uitmaken, ik krijg het niet uit mijn strot

10-06-2007 11:07 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



na een relatie van een half jaar, kom ik er steeds meer achter dat hij het niet voor me is. Hij behandelt me goed, houdt van me, maar we zijn zo verschillend dat we steeds tegen dezelfde frustraties aanlopen (althans: ik meer dan hij).

Ik weet dat ik het uit moet maken, dat dat het enige is wat mij te doen staat, maar op een of andere manier krijg ik het niet uit mijn strot als hij naast me zit. Ik blokkeer simpelweg, wil hem niet kwetsen enz.



Vind het zooo slap van mezelf en weet dat het uitstel van executie is. Nu is hij weg om iets te doen bij vrienden en ik denk: shit, heb ik het weer niet gezegd. Denk dat ik het alleen telefonisch kan doen (hij woont op ongeveer een uur rijden van me vandaan), maar dat vind ik ook weer zowat.



Wie heeft tips?
Alle reacties Link kopieren


Hoi allemaal,



na een relatie van een half jaar, kom ik er steeds meer achter dat hij het niet voor me is. Hij behandelt me goed, houdt van me, maar we zijn zo verschillend dat we steeds tegen dezelfde frustraties aanlopen (althans: ik meer dan hij).

Ik weet dat ik het uit moet maken, dat dat het enige is wat mij te doen staat, maar op een of andere manier krijg ik het niet uit mijn strot als hij naast me zit. Ik blokkeer simpelweg, wil hem niet kwetsen enz.



Vind het zooo slap van mezelf en weet dat het uitstel van executie is. Nu is hij weg om iets te doen bij vrienden en ik denk: shit, heb ik het weer niet gezegd. Denk dat ik het alleen telefonisch kan doen (hij woont op ongeveer een uur rijden van me vandaan), maar dat vind ik ook weer zowat.



Wie heeft tips?
Misschien kun je een brief schrijven. Hierin kun je precies je gevoel verwoorden.
Alle reacties Link kopieren
Wat je misschien zou kunnen doen is al zeggen dat je vanavond even serieus met hem wilt praten over jullie relatie. (desnoods stuur je dit via een sms). Dan kan je er vanavond niet onderuit. Of is hij vanavond niet bij jou? Dan zou ik het niet doen hoor! Ik hou er zelf niet van als iemand een balletje opgooit en dan er pas een paar dagen later over wilt/kan praten, dan zit ik al die tijd in de stress wat er aan de hand is. Dus mijn idee is het niet al te lange tijd ervoor te zeggen, maar dan weet hij dat er wat is en dan kan je niet meer terug. Sterkte ermee.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
De relatie verbreken via brief, email of telefoon vind ik niet van respect getuigen. Tenminste, ik zou niet op die manier aan de kant geschoven willen worden. Met een gesprek kan je toch vragen hoe en wat, misschien heeft hij het helemaal niet zien aankomen en zijn er dingen die hij zou kunnen veranderen.



Kan je wel goed met hem communiceren? Of gaat deze boodschap als een klap bij hem aankomen?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties. Inderdaad vind ik het ook niet netjes om een op een andere manier dan face-to-face uit te maken. Maar vind ik zoooo moeilijk! Die gekwetste blik!! Kan t niet aanzien!!



Ja, ik kan goed met hem praten en heb nog maar heel kort geleden aan hem verteld (face-to-face) dat ik iets mis in onze relatie en uitgelegd wat dat precies is. Hij keek zo verdrietig!! Mijn hart brak. Hij is hij nu liever dan ooit, terwijl ik juist afstand neem. Vind ik zo sneu!!



Hij heeft me net gesmst of ik vanavond naar hem toe wil komen omdat hij sleutels heeft laten liggen bij mij. Ik zou bijna denken dat het zo moet zijn :(. Misschien dat ik het dan 'eruit' krijg.



Ja, denk ook dat ik het maar moet inleiden met 'ik wil praten over ons' en dan de boodschap eruit gooi. Oh, wat vind ik dit soort dingen moeilijk. Was het maar een eikel!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben trouwens wel van de brieven (e-mails). Vaak ben ik verbaal niet subtiel genoeg of ik draai er juist teveel omheen. Met een mail 'erna' kan ik denk ik wel een en ander beter verwoorden.
Alle reacties Link kopieren
Een brief hoef je niet per se te versturen. Je kunt deze schrijven en het aan hem gegevn en er bij blijven als hij hem leest.

Zo heb jij en ruggesteuntje voor als je er te veel om heen wilt draaien, en kan hij eventueel gelijk zijn vragen aan jou kwijt.

Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat is ook wel een goed idee triesje!
Alle reacties Link kopieren
ik heb mijn relatie, na 7 jaar) ook op deze manier onder woorden gebracht..

hij heeft eerst de brief op zijn gemak gelezen en daarna zijn we gaan praten..  (het kwam voor hem niet als donderslag bij heldere hemel!)



ik vind het verschrikkelijk om mensen verdrietig te zien, door mijn toedoen. als ik dan nix op papier heb gezet, vergeet ik 3/4 van hetgeen ik zou willen zeggen..



sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij zijn vrouwen daar een stuk beter in.



