Relaties
alle pijlers
Twee liefdes vervolg
vrijdag 13 oktober 2006 om 14:01
Maar ff een nieuwe geopend :) Brokenheart ik denk dat je het jezelf op deze manier heel erg moeilijk maakt. Ze kiest niet voor je en zal dat waarschijnlijk ook niet doen. Jij kan zo geen toekomst opbouwen als je hierin blijft hangen. Ook ik heb geproneerd (en probeer ik nu nog) om de situatie te accepteren zoals hij is. Maar dat gaat zo tegen je gevoel in. Soms heb ik dagen dat het prima gaat maar meestal voel ik me er gewoon ellendig onder. Stoppen is de enige optie maar ja het isssss zoooo moeilijk.
vrijdag 27 april 2007 om 15:23
vrijdag 27 april 2007 om 15:39
ja WAAROM hebben we die nr2 nodig.. heb werkelijk ALLES wat m'n hart begeerd.. geweldige man leuke kids prachtig huis..ALLES..Het was ook goed zoals het was. Totdat tegenover nr2 heb toegegeven (met drank op, is geen excuus nartuurlijk) hem meer dan leuk te vinden.. Het hek was van de dam.. Hij bleek net zulke gevoelens te hebben.. Ik had het meteen moeten afkappen..meerdere keren gedaan en toch weer het vuurtje keer op keer aangewakkerd...mijn nr1 troost me ook.. hij is wel boos.. maar was zo bang om me te verliezen.. hij had ook al lang een vermoeden... en ik maar ontkennen.. en toen heeft hij me geconfronteerd met kei harde bewijzen en kon ik alleen nog maar alles opbiechten.. echt heel erg.. die wanhoop van nr1.. pfff.. om me dood te schamen, echt waar..en ik was ook vaak zo onredelijk naar de kids toe.. was met m'n gedachten bij nr1 en blerde ze uit als ze wat vroegen...huil.. schaam.. maar nu.. het gaat heel goed tussen nr1 en mij.. we komen hier sterk uit, we gaan het redden, dat weet ik zeker!Want eigenlijk was/is onze basis heel goed..en toch stond ik er voor open.. hoe gaat het bij jullie?
vrijdag 27 april 2007 om 15:46
Ik heb meer over mijn situatie geschreven bij "uit je hoofd zetten" of zo iets. Collega en ik hebben geen verhouding maar wel een relatie die meer dan vriendschap is. We willen allebei dat het alleen bij vriendschap blijft. Ik vind het heel moeilijk. Om het op zijn engels te zeggen "he is so under my skin". We werken op dezelfde afdeling, lunchen meestal samen, gaan toch zeker 2x per week in de pauze samen wat drinken, sms-en en mailen regelmatig etc. Ik heb een Nr1 waarmee ik al 29 jaar samen ben, we hebben 3 kinderen samen en hebben veel samen meegemaakt. Het is geen slechte relatie maar ik heb de laatste tijd wel het gevoel dat het zoveel beter zou kunnen zijn.
Nr2 is getrouwd maar niet gelukkig. Een toekomst voor ons samen zit er niet in, dat zie ik ook wel, maar toch is wat mij betreft de aantrekkingskracht veels te sterk.
Ik herken zoveel wat jullie hier schrijven, vooral gisteren moest ik wel lachen, mijn telefoontje is bij tijden ook constant binnen handbereik want ik wil niets missen. Hij reageert minder vaak en meestal ook minder snel. . Tijdens het paasweekend was hij heel stilletjes na een eerste berichtje dat we te ver waren gegaan. Dat sloeg op de vrijdag voor pasen waar we samen wat waren wezen drinken na werk, het was meer een date dan collega's onder elkaar. Ik werd daar zo gestoord van dat ik hem een berichtje stuurde waarin ik een domme vraag stelde over mijn computer. Daar kreeg ik toen wel onmiddelijk antwoord op terug. Mannen denken echt anders......
Nr2 is getrouwd maar niet gelukkig. Een toekomst voor ons samen zit er niet in, dat zie ik ook wel, maar toch is wat mij betreft de aantrekkingskracht veels te sterk.
Ik herken zoveel wat jullie hier schrijven, vooral gisteren moest ik wel lachen, mijn telefoontje is bij tijden ook constant binnen handbereik want ik wil niets missen. Hij reageert minder vaak en meestal ook minder snel. . Tijdens het paasweekend was hij heel stilletjes na een eerste berichtje dat we te ver waren gegaan. Dat sloeg op de vrijdag voor pasen waar we samen wat waren wezen drinken na werk, het was meer een date dan collega's onder elkaar. Ik werd daar zo gestoord van dat ik hem een berichtje stuurde waarin ik een domme vraag stelde over mijn computer. Daar kreeg ik toen wel onmiddelijk antwoord op terug. Mannen denken echt anders......
vrijdag 27 april 2007 om 18:31
Met ons gaat het nu goed, we hebben erg veel gepraat en doen dat nog steeds. We zijn ook al heel lang samen en waarschijnlijk zijn we elkaar "onderweg" enigzins kwijt geraakt waardoor dit had kunnen gebeuren. Ik was altijd heel erg tegen dit soort akties en veroordeelde mensen als ze vreemdgingen oid. TOTDAT...... ja, het gebeurde en ik genoot ervan. Ik leefde op wolken, hadden 7 dagen in de week kontakt, altijd even elkaar opzoeken met een smsje, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat 40/ 50 smsjes per dag was niets!! Mijn mobiel beheerste mijn leven. Had 'm dag en nacht in m'n buurt. En nu, ik HAAT dat ding, sinds een half jaar geen sms kontakt meer maar nog steeds als ik en msmje krijg, die hoop, je hart dat weer een sprongetje maakt.
vrijdag 27 april 2007 om 18:35
en uit m'n hoofd zetten.................. het is mij nog steeds niet gelukt. Komt natuurlijk ook omdat ik 'm nog vaak spreek. Eigenlijk moet ik de eer aan mezelf houden en stoppen maar het lukt echt niet:? Ik wil 'm niet missen, ik kan 'm niet missen. Zit nu eigenlijk al te wachten tot het weer volgende week is, dan spreek ik 'm weer.
grz. Daantje
grz. Daantje
vrijdag 27 april 2007 om 19:41
Ik lees hier nu een paar dagen mee en verbaas me ontzettend over alle herkenbaarheden. Ik ben dus niet de enige!! Wat een opluchting....
Hier dan mijn verhaal.
Ik heb sinds 13 jaar een relatie met nr1 en heb altijd gedacht dat hij de ware voor me was. Tot ik vorig jaar een nieuwe baan kreeg en tot over mijn oren verliefd ben geworden op een collega van me en hij ook op mij... Hij is vrijgezel, dus ik ben zijn nr1. Eerst was het alleen een beetje flirten in de pauzes. Tot ik zijn telefoonnummer gevraagd heb, toen begonnen de sms'jes. De dingen die hij zegt zijn niet te geloven, hij laat me voelen dat ik echt bijzonder ben en dat ik voor hem de mooiste vrouw op aarde ben. Ik heb me in jaren niet zo goed gevoeld! Op een personeelsfeestje hebben we voor het eerst gezoend en sinds dat moment ben ik nog gekker op hem. Ik had gehoopt dat de spanning er dan af zou zijn en dat ik weer verder zou kunnen met mijn 'gewone' leven. Maar de spanning bouwt alleen nog maar op, mijn telefoon is een obsessie, elke minuut kijken of er al een nieuwe sms is, gek word ik ervan!!
