Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
woensdag 18 juli 2007 om 15:32
Hoi allemaal,
Ik ben een hele tijd weggeweest maar ben wel mee blijven lezen en heb jullie in gedachten allemaal een *; gewenst!
Bij mij is er inmiddels veel gebeurd. Na mijn vakantie met mijn nr. 1 heb ik uiteindelijk besloten er een punt achter te zetten. We zijn nu 2 weken verder en voor mij is het ergste verdriet over. Klinkt snel maar ik was in mijn hoofd en gevoel al zo lang klaar met die relatie. Ik wilde bij hem blijven om het huis, de hond, onze vrienden etc.etc. maar ben steeds meer gaan inzien dat er toch echt een hele stevige basis moet zijn om verder te kunnen. Nooit meer sex of eens lekker samen zijn gaat je steeds meer opbreken. Natuurlijk ben ik ook verliefd geworden op een nr.2 maar die heb ik de afgelopen weken echt uit mijn gedachten gezet. Ik ben blij met mijn beslissing al moet ik natuurlijk nog door een hoop dingen heen, al zijn die voornamenlijk praktisch.
Twee dagen gelden ben ik mijn nr.2 op het werk tegen gekomen en ondanks de stilte tussen ons voelde het meteen weer goed. We hebben eerst als collega's gepraat maar na afloop nog ruim 2 (!!) uur zitten bellen. Het voelde zo goed! Vanavond ga ik wat met hem drinken. Ik doe dit wel in de stad waar hij woont want ik wil echt niet dat mijn nr.1 of bekende me zo snel al met iemand anders zien. Het voelt nu wel dubbel voor mij. Ik ben net weg bij mijn nr.1 en wil niet meteen in mijn volgende relatie springen maar het voelt wel heel goed met nr.2... Ik zie wel hoe het vanavond gaat, als die gevoelens er allemaal nog zijn kan ik er denk ik toch niet zoveel aan doen...
Wou het even met jullie delen al is het voor mij nu niet meer zo'n groot probleem omdat nr.1 uit de picture is, het voelt nog wel dubbel allemaal..
Ik ben een hele tijd weggeweest maar ben wel mee blijven lezen en heb jullie in gedachten allemaal een *; gewenst!
Bij mij is er inmiddels veel gebeurd. Na mijn vakantie met mijn nr. 1 heb ik uiteindelijk besloten er een punt achter te zetten. We zijn nu 2 weken verder en voor mij is het ergste verdriet over. Klinkt snel maar ik was in mijn hoofd en gevoel al zo lang klaar met die relatie. Ik wilde bij hem blijven om het huis, de hond, onze vrienden etc.etc. maar ben steeds meer gaan inzien dat er toch echt een hele stevige basis moet zijn om verder te kunnen. Nooit meer sex of eens lekker samen zijn gaat je steeds meer opbreken. Natuurlijk ben ik ook verliefd geworden op een nr.2 maar die heb ik de afgelopen weken echt uit mijn gedachten gezet. Ik ben blij met mijn beslissing al moet ik natuurlijk nog door een hoop dingen heen, al zijn die voornamenlijk praktisch.
Twee dagen gelden ben ik mijn nr.2 op het werk tegen gekomen en ondanks de stilte tussen ons voelde het meteen weer goed. We hebben eerst als collega's gepraat maar na afloop nog ruim 2 (!!) uur zitten bellen. Het voelde zo goed! Vanavond ga ik wat met hem drinken. Ik doe dit wel in de stad waar hij woont want ik wil echt niet dat mijn nr.1 of bekende me zo snel al met iemand anders zien. Het voelt nu wel dubbel voor mij. Ik ben net weg bij mijn nr.1 en wil niet meteen in mijn volgende relatie springen maar het voelt wel heel goed met nr.2... Ik zie wel hoe het vanavond gaat, als die gevoelens er allemaal nog zijn kan ik er denk ik toch niet zoveel aan doen...
Wou het even met jullie delen al is het voor mij nu niet meer zo'n groot probleem omdat nr.1 uit de picture is, het voelt nog wel dubbel allemaal..
woensdag 18 juli 2007 om 17:35
woensdag 18 juli 2007 om 21:25
Nou, hier ben ik weer.........heb hem net gesproken...
Hij was aan het oppassen en kwam net ff online. Kon het niet nalaten en heb hem aangesproken..
Hij had veel mailtjes te bekijken zei die..en ik zei niks van mij dit x..
Hij had ze bekeken en zei na een tijdje nee...
En toen zei ik en ook geen smsjes......lekker rustig voor je zei ik....
Hij zei...juuh dat wel.......
Ik had hem gisteren en vandaag niet gsmst nl:) dus ik dacht zeg verder niets meer....
Op een gegeven moment vraagt ie uit zichzelf of ik nog wat beleefd had:D ik dus vertellen en hij vertelde dat ie had gewerkt en ontslag had genomen..
Op een gegeven moment had ik het over mijn zusje en dat die wegging enzo en dat ik haar zou missen..dat we een bijzondere band hebben en dat zij van mijn gezicht af kan lezen wat ik vind of voel voor iemand:) plotseling is die moe en gaat ie pitten op de bank daar..
Jajaja, het woordje gevoelens komt weer naar boven he..weet niet meer wat ik der mee moet.
Stuurde zondag een berichtje dat hopenlijk niet alle smsjes voor mij waren en of zijn broer al terug was?? o ja en dat ik minder zou gaan smsen..
Wat zegt ie........geen idee..
En toen ik hem aansprak zei die gelijk hoi terug:) had het idee dat hij erop zat te wachten dat ik wat zei ofzo..
maar men, ben helemaal hyper.........weet niet wat ie van me vind en voelt...
heb alle nare eigenschappen, ranzige trekjes etc al gehoord maar mijn hart blijft op hol slaan als ik hem zie.
Wat zegt dit allemaal..
Zou die me leuk vinden zoals ik hem? Sommigen zeggen van wel...