Gewoon eerlijk zijn is het halve werk, of het nou kwetsend is of niet.



Konden mannen dat maar........



Ohhh wat heb ik een hekel aan die leugens om je 'leed' te verzachten......:@



Ik weet dat ik geen kinderen kan krijgen, maar mag ik dan niet gewoon weten dat je daarom bij mij weg bent gegaan...........
Alle reacties Link kopieren
Koelkastje, hoe moeilijk het ook is maar je moet het hem vertellen. En niet om de hete brei heen draaien, gelijk bij binnenkomst vertellen dat je er mee stopt. Is moelijk maar je kan beter gelijk de klap uitdelen dan er nog een uur om heen te dralen...punt is, het komt voor hem toch hard aan hoe je het ook vertelt. Dus gelijk pats boem klaar!!!



Succes en sterkte!!
Alle reacties Link kopieren
Ja dat lijkt mij ook het beste. Vanavond dus naar hem toe en met de deur in huis vallen. Oef, hoop dat ik dat kan!! misschien moet ik het inleiden met 'schat, ik kan niet met je verder. Je bent superlief voor me maar ik zie ons niet oud worden samen'.



Of pfff!!!!



Bedankt voor al jullie reacties trouwens!
Alle reacties Link kopieren
Dit komt me erg bekend voor....laat ik je 1 advies geven: maak het uit.



Ik zelf heb een relatie laten sudderen en sudderen en sudderen totdat ik me doodergerde aan de man in kwestie. Ik twijfelde maandenlang om er definitief een punt achter te zetten. Ook hadden we samen een vakantie geboekt, zodat ik wel mee moest...

In die vakantie wist ik het 100% zeker, en ergerde me dagelijks inmiddels groen en geel aan hem. Ja, treurig inderdaad.

Allemaal te wijten aan mijn eigen gebrek aan doortastendheid, helaas.



Toen ik het eindelijk uiitmaakte, vlak na die vakantie, was ik zooo  ontzettend blij en opgelucht. Dat ik van hem af was. En ik verwijt mezelf nog steeds dat ik niet eerder de knoop heb doorgehakt. :o
Alle reacties Link kopieren
Ik sluit me aan bij Zamirah want ik heb ongeveer hetzelfde probleem gehad.

Na ongeveer 5 jaar huwelijk heb ik nog 1,5 - 2 jaar lopen aanhikken tegen het moment waarop ik eindelijk het hoge woord eruit durfde te brengen.



Voor mij was de relatie al lang over maar ook ik wilde hem niet kwetsen, mijn familie niet kwetsen dus bleef ik maar doorsukkelen en ongelukkig zijn. Ik had geen zin meer om samen iets met hem te ondernemen en ging langzaamaan mijn eigen leven leiden, ook in de hoop dat hij ooit een gesprek zou beginnen over mijn gedrag en mij de deur zou wijzen - lekker naief.

Ik heb wel vaker geprobeerd om erover te beginnen maar op de een of andere manier, en ook door de reactie van hem, waren we zo klaar met dit soort gesprekken.

Voor mijn gevoel heb ik vaak genoeg aangegeven dat ik ongelukkig was en meer wilde uit het leven maar toen eindelijk het hoge woord eruit was en ik heb aangegeven dat ik wilde scheiden toen kwam het voor hem als een donderslag bij heldere hemel en hij begreep er helemaal niks van.



Achteraf heb ik ontzettende spijt dat ik toen niet gewoon veel eerder de confrontatie ben aangegaan en meteen eerlijk had gezegd dat ik niet meer verder wilde. Dan had ik mezelf 2 ongelukkige jaren bespaart en had ik 2 jaar eerder die heerlijke opluchting gevoeld.

2 jaar eerder met mijn eigen leven kunnen doorgaan.



Praat zo snel mogelijk met je vriend, je doet hem maar vooral jezelf een groot plezier door eerlijk te zijn en hem niet langer aan het lijntje te houden.



Veel sterkte
Als het goed is is het gesprek al achter de rug ........

Is het gelukt Koelkastje?
Alle reacties Link kopieren
ehm...nee ...



Was er helemaal klaar voor, al in mineurstemming, zakdoekjes tegen de (mijn) tranen in mijn broekzak, maar hij kwam binnen en vroeg gelijk of ik hem bij een klusje wilde helpen en toen ging het niet meer. We hebben eigenlijk een hele leuke avond gehad, gek genoeg (niet dat we nooit een leuke avond hebben, maar meestal is het tv kijken en zo, beetje saai en oppervlakkig. Gister hebben we juist de leukste gesprekken gehad, precies wat ik zo miste. Meer diepgang.



Dus twijfeldetwijfel... Oh damn, gek word ik ervan.
Alle reacties Link kopieren
Oh shit Zamirah, Sue, jullie hebben gewoon gelijk! AArgh...



