Verdraagzaamheid lhbtqia+

03-08-2024 12:07 977 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
https://www.linda.nl/nieuws/binnenland/ ... PQmfQf6M9g

Hoe kan dit toch? Het valt me de laatste tijd echt op dat de verdraagzaamheid minder lijkt te worden. Veel reacties op de Pride op pagina’s als NU.nl etc. zijn echt om te huilen.
Ik vind het verdrietig en zorgwekkend…
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar eigenlijk weet ik ook niet zo goed waarom we nu verzanden in percentages. Dit topic gaat toch over acceptatie en verdraagzaamheid. Dat heeft verder weinig te maken met acceptatie van mensen in de lhbtqia+ groep.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mensen die benieuwd zijn naar persoonlijke ervaringen, kan ik op youtube mensenl aanraden die hier heel open over zijn:

Abigail Thorn (PhilisophyTube) zie m.n. de video's Identity: a trans coming out story en I emailed my doctor 133 times. Haar video's zijn lang en gelaagd en écht de moeite waard.

Jammi Dodger (even door de video's scrollen, hij doet veel meme-reacties maar deelt ook over zijn eigen transitie en ontkracht mythes over transgender issues).
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Chienandalou schreef:
05-08-2024 20:06
Maar eigenlijk weet ik ook niet zo goed waarom we nu verzanden in percentages. Dit topic gaat toch over acceptatie en verdraagzaamheid. Dat heeft verder weinig te maken met acceptatie van mensen in de lhbtqia+ groep.
Goed punt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Chienandalou schreef:
05-08-2024 20:01
Er zijn onderzoeken naar sociale transitie, hormonale transitie en gelsachtsveranderende transitie. Ze tonen vooralsnog allemaal aan dat de groep met spijt vooral klein is. Dat er een grote groep in 1 onderzoek halverwege afhaakte maakt niet dat er niets meer klopt van die onderzoeken.

Maar goed, volgens jou is de groep mensen met spijt misschien wel 30% schreef je een paar pagina’s terug. Ik ben benieuwd naar die onderbouwing.
Die onderbouwing heb ik verschillende keren gelezen. Het baseert zich op het feit dat er een wérkelijk gemeten percentage is dat spijt heeft en een percentage dat van de wagen valt bij onderzoeken (zoals die 36%). Aangenomen wordt dat bij dergelijke onderzoeken (waarbij er vooral grootschalige onderzoeken missen die een langdurige follow up garanderen, dus 1, 5 , 10 en 15 jaar na transitie) spijt (in welke vorm dan ook, dat hoeft helemaal geen volledige spijt te zijn) een grote rol kan spelen in het afhaken en meedoen aan zo'n onderzoek. Reden is dat deze mensen (volgens weer andere onderzoeken) eigenlijk uitgekotst worden door de transcommunity of lhbqti community, omdat men bang is dat dergelijke geluiden de rechten van transmensen juist weer bedreigen. Want spijt kan aangehaald worden door anti groeperingen om het weer extra moeilijk te maken om in transitie te kunnen gaan. Om die reden wordt aangenomen dat bij onderzoeken waar grote percentages verliezen aanwezig zijn, een aanzienlijk deel is toe te schrijven aan mensen die in meer of mindere vorm last hebben van spijt. Of iig bedenkingen hebben over het hele gebeuren. Of waarbij de transkeuze iig niet heeft opgeleverd waarop men hoopte. Schattingen lopen tussen 25-30% van de 36% en 1-3% die werkelijk spijt aangeven.
Het Wiepjes onderzoek is overigens een (grootschalig, recent) Nederlands onderzoek, niet Amerikaans. Maar kan het nogmaals niet checken en dat vind ik vervelend.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 05-08-2024 20:13
2.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 19:56
In mijn reactie staat de link. Hoef je alleen maar op te klikken. is de link van onderzoek wiepjes die het over 1% heeft, waarbij er blijkbaar 36% vd respondenten niet gereageerd heeft.
Kan ik jouw positie goed samenvatten als: ik maak me zorgen over dat jongeren te snel onomkeerbare behandelingen ondergaan waar ze later spijt van hebben.

En zo ja, welke informatie zou je geruststellen?
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:10
Die onderbouwing heb ik verschillende keren gelezen. Het baseert zich op het feit dat er een wérkelijk gemeten percentage is dat spijt heeft en een percentage dat van de wagen valt bij onderzoeken (zoals die 36%). Aangenomen wordt dat bij dergelijke onderzoeken (waarbij er vooral grootschalige onderzoeken missen die een langdurige follow up garanderen, dus 1, 5 , 10 en 15 jaar na transitie) spijt (in welke vorm dan ook, dat hoeft helemaal geen volledige spijt te zijn) een grote rol kan spelen in het afhaken en meedoen aan zo'n onderzoek. Reden is dat deze mensen (volgens weer andere onderzoeken) eigenlijk uitgekotst worden door de transcommunity, omdat men bang is dat dergelijke geluiden de rechten van transmensen juist weer bedreigen. Want spijt kan aangehaald worden door anti groeperingen om het weer extra moeilijk te maken. Om die reden wordt aangenomen dat bij onderzoeken waar grote percentages verliezen aanwezig zijn, een aanzienlijk deel is toe te schrijven tot mensen die in meer of mindere vorm last hebben van spijt. Of waarbij de transkeuze iig niet heeft opgeleverd waarop men hoopte. Schattingen lopen tussen 25-30% van de 36% en 1-3% die werkelijk spijt aangeven.
Het Wiepjes onderzoek is overigens een (grootschalig, recent) Nederlands onderzoek, niet Amerikaans. Maar kan het nogmaals niet checken en dat vind ik vervelend.
Haha, ik vraag om een onderbouwing en jouw antwoord is: ‘ die onderbouwing heb ik verschillende keren gelezen’.

Maar goed, of het percentage nu 1 of 5 procent is, wat heeft dit alles te maken met acceptatie? Dan kun je mensen in of na transitie nog wel accepteren en voor vol aanzien?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Dank je wel voor je verhaal, Blablabla.

Het was op geen enkele manier mijn bedoeling om jou of iemand anders ter verantwoording te roepen. Maar ik probeer werkelijk te begrijpen wat nu het verschil is tussen jou, en iemand die non-binair is, en iemand als ikzelf die gewoon een enorme afkeer heeft van opgelegde rollen.

Ik denk dat jouw antwoord wel helpt. Wat jij beschrijft is iets als: of je door iedereen tegelijk gegaslight wordt. Of is dat een rare vergelijking?

Ik hoop echt dat je meer ruimte krijgt om te zijn wie je bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
tyche schreef:
05-08-2024 20:11
Kan ik jouw positie goed samenvatten als: ik maak me zorgen over dat jongeren te snel onomkeerbare behandelingen ondergaan waar ze later spijt van hebben.

En zo ja, welke informatie zou je geruststellen?
Ook niet echt. Ik ken nl. ook een paar jongeren die op eigen houtje hormonen slikken, omdat die helemaal niet eens zin hebben in het hele traject en er blijkbaar toch relatief makkelijk aan te komen is.

Ik denk dat mijn bezwaren nog het meest liggen in het willen identificeren en vastleggen. Ik zie daarom uberhaupt niet veel in deze hokjesgeest. Ik vind dat de uitkomst symptoombestrijding is van iets wat eronder zit. En ik ben van mening dat dáár naar gekeken moet worden en niet tig hokjes creëren om iedereen maar ergens in te laten passen. Dat is imo niet de oplossing. Iig niet voor een percentage aan transmensen. Voor een bepaald percentage zal dat wel een absoluut noodzakelijke oplossing zijn. Ik ben me bewust van de grijstinten. Waarbij sommige grijstinten nog steeds geslachtelijke veranderingen nodig hebben. Maar bij een deel vd groep denk ik dat dit minder nodig zou zijn, als er niet zo in hokjes gedacht zou worden en men uberhaupt vrijer kon leven van een gender identiteit. Ik vind lichamelijk ingrijpen bij vooral jonge mensen die nog erg zoekende zijn een groot risico hebben. Want ook met ingrijpen zul je dan weer in een hokje moeten passen. Terwijl je als mens gewoon nog veranderd en zeker als jongere. Genderfluiide zonder hokje en daarbij horend uiterlijk en gedrag.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 05-08-2024 20:21
6.63% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 19:49
Je antwoord niet op mij, maar ik hoop je toch wat vragen te mogen stellen. Ik weet dat je niet kunt spreken voor iedere trans m/v/x en ook niet voor alle jongeren. Maar als ik je verhaal lees, ben je begrijpelijk gefrustreerd om een lang traject. Aan de andere kant, denk je dat een veel korter en minder intensief traject bij jongeren vlak voor/midden in de puberteit en de identiteitsontwikkeling dan beter is? Zou je dan geen zaken missen naar jouw idee?
Ik heb het niet over jongeren maar over volwassenen als ik kritiek heb over hoe lang het duurt. Bij jongeren ben ik blij dat puberteitsremmers een optie zijn, dat kan hen de ruimte bieden om na te denken en de artsen om de situatie goed te beoordelen.

Wat al eerder is gezegd; het gaat om de 3 jaar op een wachtlijst gevolgd door bureaucratie en nog meer wachtlijsten. Voorbeeldje; een goede vriendin van mij is een transvrouw en had helaas last van haarverlies. Als je als cisvrouw of -man naar de huisarts gaat met hetzelfde probleem, krijg je een recept op wordt je binnen een paar weken doorgestuurd naar een dermatoloog om daar hulp te krijgen. Maar omdat zij trans is, moest ze eerst echt wachten op diagnostiek en behandeling voordat ze diezelfde medicatie kon krijgen. Iets groter voorbeeld bij mezelf; toen ik mij nog presenteerde als vrouw was een borstverkleining vergoed krijgen geen enkel probleem. Als ik nu praktisch gezien dezelfde zorg nodig heb, moet ik ineens op een ellenlange wachtlijst en tachtig keer bewijzen dat ik trans genoeg ben en wilsbekwaam.


Deze frustratie gaat niet over iets als een vaginaplastiek; tuurlijk is daar een wachtlijst en moet je écht eerst een diagnose daarvoor hebben. Maar de zorg die ook zonder al teveel gedoe aan cismensen wordt verleend, zou even toegankelijk moeten zijn voor transmensen. Er zit een vreemde betutteling in constant moeten bewijzen dat je trans genoeg bent en niet gewoon gek, die nergens voor nodig is.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:18
Ook niet echt. Ik ken nl. ook een paar jongeren die op eigen houtje hormonen slikken, omdat die helemaal niet eens zin hebben in het hele traject en er blijkbaar toch relatief makkelijk aan te komen is.
Altijd weer opvallend dat iemand dan 'een paar' van die gevallen kent.

Mijn kind heeft uit wanhoop geprobeerd online aan hormonen te komen, maar dat is hartstikke moeilijk.

Lijkt me dus stug dat jij er dan meerdere kent.

Doet me echt denken aan de anti-vaxxers die tig vaccinatie-slachtoffers in hun omgeving hebben, terwijl dat statistisch al twijfelachtig is, maar in mijn pro-vax bubbel dan weer enorm meevalt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Solomio schreef:
05-08-2024 20:00
Mijn kind vindt het eigenlijk al niet fijn dat ik vermeld dat ie genderdysfoor is, dus ik wil er niet teveel over kwijt.
Dank je wel voor wat je wel kwijt wou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je hoor. Althans, je uitleg, voelen is natuurlijk slecht te snappen als je het zelf niet meemaakt.
Ik begrijp iig dat het dubbel voelt (en zeker voor wat betreft het haar moet er geen onderscheid zijn).
Maar een borstverkleining heeft echt een andere uitkomst dan een borstverwijdering. Ook al is de operatie technisch praktisch dezelfde, je zult niet veel vrouwen vinden die bij een borstverkleining zeggen: weet je wat, nu je toch bezig bent, haal alles maar weg. En dat verschil weet jij rationeel natuurlijk ook prima, ook al voelt het krom, omdat je zelf wilt kunnen beslissen over je eigen lichaam, waar een vrouw met een wens voor kleinere borsten dat wél kan.

