Relaties
alle pijlers
Verdeling mental load
maandag 18 december 2023 om 15:00
Regelmatig lees ik in artikelen dat de 'mental load' tussen mannen en vrouwen niet eerlijk verdeeld is in relaties.
Hier herken ik mezelf ook in. In mijn relatie (getrouwd, twee kinderen), doen we de meeste dingen echt samen. De zorg voor de kinderen, het huishouden, de financiën, dit zit allemaal goed.
Het loopt alleen scheef als het om het 'andere' gaat. Afspraken bij de tandarts of in het ziekenhuis (jongste heeft zorg nodig), komen op mij neer. Man vraagt hier wel vrij voor als ik het aangeef, maar is minder flexibel dan ik (ZZP). Hetzelfde geldt voor bestellen van hulpmiddelen, het overzicht van de medicijnen etc. Ook als het om school gaat ben ik degene die de berichten bijhoudt, weet of er iets mee naar school moet en wanneer, die helpt op school (tenzij ik het vraag, dan gaat man ook weleens mee op uitje). Ik weet wie er in de klassen van de kinderen zitten, faciliteer speelafspraakjes, heb contact met de andere ouders etc. Kinderfeestjes organiseer ik voor 90%, man helpt op de dag zelf, of als ik concreet input vraag. Ik ben vast nog dingen vergeten, oh ja, bijhouden van de kledingkasten, kopen van de kleding en schoenen, al dit soort zaken komen ook automatisch bij mij terecht. Bij elkaar vind ik het echt wel veel.
Nu komt alleen de maar... Want ik zou dit aan de ene kant anders willen zien, maar vind het tegelijkertijd ook moeilijk om los te laten. Mijn man en ik zijn tegenpolen, hij is introvert en zijn aandacht beperkt zich tot een heel klein cirkeltje, ik zie hem dus niet sociaal gaan doen op school. Dat past niet bij hem, terwijl ik het op zichzelf wél leuk vind. Of op zichzelf niet vervelend in ieder geval. Ik ben ook erg nieuwsgierig en heb graag overal een vinger in de pap, dus dingen loslaten vind ik moeilijk. Ik wíl het eigenlijk allemaal wel doen, maar zou ook graag deels ontlast willen worden. Hoe doen andere mensen/stellen dit? Hoe zet je bij jezelf iets uit (minder bemoeien, meer loslaten) en bij je partner iets aan (zich interesseren voor nieuwe dingen)?
Hier herken ik mezelf ook in. In mijn relatie (getrouwd, twee kinderen), doen we de meeste dingen echt samen. De zorg voor de kinderen, het huishouden, de financiën, dit zit allemaal goed.
Het loopt alleen scheef als het om het 'andere' gaat. Afspraken bij de tandarts of in het ziekenhuis (jongste heeft zorg nodig), komen op mij neer. Man vraagt hier wel vrij voor als ik het aangeef, maar is minder flexibel dan ik (ZZP). Hetzelfde geldt voor bestellen van hulpmiddelen, het overzicht van de medicijnen etc. Ook als het om school gaat ben ik degene die de berichten bijhoudt, weet of er iets mee naar school moet en wanneer, die helpt op school (tenzij ik het vraag, dan gaat man ook weleens mee op uitje). Ik weet wie er in de klassen van de kinderen zitten, faciliteer speelafspraakjes, heb contact met de andere ouders etc. Kinderfeestjes organiseer ik voor 90%, man helpt op de dag zelf, of als ik concreet input vraag. Ik ben vast nog dingen vergeten, oh ja, bijhouden van de kledingkasten, kopen van de kleding en schoenen, al dit soort zaken komen ook automatisch bij mij terecht. Bij elkaar vind ik het echt wel veel.
