Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
donderdag 12 juli 2007 om 22:59
Marlies, wat ben jij een bofkont. Geweldig dat je deze 2 mannen naast elkaar kunt beminnen op ieder hun eigen manier. Heel bijzonder vind ik dat.
Daantje, fijn meid, dat het bij jou nu ook goed gaat.
Vanavond weer vervolggesprek gehad met nr. 1. Hij wil dat we de schouders eronder zetten, samen leuke dingen gaan doen, voor elkaar kiezen, samen onze kids groot brengen etc. En hij heeft natuurlijk groot gelijk, ook heel positief allemaal na alle negativiteit van hem de afgelopen jaren. Maar ja, intussen wel gaan houden van nr. 2, terwijl ik niet weet of ik wel meer voel voor nr. 1 dan broertje-zusje-gevoel. En dat kan ik hem natuurlijk niet vertellen, terwijl dat wel invloed heeft op hoe ik me voel. Vandaag nog met nr. 2 gebeld. Hij is heel erg empathisch en ik kan voelen dat hij ook veel van me houdt. Zou een luxe positie kunnen zijn, twee mannen die van je houden, maar oh, wat is dat moeilijk. Soms wou ik dat iemand de beslissing voor me nam. Straks vakantie. Veel tijd met nr. 1 en nr. 2 niet zien. Zie er tegenop, maar hoop dat dit dingen ook wat duidelijker maakt. Voor wie er aan toe is fijne vakantie en de anderen geniet van het weekend, wordt mooi.
Daantje, fijn meid, dat het bij jou nu ook goed gaat.
Vanavond weer vervolggesprek gehad met nr. 1. Hij wil dat we de schouders eronder zetten, samen leuke dingen gaan doen, voor elkaar kiezen, samen onze kids groot brengen etc. En hij heeft natuurlijk groot gelijk, ook heel positief allemaal na alle negativiteit van hem de afgelopen jaren. Maar ja, intussen wel gaan houden van nr. 2, terwijl ik niet weet of ik wel meer voel voor nr. 1 dan broertje-zusje-gevoel. En dat kan ik hem natuurlijk niet vertellen, terwijl dat wel invloed heeft op hoe ik me voel. Vandaag nog met nr. 2 gebeld. Hij is heel erg empathisch en ik kan voelen dat hij ook veel van me houdt. Zou een luxe positie kunnen zijn, twee mannen die van je houden, maar oh, wat is dat moeilijk. Soms wou ik dat iemand de beslissing voor me nam. Straks vakantie. Veel tijd met nr. 1 en nr. 2 niet zien. Zie er tegenop, maar hoop dat dit dingen ook wat duidelijker maakt. Voor wie er aan toe is fijne vakantie en de anderen geniet van het weekend, wordt mooi.
vrijdag 13 juli 2007 om 09:49
@Josephien, de situatie waarin jij nu zit, zit ik al een hele tijd in. Ook mijn nummer 1 is op de hoogte van nr 2 maar denkt zeker te weten dat het allemaal over is. Doordat ik nr 2 leerde kennen en zo vreselijk verliefd op hem werd kwam ik er achter dat mijn gevoelens voor nr 1 eigelijk heel anders zijn. We zijn al heel lang bij elkaar en alles is dan erg vertrouwd natuurlijk maar de gevoelens die ik voor nr 2 heb heb ik nooit zo gehad voor nr 1. En eigenlijk is het een ongelijke strijd. Als ik m'n gevoel zou volgen dan was ik al weg maar een lange relatie met kinderen geef je niet zomaar op. Ook wij hebben uren (als je ze aan elkaar zou plakken, maanden) gepraat/ gehuild enz. En het is inderdaad heel moeilijk om te zeggen dat je eigenlijk voor jezelf zou willen kiezen. Ik wil m'n nr 1 ook geen pijn doen door weg te gaan. Zo slecht hebben we het niet en hij is echt wel een enorme lieverd, maar die passie he!! 't is heel laf maar soms hoop ik dat nr 1 gewoon de knoop doorhakt.
Als ik in een relatie zat zonder kinderen dan had ik het wel geweten.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe, en blijf wel praten.
In ierder geval een dikke *; die zal je wel nodig hebben.
Jeetje Mar1ies wat een ontwikkeling, nu eindelijk de kogel door de kerk en nr1 blijkt het nu ook nog prima te vinden.... geweldig hoor, ik ben blij voor je.
Grz Daantje
Als ik in een relatie zat zonder kinderen dan had ik het wel geweten.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe, en blijf wel praten.
In ierder geval een dikke *; die zal je wel nodig hebben.
Jeetje Mar1ies wat een ontwikkeling, nu eindelijk de kogel door de kerk en nr1 blijkt het nu ook nog prima te vinden.... geweldig hoor, ik ben blij voor je.
Grz Daantje
vrijdag 13 juli 2007 om 15:47
Precies het zelfde heb ik ook Daantje. En som s gedraag ik me zo onuitstaanbaar om voor hem de deur te openen dat hij me verlaat. Maar meestal wordt daarna alleen mar duidelijker hoeveel nr1 van me houdt. Soms hoop ik hem er op te betrappen dat hij een nr2 heeft. Wat een ziekelijke rot gedachten allemaal. En hij is echt een goede man. Maar nr2 is gewoon het einde, in alle opzichten.
vrijdag 13 juli 2007 om 20:28
Weer genoeg te lezen. Hier ook genoeg meegemaakt deze laatste dagen.
Marieke: Meid, moeilijk! Als het even kan zou ik toch proberen om het gesprek met nr. 2 aan te gaan, probeer wat duidelijkheid te scheppen. De onzekerheid, niet weten wat... probeer toch met nr. 2 te praten, geef hem aan dat jij daar behoefte aan hebt. Het zal misschien een moeilijk gesprek zijn/worden, maar volgens mij zal het je ook veel opleveren.
Daantje: Hoe herkenbaar! Moeilijk he? Ik ben blij dat ik nog niet voor die afweging sta, ik hoop ook niet dat ik ooit voor die keuze komt te staan. Ja. die passie......, zo herkenbaar! Maar met nr. 1 heb je misschien een andere heel waardevolle relatie. Ik wens je erg veel sterkte!!
Marlies: Wat fijn voor je!! Ik krijg er zelfs tranen van in de ogen. Lees lekker mee, en ik wil graag ook nog advies van je hoor (als het even kan).
Josephien: Tja.... als ik je verhaal lees, dan denk ik: "We moeten uiteindelijk allemaal een keuze maken". Het liefst maken we die keuze niet, willen we allebei! Nr.1 en nr. 2 zijn vaak zo verschillend, met de één deel je dit en met de ander deel je dat! En het ene doet niet onder voor het andere...... Ik leef met je mee!
Flamenco: Knuf!!
Jullie verhalen zetten me aan het denken, dat wil ik nu nog eventjes niet, struisvogelpolitiek! Voor nu wil ik alleen maar genieten! Ik houd mezelf voor dat ik bij mijn nr. 1 mijn basis heb (dat is ook echt zo), mijn nr. 2 is voor mij een extra-tje!
Vandaag een balletje opgegooid over een lover bij mijn nr. 1. Overigens onder het mom van een geintje, ik was benieuwd hoe hij reageerde. Hij reageerde eigenlijk helemaal niet vreemd, wie weet spreken we er in de nabije toekomst weleens serieus over.