Hij was aan het oppassen en kwam net ff online. Kon het niet nalaten en heb hem aangesproken..
Hij had veel mailtjes te bekijken zei die..en ik zei niks van mij dit x..
Hij had ze bekeken en zei na een tijdje nee...
En toen zei ik en ook geen smsjes......lekker rustig voor je zei ik....
Hij zei...juuh dat wel.......
Ik had hem gisteren en vandaag niet gsmst nl:) dus ik dacht zeg verder niets meer....
Op een gegeven moment vraagt ie uit zichzelf of ik nog wat beleefd had:D ik dus vertellen en hij vertelde dat ie had gewerkt en ontslag had genomen..
Op een gegeven moment had ik het over mijn zusje en dat die wegging enzo en dat ik haar zou missen..dat we een bijzondere band hebben en dat zij van mijn gezicht af kan lezen wat ik vind of voel voor iemand:) plotseling is die moe en gaat ie pitten op de bank daar..
Jajaja, het woordje gevoelens komt weer naar boven he..weet niet meer wat ik der mee moet.
Stuurde zondag een berichtje dat hopenlijk niet alle smsjes voor mij waren en of zijn broer al terug was?? o ja en dat ik minder zou gaan smsen..
Wat zegt ie........geen idee..
En toen ik hem aansprak zei die gelijk hoi terug:) had het idee dat hij erop zat te wachten dat ik wat zei ofzo..
maar men, ben helemaal hyper.........weet niet wat ie van me vind en voelt...
heb alle nare eigenschappen, ranzige trekjes etc al gehoord maar mijn hart blijft op hol slaan als ik hem zie.
Wat zegt dit allemaal..
Zou die me leuk vinden zoals ik hem? Sommigen zeggen van wel...
woensdag 18 juli 2007 om 21:25
nou ben er ook weer en hoe
vanmiddag de vrouw van mijn nr 2 gesproken [wij zijn een vrienden groep]
ze is zwanger van de tweede
ze weet het pas sinds gisteren en alleen ik weet het.
de anderen vertelt ze het pas over een maand.
nr 2 weet niet dat ik het weet
vanmorgen smste hij nog met xxx jes enzo
wat moet ik daar nu mee?
wij waren echt niet van plan er samen vandoor te gaan ofzo
maar we hebben al een jaar iets met elkaar.
en dan nu dit
ik voel me echt k...
natuurlijk ga ik er mee stoppen , dit gaat echt te ver
maar o wat is dat moeilijk
hij heeft er nog niets over gezegd tegen mij
, daar zal die ook nog wel mee wachten
maar hoe denken mannen dan ?
heb het idee dat hij echt niet uit zichzelf ga stoppen met mij.
bedankt dat ik dit even kwijt kan
ben verdrietig maarja dat is het risico
vanmiddag de vrouw van mijn nr 2 gesproken [wij zijn een vrienden groep]
ze is zwanger van de tweede
ze weet het pas sinds gisteren en alleen ik weet het.
de anderen vertelt ze het pas over een maand.
nr 2 weet niet dat ik het weet
vanmorgen smste hij nog met xxx jes enzo
wat moet ik daar nu mee?
wij waren echt niet van plan er samen vandoor te gaan ofzo
maar we hebben al een jaar iets met elkaar.
en dan nu dit
ik voel me echt k...
natuurlijk ga ik er mee stoppen , dit gaat echt te ver
maar o wat is dat moeilijk
hij heeft er nog niets over gezegd tegen mij
, daar zal die ook nog wel mee wachten
maar hoe denken mannen dan ?
heb het idee dat hij echt niet uit zichzelf ga stoppen met mij.
bedankt dat ik dit even kwijt kan
ben verdrietig maarja dat is het risico
woensdag 18 juli 2007 om 21:45
Marieke, wat een toestand zeg. Kan me voorstellen dat je daar een behoorlijk rotgevoel bij hebt. Doen alsof jij het voor hem bent maar intussen wel z'n vriendin zwanger maken. Je vraagt je dan toch af in hoeverre deze man eerlijk is (of kunnen wij dat juist niet van een ander verlangen), want je "neemt" toch niet lichtzinnig een kind. Het lijkt mij nu een moeilijke zaak om met hem verder te gaan, toch? Heb je het je nr. 1 verteld? Die goeierd gaat je vast troosten. Sterkte meid, want ik kan me voorstellen dat dit een grote schok is.
Daantje98: hoe reageerde nr. 1? En waar woon je nu dan? Hoe voelt het om legaal met nr. 2 af te kunnen spreken, d.w.z. zonder dat je schuldgevoelens hoeft te hebben? Ben benieuwd of je met hem verder gaat. Jij ook veel sterkte, want er komt vast nog veel op je af.
Gisteren was ik met 2 vriendinnen die ik iets heb verteld over hoe ik tegen m'n huwelijk aankijk (broertje-zusje) zonder trouwens over nr. 2 te vertellen. Toen vroeg een van hen of ik soms verliefd was op een ander. Heb dat maar ontkend, want lijkt me niet goed dat nog meer mensen van nr. 2 weten. Intussen nog steeds in de war. Kan er niet goed over nadenken wat ik wil, wat goed voor me zou zijn. Morgen zie ik nr. 2 en daarna 6 weken niet. Hoop dat deze periode me wat duidelijkheid zal verschaffen, hoewel ik nu denk dat ik nr. 2 ontzettend ga missen. Zeker omdat ik hem de afgelopen periode bijna wekelijks heb gezien (ondanks de afstand van 2 uur reizen). Gevoel naar nr. 1 is ontzettend mat. Het interesseert me eigenlijk heel weinig waar hij mee bezig is. Erg he?
Daantje98: hoe reageerde nr. 1? En waar woon je nu dan? Hoe voelt het om legaal met nr. 2 af te kunnen spreken, d.w.z. zonder dat je schuldgevoelens hoeft te hebben? Ben benieuwd of je met hem verder gaat. Jij ook veel sterkte, want er komt vast nog veel op je af.