In een dronken bui heb ik mijn gsm met nog een sms in beeld op tafel laten liggen, mijn nr1 heeft dit gezien en me gevraagd wat er aan de hand was. Ik heb hem verteld van mijn gevoelens voor nr2 maar heb niet gezegd dat we al gezoend hadden. Nr1 was helemaal kapot, ik heb hem voor het eerst zien huilen, mijn god wat voelde ik me vreselijk, dit was allemaal mijn schuld :(
Veel met nr1 gepraat en gezegd dat ik zou proberen het contact met nr2 te verbreken. Dit heb ik uiteraard niet gedaan.... Ik probeer het alleen nog meer geheim te houden. Ik kan niet zonder nr2, hij geeft me zo'n geweldig gevoel, dat wil ik gewoon niet missen. Toch durf ik ook niet bij nr1 weg te gaan, je gooit toch niet zomaar 13 jaar weg?? Hoewel mijn gevoel voor nr2 op dit moment veel heftiger is, hevige vlinders in mijn buik, gigantische sexuele aantrekkingskracht. Dat voel ik bij nr1 niet meer, hoe ik het ook probeer. Ik zou dat zo graag ook weer bij hem willen voelen, waarom lukt dat nou niet?
Het is zo'n moeilijke situatie, maar daar weten jullie natuurlijk alles vanaf... Wat doe ik mezelf aan.....
Hier dan mijn verhaal.
Ik heb sinds 13 jaar een relatie met nr1 en heb altijd gedacht dat hij de ware voor me was. Tot ik vorig jaar een nieuwe baan kreeg en tot over mijn oren verliefd ben geworden op een collega van me en hij ook op mij... Hij is vrijgezel, dus ik ben zijn nr1. Eerst was het alleen een beetje flirten in de pauzes. Tot ik zijn telefoonnummer gevraagd heb, toen begonnen de sms'jes. De dingen die hij zegt zijn niet te geloven, hij laat me voelen dat ik echt bijzonder ben en dat ik voor hem de mooiste vrouw op aarde ben. Ik heb me in jaren niet zo goed gevoeld! Op een personeelsfeestje hebben we voor het eerst gezoend en sinds dat moment ben ik nog gekker op hem. Ik had gehoopt dat de spanning er dan af zou zijn en dat ik weer verder zou kunnen met mijn 'gewone' leven. Maar de spanning bouwt alleen nog maar op, mijn telefoon is een obsessie, elke minuut kijken of er al een nieuwe sms is, gek word ik ervan!!
In een dronken bui heb ik mijn gsm met nog een sms in beeld op tafel laten liggen, mijn nr1 heeft dit gezien en me gevraagd wat er aan de hand was. Ik heb hem verteld van mijn gevoelens voor nr2 maar heb niet gezegd dat we al gezoend hadden. Nr1 was helemaal kapot, ik heb hem voor het eerst zien huilen, mijn god wat voelde ik me vreselijk, dit was allemaal mijn schuld :(
Veel met nr1 gepraat en gezegd dat ik zou proberen het contact met nr2 te verbreken. Dit heb ik uiteraard niet gedaan.... Ik probeer het alleen nog meer geheim te houden. Ik kan niet zonder nr2, hij geeft me zo'n geweldig gevoel, dat wil ik gewoon niet missen. Toch durf ik ook niet bij nr1 weg te gaan, je gooit toch niet zomaar 13 jaar weg?? Hoewel mijn gevoel voor nr2 op dit moment veel heftiger is, hevige vlinders in mijn buik, gigantische sexuele aantrekkingskracht. Dat voel ik bij nr1 niet meer, hoe ik het ook probeer. Ik zou dat zo graag ook weer bij hem willen voelen, waarom lukt dat nou niet?
Het is zo'n moeilijke situatie, maar daar weten jullie natuurlijk alles vanaf... Wat doe ik mezelf aan.....
zaterdag 28 april 2007 om 04:33
Titanicje: dit is zo herkenbaar! Ik ben ook weer op weg om het met nr. 1 weer helemaal gezellig te maken. Ik ben blij dat het over is met nr. 2 omdat ik nu weer terug kan naar mijn "normale" rustige leven maar ik mis nr. 2 natuurlijk ook.... het is weer even wennen zo.. en nog steeds het gevoel dat ik mezelf niet in de spiegel aan kan kijken.... heb toch iets heel fouts gedaan, En heb die lieve nr. 1 zoveel verdriet gedaan...
En nu zit ik ook even in een dipje dus misschien zie ik het even heel zwart allemaal..... f*ck it all.........
zaterdag 28 april 2007 om 07:44
Is jouw nr1 ook op de hoogte van je nr2? Hier gaat het af en aan.. ben blij dat het 'over'is.. en toch doet het pijn. eigen schuld dikke bult natuurlijk.. ik zag hem gister in de auto rijden, hij toeterde.. bah.. dan draait toch m'n maag om.. ben ook boos op hem.. hij liet me vallen als een baksteen toen het uitkwam, en maar zeggen hoeveel ie toch nog van zijn nr1 hield.. en dat hij zich dat toen pas realiseerde.. yeah right.. het werd hem te heet onder de voeten.. want zij zou hem wel kapot maken.. dus houden van/haten ligt zo dicht bij elkaar..
zaterdag 28 april 2007 om 08:13
Goedemorgen....
Daantje, om even op jouw vraag terug te komen. Ik probeer al weken te stoppen, inderdaad ben ik verbitterd omdat ook de woorden van mijn nr. 2 niet overeen komen met zijn daden. Het vervelende is dat is steeds weer overstag ga als hij wat wil afspreken. Hij weet ook precies de juiste woorden te gebruiken... Nu dat hij volgende week op vakantie is en heeft 'beloofd' mij te smsen ben ik zeer benieuwd of hij dat zal doen en of hij zal vragen of ik reageer (als het veilig is). Eigenlijk wil ik dan niet reageren... maar ja, nu ik dat zo plan zullen de dingen wel weer heel anders lopen.
Misschien heel zwart/wit van mij gedacht maar ik heb het idee dat de mannen die niet binnen 2/3 maanden weg zijn bij hun vrouw, hun nr. 2 puur voor de fun erbij hebben. In mijn omgeving zijn best een aantal huwelijken gesneuveld door een nr. 2 en bijna altijd was dit aan het begin van deze buitenechtelijke relatie. Van mijn nr. 2 ben ik inmiddels wel overtuigd dat ik leuk ben voor erbij, alleen dat loslaten he?
Weet even niet meer wie het schreef maar zo herkenbaar: de reacties naar de kinderen... Nu gaat het wel weer met me hoewel ik zo nu en dan bij een dip nog vreselijk onredelijk naar ze kan zijn. Dan heb ik echt een heel kort lontje en voel ik me daar achteraf zo fout over.
Overigens voel ik me niet schuldig naar nr. 1 toe. Begrijp daar helemaal niets van en het voelt fout om me niet schuldig te voelen!
Wij gaan een weekendje weg dus ik ben uit de lucht.... gezellig weekend toegewenst allemaal en maak er wat van met nr. 1!! Ik zal zeker mijn best doen en ga weer proberen nr. 2 eens een paar dagen te negeren. Hij vertrekt nog niet dus ik ben benieuwd of het me lukt.
Sterkte iedereen *;
Yoaska
Daantje, om even op jouw vraag terug te komen. Ik probeer al weken te stoppen, inderdaad ben ik verbitterd omdat ook de woorden van mijn nr. 2 niet overeen komen met zijn daden. Het vervelende is dat is steeds weer overstag ga als hij wat wil afspreken. Hij weet ook precies de juiste woorden te gebruiken... Nu dat hij volgende week op vakantie is en heeft 'beloofd' mij te smsen ben ik zeer benieuwd of hij dat zal doen en of hij zal vragen of ik reageer (als het veilig is). Eigenlijk wil ik dan niet reageren... maar ja, nu ik dat zo plan zullen de dingen wel weer heel anders lopen.
Misschien heel zwart/wit van mij gedacht maar ik heb het idee dat de mannen die niet binnen 2/3 maanden weg zijn bij hun vrouw, hun nr. 2 puur voor de fun erbij hebben. In mijn omgeving zijn best een aantal huwelijken gesneuveld door een nr. 2 en bijna altijd was dit aan het begin van deze buitenechtelijke relatie. Van mijn nr. 2 ben ik inmiddels wel overtuigd dat ik leuk ben voor erbij, alleen dat loslaten he?
Weet even niet meer wie het schreef maar zo herkenbaar: de reacties naar de kinderen... Nu gaat het wel weer met me hoewel ik zo nu en dan bij een dip nog vreselijk onredelijk naar ze kan zijn. Dan heb ik echt een heel kort lontje en voel ik me daar achteraf zo fout over.
Overigens voel ik me niet schuldig naar nr. 1 toe. Begrijp daar helemaal niets van en het voelt fout om me niet schuldig te voelen!
Wij gaan een weekendje weg dus ik ben uit de lucht.... gezellig weekend toegewenst allemaal en maak er wat van met nr. 1!! Ik zal zeker mijn best doen en ga weer proberen nr. 2 eens een paar dagen te negeren. Hij vertrekt nog niet dus ik ben benieuwd of het me lukt.
Sterkte iedereen *;
Yoaska
zaterdag 28 april 2007 om 08:17
Mundy welkom... zeer herkenbaar jouw verhaal. Hoe zit het met jouw nr. 2? Wil hij met jou verder?
Het is jammer dat we niet de knop om kunnen zetten richting nr. 1 he? Het leven was zo heerlijk simpel toen nr. 2 nog niet in beeld was. Inderdaad gewoon een brave huisvrouw zoals Marlies geloof ik schreef. Zal wel niet in ons zitten....
Het is jammer dat we niet de knop om kunnen zetten richting nr. 1 he? Het leven was zo heerlijk simpel toen nr. 2 nog niet in beeld was. Inderdaad gewoon een brave huisvrouw zoals Marlies geloof ik schreef. Zal wel niet in ons zitten....
zaterdag 28 april 2007 om 10:10
mijn nr 2 houdt zich wel aan zijn woord. Gelukkig maar want ik ben niet zo sterk, ik hoop ook niet dat hij van gedachten veranderd en bv weer gaat smsen want dan ben ik echt terug bij af. Zelf kan ik dan echt geen nee zeggen.
Wij hadden van begin af aan afgesproken niet bij onze nr1 weg te gaan, wel hebben we gesproken over de eventuele gevolgen van onze daden. Misschien zouden we uiteindelijk toch voor elkaar kiezen. Hebben jullie daar met jullie nrs 2 overgesproken?
Ook wij hadden kontakt per sms in vakanties, elkaar even laten weten dat het goed gaat en dat we elkaar missen om dan vervolgens weer iets leuks te gaan doen met nr 1, alsof je neus bloed zeg maar.
Schuldgevoel, nee ook nooit gehad. Misschien is dat wel het egoisme in de mens, het gan voor je eigen geluk, misschien zijn het wel de hormonen die dan zo'n belangrijke rol in je lijf spelen dat je helemaal niet meer rationeel kunt denken:? Wie het weet mag het zeggen.
Jeetje Mundy, jij zit ook in een lastig pakket. Wil jouw nr 2 met jou verder of ben je voor hem een snoepje tussendoor. Hebben jullie het daar met elkaar over? Wij hadden nl de afspraak alleen van elkaar te genieten en met elkaar sex te hebben en verder niets.('t liep iets anders) Vandaar mijn vraag.
Toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik gelijk aan........;(
Wij hadden van begin af aan afgesproken niet bij onze nr1 weg te gaan, wel hebben we gesproken over de eventuele gevolgen van onze daden. Misschien zouden we uiteindelijk toch voor elkaar kiezen. Hebben jullie daar met jullie nrs 2 overgesproken?
Ook wij hadden kontakt per sms in vakanties, elkaar even laten weten dat het goed gaat en dat we elkaar missen om dan vervolgens weer iets leuks te gaan doen met nr 1, alsof je neus bloed zeg maar.
Schuldgevoel, nee ook nooit gehad. Misschien is dat wel het egoisme in de mens, het gan voor je eigen geluk, misschien zijn het wel de hormonen die dan zo'n belangrijke rol in je lijf spelen dat je helemaal niet meer rationeel kunt denken:? Wie het weet mag het zeggen.
Jeetje Mundy, jij zit ook in een lastig pakket. Wil jouw nr 2 met jou verder of ben je voor hem een snoepje tussendoor. Hebben jullie het daar met elkaar over? Wij hadden nl de afspraak alleen van elkaar te genieten en met elkaar sex te hebben en verder niets.('t liep iets anders) Vandaar mijn vraag.
Toen ik vanmorgen wakker werd dacht ik gelijk aan........;(
zaterdag 28 april 2007 om 13:48
Hoi. Ik kon een tijdje niet reageren. nr1 teveel om me heen en ook druk op mijn werk. Nr2 heb ik nu twee weken niet gezien en ik baal daarvan. Wel contact gehad, en ja hij nam als eerste contact op (!!!!), maar het was geen 'heftig' contact. Wel dat hij 'leuke' dingen met me wilden doen, maar geen concrete dingen.Gisteren ook nog even msncontact gehad en een sms gestuurd, maar geen reactie, Nu weet ik wel dat hij hele andere dingen te doen had met een hoop mensen om zich heen, maar toch. Ik had het wel leuk gevonden. Helemaal omdat ik hem voorlopig niet zal zien, vrees ik. In ieder geval niet alleen. Afgelopen week had qua tijd wel gekund, maar qua tijd van de maand niet. Maar nu: ik ben er klaar voor! (erg).Misschien moeten we met z'n allen wat meer 'hard -to-get' spelen als ik al die berichten lees.Marlies, ik zou het leuk vinden om met je te mailen of msnnen, ik zat er ook aan te denken. Geef jij je gegevens via de angels aan mij? Ik zie het dan wel verschijnen, ik heb een heleboel te vragen aan je en te vertellen.
zaterdag 28 april 2007 om 15:08
Mijn nr2 wil heel graag met mij verder, ik ben echt de vrouw van zijn leven zegt hij. Hij hoopt dan ook heel erg dat ik het besluit neem om bij nr1 weg te gaan. Soms denk ik dat ik die stap maar gewoon moet nemen, maar toch durf ik dat niet. Ik ben zo bang om de grootste fout in mijn leven te maken... Ik geef dan niet alleen nr1 op, maar ook mijn leven zoals ik het tot nu toe altijd gekend heb. Ik weet niet of ik daar wel tegen kan...
zaterdag 28 april 2007 om 19:34
Hey dames,
ik had gisteren een heel bericht getypt en toen sputterde het forum tegen... alles kwijt :( Dus nog maar even opnieuw nu...
