
Traditie in ere houden
Deze aanpak hoort van oudsher bij het traditionele 'hij vraagt haar'-scenario. Maar ook voor een 'zij vraagt hem' of 'hij vraagt hem' kan deze aanpak effectief zijn. Wat is eigenlijk deze traditionele aanpak? Essentieel is dat u toestemming vraagt aan de vader van de bruid (of moeder of beide ouders of voogd(en)). Voordat u uw partner vraagt. Bel de ouder voor een persoonlijke afspraak. Leg tijdens dit persoonlijke onderhoud uit hoeveel u van uw partner houdt en dat u de rest van uw leven met hem of haar wilt doorbrengen.
Zodra u 'de zegen' van de vader van de bruid heeft gekregen, is het echte huwelijksaanzoek aan de beurt. Creëer een romantische ambiance. Gebruik eventueel een van de andere suggesties op deze pagina. Zorg voor bloemen, champagne en tissues. De vraag "Wil je met me trouwen" dient absoluut met één knie op de grond plaats te vinden.
Iedereen mag het weten
Niet zo geschikt voor het verlegen of teruggetrokken type. Ook is het bij dit scenario een goed idee dat u enigszins de reactie van uw partner in kunt schatten. Bijvoorbeeld omdat u al eerder samen over trouwen hebt gesproken. Kies een publieke lokatie (een feest, café, restaurant, voetbalstadion). Vraag om ieders aandacht en confronteer uw partner met de grote vraag. Andere zeer publieke vraagwijzen zijn via de radio of televisie, lokaal dan wel nationaal. Dit vraagt durf en doorzettingsvermogen. Ander opties zijn reclamemedia zoals een reclamevliegtuig of diareclame in de bioscoop.
Verloofd met ring
In veel Engelssprekende landen leidt een huwelijksaanzoek nog steeds automatisch tot een 'engagement' (verloving). De man biedt zijn toekomstige bruid een verlovingsring aan, eigenlijk altijd met steen. De redactie van VanHarte onderzoekt nog hoe gebruikelijk verloven is in ons landje en hoe mensen dit aanpakken. Mocht u hier ervaring of ideeën over hebben, horen wij dit graag natuurlijk. Het 'Verloofd met ring'-aanzoek is nogal traditioneel. Maar geef er gerust uw eigen draai aan. Vraag uw juwelier om advies voor de ring(en). U zou ook de ondertrouw kunnen bezegelen met een ring.
Sportief en avontuurlijk
Mogelijk deelt u een passie voor parachutespringen, wilt u een keer een ballonvaart maken of abseilen. Of u heeft elkaar ontmoet bij of tijdens een voetbalwedstrijd of tennispartij. Doe in deze gevallen uw aanzoek tijdens een bezoek aan een goede voetbal- of tenniswedstrijd of wanneer u samen voor het eerst uit het vliegtuig springt of in een ballon boven Nederland zweeft. Dit kunt u al dan niet in het openbaar doen.
Vervul een wens
Misschien dat uw geliefde altijd al een keer heeft willen bungeejumpen. Of samen met u in een gondola Venetië heeft willen doorkruisen. Misschien wil hij of zij al tijden een hond. Vervul de wens en koppel er uw aanzoek aan. Uw partner weet hiermee ook dat zijn of haar wensen belangrijk voor u zijn.
Symbolische lokaties
Waar hebt u elkaar ontmoet? Waar vond de eerste kus plaats? Het is intiem en persoonlijk om samen terug te gaan. Laat op deze voor u bijzondere plek het huwelijksaanzoek plaatsvinden.
Over de grenzen
Bepaalde steden, zoals Venetië, Parijs en Praag, staan bekend om hun romantische sfeer. Of misschien wil uw partner al tijden een keer een bepaald plekje op onze aardbol bezoeken. Het is het leukste wanneer u uw partner geheel onverwachts mee kunt nemen. Regel zijn of haar vrije dagen en geef net genoeg tijd om de koffers te pakken. Doe wat research naar de lokatie van uw keuze en beslis voor u gaat, waar en hoe het aanzoek plaatsvindt.
Artistiek en origineel
Gebruik uw bijzondere talenten. Of u nu goed kunt zingen, schilderen of boetseren. Zing uw aanzoek, beschilder uw partners kussensloop. Kortom, gebruik uw fantasie. Indien uw partner u vraagt een televisieprogramma op te nemen, zet uw aanzoek voor of na het programma op de videoband. Neem uw partner mee naar het strand of de duinen. Uw aanzoek hebt u dan al in het zand vastgelegd of u doet het ter plekke.
Betrek de kinderen
Indien u - al dan niet samen - kinderen heeft, is het leuk hen bij het aanzoek te betrekken. Enigszins riskant, want geheimen bewaren is moeilijk voor kinderen. Het hangt dus een beetje af van de leeftijd en het type kind. U kunt bijvoorbeeld een video opnemen waarin u de kinderen interviewt over trouwen. En met name over uw voorgenomen huwelijk. Laat de video zien voor, na of tijdens uw aanzoek.
Cyberspace-ideetjes
Misschien heeft u elkaar ontmoet via internet. Dit komt steeds meer voor. Of u bent beide fervente internetgebruikers of chatters. Er zijn sites waar u tegen vergoeding een webpagina op maat kunt laten maken. Misschien beschikt u zelf over de technische kennis om zo'n pagina te maken. Of u schakelt een behulpzame vriend in. Installeer deze pagina als startpagina op de computer van uw partner en wacht af.
Sinterklaas
Geef uw partner met Sinterklaas een stapel chocoladeletters. Na veel gepuzzel ligt er dan de zin: 'wil je met me trouwen?' Koop uw letters op tijd, zodat alle letters die u nodig heeft er nog zijn!
Altijd geldt: doe het op uw eigen manier. VanHarte wenst u veel succes, moed en een bevestigend antwoord toe!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 22 oktober 2007 om 13:37
hmmm...ja ik kom behoorlijk obsessief over, geloof ik. Ik denk alleen dat mijn situatie wat anders overkomt dan ik hem eigenlijk bedoel. Ik denk er niet elke dag de hele dag aan ofzo, alleen wel een keer per maand ofzo een paar dagen wat vaker.
Ja, ik wil heel graag trouwen, ik ben misschien ouderwets en wil gevraagd worden, niet vragen. Ja, wanneer we 'echt' uitgaan gaat er vaak wel 1 keer op die avond door mijn hoofd 'goh, als hij me nou eens vraagt?' Maar vervolgens wuif ik die gedachte meteen weg omdat ik ook zoiets heb van: als hij me vraagt, doet íe het toch wel, hoe ik er ook uit zie, waar we ook zijn, want hij wil met me trouwen, dat weet ik.
Trouwen zal ik doen uit liefde, niet om de jurk, niet om het feest, maar omdat ik het 'officieel' wil maken dat wij bij elkaar horen, dat wij samen verder gaan, ik wil zijn naam aannemen, enz. enz.
Ik ben niet bang dat hij me niet wil vragen, hij wil juist een aanzoek doen (zegt hij). Ik ben alleen heel erg bang dat hij heel erg zijn best doet om de aanzoeken van de anderen (die waren allemaal nogal met veel poespas en bombarie) te overtreffen, wat voor mij helemaal niet hoeft. Ik wil gewoon een fijn moment, met z'n tweetjes, misschien een kaarsje, of een zonsondergang, maar verder geen poespas, daar hou ik helemaal niet van.
Ja, het is mijn leven, maar ik laat me veel te veel leiden door wat andere mensen zeggen of denken (ze zullen maar eens iets verkeerds denken...haha)
VL43inder: je bent geen tuthola in mijn ogen, vind het juist knap van je, want ik heb er gewoon het lef niet voor, veel te bang voor wat andere mensen van mij denken
Wanda_p: ik wil juist niet pushen, daarom vraag ik ook tips, hoe zet ik dit uit m'n hoofd
Ja, ik wil heel graag trouwen, ik ben misschien ouderwets en wil gevraagd worden, niet vragen. Ja, wanneer we 'echt' uitgaan gaat er vaak wel 1 keer op die avond door mijn hoofd 'goh, als hij me nou eens vraagt?' Maar vervolgens wuif ik die gedachte meteen weg omdat ik ook zoiets heb van: als hij me vraagt, doet íe het toch wel, hoe ik er ook uit zie, waar we ook zijn, want hij wil met me trouwen, dat weet ik.
Trouwen zal ik doen uit liefde, niet om de jurk, niet om het feest, maar omdat ik het 'officieel' wil maken dat wij bij elkaar horen, dat wij samen verder gaan, ik wil zijn naam aannemen, enz. enz.
Ik ben niet bang dat hij me niet wil vragen, hij wil juist een aanzoek doen (zegt hij). Ik ben alleen heel erg bang dat hij heel erg zijn best doet om de aanzoeken van de anderen (die waren allemaal nogal met veel poespas en bombarie) te overtreffen, wat voor mij helemaal niet hoeft. Ik wil gewoon een fijn moment, met z'n tweetjes, misschien een kaarsje, of een zonsondergang, maar verder geen poespas, daar hou ik helemaal niet van.
Ja, het is mijn leven, maar ik laat me veel te veel leiden door wat andere mensen zeggen of denken (ze zullen maar eens iets verkeerds denken...haha)
VL43inder: je bent geen tuthola in mijn ogen, vind het juist knap van je, want ik heb er gewoon het lef niet voor, veel te bang voor wat andere mensen van mij denken
Wanda_p: ik wil juist niet pushen, daarom vraag ik ook tips, hoe zet ik dit uit m'n hoofd
maandag 22 oktober 2007 om 13:41
Hoi Lode,
Tja als veel mensen in jullie vriendenkring al getrouwd zijn en allemaal superorginele dingen hebben gedaan kan dat intimiderend werken. Daarom is het toch belangrijk om te praten. Niet over het wanneer mischien maar meer over de verwachtingen van zon dag, en van het leven daarna natuurlijk
heb je gezegd dat je niet allemaal poespas hoeft?
Tja als veel mensen in jullie vriendenkring al getrouwd zijn en allemaal superorginele dingen hebben gedaan kan dat intimiderend werken. Daarom is het toch belangrijk om te praten. Niet over het wanneer mischien maar meer over de verwachtingen van zon dag, en van het leven daarna natuurlijk
heb je gezegd dat je niet allemaal poespas hoeft?
maandag 22 oktober 2007 om 13:44
Heey Lode,
Grappig zeg, je bent gewoon mijn verhaal aan het vertellen !
Ben bijna 3 jaar samen met mijn manneke en hij is de ware ! Wil dan ook niets lievers als met hem trouwen enz. Maar bij ons is het even van de baan op het moment om een andere reden....hij vond dat hij veel te veel gepushed werd door zijn omgeving (ouders vrienden enz) Er word namelijk constant aan ons gevraagd (net als jij dus) wanneer het zover is enz.... Na een lang gesprek bleek dus voor hem dit even de druppel te zijn... hij wil dat het speciaal is en onverwachts...
Misschien speelt zoiets ook wel bij jouw vriend ?
In ieder geval wil ik mijn familie & vrienden even "hartelijk" bedanken want heb dus een prachtig mooi aanzoek misgelopen die tot in de puntjes geregeld was.....snik hihi
Grappig zeg, je bent gewoon mijn verhaal aan het vertellen !
Ben bijna 3 jaar samen met mijn manneke en hij is de ware ! Wil dan ook niets lievers als met hem trouwen enz. Maar bij ons is het even van de baan op het moment om een andere reden....hij vond dat hij veel te veel gepushed werd door zijn omgeving (ouders vrienden enz) Er word namelijk constant aan ons gevraagd (net als jij dus) wanneer het zover is enz.... Na een lang gesprek bleek dus voor hem dit even de druppel te zijn... hij wil dat het speciaal is en onverwachts...
Misschien speelt zoiets ook wel bij jouw vriend ?
In ieder geval wil ik mijn familie & vrienden even "hartelijk" bedanken want heb dus een prachtig mooi aanzoek misgelopen die tot in de puntjes geregeld was.....snik hihi
maandag 22 oktober 2007 om 13:50
Hoi Lode,
Het enige dat ik verwachtte toen ik mijn man vroeg (we zaten gewoon samen op de bank) was dat hij het een leuk idee zou vinden en "ja" zou zeggen. Nou, dat liep dus heel anders.... Na een half jaar echt ongelooflijk chagrijnig te zijn geweest vroeg hij in een Sinterklaasgedicht of ik hem nog eens wilde vragen. Hij had wel een ring gekocht. Dus ik heb het zelfs twee keer gevraagd.
Trouwdag zelf was helemaal geweldig.
Dus zelfs als je aanzoek niet superromantisch is dan betekent dat niet het einde van de wereld.
Het enige dat ik verwachtte toen ik mijn man vroeg (we zaten gewoon samen op de bank) was dat hij het een leuk idee zou vinden en "ja" zou zeggen. Nou, dat liep dus heel anders.... Na een half jaar echt ongelooflijk chagrijnig te zijn geweest vroeg hij in een Sinterklaasgedicht of ik hem nog eens wilde vragen. Hij had wel een ring gekocht. Dus ik heb het zelfs twee keer gevraagd.
Trouwdag zelf was helemaal geweldig.
Dus zelfs als je aanzoek niet superromantisch is dan betekent dat niet het einde van de wereld.
maandag 22 oktober 2007 om 13:58
Shitney: tsja, dat klinkt ook bekend; ongeveer een jaar geleden was mijn vriend het ook zo beu dat hij precies hetzelfde zei (ik dacht toen overigens ook precies hetzelfde) Hoe ga jij hiermee om, word je ook af en toe zo gek van jezelf? En dus ook van die irri-vrienden (ben overigens wel gek op ze hoor, begrijp me niet verkeerd)
VL43inder: tsja, dat heb ik ook al geprobeerd, maar dan zegt íe dus: "ja, maar alleen als ik jou vraag" . Wel lief trouwens van je man, in een Sinterklaasgedicht. Zoiets zou nou ook iets voor mij zijn, gewoon lekker simpel, als het maar goed voelt.
Hij weet trouwens wel dat ik helemaal geen poespas wil...
VL43inder: tsja, dat heb ik ook al geprobeerd, maar dan zegt íe dus: "ja, maar alleen als ik jou vraag" . Wel lief trouwens van je man, in een Sinterklaasgedicht. Zoiets zou nou ook iets voor mij zijn, gewoon lekker simpel, als het maar goed voelt.
Hij weet trouwens wel dat ik helemaal geen poespas wil...
maandag 22 oktober 2007 om 14:07
@ Lode,
Word er stapelgek van...net als jij zegt, denk bij iedere gelegenheid van oei, nu kan het gebeuren, Heb in mijn hoofd al een mooie datum zitten, en zie het sprookje zelf al gebeuren alleen...tja..nu nog dat aanzoek... Maar mijn vriend vertelde mij dat hij gek werd van onze vrienden ongeveer 2 maanden geleden dus ik heb nog hoop haha. Alleen jij zit alweer een jaar langer te wachten....ik zou dan nog gekker worden.
Probleem is nu ook bij mij, ik wil het er dus niet meer met mijn vriend over hebben nu want daalijk voelt hij zich teveel door mij gepusched en dat is het laatste wat ik wil... en ja..ik wil dus ook door hem gevraagd worden en niet andersom...een goed antwoord heb ik hier niet op maar wil het gewoon zo.
Durf jij het er nu nog met je vriend over te hebben ?
En hoe oud zijn jullie eigenlijk ? Ik ben 25 en mijn vriend 28. En uit onze vriendenclub is vrijwel iedereen al getrouwd :(
Word er stapelgek van...net als jij zegt, denk bij iedere gelegenheid van oei, nu kan het gebeuren, Heb in mijn hoofd al een mooie datum zitten, en zie het sprookje zelf al gebeuren alleen...tja..nu nog dat aanzoek... Maar mijn vriend vertelde mij dat hij gek werd van onze vrienden ongeveer 2 maanden geleden dus ik heb nog hoop haha. Alleen jij zit alweer een jaar langer te wachten....ik zou dan nog gekker worden.
Probleem is nu ook bij mij, ik wil het er dus niet meer met mijn vriend over hebben nu want daalijk voelt hij zich teveel door mij gepusched en dat is het laatste wat ik wil... en ja..ik wil dus ook door hem gevraagd worden en niet andersom...een goed antwoord heb ik hier niet op maar wil het gewoon zo.
Durf jij het er nu nog met je vriend over te hebben ?
En hoe oud zijn jullie eigenlijk ? Ik ben 25 en mijn vriend 28. En uit onze vriendenclub is vrijwel iedereen al getrouwd :(
maandag 22 oktober 2007 om 16:31
@Shitney,
hier is het precies zo...!
ik durf het er echt bijna niet meer over te hebben met mijn vriend, want ik wil hem dus ook niet pushen. Hij zegt dan wel dat ik dat niet doe, maar ik weet dat ik dat wel doe als ik het er over heb...Ben ook erg bang om 'het aanzoek' allemaal nog verder weg te duwen door elke keer dat ik er ok maar aan denk of iets over zeg, al is het maar zo'n klein iets wat ik dan zeg...
Ik ben trouwens 25, hij 29. Bij ons dus ook (bijna) iedereen getrouwd. Zeggen jouw vrienden wel eens iets als in...'ach, joh, je bent nog zo jong' ..........? Dat haat ik echt!
hier is het precies zo...!
ik durf het er echt bijna niet meer over te hebben met mijn vriend, want ik wil hem dus ook niet pushen. Hij zegt dan wel dat ik dat niet doe, maar ik weet dat ik dat wel doe als ik het er over heb...Ben ook erg bang om 'het aanzoek' allemaal nog verder weg te duwen door elke keer dat ik er ok maar aan denk of iets over zeg, al is het maar zo'n klein iets wat ik dan zeg...
Ik ben trouwens 25, hij 29. Bij ons dus ook (bijna) iedereen getrouwd. Zeggen jouw vrienden wel eens iets als in...'ach, joh, je bent nog zo jong' ..........? Dat haat ik echt!