Gisteren was ik met 2 vriendinnen die ik iets heb verteld over hoe ik tegen m'n huwelijk aankijk (broertje-zusje) zonder trouwens over nr. 2 te vertellen. Toen vroeg een van hen of ik soms verliefd was op een ander. Heb dat maar ontkend, want lijkt me niet goed dat nog meer mensen van nr. 2 weten. Intussen nog steeds in de war. Kan er niet goed over nadenken wat ik wil, wat goed voor me zou zijn. Morgen zie ik nr. 2 en daarna 6 weken niet. Hoop dat deze periode me wat duidelijkheid zal verschaffen, hoewel ik nu denk dat ik nr. 2 ontzettend ga missen. Zeker omdat ik hem de afgelopen periode bijna wekelijks heb gezien (ondanks de afstand van 2 uur reizen). Gevoel naar nr. 1 is ontzettend mat. Het interesseert me eigenlijk heel weinig waar hij mee bezig is. Erg he?
woensdag 18 juli 2007 om 22:12
josephien: kan het me wel voorstellen dat je het niet zoveel interessert waar die mee bezig is..
heb dat bij vlagen ook wel een beetje.......in het begin maakte ik me drukker om hem.
Voel me ook wel lullig daarom hoor.........en als die op de bank slaapt vind ik ook niet meer zo erg..
o man..we zijn erg idd:) en hoteldebotelverliefd!!!
heb dat bij vlagen ook wel een beetje.......in het begin maakte ik me drukker om hem.
Voel me ook wel lullig daarom hoor.........en als die op de bank slaapt vind ik ook niet meer zo erg..
o man..we zijn erg idd:) en hoteldebotelverliefd!!!
donderdag 19 juli 2007 om 11:43
Marieke, wat een moeilijke situatie zeg, uiteraard is stoppen het beste. Je zit nu wel echt in en *&^ situatie door dat jij dit als enige weet, hij niet weet dat jij het weet etc. Sterkte!
Daantje98, goed dat je de stap hebt genomen om te breken met Nr1. Ik wens je veel geluk toe.
Josephien, ik kan me ook wel voorstellen dat het moeilijk is om geïnterresserd in Nr1 te blijven. Ik heb dat zelf ook wel. Maar zijn interesse naar mij toe is ook niet geweldig. Ik moest vanochtend naar de dokter voor wat onderzoeken. Nr2 belde mij na afloop al snel op het gegaan was, hij wist de tijd van mijn afspraak, om 8 uur vanochtend. Toen ik een half uurtje geleden zelf Nr1 belde, hebben we even over wat andere dingen gepraat en toen zei hij dat hij nu geen tijd om met mij te praten. Ik zei nijdig dat ik blij was met zijn belangstelling voor mijn gezondheid en heb opgehangen. Ik zit nog kwaad achter mijn buro.
O meiden, het valt allemaal niet mee.
Daantje98, goed dat je de stap hebt genomen om te breken met Nr1. Ik wens je veel geluk toe.
Josephien, ik kan me ook wel voorstellen dat het moeilijk is om geïnterresserd in Nr1 te blijven. Ik heb dat zelf ook wel. Maar zijn interesse naar mij toe is ook niet geweldig. Ik moest vanochtend naar de dokter voor wat onderzoeken. Nr2 belde mij na afloop al snel op het gegaan was, hij wist de tijd van mijn afspraak, om 8 uur vanochtend. Toen ik een half uurtje geleden zelf Nr1 belde, hebben we even over wat andere dingen gepraat en toen zei hij dat hij nu geen tijd om met mij te praten. Ik zei nijdig dat ik blij was met zijn belangstelling voor mijn gezondheid en heb opgehangen. Ik zit nog kwaad achter mijn buro.
O meiden, het valt allemaal niet mee.
donderdag 19 juli 2007 om 13:38
Daar ben ik weer eens. Er is weer veel geschreven en ik weet niet of ik alle namen en verhalen wel goed onthouden heb, maar het verhaal van Marlies is me uiteraard goed bijgebleven 
. Klinkt prima!
Thea, ik heb aan je gedacht en leef met je mee.
Hier is de situatie nog steeds hetzelfde en het wordt ook maar niet makkelijker. Ik ben nog steeds verdrietig en mijn enorme vastberadenheid van een aantal weken geleden is aan het afbrokkelen. Ik mis hem. Heel erg. Zo erg dat ik soms denk dat ik liever terug zou willen naar de oude situatie van onrust, leugens, list en bedrog, dan nooit meer met hem samen te zijn. En heel soms denk ik zelfs: als deze man nou wérkelijk de liefde van mijn leven is, dan moet ik misschien maar voor hem kiezen. Maar ik weet dat ik dat nooit zal doen, ik houd namelijk te veel van mijn man om hem dat verdriet aan te doen en daarnaast zal ik mijn kinderen nooit het verdriet van een scheiding aandoen.
Ik wou dat ik de tijd vooruit kon zetten, zodat hij niet meer zo in mijn hoofd zit.
. Klinkt prima!Thea, ik heb aan je gedacht en leef met je mee.
Hier is de situatie nog steeds hetzelfde en het wordt ook maar niet makkelijker. Ik ben nog steeds verdrietig en mijn enorme vastberadenheid van een aantal weken geleden is aan het afbrokkelen. Ik mis hem. Heel erg. Zo erg dat ik soms denk dat ik liever terug zou willen naar de oude situatie van onrust, leugens, list en bedrog, dan nooit meer met hem samen te zijn. En heel soms denk ik zelfs: als deze man nou wérkelijk de liefde van mijn leven is, dan moet ik misschien maar voor hem kiezen. Maar ik weet dat ik dat nooit zal doen, ik houd namelijk te veel van mijn man om hem dat verdriet aan te doen en daarnaast zal ik mijn kinderen nooit het verdriet van een scheiding aandoen.
Ik wou dat ik de tijd vooruit kon zetten, zodat hij niet meer zo in mijn hoofd zit.
donderdag 19 juli 2007 om 14:37
Marlene39, hou vol meid. Ik denk nog regelmatig aan jouw verhaal. Tijdens mijn vakantie had ik voorgenomen om het contact met mijn collega te drastisch te verminderen maar ik breng er weinig van terecht. Ik blijf er aan denken dat hij ws binnen een jaar naar een ander land gaat verhuizen. Dat zou mijn redding zijn! Klinkt dat erg dramatisch? LOL
Hij heeft zeker 2x gezegd dat hij vorige week veel aan mij gedacht heeft. Gevoelsmatig denk ik toch wel dat hij meer voor mij voelt, maar ik wil het eigenlijk niet uitgesproken hebben en tegelijkertijd wil ik zo graag weten hoe hij over mij denkt. Dit is nu bijna een jaar aan de gang! Niet te geloven hoe snel de tijd gaat. In onze pauze zijn we vandaag samen koffie wezen drinken. Hij was nogal moe en viel bijna in slaap in de auto. Ik had hem zo graag even willen knuffelen, maar nee we houden netjes onze afstand......hoe lang nog?
Nogmaals, Marlene ik denk aan je verhaal en hoor je waarschuwingen. Begin er zelf niet nogmaals aan meid. Luister er zelf ook naar!!
Hij heeft zeker 2x gezegd dat hij vorige week veel aan mij gedacht heeft. Gevoelsmatig denk ik toch wel dat hij meer voor mij voelt, maar ik wil het eigenlijk niet uitgesproken hebben en tegelijkertijd wil ik zo graag weten hoe hij over mij denkt. Dit is nu bijna een jaar aan de gang! Niet te geloven hoe snel de tijd gaat. In onze pauze zijn we vandaag samen koffie wezen drinken. Hij was nogal moe en viel bijna in slaap in de auto. Ik had hem zo graag even willen knuffelen, maar nee we houden netjes onze afstand......hoe lang nog?
Nogmaals, Marlene ik denk aan je verhaal en hoor je waarschuwingen. Begin er zelf niet nogmaals aan meid. Luister er zelf ook naar!!
donderdag 19 juli 2007 om 14:48
quote: Thea83 reageerde
Nogmaals, Marlene ik denk aan je verhaal en hoor je waarschuwingen. Begin er zelf niet nogmaals aan meid. Luister er zelf ook naar!!
Dat doe ik, sterker nog: ik heb gisteren mijn postings van een paar weken geleden opgezocht en nagelezen, om me er weer even aan te herinneren waarom ik niet meer terug wil naar de oude situatie. De laatste weken leek het even heel goed te gaan: ik dacht niet meer 24 uur per dag aan hem, kon vrede hebben met het afscheid, zelfs de mooie herinneringen durfde ik weer toe te laten zonder dat het verrekes veel pijn deed. Ik dacht dus dat het grootste leed al geleden was en dat tijd de pijn nog meer zou verminderen, totdat er alleen een heel dierbare herinnering over zou zijn.
Maar toen zag ik hem gisteren, en hij wilde praten over De Situatie. En alle oude gevoelens kwamen weer boven, alle redenen waarom ik destijds voor hem viel en van hem ben gaan houden. Hij is nog steeds gebroken en daar voelde ik me dan weer enorm schuldig om. Het is dus beter om voorlopig geen contact te hebben, dat is te pijnlijk. Gelukkig gaat hij volgende week voor 3 weken op vakantie.
Thea: uiteraard heeft jouw collega gevoelens voor je, dat is zo obvious als was!
Nogmaals, Marlene ik denk aan je verhaal en hoor je waarschuwingen. Begin er zelf niet nogmaals aan meid. Luister er zelf ook naar!!
Dat doe ik, sterker nog: ik heb gisteren mijn postings van een paar weken geleden opgezocht en nagelezen, om me er weer even aan te herinneren waarom ik niet meer terug wil naar de oude situatie. De laatste weken leek het even heel goed te gaan: ik dacht niet meer 24 uur per dag aan hem, kon vrede hebben met het afscheid, zelfs de mooie herinneringen durfde ik weer toe te laten zonder dat het verrekes veel pijn deed. Ik dacht dus dat het grootste leed al geleden was en dat tijd de pijn nog meer zou verminderen, totdat er alleen een heel dierbare herinnering over zou zijn.
Maar toen zag ik hem gisteren, en hij wilde praten over De Situatie. En alle oude gevoelens kwamen weer boven, alle redenen waarom ik destijds voor hem viel en van hem ben gaan houden. Hij is nog steeds gebroken en daar voelde ik me dan weer enorm schuldig om. Het is dus beter om voorlopig geen contact te hebben, dat is te pijnlijk. Gelukkig gaat hij volgende week voor 3 weken op vakantie.
Thea: uiteraard heeft jouw collega gevoelens voor je, dat is zo obvious als was!
donderdag 19 juli 2007 om 16:57
hmm, een moeilijke vraag stel je daar zeg.
ik ben altijd nog al recht voor zijn raap, zelfs in dit soort dingen.
dus ik zou het hem gewoon recht op de man af vragen.
maar zo is niet iedereen natuurlijk. en ik snap ook wel dat dat heeel moeilijk is, omdat je jezelf ook niet meteen helemaal bloot wilt geven.
maar aan de andere kant, wat heb je te verliezen. hij zal toch heus al wel vermoeden wat je voor hem voelt?!
hoop dat de andere beter suggesties hebben. want hier heb je niet zo veel aan he:(.
ik ben altijd nog al recht voor zijn raap, zelfs in dit soort dingen.
dus ik zou het hem gewoon recht op de man af vragen.
maar zo is niet iedereen natuurlijk. en ik snap ook wel dat dat heeel moeilijk is, omdat je jezelf ook niet meteen helemaal bloot wilt geven.
maar aan de andere kant, wat heb je te verliezen. hij zal toch heus al wel vermoeden wat je voor hem voelt?!
hoop dat de andere beter suggesties hebben. want hier heb je niet zo veel aan he:(.
donderdag 19 juli 2007 om 17:23
Thea83,
Bij Nr.2 en mij is het gesprek hierover min of meer ontstaan... We waren aan het praten op een borrel van het werk en in de loop van het gesprek zei ik tegen hem "You know I like you." Waarop hij antwoordde: "I know. And you know the feeling is mutual." Met de blikken die daarbij hoorden was duidelijk dat "I like you" wel wat meer was dan elkaar aardig vinden.
Meteen volgde toen de rest van het gesprek waarin hij zei dat hij al 20 jaar gelukkig getrouwd was en dat hij niet het risico wilde nemen om zijn huwelijk in gevaar te brengen. We hebben die avond nog een lang gesprek gehad over zijn huwelijk en mijn relatie en eerlijk gezegd verliep dat volkomen natuurlijk en heel soepel. We kunnen goed praten samen - net zoals jij dat met je collega ook kan. Ik denk dat je gewoon het lef moet hebben om op het juiste moment je gevoelens ter sprake te brengen en je vraag te stellen.
Ik was toen heel blij dat we met elkaar gepraat hadden en dat onze gevoelens opgehelderd waren. Ik verkeerde ook volkomen in de illusie dat we afstevenden op een solide vriendschap en verder niets. Na zijn laatste e-mail en onze naderende ontmoeting volgende week, voel ik de spanning toch weer komen.
Nu ben ik van mening dat een gesprek de lucht kan klaren en veel kan verduidelijken, maar uiteindelijk neemt het je gevoelens niet weg. Weten wat je van elkaar vindt en wat je voor elkaar voelt is geen oplossing van je problemen. Het biedt hooguit een heel klein beetje duidelijkheid, maar het is echt geen oplossing!
Bij Nr.2 en mij is het gesprek hierover min of meer ontstaan... We waren aan het praten op een borrel van het werk en in de loop van het gesprek zei ik tegen hem "You know I like you." Waarop hij antwoordde: "I know. And you know the feeling is mutual." Met de blikken die daarbij hoorden was duidelijk dat "I like you" wel wat meer was dan elkaar aardig vinden.
Meteen volgde toen de rest van het gesprek waarin hij zei dat hij al 20 jaar gelukkig getrouwd was en dat hij niet het risico wilde nemen om zijn huwelijk in gevaar te brengen. We hebben die avond nog een lang gesprek gehad over zijn huwelijk en mijn relatie en eerlijk gezegd verliep dat volkomen natuurlijk en heel soepel. We kunnen goed praten samen - net zoals jij dat met je collega ook kan. Ik denk dat je gewoon het lef moet hebben om op het juiste moment je gevoelens ter sprake te brengen en je vraag te stellen.
Ik was toen heel blij dat we met elkaar gepraat hadden en dat onze gevoelens opgehelderd waren. Ik verkeerde ook volkomen in de illusie dat we afstevenden op een solide vriendschap en verder niets. Na zijn laatste e-mail en onze naderende ontmoeting volgende week, voel ik de spanning toch weer komen.
Nu ben ik van mening dat een gesprek de lucht kan klaren en veel kan verduidelijken, maar uiteindelijk neemt het je gevoelens niet weg. Weten wat je van elkaar vindt en wat je voor elkaar voelt is geen oplossing van je problemen. Het biedt hooguit een heel klein beetje duidelijkheid, maar het is echt geen oplossing!
donderdag 19 juli 2007 om 19:49
Man o man, heb vandaag zo'n rotdag gehad..
Mijn ene vriendin had vanmorgen een miskraam en de andere waar ik de rest van de dag was haar opa ligt op sterven..
Een zoontje wat niet luisteren wil en een kerel die gewoon weer eens lekker op de bank slaapt...
En ik had hem maar weer eens gsmst en krijg geen andwoordt terug..
Dus het eerste smsje was normaal en de tweede sarcastisch..
Zoiets in de trant van hoop dat jij een goede dag had, ik had een klote dag..
Spreek je wel een keer weer en heel veel succes morgen op je laatste dag..
Krijg dus geen reactie terug he..
Was 2 minuten op msn voor het laatste smsje en meneer sprak me niet aan..
Volgens mij was alles een illusie.......als je iemand leuk of tenminste aardig vind vraag je toch verder?
Man, kan wel janken he..voel me erg rot..
Denk dat ik me van alles en nog wat verbeeld heb en dat ie me leuk vond..
Mijn gevoel zit zo diep he..
Het liefst zou ik dat er uit snijden, wegtrappen en opruimen.......
Ik trek dit allemaal niet zo langer meer....dag in dag uit hoofdpijn en rotvoelen.
Ik zou zo graag duidelijkheid van hem willen, maar ben bang dat dat verspilde moeite is..
waarom?? was het maar een paar jaar terug en niet nu..
Was dit nooit allemaal gebeurt
Mijn ene vriendin had vanmorgen een miskraam en de andere waar ik de rest van de dag was haar opa ligt op sterven..
Een zoontje wat niet luisteren wil en een kerel die gewoon weer eens lekker op de bank slaapt...
En ik had hem maar weer eens gsmst en krijg geen andwoordt terug..
Dus het eerste smsje was normaal en de tweede sarcastisch..
Zoiets in de trant van hoop dat jij een goede dag had, ik had een klote dag..
Spreek je wel een keer weer en heel veel succes morgen op je laatste dag..
Krijg dus geen reactie terug he..
Was 2 minuten op msn voor het laatste smsje en meneer sprak me niet aan..
Volgens mij was alles een illusie.......als je iemand leuk of tenminste aardig vind vraag je toch verder?
Man, kan wel janken he..voel me erg rot..
Denk dat ik me van alles en nog wat verbeeld heb en dat ie me leuk vond..
Mijn gevoel zit zo diep he..
Het liefst zou ik dat er uit snijden, wegtrappen en opruimen.......
Ik trek dit allemaal niet zo langer meer....dag in dag uit hoofdpijn en rotvoelen.
Ik zou zo graag duidelijkheid van hem willen, maar ben bang dat dat verspilde moeite is..
waarom?? was het maar een paar jaar terug en niet nu..
Was dit nooit allemaal gebeurt
donderdag 19 juli 2007 om 21:24
Thea, ik weet ook niet wat mijn vriend B. voor me voelt, als hij uberhaupt al iets meer dan vriendschap voor me voelt en ik stel me inderdaad ook vaak de vraag: hoe pak ik dat aan, hoe kom ik daarachter? Ik zie mezelf dat nog niet zomaar opeens eruit flappen. Vooral ook omdat ik echt geen idee heb hoe hij over mij denkt. Als je vrijwel zeker bent dat het gevoel van twee kanten komt zou ik het misschien wel gewoon durven zeggen/vragen. Denk dat dat wel oplucht. Maar zoals in mijn geval... Ben zo bang een blauwtje te lopen :( Of erger nog, dat ik het hem vertel en hij wil geen vrienden meer met me zijn. AAAAAAAAAAAAAAAAAAARGH! Frustraties! Moest er ff uit!
donderdag 19 juli 2007 om 22:22
hai meiden
ja gevoelens daar praten mannen niet graag over.
ik heb 1 keer verteld wat ik voor hem voelde en daar moest ie over nadenken ,
nou dat heb ik nooit meer gedaan hoor
en nu al helemaal niet meer.
ben echt woedend
en ik sms ook niet meer
ben benieuwd wanneer die mij gaat vertellen dat ie weer vader wordt. waarschijnlijk nooit
zullen wel weer smoesjes komen
hoop dat ik nu sterk ben en er niet meer in trap
maar dat is moeilijk zeg
hij was mijn lichtpuntje
door hem kon ik mijn huwelijk volhouden
het voelt zo leeg
wat moet ik nou?
meiden die er over denken te gaan beginnen met een nr 2
denk goed na
uiteindelijk brengt het alleen maar verdriet
ja gevoelens daar praten mannen niet graag over.
ik heb 1 keer verteld wat ik voor hem voelde en daar moest ie over nadenken ,
nou dat heb ik nooit meer gedaan hoor
en nu al helemaal niet meer.
ben echt woedend
en ik sms ook niet meer
ben benieuwd wanneer die mij gaat vertellen dat ie weer vader wordt. waarschijnlijk nooit
zullen wel weer smoesjes komen
hoop dat ik nu sterk ben en er niet meer in trap
maar dat is moeilijk zeg
hij was mijn lichtpuntje
door hem kon ik mijn huwelijk volhouden
het voelt zo leeg
wat moet ik nou?
meiden die er over denken te gaan beginnen met een nr 2
denk goed na
uiteindelijk brengt het alleen maar verdriet
donderdag 19 juli 2007 om 23:01
Ik weet ook niet wat ik wil........Maar wat ik wel weet is dat het ongeloofelijk dat dit gebeurt is.
in zijn leeftijd is die jong en in zijn denken ouder..
Maar ik ben 30, getrouwd en heb een kind..een toekomst zit er voor ons samen niet in. Hij staat aan een andere kant in zijn leven dan dat ik al sta.
Maar hij wou de vriendschap aanhouden, niet te close weliswaar...maar toch..Ik had al voorgesteld het te stoppen etc..net als het smsen maar 1 of 2 waren niet erg..Nu smst die dus al niet meer terug......
En ik zou zo graag willen hoe het was voor ik hem kende..Want ik weet niet of mijn man degene is met wie ik oud wil worden, twijfel nu zo he..
En mijn gevoelens voor die ander kan ik ook niet zomaar overheen stappen, hoe graag ik ook wel..
Een vriendin die hem kent zei dus......wss is die er zat van en trekt zich helamaal terug omdat ie bang is..
bang is om gekwetst te worden.......
Ik denk of dat het allemaal een illusie is of we zitten er allebei al te diep in.
Maar ik weet dat ik dit niet langer trek, die onzekerheid die dubbele gevoelens etc..
En ik weet niet wat ik wil..hem, mijn man?
Ik weet alleen dat ik graag duidelijkheid wil en ben bag dat hij me dat niet zal gaan geven.
heb hem eerlijk gezegd van mijn gevoel en dat het niet kon en goed was..
En hij vond mij uh..aardig..maar het was allemaal gecompliceerd was die het met me eens..
Nou, het lijkt me wel dat als er alleen van zijn kant vriendschap is en complicaties zijn dat er meer als alleen vriendschap speelt..
Maar ik weet het niet........mss verbeeld ik me wel allerlei dingen!!
in zijn leeftijd is die jong en in zijn denken ouder..
Maar ik ben 30, getrouwd en heb een kind..een toekomst zit er voor ons samen niet in. Hij staat aan een andere kant in zijn leven dan dat ik al sta.
Maar hij wou de vriendschap aanhouden, niet te close weliswaar...maar toch..Ik had al voorgesteld het te stoppen etc..net als het smsen maar 1 of 2 waren niet erg..Nu smst die dus al niet meer terug......
En ik zou zo graag willen hoe het was voor ik hem kende..Want ik weet niet of mijn man degene is met wie ik oud wil worden, twijfel nu zo he..
En mijn gevoelens voor die ander kan ik ook niet zomaar overheen stappen, hoe graag ik ook wel..
Een vriendin die hem kent zei dus......wss is die er zat van en trekt zich helamaal terug omdat ie bang is..
bang is om gekwetst te worden.......
Ik denk of dat het allemaal een illusie is of we zitten er allebei al te diep in.
Maar ik weet dat ik dit niet langer trek, die onzekerheid die dubbele gevoelens etc..
En ik weet niet wat ik wil..hem, mijn man?
Ik weet alleen dat ik graag duidelijkheid wil en ben bag dat hij me dat niet zal gaan geven.
heb hem eerlijk gezegd van mijn gevoel en dat het niet kon en goed was..
En hij vond mij uh..aardig..maar het was allemaal gecompliceerd was die het met me eens..
Nou, het lijkt me wel dat als er alleen van zijn kant vriendschap is en complicaties zijn dat er meer als alleen vriendschap speelt..
Maar ik weet het niet........mss verbeeld ik me wel allerlei dingen!!
vrijdag 20 juli 2007 om 01:31
Marieke, ik begrijp niet zo goed dat je zegt "door hem kon ik m'n huwelijk volhouden". Bedoel je dat je sowieso een nr. 2 naast je relatie nodig hebt? Of???? Ik kreeg nl. de indruk dat je heel veel van nr. 1 houdt.
Hele dag bij nr. 2 geweest. Was weer erg fijn. Strandwandeling, daar lunchen, bij hem thuis muziek dvd kijken, lekkere wijn en hapjes van een speciaalzaak. En..... 3x sex. Kreeg een mega dure fles parfum van hem. Hij zinspeelt erop dat ik bij hem kom wonen, zonder overigens aan me te trekken hoor. Hij vindt dat ik zelf moet beslissen wat ik wil. Die man houdt echt van me. Moeilijk, moeilijk. Eenmaal thuis heb ik zo te doen met nr. 1. Hem zo te bedriegen terwijl hij mij volledig vertrouwt.
Hele dag bij nr. 2 geweest. Was weer erg fijn. Strandwandeling, daar lunchen, bij hem thuis muziek dvd kijken, lekkere wijn en hapjes van een speciaalzaak. En..... 3x sex. Kreeg een mega dure fles parfum van hem. Hij zinspeelt erop dat ik bij hem kom wonen, zonder overigens aan me te trekken hoor. Hij vindt dat ik zelf moet beslissen wat ik wil. Die man houdt echt van me. Moeilijk, moeilijk. Eenmaal thuis heb ik zo te doen met nr. 1. Hem zo te bedriegen terwijl hij mij volledig vertrouwt.
vrijdag 20 juli 2007 om 08:55
Dat is ook waar ik bang voor ben, dat hij dan zou besluiten dat we maar beter helemaal geen vrienden meer kunnen zijn.
Claartje, hoe is het met je vandaag? Op die manier is het echt niet leuk meer, dat kan ik me voorstellen.
Silmarillon, je heb gelijk, door over onze gevoelens te praten wordt er niets opgelost, misschien wordt het juist dan allemaal nog wel gecompliceerder. Maar toch, gisteren zei ik tegen hem hoe fijn ik het had gevonden dat hij belde om na mijn dokter's bezoek. "you know I care" was zijn antwoord. Net als bij jouw spreken wij altijd engels samen.
Josephien, wat klinkt dat heerlijk zo'n dag samen. Ik denk niet dat dat er voor mij in zit. Ik weet ook niet of ik het emotioneel aan zou kunnen. Ik ben toch wel heel calvinistisch geloof ik.
Iedereen veel sterkte gewenst met alle verwarrende gevoelens.
vrijdag 20 juli 2007 om 10:03
quote: Thea83 reageerde
Silmarillon, je heb gelijk, door over onze gevoelens te praten wordt er niets opgelost, misschien wordt het juist dan allemaal nog wel gecompliceerder.
Bij mij werd het gecompliceerder toen we over onze gevoelens gesproken hadden. Voor die tijd kon ik mezelf nog voor de gek houden met de gedachte dat ik weliswaar verliefd was, maar er wat hem betreft alleen een diepe vriendschap in zat. Op die manier, dacht ik, kon ik het wel aan.
Totdat we tegenover elkaar uitspraken dat we compleet en overdonderend verliefd op elkaar waren, en dat die gevoelens zelfs wel wat dieper zaten dan "alleen maar" verliefdheid. Die nacht hebben we 5 uur (!!!!) aan de telefoon gezeten. Hij vertelde dat hij van me hield, maar niet de stap zou zetten naar lichamelijk contact, uit respect voor mijn gezin. Ik zei dat ik dat fijn vond, en dat ik ook absoluut geen lichamelijk contact wilde. We spraken of dat de diepe vriendschap die we voor elkaar voelden, voldoende zou zijn en dat we elkaar niet los zouden laten.
Dat hielden we 2 maanden vol. In die maanden spraken we over liefde, maar raakten we elkaar nooit aan. En toen ging het niet meer en gingen we met elkaar naar bed. Vijf keer in 1 nacht. Dat maakte de zaken alleen maar nog gecompliceerder; vanaf dat moment hebben we een relatie nagebootst. We hebben continu met elkaar gepraat, oneindig veel gepraat. Om steeds weer bij hetzelfde uit te komen: deze relatie kan niet, het maakt het leven van zoveel mensen kapot, maar God, wat houden we van elkaar.
Totdat het moment kwam dat ik er niet meer tegen kon: zoveel bedrog en leugens, zoveel verlangen naar meer maar weten dat dat niet kan, teren op de momenten dat we samen waren maar vooral veel, heel veel gemis. Ik was overigens niet de enige die er slecht tegen kon: ook hij had heel veel moeite met het feit dat deze relatie gewoon onmogelijk was. En dus zette ik er een punt achter, want we gingen allebei langzaam kapot aan de situatie.
Deze week zei hij dat hij 1000 keer liever terug wilde naar "eerst", dat hij zou kunnen leven met de pijn van weten dat hij nooit mijn man zou zijn, zo lang hij maar zou weten dat het nog niet voorbij is. En ik vecht me rot om het stemmetje in mijn hoofd dat zegt: "dat wil ik ook!!!!" de mond te snoeren. Maar God, wat wil ik hem graag terug.
Silmarillon, je heb gelijk, door over onze gevoelens te praten wordt er niets opgelost, misschien wordt het juist dan allemaal nog wel gecompliceerder.
