Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
dinsdag 15 mei 2007 om 12:31
Ik ben blij dat je het wijsheid noemt Yoaska, helaas is de wijsheid gekomen door schade en schande en achteraf gezien had ik mezelf dat liever bespaard. Ik ben zo dom geweest en ik heb mezelf zo in de luren laten leggen door deze meneer, die zei het zo goed met me te menen, maar die achteraf niets meer dan een foute player bleek te zijn. Ik heb bewondering voor het feit dat zijn ex bij hem is weggegaan en dat is dan ook waar ik op moeilijke momenten kracht uit put. Wat zij kan, met haar kleine kinderen helemaal opnieuw beginnen, moet mij met mijn sterke achterban toch zeker ook lukken.
Kus, Sanne
Kus, Sanne
dinsdag 15 mei 2007 om 12:39
Het is ook een heftige tijd geweest Leeuw, een tijd waarin ik er inderdaad bijna vanaf dag 1 met mijn gevoel in heb gezeten en er vervolgens door hem stukje bij beetje tot aan mijn nek in ben getrokken. Hij beheerste op een bepaald moment mijn hele dag, beloofde constant iets van zich te laten horen en liet me dan wachten. En dat terwijl ik er door hem aan mijn haren bij gesleept werd als ik niet onmiddellijk reageerde op hem. Niet letterlijk, maar toch.. Tijdens mijn vakantie vorig jaar zat ik op zee en had toen niet altijd bereik. Je wilt niet weten hoe onrustig ik ben geweest. Want er kwam altijd een lullige reactie als ik niet meteen terug sms-te. Als ik niet onmiddellijk voor hem klaarstond of reageerde zei hij standaard: nou, ik kan wel merken dat je er niet meer zoveel zin in hebt. Of toen ik 1 keer een afspraak afzegde omdat mijn dochter me nodig had: ik wil je best vaker zien hoor, maar jij kan elke keer niet. Constant zat hij me op de huid, tot ik hem een keer nodig had. Toen had hij geen tijd.
Het zal nog wel even duren voordat dit uit mijn systeem is, dus ik schrijf dapper mee.
Sanne
Het zal nog wel even duren voordat dit uit mijn systeem is, dus ik schrijf dapper mee.
Sanne
dinsdag 15 mei 2007 om 13:04
Wij zitten er zeker hetzelfde in Leeuw!! Moet helaas bekennen dat ik verliefd ben op hem. Anders was het volgens mij een stuk makkelijker geweest. Vraag me niet waarop ik verliefd ben, wellicht hetgeen wat Sanne schreef. Ik geloof weer in het andere topic. Aandacht wordt op een gegeven moment zo vanzelfsprekend en verslavend dat het vervolgens heel moeilijk is de stap terug te doen.
Je schreef dat je kinderen wilt met nr. 2 maar ik ga er van uit dat dat nr. 1 in moet zijn??
Sanne, hij heeft jou echt gemanipuleerd. Heavy hoor, als buitenstaander gaan je haren direct rechtovereind staan maar zo werkt het niet als je er midden in zit he? Pas achteraf besef je dat....
Gelukkig kan ik geen concrete voorbeelden noemen wat mijn nr. 2 bewust wel of niet laat. Wel merk ik dat als ik een (voor hem) moeilijke vraag stel, hij vaak laat reageert.
Liefs Yoaska
Je schreef dat je kinderen wilt met nr. 2 maar ik ga er van uit dat dat nr. 1 in moet zijn??
Sanne, hij heeft jou echt gemanipuleerd. Heavy hoor, als buitenstaander gaan je haren direct rechtovereind staan maar zo werkt het niet als je er midden in zit he? Pas achteraf besef je dat....
Gelukkig kan ik geen concrete voorbeelden noemen wat mijn nr. 2 bewust wel of niet laat. Wel merk ik dat als ik een (voor hem) moeilijke vraag stel, hij vaak laat reageert.
Liefs Yoaska
dinsdag 15 mei 2007 om 13:26
Hoi Leeuw... Yep heel gevaarlijk om te doen dat dagje weg. We zijn naar een plek gegaan waar niemand ons kent ( I know nog steeds gevaarlijk) en zijn zoontje is nog te jong om het te kunnen vertellen. maar ergens kon het ons even niets schelen.. raar he..
Daantje.. dankje voor je reactie. ik heb het schuldgevoel dus ook nauwelijks.. ik houd niet minder van de een door mijn liefde voor de ander.
Soms.. hebben we het er wel over..we zijn duidelijk naar elkaar toe dat we bij onze eigen relatie willen blijven maar mijn nmr 2 zei laatst.. ik wil het eigenlijk niet zeggen maar ik denk vaak na hoe het zou zijn een kindje bij jou te hebben..en hoe gelukkig hij daar mee zo zijn. pffoe mijn zwakke plek...
lekker vertwijfeld berichtje van mij.. soms ga ik van de ene kant naar de andere...
Daantje.. dankje voor je reactie. ik heb het schuldgevoel dus ook nauwelijks.. ik houd niet minder van de een door mijn liefde voor de ander.
Soms.. hebben we het er wel over..we zijn duidelijk naar elkaar toe dat we bij onze eigen relatie willen blijven maar mijn nmr 2 zei laatst.. ik wil het eigenlijk niet zeggen maar ik denk vaak na hoe het zou zijn een kindje bij jou te hebben..en hoe gelukkig hij daar mee zo zijn. pffoe mijn zwakke plek...
lekker vertwijfeld berichtje van mij.. soms ga ik van de ene kant naar de andere...
dinsdag 15 mei 2007 om 13:52
Inderdaad Yoaska, hij bleek achteraf een meester manipulator te zijn. Waar ik zelf nog het meeste van ben geschrokken is dat ik het tegenover bv mijn vriendinnen altijd ben blijven afzwakken. Ik heb heb al die tijd verdedigd en ik heb niets anders gedaan dan hem proberen te begrijpen. Het is onvoorstelbaar dat ik me zo heb laten gaan, als ik er achteraf op terug kijk. Maar ja, het gaat zo geleidelijk en hij wist zo feilloos de juiste snaar te raken als ik me terugtrok. Ik was blind van verliefdheid, ondanks dat ik thuis een prachtige, in en in lieve en trouwe man heb. Nou ja, terug kijken heeft verder ook niet zo heel veel zin. Het is gegaan zoals het ging en nu is het klaar.
Sanne
Sanne
dinsdag 15 mei 2007 om 15:03
Hallo allemaal,
Wat is het toch fijn hier ons verhaal kwijt te kunnen, welkom alle nieuwelingen!
Heb net mijn nr2 een uur aan de telefoon gehad,
Bestaat, ja, natuurlijk heb ik het daarover gehad, maar hij heeft nooit bedoeld dat hij mij NOOIT meer wou zien, hij wou het alleen niet meer stiekum, en wachten tot later, en heeft er spijt van dat toen via sms te laten weten, hij wou me geen verdriet doen, en bleef volhouden dat hij nog van mij hield,
Titanicje, ik kan het niet stoppen, ik hou echt van hem, en ben bereid jaren op hem te 'wachten',, snap dat dat haast niet te begrijpen is, en je nooit zeker weet hoe het gaat maar als wij over een paar jaar nog zoveel van elkaar houden komt het vanzelf wel goed, en anders maar niet, dan ga ik evengoed op mezelf,
Sanne, bij mij manipuleert nr1 mij, en heeft nr2 mij juist sterk gemaakt, kan beter met nr1 omgaan nu, wat de sfeer duidelijk verbetert heeft.
groetjes Anna
Wat is het toch fijn hier ons verhaal kwijt te kunnen, welkom alle nieuwelingen!
Heb net mijn nr2 een uur aan de telefoon gehad,
Bestaat, ja, natuurlijk heb ik het daarover gehad, maar hij heeft nooit bedoeld dat hij mij NOOIT meer wou zien, hij wou het alleen niet meer stiekum, en wachten tot later, en heeft er spijt van dat toen via sms te laten weten, hij wou me geen verdriet doen, en bleef volhouden dat hij nog van mij hield,
Titanicje, ik kan het niet stoppen, ik hou echt van hem, en ben bereid jaren op hem te 'wachten',, snap dat dat haast niet te begrijpen is, en je nooit zeker weet hoe het gaat maar als wij over een paar jaar nog zoveel van elkaar houden komt het vanzelf wel goed, en anders maar niet, dan ga ik evengoed op mezelf,
Sanne, bij mij manipuleert nr1 mij, en heeft nr2 mij juist sterk gemaakt, kan beter met nr1 omgaan nu, wat de sfeer duidelijk verbetert heeft.
groetjes Anna
dinsdag 15 mei 2007 om 16:29
Hier nog een die het woord schuldgevoel niet kent... ik wil genieten met hem en een leuke relatie hebben met nr. 1. Het enige wat nu soms aan me vreet is dat ik weet dat dit eindigt. Hij heeft ook geen schuldgevoel maar roept tegelijkertijd dat we toch niet zo door kunnen gaan. En ik denk dan... waarom niet?? Waarom eigenlijk niet?
In Sante staat deze maand een artikel over 2 liefdes, weliswaar 'legaal' en dan heeft het een naam: polyamorie... Ik kan het natuurlijk wel eens ter sprake brengen maar dan moet hij dat ook doen bij zijn nr. 1 en daar zal het spaak lopen want zij wil dat absoluut niet.
Dus zijn we gedoemd om zo lang het duurt het zo te laten doorgaan en daar ligt mijn angst, wie bepaalt het einde.Hij stuurt me net een smsje dat we elkaar deze week niet gaan zien. Ook weer zoiets. Gek word ik er van. Hij bepaalt... heb hem dan ook niet geantwoord. Ben best wel een beetje trots op mezelf ;). Moet tenslotte ergens beginnen....
Voel me beter en sterker dan gisteren dus misschien lukt het me stukje bij beetje. Zou wel willen dat hij mij eens achterna liep maar dat heeft hij alleen in het begin gedaan, toen hij op jacht was....
Even iets heeeel anders... zijn jullie ook zo afgevallen...? Ik woog al niet veel maar nu...
Knuffel allemaal, Yoaska
In Sante staat deze maand een artikel over 2 liefdes, weliswaar 'legaal' en dan heeft het een naam: polyamorie... Ik kan het natuurlijk wel eens ter sprake brengen maar dan moet hij dat ook doen bij zijn nr. 1 en daar zal het spaak lopen want zij wil dat absoluut niet.
Dus zijn we gedoemd om zo lang het duurt het zo te laten doorgaan en daar ligt mijn angst, wie bepaalt het einde.Hij stuurt me net een smsje dat we elkaar deze week niet gaan zien. Ook weer zoiets. Gek word ik er van. Hij bepaalt... heb hem dan ook niet geantwoord. Ben best wel een beetje trots op mezelf ;). Moet tenslotte ergens beginnen....
Voel me beter en sterker dan gisteren dus misschien lukt het me stukje bij beetje. Zou wel willen dat hij mij eens achterna liep maar dat heeft hij alleen in het begin gedaan, toen hij op jacht was....
Even iets heeeel anders... zijn jullie ook zo afgevallen...? Ik woog al niet veel maar nu...
Knuffel allemaal, Yoaska
dinsdag 15 mei 2007 om 16:33
@Sanne, ooit hoop ik dat besef ook te krijgen. Hoe lang hadden jullie eigenlijk iets. Misschien heb je dat wel geschreven maar dan heb ik dat even gemist.
Had het dit weekend heel sterk maar dan komt er een moment dat ik aan nr. 2 denk en dan vervaagt nr. 1. Had dit weekend ook een heel duidelijk beeld van nr. 2 en toch ook een beetje dat hij maar met een ding bezig is en dat is zijn eigen ego.
Op zich is daar niets mis mee, doen wij natuurlijk ook, maar onze gevoelens t.o.v. van de GM zijn toch dieper dan hun gevoelens voor ons. Daar ben ik inmiddels wel van overtuigd...
Had het dit weekend heel sterk maar dan komt er een moment dat ik aan nr. 2 denk en dan vervaagt nr. 1. Had dit weekend ook een heel duidelijk beeld van nr. 2 en toch ook een beetje dat hij maar met een ding bezig is en dat is zijn eigen ego.
Op zich is daar niets mis mee, doen wij natuurlijk ook, maar onze gevoelens t.o.v. van de GM zijn toch dieper dan hun gevoelens voor ons. Daar ben ik inmiddels wel van overtuigd...
dinsdag 15 mei 2007 om 17:09
Wij hebben 2.5 jaar iets met elkaar gehad, Yoaska. Hij heeft me veroverd en me alles gegeven wat ik op dat moment niet bij mijn nr.1 vond. Gedurende een half jaartje heeft hij mij volledig ingepakt en heb ik me de meest begeerlijke vrouw op aarde gevoeld. Terwijl hij ook toen, achteraf bezien, al heel veel commentaar op mij had, maar altijd alles in een grapje. En daarna is het begonnen, het niets van zich laten horen, mij eindeloos vaak beloven dat hij me 'zo' terug zou bellen om me vervolgens uren of een hele dag niet te bellen. Niet of pas heel laten reageren op sms-jes, en dan hele flauwe of melige berichten sturen. Afspraken afzeggen of melden dat het de komende tijd waarschijnlijk niet zou lukken. Of afspraken pas afzeggen als ik al uren op hem of een telefoontje zat te wachten. Dan sms-te ik 'waar blijf je?' en dan kreeg ik s'avonds doodleuk een bericht met alleen maar: niet gelukt! Ik heb hem zo vaak verweten dat hij wel eens wat attenter zou mogen zijn, dat er altijd wel een moment is waarop je wat van je kan laten horen. Dan zeurde ik...
Het was natuurlijk ook leuk, je houdt het geen 2.5 jaar vol als het alleen maar ellende is, maar de momenten dat het echt leuk was werden zorgvuldig door hem uitgezocht. Hij is ook iemand die altijd vecht tegen de wereld, heeft het gevoel dat er van hem door de wereld onmogelijke dingen gevraagd worden en ik was er altijd om hem weer op te peppen. Ik was er altijd om zijn enorme ego weer een beetje op te poetsen.. Ik ga lekker naar huis meiden, mezelf een beetje op poetsen!! Fijne avond, dikke kus en tot morgen.
