Relaties
alle pijlers
twijfels over relatie
woensdag 20 juni 2007 om 19:19
Ik heb al een hele tijd twijfels over mijn relatie. Aan de ene kant voelt het goed, aan de andere kant twijfel ik .Mijn probleem is dat ik soms het idee heb dat ik te weinig aansluiting vindt. Ik ben hoger opgeleid dan hem en begin me soms te irriteren aan dat hij niet weet wat het wat ik zeg als ik bepaalde woorden gebruik. Op die manier heb ik het idee dat we dan soms niet op het gelijke niveau zitten. Op zich gaat het helemaal niet echt slecht tussen ons, ik voel me alleen de laatste tijd verdrietig en twijfelachtig en weet niet zeker waar dat aan ligt. Ik denk wel dat ik nog bij hem zou kunnen blijven maar heb ergens het idee dat hij niet helemaal mijn ideale man is. Ik zou zo graag uren willen filosoferen over verschillende zaken en dat zit er niet echt in. Maar is dit normaal om dit te eisen of moet ik blij zijn met wat ik heb? Aan de andere kant zie ik ook erg op tegen het alleen zijn en weet ik dat ik hem dan erg zal missen. Zucht... complicated.
woensdag 20 juni 2007 om 19:33
heej!!
Holiday geloof me ik snap wat je bedoelt. Mijn vriend studeert verpleegkunde, ik rechten. je snapt wel dat wij elkaar ook nooit begrijpen met vaktermen haha!!
Maar dat je dat niet met je vriend kan doen, wil niet zeggen dat hij niet de ideale man voor je is. Misschien dat je het filosoferen met een vriendin kan doen terwijl je dan andere dingen met je vriend doet. Vaak is het al belangrijk dat er geluisterd wordt denk ik.
Je zegt dat je opziet tegen het alleen zijn. Wat ik dan denk is: " ben je bij je vriend uit gewoonte of omdat je van hem houdt en graag bij hem wil zijn?" Als je twijfelt zou ik hier zeker over nadenken. En misschien is het verschil in opleiding(niveau) dan juist een punt wat je dit laat inzien?!
Succes sterkte
groetjes
Holiday geloof me ik snap wat je bedoelt. Mijn vriend studeert verpleegkunde, ik rechten. je snapt wel dat wij elkaar ook nooit begrijpen met vaktermen haha!!
Maar dat je dat niet met je vriend kan doen, wil niet zeggen dat hij niet de ideale man voor je is. Misschien dat je het filosoferen met een vriendin kan doen terwijl je dan andere dingen met je vriend doet. Vaak is het al belangrijk dat er geluisterd wordt denk ik.
Je zegt dat je opziet tegen het alleen zijn. Wat ik dan denk is: " ben je bij je vriend uit gewoonte of omdat je van hem houdt en graag bij hem wil zijn?" Als je twijfelt zou ik hier zeker over nadenken. En misschien is het verschil in opleiding(niveau) dan juist een punt wat je dit laat inzien?!
Succes sterkte
groetjes
woensdag 20 juni 2007 om 19:39
Ja ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb ook al meerdere keren gedacht, misschien moet ik gewoon genieten van gesprekken met vriendinnen die uren kunnen duren. En moet ik dat niet van hem eisen. Ook vergelijk ik me wel met andere stellen. Zo van: zij hebben ook een verschil in opleiding, bij hun gaat het ook goed. Wat natuurlijk nergens op slaat, want elke situatie is anders.
Ik hou zeker nog van hem en vindt het ook wel fijn om bij hem te zijn meestal. Maar toch met vlagen komt die twijfel weer.
Ik hou zeker nog van hem en vindt het ook wel fijn om bij hem te zijn meestal. Maar toch met vlagen komt die twijfel weer.
woensdag 20 juni 2007 om 19:58
Misschien een idee om dáár een scriptie over te schrijven ; hoelang duren de filosofische gsprekken , of hoelang duren gsprekken op zich tussen mensen met dezelfde opleiding ?
Zou toch wat zijn zeg als je er achter kwam dat de mééste gesprekken gaan over watetenwevandaag en waarisdeafstandsbediening en weetjewelwatdatkostdeheledagbellen met af en toe een uitschietertje om van te smullen..........
Zou toch wat zijn zeg als je er achter kwam dat de mééste gesprekken gaan over watetenwevandaag en waarisdeafstandsbediening en weetjewelwatdatkostdeheledagbellen met af en toe een uitschietertje om van te smullen..........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 juni 2007 om 20:19
beiden , eigenlijk :D
Je kunt vol idealen een relatie beginnen en bedenken hoe jullie avond aan avond bij de open haard of onder de sterrenhemel gaan filosoferen over het leven , de dood, de politiek........... maar in werkelijkheid zal het zich beperken tot het doornemen van het nieuws en zal dat goeie gesprek netzolang duren als de reclame tot aan de film van half negen ( als je niet gestoord wordt door eventuele kindertjes , want die moeten rond die tijd naar bed ) .......... Natuurlijk heb je - als je mazzel hebt, als je daar de tijd voor neemt/ maakt - weleens diepgaande gesprekken , maar moeten die persé gaan over de dingen die jij nu léért ? zouden die niet over de liefde , het leven , of weet ik veel wat voor onderwerpen kunnen gaan en zou je bepaalde onderwerpen niet kunnen bespreken met mensen met dezelfde kennis ? Misschien vraagt jouw vriend zich af wat hij moet met een vrouw die de buitenspelregel nou nog niet begrijpt maar vindt hij je veels te lief te leuk en te lekker om je daarvoor opzij te zetten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 juni 2007 om 20:40
Met de meeste mannen kun je niet uren filosoferen/praten zoals je met vriendinnen kunt, tenzij het over voetbal of auto's gaat, hahaha. Als er maar genoeg dingen overblijven die wel de moeite waard zijn om bij hem te blijven, dan is er geen probleem. Als verschil in niveau zo groot is, dat je niet meer normaal over iets kunt praten met elkaar omdat hij de dingen niet begrijpt, dan kun je daar een onbevredigd gevoel van krijgen wat steeds groter wordt. Als het puur is om het taalgebruik hoeft dat niet te betekenen dat je vriend in niveau achterblijft, soms gebruiken politici ook onnodig veel dure woorden wat helemaal niet nodig is. Vaak kun je hetzelfde zeggen door minder hoogdravende taal te gebruiken, en dan het vakjargon en afkortingen die er te pas en onpas worden gebruikt, daar wordt je toch knettergek van ? Vrouwen zijn vaak beter in taalgebruik dan mannen, vinden spelen met taal ook leuker.
woensdag 20 juni 2007 om 20:47
Ik heb het idee dat sommige mensen nu denken dat ik persé over mijn opleiding of vakjargon wil praten, maar dat is niet het geval. Ik heb het misschien niet goed uitgelegd. Maar ik bedoel ook dat we niet veel dezelfde interesses hebben. Ik kan niet praten over politiek, interesseert hem niet. Hij zal zelf niet snel nieuwe dingen aandragen wat ik ook interessant vindt. En ja, verder weet ik eigenlijk ook niets. Misschien ben ik dus te veeleisend, maar misschien ook niet. Ik denk dat ik de komende periode daar goed over na zal moeten denken of ik genoeg raakvlakken met hem heb. Of dat het voor mij niet genoeg is, want dat is natuurlijk ook weer voor iedereen anders.
woensdag 20 juni 2007 om 20:55
Ja dat begreep ik wel, Holiday.
Ik ben het zelfs met je eens. Ik zou nooit een vriend/man willen beneden mijn niveau, om de reden die jij beschrijft.
Het zelfde opleidingsniveau is denk ik voor iedereen wenselijk. Omdat je dan op dezelfde golflengte zit. Heel belangrijk. Net als het hebben van andere raakvlakken.
Ik ben het zelfs met je eens. Ik zou nooit een vriend/man willen beneden mijn niveau, om de reden die jij beschrijft.
Het zelfde opleidingsniveau is denk ik voor iedereen wenselijk. Omdat je dan op dezelfde golflengte zit. Heel belangrijk. Net als het hebben van andere raakvlakken.
donderdag 21 juni 2007 om 09:37
Het is natuurlijk prettig als mensen begrijpen waar je het over hebt. Mijn vriend doet hbo en ik doe hbo, maar nog kunnen we niet over elkaars studie/werk hebben. Puur omdat het niet te begrijpen is als je er niet mee vertrouwd bent. Je zit dan qua niveau op 1 lijn maar ook dat wil niets zeggen.
Holiday, het is jammer dat jullie niet veel dezelfde interesses hebben. Ondernemen jullie wel dingen die jullie SAMEN leuk vinden? IS er niet een cursus zoals leren salsadansen bijvoorbeeld, wat jullie leuk vinden om samen te doen? Misschien dat je op die manier achter de interesses komt die jullie samen hebben?
donderdag 21 juni 2007 om 09:52
Ik snap wat hier bedoeld wordt, in alle reacties. Ik heb met mijn VWO en vervolgopleiding een (nu dus ex)vriend gehad die timmerman was. Niets mis met die jongen (althans, niets wat hier tezake doet), maar hij had niet hetzelfde niveau. In het begin vond ik het interessant om een andere zienswijze en andere manier van praten te ontdekken, maar al gauw was het zo, dat ik op verjaardagen beter met zijn hoger opgeleide vrienden kon praten dan wanneer dan ook met hem. Goed beschouwd hebben we nooit echt diepgaande gesprekken gehad, maar dat kon ik ook pas achteraf zien. En ook dat het gewoon door het niveauverschil kwam. Een pittige discussie over iets alledaags verzandde meestal in uitleg van mijn kant hoe het nou in elkaar stak. Kortom, het werkte niet.
Toch vind ik dat het genuanceerder gebracht kan worden. Holiday geeft aan ook geen interesses met haar vriend te delen. Als ik in mijn huidige relatie kijk (met een jongen met hetzelfde denkniveau overigens), delen we juist heel veel interesses en dat maakt dat we zo goed bij elkaar passen. We moeten niet de hele tijd terug willen grijpen op een niveauverschil dat misschien wel helemaal niet terzake doet in dit geval. Volgens mij is het de overeenkomsten tussen TO en haar vriend waar het fout loopt.
Mijn opa en oma zijn al 51 jaar getrouwd en nog zo verliefd als wat (op die leeftijd wordt het weer vertederend...). Mijn oma heeft alleen haar basisschool afgemaakt en mijn opa is een van de meest geleerde mensen die ik ken. Hij weet veel, onthoudt veel en kan bijna alles. Die mensen zijn zo lang gelukkig omdat ze verder dezelfde kijk op het leven hebben en zich nooit aan elkaar hebben geërgerd. Daar heeft dat niveauverschil blijkbaar nooit bij in de weg gezeten.
TO, succes met je beslissing of het verwerken van de twijfels. Bedenk wel: twijfels zijn meestal de aankondiging van een verandering. Praat met je vriend (en dan zonder de hele tijd moeilijke woorden te gebruiken. Dat maakt het "probleem" alleen maar groter).
groetjes,
Ing
Toch vind ik dat het genuanceerder gebracht kan worden. Holiday geeft aan ook geen interesses met haar vriend te delen. Als ik in mijn huidige relatie kijk (met een jongen met hetzelfde denkniveau overigens), delen we juist heel veel interesses en dat maakt dat we zo goed bij elkaar passen. We moeten niet de hele tijd terug willen grijpen op een niveauverschil dat misschien wel helemaal niet terzake doet in dit geval. Volgens mij is het de overeenkomsten tussen TO en haar vriend waar het fout loopt.
Mijn opa en oma zijn al 51 jaar getrouwd en nog zo verliefd als wat (op die leeftijd wordt het weer vertederend...). Mijn oma heeft alleen haar basisschool afgemaakt en mijn opa is een van de meest geleerde mensen die ik ken. Hij weet veel, onthoudt veel en kan bijna alles. Die mensen zijn zo lang gelukkig omdat ze verder dezelfde kijk op het leven hebben en zich nooit aan elkaar hebben geërgerd. Daar heeft dat niveauverschil blijkbaar nooit bij in de weg gezeten.
TO, succes met je beslissing of het verwerken van de twijfels. Bedenk wel: twijfels zijn meestal de aankondiging van een verandering. Praat met je vriend (en dan zonder de hele tijd moeilijke woorden te gebruiken. Dat maakt het "probleem" alleen maar groter).
groetjes,
Ing
vrijdag 22 juni 2007 om 15:42
Hoi,
Ik begrijp wat je bedoeld met verschil in niveau, maar het is maar net hoe je het bekijkt.
Ik heb zelf HBO gedaan en mijn vriend zeg maar krap MBO, dit is in het dagelijks leven soms te merken ja, dan weet hij de betekenis niet van bepaalde woorden of kan dingen niet groot bekijken, denkt als het ware simpeler dan mij.
Maar mij stoort het niet.
Ik heb gemerkt dat hij heel wijs is in andere dingen in het leven, dan ben ik juist degene die om uitleg vraagt en legt hij het geduldig uit.
Ik vind het knap hoeveel hij weet in de praktijk en begrijpt sommige dingen sneller, zoals politiek, het boeit mij niet en interessert mij niet, hem ook niet, maar hij weet er wel meer vanaf.
Ik zie het soms positief, dus dat we juist van elkaar kunnen leren!
Hij is erg anders, maar dat maakt hem juist zo interessant en kunnen we uren praten over elkaars dingen (waar we goed in zijn bijv).
Dat je nu al twijfelt zie ik als een slecht teken, maar misschien is het nog niet te laat.
Ga voor jezelf na wat zijn positieve kanten/punten zijn. Wegen die op tegen het niveauverschil?
Ik begrijp wat je bedoeld met verschil in niveau, maar het is maar net hoe je het bekijkt.
Ik heb zelf HBO gedaan en mijn vriend zeg maar krap MBO, dit is in het dagelijks leven soms te merken ja, dan weet hij de betekenis niet van bepaalde woorden of kan dingen niet groot bekijken, denkt als het ware simpeler dan mij.
Maar mij stoort het niet.
Ik heb gemerkt dat hij heel wijs is in andere dingen in het leven, dan ben ik juist degene die om uitleg vraagt en legt hij het geduldig uit.
Ik vind het knap hoeveel hij weet in de praktijk en begrijpt sommige dingen sneller, zoals politiek, het boeit mij niet en interessert mij niet, hem ook niet, maar hij weet er wel meer vanaf.
Ik zie het soms positief, dus dat we juist van elkaar kunnen leren!
Hij is erg anders, maar dat maakt hem juist zo interessant en kunnen we uren praten over elkaars dingen (waar we goed in zijn bijv).
Dat je nu al twijfelt zie ik als een slecht teken, maar misschien is het nog niet te laat.
Ga voor jezelf na wat zijn positieve kanten/punten zijn. Wegen die op tegen het niveauverschil?
vrijdag 22 juni 2007 om 17:55
Ik had het niet beter kunnen verwoorden dan minameut.
Ook hier is een duidelijk verschil in opleiding, maar het heeft als eerste te maken met je ontwikkeling als mens en je openheid naar anderen toe.
Ik kan van mijn man op een aantal punten nog een hoop leren! Maar over sommige onderwerpen weet ik weer meer, of snap ik iets eerder.
Mijn ex was een stuk hoger geschoold dan ik, maar mijn hemel, op een hoop gebieden vreselijk beperkt, juist omdat ie dacht dat ie zoveel meer ontwikkeld was dan menig ander! (netjes geformuleerd, toch;)?
Ik denk dat je goed moet nadenken wat je nu precies van je partner verwacht.
Enne, is het niet 'hoger opgeleid dan hij'?
sorry, ik kon het ook niet laten!
Ook hier is een duidelijk verschil in opleiding, maar het heeft als eerste te maken met je ontwikkeling als mens en je openheid naar anderen toe.
Ik kan van mijn man op een aantal punten nog een hoop leren! Maar over sommige onderwerpen weet ik weer meer, of snap ik iets eerder.
Mijn ex was een stuk hoger geschoold dan ik, maar mijn hemel, op een hoop gebieden vreselijk beperkt, juist omdat ie dacht dat ie zoveel meer ontwikkeld was dan menig ander! (netjes geformuleerd, toch;)?
Ik denk dat je goed moet nadenken wat je nu precies van je partner verwacht.
Enne, is het niet 'hoger opgeleid dan hij'?
sorry, ik kon het ook niet laten!
zaterdag 23 juni 2007 om 00:42
Ik heb wel eens een topic geopend die hier op lijkt.
Ik zit nu in de volgende situatie: 2 universitaire diploma's tegenover vriend met alleen MAVO. Maar wat zegt het? Hij maakt zichzelf 'slimmer' met behulp van allerlei televisie-programma's en de krant, werkt zich hogerop bij zijn baan etc. Wat ik niet heb, is dat we een kloof hebben als het gaat om woorden. Wat we wel hebben, ten minste, dat ervaar ik zo, is een kloof als het gaat om kaders. Hogeropgeleiden communiceren op een bepaalde manier, maar staan ook anders in het leven (als het gaat om wat belangrijk is in werk, qua toekomst).
Wat belangrijk is, is dat je energie in elkaar wil steken. We steken energie in elkaar als het gaat om luisteren en proberen te begrijpen wat de ander doet op zijn/haar werk, met elkaars hobby's meegaan (in de zin van praten, maar ik bezoek ook voetbalwedstrijden) en ook wel verschillen benoemen, denk ik. Onze basis is een zelfde denken over wat voor rol bepaalde dingen in het leven spelen, als familie, vrienden, eerlijkheid e.d. en vanuit daar gaan we verder. Ik weet niet of dit de man van mijn leven is, maar ik wil het wel hebben geprobeerd.
Kun je hier iets mee?
Ik zit nu in de volgende situatie: 2 universitaire diploma's tegenover vriend met alleen MAVO. Maar wat zegt het? Hij maakt zichzelf 'slimmer' met behulp van allerlei televisie-programma's en de krant, werkt zich hogerop bij zijn baan etc. Wat ik niet heb, is dat we een kloof hebben als het gaat om woorden. Wat we wel hebben, ten minste, dat ervaar ik zo, is een kloof als het gaat om kaders. Hogeropgeleiden communiceren op een bepaalde manier, maar staan ook anders in het leven (als het gaat om wat belangrijk is in werk, qua toekomst).
Wat belangrijk is, is dat je energie in elkaar wil steken. We steken energie in elkaar als het gaat om luisteren en proberen te begrijpen wat de ander doet op zijn/haar werk, met elkaars hobby's meegaan (in de zin van praten, maar ik bezoek ook voetbalwedstrijden) en ook wel verschillen benoemen, denk ik. Onze basis is een zelfde denken over wat voor rol bepaalde dingen in het leven spelen, als familie, vrienden, eerlijkheid e.d. en vanuit daar gaan we verder. Ik weet niet of dit de man van mijn leven is, maar ik wil het wel hebben geprobeerd.
Kun je hier iets mee?
zaterdag 23 juni 2007 om 10:53
opleidingsniveau is niet hetzelfde als intelligentie!!
dat iemand geen havo/hbo/universiteit heeft afgerond betekent nog niet dat diegene niet even slim/intelligent als iemand die dat wel gedaan heeft.
tuurlijk de kans is groot dat dat niet zo is. Maar iemand met alleen MBo , die liever met zijn handen werkt kan slimmer /intelligenter zijn dan iemand die vwo/universiteit heeft..
anyway.. nu ontopic: als TO haar vriend iets minder slim is danTO dan kan dat inderdaad lastig zijn... maar er TO: waarom ben je op hem gevallen??
dat iemand geen havo/hbo/universiteit heeft afgerond betekent nog niet dat diegene niet even slim/intelligent als iemand die dat wel gedaan heeft.
tuurlijk de kans is groot dat dat niet zo is. Maar iemand met alleen MBo , die liever met zijn handen werkt kan slimmer /intelligenter zijn dan iemand die vwo/universiteit heeft..
anyway.. nu ontopic: als TO haar vriend iets minder slim is danTO dan kan dat inderdaad lastig zijn... maar er TO: waarom ben je op hem gevallen??
zaterdag 23 juni 2007 om 12:19
zondag 24 juni 2007 om 11:34
Lekker flauw om nu een paar spelfouten van de TO te noemen.......ze zit met een serieus probleem en daar gaan jullie aan voorbij.
Ik denk dat het voor iedereen anders is; de ene hoger opgeleide zal wél met een minder hoog opgeleide partner door één deur kunnen,de ander niet. Het gaat erom wat JIJ verwacht en belangrijk vindt in een relatie en ook dit is voor iedereen anders.
Probeer, hoe lastig dat ook is, op jouw EIGEN gevoel af te gaan. Vaak helpt het om er een tijdje niet bewust over na te denken, dan borrelt de voor jou juiste keuze vanzelf in je naar boven.
Een ander kan je wel vertellen hoe het voor haar is, maar jij zult toch je eigen keuze moeten maken.
Sterkte meid!
Ik denk dat het voor iedereen anders is; de ene hoger opgeleide zal wél met een minder hoog opgeleide partner door één deur kunnen,de ander niet. Het gaat erom wat JIJ verwacht en belangrijk vindt in een relatie en ook dit is voor iedereen anders.
Probeer, hoe lastig dat ook is, op jouw EIGEN gevoel af te gaan. Vaak helpt het om er een tijdje niet bewust over na te denken, dan borrelt de voor jou juiste keuze vanzelf in je naar boven.
Een ander kan je wel vertellen hoe het voor haar is, maar jij zult toch je eigen keuze moeten maken.
Sterkte meid!
zondag 24 juni 2007 om 11:45
Suzan69 bedankt voor je support!
Beetje flauw inderdaad zoals de discussie nu af en toe verder gaat. Ik probeer hier zo goed mogelijk een probleem uit te leggen, en vraag niet om een spellingscursus. Met te zeggen dat ik hoger opgeleid ben wil ik ook helemaal niet zeggen dat ik alles wel weet.
Het is lastig om het probleem hier neer te zetten. Ik heb het uitgelegd als verschil in opleidingsniveau maar dit hoeft inderdaad geen probleem te zijn. Bij ons zit er echter ook een verschil in ontwikkelingsniveau, in hoe je in het leven staat, in interesses voor zaken anders dan materiele zaken etc.
En daar ben ik nu over na aan het denken of ik daar mee kan leven. Dat ik van hem niet anders hoef te verwachten dan min of meer toch oppervlakkig denken. Ik heb in ieder geval al veel aan sommige antwoorden gehad. Daar kan ik wel iets mee. Het is nu nog een worsteling met mezelf, en het is niet makkelijk. Hou jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
Beetje flauw inderdaad zoals de discussie nu af en toe verder gaat. Ik probeer hier zo goed mogelijk een probleem uit te leggen, en vraag niet om een spellingscursus. Met te zeggen dat ik hoger opgeleid ben wil ik ook helemaal niet zeggen dat ik alles wel weet.
Het is lastig om het probleem hier neer te zetten. Ik heb het uitgelegd als verschil in opleidingsniveau maar dit hoeft inderdaad geen probleem te zijn. Bij ons zit er echter ook een verschil in ontwikkelingsniveau, in hoe je in het leven staat, in interesses voor zaken anders dan materiele zaken etc.
En daar ben ik nu over na aan het denken of ik daar mee kan leven. Dat ik van hem niet anders hoef te verwachten dan min of meer toch oppervlakkig denken. Ik heb in ieder geval al veel aan sommige antwoorden gehad. Daar kan ik wel iets mee. Het is nu nog een worsteling met mezelf, en het is niet makkelijk. Hou jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
zondag 24 juni 2007 om 13:01
Ik heb dit soort vragen al wel vaker gezien, en ze lopen bijna altijd vast omdat mensen beginnen te schreeuwen dat hoger opgeleid niet noodzakelijkerwijze intelligenter en beter betekent, en dat zij een man kennen die... :? tsja.
Als ik jou was, zou ik de opleidings/intelligentie/whatever discussie helemaal loslaten, ook in je eigen gedachten. Daar gaat het immers in de kern niet om. Waar het volgens mij om gaat is: mis je iets (een bepaalde manier van praten, een bepaalde mate van begrip, een 'klik') in je relatie met die jongen, of niet?
Ik heb wel eens een blauwe maandag een relatie gehad met een jongen die even intelligent was als ik, maar een zeer technische studie deed en weinig 'had met' cultuur, in mijn ogen domme en/of zeer naïeve opvattingen had over politiek en filosofie, op vakantie alleen maar langs leuke plantjes en watervalletjes wilde wandelen (ik wilde alleen maar stoffige musea in) - ik ervoer nooit dat we op hetzelfde niveau konden praten over zaken die ik echt belangrijk vond. En ik, als volbloed letteren-meisje, ergerde me dood. Hij was niet te dom, maar hij begreep me niet. En ik hem niet. Einde relatie.
In plaats van je af te vragen of jullie wel slim genoeg zijn voor elkaar, kan je niet beter de vraag stellen of je iets mist in je relatie wat wel belangrijk voor je is? Is je relatie dusdanig goed dat je die 'klik' kan missen (zonder hem over vijf jaar te gaan zoeken bij die leuke collega), of denk je dat je er op de lange duur niet mee kan leven?
Als ik jou was, zou ik de opleidings/intelligentie/whatever discussie helemaal loslaten, ook in je eigen gedachten. Daar gaat het immers in de kern niet om. Waar het volgens mij om gaat is: mis je iets (een bepaalde manier van praten, een bepaalde mate van begrip, een 'klik') in je relatie met die jongen, of niet?
Ik heb wel eens een blauwe maandag een relatie gehad met een jongen die even intelligent was als ik, maar een zeer technische studie deed en weinig 'had met' cultuur, in mijn ogen domme en/of zeer naïeve opvattingen had over politiek en filosofie, op vakantie alleen maar langs leuke plantjes en watervalletjes wilde wandelen (ik wilde alleen maar stoffige musea in) - ik ervoer nooit dat we op hetzelfde niveau konden praten over zaken die ik echt belangrijk vond. En ik, als volbloed letteren-meisje, ergerde me dood. Hij was niet te dom, maar hij begreep me niet. En ik hem niet. Einde relatie.
In plaats van je af te vragen of jullie wel slim genoeg zijn voor elkaar, kan je niet beter de vraag stellen of je iets mist in je relatie wat wel belangrijk voor je is? Is je relatie dusdanig goed dat je die 'klik' kan missen (zonder hem over vijf jaar te gaan zoeken bij die leuke collega), of denk je dat je er op de lange duur niet mee kan leven?
maandag 25 juni 2007 om 00:41
Holiday, eigenlijk denk ik dat je het antwoord wel weet/voelt.
Na een aantal relaties zoals jij ze beschrijft ben ik eindelijk iemand tegengekomen 'van mijn niveau'. Dat klinkt bijna arrogant en daarom heb ik voor mezelf altijd ontkent dat dit een belangrijk punt is. Dat zal het misschien niet voor iedereen zijn maar voor mij dus wel.
Mijn huidige vriend begrijpt mijn grappen, kan uren met hem filosoferen en ECHT praten. Het belangrijkste voor mij is dat we overal over kunnen praten. Zelfs als onze (prille) relatie niet zo lekker loopt. Zonder onbegrip en ruzie komen we dan tot de kern van de zaak. Mijn ervaring is dat ik daar echt gelukkig van word. Mijn vorige relaties waren best leuk maar met deze man wil ik ooit trouwen. Dat heeft niet perse met opleidingsniveau te maken maar wel met intelligentie en levenservaring.
Na een aantal relaties zoals jij ze beschrijft ben ik eindelijk iemand tegengekomen 'van mijn niveau'. Dat klinkt bijna arrogant en daarom heb ik voor mezelf altijd ontkent dat dit een belangrijk punt is. Dat zal het misschien niet voor iedereen zijn maar voor mij dus wel.
Mijn huidige vriend begrijpt mijn grappen, kan uren met hem filosoferen en ECHT praten. Het belangrijkste voor mij is dat we overal over kunnen praten. Zelfs als onze (prille) relatie niet zo lekker loopt. Zonder onbegrip en ruzie komen we dan tot de kern van de zaak. Mijn ervaring is dat ik daar echt gelukkig van word. Mijn vorige relaties waren best leuk maar met deze man wil ik ooit trouwen. Dat heeft niet perse met opleidingsniveau te maken maar wel met intelligentie en levenservaring.