En in reactie op de puberteit. Het wordt gezien als tijd kopen om de hormoonremmers te gebruiken. Than again heb ik je ook zien schrijven dat je vóór de puberteit niet echt bezig was met gender. Jij was gewoon jij, blablabla. En dat je pas in de puberteit merkte hoeveel moeite je begon te krijgen met je veranderende lichaam. Wat geloof ik wel weer (wat?) beter werd toen je eenmaal door die mega verandering heen was.

Dan is op mijn beurt dan weer de vraag: als het kind blablabla niet echt doorhad hoe het zat, dan was die puberteit toch noodzakelijk om wérkelijk te voelen hoe het zat bij jou? Als je die beleving niet meemaakt, hoe goed kan je dan inschatten hoeveel last je er wérkelijk van gaat krijgen?
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 05-08-2024 20:30
3.53% gewijzigd
Solomio schreef:
05-08-2024 20:22
Altijd weer opvallend dat iemand dan 'een paar' van die gevallen kent.

Mijn kind heeft uit wanhoop geprobeerd online aan hormonen te komen, maar dat is hartstikke moeilijk.

Lijkt me dus stug dat jij er dan meerdere kent.

Doet me echt denken aan de anti-vaxxers die tig vaccinatie-slachtoffers in hun omgeving hebben, terwijl dat statistisch al twijfelachtig is, maar in mijn pro-vax bubbel dan weer enorm meevalt.

Nou ja, niet om het een of ander maar ik heb ook ervaring met mensen die hormonen op de zwarte markt kopen. En voor die personen was het niet eens zo moeilijk. Maar je moet weten wat je moet nemen en hoeveel en daarvoor heb je professionals nodig die je helpen en begeleiden en je bloed nakijken. En niet op eigen houtje maar wat gaan spuiten of slikken.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:18
Ook niet echt. Ik ken nl. ook een paar jongeren die op eigen houtje hormonen slikken, omdat die helemaal niet eens zin hebben in het hele traject en er blijkbaar toch relatief makkelijk aan te komen is.

Ik denk dat mijn bezwaren nog het meest liggen in het willen identificeren en vastleggen. Ik zie daarom uberhaupt niet veel in deze hokjesgeest. Ik vind dat de uitkomst symptoombestrijding is van iets wat eronder zit. En ik ben van mening dat dáár naar gekeken moet worden en niet tig hokjes creëren om iedereen maar ergens in te laten passen. Dat is imo niet de oplossing. Iig niet voor een percentage aan transmensen. Voor een bepaald percentage zal dat wel een absoluut noodzakelijke oplossing zijn. Ik ben me bewust van de grijstinten. Waarbij sommige grijstinten nog steeds geslachtelijke veranderingen nodig hebben. Maar bij een deel vd groep denk ik dat dit minder nodig zou zijn, als er niet zo in hokjes gedacht zou worden en men uberhaupt vrijer kon leven van een gender identiteit. Ik vind lichamelijk ingrijpen bij vooral jonge mensen die nog erg zoekende zijn een groot risico hebben. Want ook met ingrijpen zul je dan weer in een hokje moeten passen. Terwijl je als mens gewoon nog veranderd en zeker als jongere. Genderfluiide zonder hokje en daarbij horend uiterlijk en gedrag.
Waarom denk jij dat jij het beter weet dan alle transmensen die wel zo’n hokje nodig hebben? Ook al zou een inclusievere samenleving een oplossing zijn, wat moeten transmensen dan tot de tijd dat die samenleving bestaat, als transitie geen optie meer is? Waarom is jouw ongemak met het ‘hokjesdenken’ belangrijker dan genderdysforie en de gevolgen daarvan?

Ik begrijp jouw ideaal beeld ergens wel hoor, maar ik zie niet in hoe die droom de praktische problemen van transmensen die nu leven gaat wegnemen.

Edit; daar wil ik nog aan toevoegen, dat heel veel transmensen ook op een onbewoond eiland trans zouden zijn en dus ook een inclusievere samenleving hen niets brengt qua medische transitie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Joh Solomio, ik ga jou onder negeer zetten. Ik hoop oprecht dat jij hetzelfde doet bij mij. Ik vind je echt superirritant en ik geloof niet dat ik ook nog maar 1% zin heb om op jou te reageren. Dus je mag alles wat ik schrijf bekritiseren en uitdagen en om opheldering en verklaringen en bewijzen vragen. Maar weet dat ik er niet meer op inga. Doe jezelf een lol en doe hetzelfde met mij. En niet, dan weet je waarom je geen reactie van mij krijgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:29
Ik snap je hoor. Althans, je uitleg, voelen is natuurlijk slecht te snappen als je het zelf niet meemaakt.
Ik begrijp iig dat het dubbel voelt (en zeker voor wat betreft het haar moet er geen onderscheid zijn).
Maar een borstverkleining heeft echt een andere uitkomst dan een borstverwijdering. Ook al is de operatie technisch praktisch dezelfde, je zult niet veel vrouwen vinden die bij een borstverkleining zeggen: weet je wat, nu je toch bezig bent, haal alles maar weg. En dat verschil weet jij rationeel natuurlijk ook prima, ook al voelt het krom, omdat je zelf wilt kunnen beslissen over je eigen lichaam, waar een vrouw met een wens voor kleinere borsten dat wél kan.

En in reactie op de puberteit. Het wordt gezien als tijd kopen om de hormoonremmers te gebruiken. Than again heb ik je ook zien schrijven dat je vóór de puberteit niet echt bezig was met gender. Jij was gewoon jij, blablabla. En dat je pas in de puberteit merkte hoeveel moeite je begon te krijgen met je veranderende lichaam. Wat geloof ik wel weer (wat?) beter werd toen je eenmaal door die mega verandering heen was.

Dan is op mijn beurt dan weer de vraag: als het kind blablabla niet echt doorhad hoe het zat, dan was die puberteit toch noodzakelijk om wérkelijk te voelen hoe het zat bij jou? Als je die beleving niet meemaakt, hoe goed kan je dan inschatten hoeveel last je er wérkelijk van gaat krijgen?
Het werd niet beter na de puberteit en ik denk dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest. Het begin van de puberteit was bij mij veel te vroeg en hing samen met het moment dat veel van mijn leeftijdsgenootjes (en ik zelf) echt begonnen te begrijpen dat mannen en vrouwen bestaan en anders zijn. Tot die tijd was ik inderdaad gewoon kind, maar was ik al wel aan het zeggen dat ik geen jongetje en meisje was, maar vanwege mijn leeftijd vond niemand dat gek en liet iedereen me maar. Precies op de leeftijd dat het wél gek werd dat ik geen jongetje en geen meisje was, begon bij mij ook mijn puberteit. Als ik later in de puberteit terecht was gekomen, was er een langer moment geweest waarop ik met de discrepantie tussen ‘gewoon mezelf zijn’ en wat de wereld mij vertelde had moeten leven, maar was het besef er alsnog gekomen. Tuurlijk weet ik dat niet zeker, maar net iets zekerder dan jij aangezien het mijn ervaring betreft ;)
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:29

Dan is op mijn beurt dan weer de vraag: als het kind blablabla niet echt doorhad hoe het zat, dan was die puberteit toch noodzakelijk om wérkelijk te voelen hoe het zat bij jou? Als je die beleving niet meemaakt, hoe goed kan je dan inschatten hoeveel last je er wérkelijk van gaat krijgen?
Moet je automutileren en suïcidaal worden om zeker te weten dat er echt wat aan de hand is?
En zo ja: hoeveel jaar?
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
05-08-2024 20:39
Moet je automutileren en suïcidaal worden om zeker te weten dat er echt wat aan de hand is?
zeg ik dat ergens? Of is dat je eigen maffe interpretatie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Blablabla97 schreef:
05-08-2024 20:38
Als ik later in de puberteit terecht was gekomen, was er een langer moment geweest waarop ik met de discrepantie tussen ‘gewoon mezelf zijn’ en wat de wereld mij vertelde had moeten leven, maar was het besef er alsnog gekomen. Tuurlijk weet ik dat niet zeker, maar net iets zekerder dan jij aangezien het mijn ervaring betreft ;)
Dankjewel voor je openhartigheid en het beantwoorden van die vraag. Ik weet wel zeker dat jij jezelf beter kent dan ik!
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:47
zeg ik dat ergens? Of is dat je eigen maffe interpretatie?
Nee dat is wat Blabla beschrijft over diens ervaringen. Die jij blijkbaar noodzakelijk vindt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
05-08-2024 18:43
Maar er wordt toch juist uitgebreid onderzoek gedaan? Nu ook weer naar de vraag waarom meer meisjes zich aanmelden.
Ik snap het nut niet om dit soort zaken in twijfel te trekken, terwijl er specialisten zijn die hier zoveel meer van weten. Daarop vertrouwen is niet verkeerd.
Uit het artikel in de Volkskrant blijkt juist dat er specialisten in binnen- en buitenland zijn die twijfelen aan de Nederlandse methode. Waarom zou ik die specialisten dan niet vertrouwen?

In de tussentijd worden die meisjes wel behandeld, terwijl ik vind dat ze daar terughoudender in zouden moeten zijn, voor er meer onderzoek is gedaan.

Mijn persoonlijke twijfel komt omdat ik een man ken via mijn vorige werk die (als volwassene) in transitie is gegaan naar vrouw, is geopereerd en spijt heeft gekregen. Hij is ook op tv geweest, in Zembla volgens mij. Hij leeft nu weer als man, maar dus zonder penis. Hij had nooit door de screening mogen komen, het is echt onbegrijpelijk voor iedereen die hem een beetje kent. Een grove fout. Het traject is duidelijk niet altijd even zorgvuldig, het is mensenwerk.

Ik vind ook dat er vrij luchtig over de mensen met spijt wordt heen gestapt hier. Ik las een belachelijke vergelijking met een operatie aan een knie. Hoe verzin je het, je geslachtsorganen kwijt zijn vergelijken met een nieuwe knie die je toch niet had gewild. Ik vind ieder persoon met spijt er een te veel, dat lijden is toch net zo erg als iemand die lijdt omdat die wel graag een operatie zou hebben. Het betekent voor mij dat het traject niet zorgvuldig genoeg is nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:47
zeg ik dat ergens? Of is dat je eigen maffe interpretatie?

Quote;

“moeite je begon te krijgen met je veranderende lichaam. Wat geloof ik wel weer (wat?) beter werd toen je eenmaal door die mega verandering heen was.
Dan is op mijn beurt dan weer de vraag: als het kind blablabla niet echt doorhad hoe het zat, dan was die puberteit toch noodzakelijk om wérkelijk te voelen hoe het zat bij jou? Als je die beleving niet meemaakt, hoe goed kan je dan inschatten hoeveel last je er wérkelijk van gaat krijgen?”

In deze tekst van jou is het niet heel
raar dat Xinix dat zo interpreteert.

Ik vond je hele tekst naar blablabla ook een beetje neerbuigend overkomen in plaats van echt inlevend. Vooral ook omdat blanlabla in een eerdere post duidelijk aangeeft het vervelend te vinden zichzelf steeds te meoten verdedigen en dingen uit moet leggen.

Misschien bedoel je het niet zo, dat wil ik graag geloven, maar het leest best rottig.
chienandalou wijzigde dit bericht op 05-08-2024 20:54
Reden: Fout
0.89% gewijzigd
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
05-08-2024 20:18
Ook niet echt. Ik ken nl. ook een paar jongeren die op eigen houtje hormonen slikken, omdat die helemaal niet eens zin hebben in het hele traject en er blijkbaar toch relatief makkelijk aan te komen is.