Nu komt alleen de maar... Want ik zou dit aan de ene kant anders willen zien, maar vind het tegelijkertijd ook moeilijk om los te laten. Mijn man en ik zijn tegenpolen, hij is introvert en zijn aandacht beperkt zich tot een heel klein cirkeltje, ik zie hem dus niet sociaal gaan doen op school. Dat past niet bij hem, terwijl ik het op zichzelf wél leuk vind. Of op zichzelf niet vervelend in ieder geval. Ik ben ook erg nieuwsgierig en heb graag overal een vinger in de pap, dus dingen loslaten vind ik moeilijk. Ik wíl het eigenlijk allemaal wel doen, maar zou ook graag deels ontlast willen worden. Hoe doen andere mensen/stellen dit? Hoe zet je bij jezelf iets uit (minder bemoeien, meer loslaten) en bij je partner iets aan (zich interesseren voor nieuwe dingen)?
maandag 18 december 2023 om 15:53
Nogmaals, dat is makkelijk roepen vanaf de zijlijn. Als je een kind hebt dat extra zorg nodig hebt dan is het bij een aantal dingen vaak zo van belang dat ze op tijd en goed worden geregeld dat ik me goed kan voorstellen dat je dat dubbelcheckt, zeker als jij tot op dat moment altijd degene was die het regelde.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 18 december 2023 om 15:56
@Susan, zo las ik het niet perse hoor. Er zitten twee kanten aan, want je komt sámen in een patroon terecht. Als de ander snel dingen oppakt dan wordt dat snel de norm. En die norm is dan 'hoeveel pilletjes moet ze ook alweer 's ochtends?' Terwijl die dosis al een jaar hetzelfde is. Als je zo gewend bent dat je partner het doet dan ga jij het sneller vergeten. Daarom wil ik graag kijken naar wat er allemaal 'moet' en hoe we dat beter kunnen verdelen. Als hij het op zich neemt is hij oplettend en gestructureerd, maar die verdeling moet dan wel gemaakt worden. Ik merk dat het niet vanzelf gaat dus.. zijn brein denkt nu 'mooi, hier hoef ik niets mee, dus sla ik niet op.'
maandag 18 december 2023 om 15:58
Geen kinderen hier maar dingen als dierenarts, voorraadkast, controle cv of ander onderhoudt, contact met buren, pinnen voor de glaze wasser, kattenvoer (op tijd) bestellen en rekeningen deed ik altijd. Afspraken met zijn kant van de familie ook, hij reageerde niet in de app groep. Sommige dingen heb ik aangegeven en sommige dingen laat ik gaan.
De gemeentebelastingen komen op zijn naam binnen bijv, dat is nu zijn taak. Eerst checkte ik of het al binnen was. Ging het eerste jaar al mis, lekker herinneringskosten er bovenop want niet geopend in Mijn overheid en niet betaald. Ik reageer niet meer als eerste in zijn familieapp. Als er een vraag of data is voor een feest reageer ik pas als jij dat gedaan heeft. Als hij zegt dat het kattenvoer bijna op is zeg ik ok, bedankt voor de mededeling. Kattenvoer en familie gaat nu goed. De rest op en af. Man heeft ook ASS dus zelf bellen/regelen vindt hij spannend maar die vanzelfsprekendheid dat ik het maar moet doen vond ik er vermoeiend. En nu heeft zn moeder soms geen cadeau op haar verjaardag. Tja.
De gemeentebelastingen komen op zijn naam binnen bijv, dat is nu zijn taak. Eerst checkte ik of het al binnen was. Ging het eerste jaar al mis, lekker herinneringskosten er bovenop want niet geopend in Mijn overheid en niet betaald. Ik reageer niet meer als eerste in zijn familieapp. Als er een vraag of data is voor een feest reageer ik pas als jij dat gedaan heeft. Als hij zegt dat het kattenvoer bijna op is zeg ik ok, bedankt voor de mededeling. Kattenvoer en familie gaat nu goed. De rest op en af. Man heeft ook ASS dus zelf bellen/regelen vindt hij spannend maar die vanzelfsprekendheid dat ik het maar moet doen vond ik er vermoeiend. En nu heeft zn moeder soms geen cadeau op haar verjaardag. Tja.