Verder heb ik veel contact met mijn vriendin (haar heb ik van de week van nr. 2 verteld). Heel fijn om ook met haar hierover te kunnen praten.
Nr. 2 stuurt sms-jes vanaf zijn vakantie-adres.... krijg ik zo'n warm gevoel van... heerlijk!
Knuf! Veel sterkte allemaal!!
Knipoogje
Marieke: Meid, moeilijk! Als het even kan zou ik toch proberen om het gesprek met nr. 2 aan te gaan, probeer wat duidelijkheid te scheppen. De onzekerheid, niet weten wat... probeer toch met nr. 2 te praten, geef hem aan dat jij daar behoefte aan hebt. Het zal misschien een moeilijk gesprek zijn/worden, maar volgens mij zal het je ook veel opleveren.
Daantje: Hoe herkenbaar! Moeilijk he? Ik ben blij dat ik nog niet voor die afweging sta, ik hoop ook niet dat ik ooit voor die keuze komt te staan. Ja. die passie......, zo herkenbaar! Maar met nr. 1 heb je misschien een andere heel waardevolle relatie. Ik wens je erg veel sterkte!!
Marlies: Wat fijn voor je!! Ik krijg er zelfs tranen van in de ogen. Lees lekker mee, en ik wil graag ook nog advies van je hoor (als het even kan).
Josephien: Tja.... als ik je verhaal lees, dan denk ik: "We moeten uiteindelijk allemaal een keuze maken". Het liefst maken we die keuze niet, willen we allebei! Nr.1 en nr. 2 zijn vaak zo verschillend, met de één deel je dit en met de ander deel je dat! En het ene doet niet onder voor het andere...... Ik leef met je mee!
Flamenco: Knuf!!
Jullie verhalen zetten me aan het denken, dat wil ik nu nog eventjes niet, struisvogelpolitiek! Voor nu wil ik alleen maar genieten! Ik houd mezelf voor dat ik bij mijn nr. 1 mijn basis heb (dat is ook echt zo), mijn nr. 2 is voor mij een extra-tje!
Vandaag een balletje opgegooid over een lover bij mijn nr. 1. Overigens onder het mom van een geintje, ik was benieuwd hoe hij reageerde. Hij reageerde eigenlijk helemaal niet vreemd, wie weet spreken we er in de nabije toekomst weleens serieus over.
Verder heb ik veel contact met mijn vriendin (haar heb ik van de week van nr. 2 verteld). Heel fijn om ook met haar hierover te kunnen praten.
Nr. 2 stuurt sms-jes vanaf zijn vakantie-adres.... krijg ik zo'n warm gevoel van... heerlijk!
Knuf! Veel sterkte allemaal!!
Knipoogje
zaterdag 14 juli 2007 om 09:58
Hoi,
Ik zal ook nog even weer reageren..
Een week met ups and downs gehad. Ruzie met manlief die plotseling vond dat ik moest veranderen enzo.(in de zin van huishouding, dingen aanpakken enz)
Deed ik dat niet dan paktie die zijn biezen en nam onze zoon mee.
Hij had er dan geen zin meer in..
Bovendien ben ik erachter gekomen dat mensen die ik dacht te vertrouwen niet te vertrouwen zijn en dan met name mijn vriendinnen.
Wss uit bezorgdheid voor mij en ons huwelijk hebben ze met mijn man gepraat daarover. ik had nl in vertrouwen over mijn sexleven verteld.
manlief maakt er altijd grapjes over maarre nu heb ik hem ontzettend gekwetst.
Gisteren heb ik een gesprek met die ander gehad. het schijnt dus dat wanneer we bij elkaar zijn er een enorm spanningsveld om ons heen hangt en vaak van onze beiden gezichten af te lezen is dat we ons rot voelen.
Zodra mijn man weg is gaat ie me in mijn zij porren enzo en is veel losser.
Heb vannacht(met borrel op) verteld dat ik hem wel leuk vond maar ook tergelijkertijd dat daar niets mee te doen is..
Hij zei, jah, weet ik en toen ik vroeg over zijn gevoelens zei ie dat ie me aardig vond:) maar gaf wel aan geen zin in complicaties te hebben.
Naar mijn idee krijg je dat niet als je iemand alleen aardig vind.
Gisteren wou eerst een vriendin met hem praten en ik denk dat ie wel aanvoelde waar het over ging. Dus hij had geen zin..
Diezelfde vriendin had ie een week geleden verteld dat ie me leuk vond:D en nu wou die niet praten.
maar toen zei weg was vroeg die dus aan mij wat er aan de hand was.
En ik zei dus dat ik gevraagd had wat te zeggen en hij zei al dat ie dat al wel dacht..vandaar ons gesprek.
Maar hij wou gewoon wel onze vriendschap houden..
maar ben bang dat dat niet meer lukt. Minder close. maar hoe moet dat dan??
En ik weet heel zeker dat mijn vriendin gelijk heeft en dat we ons allebei tot elkaar aangetrokken voelen. Maar hij zegt niets vanwege mijn huwelijk en mijn kind..En das ook knap..maar wel moeilijk weer...
Ik weet het niet allemaal meer iig.......
Ik zal ook nog even weer reageren..
Een week met ups and downs gehad. Ruzie met manlief die plotseling vond dat ik moest veranderen enzo.(in de zin van huishouding, dingen aanpakken enz)
Deed ik dat niet dan paktie die zijn biezen en nam onze zoon mee.
Hij had er dan geen zin meer in..
Bovendien ben ik erachter gekomen dat mensen die ik dacht te vertrouwen niet te vertrouwen zijn en dan met name mijn vriendinnen.
Wss uit bezorgdheid voor mij en ons huwelijk hebben ze met mijn man gepraat daarover. ik had nl in vertrouwen over mijn sexleven verteld.
manlief maakt er altijd grapjes over maarre nu heb ik hem ontzettend gekwetst.
Gisteren heb ik een gesprek met die ander gehad. het schijnt dus dat wanneer we bij elkaar zijn er een enorm spanningsveld om ons heen hangt en vaak van onze beiden gezichten af te lezen is dat we ons rot voelen.
Zodra mijn man weg is gaat ie me in mijn zij porren enzo en is veel losser.
Heb vannacht(met borrel op) verteld dat ik hem wel leuk vond maar ook tergelijkertijd dat daar niets mee te doen is..
Hij zei, jah, weet ik en toen ik vroeg over zijn gevoelens zei ie dat ie me aardig vond:) maar gaf wel aan geen zin in complicaties te hebben.
Naar mijn idee krijg je dat niet als je iemand alleen aardig vind.
Gisteren wou eerst een vriendin met hem praten en ik denk dat ie wel aanvoelde waar het over ging. Dus hij had geen zin..
Diezelfde vriendin had ie een week geleden verteld dat ie me leuk vond:D en nu wou die niet praten.
maar toen zei weg was vroeg die dus aan mij wat er aan de hand was.
En ik zei dus dat ik gevraagd had wat te zeggen en hij zei al dat ie dat al wel dacht..vandaar ons gesprek.
Maar hij wou gewoon wel onze vriendschap houden..
maar ben bang dat dat niet meer lukt. Minder close. maar hoe moet dat dan??
En ik weet heel zeker dat mijn vriendin gelijk heeft en dat we ons allebei tot elkaar aangetrokken voelen. Maar hij zegt niets vanwege mijn huwelijk en mijn kind..En das ook knap..maar wel moeilijk weer...