PS: Ik had ook nooit last van schuldgevoelens Yoaska. Pas gedurende de laatste tijd waarin ik hem echt ging zien voor wat hij was ben ik me schuldig gaan voelen. Dat ik voor zo'n engerd mijn gezin in de waagschaal heb gesteld is denk ik waar ik op dit moment de meeste wroeging van heb, maar ja, zin heeft het niet. x
Het was natuurlijk ook leuk, je houdt het geen 2.5 jaar vol als het alleen maar ellende is, maar de momenten dat het echt leuk was werden zorgvuldig door hem uitgezocht. Hij is ook iemand die altijd vecht tegen de wereld, heeft het gevoel dat er van hem door de wereld onmogelijke dingen gevraagd worden en ik was er altijd om hem weer op te peppen. Ik was er altijd om zijn enorme ego weer een beetje op te poetsen.. Ik ga lekker naar huis meiden, mezelf een beetje op poetsen!! Fijne avond, dikke kus en tot morgen.
PS: Ik had ook nooit last van schuldgevoelens Yoaska. Pas gedurende de laatste tijd waarin ik hem echt ging zien voor wat hij was ben ik me schuldig gaan voelen. Dat ik voor zo'n engerd mijn gezin in de waagschaal heb gesteld is denk ik waar ik op dit moment de meeste wroeging van heb, maar ja, zin heeft het niet. x
dinsdag 15 mei 2007 om 18:24
@ Sanne: dat je dat 2.5 jaar hebt volgehouden, dat moet echt slopend geweest zijn. Ben jij ermee gestopt of hij? Heb je misschien wel geschreven, maar kon het niet terugvinden.
Het is iig fijn dat je een sterke achterban hebt en een lieve maY en dochter. Dan weet je waar je je energie in moet stoppen.
@ Yoaska: ik ben ook afgevallen sinds hij in mijn leven is. 3 jaar geleden al 10 kg en nu weer een paar kg sinds ik weer contact met hem heb. Het is soms zo erg dat ik echt niks kan eten. Dit vooral nadat ik weer een date met hem heb gehad en me afvraag of hij het wel leuk vond. Ook als ik bijv een sms heb gestuurd dan ben ik zo bang dat hij niet reageert (wat hij overigens wel altijd doet) dan krijg ik geen hap door mijn keel. Wat dat betreft heeft mijn nr 2 me nog nooit laten zitten.
Baal nu ook weer. Zou vanavond gaan sporten met een kleine kans om hem te zien. Maar mijn vriendin heeft afgezegd Wat erg dat je van elk moment dat je hem maar kunt zien al zo blij wordt. Ook al is de kans daarop maar klein. Elke strohalm grijp je aan. Zielig eigenlijk.
Liefs Leeuw
Het is iig fijn dat je een sterke achterban hebt en een lieve maY en dochter. Dan weet je waar je je energie in moet stoppen.
@ Yoaska: ik ben ook afgevallen sinds hij in mijn leven is. 3 jaar geleden al 10 kg en nu weer een paar kg sinds ik weer contact met hem heb. Het is soms zo erg dat ik echt niks kan eten. Dit vooral nadat ik weer een date met hem heb gehad en me afvraag of hij het wel leuk vond. Ook als ik bijv een sms heb gestuurd dan ben ik zo bang dat hij niet reageert (wat hij overigens wel altijd doet) dan krijg ik geen hap door mijn keel. Wat dat betreft heeft mijn nr 2 me nog nooit laten zitten.
Baal nu ook weer. Zou vanavond gaan sporten met een kleine kans om hem te zien. Maar mijn vriendin heeft afgezegd Wat erg dat je van elk moment dat je hem maar kunt zien al zo blij wordt. Ook al is de kans daarop maar klein. Elke strohalm grijp je aan. Zielig eigenlijk.
Liefs Leeuw
woensdag 16 mei 2007 om 00:27
Leeuw..even lachen hier ondanks alles...vertelde mijn nr 2 ook dat ik ging sporten met een hoopje dat hij me daar zou verrassen..ineens naast me zou staan..kreeg heel de avond geen smsje..reed terug..nog niet..grr...bleek op de bank in slaap te zijn gevallen en zijn vrouw had een vergadering..was alweer geirriteerd min of meer..vind spontaniteit, verrassen juist zo leuk..maak je meestal niet mee met een nr.2 helaas..maar goed ben weer gerust gesteld..
yoaska:mijn nr 1 en zijn nr2 hebben elkaar door mij via chatten en msn leren kennen..duurde paar weken..klikte idd..maar ze was beetje vaag over haar uiterlijk..toen we een avondje hadden afgesproken om daadwerkelijk van partners te ruilen hebben zij gelijk sex gehad die avond, maar meer door onwennigheid en het gevoel hebben dat het van ze verwacht werd..zij vond mijn nr1 leuk..mijn nr.1 haar niet helaas..klinkt gemeen maar hij schrok erg van haar figuur..fors..mollig..zeer gevuld t.o.g van mij..en wilde het niet nog eens meemaken voelde zich net een pornoacteur..moest wel lachen aan de ene kant maar aan de andere kant erg jammer natuurlijk..had leuk geweest..
Gekke is dat mijn nr.2 en ik toen dus niet veel verder zijn gekomen als kletsen..beetje klieren...vrijen..maar de echte sex lukte niet zo geweldig..maar voelde toch heerlijk..superavond
Tip met smsen yoaska..stel jezelf twee of drie momenten in op een dag..minder als nu in ieder geval..waarop je van jezelf een smsje mag sturen..hou je eraan..probeer klein beetje afstandelijk maar met dubbele boodschap over te komen..geheid dat hij geintresseerd raakt..een man wil nou eenmaal blijven veroveren..jagen..word niet te makkelijk in reageren..afspreken geef hem het gevoel dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is..hij moeite moet doen..hou klein beetje afstand..hoor je uiteindelijk nog het meest en geeft je zelf ook een beter gevoel..zelf ga ik nu veel sporten, motorrijden etc. als afleiding..niet teveel msnen..eigen leven...wat te vertellen..geeft je ook het gevoel dat je jezelf in de hand weet te houden..dat je evt.ook best zonder hem kunt..continu nieuwe mensen leert kennen..life goes on...with or without him..
truste allemaal..
yoaska:mijn nr 1 en zijn nr2 hebben elkaar door mij via chatten en msn leren kennen..duurde paar weken..klikte idd..maar ze was beetje vaag over haar uiterlijk..toen we een avondje hadden afgesproken om daadwerkelijk van partners te ruilen hebben zij gelijk sex gehad die avond, maar meer door onwennigheid en het gevoel hebben dat het van ze verwacht werd..zij vond mijn nr1 leuk..mijn nr.1 haar niet helaas..klinkt gemeen maar hij schrok erg van haar figuur..fors..mollig..zeer gevuld t.o.g van mij..en wilde het niet nog eens meemaken voelde zich net een pornoacteur..moest wel lachen aan de ene kant maar aan de andere kant erg jammer natuurlijk..had leuk geweest..
Gekke is dat mijn nr.2 en ik toen dus niet veel verder zijn gekomen als kletsen..beetje klieren...vrijen..maar de echte sex lukte niet zo geweldig..maar voelde toch heerlijk..superavond
Tip met smsen yoaska..stel jezelf twee of drie momenten in op een dag..minder als nu in ieder geval..waarop je van jezelf een smsje mag sturen..hou je eraan..probeer klein beetje afstandelijk maar met dubbele boodschap over te komen..geheid dat hij geintresseerd raakt..een man wil nou eenmaal blijven veroveren..jagen..word niet te makkelijk in reageren..afspreken geef hem het gevoel dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is..hij moeite moet doen..hou klein beetje afstand..hoor je uiteindelijk nog het meest en geeft je zelf ook een beter gevoel..zelf ga ik nu veel sporten, motorrijden etc. als afleiding..niet teveel msnen..eigen leven...wat te vertellen..geeft je ook het gevoel dat je jezelf in de hand weet te houden..dat je evt.ook best zonder hem kunt..continu nieuwe mensen leert kennen..life goes on...with or without him..
truste allemaal..
woensdag 16 mei 2007 om 00:31
woensdag 16 mei 2007 om 08:13
Goeiemorgen!
Hoi Yoas.. jaa nu in 2 maanden al 4 kilo.. heb hetzelfde..geen trek, krijg geen hap door mijn keel..verliefd gevoel
MIjn nummer 2 zit een weekje in het buitenland. we smsen, mailen bellen superveel en ik ga volgende week op vakantie.. betekend dat we alleen maandag hebben om elkaar eventueel te zien.. Ik wil hem dolgraag zien maar betekent wel een beetje oonhandig vunzen in de auto.. weinig tijd.. daarna normaal doen op het werk... ik twijfel nog.. aan de ene kant wil ik hem dolgraag nog even zien en vind ik het helemaal niet erg dat het waarschijnlijk uitloopt op een vluggertje in de auto. (sorry plat gezegd) aan de andere kant wil ik juist meer tijd hebben, ook lekker wat eten en niet zo gehaast... aah.. wat zal ik doen wel langsgaan en weten dat ik m dan misschien nog harder mis of niet omdat ik t ergens zo raar vind om echt alleen hiervoor naar het westen van het land te reizen om op hetzelfde kantoor als hem te werken puur en alleen om hem even te zien.
Fijne dag allemaal!!
Hoi Yoas.. jaa nu in 2 maanden al 4 kilo.. heb hetzelfde..geen trek, krijg geen hap door mijn keel..verliefd gevoel
MIjn nummer 2 zit een weekje in het buitenland. we smsen, mailen bellen superveel en ik ga volgende week op vakantie.. betekend dat we alleen maandag hebben om elkaar eventueel te zien.. Ik wil hem dolgraag zien maar betekent wel een beetje oonhandig vunzen in de auto.. weinig tijd.. daarna normaal doen op het werk... ik twijfel nog.. aan de ene kant wil ik hem dolgraag nog even zien en vind ik het helemaal niet erg dat het waarschijnlijk uitloopt op een vluggertje in de auto. (sorry plat gezegd) aan de andere kant wil ik juist meer tijd hebben, ook lekker wat eten en niet zo gehaast... aah.. wat zal ik doen wel langsgaan en weten dat ik m dan misschien nog harder mis of niet omdat ik t ergens zo raar vind om echt alleen hiervoor naar het westen van het land te reizen om op hetzelfde kantoor als hem te werken puur en alleen om hem even te zien.
Fijne dag allemaal!!
woensdag 16 mei 2007 om 09:52
Goedemorgen meiden.
@Leeuw,
2.5 jaar is inderdaad een hele tijd en dat geeft al aan dat er ook veel momenten zijn geweest waarop het leuk was. Het is uiteindelijk mijn beslissing geweest om te stoppen, maar daar heeft hij wel nog een schepje bovenop gedaan. Ik wilde hem een poosje niet zien, maar omdat hij mijn reden niet kan verdragen heeft hij ons meteen maar helemaal van de kaart geveegd. Uiteindelijk heeft hij me daarmee natuurlijk een grote dienst bewezen, maar dat wordt langzaam maar zeker pas in de volle omvang duidelijkt. Het is een beetje een lang verhaal, maar ik ga het zo samenhangend mogelijk opschrijven om jullie een beetje een idee te geven..
Toen wij iets met elkaar kregen was hij een paar maanden getrouwd, een jaar geleden zijn ze uit elkaar gegaan. Vanaf dat moment ben ik me een voorstelling gaan maken van hoe het zou zijn, hoe ik erop zou reageren, wanneer er iemand anders in zijn leven zou komen. Ik werd daar niet heel gelukkig van, maar heb mezelf voorgenomen om het te laten komen zoals het komt en me er pas echt druk over te maken als het zover zou zijn. Hij heeft altijd volgehouden dat hij zeker wist dat wij elkaar nooit zouden kwijtraken, dat het contact misschien een poosje iets minder zou zijn, maar dat wij altijd in elkaars leven zouden blijven.
Mijn thuis situatie is een tijdje een beetje rommelig geweest en de seks tussen mijn nr.1 heeft daardoor ook op een laag pitje gestaan. Wat nr.2 natuurlijk wel prima vond. De redenen dat ik er nu mee ben gestopt zijn dat het tussen mij en mijn nr.1 momenteel heel erg goed gaat. We maken veel tijd voor elkaar en ik zie hem weer helemaal opnieuw, bijna als door nieuwe ogen. Daarnaast is ook bij mij recentelijk het besef gekomen dat mijn nr.2 eigenlijk helemaal niet zo'n leuke man is, lang niet zo leuk in elk geval als hij zich wil doen laten voorkomen en dan is, hoe lastig het ook was, de conclusie snel getrokken.
Mijn nr.2 is bij alles wat hij is vooral heel erg jaloers en kan het niet verdragen om mij te zien, terwijl hij weet dat ik het thuis ook weer leuk heb. Toen ik dus zei dat ik 'ons' een poosje op een laag pitje wilde zetten omdat ik mijn thuis situatie een eerlijke kans wilde geven, heeft hij meteen besloten dat hij me nu helemaal nooit meer wil zien. Dat vind ik prima, het is wel zo rustig, maar ik ben me wel gaan realiseren (vannacht ineens) dat hij dus wel van mij heeft verwacht dat ik in de buurt bleef tijdens zijn ontdekkingsreis het vrijgezelle leven in, maar dat hij het niet kan opbrengen om van mij te horen dat het bij mij thuis eigenlijk heel goed gaat op dit moment. Hij kan het niet verdragen om mij te zien en te weten dat ik misschien ook thuis seks heb, maar verwacht dat van mij wel bij hem. Het is allemaal zo oneerlijk en ik heb het al die 2.5 jaar niet willen zien. Hij is zo manipulatief en meet met meer maten dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
Uiteindelijk is het beter zo, want ondanks dat ik hem nu langzaam maar zeker begin te zien voor wat hij is, ben ik ook bang voor wat ik misschien toch weer zou doen als ik hem zou zien. Hij is zo charmant en zo innemend, zoals ze in Engeland zeggen 'He can charm the birds right out of the trees'. Wat een verhaal zeg..
Ik ga even wat doen dames, ik word zelf niet vrolijk van mijn verhaal.
@Leeuw,
2.5 jaar is inderdaad een hele tijd en dat geeft al aan dat er ook veel momenten zijn geweest waarop het leuk was. Het is uiteindelijk mijn beslissing geweest om te stoppen, maar daar heeft hij wel nog een schepje bovenop gedaan. Ik wilde hem een poosje niet zien, maar omdat hij mijn reden niet kan verdragen heeft hij ons meteen maar helemaal van de kaart geveegd. Uiteindelijk heeft hij me daarmee natuurlijk een grote dienst bewezen, maar dat wordt langzaam maar zeker pas in de volle omvang duidelijkt. Het is een beetje een lang verhaal, maar ik ga het zo samenhangend mogelijk opschrijven om jullie een beetje een idee te geven..
Toen wij iets met elkaar kregen was hij een paar maanden getrouwd, een jaar geleden zijn ze uit elkaar gegaan. Vanaf dat moment ben ik me een voorstelling gaan maken van hoe het zou zijn, hoe ik erop zou reageren, wanneer er iemand anders in zijn leven zou komen. Ik werd daar niet heel gelukkig van, maar heb mezelf voorgenomen om het te laten komen zoals het komt en me er pas echt druk over te maken als het zover zou zijn. Hij heeft altijd volgehouden dat hij zeker wist dat wij elkaar nooit zouden kwijtraken, dat het contact misschien een poosje iets minder zou zijn, maar dat wij altijd in elkaars leven zouden blijven.
Mijn thuis situatie is een tijdje een beetje rommelig geweest en de seks tussen mijn nr.1 heeft daardoor ook op een laag pitje gestaan. Wat nr.2 natuurlijk wel prima vond. De redenen dat ik er nu mee ben gestopt zijn dat het tussen mij en mijn nr.1 momenteel heel erg goed gaat. We maken veel tijd voor elkaar en ik zie hem weer helemaal opnieuw, bijna als door nieuwe ogen. Daarnaast is ook bij mij recentelijk het besef gekomen dat mijn nr.2 eigenlijk helemaal niet zo'n leuke man is, lang niet zo leuk in elk geval als hij zich wil doen laten voorkomen en dan is, hoe lastig het ook was, de conclusie snel getrokken.
Mijn nr.2 is bij alles wat hij is vooral heel erg jaloers en kan het niet verdragen om mij te zien, terwijl hij weet dat ik het thuis ook weer leuk heb. Toen ik dus zei dat ik 'ons' een poosje op een laag pitje wilde zetten omdat ik mijn thuis situatie een eerlijke kans wilde geven, heeft hij meteen besloten dat hij me nu helemaal nooit meer wil zien. Dat vind ik prima, het is wel zo rustig, maar ik ben me wel gaan realiseren (vannacht ineens) dat hij dus wel van mij heeft verwacht dat ik in de buurt bleef tijdens zijn ontdekkingsreis het vrijgezelle leven in, maar dat hij het niet kan opbrengen om van mij te horen dat het bij mij thuis eigenlijk heel goed gaat op dit moment. Hij kan het niet verdragen om mij te zien en te weten dat ik misschien ook thuis seks heb, maar verwacht dat van mij wel bij hem. Het is allemaal zo oneerlijk en ik heb het al die 2.5 jaar niet willen zien. Hij is zo manipulatief en meet met meer maten dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
Uiteindelijk is het beter zo, want ondanks dat ik hem nu langzaam maar zeker begin te zien voor wat hij is, ben ik ook bang voor wat ik misschien toch weer zou doen als ik hem zou zien. Hij is zo charmant en zo innemend, zoals ze in Engeland zeggen 'He can charm the birds right out of the trees'. Wat een verhaal zeg..
Ik ga even wat doen dames, ik word zelf niet vrolijk van mijn verhaal.
woensdag 16 mei 2007 om 13:27
*;Sanne,
Ik vind je juist nu heel sterk overkomen, hoe lang is het geleden dat je het met nr2 gestopt bent???
Ben blij dat je dit allemaal vertelt, je zei ook een keer dat hij 'opmerkingen' over je maakte 'in een grapje', wilde hij dat je bepaalde dingen veranderde aan jezelf??? of kreeg je aanmerkingen?
Het helpt anderen ook om jouw verhaal te lezen , herken er soms ook wat dingen in, het is fijn dat je er nu op deze manier tegen aan kan kijken, dat helpt juist om het achter je te laten, toch.
En heerlijk voor je dat het met nr1 weer goed gaat, dat zal hier niet meer gebeuren, denk zelfs dat mijn nr2 gewoon weer op de oude voet verderwil, nou hou ik het rustig, rust en ruimte, dat wou hij tenslotte,
groetjes Anna
Ik vind je juist nu heel sterk overkomen, hoe lang is het geleden dat je het met nr2 gestopt bent???
Ben blij dat je dit allemaal vertelt, je zei ook een keer dat hij 'opmerkingen' over je maakte 'in een grapje', wilde hij dat je bepaalde dingen veranderde aan jezelf??? of kreeg je aanmerkingen?
Het helpt anderen ook om jouw verhaal te lezen , herken er soms ook wat dingen in, het is fijn dat je er nu op deze manier tegen aan kan kijken, dat helpt juist om het achter je te laten, toch.
En heerlijk voor je dat het met nr1 weer goed gaat, dat zal hier niet meer gebeuren, denk zelfs dat mijn nr2 gewoon weer op de oude voet verderwil, nou hou ik het rustig, rust en ruimte, dat wou hij tenslotte,
groetjes Anna
woensdag 16 mei 2007 om 14:01
Hoi Anaianai,
Hij maakte altijd overal een grapje van, maar ondertussen zei hij hele kwetsende dingen. Hij had gewoon altijd overal commentaar op. Op mijn vriendinnen, mijn kleding keuze, de manier waarop ik met mijn dochter omga en ga zo maar door. Als ik hem vertelde dat ik de hele middag in de keuken had gestaan omdat ik zelf brood had gebakken, pastadeeg had gemaakt of verzin maar iets anders, was zijn reactie standaard: Jij hebt echt tijd over he? Zorg toch eens dat je een leven krijgt!
Mijn rokken waren te kort, aan al mijn vriendinnen zat een steekje los en ik kon niet koken. Ik heb me zo uitgesloofd voor die man en hij zei op het laatst alleen nog maar leuke dingen tegen me als ik me terug trok.
Ik heb er begin maart een eind aan gemaakt, maar we hebben daarna nog wel heel sporadisch contact met elkaar gehad. Sinds vorige week is dat helemaal over. Het gaat goed in mijn thuis situatie en dat trekt zijn ego niet, want hij wil horen dat ik in een hoekje om hem zit te huilen. Ik ben hem dankbaar voor zijn beslissing, het is een stuk rustiger zo.
Het is fijn om het hier allemaal op te schrijven, ik heb zoveel opgekropt de afgelopen paar jaar.
Sanne
Hij maakte altijd overal een grapje van, maar ondertussen zei hij hele kwetsende dingen. Hij had gewoon altijd overal commentaar op. Op mijn vriendinnen, mijn kleding keuze, de manier waarop ik met mijn dochter omga en ga zo maar door. Als ik hem vertelde dat ik de hele middag in de keuken had gestaan omdat ik zelf brood had gebakken, pastadeeg had gemaakt of verzin maar iets anders, was zijn reactie standaard: Jij hebt echt tijd over he? Zorg toch eens dat je een leven krijgt!
Mijn rokken waren te kort, aan al mijn vriendinnen zat een steekje los en ik kon niet koken. Ik heb me zo uitgesloofd voor die man en hij zei op het laatst alleen nog maar leuke dingen tegen me als ik me terug trok.
Ik heb er begin maart een eind aan gemaakt, maar we hebben daarna nog wel heel sporadisch contact met elkaar gehad. Sinds vorige week is dat helemaal over. Het gaat goed in mijn thuis situatie en dat trekt zijn ego niet, want hij wil horen dat ik in een hoekje om hem zit te huilen. Ik ben hem dankbaar voor zijn beslissing, het is een stuk rustiger zo.
Het is fijn om het hier allemaal op te schrijven, ik heb zoveel opgekropt de afgelopen paar jaar.
Sanne
woensdag 16 mei 2007 om 14:59
Sanne, ja, dat weet ik zeker, ik weet zeker dat ik zijn grote liefde NIET ben, ik weet nu hoe fijn het is als iemand je helemaal leuk vind, van binnen en van buiten, mijn nr2 weet meer van mij dan mijn nr1 waar ik al 20 jaar mee ben!
Voor hem ben ik gewoon, heel gewoon, ik mag blij zijn dat ik hem heb, dat heb ik ook jarenlang geloofd, en was blij zoals jij zei met iedere 'aai'', bleef kwispelend naar hem toegaan, ook als ik weer eens verbaal de volle laag had gekregen, sinds ik nr2 ken, ben ik sterker en kan beter met nr1 omgaan, het gekke is dat hij nu ineens 'liever' word, maar dat is te laat voor mij, voor de schijn lijkt alles geweldig, al zou je het mijn nr1 vragen, gaat alles te gek,
maar mijn hart ligt bij nr2, dat is hetzelfde als mijn nr2 met zijn nr1, dus we kunnen nog wel een paar jaar blijven 'hangen', en die op en aanmerkingen van jouw nr2, fijn dat je dat nu allemaal inziet, je zal dat eerst weggestopt hebben, snap dat wel, blijf vooral van je afschrijven, merk zelf dat het mij ook helpt , want jemig wat heb ik in verdriet gezeten, was echt bang dat nr2 mij gedumpt had toen dat hij die 'pauze' voorstelde een half jaar geleden,
Voor hem ben ik gewoon, heel gewoon, ik mag blij zijn dat ik hem heb, dat heb ik ook jarenlang geloofd, en was blij zoals jij zei met iedere 'aai'', bleef kwispelend naar hem toegaan, ook als ik weer eens verbaal de volle laag had gekregen, sinds ik nr2 ken, ben ik sterker en kan beter met nr1 omgaan, het gekke is dat hij nu ineens 'liever' word, maar dat is te laat voor mij, voor de schijn lijkt alles geweldig, al zou je het mijn nr1 vragen, gaat alles te gek,
maar mijn hart ligt bij nr2, dat is hetzelfde als mijn nr2 met zijn nr1, dus we kunnen nog wel een paar jaar blijven 'hangen', en die op en aanmerkingen van jouw nr2, fijn dat je dat nu allemaal inziet, je zal dat eerst weggestopt hebben, snap dat wel, blijf vooral van je afschrijven, merk zelf dat het mij ook helpt , want jemig wat heb ik in verdriet gezeten, was echt bang dat nr2 mij gedumpt had toen dat hij die 'pauze' voorstelde een half jaar geleden,
woensdag 16 mei 2007 om 15:07
woensdag 16 mei 2007 om 15:44
Zo heb nu even een moment om te reageren.
@ Sanne, heb je er ooit aan gedacht om je man te verlaten voor jouw nr 2. Ik las in een posting van je dat hij nu een jaar geleden gescheiden is. Wilde hij met jouw verder als dit mogelijk was of is daar nooit sprake van geweest?
@ Anna moeilijk hoor wat je door moet maken. Ik kan me voorstellen dat veel mensen je voor gek verklaren door op hem te wachten, maar ik kan met het wel voorstellen. Vooral als het gevoel zo diep zit.
In mijn geval heb ik gewoon een fantastische nr 1, waar ik al 13 jaar mee samen ben, vanaf mijn 17e. Ik denk wel eens: was ik hem maar later tegengekomen, dan had ik eerst nog even wat wilde jaartjes kunnen hebben. Heb soms het gevoel dat ik nu nog iets moet inhalen of zo.
Sterkte weer voor allemaal.
liefs
@ Sanne, heb je er ooit aan gedacht om je man te verlaten voor jouw nr 2. Ik las in een posting van je dat hij nu een jaar geleden gescheiden is. Wilde hij met jouw verder als dit mogelijk was of is daar nooit sprake van geweest?
@ Anna moeilijk hoor wat je door moet maken. Ik kan me voorstellen dat veel mensen je voor gek verklaren door op hem te wachten, maar ik kan met het wel voorstellen. Vooral als het gevoel zo diep zit.
In mijn geval heb ik gewoon een fantastische nr 1, waar ik al 13 jaar mee samen ben, vanaf mijn 17e. Ik denk wel eens: was ik hem maar later tegengekomen, dan had ik eerst nog even wat wilde jaartjes kunnen hebben. Heb soms het gevoel dat ik nu nog iets moet inhalen of zo.
Sterkte weer voor allemaal.
liefs
donderdag 17 mei 2007 om 05:13
Ladies,
Lees al een paar maanden mee en toch maar besloten om ook van me af te gaan schrijven aangezien ik het verder met niemand wil delen omdat ik veels te bang ben dat het uiteindelijk uitkomt en er veel mensen verdriet zullen hebben... Heb sinds een maand of twee een nr. 2 en weet nog even niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan en ben er ook nog steeds niet helemaal uit of ik er verder mee moet gaan en of het nou eigenlijk wel een nummer 2 is. Heb er naar mijn idee op dit moment een beetje een puinbak van gemaakt (vandaar de naam). Ben al 6 jaar samen met m'n vriendje, m'n nr 1. Zou hem absoluut niet willen missen en hou heel veel van hem, hebben een prima leven samen, etc,etc, etc,,,,,
En dan toch verliefd worden op een ander. Op zich niets mis mee, behalve dan dat het opeens onverwachts werd beantwoord, wat ik weer helemaal niet had verwacht.....
M'n nummer 2 ken ik via werk. Hebben een tijd veel samengewerkt en hij is uiteraard getrouwd en heeft drie kinderen.... Op een bedrijfsfeestje ging het mis,,,, Ik iets te veel gedronken, hij iets te veel gedronken en ik durf dan toch iets meer dan normaal, dus flirten..... En dat werd beantwoord (ging ook wat makkelijker omdat hij via bedrijf aan de andere kant van het land aan de slag zou gaan, dus hadden allebei het idee dat het toch niet zoveel kwaad kon, aangezien we elkaar toch niet meer zouden zien hierna (behalve eventueel heel sporadisch voor een training ofzo). Verder die avond helemaal niets gebeurd want er waren allemaal collega's bij. Daarna dacht ik zal wel los lopen.....
Maar nee, hij begon met mailen en ik terug mailen.... Nog dezelfde week lag ik bij hem in bed.... Onwijze lekkere sex gehad en voelde me ook eigenlijk helemaal niet zo schuldig tegenover nr 1, waarvan ik nou eigenlijk nog steeds niet weet of dat nou eigenlijk niet heel erg is....
Situatie is nu dat hij een paar honderd km verderop zit, we elke dag mailen (lekkere ranzige mail, maar ook ongeveer alles wat me meemaken), maar kunnen elkaar dus zo goed als nooit zien..... Plus dat ik over m'n oren verliefd op hem ben en nog niet zo goed weet hoe ik hier mee om moet gaan.... Weet wel zeker dat ik nr 1 niet kwijt wil en dat een leven samen zijn met nr 2 ook niet echt een optie is..... Worstel nu een beetje met de vraag doorgaan met twee liefdes en genieten van de spaarzame moment die ik met nr 2 kan doormaken. Of nu gewoon verstandig zijn, al het contact verbreken, zorgen dat m'n verliefdheid weer over gaat en al m'n aandacht weer op m'n nr. 1 richting?
Met andere woorden dames vind het knap hoe jullie hier mee om gaan en sorry dat ik nog even niet op jullie verhalen heb gereageerd, maar ben even heel erg blij dat ik dit van me af heb mogen schrijven.... Alle tips van jullie zijn meer dan welkom aangezien vele van jullie hier al iets langer mee om moeten gaan dan ik..... Hihihi, ben eigenlijk nog zo groen als gras met m'n twee maandjes....
Excuses ook dat het een beetje lang verhaal is geworden....
Liefs
Lees al een paar maanden mee en toch maar besloten om ook van me af te gaan schrijven aangezien ik het verder met niemand wil delen omdat ik veels te bang ben dat het uiteindelijk uitkomt en er veel mensen verdriet zullen hebben... Heb sinds een maand of twee een nr. 2 en weet nog even niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan en ben er ook nog steeds niet helemaal uit of ik er verder mee moet gaan en of het nou eigenlijk wel een nummer 2 is. Heb er naar mijn idee op dit moment een beetje een puinbak van gemaakt (vandaar de naam). Ben al 6 jaar samen met m'n vriendje, m'n nr 1. Zou hem absoluut niet willen missen en hou heel veel van hem, hebben een prima leven samen, etc,etc, etc,,,,,
En dan toch verliefd worden op een ander. Op zich niets mis mee, behalve dan dat het opeens onverwachts werd beantwoord, wat ik weer helemaal niet had verwacht.....
M'n nummer 2 ken ik via werk. Hebben een tijd veel samengewerkt en hij is uiteraard getrouwd en heeft drie kinderen.... Op een bedrijfsfeestje ging het mis,,,, Ik iets te veel gedronken, hij iets te veel gedronken en ik durf dan toch iets meer dan normaal, dus flirten..... En dat werd beantwoord (ging ook wat makkelijker omdat hij via bedrijf aan de andere kant van het land aan de slag zou gaan, dus hadden allebei het idee dat het toch niet zoveel kwaad kon, aangezien we elkaar toch niet meer zouden zien hierna (behalve eventueel heel sporadisch voor een training ofzo). Verder die avond helemaal niets gebeurd want er waren allemaal collega's bij. Daarna dacht ik zal wel los lopen.....
Maar nee, hij begon met mailen en ik terug mailen.... Nog dezelfde week lag ik bij hem in bed.... Onwijze lekkere sex gehad en voelde me ook eigenlijk helemaal niet zo schuldig tegenover nr 1, waarvan ik nou eigenlijk nog steeds niet weet of dat nou eigenlijk niet heel erg is....
Situatie is nu dat hij een paar honderd km verderop zit, we elke dag mailen (lekkere ranzige mail, maar ook ongeveer alles wat me meemaken), maar kunnen elkaar dus zo goed als nooit zien..... Plus dat ik over m'n oren verliefd op hem ben en nog niet zo goed weet hoe ik hier mee om moet gaan.... Weet wel zeker dat ik nr 1 niet kwijt wil en dat een leven samen zijn met nr 2 ook niet echt een optie is..... Worstel nu een beetje met de vraag doorgaan met twee liefdes en genieten van de spaarzame moment die ik met nr 2 kan doormaken. Of nu gewoon verstandig zijn, al het contact verbreken, zorgen dat m'n verliefdheid weer over gaat en al m'n aandacht weer op m'n nr. 1 richting?
Met andere woorden dames vind het knap hoe jullie hier mee om gaan en sorry dat ik nog even niet op jullie verhalen heb gereageerd, maar ben even heel erg blij dat ik dit van me af heb mogen schrijven.... Alle tips van jullie zijn meer dan welkom aangezien vele van jullie hier al iets langer mee om moeten gaan dan ik..... Hihihi, ben eigenlijk nog zo groen als gras met m'n twee maandjes....
Excuses ook dat het een beetje lang verhaal is geworden....
Liefs
donderdag 17 mei 2007 om 08:00
Goedemorgen dames....
@Puinbakje welkom! Tja, het advies is uiteraard STOPPEN! Waar een aantal van ons al maanden mee bezig zijn maar wat niet echt schijnt te lukken. Moeilijk he, al die dubbele gevoelens en het idee dat je gevoel je in een sneltreinvaart meeneemt. Probeer je verstand er bij te houden en ook het heft in handen, dat is het enige advies dat ik je kan geven. Door je niet te afhankelijk op te stellen hou je je eigen leven...
@Honeybee, klopt wat je zegt. Telefoon uitzetten heeft overigens bij hem geen zin want we bellen eigenijk nooit, het is alleen maar sms wat de klok slaat. Heb gisteren al heel bewust vele uren later gereageerd en 's avonds heb ik hem vaak uitstaan waardoor hij ook later een reactie van mij ontvangt. Maar in mijn geval heb ik dus wel het heft uit handen gegeven, gewoon om maar alles te kunnen krijgen wat hij kan bieden. Terwijl soms nee zeggen een gunstiger effect heeft.
Ik merk inderdaad dat als ik genoeg afleiding voor mezelf heb, ik veel minder met hem bezig ben.
@Sanne, je klinkt heel opgeruimd in je postings richting jouw nr. 1! Leuk hoor, dat je huwelijk waarschijnlijk lekker gaat.
Ik heb een periode gehad dat ik nr. 1 niet kon luchten of zien. Gelukkig is dat nu wel over en is er misschien ook nog bij ons dat vonkje. Hij is een schat maar waarom kan ik van hem niet accepteren wat ik van nr. 2 krijg: intimiteit. Dat is toch eigenlijk raar? Sex met nr. 1 staat al jaren onderaan maar met nr. 2 pfffffff...
Voor de rest steekt hij qua karakter met kop en schouders boven nr. 2 uit. Hoewel ik wel weer veel respect voor nr. 2 heb omdat hij zo heerlijk actief en bijna jongensachtig enthousiast is in alles is. Mijn nr. 1 heeft dat niet zo ;)
@Puinbakje welkom! Tja, het advies is uiteraard STOPPEN! Waar een aantal van ons al maanden mee bezig zijn maar wat niet echt schijnt te lukken. Moeilijk he, al die dubbele gevoelens en het idee dat je gevoel je in een sneltreinvaart meeneemt. Probeer je verstand er bij te houden en ook het heft in handen, dat is het enige advies dat ik je kan geven. Door je niet te afhankelijk op te stellen hou je je eigen leven...
@Honeybee, klopt wat je zegt. Telefoon uitzetten heeft overigens bij hem geen zin want we bellen eigenijk nooit, het is alleen maar sms wat de klok slaat. Heb gisteren al heel bewust vele uren later gereageerd en 's avonds heb ik hem vaak uitstaan waardoor hij ook later een reactie van mij ontvangt. Maar in mijn geval heb ik dus wel het heft uit handen gegeven, gewoon om maar alles te kunnen krijgen wat hij kan bieden. Terwijl soms nee zeggen een gunstiger effect heeft.
Ik merk inderdaad dat als ik genoeg afleiding voor mezelf heb, ik veel minder met hem bezig ben.
@Sanne, je klinkt heel opgeruimd in je postings richting jouw nr. 1! Leuk hoor, dat je huwelijk waarschijnlijk lekker gaat.
Ik heb een periode gehad dat ik nr. 1 niet kon luchten of zien. Gelukkig is dat nu wel over en is er misschien ook nog bij ons dat vonkje. Hij is een schat maar waarom kan ik van hem niet accepteren wat ik van nr. 2 krijg: intimiteit. Dat is toch eigenlijk raar? Sex met nr. 1 staat al jaren onderaan maar met nr. 2 pfffffff...
Voor de rest steekt hij qua karakter met kop en schouders boven nr. 2 uit. Hoewel ik wel weer veel respect voor nr. 2 heb omdat hij zo heerlijk actief en bijna jongensachtig enthousiast is in alles is. Mijn nr. 1 heeft dat niet zo ;)
donderdag 17 mei 2007 om 12:01
goedemorgen of bijna middag
@ Puinbakje: Ben het helemaal met Yoaska eens. Maar het is makkelijk om advies te geven, omdat we weten dat hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt om ermee te stoppen.
@ Yoaska: is het juist ook niet zo dat we in nr 2 vinden wat onze nr 1 niet heeft. Dit kunnen natuurlijk ook minder leuke dingen zijn.
Mijn nr 2 is zo spannend. Hij kan met zo'n blik naar me kijken, pfff. Dat is vooral spannend als er andere mensen bij zijn.
Nog even over dat schuldgevoel. Ik heb dat soms wel en soms niet. Wat ik wel erg vind is dat ik ook lieg tegenover mijn beste vriendin. Ik zie mijn nr 2 soms als zij er bij is, maar zij heeft dus geen idee hoe of wat. Ze weet alleen dat ik 3 jaar geleden verliefd op hem was en hij op mij. Op dat soort momenten voel ik me echt schuldig.
Ga nu lekker genieten van mijn vrije dagje. Tot later.
@ Puinbakje: Ben het helemaal met Yoaska eens. Maar het is makkelijk om advies te geven, omdat we weten dat hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt om ermee te stoppen.
@ Yoaska: is het juist ook niet zo dat we in nr 2 vinden wat onze nr 1 niet heeft. Dit kunnen natuurlijk ook minder leuke dingen zijn.
Mijn nr 2 is zo spannend. Hij kan met zo'n blik naar me kijken, pfff. Dat is vooral spannend als er andere mensen bij zijn.
Nog even over dat schuldgevoel. Ik heb dat soms wel en soms niet. Wat ik wel erg vind is dat ik ook lieg tegenover mijn beste vriendin. Ik zie mijn nr 2 soms als zij er bij is, maar zij heeft dus geen idee hoe of wat. Ze weet alleen dat ik 3 jaar geleden verliefd op hem was en hij op mij. Op dat soort momenten voel ik me echt schuldig.
Ga nu lekker genieten van mijn vrije dagje. Tot later.
donderdag 17 mei 2007 om 14:11
@Leeuw, ja dat is een lullig gevoel, dat je het idee hebt dat je je vriendin in de maling loopt te nemen. Heb je een reden om het haar nu niet te vertellen?
Lijkt me overigens wel spannend om nr. 2 te zien waar anderen bij zijn. En dan een beetje ongegeneerd flirten... heb ik nog niet meegemaakt...
Heb een beetje een dipje vandaag. Gisteravond veel contact gehad en nu weer geheel stil. Ben me er inmiddels ook van bewust dat dat de dip veroorzaakt: hij denkt niet aan mij terwijl ik wel aan hem denk: het pijnlijke besef dat er op dat moment dus andere dingen spelen (gezin, vrouw etc) die voor hem belangrijker zijn.
Iemand schreef laatst dat het niet sturen van smsjes niets zegt of hij wel of niet aan mij denkt, hijzelf stuurde me dat laatst ook. Maar daar geloof ik eerlijk gezegd niet zo in. Tenzij er natuurlijk niet echt een gelegenheid is om te smsen maar... het lukt mij ook altijd. Ik maak er wel tijd voor.
Maar goed, heb een hoop gedaan en dus genoeg afleiding maar tussen de bedrijven door blijft het moeilijk om hem even op een zijspoor te zetten.
Fijne dag allemaal!
X Yoaska
Lijkt me overigens wel spannend om nr. 2 te zien waar anderen bij zijn. En dan een beetje ongegeneerd flirten... heb ik nog niet meegemaakt...
Heb een beetje een dipje vandaag. Gisteravond veel contact gehad en nu weer geheel stil. Ben me er inmiddels ook van bewust dat dat de dip veroorzaakt: hij denkt niet aan mij terwijl ik wel aan hem denk: het pijnlijke besef dat er op dat moment dus andere dingen spelen (gezin, vrouw etc) die voor hem belangrijker zijn.
Iemand schreef laatst dat het niet sturen van smsjes niets zegt of hij wel of niet aan mij denkt, hijzelf stuurde me dat laatst ook. Maar daar geloof ik eerlijk gezegd niet zo in. Tenzij er natuurlijk niet echt een gelegenheid is om te smsen maar... het lukt mij ook altijd. Ik maak er wel tijd voor.
Maar goed, heb een hoop gedaan en dus genoeg afleiding maar tussen de bedrijven door blijft het moeilijk om hem even op een zijspoor te zetten.
Fijne dag allemaal!
X Yoaska