maandag 18 december 2023 om 16:06
Ik roep niet vanaf de zijlijn, ik geef alleen mijn mening. Dat taakverdeling makkelijker is als het je lukt om los te laten.Susan schreef: ↑18-12-2023 15:53Nogmaals, dat is makkelijk roepen vanaf de zijlijn. Als je een kind hebt dat extra zorg nodig hebt dan is het bij een aantal dingen vaak zo van belang dat ze op tijd en goed worden geregeld dat ik me goed kan voorstellen dat je dat dubbelcheckt, zeker als jij tot op dat moment altijd degene was die het regelde.
Mijn kind heeft een paar jaar lang te kampen gehad met ziekte, ik weet echt wel dat het dan een heel ander verhaal wordt. Gesprekken met de artsen deed ik, omdat ik de medische terminologie beter begrijp en beter ben in relevante vragen stellen. Geen probleem, dat is dan gewoon even zo. Wat daaromtrent moet gebeuren, wordt dan gewoon gedaan door degene die er het beste in is.
maandag 18 december 2023 om 16:14
Ik denk dat meeste vrouwen, inclusief ikzelf dat ook echt zelf doen.
Hier kook ik bijvoorbeeld altijd. Ik heb ook graag in de hand wat we eten. Ik hou van koken maar dat betekent dat ik ook altijd bedenk wat we eten en de boodschappen bestel en regel dat ik thuis ben als ze worden gebracht en als ze worden gebracht ruim ik ze op want ik wil graag dat alles op de juiste plek staat als ik kook.
Daar staat dan tegenover dat als ik ook maar een zuchtje laat dat ik geen zin heb om te koken, partner direct naar de supermarkt rent om iets te kopen wat hij kookt en het dan maakt.
Verder heb ik adhd. Als ik niet zorg voor een vrin strakke structuur wordt het een zooi in huis en 1 chaos en dat haat ik. Dus ben ik vrij strikt met huishouden. Partner doet zijn best me dingen uit handen te nemen en dingen te doen voor ik het doe maar dat lukt niet altijd omdat ik er best wel bovenop zit.
Gisteren sliep ik bijvoorbeeld iets langer dan normaal en toen had hij al snel gestofzuigd en de kattenbak verschoont.
Dus ja ik doe meer en ik regel ook vooral veel meer maar dat heb ik echt honderd procent aan mezelf te danken. Ik trek het heel erg naar me toe omdat ik graag wil dat het op mijn manier gebeurd (omdat het anders chaos in mijn hoofd wordt en dat haat ik).
En ik werk ook nog eens vanuit huis en hij buitenshuis dus het is makkelijker voor mij om dingen met de kinderen te regelen (ze ophalen als ze ziek zijn ofzo).
Hier kook ik bijvoorbeeld altijd. Ik heb ook graag in de hand wat we eten. Ik hou van koken maar dat betekent dat ik ook altijd bedenk wat we eten en de boodschappen bestel en regel dat ik thuis ben als ze worden gebracht en als ze worden gebracht ruim ik ze op want ik wil graag dat alles op de juiste plek staat als ik kook.
Daar staat dan tegenover dat als ik ook maar een zuchtje laat dat ik geen zin heb om te koken, partner direct naar de supermarkt rent om iets te kopen wat hij kookt en het dan maakt.
Verder heb ik adhd. Als ik niet zorg voor een vrin strakke structuur wordt het een zooi in huis en 1 chaos en dat haat ik. Dus ben ik vrij strikt met huishouden. Partner doet zijn best me dingen uit handen te nemen en dingen te doen voor ik het doe maar dat lukt niet altijd omdat ik er best wel bovenop zit.
Gisteren sliep ik bijvoorbeeld iets langer dan normaal en toen had hij al snel gestofzuigd en de kattenbak verschoont.