Ik denk dat mijn bezwaren nog het meest liggen in het willen identificeren en vastleggen. Ik zie daarom uberhaupt niet veel in deze hokjesgeest. Ik vind dat de uitkomst symptoombestrijding is van iets wat eronder zit. En ik ben van mening dat dáár naar gekeken moet worden en niet tig hokjes creëren om iedereen maar ergens in te laten passen.
Wat bedoel je met wat eronder zit: de behoefte aan hokjes? En dat je zou willen dat dit er niet meer was?
Maar hokjes zijn niet weg te denken. Het lijkt me prachtig als niemand meer wordt beoordeeld op gender. Maar ook dan is gender nog steeds een realiteit. Voel jij je geen man of vrouw?

Ook denk ik niet dat ergens een naam voor hebben en hokjesdenken hetzelfde is. Hokjesdenken is dat de hokjes star gedefinieerd zijn, dat er vaste rollen bij horen, dat je niet van het ene naar het andere kan bewegen. Een naam hebben betekent vaak juist bevrijding, begrip waarom de andere namen niet (helemaal) passen. Is dat soms lastig te volgens als je de lingo niet kent? Ja, vast. Is dat een teken dat het dus overdreven is, of dat hokjes zomaar in het wilde weg worden verzonnen? Volgens mij niet.
Dat is imo niet de oplossing. Iig niet voor een percentage aan transmensen. Voor een bepaald percentage zal dat wel een absoluut noodzakelijke oplossing zijn. Ik ben me bewust van de grijstinten. Waarbij sommige grijstinten nog steeds geslachtelijke veranderingen nodig hebben. Maar bij een deel vd groep denk ik dat dit minder nodig zou zijn, als er niet zo in hokjes gedacht zou worden en men uberhaupt vrijer kon leven van een gender identiteit. Ik vind lichamelijk ingrijpen bij vooral jonge mensen die nog erg zoekende zijn een groot risico hebben. Want ook met ingrijpen zul je dan weer in een hokje moeten passen. Terwijl je als mens gewoon nog veranderd en zeker als jongere. Genderfluiide zonder hokje en daarbij horend uiterlijk en gedrag.
Dit klinkt nog steeds alsof je denkt dat in het proces van transitie deze zaken niet zorgvuldig worden meegewogen.

Welk risico is er precies? En weeg je dan ook mee wat het risico is van niet of jaren later pas in behandeling gaan?
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Chienandalou schreef:
05-08-2024 20:52
Quote;

“moeite je begon te krijgen met je veranderende lichaam. Wat geloof ik wel weer (wat?) beter werd toen je eenmaal door die mega verandering heen was.
Dan is op mijn beurt dan weer de vraag: als het kind blablabla niet echt doorhad hoe het zat, dan was die puberteit toch noodzakelijk om wérkelijk te voelen hoe het zat bij jou? Als je die beleving niet meemaakt, hoe goed kan je dan inschatten hoeveel last je er wérkelijk van gaat krijgen?”

In deze tekst van jou is het niet heel
raar dat Xinix dat zo interpreteert.

Ik vond je hele tekst naar blablabla ook een beetje neerbuigend overkomen in plaats van echt inlevend. Vooral ook omdat blanlabla in een eerdere post duidelijk aangeeft het vervelend te vinden zichzelf steeds te meoten verdedigen en dingen uit moet leggen.

Misschien bedoel je het niet zo, dat wil ik graag geloven, maar het leest best rottig.
Dat is zeker niet mijn bedoeling. Mijn excuses Blablabla. Ik zal er beter op letten dat het niet neerbuigend overkomt. Ik ben denk ik te weinig bezig met het emotionele aspect en meer met het theoretische stukje (hoe zit het als dit, hoe zit het als dat, hoe werkt het als zus). En daarvoor is het onderwerp simpelweg te delicaat waar ik overheen wals.
Nogmaals mijn excuses.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven