Twijfels... moet ik voor mezelf kiezen? En dan?

Hoi Allemaal,



Ik wil graag mijn verhaal even kwijt. Ik heb dat jullie me een advies kunnen geven.



Ik heb inmiddels 2,5 jaar een lieve vriend. We hadden een supergoede relatie. Allebei het gevoel eindelijk iets te hebben waar alles perfect mee is. Vorig jaar hebben we een huis samen gekocht.

Sinds een maand of 4 is bij mij echter de liefde veranderd. Ik irriteer me aan veel dingen bij hem, en hij ook wel bij mij. Ik heb het gevoel dat onze karakters zijn veranderd, maar wel allebei in een andere richting. Ik wil graag veel zin van de wereld en alles eruit halen. Mijn vriend zit het liefst thuis achter de computer en wil niet eens op vakantie, want dat is teveel regelwerk.

Dit soort dingen zijn me de laatste tijd erg gaan tegenstaan. Ik weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan.



Ik zit heel erg te twijfelen om bij hem weg te gaan. Ik heb al eens aangegeven dat ik erg twijfel en hij werd daar echt super verdrietig. Hij huilde toen zelfs, terwijl ik hem nog nooit had zien huilen.

Aan de ene kant wil ik voor mezelf kiezen. Een eigen leventje beginnen. Aan de andere kant wil ik dat hem niet aandoen. Ik weet dat hij er heel verdrietig van wordt.Hier komt ook nog bij dat we een huis gekocht hebben en allebei een schuld houden als we dit nu moeten verkopen.

Waar ik ook aan twijfel: stel dat ik dit nu opgeef, krijg ik wel ooit zo'n lieve vriend ervoor terug. Want uiteindelijk is hij wel heel lief voor me.



Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Er met hem over praten wil ik niet, dan wordt hij weer verdrietig. Wel geef ik het aan als ik me ergens aan irriteer. Soms gaat hij dan juist heel lief doen, waar ik me dan weer aan irriteer en soms eindigt het in een eindeloze discussie.



Ik hoor graag jullie meningen/adviezen enz... Wat zouden jullie doen?



Liefs

Ik krijg inderdaad het geveol dat ik me laat beperken in m'n relatie. Als ik dit iemand zou horen zeggen zou ik meteen zeggen: dan moet je ermee kappen.



Maar hier staat wel tegenover dat ik een hele lieve vriend heb. Ik ben bang dat als ik de stap neem om bij hem weg te gaan, dat ik daar veel spijt van ga krijgen. Je weet immers niet wat je ervoor terug gaat krijgen.



Ook speelt het mee dat ik al 6 jaar lang continu relaties heb. Heb daartussen vrijwel geen moment gehad dat ik alleen was. En dat is juist wat me nu wel heerlijk lijkt. Gewoon lekker een eigen huisje, zelf dingen doen, nergens rekening mee hoeven houden enz... De andere kant is natuurlijk dat ik bang ben om eenzaam te worden. Je bent wel altijd alleen...



Moeilijk moeilijk moeilijk.



ps. We gaan niet vaak op vakantie en als we gaan regel ik het

En als hij in het begin van jullie relatie wel leuke dingen met je kon doen dan is hij heus wel in staat om een spetterende ( bij wijze van spreken ) relatie met je op te bouwen. Of hij heeft nu zijn ware aard laten zien. Of hij is gewoon nu anders bezig met jullie relatie: twijfel. Vind hij nog wel leuk om die dingen met jou te doen ?



Heb je dat weleens gevraagd waarom hij geen leuke dingen met jou doet ? En als het zo is :

En wat is zijn antwoord ?

Ja, ik heb dat wel eens met hem besproken. Hij geeft aan dat hij het in het begin altijd voor mij deed. Nu wil minder dingen doen omdat we nu samenwonen en elkaar toch al dagelijks zien. Ook geeft hij aan dat hij niet graag geld wil uitgeven aan dingen. Bijv. een weekendje weg vind hij zonde van z'n geld. Dan koopt hij liever een neiuwe kast (we hebben sinds een half jaar een huis gekocht) omdat dat iets blijvends is. En dingen die geen geld kosten (bijv. naar het strand gaan). Als ik het voorstel zegt hij altijd nee, geen zin of we moeten nog schoonmaken of dat soort dingen. Uiteindleijk komt het erop neer dat hij geen zin heeft om erheen te rijden (ook niet als ik rijd). Maw: hij heeft dan gewoon een schop onder z'n kont nodig. WAnt als we er eenmaal zijn, dan vind hij het wel leuk.

Maja, ik heb ook niet iedere keer zin om te smeken of we ergens heen gaan. Dan dnek ik: als het zoveel moeite kost, laat dan maar zitten.



Enneh, hij is wel lief. Hoe uit zich dat... tsja.. daar ga ik nu over twijfelen..hahah. Hij doet veel voor me (vooral in huis). Hij kookt iedere avond, hij brengt bloemen mee als ik ziek ben, we liggen vaak lekker te knuffelen. Aan de andere kant: toen ik laatst een contract had gekregen was zijn enige reactie: gefeliciteerd. (toen hij een contract kreeg heb ik hem mee uit eten genomen). En toen ik hoorde dat ik waarchijniljk promotie kreeg, was zijn reactei: als je maar niet nóg meer gaat werken.