Ik weet het niet allemaal meer iig.......
zondag 15 juli 2007 om 10:56
Hey lieverds,
hier ben ik weer even...
@ Claartje: moeilijk meid... volgens mij vindt hij je echt wel leuk,maar wil hij het niet te ver laten komen en da's natuurlijk erg verstandig van hem... Hoe spannend ook, vergeet niet dat je voor je het goed en wel beseft in een web van leugens en problemen kan terecht komen, je leest hier mee, dus beseft het maar al te goed! Sterkte!
@ Daantje, Josephien, en anderen :): tja, twee liefdes... ergens is het een luxe, om te voelen en weten dat er twee mannen van je houden. Dat ervaren jullie ook... maar het maakt er het leven niet makkelijker op. Alles wat voorheen simpel en zorgeloos was, wordt ineens niet meer zo vanzelfsprekend...
Hier alles nog steeds in orde! We voelen ons echt prima bij deze 'regeling'. En nee, behalve jullie weet niemand ervan, hoor! ;) het is ons geheimpje, hihi... Op deze manier voelt het goed, ik hou van nr1 en blijf lekker in m'n vertrouwde wereldje en leven, maar af en toe, als ik er zin in heb, kan ik even in een andere wereld duiken, die van nr2. Het voelt vertrouwd en goed aan zo, ik heb twee 'thuis-en', hoe gek het misschien voor de buitenwereld ook mag lijken, daar lig ik echt niet wakker van :$
Ben wel blij dat ik hier m'n verhaal kwijt kan en ik hoop dat andere koppels er iets aan kunnne hebben, want zo kan het dus blijkbaar ook werken....
Lieve knuffel voor iedereen die er even nood aan heeft,
Marlies
hier ben ik weer even...
@ Claartje: moeilijk meid... volgens mij vindt hij je echt wel leuk,maar wil hij het niet te ver laten komen en da's natuurlijk erg verstandig van hem... Hoe spannend ook, vergeet niet dat je voor je het goed en wel beseft in een web van leugens en problemen kan terecht komen, je leest hier mee, dus beseft het maar al te goed! Sterkte!
@ Daantje, Josephien, en anderen :): tja, twee liefdes... ergens is het een luxe, om te voelen en weten dat er twee mannen van je houden. Dat ervaren jullie ook... maar het maakt er het leven niet makkelijker op. Alles wat voorheen simpel en zorgeloos was, wordt ineens niet meer zo vanzelfsprekend...
Hier alles nog steeds in orde! We voelen ons echt prima bij deze 'regeling'. En nee, behalve jullie weet niemand ervan, hoor! ;) het is ons geheimpje, hihi... Op deze manier voelt het goed, ik hou van nr1 en blijf lekker in m'n vertrouwde wereldje en leven, maar af en toe, als ik er zin in heb, kan ik even in een andere wereld duiken, die van nr2. Het voelt vertrouwd en goed aan zo, ik heb twee 'thuis-en', hoe gek het misschien voor de buitenwereld ook mag lijken, daar lig ik echt niet wakker van :$
Ben wel blij dat ik hier m'n verhaal kwijt kan en ik hoop dat andere koppels er iets aan kunnne hebben, want zo kan het dus blijkbaar ook werken....
Lieve knuffel voor iedereen die er even nood aan heeft,
Marlies
zondag 15 juli 2007 om 20:59
Lieve meiden,
Had ik vrijdag een heel verhaal getypt, wilde ik het plaatsen... Weg! Wil nu lekker buiten zitten, dus reageer later wel weer. Ben een erg mooi boek aan het lezen over, je raadt het al een driehoeksverhouding: Henry en June van Anais Nin. Eerste pagina's denk je dat er niet doorheen te komen is, maar later: echt een feest van herkenning. Aanrader dus.
Liefs, Josephien
Had ik vrijdag een heel verhaal getypt, wilde ik het plaatsen... Weg! Wil nu lekker buiten zitten, dus reageer later wel weer. Ben een erg mooi boek aan het lezen over, je raadt het al een driehoeksverhouding: Henry en June van Anais Nin. Eerste pagina's denk je dat er niet doorheen te komen is, maar later: echt een feest van herkenning. Aanrader dus.
Liefs, Josephien
zondag 15 juli 2007 om 22:16
Ik weet precies wat er gebeurt..Lees idd jullie verhalen..
Maar men, ben helemaal hotel de botel.......
heb hem vandaag even gezien en met hem gepraat..gewoon over normale dingen..
maar tsis zo lang geleden dat ik dit gevoel heb gehad..
Denk alleen nog maar aan hem en mijn gevoel gaat heel diep...
Vandaag zat hij even op de barkruk en ik keeek toevallig..
We keken elkaar aan en ik rilde tot ver in mijn tenen..
Als ik aan hem denk lach ik van binnen en wordt ik blij.........
Overginds mopperde die vandaag over de telefoonrekening..
Hij was te hoog en hij moest wat minder sms en dus zei die...
Maar ik ben echt helemaal aan het shaken als ik hem zie..
Vandaag deed ie gewoon normaal want mijn echtgenoot was erbij..maar ik had het gevoel dat ie me echt leuk vond..
Weet niet waarom, maar iets zei me dat.........
Maar men, ben helemaal hotel de botel.......
heb hem vandaag even gezien en met hem gepraat..gewoon over normale dingen..
maar tsis zo lang geleden dat ik dit gevoel heb gehad..
Denk alleen nog maar aan hem en mijn gevoel gaat heel diep...
Vandaag zat hij even op de barkruk en ik keeek toevallig..
We keken elkaar aan en ik rilde tot ver in mijn tenen..
Als ik aan hem denk lach ik van binnen en wordt ik blij.........
Overginds mopperde die vandaag over de telefoonrekening..
Hij was te hoog en hij moest wat minder sms en dus zei die...
Maar ik ben echt helemaal aan het shaken als ik hem zie..
Vandaag deed ie gewoon normaal want mijn echtgenoot was erbij..maar ik had het gevoel dat ie me echt leuk vond..
Weet niet waarom, maar iets zei me dat.........
maandag 16 juli 2007 om 12:13
hoi allemaal, ben ik ook weer een keer. al die tijd "stiekem" met jullie meegelezen en op de hoogte gebleven. maar had zelf niets te melden omdat nr 2 op vakantie was. hij is gisteren teruggekomen. dus ik ben zeer benieuwd of en wanneer ik van hem ga horen. op zich was het wel even relaxed dat hij op vakantie was merk ik nu, want ik zat niet heel de tijd te wachten of er een sms kwam. en dat zit ik nu eigenlijk wel weer beetje te doen. zucht, leer ik het dan nooit?!
maandag 16 juli 2007 om 13:17
Ook ik heb al die tijd meegelezen.
Ben vier weken op vakantie geweest met nr.1 en gister thuisgekomen. Nr 2. vroeg mij om te kiezen voor hem of niet, en dit de dag na mijn thuiskomst aan hem te melden. Dit nadat we een halfjaar een soort van verhouding hebben gehad, nr.2 wilde mij echter niet delen.
Ik ga straks naar nr. 2 voor ons laatste gesprek, ben ontzettend zenuwachtig.
Ben vier weken op vakantie geweest met nr.1 en gister thuisgekomen. Nr 2. vroeg mij om te kiezen voor hem of niet, en dit de dag na mijn thuiskomst aan hem te melden. Dit nadat we een halfjaar een soort van verhouding hebben gehad, nr.2 wilde mij echter niet delen.