@ Daantje, Titanicje en Mundy: welkom! Schrijf alles hier maar lekker van jullie af, je kan er vaak nergens anders mee terecht... Alledrie weer niet iets andere situaties, maar de gevoelens zijn steeds hetzelfde, lijkt het wel. Gek, hé? Dat we toch met zoveel zijn die dit meemaken... Ik blijf jullie hier zeker volgen en leef mee!!!
@ Yoaska: geniet van je weekend met nr1!!!! Doen, hoor! Dat blijft zoooo belangrijk en helpt soms om alles beter in perspectief te plaatsen.
@ Bestaat: ik mail de viva-angel met de vraag om je mijn adres door te geven, ok? Hoor het wel als het gelukt is!
En even over mezelf:
ik heb gisteren, zoals verwacht, nr 2 weer gehoord! Hij belt elke week wel, ik zou me al bijna zorgen gaan maken als ik hem eens niet hoor :D Het was wel een vreemd gesprek, anders dan anders... Meestal duren de gesprekjes niet zo lang, maar deze keer nam hij er echt de tijd voor. Hij had duidelijk nood aan een babbel, was ook erg open. Vreemd mannetje hoor, de ene keer zegt hij bijna niets en een volgende keer komt alles er ineens uit (zou hij ook z'n gesprekjes voorbereiden, moed verzamelen en dan alles er ineens uitgooien? Hihi!).
We hebben over vanalles gepraat (werk, zijn relatie, huis,...) en dan lijkt het soms wel alsof we twee oude vrienden zijn, maar dat zijn we niet, daarvoor is de situatie toch te complex. We hebben ook over 'ons' gepraat. Ik kon voor het eerst aangeven dat ik er soms wel aan denk om te stoppen, helemaal geen contact meer te hebben (mini-verwinning, toch?). Ik vroeg hoe hij erover dacht en hij schrok en werd helemaal bang, wil dat niet... Hij wil heel graag contact houden, hoe minimaal ook. Ik kreeg ineens ook uitgebreid te horen waarom hij me zo leuk vindt en wat hij voor me voelt. Hij zou het zo ontzettend jammer vinden om me te 'verliezen'. Ik antwoordde daarop dat hij me niet kan verliezen, want dat hij me nooit heeft gehad... auw, dat kwam aan, maar ik mag hem geen valse hoop geven. Ben er steeds erg duidelijk in dat nr1 echt nr1 blijft. Ik had wel een beetje met hem te doen. Ik besef ook wel dat hij niet bewust verliefd is geworden op een getrouwde vrouw. Hij had het ook graag allemaal anders gezien. Soms hebben mannen best ook een klein hartje...
Ik besef ook wel dat ik het (nog) niet kan, hoor, hem helemaal loslaten. Ik geniet wel van onze babbeltjes. Ach, het blijft allemaal maar even zoals het nu is en we zien wel hoe het verder loopt...
Heb nu een lekker lang weekend en ik geniet ervan met nr1. Denk nog wel aan nr2, maar op één of andere manier lukt het me veel beter om met de situatie om te gaan als ik nr2 af en toe eens hoor of zie... Ben er veel meer mee bezig als ik hem een tijd niet gehoord heb. Stom natuurlijk, want dat maakt het stoppen er niet makkelijker op...
Groetjes allemaal!
Marlies
ik had gisteren een heel bericht getypt en toen sputterde het forum tegen... alles kwijt :( Dus nog maar even opnieuw nu...
@ Daantje, Titanicje en Mundy: welkom! Schrijf alles hier maar lekker van jullie af, je kan er vaak nergens anders mee terecht... Alledrie weer niet iets andere situaties, maar de gevoelens zijn steeds hetzelfde, lijkt het wel. Gek, hé? Dat we toch met zoveel zijn die dit meemaken... Ik blijf jullie hier zeker volgen en leef mee!!!
@ Yoaska: geniet van je weekend met nr1!!!! Doen, hoor! Dat blijft zoooo belangrijk en helpt soms om alles beter in perspectief te plaatsen.
@ Bestaat: ik mail de viva-angel met de vraag om je mijn adres door te geven, ok? Hoor het wel als het gelukt is!
En even over mezelf:
ik heb gisteren, zoals verwacht, nr 2 weer gehoord! Hij belt elke week wel, ik zou me al bijna zorgen gaan maken als ik hem eens niet hoor :D Het was wel een vreemd gesprek, anders dan anders... Meestal duren de gesprekjes niet zo lang, maar deze keer nam hij er echt de tijd voor. Hij had duidelijk nood aan een babbel, was ook erg open. Vreemd mannetje hoor, de ene keer zegt hij bijna niets en een volgende keer komt alles er ineens uit (zou hij ook z'n gesprekjes voorbereiden, moed verzamelen en dan alles er ineens uitgooien? Hihi!).
We hebben over vanalles gepraat (werk, zijn relatie, huis,...) en dan lijkt het soms wel alsof we twee oude vrienden zijn, maar dat zijn we niet, daarvoor is de situatie toch te complex. We hebben ook over 'ons' gepraat. Ik kon voor het eerst aangeven dat ik er soms wel aan denk om te stoppen, helemaal geen contact meer te hebben (mini-verwinning, toch?). Ik vroeg hoe hij erover dacht en hij schrok en werd helemaal bang, wil dat niet... Hij wil heel graag contact houden, hoe minimaal ook. Ik kreeg ineens ook uitgebreid te horen waarom hij me zo leuk vindt en wat hij voor me voelt. Hij zou het zo ontzettend jammer vinden om me te 'verliezen'. Ik antwoordde daarop dat hij me niet kan verliezen, want dat hij me nooit heeft gehad... auw, dat kwam aan, maar ik mag hem geen valse hoop geven. Ben er steeds erg duidelijk in dat nr1 echt nr1 blijft. Ik had wel een beetje met hem te doen. Ik besef ook wel dat hij niet bewust verliefd is geworden op een getrouwde vrouw. Hij had het ook graag allemaal anders gezien. Soms hebben mannen best ook een klein hartje...
Ik besef ook wel dat ik het (nog) niet kan, hoor, hem helemaal loslaten. Ik geniet wel van onze babbeltjes. Ach, het blijft allemaal maar even zoals het nu is en we zien wel hoe het verder loopt...
Heb nu een lekker lang weekend en ik geniet ervan met nr1. Denk nog wel aan nr2, maar op één of andere manier lukt het me veel beter om met de situatie om te gaan als ik nr2 af en toe eens hoor of zie... Ben er veel meer mee bezig als ik hem een tijd niet gehoord heb. Stom natuurlijk, want dat maakt het stoppen er niet makkelijker op...
Groetjes allemaal!
Marlies
zondag 29 april 2007 om 13:38
Nou heb al meegelezen en denk dat het hier wel thuishoort...
Ga een en ander nu van me afschrijven en hopenlijk kunnen jullie me helpen...
Heb al meer dan tien jaar een relatie met mijn vriend, Het ging allemaal goed tot een aantal maanden terug. Wat kleine ruzies en dit werden er meer en uiteindelijk gaf hij me te kennen dat hij twijfelde aan onze relatie. We hebben ervoor gevochten en zijn bij elkaar gebleven. Hier kan ik met enkele vrienden van onze vriendgroep goed over praten en dus ook met een goede vriend van ons. Ze hebben altijd geinformeerd hoe het was en ging met ons. Maar tijdens al dat gepraat onstond er soort spanning tussen mij en een goede vriend van ons. Eerst waren het wat grapjes, maar de spanning werd meer en meer voelbaar. Nu ben ik op hem, dus diegene die veel met me praatte verliefd geworden. Hier was ik niet naar op zoek het is me echt overkomen. Hij heeft zelf ook een lieve vriendin die er ook altijd voor mij is.
Deze situatie is zoooooooo vervelend, maar eigenlijk afgelopen week kwam ik erachter dat ik steeds maar aan hem denk en dus verliefd was.
heb hier meegelezen op het forum en hopenlijk de goede keuze gemaakt, want dus afgelopen nacht na het stappen en met een aantal vrienden en dus ook hij naar hier te zijn gegaan heb ik hem verteld hoe ik me voel. Hij schrok er in eerste instantie van, maar eigenlijk wist hij het ook wel.
Daarnet heb ik het er ook met mij vriend over gehad. Hij was blij dat ik eerlijk was, maar nu is ie weg.........nadenken zegt ie.
Hij weet het nu niet meer en moet nu een keuze maken zegt ie.
Dat is ook zo, want ja wie wil er nu verder met iemand die verliefd is op een ander.
Ben wel blij dat ik eerlijk ben geweest en niets met de gevoelends heb gedaan, maar ja het voelt nu heel raar, heb het zelf niet meer in handen.
Ook ten opzichte van mijn vriendin, de vriendin van de jongen waar ik dus verliefd op ben geworden, voelt het ook allemaal heel raar, ze weet het nog niet, maar zal dat wel van hem horen denk ik zo.
Ohhhhhhhhhhhhhhhhh
Voel me nu zo apart...aan de ene kant verliefd en aan de andere kant wil ik wel verder met mijn vriend, als ie me nog wil.
Wat vinden jullie?? Iemand tips, ideeën, of die dit ook zo heeft meegemaakt?
Ga een en ander nu van me afschrijven en hopenlijk kunnen jullie me helpen...
Heb al meer dan tien jaar een relatie met mijn vriend, Het ging allemaal goed tot een aantal maanden terug. Wat kleine ruzies en dit werden er meer en uiteindelijk gaf hij me te kennen dat hij twijfelde aan onze relatie. We hebben ervoor gevochten en zijn bij elkaar gebleven. Hier kan ik met enkele vrienden van onze vriendgroep goed over praten en dus ook met een goede vriend van ons. Ze hebben altijd geinformeerd hoe het was en ging met ons. Maar tijdens al dat gepraat onstond er soort spanning tussen mij en een goede vriend van ons. Eerst waren het wat grapjes, maar de spanning werd meer en meer voelbaar. Nu ben ik op hem, dus diegene die veel met me praatte verliefd geworden. Hier was ik niet naar op zoek het is me echt overkomen. Hij heeft zelf ook een lieve vriendin die er ook altijd voor mij is.
Deze situatie is zoooooooo vervelend, maar eigenlijk afgelopen week kwam ik erachter dat ik steeds maar aan hem denk en dus verliefd was.
heb hier meegelezen op het forum en hopenlijk de goede keuze gemaakt, want dus afgelopen nacht na het stappen en met een aantal vrienden en dus ook hij naar hier te zijn gegaan heb ik hem verteld hoe ik me voel. Hij schrok er in eerste instantie van, maar eigenlijk wist hij het ook wel.
Daarnet heb ik het er ook met mij vriend over gehad. Hij was blij dat ik eerlijk was, maar nu is ie weg.........nadenken zegt ie.
Hij weet het nu niet meer en moet nu een keuze maken zegt ie.
Dat is ook zo, want ja wie wil er nu verder met iemand die verliefd is op een ander.
Ben wel blij dat ik eerlijk ben geweest en niets met de gevoelends heb gedaan, maar ja het voelt nu heel raar, heb het zelf niet meer in handen.
Ook ten opzichte van mijn vriendin, de vriendin van de jongen waar ik dus verliefd op ben geworden, voelt het ook allemaal heel raar, ze weet het nog niet, maar zal dat wel van hem horen denk ik zo.
Ohhhhhhhhhhhhhhhhh
Voel me nu zo apart...aan de ene kant verliefd en aan de andere kant wil ik wel verder met mijn vriend, als ie me nog wil.
Wat vinden jullie?? Iemand tips, ideeën, of die dit ook zo heeft meegemaakt?
zondag 29 april 2007 om 14:09
Dag meis, moeilijke situatie, hoor.... Maarrrrr, ik vind het een beetje kort door de bocht als je schrijft 'wie wil er nu verder met iemand die verliefd is op een ander?'. Je moet zo maar denken dat de kans in een lange relatie nu eenmaal erg groot is dat je vroeg of laat wel eens op een ander verliefd wordt. Je gaat niet 'dood' vanbinnen als je van iemand houdt, je kan altijd gevoelens krijgen voor een ander. Dat is een GEVOEL dat je overkomt, daar kan je niets aan doen en het lijkt me dan ook zonde dat je vriend op basis daarvan zou beslissen niet met je verder te willen. Wat je er daarna mee doet, is natuurlijk iets anders. En naar mijn idee heb je op tijd je vriend ingelicht en heb je daarmee erg goed gehandeld. Er is nog niets verloren, toch? Je kan alleen zelf afwegen in hoeverre je nu nog wil investeren in je huidige vriend of misschien toch een andere richting uit wilt met je leven.....Sterkte en schrijf het hier maar van je af, hoor, dat helpt (een beetje)!Marlies
zondag 29 april 2007 om 14:20
Dank je voor je reactie...
Wat heb je het toch mooi omschreven...zo van je gaat niet dood van binnen....
Dat klopt inderdaad. Het verbaast me alleen heel erg, wel denk ik dat ik verliefd ben geworden omdat het tussen ons ook al niet goed zat dus een tijd terug...al wilde we er samen wel helemaal voor gaan en dat ging dus ook best goed.
Ben blij dat ik eerlijk ben geweest, al ben ik wel bang voor reacties van eventuele anderen, heb het nu niet zelf meer in de hand..
Vooral voor zijn vriendin en dus ook mijn vriendin, ahhhhhh.
Ben blij dat ik even van me af kan schrijven, want mijn vriend is dus nog steeds niet terug, al snap ik dat wel.
Wat heb je het toch mooi omschreven...zo van je gaat niet dood van binnen....
Dat klopt inderdaad. Het verbaast me alleen heel erg, wel denk ik dat ik verliefd ben geworden omdat het tussen ons ook al niet goed zat dus een tijd terug...al wilde we er samen wel helemaal voor gaan en dat ging dus ook best goed.
Ben blij dat ik eerlijk ben geweest, al ben ik wel bang voor reacties van eventuele anderen, heb het nu niet zelf meer in de hand..
Vooral voor zijn vriendin en dus ook mijn vriendin, ahhhhhh.
Ben blij dat ik even van me af kan schrijven, want mijn vriend is dus nog steeds niet terug, al snap ik dat wel.
maandag 30 april 2007 om 12:07
hey meiden
Wat is het rustig, jullie zijn toch niet de vrijmarkt aan het afstruinen he?!!
Was vanmorgen even op pad maar het was erg koud!
We hebben best een lekker weekend achter de rug. Zaterdag kon mijn nr. 2 me gestolen worden en heb echt weinig aan hem gedacht. Tot 's nachts, 's avonds laat ontving ik een heel lief smsje en gisteren gewoon continu aan hem gedacht. Heb hem dat ook laten weten en ontving direct wat terug.
So far so good.
Totdat ik gisteravond nog even wat stuurde, hij zou met vakantie gaan en dan was het niet handig om iets te sturen ivm zijn carkit. Dus ik dacht, nog even een lief smsje voor je vertrekt. Nu heb ik de optie afleverrapport aanstaan op mijn mobiel en tot mijn schrik ontdekte ik vanmorgen dat 'ie zijn mob nog niet had aangezet sinds mijn smsje. Uiteindelijk ontving ik een uur later een afleverbericht dus toen heeft 'ie hem ontvangen/gelezen.
Maar nu ben ik zoooo bang dat ze misschien al in de auto zaten en dat het hele gezin dit smsje heeft kunnen zien. Hoop echt dat hij niet zo dom is geweest en dat hij zijn mob thuis alvast heeft aangezet en dit smsje heeft gelezen. 9 van de 10 keer checkt hij 's avonds nog even zijn telefoon. Zit ik daar weer over te stressen. pfffff
Uiteraard verder niets meer gehoord.... Maar goed, mis hem weer meer als ooit. Weet dat het saai begint te worden. Ik loop maar te mijmeren en te peinzen.
Watnu...sterkte, ben benieuwd of je vriend gisteren terug is gekomen en of jullie er samen uitkomen.
Fijne dag, liefs Yoaska
Wat is het rustig, jullie zijn toch niet de vrijmarkt aan het afstruinen he?!!
Was vanmorgen even op pad maar het was erg koud!
We hebben best een lekker weekend achter de rug. Zaterdag kon mijn nr. 2 me gestolen worden en heb echt weinig aan hem gedacht. Tot 's nachts, 's avonds laat ontving ik een heel lief smsje en gisteren gewoon continu aan hem gedacht. Heb hem dat ook laten weten en ontving direct wat terug.
So far so good.
Totdat ik gisteravond nog even wat stuurde, hij zou met vakantie gaan en dan was het niet handig om iets te sturen ivm zijn carkit. Dus ik dacht, nog even een lief smsje voor je vertrekt. Nu heb ik de optie afleverrapport aanstaan op mijn mobiel en tot mijn schrik ontdekte ik vanmorgen dat 'ie zijn mob nog niet had aangezet sinds mijn smsje. Uiteindelijk ontving ik een uur later een afleverbericht dus toen heeft 'ie hem ontvangen/gelezen.
Maar nu ben ik zoooo bang dat ze misschien al in de auto zaten en dat het hele gezin dit smsje heeft kunnen zien. Hoop echt dat hij niet zo dom is geweest en dat hij zijn mob thuis alvast heeft aangezet en dit smsje heeft gelezen. 9 van de 10 keer checkt hij 's avonds nog even zijn telefoon. Zit ik daar weer over te stressen. pfffff
Uiteraard verder niets meer gehoord.... Maar goed, mis hem weer meer als ooit. Weet dat het saai begint te worden. Ik loop maar te mijmeren en te peinzen.
Watnu...sterkte, ben benieuwd of je vriend gisteren terug is gekomen en of jullie er samen uitkomen.
Fijne dag, liefs Yoaska
maandag 30 april 2007 om 12:19
Hey!@ watnu, ben benieuwd hoe het verder nog afgelopen is? Is je vriend nog snel thuisgekomen? En hebben jullie nog goed kunnen praten samen?? En hoe gaat het nog met de andere meiden???? Het is hier zo stil..... Allemaal volop van 't zonnetje aan 't genieten??? Groot gelijk, hoor! Ik ga zometeen ook weer lekker buiten zitten, heerlijk weertje (en ik heb een dagje vrijaf!)Vanavond gaan we uit, samen met vrienden naar een fuif hier in de buurt (morgen is het een feestdag in B, dus we kunnen doorzakken). Da's al heeeeel lang geleden, we doen dat niet meer zo vaak. Ik heb er wel onwijs veel zin in, gewoon even aan niets denken, eens iets teveel drinken, dansen en gek doen! Man begon er gisteren wel over dat hij vreesde om nr2 daar ook tegen te komen... Die kans zit erin, ik had er ook wel al aan gedacht, maar anderzijds is 't een erg grote party, dus hoe groot is de kans dat we hem dan tegenkomen? Ik weet niet eens of hij gaat, heb er ook niets over gevraagd. Ik ga er in ieder geval niet aan proberen te denken en me gewoon amuseren vanavond! We zien wel hoe het loopt en ik hoop dat het gewoon een leuke avond wordt zonder meer!Groetjes allemaal,Marlies
maandag 30 april 2007 om 12:25
@ Yoaska, we reageerden op hetzelfde moment ;-)Fijn dat je toch nog een redelijk leuk weekend hebt gehad! Ik herken het wel, de ene dag kan nr2 je gestolen worden, een volgend moment zit je er weer tot over je oren in.... Denk je dat hij je nog zal proberen smsen nu? En ga je er dan op durven reageren??? Ik vond dat zelf ook altijd moeilijk en heb eigenlijk zelden een 'gewaagd' smsje gestuurd, ik hield het altijd erg neutraal en zelfs zakelijk. Je weet maar nooit wie het leest, toch??? Vind het echt linke boel, hoor, dat smsen.....Deze ochtend koud bij jullie??? Huh? Ik weet niet waar je woont, maar hier in B is het juist ontzettend warm, hoor... Al wekenlang eigenlijk. Ook nu is het zo'n 28° bij ons op het terras. Heerlijk eigenlijk! Ga nog wat buiten nu, hoor! Ik kom vanmiddag nog wel eens piepen hier!Groetjes!
maandag 30 april 2007 om 12:39
haha Marlies, ja we reageerden tegelijk met praktisch dezelfde inhoud :D
Zit in een vreselijke dip, kan wel janken. Als hij wat laat horen dan ben ik gerust en is het goed. Nu zit ik vreselijk te piekeren. Wat als...
Je hebt inderdaad gelijk met dat smsen, het blijft een flink risico. Dat las ik ook wel uit de verhalen van anderen. Maar ja, dat is vreemdgaan sowieso natuurlijk. Jij zit er wat dat betreft iets anders in dan de gemiddelde vreemdganger, jouw nr. 1 weet er van. Maar de gevoelens blijven hetzelfde denk ik.
Ik zou alleen graag willen dat mijn gevoel voor mijn nr. 1 terug zou komen. Zoals jij dat omschrijft met jouw nr. 1, lijkt me best een zeldzame situatie. Als dat bij mij zo zou zijn dan zou ik mijn relatie met nr. 2 ook veel beter kunnen relativeren. Nu besef ik me ook wel dat dat alleen beter kan worden als ik stop met nr. 2 en dat is gewoon heel moeilijk....
Ik reageer de komende week sowieso niet op zijn smsjes, als die komen... dat hebben we zo afgesproken. Dus ik ben benieuwd of ... wanneer en wat... er komt.
Het is hier ook prachtig weer hoor, was alleen erg vroeg op pad en de wind is gewoon best fris. Al woon ik iets noordelijker dan waar jij vandaag komt :D
Zit in een vreselijke dip, kan wel janken. Als hij wat laat horen dan ben ik gerust en is het goed. Nu zit ik vreselijk te piekeren. Wat als...
Je hebt inderdaad gelijk met dat smsen, het blijft een flink risico. Dat las ik ook wel uit de verhalen van anderen. Maar ja, dat is vreemdgaan sowieso natuurlijk. Jij zit er wat dat betreft iets anders in dan de gemiddelde vreemdganger, jouw nr. 1 weet er van. Maar de gevoelens blijven hetzelfde denk ik.
Ik zou alleen graag willen dat mijn gevoel voor mijn nr. 1 terug zou komen. Zoals jij dat omschrijft met jouw nr. 1, lijkt me best een zeldzame situatie. Als dat bij mij zo zou zijn dan zou ik mijn relatie met nr. 2 ook veel beter kunnen relativeren. Nu besef ik me ook wel dat dat alleen beter kan worden als ik stop met nr. 2 en dat is gewoon heel moeilijk....
Ik reageer de komende week sowieso niet op zijn smsjes, als die komen... dat hebben we zo afgesproken. Dus ik ben benieuwd of ... wanneer en wat... er komt.
Het is hier ook prachtig weer hoor, was alleen erg vroeg op pad en de wind is gewoon best fris. Al woon ik iets noordelijker dan waar jij vandaag komt :D
maandag 30 april 2007 om 15:44
Een flinke huilbui verder en godzijdank ook een smsje... was wel lief maar eindigde met dat ik echt niet iets kon terugsturen. Alsof ik dat niet al wist, voelt als een trap na. Bah.
Bovendien, dat ding hangt toch niet continu in de auto. Ik neem aan dat hij het voor de rest van de tijd gewoon in zijn zak heeft zitten. Maar waarschijnlijk wil hij de schijn ophouden en hem onbekommerd ergens neerleggen zonder het risico van een inkomend, verboden, smsje. Toont maar weer aan wat blijkbaar belangrijker is. IK zou het ding bij me houden en hem vooral niet vragen om niets te sturen. Die smsjes van hem zijn me te veel waard. Eenrichtingsverkeer, zo blijkt nu...
Zie je, ik raak alleen maar meer verbitterd en ga weer een poging doen om als hij eenmaal terug is niet meer te reageren onder het mom van: heb het nu toch al een week volgehouden.... Hoop dat ik qua gevoel dan ook wat verder ben als nu ;(
Bovendien, dat ding hangt toch niet continu in de auto. Ik neem aan dat hij het voor de rest van de tijd gewoon in zijn zak heeft zitten. Maar waarschijnlijk wil hij de schijn ophouden en hem onbekommerd ergens neerleggen zonder het risico van een inkomend, verboden, smsje. Toont maar weer aan wat blijkbaar belangrijker is. IK zou het ding bij me houden en hem vooral niet vragen om niets te sturen. Die smsjes van hem zijn me te veel waard. Eenrichtingsverkeer, zo blijkt nu...
Zie je, ik raak alleen maar meer verbitterd en ga weer een poging doen om als hij eenmaal terug is niet meer te reageren onder het mom van: heb het nu toch al een week volgehouden.... Hoop dat ik qua gevoel dan ook wat verder ben als nu ;(
maandag 30 april 2007 om 18:36
Och Yoaska, meid... Kom hier, dan krijg je een knuffel *; die kan je nu vast goed gebruiken!!!
Slopend is het.... dit is toch geen leven??? Meis, als je echt niet meer gelukkig bent met je nr1, wat houd je dan nog tegen? Je leeft maar 1 keer en je kan wel vechten voor je relatie, maar als het op is, is het op. Dan rest je niets anders dan er het beste van te maken en voor je eigen geluk te kiezen. Misschien met nr2, misschien zonder hem, maar het moet in ieder geval jouw keuze zijn!
En ja, mijn situatie is anders. Nr1 weet van de affaire af en weet van het bestaan van nr2. Maar sindsdien heb ik ook nog amper contact met nr2 en mijn nr1 loopt heus niet fluitend de situatie te omarmen, hoor. Het is hier vaak erg moeilijk (nu toch bijna 1 jaar later) en we hebben vaak erg heftige gesprekken (bij elkaar blijven of toch maar uit elkaar gaan? maken we elkaar echt nog wel gelukkig? enz). Daar komt dan nog eens bovenop dat nr2 nog steeds in m'n leven is. Daar nog eens stress bovenop van stiekeme smsjes en zo, nee, dat kon ik niet. Dan maar geen sms-contact. Ik kon overgens niet meer reageren omdat m'n man gedetailleerde facturatie kreeg (hij kon het zien of en wanneer ik nr2 smste). Linke boel, hoor, ik pas ervoor.
En je schrijft wel dat je nr2 de moeite niet doet om je te laten antwoorden (en dus z'n gsm bij te houden), maar heel misschien heeft hij misschien ook wel even nood aan die rust??? Ik werd in ieder geval gek van dat stiekeme gsms, dus kan er me wel iets bij voorstellen dat je dat op vakantie wel even wilt stoppen. Dat betekent heus niet dat hij minder met je bezig is, hoor, echt niet!!!! Zo werkt het bij mannen niet ;) daar ben ik van overtuigd... Hij denkt vast wel aan je, dat kan je niet afmeten aan het aantal smsjes of de moeite die hij doet om z'n gsm te 'bewaken'.
Ow, het is gewoon een ellendige toestand... Ik wou dat het anders voor je was!
Vanavond ga ik naar die fuif... Ik heb er zin in en hoop maar dat ik hem niet tegen kom. Of wil ik dat juist wel???? Pfffffff.... vermoeiend, hoor, als je zelf niet eens meer weet wat je wilt...:?
Kus,
Marlies
Slopend is het.... dit is toch geen leven??? Meis, als je echt niet meer gelukkig bent met je nr1, wat houd je dan nog tegen? Je leeft maar 1 keer en je kan wel vechten voor je relatie, maar als het op is, is het op. Dan rest je niets anders dan er het beste van te maken en voor je eigen geluk te kiezen. Misschien met nr2, misschien zonder hem, maar het moet in ieder geval jouw keuze zijn!
