Twee liefdes - we gaan gewoon door...

Yoaska, ik denk idd dat je gelijk hebt. Ik ben nu natuurlijk ook niet meer dat meisje van 17 die toen op mijn man viel en mijn man is ook niet meer dezelfde. In elke fase van je leven kom je weer andere mensen tegen.

Jeetje waar zijn we met z'n allen toch mee bezig he? dat wachten op die smsjes, het stiekem doen enz.

Ik weet van mezelf dat ik niks serieus met n2 wil, dat wil hij ook niet (hij is bijna 10 jaar jonger en een behoorlijke flierefluiter). Ik weet ook dat ik altijd bij nr1 wil blijven, ik hou van hem en we hebben 2 kleine kindjes samen. Maar waarom heb ik me dan in dit avontuur gestort?  Als ik een sms van hem krijg voel ik me helemaal blij. Vorige week ben ik een avondje bij hem geweest (ik ging zgn naar een vriendin) en het was supergezellig .Vandaag vroeg hij weer wanneer hij me kon zien. Ik weet wel dat ik waarsch niet de enige voor hem ben, hij heeft volgens mij een paar vriendinnetjes die hij belt wanneer het hem uitkomt. Dat maakt het voor mij gelukkig wel iets gemakkelijker om afstand te nemen.



Wat ik me afvraag en benieuwd naar ben: hoe, waar en wanneer spreken jullie af? Bij mij is het erg moeilijk, ik kan 's avonds niet zomaar weg ivm de kinderen, het is erg moeilijk om goeie smoezen te bedenken. Het is vaak een uurtje ofzo dat ik hem kan zien, even tussendoor.



Wat een ellende eigenlijk, ik hoop echt dat nr1 er NOOIT achterkomt (moet er gewoon mee stoppen maar die aandacht kan ik echt niet missen)

bestaat: "wat ik gedaan zou hebben als hij mijn gevoelens had benantwoord"?

Tja, dan had ik het heeel moeilijk gehad. Mijn gevoelens hadden mij ingefluisterd er voor te gaan en verstandelijk had ik toch bij mijn man en kinderen gebleven. Dat hij mij vertelde dat hij gevoelens had voor iemand anders heb ik gestameld:"maar ik heb ook gevoelens voor jou". "ik wil jullie allebei en kan zo nog heel lang doorgaan". Hoe naief kan je zijn?

Pas toen kreeg hij echt door dat ik meer voldoende dan wschl. alleen de aantrekkingskracht, de passie en de lust.

Hij reageerde heel verbaasd en had dit nooit van mij verwacht..

Maar ik was te laat en hij voelde iets voor iemand anders (tenmiste dat denk ik) Of hij heeft inderdaad alles gelogen en het alleen voor de sex gedaan.



Daantje: inderdaad het luchtte wel op om in ieder geval wat antwoorden proberen te krijgen. Helaas ben ik nog met veel vragen blijven zitten.

Bijv. het feit dat hij aangaf in het begin wel gevoelens te hebben gehad.

Waarom dan toch maanden doorgaan zonder gevoelens?



Leeuw; ikheb nr. 2 niet voldoende duidelijk gemaakt (nooit uitgesproken) dat ik diepere gevoelens voor hem had. E.e.a had hij wel kunnen concluderen uit de smsén en emailberichten. Dit heeft mij heel veel ellende bezorgd en een gebruikt gevoel. Ik zou je adviseren (ik weet ovrigens niet of er al iets tussen jullie is gebeurd van fysiek contact) spreek het uit!

De pijn die je anders achteraf moet doorstaan is op deze manier minder.