Bij mij werd het gecompliceerder toen we over onze gevoelens gesproken hadden. Voor die tijd kon ik mezelf nog voor de gek houden met de gedachte dat ik weliswaar verliefd was, maar er wat hem betreft alleen een diepe vriendschap in zat. Op die manier, dacht ik, kon ik het wel aan.
Totdat we tegenover elkaar uitspraken dat we compleet en overdonderend verliefd op elkaar waren, en dat die gevoelens zelfs wel wat dieper zaten dan "alleen maar" verliefdheid. Die nacht hebben we 5 uur (!!!!) aan de telefoon gezeten. Hij vertelde dat hij van me hield, maar niet de stap zou zetten naar lichamelijk contact, uit respect voor mijn gezin. Ik zei dat ik dat fijn vond, en dat ik ook absoluut geen lichamelijk contact wilde. We spraken of dat de diepe vriendschap die we voor elkaar voelden, voldoende zou zijn en dat we elkaar niet los zouden laten.
Dat hielden we 2 maanden vol. In die maanden spraken we over liefde, maar raakten we elkaar nooit aan. En toen ging het niet meer en gingen we met elkaar naar bed. Vijf keer in 1 nacht. Dat maakte de zaken alleen maar nog gecompliceerder; vanaf dat moment hebben we een relatie nagebootst. We hebben continu met elkaar gepraat, oneindig veel gepraat. Om steeds weer bij hetzelfde uit te komen: deze relatie kan niet, het maakt het leven van zoveel mensen kapot, maar God, wat houden we van elkaar.
Totdat het moment kwam dat ik er niet meer tegen kon: zoveel bedrog en leugens, zoveel verlangen naar meer maar weten dat dat niet kan, teren op de momenten dat we samen waren maar vooral veel, heel veel gemis. Ik was overigens niet de enige die er slecht tegen kon: ook hij had heel veel moeite met het feit dat deze relatie gewoon onmogelijk was. En dus zette ik er een punt achter, want we gingen allebei langzaam kapot aan de situatie.
Deze week zei hij dat hij 1000 keer liever terug wilde naar "eerst", dat hij zou kunnen leven met de pijn van weten dat hij nooit mijn man zou zijn, zo lang hij maar zou weten dat het nog niet voorbij is. En ik vecht me rot om het stemmetje in mijn hoofd dat zegt: "dat wil ik ook!!!!" de mond te snoeren. Maar God, wat wil ik hem graag terug.
vrijdag 20 juli 2007 om 10:30
jeetje marlene, wat een verhaal...
Van dat innige vriendschap ken ik ook wel idd...Zeg het ook aldoor maar weer tegen mezelf.
Nr 2 is een hele rustige verlegen jongen die wss uit respect voor mijn gezin zijn gevoelens zal zeggen..
Denk uiteindelijk ook niet dat hij het allemaal zover had willen laten komen en/of dit had voorzien. Eerder ging het gesprek over meiden die die leuk vond en zijn verlegenheid etc...
Maar daar gaat het al niet eens meer over tegenwoordig..
Tsje en hoe ik me voel..........
Gisteren zei een vriendin tegen me..ik wil dat je erover nadenkt of je je rest van je leven bij ej nr 1 wil blijven...
Maar ik weet het niet meer wat ik wil..
Mijn nr 1 heeft me laatst diep gekwetst.....als ik niet veranderen zou dan zou hij onze zoon meenemen en bij me weggaan....
Net of hij nooit wat fout gedaan had.........moest een apier pakken met daarop de punten die veranderen moesten en daar elke dag naar kijken..
En als de duvel der mee speelt, wordt ik ietwat afstandelijker qua sex gebeuren en nu wil hij wel..
Man.........wat een zooi...
De 1 is veels et jong en de ander weet ik niet meer..
Heb gemengde gevoelens zeg maar..
En mijn vriendinnen kan ik niet meer vertrouwen want die brievene alles door, behalve die ene vriendin..
Van dat innige vriendschap ken ik ook wel idd...Zeg het ook aldoor maar weer tegen mezelf.
Nr 2 is een hele rustige verlegen jongen die wss uit respect voor mijn gezin zijn gevoelens zal zeggen..
Denk uiteindelijk ook niet dat hij het allemaal zover had willen laten komen en/of dit had voorzien. Eerder ging het gesprek over meiden die die leuk vond en zijn verlegenheid etc...
Maar daar gaat het al niet eens meer over tegenwoordig..
Tsje en hoe ik me voel..........
Gisteren zei een vriendin tegen me..ik wil dat je erover nadenkt of je je rest van je leven bij ej nr 1 wil blijven...
Maar ik weet het niet meer wat ik wil..
Mijn nr 1 heeft me laatst diep gekwetst.....als ik niet veranderen zou dan zou hij onze zoon meenemen en bij me weggaan....
Net of hij nooit wat fout gedaan had.........moest een apier pakken met daarop de punten die veranderen moesten en daar elke dag naar kijken..
En als de duvel der mee speelt, wordt ik ietwat afstandelijker qua sex gebeuren en nu wil hij wel..
Man.........wat een zooi...
De 1 is veels et jong en de ander weet ik niet meer..
Heb gemengde gevoelens zeg maar..
En mijn vriendinnen kan ik niet meer vertrouwen want die brievene alles door, behalve die ene vriendin..
vrijdag 20 juli 2007 om 10:51
Claartje, het lijkt mij dat er Nr1 en jij wat communicatieproblemen hebben. Beseft hij dat een papiertje met dingen er op waarin jij moet veranderen wel heel bot en rot overkomt? Is het misschien zijn idee van duidelijk communiceren? Misschien zou het helpen om er met een derde over te praten. Nr1 vervangen door Nr2 is geen oplossing. Jullie hebben samen een jong kind, het is de moeite waard om te proberen jullie huwelijk weer op spoor te krijgen.
Dit lijkt wel weer op in het land der blinden is éénoog koning
Dit lijkt wel weer op in het land der blinden is éénoog koning