Dus ja ik doe meer en ik regel ook vooral veel meer maar dat heb ik echt honderd procent aan mezelf te danken. Ik trek het heel erg naar me toe omdat ik graag wil dat het op mijn manier gebeurd (omdat het anders chaos in mijn hoofd wordt en dat haat ik).
En ik werk ook nog eens vanuit huis en hij buitenshuis dus het is makkelijker voor mij om dingen met de kinderen te regelen (ze ophalen als ze ziek zijn ofzo).
coderood wijzigde dit bericht op 18-12-2023 16:15
5.97% gewijzigd
maandag 18 december 2023 om 16:15
Ja, maar dan nog vind ik dat degene die het op dat moment níét regelt zich ermee mag bemoeien. Mijn man regelt in principe de medicatie (tegen epilepsie) omdat hij makkelijker bij de inloggegevens van het patiëntenportaal kan (ik kan er ook wel bij, maar ze staan op zijn computer), maar ik check altijd ook of we nog genoeg op voorraad hebben, ik help hem eraan herinneren om nieuwe medicatie te bestellen en ik check of het al gelukt is. Geen haar op zijn hoofd die dan zegt dat ik dat volledig bij hem moet laten liggen omdat dat nou eenmaal zijn taak is, hij snapt ook wel dat we een heel groot probleem hebben als we niet op tijd nieuwe medicatie hebben. Zoon is daar zo van afhankelijk dat we ons dat soort principes - wie het niet regelt, laat het los - niet kunnen permitteren. En ik gok dat dat bij TO bij bepaalde zaken ook zo is.Jufjoke schreef: ↑18-12-2023 16:06Ik roep niet vanaf de zijlijn, ik geef alleen mijn mening. Dat taakverdeling makkelijker is als het je lukt om los te laten.
Mijn kind heeft een paar jaar lang te kampen gehad met ziekte, ik weet echt wel dat het dan een heel ander verhaal wordt. Gesprekken met de artsen deed ik, omdat ik de medische terminologie beter begrijp en beter ben in relevante vragen stellen. Geen probleem, dat is dan gewoon even zo. Wat daaromtrent moet gebeuren, wordt dan gewoon gedaan door degene die er het beste in is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 18 december 2023 om 16:22
Wil je het veranderen omdat je graag allebei de helft doet en dat eerlijker vind of omdat je het zelf erg zwaar vindt al die taken?Waitingforthenight schreef: ↑18-12-2023 15:20Ik verwacht niet van hem dat hij ineens super sociaal en meelevend met 'vreemden' wordt. Dat zit er gewoon niet in. Maar ik zoek wel naar een iets andere verdeling. Nu ik mijn eigen verhaal zo lees bijvoorbeeld door bij hem het medische deel neer te leggen. Ik wil best naar afspraken, maar het plannen daarvan en de medicatie (wanneer moet het weer etc). Dat past ook eigenlijk beter binnen zijn sterke punten (structuur) dan de mijne.
Ik doe dus best wel veel. 80 procent denk ik van alles wat gedaan en geregeld moet worden. Ik werk daarentegen wel 1 dag minder en werk vanuit huis dus heb geen reistijd. En het belangrijkste... ik ervaar het neer als zwaar. Ik weet dat ik meer doe maar het gaat me goed af en heb niet veel stress (want ik voel de druk van moeten niet zo) en ben ook niet heel moe. Ik zie dus ook eigenlijk niet de noodzaak om het te veranderen. Hoe is dat bij jou?
maandag 18 december 2023 om 16:27
Wij hebben het er toevallig gisteren over gehad; ik heb het idee dat het bij ons echt wel dicht tegen de 50/50 aan ligt. Besprak nog dat dat voor mijn gevoel ook wel komt omdat sommige dingen echt van hem of echt van mij zijn en dat laten we dan ook bij diegene, zonder controleren of het wel goed gaat (want dat gaat het meestal). Zie dat er al wat discussie over is hier maar denk idd dat het perfectionisme veel vrouwen parten speelt. En ja, als je man nog nooit met kind naar ziekenhuis is geweest of nog nooit een playdate heeft geregeld zal het in het begin vast wel eens een beetje onhandig gaan, maar daar krijg je vanzelf handigheid in.
Wat bij ons best goed werkt qua schooldingen: mijn man zit in de klassen-app en school-app en ik niet; ik heb genoeg appgroepen voor werk etc en hij houdt het in de gaten en ik hoor relevante dingen meteen via hem. Ik ben overigens (met vrije dagen woensdag en vrijdag) nog steeds degene die helpt op school en hij niet, maar ik voel me tenminste niet heel de dag gebombardeerd met berichten en foto’s en vragen.
Ik zou als je het gevoel hebt dat het veel is gewoon eens een lijstje met taken maken en kijken welke je man op zich wil nemen. Dat moment van bespreken ook echt even plannen. Op die manier doe je het heel bewust en kan je man zeggen wat voor hem fijne dingen zijn om over te nemen.
Wat bij ons best goed werkt qua schooldingen: mijn man zit in de klassen-app en school-app en ik niet; ik heb genoeg appgroepen voor werk etc en hij houdt het in de gaten en ik hoor relevante dingen meteen via hem. Ik ben overigens (met vrije dagen woensdag en vrijdag) nog steeds degene die helpt op school en hij niet, maar ik voel me tenminste niet heel de dag gebombardeerd met berichten en foto’s en vragen.
Ik zou als je het gevoel hebt dat het veel is gewoon eens een lijstje met taken maken en kijken welke je man op zich wil nemen. Dat moment van bespreken ook echt even plannen. Op die manier doe je het heel bewust en kan je man zeggen wat voor hem fijne dingen zijn om over te nemen.
charlie591 wijzigde dit bericht op 18-12-2023 16:30
24.61% gewijzigd
maandag 18 december 2023 om 16:27
Ik ervaar het wel als zwaar momenteel, alsof ik geen ruimte meer over heb in mijn hoofd. Het gaat me verder goed af, maar het gaat om mentale vermoeidheid. En als ik eerlijk ben ik het idee dat hij niet ziet hoe de verdeling is, ik krijg hier iig geen erkenning voor. Ik ben iemand die hier wel echt behoefte aan heeft. Dus ik denk een combinatie van een erkenning en dat hij iets meer op zich neemt. Hoeft niet 50/50.
maandag 18 december 2023 om 16:51
Hier hetzelfde. Met het verschil dat ik geen taken 'geef', hij is wat huishoudelijker aangelegd.Fibonaci schreef: ↑18-12-2023 15:05Bij ons is dit net zo. Ooit van de Volkskrant een soort vragenlijst ingevuld over hoe wij dingen georganiseerd hebben. En daar kwam qua derde shift (regeldingen) 80/20 uit. Ik los dat op door manlief meer vaste taken in het huishouden te geven. Hij doet zeker 60% van het huishouden. Dan heb ik meer tijd voor die regeldingen die hij niet ziet en/of overziet.
maandag 18 december 2023 om 17:46
precies dat.Je hebt samen een gezin, samen verantwoordelijkheden, verdeel die dan samen. Als jouw opstelling is “maar als hij het niet kan, moet ik het wel doen” doe jij het, niet hij. Alles waarvan jij jezelf wijs maakt dat hij er te onnozel voor is of jij nu eenmaal superieur voor bent, komt op jouw bordje.
Als jij graag op enig moment het snotterende verhaal houdt hoe je toch altijd jezelf wegcijferde, en niets je teveel was, en nu oepsie is je leven goeddeels aan je voorbij gegaan, dan moet je dat vooral doen natuurlijk. Maar dikke kans dat je man geen incompetente halve zool is, en jij niet the lady with the lamp.
Kijk eerlijk naar jezelf, en eerlijk naar je partner. En verdeel de verantwoordelijkheden als twee gelijkwaardige volwassenen. Of mauw niet natuurlijk
maandag 18 december 2023 om 17:56
Zeer herkenbaar. Mijn man doet veel (grote financiën, grote boodschappen eens per week, elke dag koken, tuin, auto, klussen, vaak keuken opruimen ). Hij is er heilig van overtuigd dat hij het merendeel doet hier in huis maar dat is niet zo. Onlangs een discussie over gehad, de kinderen gaven mij volmondig gelijk 
Ik por mijn man bv ook aan om zijn ouders te bellen, maak een afspraak voor hem bij de pedicure of tandarts etc.
Edit: ik ben blij met hoe het hier gaat hoor, daar niet van. Maar we denken dus allebei dat we het meeste doen.
Vakanties regel ik in mijn uppie, daar ben ik minder blij mee. Voor hem hoeft het niet zo. Behalve als we er een paar dagen zijn, dan is hij blij.
Hij weet soms letterlijk niet naar welk land we gaan. No kidding.
Ik por mijn man bv ook aan om zijn ouders te bellen, maak een afspraak voor hem bij de pedicure of tandarts etc.
Edit: ik ben blij met hoe het hier gaat hoor, daar niet van. Maar we denken dus allebei dat we het meeste doen.
Vakanties regel ik in mijn uppie, daar ben ik minder blij mee. Voor hem hoeft het niet zo. Behalve als we er een paar dagen zijn, dan is hij blij.
Hij weet soms letterlijk niet naar welk land we gaan. No kidding.
maandag 18 december 2023 om 18:20
Waarom doe je dat? Dat zijn persoonlijke verantwoordelijkheden. Man en ik zijn een team als het gaat om ons samen, ons kind, hond en huis. Maar sommige dingen vallen niet onder het team. Waaronder de voorbeelden die jij noemt. Waarom ben jij verantwoordelijk voor zijn afspraken bij de pedicure of tandarts? En voor zijn contact met zijn ouders? Belt hij ook de kapper voor jou?
Dat zijn dingen die ik absoluut niet doe. Dat valt voor mij onder betutteling.
Om in de terminologie te blijven: zijn persoonlijke dingen vallen niet onder mijn of de gezamenlijke mental load.
maandag 18 december 2023 om 18:32
Ik doe denk ik 90% van de mental load. Om diverse redenen. Ik ben heel goed in regelen, plannen, vooruit denken etc. Man totaal niet. Ik ben een enorme control freak. Man totaal niet. Ik heb een hele sterke mening over hoe alles hoort/geregeld moet worden. Man totaal niet. Ik heb bepaalde ideeën over hoe ik wil dat het eruit ziet in huis qua schoon en opgeruimd. Man totaal niet.
Daarbij werkt man (meer dan) fulltime en ik heel erg parttime. Redenen daarvoor zijn ook dat er een zorgenkind is waardoor het nodig is dat er vaak iemand thuis is. Samen de keuze gemaakt dat ik dat ben en daar staan we nog steeds samen achter. En mijn gezondheid speelt ook mee, ik heb een chronische ziekte waardoor veel werken niet lukt.
Soms vind ik het wel pittig dat ik overal aan moet denken. Maar voor ons beide werkt het goed als ik ‘opdrachten’ geef. Dus heel duidelijk aangeef wat er moet gebeuren en wanneer. En zodra ik ook maar aangeef dat ik het even niet trek, dan neemt mijn man het over. Op zijn manier en dat vind ik wel lastig, maar hij doet het wel.
Zeker niet voor iedereen de gewenste situatie, niet geëmancipeerd etc, maar voor ons werkt dit het beste.
Daarbij werkt man (meer dan) fulltime en ik heel erg parttime. Redenen daarvoor zijn ook dat er een zorgenkind is waardoor het nodig is dat er vaak iemand thuis is. Samen de keuze gemaakt dat ik dat ben en daar staan we nog steeds samen achter. En mijn gezondheid speelt ook mee, ik heb een chronische ziekte waardoor veel werken niet lukt.
Soms vind ik het wel pittig dat ik overal aan moet denken. Maar voor ons beide werkt het goed als ik ‘opdrachten’ geef. Dus heel duidelijk aangeef wat er moet gebeuren en wanneer. En zodra ik ook maar aangeef dat ik het even niet trek, dan neemt mijn man het over. Op zijn manier en dat vind ik wel lastig, maar hij doet het wel.
Zeker niet voor iedereen de gewenste situatie, niet geëmancipeerd etc, maar voor ons werkt dit het beste.
maandag 18 december 2023 om 18:38
Dan is het dus tijd om aan tafel te gaan en dingen her te verdelen. Maar dan zal je inderdaad ook dingen moeten loslatenWaitingforthenight schreef: ↑18-12-2023 16:27Ik ervaar het wel als zwaar momenteel, alsof ik geen ruimte meer over heb in mijn hoofd. Het gaat me verder goed af, maar het gaat om mentale vermoeidheid. En als ik eerlijk ben ik het idee dat hij niet ziet hoe de verdeling is, ik krijg hier iig geen erkenning voor. Ik ben iemand die hier wel echt behoefte aan heeft. Dus ik denk een combinatie van een erkenning en dat hij iets meer op zich neemt. Hoeft niet 50/50.
maandag 18 december 2023 om 19:18
Lente19251003- schreef: ↑18-12-2023 18:32Ik doe denk ik 90% van de mental load. Om diverse redenen. Ik ben heel goed in regelen, plannen, vooruit denken etc. Man totaal niet.
Dit lijkt me toch wel een basisvaardigheid om überhaupt door het leven te komen. Ook als je alleen bent, moet je artsafspraken inplannen, vooruit denken hoe je financieel de maand door komt en van alles regelen. Als hij dat niet kan, is hij dus niet zelfstandig en dat kan ik me niet voorstellen, dus natuurlijk kan je man dit ook. En hoe doet hij op zijn werk? Voert hij daar ook voorgekauwde opdrachten uit? Vast niet.
Ik blijf het bijzonder vinden dat veel mannen op hun werk de mooiste projecten tot een groot succes weten te maken, maar thuis blijkbaar opeens compleet incompetent zijn. Daar zit dus iets anders achter. Gemakzucht, luiheid, kies maar wat leuks. Het zal ongetwijfeld iets zijn wat hij makkelijk kan veranderen.
maandag 18 december 2023 om 19:27
Oeh dus eigenlijk wil je twee lastige dingen realiseren, dat je minder hoeft te doen en dat je wel meer wordt gewaardeerd. Ik zou beginnen met die laatste ter sprake brengen, vertel hem dat je erg moe bent en waar je van zou opknappen. Misschien kan hij waardering op verschillende manieren uiten, door het te zeggen mag natuurlijk of door je eens te masseren. Hopelijk ligt er straks iets heel moois onder de boom.... maar bespreek het en vraag gewoon om de erkenning. Met een beetje geluk is het een fijn gesprek waarbij hij aangeeft iets van je over te nemen. Misschien duurt het even eer de boodschap landt maar dan kun jij ondertussen proberen je prioriteiten opnieuw te sorteren. Misschien kun je sommige dingen wat minder vaak doen of minder uitgebreid? Ben ook vooral lief voor jezelf. Perfectie is niet nodig.
Lorem Ipsum
maandag 18 december 2023 om 19:32
Hebben wij dezelfde man? Die van mij was een hele dag van slag van de Volkskrant test, waarbij we op 70-30 uitkwamen.Isolde schreef: ↑18-12-2023 17:56Zeer herkenbaar. Mijn man doet veel (grote financiën, grote boodschappen eens per week, elke dag koken, tuin, auto, klussen, vaak keuken opruimen ). Hij is er heilig van overtuigd dat hij het merendeel doet hier in huis maar dat is niet zo. Onlangs een discussie over gehad, de kinderen gaven mij volmondig gelijk
Ik por mijn man bv ook aan om zijn ouders te bellen, maak een afspraak voor hem bij de pedicure of tandarts etc.
Edit: ik ben blij met hoe het hier gaat hoor, daar niet van. Maar we denken dus allebei dat we het meeste doen.
Vakanties regel ik in mijn uppie, daar ben ik minder blij mee. Voor hem hoeft het niet zo. Behalve als we er een paar dagen zijn, dan is hij blij.
Hij weet soms letterlijk niet naar welk land we gaan. No kidding.
En als ik eens een paar dagen weg ben elke keer weer verbaasd hoeveel dingen er niet door kabouters gedaan worden.
maandag 18 december 2023 om 19:48
maandag 18 december 2023 om 19:54
maandag 18 december 2023 om 20:54
Hij heeft een hekel aan bellen, ik kom al dertig jaar bij deze pedicure, hij pas sinds een jaar. Misschien daarom ...Naar de kapper belt hij zelf trouwens (een mannenkapper die ik niet ken) Tandarts: ik bel om voor het hele gezin afspraken te maken, ook de 18-plus kinderen dus ...Jufjoke schreef: ↑18-12-2023 18:20Waarom doe je dat? Dat zijn persoonlijke verantwoordelijkheden. Man en ik zijn een team als het gaat om ons samen, ons kind, hond en huis. Maar sommige dingen vallen niet onder het team. Waaronder de voorbeelden die jij noemt. Waarom ben jij verantwoordelijk voor zijn afspraken bij de pedicure of tandarts? En voor zijn contact met zijn ouders? Belt hij ook de kapper voor jou?
Dat zijn dingen die ik absoluut niet doe. Dat valt voor mij onder betutteling.
Om in de terminologie te blijven: zijn persoonlijke dingen vallen niet onder mijn of de gezamenlijke mental load.
Ouders: ik weet dat het zijn verantwoordelijkheid is, maar hij denkt er nooit uit zichzelf aan en dat vind ik zielig voor mijn schoonouders.
Wellicht heb ik deze patronen ook gewoon overgenomen van hoe het vroeger bij mijn ouders ging ... Alleen deed mijn vader volstrekt niets behalve zijn werk buitenshuis, haha.
Je reactie zet me wel aan het denken hoor ...
maandag 18 december 2023 om 21:10
Mijn man en ik komen beide uit een soortgelijk gezin. En we willen dat juist bewust doorbreken. Je kweekt onzelfstandigheid in mijn ogen. Zowel je man als je kinderen verwachten dus dat jij dingen regelt waar ze eigenlijk zelf voor verantwoordelijk zijn. Mijn zoon is zeventien, en ik maak geen afspraken voor hem. Tandarts, dokter, ortho, school, theorie examen inplannen, hij doet dat zelf. Niet omdat ik dat niet voor hem wil doen, maar omdat ik hem wil leren dat je dit soort dingen niet zomaar bij iemand anders kan laten. Ik wil niet dat hij het vanzelfsprekend gaat vinden dat anderen van alles van hem overnemen.
Ieder het zijne, hoor, jij mag uiteraard doen wat voor jou werkt. Maar zelf wilde ik juist heel graag van dat soort patronen af.
maandag 18 december 2023 om 21:25
Hier geen kinderen, maar wel 'hoofd dit' en 'chef dat'. Voordeel is dat het duidelijk is, je elkaar kunt aanspreken en dat je allebei kunt doen waar je goed in bent/wat je leuker vindt/wat je minder energie kost. Ook maak je alles bespreekbaar en ziet je meer wat een ander doet, dan dat het 'zomaar' gebeurt. Plus: ik maak mijn vriend echt blij als ik een keer spontaan die stofzuiger pak en hij mij als hij een was in de machine gooit. Ga het gesprek aan en maak samen een plan waar je beide blij van wordt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