Ow wat wordt er toch weer veel geschreven... Wat een steunend gevoel geeft dat eigenlijk toch!!!Ik lees en leef met iedereen mee, maar kan jullie verhalen soms niet goed bij de juiste persoon onthouden als ik wil reageren (bloos). Moet ik toch eens werk van maken!!! Maar ik zit nu even in zo'n enorme wervelwind aan veranderingen en ontwikkelingen, dat ik momenteel gewoon erg veel behoefte heb aan het neerschrijven van 'mijn' verhaal. Sorry als ik daardoor wat ego overkom nu, bedoel het niet zo, hoor, ik leef echt mee!!!!Het voelt hier nu zooooooo goed!!!! Man loopt echt fluitend rond en ook ik voel me zo heerlijk rustig, heb weer zoveel energie en ruimte in m'n hoofd voor andere dingen, ook voor mijn relatie met nr1. Zo voelt het echt goed. Ik besef dat mijn situatie wel uitzonderlijk is. Ook in die zin dat ik nr2 vooral seksueel wil en geen 'echte liefde' voor hem voel. De spanning, aantrekking, passie.... dat is wat ik in nr2 zoek. Ik zoek in hem geen levenspartner of echtgenoot, die heb ik immers al... Mijn man is echt mijn soulmate, mijn maatje. Misschien juist daardoor dat we zo met deze situatie kunnen omgaan???Man heeft aangegeven dat hij het écht wil proberen om mij toe te laten om met nr2 seks te hebben. Misschien heeft hij het er dan na die keer toch te moeilijk mee en blijft het bij die ene keer, maar hij wil het wel écht proberen, wil het me echt gunnen en ziet het als een experiment in ons huwelijk. Hij is zelf ook wel benieuwd of hij ermee kan omgaan, wil het wel weten. Zijn angst zit er hem vooral in dat het tussen ons zou komen staan, dat ik hem zou verlaten voor nr2. Als hij voelt dat dat niet zo is, heeft hij er niet zo'n probleem mee dat ik een seksuele aanvulling zoek bij nr2. Ik moet er dan vooral maar écht van genieten, anders heeft het geen zin....Nr1 heeft geen nr2 en heeft er (nu) echt geen behoefte aan. Hij heeft zowieso minder seksuele behoefte, wensen en fantasieën dan ik. Maar moest hij er zin in hebben, zou ik daar natuurlijk ook voor openstaan, ik gun het hem zeker! Zou wel erg hypocriet zijn anders, vind ik. Toen ik nr2 gisteren zag, vielen alle puzzelstukken op z'n plaats. Ik ben niet verliefd op hem (wel verliefd op de spanning). Vind hem wel een onwijs mooie, lekkere vent (is-ie ook echt, hoor) en ik heb altijd zin om hem te bespringen... Maar ik zou nooit een relatie met hem willen. Hij is wel verliefd op me, maar daar voel ik me niet schuldig om. Ik ben van in het begin duidelijk geweest, heb hem geen valse hoop gegeven en ook nu heb ik hem echt een keuze gegeven en gevraagd of hij het zeker aan denkt te kunnen op deze manier. Hij beweert van wel. Ik heb ook het idee dat hij geilheid wel wat verwart met verliefdheid, dus maak er me niet te druk om, hoor, ik ben echt niet dé liefde van z'n leven, denk ik dan.Het voelt heerlijk zo. Een man standby voor als ik zin heb in een heerlijk potje spannende seks, een uurtje heerlijk ontspannen en genieten. Ik straf er nr2 zeker niet mee... En nr1 uiteindelijk ook niet, want ik ben daardoor veel energieker, stralender... leuker eigenlijk Hoezo, genieten van het leven????Praktisch: over enkele weken spreken we af. Als het na die eerste keer nog goed voelt (ook voor nr1), dan kan ik ongeveer 1x per week afspreken (dat stelde nr1 voor). Ik kijk er al naar uit.... en hou jullie uiteraard op de hoogte!!!Liefs en sterkte allemaal, in al die verschillende situaties, maar allemaal zo herkenbaar en gelijkend...Marlies