Ik ga straks naar nr. 2 voor ons laatste gesprek, ben ontzettend zenuwachtig.
maandag 16 juli 2007 om 15:54
Wauw, ik lees met stijgende verbazing jullie verhalen! Ik had geen idee dat er zoveel vrouwen waren met hetzelfde dilemma! Wat een herkenning!
Even mijn verhaal: ik ben gelukkig getrouwd met een schat van een vent, we hebben samen twee heerlijke kindjes. Ik hou ontzettend veel van hem, maar ik hou ook heel veel van iemand anders. Voordat ik mijn man leerde kennen was ik heel goed bevriend met B. Ik heb hem leren kennen via een ex van me en ik was meteen gek op hem. Het klikte meteen heel erg tussen ons. Maar goed, toen had ik dus een vriend. En toen dat uitging leerde ik weer iemand anders kennen en toen dat uitging leerde ik mijn man kennen. Maar inmiddels bleef ik ontzettend verliefd op B. Maar dat heb ik hem gewoon nooit durven vertellen omdat ik bang was dat hij niet hetzelfde zou voelen.
We zijn dus nog steeds vrienden, hij is hier al vaak geweest, gisteren nog ben ik met hem een terrasje gaan doen, hij kent mijn man. Ik heb tegen mijn man wel verteld dat ik vroeger verliefd was op B. en hij heeft ook wel door dat ik nog steeds een zwak voor hem heb. Dat ontken ik ook niet. Maar ik word echt gek van mezelf. Ik wil het uitschreeuwen, ik wil B. zo graag vertellen wat ik voor hem voel want ik heb het gevoel dat ik in brand sta vanbinnen. We mailen best vaak met elkaar en we kunnen zo lekker kletsen. Ik voel me zo fijn bij hem, maar tegelijkertijd ook nerveus. Pffff... Ik weet het gewoon niet, ik word er echt gek van. Ik kijk nu al uit naar november want dan zie ik hem in elk geval weer. Ik heb echt geen flauw idee of hij iets meer dan vriendschap voor me voelt. We mailden vroeger ontzettend vaak en toen vlogen de dubbelzinnigheden ons om de oren, inmiddels is dat wat geminderd maar goed, ik ben nu ook serieus gesetteld, dus dat is niet zo vanzelfsprekend.
Gisteren op dat terrasje, my god, ik kon mijn ogen niet van 'm afhouden. Hoe hij kijkt, hoe hij lacht, prachtig. Hij IS prachtig. Sinds ik hem ken (bijna 9 jaar) heeft hij nog nooit een vriendin gehad. Ik weet ook niet goed wat ik daar moet over denken. Gisteren vertelde hij dat hij over een tweetal jaar de boel hier gaat verkopen, stoppen met werken en de wereld gaat verkennen voor een jaartje of zo. Ik probeerde er heel luchtig over te doen, ik vind het ook ontzettend leuk voor hem, maar diep vanbinnen wil ik niet dat hij weggaat. Ik zal 'm zo missen...
Nou ja, weer zo'n verhaal waar jullie eigenlijk niks mee kunnen, maar ik moet het ergens kwijt, niemand weet hiervan en het lucht ZO ONTZETTEND op om het hier even neer te kunnen typen. Ik weet echt niet wat ik moet doen... Ik ben echt zo bang om onze vriendschap te verpesten als ik hem dit vertel.
Even mijn verhaal: ik ben gelukkig getrouwd met een schat van een vent, we hebben samen twee heerlijke kindjes. Ik hou ontzettend veel van hem, maar ik hou ook heel veel van iemand anders. Voordat ik mijn man leerde kennen was ik heel goed bevriend met B. Ik heb hem leren kennen via een ex van me en ik was meteen gek op hem. Het klikte meteen heel erg tussen ons. Maar goed, toen had ik dus een vriend. En toen dat uitging leerde ik weer iemand anders kennen en toen dat uitging leerde ik mijn man kennen. Maar inmiddels bleef ik ontzettend verliefd op B. Maar dat heb ik hem gewoon nooit durven vertellen omdat ik bang was dat hij niet hetzelfde zou voelen.
We zijn dus nog steeds vrienden, hij is hier al vaak geweest, gisteren nog ben ik met hem een terrasje gaan doen, hij kent mijn man. Ik heb tegen mijn man wel verteld dat ik vroeger verliefd was op B. en hij heeft ook wel door dat ik nog steeds een zwak voor hem heb. Dat ontken ik ook niet. Maar ik word echt gek van mezelf. Ik wil het uitschreeuwen, ik wil B. zo graag vertellen wat ik voor hem voel want ik heb het gevoel dat ik in brand sta vanbinnen. We mailen best vaak met elkaar en we kunnen zo lekker kletsen. Ik voel me zo fijn bij hem, maar tegelijkertijd ook nerveus. Pffff... Ik weet het gewoon niet, ik word er echt gek van. Ik kijk nu al uit naar november want dan zie ik hem in elk geval weer. Ik heb echt geen flauw idee of hij iets meer dan vriendschap voor me voelt. We mailden vroeger ontzettend vaak en toen vlogen de dubbelzinnigheden ons om de oren, inmiddels is dat wat geminderd maar goed, ik ben nu ook serieus gesetteld, dus dat is niet zo vanzelfsprekend.
Gisteren op dat terrasje, my god, ik kon mijn ogen niet van 'm afhouden. Hoe hij kijkt, hoe hij lacht, prachtig. Hij IS prachtig. Sinds ik hem ken (bijna 9 jaar) heeft hij nog nooit een vriendin gehad. Ik weet ook niet goed wat ik daar moet over denken. Gisteren vertelde hij dat hij over een tweetal jaar de boel hier gaat verkopen, stoppen met werken en de wereld gaat verkennen voor een jaartje of zo. Ik probeerde er heel luchtig over te doen, ik vind het ook ontzettend leuk voor hem, maar diep vanbinnen wil ik niet dat hij weggaat. Ik zal 'm zo missen...
Nou ja, weer zo'n verhaal waar jullie eigenlijk niks mee kunnen, maar ik moet het ergens kwijt, niemand weet hiervan en het lucht ZO ONTZETTEND op om het hier even neer te kunnen typen. Ik weet echt niet wat ik moet doen... Ik ben echt zo bang om onze vriendschap te verpesten als ik hem dit vertel.
maandag 16 juli 2007 om 17:12
Worteltje, spannend dat hij terug is. Heb je hem niet vreselijk gemist?
Gummy, zou niet graag in je schoenen staan. Je kiest dus voor nr. 1? Wat zul jij een verdriet hebben.
Basra, moeilijk hoor. Als je nr. 2 over je gevoelens vertelt heb je kans dat hij deze beantwoordt en waar verzeil je dan in (zie de verhalen) en dan gaat hij over 2 jaar ook nog eens weg dus een toekomst heeft het niet. Als je gelukkig bent met nr. 1 zou je hier toch eens heel goed over na moeten denken. Nr. 2 niks vertellen en je behoudt je vriendschap (als je dat aan kunt tenminste) of het contact radicaal kappen (wat ook moeilijk is omdat je het samen zo fijn hebt, maar dan is hij iig geen bedreiging voor je relatie met nr. 1). Dit is een advies van de lamme leidt de blinde....
Allemaal sterkte!
