Relaties
alle pijlers
Trouwen??? Of toch maar niet....
dinsdag 15 januari 2008 om 08:54
Hoi..
Mijn vriend en ik zijn nu bijna 2 jaar samen en ik wil niets liever dan zijn vrouw worden.. Hij zelf zegt dat ik in zijn ogen al zijn vrouw ben en dat het daadwerkelijke trouwen voor hem niet hoeft..
Nou ben ik al een keer getrouwd geweest maar toch wil ik het nog eens doen, vooral omdat ik nu wel een fijne relatie heb en graag zijn naam wil dragen.. We hebben het er wel veel over en zijn definitieve nee is niet meer zo definitief..
Hoe denken jullie over trouwen ja of nee??
Groetjes Jolan
Mijn vriend en ik zijn nu bijna 2 jaar samen en ik wil niets liever dan zijn vrouw worden.. Hij zelf zegt dat ik in zijn ogen al zijn vrouw ben en dat het daadwerkelijke trouwen voor hem niet hoeft..
Nou ben ik al een keer getrouwd geweest maar toch wil ik het nog eens doen, vooral omdat ik nu wel een fijne relatie heb en graag zijn naam wil dragen.. We hebben het er wel veel over en zijn definitieve nee is niet meer zo definitief..
Hoe denken jullie over trouwen ja of nee??
Groetjes Jolan
dinsdag 15 januari 2008 om 09:27
Trouwen is leuk, dat zeker. maar het is een illusie om te denken dat er iets zal veranderen ten opzichte van verkering of een 'relatie' zonder boterbriefje. Ik ben nu alweer enige jaren getrouwd met veel plezier overigens. maar om nou te zeggen dat het huwelijk zo anders is dan een goede relatie is werkelijk waar onzin. Voordat we gingen trouwen waren er veel mensen die ons dat wel wilden verknollen. Nu weten we wel beter. Trouwen is gewoon zeggen ik wil bij je blijven voor een lange tijd, het liefste voor de rest van mijn leven. Niets meer, niets minder. Dat kan ook zonder huwelijk, maar voor de romantici is het wel DE manier om het te doen.
Mijn moeder zei altijd bij twijfel niet doen, dat advies zou ik jou ook willen geven. Over naamdragen denk ik compleet anders dan jij. Hou je eigen naam, je bent je eigen persoon, jij hebt al een keer andermans naam gedragen.. waarom een tweede keer. Ik zie het nut of de zin er niet van (zal wel aan mij liggen). Mijn vrouw draagt haar eigen achternaam, daar ben ik trots op. Het maakt haar een sterke autonome unieke partner. Ieder zijn eigen.
Mijn tip voor jou aan de hand van de door jou opgeschreven gegevens is: Niet doen. Je twijfelt duidelijk, dus ben je er niet klaar voor. Als je wil trouwen weet je het 100% zeker en gooi je het niet eerst bij 'onbekenden' in de groep.
succes en groetjes
Mijn moeder zei altijd bij twijfel niet doen, dat advies zou ik jou ook willen geven. Over naamdragen denk ik compleet anders dan jij. Hou je eigen naam, je bent je eigen persoon, jij hebt al een keer andermans naam gedragen.. waarom een tweede keer. Ik zie het nut of de zin er niet van (zal wel aan mij liggen). Mijn vrouw draagt haar eigen achternaam, daar ben ik trots op. Het maakt haar een sterke autonome unieke partner. Ieder zijn eigen.