Ow wat wordt er toch weer veel geschreven... Wat een steunend gevoel geeft dat eigenlijk toch!!!Ik lees en leef met iedereen mee, maar kan jullie verhalen soms niet goed bij de juiste persoon onthouden als ik wil reageren (bloos). Moet ik toch eens werk van maken!!! Maar ik zit nu even in zo'n enorme wervelwind aan veranderingen en ontwikkelingen, dat ik momenteel gewoon erg veel behoefte heb aan het neerschrijven van 'mijn' verhaal. Sorry als ik daardoor wat ego overkom nu, bedoel het niet zo, hoor, ik leef echt mee!!!!Het voelt hier nu zooooooo goed!!!! Man loopt echt fluitend rond en ook ik voel me zo heerlijk rustig, heb weer zoveel energie en ruimte in m'n hoofd voor andere dingen, ook voor mijn relatie met nr1. Zo voelt het echt goed. Ik besef dat mijn situatie wel uitzonderlijk is. Ook in die zin dat ik nr2 vooral seksueel wil en geen 'echte liefde' voor hem voel. De spanning, aantrekking, passie.... dat is wat ik in nr2 zoek. Ik zoek in hem geen levenspartner of echtgenoot, die heb ik immers al... Mijn man is echt mijn soulmate, mijn maatje. Misschien juist daardoor dat we zo met deze situatie kunnen omgaan???Man heeft aangegeven dat hij het écht wil proberen om mij toe te laten om met nr2 seks te hebben. Misschien heeft hij het er dan na die keer toch te moeilijk mee en blijft het bij die ene keer, maar hij wil het wel écht proberen, wil het me echt gunnen en ziet het als een experiment in ons huwelijk. Hij is zelf ook wel benieuwd of hij ermee kan omgaan, wil het wel weten. Zijn angst zit er hem vooral in dat het tussen ons zou komen staan, dat ik hem zou verlaten voor nr2. Als hij voelt dat dat niet zo is, heeft hij er niet zo'n probleem mee dat ik een seksuele aanvulling zoek bij nr2. Ik moet er dan vooral maar écht van genieten, anders heeft het geen zin....Nr1 heeft geen nr2 en heeft er (nu) echt geen behoefte aan. Hij heeft zowieso minder seksuele behoefte, wensen en fantasieën dan ik. Maar moest hij er zin in hebben, zou ik daar natuurlijk ook voor openstaan, ik gun het hem zeker! Zou wel erg hypocriet zijn anders, vind ik. Toen ik nr2 gisteren zag, vielen alle puzzelstukken op z'n plaats. Ik ben niet verliefd op hem (wel verliefd op de spanning). Vind hem wel een onwijs mooie, lekkere vent (is-ie ook echt, hoor) en ik heb altijd zin om hem te bespringen... Maar ik zou nooit een relatie met hem willen. Hij is wel verliefd op me, maar daar voel ik me niet schuldig om. Ik ben van in het begin duidelijk geweest, heb hem geen valse hoop gegeven en ook nu heb ik hem echt een keuze gegeven en gevraagd of hij het zeker aan denkt te kunnen op deze manier. Hij beweert van wel. Ik heb ook het idee dat hij geilheid wel wat verwart met verliefdheid, dus maak er me niet te druk om, hoor, ik ben echt niet dé liefde van z'n leven, denk ik dan.Het voelt heerlijk zo. Een man standby voor als ik zin heb in een heerlijk potje spannende seks, een uurtje heerlijk ontspannen en genieten. Ik straf er nr2 zeker niet mee... En nr1 uiteindelijk ook niet, want ik ben daardoor veel energieker, stralender... leuker eigenlijk Hoezo, genieten van het leven????Praktisch: over enkele weken spreken we af. Als het na die eerste keer nog goed voelt (ook voor nr1), dan kan ik ongeveer 1x per week afspreken (dat stelde nr1 voor). Ik kijk er al naar uit.... en hou jullie uiteraard op de hoogte!!!Liefs en sterkte allemaal, in al die verschillende situaties, maar allemaal zo herkenbaar en gelijkend...Marlies

sorry voor het dubbele posten, was iets te ongeduldig!

Marlies:



Zoals het er staat komt het over als een goede situatie.

Ik wil je wel iets adviseren (uit eigen ervaring).

1 maal per week afspreken is erg veel, voor je man dan.

Ik wil je adviseren dat eerst minder frekwent te doen, zodat je man er een beetje aan kan wennen.

In mijn relatie is deze situatie ook oke, maar het liep wel spaak op de frekwentie. Dat gaf problemen.

Bij ons was de afspraak hooguit 2 maal per maand.

Na verloop van tijd is dat los gelaten, omdat het goed voelde en de situatie en de relatie ook geen aanleiding gaf om daaraan vast te houden.

Succes en veel plezier.

Heb net mijn nr 2 weer gezien en het was weer leuk. Al die twijfel van de afgelopen dagen dat hij ermee zou willen stoppen waren weer ongegrond. Kan mezelf helelmaal gek maken met mijn eigen gedachten. Ik ben nu weer rustig.



Jayne ik zie mijn nr 2 ook maar heel af en toe, gemiddeld 1 x per maand. Sms-en doen we ook niet zo heel veel. De ene week wat meer en dan weer een tijdje niet. Het moet niet teveel gaan opvallen.



Vissen, ik probeer altijd wel sterk over te komen naar mijn nr 2, maar hij weet wel wat ik voor hem voel en dat deze gevoelens heel diep zitten. 3 jaar geleden heb ik het contact al eens verbroken en heb hier veel verdriet van gehad, dit weet hij ook. Maar ik heb het gevoel dat hij nu denkt dat ik sterker ben als toen, maar daar ben ik zelf niet zo zeker van. Ik ben bang dat als ik hem laat merken hoe diep het zit, dat hij ermee stopt. Hij wil nl niet dat het weer zo gaat als 3 jaar terug, dat ik zo in de put zit. Ons contact toen was trouwens niet intiem, maar dat is het nu wel.

Hoi allemaal,

Yoaska, dus het zou zo kunnen zijn al zou ik nu wel met nr2 echt kunnen gaan samenwonen dat het over een aantal jaren weer zou kunnen gebeuren, maw, je weet het dus nooit zeker, ik weet wel dat ik mij nog NOOIT zo gevoeld heb, bij geen van voorgaande relaties, terwijl mijn nr1 ooit mijn nr2 was, heb ik nog nooit de gevoelens gehad van ware liefde die ik nu met nr2 voel, ingewikkeld he, kun je het nog volgen, hi,

Leeuw, zie je, je kunt je gevoelens niet wegstoppen, ze komen vanzelf weer terug, dat hoop ik nu ook, dat over een aantal jaren de gevoelens nog net zo sterk zijn,

zucht

ps, weet nu dat voor mijn nr1 dat hij nr2 was, alleen maar voor de sex met mij ging, en het wel handig was dat ik er 'was'  dat zijn toenmalige partner ervandoor ging met een ander!!

Marlies, ik vind het echt super voor je! Dit wil ik ook!

heeft alleen wat meer tijd nodig denk ik.



Met nr2 gaat het weer lekker, mag ik wel zeggen. Ondeugende msn gesprekken, foto's, sms-jes, heerlijk!

Nog een toevoeging: mijn sexleven met nr1 wordt daar dan wel weer (nog) veel beter van!!:D

Vissen, ik probeer altijd wel sterk over te komen naar mijn nr 2, maar hij weet wel wat ik voor hem voel en dat deze gevoelens heel diep zitten. 3 jaar geleden heb ik het contact al eens verbroken en heb hier veel verdriet van gehad, dit weet hij ook. Maar ik heb het gevoel dat hij nu denkt dat ik sterker ben als toen, maar daar ben ik zelf niet zo zeker van. Ik ben bang dat als ik hem laat merken hoe diep het zit, dat hij ermee stopt. Hij wil nl niet dat het weer zo gaat als 3 jaar terug, dat ik zo in de put zit. Ons contact toen was trouwens niet intiem, maar dat is het nu wel.

Hi Leeuw, dit lijkt wel een beetje op de situatie waar ik in zit. Ik heb geen intiem, sexueel contact met Nr2 en er wordt ook niet veel gesproken over onze gevoelens. Toch zitten mijn gevoelens best diep. Als ik 1 uur niet aan hem denk vind ik het al knap, ik word er mee wakker en ga er mee naar bed. Wij zijn geen van beide in een situatie om een vaste relatie te beginnen en ik denk eigenlijk ook niet dat dat zou werken.

Zou je iets meer over jouw situatie van 3 jaar geleden willen vertellen?

@ Saskia, het zit hem in de kleine dingen, hé... Je voelt je frustratie en ongenoegen gewoon van het scherm afspatten. Je wilt zo graag dat jullie het gezellig en fijn hebben samen, maar in je eentje lukt dat natuurlijk niet... Als je man vroeger anders was, kan je hem daar dan niet op aanspreken? Samen een etentje plannen (zodat hij niet weg kan), zonder kids en dan eens echt praten over hoe en wat verder...? Lijkt me hoogtijd om aan de alarmbel te trekken, hoor!

Het vervelende is dat nr. 1 vindt hij dat we nu eenmaal getrouwd zijn dus moet ik hem maar nemen zoals hij is. Punt. Einde discussie.

Bovendien ontkent hij dat hij veranderd is, dus waar zeur ik nu over.

Hij kan zo bot en koppig zijn. Echt niet leuk meer. Ik loop op eieren en leg elk woordje dat ik tegen hem zeg op een waagschaaltje, en nóg slaat geregeld de vlam in de pan.



Ondertussen niets meer gehoord van nr. 2, ik wacht af en neem geen initiatieven meer.

:?Dames, eigenlijk is het wel heel vreemd, heb nu pas door dat hij echt een 'pauze' wilde een half jaar geleden, het lijkt wel of hij weer helemaal terug is, heb maanden in het liefdesverdriet gezeten, dacht dat hij mij echt kwijt wou, maar hij wilde het gewoon wat rustiger aandoen, we belden toen iedere dag, soms wel 3x, zagen elkaar 2x in de week, het afscheid nemen werd steeds moeilijker, en idd,dat werd teveel, nu is er veel meer rust, sinds ikzelf aangaf dat het misschien beter was een datum voor over een jaar ofzo af te spreken, belde hij gelijk, dus dat wil hij ook niet, toch ben ik nog steeds een beetje 'boos' dat hij het toen via sms deed, dat hij niet met mij afsprak  om mij persoonlijk die 'pauze' voor te stellen, hij zegt dat hij dat niet durfde, nu, we hebben afgesproken elkaar ongeveer 6x (jaja, geen 2x meer hi)  en verder nog per sms contact te houden en heel af en toe bellen,

Thea, ik vind het zo knap van jou dat jullie nog steeds afstand houden, hoe hou je dit vol??? En wil je nu meer of niet, of ga je ermee stoppen???

Saskia,

 Vreselijk is dat he, ik herken dat, soms voel ik mij een gescheiden vrouw, al vanaf dat de kinderen klein waren ga ik overal alleen naartoe, hij houdt niet van wandelen, fietsen, of uitgaan met de kinderen, vindt ie lastig, neemt me nooit mee uit, koopt nooit verjaardagskado's of een kleinigheidje, eigenlijk zit hij zolang ik hem ken, of achter de tv, achter pc, ik zit altijd alleen in de tuin , loop altijd alleen met de hond, natuurlijk heb ik dat wel gedaan in de eerste jaren van ons huwelijk, kadootjes kopen, hem verrassen, vragen of hij achter de tv of playstation vandaan kwam, zelf ging hij wel overal alleen naar toe dat de kinderen nog klein waren, blijven hangen in de kroeg,

jemig wat een klaagzang he, maar ik bedoel maar te zeggen, er komt niet voor niks een nr2, als jezelf overal energie in moet steken, niks 'terugkrijgt' en maar 'gewoon' wordt gevonden, op eieren moet lopen omdat je anders de volle laag krijgt, tja, dan denk je misschien wat doe je daar nog, ja, de kinderen, het is toch hun vader, en de kinderen zijn en blijven ook zijn verantwoordelijkheid, en ik laat me niet meer op mijn kop zitten, ga dwars tegen hem in, maar wat een verademing om iemand te 'hebben'die wel om jouw gevoelens geeft, die je wel ziet staan, die je het gevoel geeft duizend procent vrouw te zijn, waarmee je alles kan delen, heerlijk  

sterkte allemaal weer moest even mijn hart luchten groetjes Anna

'

Thea, ik vind het zo knap van jou dat jullie nog steeds afstand houden, hoe hou je dit vol??? En wil je nu meer of niet, of ga je ermee stoppen???