Gummy, zou niet graag in je schoenen staan. Je kiest dus voor nr. 1? Wat zul jij een verdriet hebben.
Basra, moeilijk hoor. Als je nr. 2 over je gevoelens vertelt heb je kans dat hij deze beantwoordt en waar verzeil je dan in (zie de verhalen) en dan gaat hij over 2 jaar ook nog eens weg dus een toekomst heeft het niet. Als je gelukkig bent met nr. 1 zou je hier toch eens heel goed over na moeten denken. Nr. 2 niks vertellen en je behoudt je vriendschap (als je dat aan kunt tenminste) of het contact radicaal kappen (wat ook moeilijk is omdat je het samen zo fijn hebt, maar dan is hij iig geen bedreiging voor je relatie met nr. 1). Dit is een advies van de lamme leidt de blinde....
Allemaal sterkte!
maandag 16 juli 2007 om 19:25
Hallo meiden,
Na lang wikken en wegen toch maar besloten om mijn verhaal ook hier te plaatsen. Hoop dat jullie het goed vinden dat ik mij aan wil sluiten bij jullie.
Ook ik heb een nr 2 en dat al meer dan een jaar. Zal proberen mijn verhaal wat duidelijker te maken.
Woon nu ongeveer 5.5 jaar samen met mijn nr. 1. Onze relatie is goed en ik hou ook erg veel van hem. We hebben geen kinderen samen.
En toch....ondanks dat onze relatie verder goed is heb ik een nr 2. Met mijn nr 1 is voelt alles goed en vertrouwd. Heb ik mijn basis en mijn thuis, maar bij mijn nr 2 vind ik vooral de passie en toch ook een soort van thuiskomen. Mijn nr 2 heb ik tijdens een straatfeest 2 jaar geleden leren kennen. Die avond was er al vanaf het begin een spanning tussen ons. Er is toen niets gebeurd. Wel kwamen we elkaar vanaf die tijd regelmatig tegen en de blikken vlogen over en weer en altijd maakten we een praatje.
Op een gegeven moment toen we bij een gezamenlijke buurvrouw een wijntje aan het drinken waren begon hij weer over het straatfeest., Hij had het zo gezellig gevonden met mij dat ie wel een keer wilde afspreken. Hier is het bij gebleven want de buurvrouw kwam weer de huiskamer binnen. Dit is mij echter wel bijgebleven en stiekem vond ik het een fantastisch idee..hoe fout het ook was.
Ook dit duurde en duurde maar er kwam niets van. Toen mijn computer eens weigerde en mijn vriend er ook niet achter kon komen wat het probleem was gebeurde het...Ik kwam mijn nr 2 tegen en wist dat hij verstand had van computers. Heb de stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of hij eens wilde kijken..diezelfde avond kwam hij.
Met de smoes als er weer iets is met je pc kunnen we bellen hebben we telefoonnummers uitgewisseld en de vrijdag daarop hadden we onze eerste date. Er volgden nog een heleboel daarna..Gemiddeld zien we elkaar 1 a 2 x per week.
Mijn vriend weet van de vriendschap die ertussen ons is ontstaan en ook dat wij elkaar regelmatig zien of af en toe eens gaan stappen. Hij heeft daar geen problemen mee gelukkig...
Een hele tijd heb ik gedacht dat nr 2 en ik een soort van sexvriendjes waren, maar nu blijkt dat er toch meer is. We hebben naar elkaar uitgesproken dat we van elkaar houden en dat is toch meer dan alleen maar sexvriendjes. Ben er onwijs gelukkig mee en toch voelt het ook raar om dit naar elkaar te hebben uitgesproken. Want ondanks dat ik van hem hou heb ik ook momenten dat ik bijna een hekel aan hem heb (althans voor dat moment). Juist op bepaalde momenten dat ik wat van hem verwacht hoor ik niets en als ik niets verwacht is hij er ineens. Ook op momenten dat ik het moeilijk heb. En juist dat onvoorspelbare trekt mij enorm in hem aan. De ene keer vol passie de andere keer vol romantiek.
Afgelopen weekend hebben nr 2 en ik voor het eerst een kleine crisis gehad en merk dat zoiets mij pijn doet. Hij is deze hele week op vakantie. Zie hem dus pas volgende week weer. En ondanks dat we wel hebben gebeld en gesmst ben ik pas blij als ik volgende week dit met hem kan uitpraten.
Sorry voor dit lange misschien wat verwarrend verhaal, maar ook voor mij geldt: ben zo blij dat ik het eens ergens kwijt kan!
Er zullen vast nog wel meer volgen.
Liefs Lynx
Na lang wikken en wegen toch maar besloten om mijn verhaal ook hier te plaatsen. Hoop dat jullie het goed vinden dat ik mij aan wil sluiten bij jullie.
Ook ik heb een nr 2 en dat al meer dan een jaar. Zal proberen mijn verhaal wat duidelijker te maken.
Woon nu ongeveer 5.5 jaar samen met mijn nr. 1. Onze relatie is goed en ik hou ook erg veel van hem. We hebben geen kinderen samen.
En toch....ondanks dat onze relatie verder goed is heb ik een nr 2. Met mijn nr 1 is voelt alles goed en vertrouwd. Heb ik mijn basis en mijn thuis, maar bij mijn nr 2 vind ik vooral de passie en toch ook een soort van thuiskomen. Mijn nr 2 heb ik tijdens een straatfeest 2 jaar geleden leren kennen. Die avond was er al vanaf het begin een spanning tussen ons. Er is toen niets gebeurd. Wel kwamen we elkaar vanaf die tijd regelmatig tegen en de blikken vlogen over en weer en altijd maakten we een praatje.
Op een gegeven moment toen we bij een gezamenlijke buurvrouw een wijntje aan het drinken waren begon hij weer over het straatfeest., Hij had het zo gezellig gevonden met mij dat ie wel een keer wilde afspreken. Hier is het bij gebleven want de buurvrouw kwam weer de huiskamer binnen. Dit is mij echter wel bijgebleven en stiekem vond ik het een fantastisch idee..hoe fout het ook was.
Ook dit duurde en duurde maar er kwam niets van. Toen mijn computer eens weigerde en mijn vriend er ook niet achter kon komen wat het probleem was gebeurde het...Ik kwam mijn nr 2 tegen en wist dat hij verstand had van computers. Heb de stoute schoenen aangetrokken en hem gevraagd of hij eens wilde kijken..diezelfde avond kwam hij.
Met de smoes als er weer iets is met je pc kunnen we bellen hebben we telefoonnummers uitgewisseld en de vrijdag daarop hadden we onze eerste date. Er volgden nog een heleboel daarna..Gemiddeld zien we elkaar 1 a 2 x per week.
Mijn vriend weet van de vriendschap die ertussen ons is ontstaan en ook dat wij elkaar regelmatig zien of af en toe eens gaan stappen. Hij heeft daar geen problemen mee gelukkig...
Een hele tijd heb ik gedacht dat nr 2 en ik een soort van sexvriendjes waren, maar nu blijkt dat er toch meer is. We hebben naar elkaar uitgesproken dat we van elkaar houden en dat is toch meer dan alleen maar sexvriendjes. Ben er onwijs gelukkig mee en toch voelt het ook raar om dit naar elkaar te hebben uitgesproken. Want ondanks dat ik van hem hou heb ik ook momenten dat ik bijna een hekel aan hem heb (althans voor dat moment). Juist op bepaalde momenten dat ik wat van hem verwacht hoor ik niets en als ik niets verwacht is hij er ineens. Ook op momenten dat ik het moeilijk heb. En juist dat onvoorspelbare trekt mij enorm in hem aan. De ene keer vol passie de andere keer vol romantiek.
Afgelopen weekend hebben nr 2 en ik voor het eerst een kleine crisis gehad en merk dat zoiets mij pijn doet. Hij is deze hele week op vakantie. Zie hem dus pas volgende week weer. En ondanks dat we wel hebben gebeld en gesmst ben ik pas blij als ik volgende week dit met hem kan uitpraten.
Sorry voor dit lange misschien wat verwarrend verhaal, maar ook voor mij geldt: ben zo blij dat ik het eens ergens kwijt kan!
Er zullen vast nog wel meer volgen.
Liefs Lynx
dinsdag 17 juli 2007 om 00:35
Welkom Lynx en Basra. We leven hier allemaal met elkaar mee en hier kan je je hart luchten want het is moeilijk om in je omgeving over deze dingen te praten.Het is zo ingewikkeld allemaal. Ik was echt niet op zoek naar iets anders, ik was/ben gelukkig met nr1 en met nr2 is het echt niet de spanning of de lust die ons verbind. Waarom kreeg ik gevoelens voor nr2? Ik weet nu dat hij jaren verliefd op me is geweest en alle moeite heeft gedaan om dat voor me te verbergen en gewoon goede vrienden te zijn. Misschien is dat ook bij jou het geval Basra? Ik denk er veel over om nr1 te vertellen dat ik van nr2 hou. En ik weet zeker dat hij dan zal zeggen dat hij dat gevoel al heeft. Hij weet dat er iets met me aan de hand is maar hij denkt zo goed over mij dat hij uit zich zelf nooit aan dat gevoel zal toegeven. Hij doet de laatste tijd erg z'n best. Wil dat we samen een paar dagen weg gaan, belt veel vaker dan voorheen en laat me merken dat hij me mist. hij heeft beter verdiend dan de situatie waarin ik hem heb gebracht.
dinsdag 17 juli 2007 om 10:33
In mijn omgeving zijn er een paar die weten dat ik hem leuk vind. kan ik ook niet om heen want das volgens mij van mijn gezicht af te lezen als ik hem zie.
En daar weer een 3 tal mensen die weten hoe ik tot hem aagetrokken ben en zeggen dat dit wederzijds is..
Maar hoe jong die oo is hij is wel verstandiger als dat ik dat ben...
Ik geloof dat hij mijn hart al heeft en dat mijn gevoelens enorm diep zijn...
Tis niet iets oppervlakkigs meer..denk enorm veel aan hem en ben teleurgesteld als ik een dag niets van hem gehoord of gezien heb.
maar het kan niet zo langer.........ik wil niet mijn echtgenoot kwetsen dus ik vertel niets..
Mijn echtgenoot doet zijn best en wil ook intimenteiten delen..
Iets waar ik al zo lang voor gesterden heb en nu hij aangeeft dat hij wil, ik blij ben dat ik buikpijn heb en niet hoef..
Het is 1 grote warboel in mijn hoofd...ik weet niet meer wat ik wil..
In dit geval is mijn zoon het belangrijkste dus ik moet me gaan richten op mijn gezin neem ik me voor...
Maar ik krijg hem niet uit mijn hoofd........ben hopeloos..
En ben zo bang dat we ooit die grens eens overschrijden gaan he..
En mijn man vergeeft me never nooit niet, wat ook logisch is........
Ik heb gisteren wel zijn telefoon nr gewist uit mijn telefoon..
Hij gaf aan dat we minder moesten smsen en dat de(vriendschap) niet te close moest worden....wat het al is en hij en ik weten dat wel...
Nooit gedacht dat dit mij zou overkomen...
Lees jullie verhalen en zie zoveel herkenning...
Een knuffel voor jullie allen!!
En daar weer een 3 tal mensen die weten hoe ik tot hem aagetrokken ben en zeggen dat dit wederzijds is..
Maar hoe jong die oo is hij is wel verstandiger als dat ik dat ben...
Ik geloof dat hij mijn hart al heeft en dat mijn gevoelens enorm diep zijn...
Tis niet iets oppervlakkigs meer..denk enorm veel aan hem en ben teleurgesteld als ik een dag niets van hem gehoord of gezien heb.
maar het kan niet zo langer.........ik wil niet mijn echtgenoot kwetsen dus ik vertel niets..
Mijn echtgenoot doet zijn best en wil ook intimenteiten delen..
Iets waar ik al zo lang voor gesterden heb en nu hij aangeeft dat hij wil, ik blij ben dat ik buikpijn heb en niet hoef..
Het is 1 grote warboel in mijn hoofd...ik weet niet meer wat ik wil..
In dit geval is mijn zoon het belangrijkste dus ik moet me gaan richten op mijn gezin neem ik me voor...
Maar ik krijg hem niet uit mijn hoofd........ben hopeloos..
En ben zo bang dat we ooit die grens eens overschrijden gaan he..
En mijn man vergeeft me never nooit niet, wat ook logisch is........
Ik heb gisteren wel zijn telefoon nr gewist uit mijn telefoon..
Hij gaf aan dat we minder moesten smsen en dat de(vriendschap) niet te close moest worden....wat het al is en hij en ik weten dat wel...
Nooit gedacht dat dit mij zou overkomen...
Lees jullie verhalen en zie zoveel herkenning...
Een knuffel voor jullie allen!!
dinsdag 17 juli 2007 om 13:47
hoi allemaal,
ja josefien, dat schrijf je mooi, we geven elkaar hier adviezen, maar de lamme leidt de blinde hihi. maar maakt niet uit toch. we bedoelen het allemaal goed. en het is toch top dat dit topic er is.
lynx, moeilijk zeg, juist de eerste woordenwisseling voordat hij op vakantie gaat. balen.
claartje, wat knap dat je zijn telefoonnummer gewist hebt.
en is ook supermoeilijk, om de grens niet te overschrijden, als de aantrekkingskracht zo sterk is.
ja ik heb mijn nr 2 zeker heel erg gemist. alleen omdat ie zo onregelmatig smst had ik aan de andere kant dus ook wel beetje rust, wetende dat hij op vakantie was en pas weer contact op zou nemen daarna.
en thank God, dat heeft ie dus daarstraks ook gedaan. heb een paar behoorlijk lange smsjes van hem gehad. helaas zal het deze week niet lukken om af te spreken. maar volgende week gaan we elkaar weer zien. jippie!!
ja josefien, dat schrijf je mooi, we geven elkaar hier adviezen, maar de lamme leidt de blinde hihi. maar maakt niet uit toch. we bedoelen het allemaal goed. en het is toch top dat dit topic er is.
lynx, moeilijk zeg, juist de eerste woordenwisseling voordat hij op vakantie gaat. balen.
claartje, wat knap dat je zijn telefoonnummer gewist hebt.
en is ook supermoeilijk, om de grens niet te overschrijden, als de aantrekkingskracht zo sterk is.
ja ik heb mijn nr 2 zeker heel erg gemist. alleen omdat ie zo onregelmatig smst had ik aan de andere kant dus ook wel beetje rust, wetende dat hij op vakantie was en pas weer contact op zou nemen daarna.
en thank God, dat heeft ie dus daarstraks ook gedaan. heb een paar behoorlijk lange smsjes van hem gehad. helaas zal het deze week niet lukken om af te spreken. maar volgende week gaan we elkaar weer zien. jippie!!
dinsdag 17 juli 2007 om 13:53
flamenco, denk dat geen een van onze nr 1-s het verdient om belazert te worden. dat verdient niemand. maar het kan iedereen gebeuren. ook hun.
ook ik wil de mijne geen pijn doen, ondanks dat het hier thuis zowiezo niet zo lekker loopt.
marlies, wat goed trouwens dat het nu allemaal zo kan zeg. echt fijn voor je!
jij dus ook een balletje opgegooid bij je nr 1 knipoogje. goh ben benieuwd. dat zou hier echt niet kunnen hoor. staat hij totaal niet voor open. trouwens ook fijn dat je er met je vriendin over hebt kunnen praten. altijd fijn om je verhaal bij iemand kwijt te kunnen is mijn ervaring.
daantje, goed dat je weer van hem gehoord hebt. fijn is dat he!
en duiveltje, wanneer komt de jouwe nou terug van vakantie?
ook ik wil de mijne geen pijn doen, ondanks dat het hier thuis zowiezo niet zo lekker loopt.
marlies, wat goed trouwens dat het nu allemaal zo kan zeg. echt fijn voor je!
jij dus ook een balletje opgegooid bij je nr 1 knipoogje. goh ben benieuwd. dat zou hier echt niet kunnen hoor. staat hij totaal niet voor open. trouwens ook fijn dat je er met je vriendin over hebt kunnen praten. altijd fijn om je verhaal bij iemand kwijt te kunnen is mijn ervaring.
daantje, goed dat je weer van hem gehoord hebt. fijn is dat he!
en duiveltje, wanneer komt de jouwe nou terug van vakantie?
dinsdag 17 juli 2007 om 15:35
Ook ik was niet op zoek naar een nr 2, maar stond er onbewust misschien toch wel voor open. Hoe kon dit anders zomaar gebeuren en ben ik heel bewust ingestapt? Want ik had natuurlijk ook de keusze om hier niets mee te doen. En misschien heb ik mijn gevoelens voor nr2 wel bewust weggestopt. Door te denken dat er niet veel meer was dan sex was het allemaal wat draagelijker. Nu inderdaad is gebleken dat er zo veel te meer is denk ik er ook meer over na en ben ik er veel meer mee bezig.
Nr 2 belde gisteravond nog even. Ook hem zit het blijkbaar niet lekker dat hij zo op vakantie moest gaan. Stiekem doet mij dat wel goed.
Zal later proberen op de mensen te reageren. Vind het nu nog moeilijk om te onthouden wie wat geschreven heeft, maar komt helemaal goed.
Voor iedereen die het nodig heeft sterkte!
Nr 2 belde gisteravond nog even. Ook hem zit het blijkbaar niet lekker dat hij zo op vakantie moest gaan. Stiekem doet mij dat wel goed.
Zal later proberen op de mensen te reageren. Vind het nu nog moeilijk om te onthouden wie wat geschreven heeft, maar komt helemaal goed.
Voor iedereen die het nodig heeft sterkte!
dinsdag 17 juli 2007 om 16:06
Hallo Dames!
Long time no see... nou ja, anderhalve week ongeveer...
Nr.2 spookt soms toch weer door mijn hoofd. Op een heel ongelukkig moment. Vanavond twee weken geleden hadden we afgesproken goede vrienden te zijn. Hij wilde zijn huwelijk niet wagen aan mij. Ik zou knopen doorhakken of proberen te redden wat er nog te redden viel met nr. 1.
Nou... zo gezegd, zo gedaan. We hadden natuurlijk nog wel zakelijk contact, maar daar bleef het dan ook bij. Bovendien ging nr. 2 op vakantie.
Intussen klapte de boel bij nr. 1 en mij. De spanningen liepen zo hoog op dat ik besloot een paar dagen uit huis te gaan. Natuurlijk, alsof hij het er om deed, stuurde nr. 2 vanaf vakantie een mailtje op de eerste dag dat ik bij nr. 1 weg was. Niets bijzonders. Na een zakelijk antwoord op een zakelijke vraag van mijn kant volgde de opmerking dat hij hoopte dat het goed met me ging en dat hij ook hoopte dat ik wat nieuwe inzichten had opgedaan. Verder sloot hij af met "See you soon."
Inmiddels ben ik terug bij nr. 1. Nr. 1 is lief, doet enorm zijn best en we hebben lang gepraat. Ik denk dat we er echt weer samen uit kunnen komen. Met een hoop wederzijdse inzet.
Volgende week zie ik nr. 2 weer. Ik verheug me er niet op - en stiekem soms toch een beetje. Ik weet dat ik al mijn tijd, energie en gevoel moet steken in mijn relatie met nr. 1 en rationeel ben ik dat ook helemaal van plan. Maar toch, één nietszeggend mailtje van nr. 2 (alleen maar de gedachte dat hij dus op vakantie aan me denkt) en hij kruipt weer langzaam in mijn systeem.
Ik weet niet wat volgende week gaat brengen, maar eigenlijk weet ik al wel dat het nooit goed kan zijn.
Long time no see... nou ja, anderhalve week ongeveer...
Nr.2 spookt soms toch weer door mijn hoofd. Op een heel ongelukkig moment. Vanavond twee weken geleden hadden we afgesproken goede vrienden te zijn. Hij wilde zijn huwelijk niet wagen aan mij. Ik zou knopen doorhakken of proberen te redden wat er nog te redden viel met nr. 1.
Nou... zo gezegd, zo gedaan. We hadden natuurlijk nog wel zakelijk contact, maar daar bleef het dan ook bij. Bovendien ging nr. 2 op vakantie.
Intussen klapte de boel bij nr. 1 en mij. De spanningen liepen zo hoog op dat ik besloot een paar dagen uit huis te gaan. Natuurlijk, alsof hij het er om deed, stuurde nr. 2 vanaf vakantie een mailtje op de eerste dag dat ik bij nr. 1 weg was. Niets bijzonders. Na een zakelijk antwoord op een zakelijke vraag van mijn kant volgde de opmerking dat hij hoopte dat het goed met me ging en dat hij ook hoopte dat ik wat nieuwe inzichten had opgedaan. Verder sloot hij af met "See you soon."
Inmiddels ben ik terug bij nr. 1. Nr. 1 is lief, doet enorm zijn best en we hebben lang gepraat. Ik denk dat we er echt weer samen uit kunnen komen. Met een hoop wederzijdse inzet.
Volgende week zie ik nr. 2 weer. Ik verheug me er niet op - en stiekem soms toch een beetje. Ik weet dat ik al mijn tijd, energie en gevoel moet steken in mijn relatie met nr. 1 en rationeel ben ik dat ook helemaal van plan. Maar toch, één nietszeggend mailtje van nr. 2 (alleen maar de gedachte dat hij dus op vakantie aan me denkt) en hij kruipt weer langzaam in mijn systeem.
Ik weet niet wat volgende week gaat brengen, maar eigenlijk weet ik al wel dat het nooit goed kan zijn.
dinsdag 17 juli 2007 om 16:29
Ook ik ben weer terug naar anderhalve week vakantie. Vandaag voor het eerst weer op kantoor. Zoals ik voordat ik wegging had geschreven had nr2 gezegd dat ik tijdens mijn vakantie geen contact met hem moest opnemen. Eigenlijk was dat ook wel heel fijn, ik was meer relaxed nu ik niet op een telefoontje of berichtje zat te wachten. Ik heb dat tot vrijdagmiddag volgehouden, 8 dagen in totaal :-). Ik stuurde hem 's middags een onschuldig berichtje dat ik een fijne week had en vroeg hoe zijn week was. Binnen een minuut belde hij mij terug en hebben we gepraat. Vandaag zei hij dat hij veel aan me gedacht had die week. Weer zo'n opmerking waar ik van alles of juist niets achter kan zoeken Hij is inmiddels met de huwelijkstherapie begonnen, hij ziet er weinig heil in. Ik had vorige week besloten dat ik meer energie in mijn huwelijk moet steken, maar na 2 dagen thuis zie ik het alweer somberder in.
Er is dus nog steeds helemaal niets verandert in mijn situatie, ik weet niet hoe nr2 over mij denkt en weet zelf niet meer wat ik van mijn huwelijk vindt.
Als ik heel eerlijk ben moet ik bekennen dat het me geweldig lijkt om een huwelijk van 50 jaar te hebben, we zijn bijna op de helft...... Ik kan me soms voorstellen dat ik nog eens 25 jaar op deze manier getrouwd blijf. Ik heb het gevoel dat mijn huwelijk nooit echt een gelijkwaardige relatie is geweest. Moet ik dat gewoom maar accepteren en redelijk gelukkig blijven, of dit huwelijk afsluiten en hopen dat ik er ooit een betere relatie voor terug krijg?
Welkom voor alle nieuwe meeschrijvers. De herkenning is zo fijn vind ik zelf ook. Ik heb maar 1 vriendin in vertrouwen genomen, ze veroordeelt me niet, misschien ook omdat ze mijn man goed kent. Zij begrijpt mijn worsteling ook wel die ik met mijn eigen gevoelens heb. Af en toe voel ik me zo stom en wanhopig. Hoe kunnen gevoelens mijn hele gedachtenwereld zo overheersen als ik het niet wil?
Er is dus nog steeds helemaal niets verandert in mijn situatie, ik weet niet hoe nr2 over mij denkt en weet zelf niet meer wat ik van mijn huwelijk vindt.
Als ik heel eerlijk ben moet ik bekennen dat het me geweldig lijkt om een huwelijk van 50 jaar te hebben, we zijn bijna op de helft...... Ik kan me soms voorstellen dat ik nog eens 25 jaar op deze manier getrouwd blijf. Ik heb het gevoel dat mijn huwelijk nooit echt een gelijkwaardige relatie is geweest. Moet ik dat gewoom maar accepteren en redelijk gelukkig blijven, of dit huwelijk afsluiten en hopen dat ik er ooit een betere relatie voor terug krijg?
Welkom voor alle nieuwe meeschrijvers. De herkenning is zo fijn vind ik zelf ook. Ik heb maar 1 vriendin in vertrouwen genomen, ze veroordeelt me niet, misschien ook omdat ze mijn man goed kent. Zij begrijpt mijn worsteling ook wel die ik met mijn eigen gevoelens heb. Af en toe voel ik me zo stom en wanhopig. Hoe kunnen gevoelens mijn hele gedachtenwereld zo overheersen als ik het niet wil?
dinsdag 17 juli 2007 om 17:07
Even een berichtje. Ik lees al jullie verhalen hoor en leef heel erg met iedereen mee! Dat wil ik in ieder geval even laten weten.
Ik ben blij dat nog meer "lotgenoten" dit forum hebben gevonden, welkom! Schrijf maar lekker van je af! Hier kan dat gelukkig!
Het is hier inmiddels weer heel stil, nog steeds vakantie. Zelf ben ik al een week ziek, dus ook even met andere dingen bezig.
Soms lees ik en heb ik de behoefte om even een arm om jullie heen te slaan! De herkenbaarheid, de emoties, de keuzes..... Weet je, aan de ene kant zou ik het ook fijn vinden als ik mijn nr. 2 vaak zou zien, maar aan de andere kant ben ik wel blij dat dat niet het geval is bij mij. Dat maakt het voor mij iets makkelijker. En... ik troost me dan met de gedachte dat als we elkaar dan zien, dat de spetters eraf vliegen!!
Ik denk dat tijdens mijn vakantie straks met nr. 1 en de kinderen, het gesprek wel op nr. 2 zal komen. Dan kan ik voorzichtig polsen hoe hij tegenover een open huwelijk staat. Dat zou me echt een ideale situatie lijken. Wat klinkt dit eigenlijk egoïstisch.... bedenk ik me nu. Ach, ik zie wel, de tijd moet er rijp voor zijn.
Ik wens jullie allemaal veel sterkte en geniet van de mooie momenten!
Natuurlijk wil ik graag op ieders verhaal reageren, dat zal ik ook zeker doen als het hier allemaal weer een beetje normaal is.
Knipoogje
Ik ben blij dat nog meer "lotgenoten" dit forum hebben gevonden, welkom! Schrijf maar lekker van je af! Hier kan dat gelukkig!
Het is hier inmiddels weer heel stil, nog steeds vakantie. Zelf ben ik al een week ziek, dus ook even met andere dingen bezig.
Soms lees ik en heb ik de behoefte om even een arm om jullie heen te slaan! De herkenbaarheid, de emoties, de keuzes..... Weet je, aan de ene kant zou ik het ook fijn vinden als ik mijn nr. 2 vaak zou zien, maar aan de andere kant ben ik wel blij dat dat niet het geval is bij mij. Dat maakt het voor mij iets makkelijker. En... ik troost me dan met de gedachte dat als we elkaar dan zien, dat de spetters eraf vliegen!!
Ik denk dat tijdens mijn vakantie straks met nr. 1 en de kinderen, het gesprek wel op nr. 2 zal komen. Dan kan ik voorzichtig polsen hoe hij tegenover een open huwelijk staat. Dat zou me echt een ideale situatie lijken. Wat klinkt dit eigenlijk egoïstisch.... bedenk ik me nu. Ach, ik zie wel, de tijd moet er rijp voor zijn.
Ik wens jullie allemaal veel sterkte en geniet van de mooie momenten!
Natuurlijk wil ik graag op ieders verhaal reageren, dat zal ik ook zeker doen als het hier allemaal weer een beetje normaal is.
Knipoogje
woensdag 18 juli 2007 om 14:04
Hallo allemaal!!!
Wat is er weer veel bij te lezen, en wat een herkenning idd,
mijn nr2 en ik hebben elke dag sms contact en af en toe bellen we, en we houden echt van elkaar, maar willen nu nog niet 2 gezinnen opbreken en voor ons eigen 'geluk' zoveel mensen in het verdriet storten, onze tijd komt nog wel als die voor ons weggelegd is,
Ik wens jullie allemaal veel sterkte en een fijne vakantie, groetjes Anna
Wat is er weer veel bij te lezen, en wat een herkenning idd,
mijn nr2 en ik hebben elke dag sms contact en af en toe bellen we, en we houden echt van elkaar, maar willen nu nog niet 2 gezinnen opbreken en voor ons eigen 'geluk' zoveel mensen in het verdriet storten, onze tijd komt nog wel als die voor ons weggelegd is,
Ik wens jullie allemaal veel sterkte en een fijne vakantie, groetjes Anna