En ja, mijn situatie is anders. Nr1 weet van de affaire af en weet van het bestaan van nr2. Maar sindsdien heb ik ook nog amper contact met nr2 en mijn nr1 loopt heus niet fluitend de situatie te omarmen, hoor. Het is hier vaak erg moeilijk (nu toch bijna 1 jaar later) en we hebben vaak erg heftige gesprekken (bij elkaar blijven of toch maar uit elkaar gaan? maken we elkaar echt nog wel gelukkig? enz). Daar komt dan nog eens bovenop dat nr2 nog steeds in m'n leven is. Daar nog eens stress bovenop van stiekeme smsjes en zo, nee, dat kon ik niet. Dan maar geen sms-contact. Ik kon overgens niet meer reageren omdat m'n man gedetailleerde facturatie kreeg (hij kon het zien of en wanneer ik nr2 smste). Linke boel, hoor, ik pas ervoor.
En je schrijft wel dat je nr2 de moeite niet doet om je te laten antwoorden (en dus z'n gsm bij te houden), maar heel misschien heeft hij misschien ook wel even nood aan die rust??? Ik werd in ieder geval gek van dat stiekeme gsms, dus kan er me wel iets bij voorstellen dat je dat op vakantie wel even wilt stoppen. Dat betekent heus niet dat hij minder met je bezig is, hoor, echt niet!!!! Zo werkt het bij mannen niet ;) daar ben ik van overtuigd... Hij denkt vast wel aan je, dat kan je niet afmeten aan het aantal smsjes of de moeite die hij doet om z'n gsm te 'bewaken'.
Ow, het is gewoon een ellendige toestand... Ik wou dat het anders voor je was!
Vanavond ga ik naar die fuif... Ik heb er zin in en hoop maar dat ik hem niet tegen kom. Of wil ik dat juist wel???? Pfffffff.... vermoeiend, hoor, als je zelf niet eens meer weet wat je wilt...:?
Kus,
Marlies
maandag 30 april 2007 om 20:04
Hey Marlies
Dank voor je opbeurende woorden, had ik even nodig!! Overigens heel grappig of misschien zelfs wel frappant dat je schreef dat het aantal smsjes niets zegt of hij veel of weinig aan me denkt. Kreeg vorige week nl. precies hetzelfde antwoord van hem toen ik vroeg of hij nog wel eens aan me dacht omdat het contact zo minimaal was....!! Ja, ik ben heel erg af en toe. Dat soort dingen moet ik natuurlijk helemaal niet sturen maar soms ben ik zo ten einde raad dat ik iets dergelijks in een opwelling sms....
Heb me net even op de tuin gestort, even heel veel onkruid eruit gehaald en zo. Werkte erg therapeutisch... ineens bedacht ik me dat ik gewoon moet denken dat het uit is. Klinkt misschien dramatisch maar het geeft me ook een beetje rust van binnen. Elk smsje dat hij stuurt is meegenomen en afhankelijk van de inhoud trek ik mijn plan. Ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt vwb de reden dat ik niets kan sturen. Ik bedacht me ook dat het best wel een actieve familie is en dat ze veel in de auto zullen zitten dus ik kan me zijn angst ook wel voorstellen.
Verder viel hij ook wel een beetje van zijn voetstuk want er schoten ineens een aantal dingen in mijn hoofd die ik niet zo leuk vind en ook dat werkt verhelderend. Overigens heeft hij me een tijdje geleden al duidelijk gemaakt niet bij zijn vrouw weg te gaan. Dus die optie is er niet.
Mijn nr. 1 en ik zijn al ruim 20 jaar bij elkaar, op zich een stabiele relatie maar meer ook niet. We leven als broer-zus en de sex met hem staat op een erg laag pitje. Naar maar waar. Zeker voor hem. Helaas laten sommige dingen zich niet dwingen.
Wat jij schrijft over je nr. 1, tja dat is ook wel weer logisch. Ik denk dat hij heel bang is om je kwijt te raken. En jouw gevoel voor nr. 2 zet je natuurlijk ook niet zo maar aan de kant. Misschien heb je het wel eens geschreven maar ik kan het me niet herinneren of jullie kinderen hebben? Je schrijft dat jullie er over praten om wel of niet bij elkaar te blijven maar ik meende eerder te lezen dat je nog steeds stapelgek op hem bent. Wat zou dan de reden zijn om toch niet bij elkaar te blijven?
In ieder geval veel plezier vanavond en ik ben benieuwd of je nr. 2 nog tegen het lijf loopt... spannend hoor lijkt me dat als die kans aanwezig is. Ik zou met een bonkend hart en loerende blik in de rondte lopen :P
Liefs, yoaska
Dank voor je opbeurende woorden, had ik even nodig!! Overigens heel grappig of misschien zelfs wel frappant dat je schreef dat het aantal smsjes niets zegt of hij veel of weinig aan me denkt. Kreeg vorige week nl. precies hetzelfde antwoord van hem toen ik vroeg of hij nog wel eens aan me dacht omdat het contact zo minimaal was....!! Ja, ik ben heel erg af en toe. Dat soort dingen moet ik natuurlijk helemaal niet sturen maar soms ben ik zo ten einde raad dat ik iets dergelijks in een opwelling sms....
Heb me net even op de tuin gestort, even heel veel onkruid eruit gehaald en zo. Werkte erg therapeutisch... ineens bedacht ik me dat ik gewoon moet denken dat het uit is. Klinkt misschien dramatisch maar het geeft me ook een beetje rust van binnen. Elk smsje dat hij stuurt is meegenomen en afhankelijk van de inhoud trek ik mijn plan. Ik denk dat je wel een beetje gelijk hebt vwb de reden dat ik niets kan sturen. Ik bedacht me ook dat het best wel een actieve familie is en dat ze veel in de auto zullen zitten dus ik kan me zijn angst ook wel voorstellen.
Verder viel hij ook wel een beetje van zijn voetstuk want er schoten ineens een aantal dingen in mijn hoofd die ik niet zo leuk vind en ook dat werkt verhelderend. Overigens heeft hij me een tijdje geleden al duidelijk gemaakt niet bij zijn vrouw weg te gaan. Dus die optie is er niet.
Mijn nr. 1 en ik zijn al ruim 20 jaar bij elkaar, op zich een stabiele relatie maar meer ook niet. We leven als broer-zus en de sex met hem staat op een erg laag pitje. Naar maar waar. Zeker voor hem. Helaas laten sommige dingen zich niet dwingen.
Wat jij schrijft over je nr. 1, tja dat is ook wel weer logisch. Ik denk dat hij heel bang is om je kwijt te raken. En jouw gevoel voor nr. 2 zet je natuurlijk ook niet zo maar aan de kant. Misschien heb je het wel eens geschreven maar ik kan het me niet herinneren of jullie kinderen hebben? Je schrijft dat jullie er over praten om wel of niet bij elkaar te blijven maar ik meende eerder te lezen dat je nog steeds stapelgek op hem bent. Wat zou dan de reden zijn om toch niet bij elkaar te blijven?
In ieder geval veel plezier vanavond en ik ben benieuwd of je nr. 2 nog tegen het lijf loopt... spannend hoor lijkt me dat als die kans aanwezig is. Ik zou met een bonkend hart en loerende blik in de rondte lopen :P
Liefs, yoaska