Anna, het is niet knap van mij maar van Nr2. Die staat sterker in zijn schoenen denk ik. Hij zegt heel verstandig dat "nothing physically can, should and will happen between us". Als hij een poging tot intimiteit zou wagen ben ik bang dat al mijn goede voornemens het raam uitvliegen. :$

Thea heb mijn nr 2 dus ongeveer 3½ jaar leren kennen. Ik zag hem elke week, in gezelschap van anderen en dan altijd gezellig ouwehoeren. Maar op een gegeven moment werd het toch steeds meer flirten en ik merkte dat ik kriebels kreeg als ik aan hem dacht. Dit gevoel werd zo sterk dat ik hem dus op een avond gebeld heb en naar hem toe ben gegaan.Hij bleek dus ook een vriendin te hebben en ik was net getrouwd. De hele nacht gepraat en elkaar vastgehouden. Nadien veel sms-en, maar hij vond het ook niet verstandig om op deze manier door te gaan. Hij wilde niet in mijn huwelijk stoken. Dus zijn we ermee gestopt. Maar we zagen elkaar elke week en bleven dus maar naar elkaar toe trekken. Zelfs de mensen om ons heen viel het op. Ook als we elkaar daarbuiten tegenkwamen, in de stad bijv, was het altijd gezellig. We konden en kunnen gewoon uren met elkaar praten of gewoon lekker bij elkaar zijn zonder dat er wat gebeurde. Maar ik hield dit niet vol, wilde niet als een verliefde puber hem elke week zien en maar hopen dat hij bij me kwam zitten. Dus ik heb toen het contact verbroken en het mijn nr 1 verteld. Dit had ik nooit moeten doen.

Na dik 2 jaar kwam ik hem dus weer tegen. Net toen ik weer lekker in mijn vel zat en ik hem dus niet constant meer in mijn hoofd had zitten. Het ging op dat moment niet goed met hem (familieproblemen) dus had hij veel steun aan mij. Ook nog steeds geen intiem contact, maar wel veel praten.

Uiteindelijk na weken hebben we dus wel sex gehad. En nu zien we elkaar af en toe en hebben dan niet eens elke keer sex. We vinden het gewoon lekker om bij elkaar te zijn. 

Is het nu moeilijker dan toen we geen fysiek contact hadden? Echt niet!. Ik verlangde vanaf dag 1 fysiek naar hem en vond het ook heel erg dat we dat niet gehad hadden in onze 1e periode. Ik wilde hem gewoon en toen ik hem dus weer opnieuw tegenkwam wist ik ook zeker dat het zou gebeuren.

Thea bij jou zit het gevoel al heel diep en dat maakt het al moeilijk. Daarvoor is fysiek contact niet nodig.

@ Leeuw, Thea en Anna: jullie zitten er gevoelsmatig zoooo diep in... Ik besef wel dat mijn situatie echt anders is. Ik ben namelijk wel nog gelukkig met nr1, besef wat een rijkdom ik heb en mijn man is ook echt heel erg met mij en met onze relatie bezig. Nr2 zie ik echt als een aanvulling. Het gevoel is net zo goed intensief (lust, passie, verlangen) maar toch anders dan 'echte liefde'. Ik denk eigenlijk dat het in mijn situatie makkelijker is. Seks om het leuke van de seks is minder bedreigend voor een relatie en geeft minder gepieker, neemt minder plaats in in je hoofd en leven. Ik vraag me echt af of ik in jullie situaties bij m'n man zou (kunnen, willen) blijven. Je leeft maar 1 keer... is het het echt waard om je grote liefde te laten passeren??? Daar kan toch geen praktische reden (huis, kinderen, ...) tegenop? Ook je kinderen willen toch liefst een erg gelukkige moeder??? (zeg ik als kind van gescheiden ouders na een jarenlang liefdeloos huwelijk - ze hadden veel eerder uit elkaar moeten gaan!!!)@ Houvanjezelf: je hebt waarschijnlijk gelijk, hoor. Ik vond de frequentie ook best veel, 1x per week is het voorstel van mijn man. Zelf lijkt een keer, max 2 keer per maand me realistischer, zeker in het begin. Na die eerste keer wil ik het ook echt wat tijd geven, zien hoe mijn man (en ikzelf) er ons na enkele weken bij voelen. We zien het ook echt als experiment. In het allerslechtste geval heeft mijn man het er toch écht te moeilijk mee, maar dan weten we dat ook, dan hebben we het wél geprobeerd. En ik heb al eerder seks gehad met nr2 (affaire), dus die drempel is, ook voor nr1, niet immens hoog (hij moet 'seks hebben met nr2' niet meer voor het eerst verwerken). Ik heb wel het idee dat mijn man het nu pas om de 'juiste' reden kan toelaten, omdat hij me écht het plezier wil gunnen en niet uit angst om me te verliezen. Dat vond ik erg belangrijk. Ik vind het wel erg fijn om iets te lezen van een 'ervaringsdeskundige' en wil graag meer weten of jouw/jullie situatie. Als je het liever niet op het forum post, mag je gerust mijn mailadres vragen aan de viva-angel. @ Yoaska: hoe gaat het nu nog met jou, meis???@ Bestaat: klinkt wel goed, terug volop smsen en leuke fotootjes doorsturen en zo. Lekker spannend... Hé, niet te snel opgeven, hoor, wat ik nu heb, kan jij ook krijgen. Ik had het ook niet meer verwacht, maar je mag niet vergeten dat we dit al een jaar doormaken, het idee hebben laten groeien en er veeeeeeeeel over hebben gepraat. Ik heb dat advies hier op het forum vaak gekregen: blijven praten, steeds eerlijk en open blijven over je gevoel en wensen. Uiteindelijk is dat de enige manier om er samen uit te komen... Ik ben erg benieuwd hoe het je verder vergaat (heb even weinig tijd aan comp doorgebracht, hoop snel weer meer te kunnen msnen :-))Verder alles nog steeds ok hier. Man en ik groeien weer erg naar elkaar toe. Er lijkt een grote rust te zijn teruggekomen, ik stop ook weer veel meer energie in m'n leven en werk. En dat voelt goed. Ik weet dat ik nr2 binnenkort zie en dat ik dan mag genieten van een potje lekkere seks met hem en dat voelt gewoon erg goed zo. Dit is wat ik wil. Op één of andere manier kan ik seks prima loskoppelen van 'liefde' (altijd wel al zo geweest, had vroeger ook scharrels en seksvriendjes waar ik geen relatie mee wilde). Ook nr1 voelt er zich eigenlijk nog steeds erg goed bij zo, wil het echt proberen. Volgende week komt nr2 langs bij ons thuis (dan is nr1 er ook en die confrontatie, dat wordt nog afwachten hoe dat loopt.... als het té moeilijk is, kan nr1 wel gewoon even weg gaan) en de week daarop spreken we dus af.... Ik kan beginnen aftellen ;-)Hou jullie op de hoogte!!!Liefs en een knuffel voor iedereen die hem nu kan gebruiken,Marlies

Marlies:

Ik wil best dingen met je delen over mijn/onze situatie.

Ik geloof alleen niet dat het past in dit topic.

De anderen zitten in een compleet andere situatie.

Zou jij me willen mailen anders, mailadres staat in mijn profiel.

@ Marlies. Je hebt helemaal gelijk. Maar het moet natuurlijk wel van 2 kanten komen. Mijn nr 2 zou zijn nr 1 nooit verlaten. Maar het zet je natuurlijk wel aan het denken.

Leeuw, volgens mij vroeg jij waar we afspreken als we onze nr2 ontmoeten, of wat voor 'smoezen' je thuis verzint??? Ben ik ook wel benieuwd naar, wij spreken iig nooit bij elkaar thuis af, meestal ga ik naar 'koopavond' of middagje 'winkelen' en spreken we af in het bos ofzo, is in de winter wat moeilijker, dan meestal in de auto, zijn er ook dames die wel eens in een hotelletje gaan, en zoja, kan je daar dan voor een paar uur terecht??? groetjes anna