...en toch denk ik dat ik er binnenkort echt klaar voor ben. Nog even wat ruggengraat kweken.
Alle reacties Link kopieren


Oh shit Zamirah, Sue, jullie hebben gewoon gelijk! AArgh...



...en toch denk ik dat ik er binnenkort echt klaar voor ben. Nog even wat ruggengraat kweken.
Het is heel moeilijk om te zeggen dat je niet meer verliefd bent tegen iemand die het nog wel op jou is. Vooral als hij zo lief is tegen je. Ik heb het in mijn omgeving meegemaakt met een dierbare van me. Zij bleef maar twijfelen en uitstellen, en heeft na maanden pas de knoop doorgehakt. Het was heel moeilijk, vooral voor hem, veel verdriet. Ook van haar kant. Maar nu achteraf gezien, had ze de stap al veel eerder moeten zetten. Had ook veel onzekerheid gescheeld voor de jongen in kwestie, maar moeilijk blijft het. Sterkte.
De vraag is natuurlijk of je iemand een dienst bewijst door de knoop niet door te durven hakken. Meestal voelt de persoon toch allang nattigheid en het enige wat je bereikt is dat je hem weken/maanden in onzekerheid laat dobberen. Misschien gaat hij ondertussen nog eens extra zn best doen en als dan uiteindelijk de bijl valt voelt hij zich nog extra gepakt.

Als je het toch al zeker weet, kun je m.i. beter de knoop doorhakken.
Alle reacties Link kopieren
Als je er niet klaar voor bent, dan ben je er niet klaar voor.

Simpel.

(Da's overigens wat anders dan er klaar mee zijn)

Er zal vanzelf een moment komen dat je het wel uit je strot krijgt en tot die tijd zou ik niets forceren als ik jou was..

't heeft bij mij ook een aantal weken/maanden geduurd voordat ik de knoop kon doorhakken. Ja, ik was heel erg opgelucht en ja, ik had het veel eerder moeten doen, maar 't lukte me gewoon niet.



Succes.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat als de ander ooit iets voor je betekend heeft (en misschien nog), je jezelf moet vermannen en eerlijk zijn! Je kan iemand zo onnodig veel schade berokkenen, alleen maar omdat jij het lastig vindt om het te zeggen... Wees eerlijk, draai er niet omheen, stel het niet uit als je achter je beslissing staat. Voor jou is het al langer duidelijk, voor hem komt het misschien als donderslag bij heldere hemel. Probeer ook niet de redenen te verzachten, want dan zal hij het nooit begrijpen en erg onzeker zijn over het hoe en waarom. Dat maakt het voor hem ook moeilijker om in de toekomst weer een relatie aan te gaan. Kortom; zeg z.s.m. wat er aan de hand is en vooral ook waarom!
Alle reacties Link kopieren
Hoi meiden,



dankjewel voor jullie reacties. Bij iedere reactie kan ik me aansluiten. Stomme is dat ik het rationeel echt wel weet: voelt het niet goed, uitmaken, niet de ander aan het lijntje houden, eerlijkheid enz enz. Zeg (zei) ik ook altijd tegen anderen die in dezelfde situatie zaten.



Hoe hypocriet, merk ik nu. Gevoelsmatig is het nl een andere zaak. Ik heb blijkbaar iets meer tijd nodig vrees ik, om de stap daadwerkelijk te zetten. Ik denk dat er weinig mensen zijn die gelijk hun relatie uitmaken op het moment dat de twijfels wel heel hard toeslaan. Er is toch een zekere acceptatie nodig van jezelf dat het echt echt echt niet gaat werken, en blijkbaar ben ik nog niet zo ver. En natuurlijk: vind het ook doodeng om te doen :-(



Hoe dan ook, ik hou jullie op de hoogte...
Alle reacties Link kopieren
Oftewel...je parkeert het voorlopig maar in het koelkastje.;)



Ben benieuwd wat de uiterste houdbaarheidsdatum is......



Kom op meid, uitmaken is nooit leuk (understatement), maar iemand aan het lijntje houden omdat je het niet uit 'durft' te maken gaat je uiteindelijk nog een veel groter schuldgevoel opleveren.



Even zuchten...moed vatten...en voor de draad ermee bij de vriend.

Als je echt om hem geeft...dan verdient hij juist nu de waarheid!
Alle reacties Link kopieren
heb je gelijk in ReinAzura (schrijf ik je nick goed?). Het zal ook echt geen maanden meer duren, eerder kwestie van weken of dagen. Ik zie hem alleen in de weekenden, dus er is al snel een week voorbij als ik het in dat weekend niet doe, das beetje het irritante eraan.



Ik heb ook een geweten. En natuurlijk verdient hij de waarheid. Het gaat nu inderdaad even in het koelkastje (!)...maar niet voor lang, dat kan ik ook voor mezelf niet verkroppen.



Pffff.
Alle reacties Link kopieren
Weet hij überhaupt dat je je niet lekker in jullie relatie voelt?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven