Relaties
alle pijlers
Trouwen??? Of toch maar niet....
dinsdag 15 januari 2008 om 08:54
Hoi..
Mijn vriend en ik zijn nu bijna 2 jaar samen en ik wil niets liever dan zijn vrouw worden.. Hij zelf zegt dat ik in zijn ogen al zijn vrouw ben en dat het daadwerkelijke trouwen voor hem niet hoeft..
Nou ben ik al een keer getrouwd geweest maar toch wil ik het nog eens doen, vooral omdat ik nu wel een fijne relatie heb en graag zijn naam wil dragen.. We hebben het er wel veel over en zijn definitieve nee is niet meer zo definitief..
Hoe denken jullie over trouwen ja of nee??
Groetjes Jolan
Mijn vriend en ik zijn nu bijna 2 jaar samen en ik wil niets liever dan zijn vrouw worden.. Hij zelf zegt dat ik in zijn ogen al zijn vrouw ben en dat het daadwerkelijke trouwen voor hem niet hoeft..
Nou ben ik al een keer getrouwd geweest maar toch wil ik het nog eens doen, vooral omdat ik nu wel een fijne relatie heb en graag zijn naam wil dragen.. We hebben het er wel veel over en zijn definitieve nee is niet meer zo definitief..
Hoe denken jullie over trouwen ja of nee??
Groetjes Jolan
dinsdag 15 januari 2008 om 10:20
Ik wilde best gaan trouwen maar mijn vriend niet. Daarom hebben we alles goed op papier gezet en nu wonen we al 15jaar samen. Dat gaat goed.
Waarom dat briefje? Als mensen van elkaar houden is het toch goed?
Maar als hij mij zou vragen (zie ik niet gebeuren) dan zou ik toch geen nee zeggen. Misschien de romantiek?
En zijn naam ja, moet die van mij altijd spellen.
Waarom dat briefje? Als mensen van elkaar houden is het toch goed?
Maar als hij mij zou vragen (zie ik niet gebeuren) dan zou ik toch geen nee zeggen. Misschien de romantiek?
En zijn naam ja, moet die van mij altijd spellen.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:26
quote:revival schreef op 15 januari 2008 @ 10:20:
Waarom is het zo vreemd dat ik dacht dat je dat bedoelde?
Het is een beetje dom.
@Soulbrother: ik vind zelf persoonlijk het huwelijk niets romantisch hebben. Ik vind het eerder boring en burgerlijk. Een liefde puur omdat je dat zo voelt vind ik juist veel romantischer.
Maar, dat is mijn bescheiden mening...
Waarom is het zo vreemd dat ik dacht dat je dat bedoelde?
Het is een beetje dom.
@Soulbrother: ik vind zelf persoonlijk het huwelijk niets romantisch hebben. Ik vind het eerder boring en burgerlijk. Een liefde puur omdat je dat zo voelt vind ik juist veel romantischer.
Maar, dat is mijn bescheiden mening...
dinsdag 15 januari 2008 om 10:32
Jij komt met vage post, ik concludeer daaruit dat jij dit bedoelt, dat zegt m.i. meer over de onduidelijkheid van jouw post, dan over mijn iq.
En dan nóg een superdomme vraag, ik ben nu eenmaal niet slimmer, je verwijst voor je punt naar "boven", ik ben een heel eind naar boven geklommen maar kan het niet vinden?
En dan nóg een superdomme vraag, ik ben nu eenmaal niet slimmer, je verwijst voor je punt naar "boven", ik ben een heel eind naar boven geklommen maar kan het niet vinden?
dinsdag 15 januari 2008 om 10:38
Over die gevolgen: ik heb volgens mij al gekscherend alimentatie genoemd. Ik ben juist wel in gemeenschap van goederen getrouwd, zo stond eea nl. ook al beschreven in ons samenlevingscontract. Misschien zou ik er anders over hebben gedacht als een van ons al een vermogen had, maar wij zijn samen met niks begonnen. Eerste jaren (tijdens samenwonen) heeft martini-mate eigenlijk alles betaald aangezien ik nog studeerde. Daarna hebben we samen ons eerste huis gekocht en nu samen de overwaarde gebruikt om een nieuw huis te kopen. Dus zag de noodzaak van huwelijkse voorwaarden niet binnen onze situatie.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:39
@ Revival: Je zegt inderdaad dat je geen sprookjeshuwelijk hoeft, maar je omschrijving duidt vervolgens op een verlangen om wel behoorlijk wat uit de kast te halen.. Dat bedoelde ik een beetje. De geen had ik inderdaad over het hoofd gezien, excuses. Een huwelijks hoeft iig geen duizenden euro's te kosten. Dat is volstrekt aan het doel voorbij gaan. Het doel is immers liefde in holy matrimony niet holy matrimoney (scheelt maar 1 letter)
@Zamirah: Je hebt wederom gelijk, hoewel ik toch meer pro huwelijk ben dan jij, is het niets meer dan een huls die als vulling liefde heeft. Sommige mensen willen een huls om die vulling (gunpowder) weer anderen hebben dat niet nodig.
@Zamirah: Je hebt wederom gelijk, hoewel ik toch meer pro huwelijk ben dan jij, is het niets meer dan een huls die als vulling liefde heeft. Sommige mensen willen een huls om die vulling (gunpowder) weer anderen hebben dat niet nodig.
anoniem_61369 wijzigde dit bericht op 15-01-2008 10:40
Reden: smileys toevoegen
Reden: smileys toevoegen
% gewijzigd
dinsdag 15 januari 2008 om 10:42
quote:revival schreef op 15 januari 2008 @ 10:32:
Jij komt met vage post, ik concludeer daaruit dat jij dit bedoelt, dat zegt m.i. meer over de onduidelijkheid van jouw post, dan over mijn iq.
En dan nóg een superdomme vraag, ik ben nu eenmaal niet slimmer, je verwijst voor je punt naar "boven", ik ben een heel eind naar boven geklommen maar kan het niet vinden?WAs ook al naar boven aan het kijken maar zag niks..
Jij komt met vage post, ik concludeer daaruit dat jij dit bedoelt, dat zegt m.i. meer over de onduidelijkheid van jouw post, dan over mijn iq.
En dan nóg een superdomme vraag, ik ben nu eenmaal niet slimmer, je verwijst voor je punt naar "boven", ik ben een heel eind naar boven geklommen maar kan het niet vinden?WAs ook al naar boven aan het kijken maar zag niks..
dinsdag 15 januari 2008 om 10:43
Wij hebben wel degelijk nagedacht over de juridische gevolgen, dat was voor mij eerst een reden zijn om stiekem anoniem op een maandagochtend te trouwen. Daarna hebben we het een en ander bekeken voor een samenlevingscontract met testamenten. Maar nu hebben we de keuze gemaakt om te trouwen. En dat we dat nu toch ook doen om romantische redenen, met een sprookjesbruiloft, wil niet zeggen dat iemand niet over het juridische deel heeft nagedacht Zamirah.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:56
Ik vind er ook totaal niets romantisch aan, zie het puur als een juridisch contract.
Met inderdaad zeer verstrekkende gevolgen op oa financieel en erfrechtelijk gebied. We zijn ook alleen getrouwd om alles direct goed en gratis (ok 10 euro voor een uittreksel) te regelen omdat ik zwanger was (en we kochten een huis)
We zijn ook in 10 minuten op een gratis ochtend getrouwd. Wel gemeenschap van goederen. Dat was een eis van manlief, ik vond dat minder, maar goed... Water en wijn en ik was toen degene met schulden (nu niet meer) dus het was zijn keuze.
En achternaam aannemen begin ik niet aan. Je mag die naam alleen gebruiken, maar je heet niet zo. Op alle officiele papieren staat je echte originele naam gewoon.
Het is alleen voor op een brief, nou joepie zeg.
Je mag ook geen reis boeken tegenwoordig op je mans naam zonder grote kans op problemen bij de douane (zeker naar de VS)
En ik ben het helemaal met het onderzoek eens, en persoonlijk schat ik mensen met een dubbele naam in als onzelfstandig, dommer, oud en ouderwets, maar dat zal mijn bekrompen mening wel zijn
Met inderdaad zeer verstrekkende gevolgen op oa financieel en erfrechtelijk gebied. We zijn ook alleen getrouwd om alles direct goed en gratis (ok 10 euro voor een uittreksel) te regelen omdat ik zwanger was (en we kochten een huis)
We zijn ook in 10 minuten op een gratis ochtend getrouwd. Wel gemeenschap van goederen. Dat was een eis van manlief, ik vond dat minder, maar goed... Water en wijn en ik was toen degene met schulden (nu niet meer) dus het was zijn keuze.
En achternaam aannemen begin ik niet aan. Je mag die naam alleen gebruiken, maar je heet niet zo. Op alle officiele papieren staat je echte originele naam gewoon.
Het is alleen voor op een brief, nou joepie zeg.
Je mag ook geen reis boeken tegenwoordig op je mans naam zonder grote kans op problemen bij de douane (zeker naar de VS)
En ik ben het helemaal met het onderzoek eens, en persoonlijk schat ik mensen met een dubbele naam in als onzelfstandig, dommer, oud en ouderwets, maar dat zal mijn bekrompen mening wel zijn
dinsdag 15 januari 2008 om 11:01
Trouwen is puur een zakelijke overeenkomst, vandaar dat huwelijkse voorwaarden ten zeerste zijn aan te raden. Ook als je 'niets' hebt. Gemeenschap van goederen wordt niet voor niets regelmatig gemeenschap van schulden genoemd.
De bruiloft waar Jolantje het over heeft is slechts een dag en dat kan romantisch zijn.
De bruiloft waar Jolantje het over heeft is slechts een dag en dat kan romantisch zijn.
dinsdag 15 januari 2008 om 11:08
@wipkip: in ons geval zijn de schulden (momenteel gelukkig alleen hypotheek) ook van ons allebei. Ik snap wel dat ik een 'risico' heb genomen, maar geloof niet dat martini-mate plotseling allerlei schulden gaat maken en van mezelf idem. Het vreemde is dat ik juist wel pro gescheiden rekeningen ben...ik hou er niet van om alles op de grote hoop te gooien, heb graag mn eigen geld om over de balk te smijten. Bij vrienden komt het nog weleens gek over; stel we zijn met een groep uit eten, dan zeg ik of martini-mate vaak: ik betaal wel voor jou en dan heeft de rest van de groep zoiets van jullie zijn toch getrouwd...dan heb je toch gewoon 1 rekening. Misschien de meeste wel, maar wij juist niet. Hoef iig na een shoppingtrip geen verantwoording af te leggen, want heb mijn inleg aan de maandelijkse lasten meteen laten afschrijven.
dinsdag 15 januari 2008 om 11:30
@ Jolantje, waarom dan trouwen ? Een goed samenlevingscontract is ook erg handig en dat romantische met zn tweetjes kan je maken zoals je zelf wilt.
@ Martini, Je zal de eerste niet zijn die erachter komt dat partner een berg schulden heeft of heeft gemaakt. Misschien is het bij jullie niet nodig, maar op zakelijk gebied denk ik altijd maar zo: ik vertrouw alleen mezelf...
Geld en mensen is een rare combinatie !
@ Martini, Je zal de eerste niet zijn die erachter komt dat partner een berg schulden heeft of heeft gemaakt. Misschien is het bij jullie niet nodig, maar op zakelijk gebied denk ik altijd maar zo: ik vertrouw alleen mezelf...
Geld en mensen is een rare combinatie !
dinsdag 15 januari 2008 om 11:35
dinsdag 15 januari 2008 om 11:38
Ik ben een aantal jaren geleden voor de tweede maal getrouwd.
De eerste keer was ik alleen maar getrouwd omdat het 'hoorde' en ik mijn kinderen niet in een ongebruikelijke situatie wilde laten opgroeien (met mogelijke pesterijen tot gevolg.) Ik vond het toen ook burgerlijk en truttig, en vond dat een boterbriefje niets toevoegde.
Maar met mijn huidige man wilde ik wel bewust trouwen, vanwege een aantal redenen:
1. Het geeft aan dat je elkaar werkelijk als levenspartners ziet, en niet aan je relatie twijfelt. Ik lees hier dikwijls dat gescheiden mensen niet meer 'durven' te trouwen, en hun relatie meer zien als iets tijdelijks. Ze geloven er dus niet meer zo in als in hun eerste relatie (huwelijk). Door te trouwen wilden ik en mijn man op een symbolische manier aan elkaar en de buitenwereld (onze kinderen vooral) laten zien dat we niet aan elkaar twijfelen, dat we echte levenspartners zijn.
2. Het vergemakkelijkt een aantal juridische/administratieve kwesties.
3. Wij vonden het leuk om met iedereen feest te vieren over het feit dat wij een stel zijn.
4. (Geen echte reden maar een leuke bijkomstigheid:) Ik was het beu dat sommige oudere mensen (tantes...) het na jaren nog altijd over mijn 'man' hadden in plaats van over mijn 'ex'. Zolang je niet hertrouwd bent, ben je in de ogen van die mensen nog niet echt gescheiden. En ik was het ook beu dat ik altijd op allerlei papieren moest invullen dat ik 'gescheiden' was terwijl ik me dat helemaal niet voelde, het was alsof mijn huidige relatie daardoor niet meetelde.
Ik heb de naam van mijn man toegevoegd aan de mijne (dat had ik in mijn eerste huwelijk niet gedaan). Ik heb dat gedaan 1) omdat het een soort verbondenheid aangeeft 2) omdat het in sommige situaties makkelijker en duidelijker is. We hebben even overwogen of mijn man ook mijn naam aan de zijne zou toevoegen, en besloten om het niet te doen, omdat hij dan een andere naam zou hebben dan zijn kinderen. Dat zouden ze misschien niet leuk vinden. Bij mij was dat argument niet van toepassing, ik had immers altijd al een andere naam gehad dan mijn kinderen.
Ik voel me daardoor helemaal niet aan mijn man ondergeschikt, ik voel me totaal evenwaardig en op handen gedragen (is overigens wederzijds) en het doet niets af aan het feit dat ik een unieke en autonome persoon ben. Ik vereenzelvig mijn naam helemaal niet met mijn persoon, dat zijn twee verschillende dingen. Met mijn naam geef ik alleen maar iets aan, ik BEN mijn naam niet. Ik heb trouwens meerdere namen, bijv. hier op dit forum is mijn naam weer anders.
Maar ik kan begrijpen dat sommige mensen dat anders voelen.
De eerste keer was ik alleen maar getrouwd omdat het 'hoorde' en ik mijn kinderen niet in een ongebruikelijke situatie wilde laten opgroeien (met mogelijke pesterijen tot gevolg.) Ik vond het toen ook burgerlijk en truttig, en vond dat een boterbriefje niets toevoegde.
Maar met mijn huidige man wilde ik wel bewust trouwen, vanwege een aantal redenen:
1. Het geeft aan dat je elkaar werkelijk als levenspartners ziet, en niet aan je relatie twijfelt. Ik lees hier dikwijls dat gescheiden mensen niet meer 'durven' te trouwen, en hun relatie meer zien als iets tijdelijks. Ze geloven er dus niet meer zo in als in hun eerste relatie (huwelijk). Door te trouwen wilden ik en mijn man op een symbolische manier aan elkaar en de buitenwereld (onze kinderen vooral) laten zien dat we niet aan elkaar twijfelen, dat we echte levenspartners zijn.
2. Het vergemakkelijkt een aantal juridische/administratieve kwesties.
3. Wij vonden het leuk om met iedereen feest te vieren over het feit dat wij een stel zijn.
4. (Geen echte reden maar een leuke bijkomstigheid:) Ik was het beu dat sommige oudere mensen (tantes...) het na jaren nog altijd over mijn 'man' hadden in plaats van over mijn 'ex'. Zolang je niet hertrouwd bent, ben je in de ogen van die mensen nog niet echt gescheiden. En ik was het ook beu dat ik altijd op allerlei papieren moest invullen dat ik 'gescheiden' was terwijl ik me dat helemaal niet voelde, het was alsof mijn huidige relatie daardoor niet meetelde.
Ik heb de naam van mijn man toegevoegd aan de mijne (dat had ik in mijn eerste huwelijk niet gedaan). Ik heb dat gedaan 1) omdat het een soort verbondenheid aangeeft 2) omdat het in sommige situaties makkelijker en duidelijker is. We hebben even overwogen of mijn man ook mijn naam aan de zijne zou toevoegen, en besloten om het niet te doen, omdat hij dan een andere naam zou hebben dan zijn kinderen. Dat zouden ze misschien niet leuk vinden. Bij mij was dat argument niet van toepassing, ik had immers altijd al een andere naam gehad dan mijn kinderen.
Ik voel me daardoor helemaal niet aan mijn man ondergeschikt, ik voel me totaal evenwaardig en op handen gedragen (is overigens wederzijds) en het doet niets af aan het feit dat ik een unieke en autonome persoon ben. Ik vereenzelvig mijn naam helemaal niet met mijn persoon, dat zijn twee verschillende dingen. Met mijn naam geef ik alleen maar iets aan, ik BEN mijn naam niet. Ik heb trouwens meerdere namen, bijv. hier op dit forum is mijn naam weer anders.
Maar ik kan begrijpen dat sommige mensen dat anders voelen.
dinsdag 15 januari 2008 om 11:48
dinsdag 15 januari 2008 om 11:58
@wipkipje: Kan me je raad wel voorstellen, maar na 10 jaar samen leven heb ik er dus voor gekozen om niet met huwelijkse voorwaarden te trouwen. Misschien krijg ik daar ooit wel spijt van, maar ja..heb er zelf weloverwogen voor gekozen.
In bovenstaand geval: dus als iemand al schuld heeft staan of iemand heeft een huis met meerwaarde dan zou ik juist voor huwelijkse voorwaarden kiezen, want dan weet je zeker dat er problemen ontstaan bij een eventuele scheiding.
@ reiger: vind idd die tweede keer trouwen in stilte ook een soort van beledeging voor de huidige partner, alsof het niks meer voorsteld, omdat het de tweede keer is ofzo. Dus kan me jouw/jullie besluit heel goed voorstellen.
In bovenstaand geval: dus als iemand al schuld heeft staan of iemand heeft een huis met meerwaarde dan zou ik juist voor huwelijkse voorwaarden kiezen, want dan weet je zeker dat er problemen ontstaan bij een eventuele scheiding.
@ reiger: vind idd die tweede keer trouwen in stilte ook een soort van beledeging voor de huidige partner, alsof het niks meer voorsteld, omdat het de tweede keer is ofzo. Dus kan me jouw/jullie besluit heel goed voorstellen.
dinsdag 15 januari 2008 om 12:14
Martini, in tegenstelling tot jullie hebben wij geen 'groot' feest gegeven bij ons trouwen, het was allemaal erg relaxt en eenvoudig en volgens onze levensstijl (bijv. zonder auto's). En we hebben alleen echt goede vrienden en familie uitgenodigd, dus alleen de mensen die we leuk vinden.
Toen ik de eerste keer trouwde hebben mijn ouders alles georganiseerd, het was een reusachtig feest voor het halve dorp waar ik toen woonde. Ik vond het niks, omdat ik niet van dat soort feesten hou, maar ik deed het om mijn moeder niet te kwetsen (dat zou ik nu ook niet meer doen, ben assertiever geworden...).
De tweede keer vond ik het veel leuker, omdat mijn man en ik alles zelf beslisten en alles deden zoals wij het wilden, zonder bemoeienis van bijvoorbeeld ouders.
Ik denk dat veel mensen die voor de tweede keer trouwen, een kleiner feest houden omdat ze dat zelf eigenlijk leuker vinden. De eerste keer ben je dikwijls nog erg jong en hou je meer met de wensen van je je ouders rekening.
Zo was het in elk geval bij mijn man en ik. Het zal uiteraard niet voor iedereen gelden.
Toen ik de eerste keer trouwde hebben mijn ouders alles georganiseerd, het was een reusachtig feest voor het halve dorp waar ik toen woonde. Ik vond het niks, omdat ik niet van dat soort feesten hou, maar ik deed het om mijn moeder niet te kwetsen (dat zou ik nu ook niet meer doen, ben assertiever geworden...).
De tweede keer vond ik het veel leuker, omdat mijn man en ik alles zelf beslisten en alles deden zoals wij het wilden, zonder bemoeienis van bijvoorbeeld ouders.
Ik denk dat veel mensen die voor de tweede keer trouwen, een kleiner feest houden omdat ze dat zelf eigenlijk leuker vinden. De eerste keer ben je dikwijls nog erg jong en hou je meer met de wensen van je je ouders rekening.
Zo was het in elk geval bij mijn man en ik. Het zal uiteraard niet voor iedereen gelden.
dinsdag 15 januari 2008 om 12:19
Schulden van mij zijn zo goed als opgelost.. En we hebben maar een huurhuis dat op onze beiden namen staan.. Verder is er niks om voor te vechten..
Ik vind het trouwen in stilte geen belediging hoor.. Mijn vriend kwam zelf ook al met het idee.. Hij zei dat als hij het dan zou doen het geen groot knalfeest zou zijn..
Wij zijn sowieso geen types die van opvallen houden gewoon lekker rustig is voor ons goed genoeg...
Ik vind het trouwen in stilte geen belediging hoor.. Mijn vriend kwam zelf ook al met het idee.. Hij zei dat als hij het dan zou doen het geen groot knalfeest zou zijn..
Wij zijn sowieso geen types die van opvallen houden gewoon lekker rustig is voor ons goed genoeg...
dinsdag 15 januari 2008 om 12:20
Haha, dat gestuurd worden door de ouders en omgeving komt bekend voor. Wij hebben tegen aardig wat schenen geschopt. Toen ik op de (eerste) trouwerij van mn zusje haar om 7u 's ochtends in de jurk stond the hijsen had ik me al voorgenomen om zoiets nooit te doen Dus wij hadden geen heel dagprogramma, ik heb martini-mate bij hem thuis opgehaald en daarna zijn we trouwfoto's gaan maken (hele leuke locatie, bijv. met de flat waar we samenwoonde op de achtergrond en op het station omdat hij me altijd kwam ophalen uit de trein enzo) en daarna zijn we bij bevriend restaurant gaan eten. Het etentje was wel een concessie aangezien schoonouders perse wilde meebetalen en we toch iets voor hun wilde doen. Bij het feest was de verhouding familie / vrienden waarschijnlijk 20 / 80% en was het dus gewoon heel gemoedelijk. Dus kan me voorstellen dat iedereen het op eigen manier wil doen. Toevallig laatst nog gesproken met vrienden en die willen de hele familie van allebei de kanten uitnodigen..vroeg toen nog waarom in godsnaam omdat ze die eigenlijk nooit zien...en juist daarom, vonden ze juist leuk. Zou mijn keus niet zijn, maar ja ieder zijn eigen manier.
Enige waar mn tenen wel van krommen : sketches!! Gelukkig ook geen last van gehad bij onze trouwerij (had gedreigd mensen eruit te gooien als ze het wel zouden doen )
Enige waar mn tenen wel van krommen : sketches!! Gelukkig ook geen last van gehad bij onze trouwerij (had gedreigd mensen eruit te gooien als ze het wel zouden doen )
dinsdag 15 januari 2008 om 12:23
Oja, mijn schoonmoeder belde op een gegeven moment zelfs op: 'die-en-die heeft nog geen kaart ontvangen', waarop ik antwoorde waarom zou dat moeten?? Of die dan niet uitgenodigd waren en dat zij al wel had verteld dat er een bruilof was dan-en-dan. Heb diep ademgehaald (en tot tien geteld) en toen gezegd dat ik neit van plan was om extra mensen uit te nodigen..geloof wel dat de boodschap was overgekomen, maar leuk heeft ze het niet gevonden. Maarja, trouwerij van schoonzusje was wel traditioneel en die is alweer een paar jaar gescheiden (jaja ik kom uit een familie van echtscheidingen) Dus blijf bij jezelf en doe vooral de dingen waar jullie je goed bij voelen.
dinsdag 15 januari 2008 om 14:09
mijn vriend en ik gaan dit jaar ook trouwen. We houden het op onze manier, afwijkend en anders maar wel leuk voor iedereen.
We hebben een goedkope zaal gevonden (kost ons 60euro!), ik ontwerp zelf onze kaarten, jurk krijg ik van mijn ouders (traditie, maar ik heb het bescheiden gehouden en dit is geen 'trouwjurk' maar een jurk die ik hierna nog aan kan), auto is een oldtimer van mijn vader, bloemen worden geregeld door een kennis, DJ is ook goedkoop geregeld en draait muziek die WIJ mooi vinden. Tuurlijk ook wat dansbaar spul voor de ouders/tantes/iedereen die de twist en foxtrot wil dansen maar daarnaast gewoon een hoop herrie van metallica, slayer, hatebreed, the cure, david bowie, etc, etc.
Op internet heb ik veel tweedehands dingen gevonden die we leuk vonden zoals oude hoge hoed etc en na de kerst heb ik zwarte versieringen ingeslagen, zoals vlinders etc. Ook haal ik gewoon bij de xenos en hema decoratiemateriaal wat ik kan gebruiken om de zaal te versieren en kerstlichtjes zijn leuk als sfeerlichtjes in een glazen vaas hoor.
Ik vind het veel te leuk om zelf dingen te maken dus dat wordt helemaal top.
Een taart daar doen we niet aan, bah al die mottige marsepein. En het eten is voor een select gezelschap van ouders, broers/zussen en vrienden en dan gewoon lekker barbeque ofzo. Eenvoudige lekkere hapjes en vooral veel gezelligheid en ongedwongenheid.
Foto's worden pas een paar dagen erna gemaakt, dat is een stuk rustiger en vrienden maken foto's tijdens de dag zelf. We trouwen overigens ook best wel laat op de dag, dat vinden we prettiger.
Je kunt het zo gek maken als je wilt maar ik zou er niet lekker van lopen als we duizenden euro's hieraan uit zouden geven terwijl we dat geld echt veel beter weten te besteden. Trouwen is voor ons ook gewoon een extraatje, we hebben al een samenlevingscontract en testamenten dus daar moeten we het niet voor doen. Overigens neem ik dus wel een dubbele naam maar ik heb wel besloten mijn eigen naam te blijven gebruiken, die dubbele naam is dus enkel voor post en officiële stukken. We hadden nog wel een 'discussie' over het feit dat ik het maar raar vindt dat de man ook geen dubbele achternaam neemt, hij trouwt toch ook met mij, net zoals ik met hem trouw dus hij neemt dan toch ook wat aan van mij...... maar dat was weer iets te vooruitstrevend We hebben er nog eens om gelachen.
We hebben een goedkope zaal gevonden (kost ons 60euro!), ik ontwerp zelf onze kaarten, jurk krijg ik van mijn ouders (traditie, maar ik heb het bescheiden gehouden en dit is geen 'trouwjurk' maar een jurk die ik hierna nog aan kan), auto is een oldtimer van mijn vader, bloemen worden geregeld door een kennis, DJ is ook goedkoop geregeld en draait muziek die WIJ mooi vinden. Tuurlijk ook wat dansbaar spul voor de ouders/tantes/iedereen die de twist en foxtrot wil dansen maar daarnaast gewoon een hoop herrie van metallica, slayer, hatebreed, the cure, david bowie, etc, etc.
Op internet heb ik veel tweedehands dingen gevonden die we leuk vonden zoals oude hoge hoed etc en na de kerst heb ik zwarte versieringen ingeslagen, zoals vlinders etc. Ook haal ik gewoon bij de xenos en hema decoratiemateriaal wat ik kan gebruiken om de zaal te versieren en kerstlichtjes zijn leuk als sfeerlichtjes in een glazen vaas hoor.
Ik vind het veel te leuk om zelf dingen te maken dus dat wordt helemaal top.
Een taart daar doen we niet aan, bah al die mottige marsepein. En het eten is voor een select gezelschap van ouders, broers/zussen en vrienden en dan gewoon lekker barbeque ofzo. Eenvoudige lekkere hapjes en vooral veel gezelligheid en ongedwongenheid.
Foto's worden pas een paar dagen erna gemaakt, dat is een stuk rustiger en vrienden maken foto's tijdens de dag zelf. We trouwen overigens ook best wel laat op de dag, dat vinden we prettiger.
Je kunt het zo gek maken als je wilt maar ik zou er niet lekker van lopen als we duizenden euro's hieraan uit zouden geven terwijl we dat geld echt veel beter weten te besteden. Trouwen is voor ons ook gewoon een extraatje, we hebben al een samenlevingscontract en testamenten dus daar moeten we het niet voor doen. Overigens neem ik dus wel een dubbele naam maar ik heb wel besloten mijn eigen naam te blijven gebruiken, die dubbele naam is dus enkel voor post en officiële stukken. We hadden nog wel een 'discussie' over het feit dat ik het maar raar vindt dat de man ook geen dubbele achternaam neemt, hij trouwt toch ook met mij, net zoals ik met hem trouw dus hij neemt dan toch ook wat aan van mij...... maar dat was weer iets te vooruitstrevend We hebben er nog eens om gelachen.