Mijn tip voor jou aan de hand van de door jou opgeschreven gegevens is: Niet doen. Je twijfelt duidelijk, dus ben je er niet klaar voor. Als je wil trouwen weet je het 100% zeker en gooi je het niet eerst bij 'onbekenden' in de groep.
succes en groetjes
anoniem_61369 wijzigde dit bericht op 15-01-2008 09:38
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
dinsdag 15 januari 2008 om 09:31
Ik ken de kreet bij twijfel niet doen. Ik had ook een beetje twijfels over wel of niet trouwen. Ik heb het wel gedaan, en daarna waren mijn twijfels ook weg. Toen wist ik het zeker, wij samen kunnen de toekomst aan. Ik heb wel de naam van mijn man aangenomen. Ook daardoor voel ik me meer een team. Voorheen kregen we post met voor Manderley Meisjesnaam en Man Achternaam. Nu is post geadresseerd aan Familie Achternaam. Ook nu we een kind hebben voelt het completer dat we allemaal dezelfde achternaam hebben.
dinsdag 15 januari 2008 om 09:34
Wij gaan in februari trouwen. Ik vind het heel erg bijzonder om te trouwen. We houden het erg klein met alleen familie en vrienden. We hoeven geen groot feest, maar we maken er wel iets bijzonders van.
Ik neem zijn naam aan. Ik vind dit ook duidelijk tegenover mijn dochtertje. Allemaal dezelfde naam. Mijn vriend was eerst nogal tegen omdat hij gewoon niet van die belangstelling houdt. Nu we het klein en intiem houden is het ook zijn ding geworden. We hebben er allebei enorm veel zin in.
Ik neem zijn naam aan. Ik vind dit ook duidelijk tegenover mijn dochtertje. Allemaal dezelfde naam. Mijn vriend was eerst nogal tegen omdat hij gewoon niet van die belangstelling houdt. Nu we het klein en intiem houden is het ook zijn ding geworden. We hebben er allebei enorm veel zin in.
dinsdag 15 januari 2008 om 09:36
Is dat niet gewoon iets wat tussen de oren zit Manderley?
Shakespeare zei al ooit: 'A name, a name, what's in a name'.
Je zegt zelf ook al het voelt completer. Dat houdt natuurlijk niet in dat het completer is. Ik ken een gezin waar 3 verschillende achternamen waren (soms vier als de moeder weer eens een scharrel had). En ze waren er allen erg trots op. Toch begrijp ik wel wat je bedoeld te zeggen, dat zeker. Ik voel en zie het gewoon anders. Ik zou iedereen willen aanraden vooral de eigen achternaam in ere te houden. Wat dat betreft ben ik vrees ik wel een roepende in de woestijn
Shakespeare zei al ooit: 'A name, a name, what's in a name'.
Je zegt zelf ook al het voelt completer. Dat houdt natuurlijk niet in dat het completer is. Ik ken een gezin waar 3 verschillende achternamen waren (soms vier als de moeder weer eens een scharrel had). En ze waren er allen erg trots op. Toch begrijp ik wel wat je bedoeld te zeggen, dat zeker. Ik voel en zie het gewoon anders. Ik zou iedereen willen aanraden vooral de eigen achternaam in ere te houden. Wat dat betreft ben ik vrees ik wel een roepende in de woestijn
anoniem_61369 wijzigde dit bericht op 15-01-2008 09:37
Reden: foute smiley
Reden: foute smiley
% gewijzigd
dinsdag 15 januari 2008 om 09:36
Hier juist andersom: waren 10 jaar samen en wilden een groot feest vieren en toen zei martimi-mate op een katerachtige zondag 'kunnen we dan niet net zo goed trouwen'...hij vroeg me nl. al bijna elk jaar met carnaval en mijn antwoord was altijd 'als we 10 jaar bij elkaar zijn' ...dus gezwicht, maar eigenlijk meer als goede reden voor een feestje Heb ook mn eigen achternaam gehouden en krijg ondanks dat nog weleens post voor familie achternaam martini-mate, maar dat maakt me dan niet zoveel uit.
Dus trouwen : JA, maar er is eigenlijk niks veranderd in onze relatie. Oja, behalve het feit dat ik dus nu alimentatie moet gaan betalen bij een eventuele scheiding. Kwam martini-mate laatst mee nav een verhaal van een scheiding op zn werk. Hij vertelde het wel met een lach gelukkig...
Dus trouwen : JA, maar er is eigenlijk niks veranderd in onze relatie. Oja, behalve het feit dat ik dus nu alimentatie moet gaan betalen bij een eventuele scheiding. Kwam martini-mate laatst mee nav een verhaal van een scheiding op zn werk. Hij vertelde het wel met een lach gelukkig...
dinsdag 15 januari 2008 om 09:38
Oja, hoorde over dit onderzoek toevallig vanochtend op de radio:
http://www.z24.nl/economi...m_is_veel_geld_waard.html
Een slimme meid houdt haar eigen naam
(nog een roepende in de woestijn)
http://www.z24.nl/economi...m_is_veel_geld_waard.html
Een slimme meid houdt haar eigen naam
(nog een roepende in de woestijn)
dinsdag 15 januari 2008 om 09:41
Er is gisteren nog een onderzoek gepubliceerd waarin duidelijk werd dat maar 1 op de 6 vrouwen hun eigen naam aanhoudt. Ik weet dat mijn moeder de keus niet eens gegeven werd omdat ze trouwde en de week erna weer in het katholieke ziekenhuis (toen nog gerund door nonnen) kwam waar ze werkte, en haar jas had al een nieuwe naam opgeborduurd gekregen. Ze heeft nooit een keuze gehad daarin, er werd voor haar gekozen.
Toch zou ik ook de naam van mijn man aanhouden. Ik vind het gewoon een mooie traditie. Je houdt toch ook je eigen naam? Ik vind het niet iets inleveren, maar iets toevoegen. Een gezin met een achternaam.
Maar ook soulbrother begrijp ik. Maar ik heb toch ook dezelfde achternaam als mijn broer en toch ben ik een uniek persoon. Als mijn vriend nou poepjes van zijn achternaam had geheten zou ik er trouwens anders over denken. Zo ben ik dan weer wel. Slecht he
Toch zou ik ook de naam van mijn man aanhouden. Ik vind het gewoon een mooie traditie. Je houdt toch ook je eigen naam? Ik vind het niet iets inleveren, maar iets toevoegen. Een gezin met een achternaam.
Maar ook soulbrother begrijp ik. Maar ik heb toch ook dezelfde achternaam als mijn broer en toch ben ik een uniek persoon. Als mijn vriend nou poepjes van zijn achternaam had geheten zou ik er trouwens anders over denken. Zo ben ik dan weer wel. Slecht he
dinsdag 15 januari 2008 om 09:41
dinsdag 15 januari 2008 om 09:49
Ik heb martini-mate wel een voorstel gedaan. Als hij mijn achternaam erachter zou plakken, dan zou ik zijn achternaam wel voor de mijne willen plakken. Hij keek me aan alsof hij water zag branden Moest echt uitleggen dat dat ook echt mocht, gek genoeg kiest bijna geen enkele man ervoor om de naam van zijn vrouw over te nemen ... Dus is het ieder eigen achternaam gebleven. Wel zo makkelijk met post en paspoort en kaartjes en mailadressen
Was er trouwens niet ergens een land waar kinderen standaard een dubbele achternaam krijgen, van zowel de man als de vrouw..daar zou ik ook wel voor willen pleitten in NL.
Maar zal nu topic niet langer vervuilen met mn naamkwestie.
Was er trouwens niet ergens een land waar kinderen standaard een dubbele achternaam krijgen, van zowel de man als de vrouw..daar zou ik ook wel voor willen pleitten in NL.
Maar zal nu topic niet langer vervuilen met mn naamkwestie.
dinsdag 15 januari 2008 om 09:50
Ik zou heel graag willen trouwen, mijn vriend ook, "probleem" is alleen dat het allemaal zo vreselijk veel geld kost...
Als we gaan trouwen willen we namelijk ook een complete bruiloft, geen sprookjeshuwelijk met alles erop en eraan, maar ik wil niet op maandagochtend om 9 uur op het gemeentehuis zitten omdat het dan gratis is, en daarna een borrel bij ons thuis drinken.
En dat geld speelt wel een grote rol.... die duizenden euro's zouden we ook heel goed anders kunnen besteden, zo zou een andere auto t.z.t. nodig zijn (rijden nu beide in een klein 3-deurs autootje, mocht er een kind komen dan is het niet echt vertrouwd om die daarin te vervoeren) dus ja.... ik vind het wel moeilijk. Maar ik merk wel dat ik altijd enigszins jaloers ben als er weer iemand in onze vriendengroep gaat trouwen..... ik wil ooohoook....
Als we gaan trouwen willen we namelijk ook een complete bruiloft, geen sprookjeshuwelijk met alles erop en eraan, maar ik wil niet op maandagochtend om 9 uur op het gemeentehuis zitten omdat het dan gratis is, en daarna een borrel bij ons thuis drinken.
En dat geld speelt wel een grote rol.... die duizenden euro's zouden we ook heel goed anders kunnen besteden, zo zou een andere auto t.z.t. nodig zijn (rijden nu beide in een klein 3-deurs autootje, mocht er een kind komen dan is het niet echt vertrouwd om die daarin te vervoeren) dus ja.... ik vind het wel moeilijk. Maar ik merk wel dat ik altijd enigszins jaloers ben als er weer iemand in onze vriendengroep gaat trouwen..... ik wil ooohoook....
dinsdag 15 januari 2008 om 09:56
@Revival: Waarom zou je een 'sprookjeshuwelijk' willen? Het woord zegt het al, het is niet echt, het is een sprookje. Het draait uiteindelijk namelijk slechts om twee mensen. Jij en je mannetje. Dat is waar het om gaat. De rest komt op jullie kosten 'opvreten' en 'voltanken'. Sommigen weten de dag erna niet eens meer waar ze waren, laat staan waarom ze er waren. Mijn meis en ik zijn tamelijk bescheiden getrouwd. Dit bespaarde ons zoveel geld dat we heerlijk samen op uitgebreide honeymoon konden. Dat vonden wij belangrijker dan voor anderen een dik feest geven. Het draait om ons vonden wij. Geld zou geen enkele rol moeten spelen, liefde zou de grootste rol moeten spelen. Vergeet niet, een bruiloft is maar 1 dagje, een huwelijk voor de rest van je leven (als het goed is)
@Martini: Een heel scherp punt wat je hier inbrengt. Mijn partner heeft dit ook aan mij voorgesteld. Ikzelf zag het probleem niet (behalve dat twee langere achternamen nogal veel is). Toch hebben we uiteindelijk besloten gewoon de eigen namen te houden. (dit is ook mijn laatste posting over de namenkwestie - back ontopic idd)
@Martini: Een heel scherp punt wat je hier inbrengt. Mijn partner heeft dit ook aan mij voorgesteld. Ikzelf zag het probleem niet (behalve dat twee langere achternamen nogal veel is). Toch hebben we uiteindelijk besloten gewoon de eigen namen te houden. (dit is ook mijn laatste posting over de namenkwestie - back ontopic idd)
dinsdag 15 januari 2008 om 09:56
@Revival: Is er dan geen middenweg mogelijk tussen prinsessenhuewelijk en maandagmorgen gratis?? Moet wel toegeven dat het idd wel duur is Heb nooit precies durven optellen hoeveel alles nu gekost heeft. Wij zijn s' avonds gettrouwd op de grote markt en iedereen was daarbij (dat koste niet zoveel, alleen extra toeslag voor avond) en daarna zijn we met iedereen een bruidsijsje gaan eten (was nl. hoogzomer en taart vonden we niet zo leuk, want dan moet je ook weer koffie serveren en wordt het een zitfeestje). Daarna naar de feestlocatie (zijstraat van de markt) en daar meteen gaan feesten. Ervoor hebben we wel gegeten met familie en getuigen en daarvoor hadden we een foto-sessie. Uiteindelijk ben ik zelfs gezwicht voor een trouwjurk, terwijl ik dat niet van mezelf had verwacht Gelukkig kreeg ik een extra maandsalaris van mn werkgever.
Oja en toch nog even over de naamkwestie voor Revival: Voel je dat echt, of zou dat komen omdat het al eeuwen als normaal en passend wordt beschouwd??
Oja en toch nog even over de naamkwestie voor Revival: Voel je dat echt, of zou dat komen omdat het al eeuwen als normaal en passend wordt beschouwd??
dinsdag 15 januari 2008 om 09:58
Ik vond het nooit zo bijzonder, zonde van het geld, geen toegevoegde waarde, onnodig, et cetera. Maar na een sterfgeval in zijn familie en het zovelen jaren getrouwd zijn van schoonouders en schoongrootouders in dezelfde periode heeft mij er toch anders over doen denken. Ik weet niet precies waarom, maar ik wil dat later ook kunnen zeggen of een gouden jubileum kunnen vieren.
Dus ik heb mijn vriend gevraagd en nu gaan we over een aantal jaren toch trouwen. Of ik ook zijn naam wil dragen weet ik nog niet, dat vind ik echt te ouderwets en voelt te ondergeschikt. Mocht ik het toch doen, dan moet hij mijn naam ook maar gaan gebruiken.
Dus ik heb mijn vriend gevraagd en nu gaan we over een aantal jaren toch trouwen. Of ik ook zijn naam wil dragen weet ik nog niet, dat vind ik echt te ouderwets en voelt te ondergeschikt. Mocht ik het toch doen, dan moet hij mijn naam ook maar gaan gebruiken.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:06
dinsdag 15 januari 2008 om 10:08
Soulbrother, beter lezen, ik schrijf dat ik géééén sprookjeshuwelijk hoef. Daarentegen wil ik ook niet alles gratis en simpel, maar zelfs die tussenweg is al vreselijk duur! Als wij zouden gaan trouwen, willen wel graag op vrijdag, liefst op locatie, eten met de familie, en savonds een feest met vrienden en familie in een zaaltje in de plaatselijke kroeg, met een live-band. Hij in een mooi pak, ik in een mooie jurk, fotoreportage en een mini-huwelijksreis, we zouden al tevreden zijn met een weekendje Belgische Ardennen, we zouden alleen wel even graag een paar daagjes daarna met zn tweetjes weg willen. Ik ben echt niet zo naief dat ik denk dat het huwelijk een sprookje is hoor, ik geloof echt niet dat er iets essentieels in je relatie verandert. Je schrijft dat geld geen enkele rol zou moeten spelen, fijn voor jullie dat dat bij jullie gold, maar bij ons speelt geld dus wél een rol. Helaas.
Martini, ik voel dat echt zo. Het zou me echt het gevoel geven dat ik nog meer verbonden met hem zou zijn als ik zijn naam zou dragen.
Martini, ik voel dat echt zo. Het zou me echt het gevoel geven dat ik nog meer verbonden met hem zou zijn als ik zijn naam zou dragen.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:13
dinsdag 15 januari 2008 om 10:18
Ik begrijp Zamirah's punt heel goed, ze heeft gelijk. Strikt gezien (en dat doet ze) hou je ten eerste je eigen achternaam (hoe dan ook) en is het huwelijks, ten tweede, niets meer of minder dan een juridische constructie. Wat ik wel vind is dat een dergelijke benadering echt alle romantiek uit het geheel haalt. Maar ze heeft 100% gelijk.
In gemeenschap van goederen trouwen zou ik persoonlijk iedereen afraden. Het heeft geen toegevoegde waarde en maakt dat je alle autonomie verliest.
Zoals gezegd, ik snap haar reactie erg goed!
In gemeenschap van goederen trouwen zou ik persoonlijk iedereen afraden. Het heeft geen toegevoegde waarde en maakt dat je alle autonomie verliest.
Zoals gezegd, ik snap haar reactie erg goed!
