Relaties
alle pijlers
verdriet: ex-man is vader geworden...
vrijdag 4 april 2008 om 22:04
pfff hoe moet ik dit nou weer verwerken.
deze week is mijn ex-man vader geworden...
we waren 5 jaar samen, allemaal heel heftig en ingewikkeld geweest omdat hij uit een ander land komt. we zijn nu precies een jaar gescheiden en nu heeft ie met zn nieuwe vriendin een kindje gekregen. ja tel maar...dat is heel snel gegaan...zucht
ik heb het nog altijd moeilijk met het feit dat we niet meer samen zijn, het is een puur verstandelijke beslissing geweest namelijk.
wist natuurlijk al heel lang dat het kindje ongeveer nu geboren zou worden en nu is het er en ik weet niet zo goed hoe ik me voel. probeer me al zo lang "groot" te houden, maar heb nu net een foto gezien (lange leve hyves) van de baby
we zouden samen oud worden en kinderen krijgen. ik wordt binnenkort 34 en mn kinderwens is zo groot maarja een beetje moeilijk zonder een man van wie je zielsveel houdt...
iemand ervaring hiermee en hoe daar mee om te gaan?
deze week is mijn ex-man vader geworden...
we waren 5 jaar samen, allemaal heel heftig en ingewikkeld geweest omdat hij uit een ander land komt. we zijn nu precies een jaar gescheiden en nu heeft ie met zn nieuwe vriendin een kindje gekregen. ja tel maar...dat is heel snel gegaan...zucht
ik heb het nog altijd moeilijk met het feit dat we niet meer samen zijn, het is een puur verstandelijke beslissing geweest namelijk.
wist natuurlijk al heel lang dat het kindje ongeveer nu geboren zou worden en nu is het er en ik weet niet zo goed hoe ik me voel. probeer me al zo lang "groot" te houden, maar heb nu net een foto gezien (lange leve hyves) van de baby
we zouden samen oud worden en kinderen krijgen. ik wordt binnenkort 34 en mn kinderwens is zo groot maarja een beetje moeilijk zonder een man van wie je zielsveel houdt...
iemand ervaring hiermee en hoe daar mee om te gaan?
vrijdag 4 april 2008 om 23:00
Ik ben er (nu) niet mee bezig, en ik ben al 42. Wat voor gevoel is het, een kinderwens? Ik vind het ook een verpletterende verantwoordelijkheid, ik heb het gevoel dat ik dat kind niet mag belasten met mijn ellende en met een gebeitelde glimlach altijd klaar moet staan. Ik weet ook wel dat dit niet zo kan zijn.
vrijdag 4 april 2008 om 23:15
K ken het gevoel, ook al heb ik zelf 2 kids, van ex dus....T voelde erg raar en naar zelfs. De betrokkenheid bij baby en met name zwangerschap de hij toonde bij haar heb ik gemist. Dus niet alleen niet gehad, maar ook oprecht en intens gemist. Aan de andere kant, mn kids zijn dol op de baby en verder weet ik goed waarom hij ex is!
Meespeelt dat ik best zelf nog een kind zou willen, maar dat sociaal economisch ( nwe partner heeft ook al 2 kids, erg veel problemen met zijn ex, geen inkomen etc) niet mogelijk is.
Pffff t was best even lastig, maar t gevoel zakte gelukkig weer snel!
Meespeelt dat ik best zelf nog een kind zou willen, maar dat sociaal economisch ( nwe partner heeft ook al 2 kids, erg veel problemen met zijn ex, geen inkomen etc) niet mogelijk is.
Pffff t was best even lastig, maar t gevoel zakte gelukkig weer snel!
vrijdag 4 april 2008 om 23:26
Dat lijkt me bijzonder pijnlijk. Ik ken iemand die datzelfde heeft meegemaakt. Zij is toen degene geweest die een punt achter die relatie heeft gezet (na 10 jaar) omdat zij een kinderwens had en hij pertinent niet. Ironisch dat hij binnen een jaar vader was geworden bij zijn nieuwe vriendin en uitgerekend zij in de vervroegde overgang bleek te zijn (ze was toen 38 ofzo). Inmiddels is ze wel hertrouwd en haar nieuwe man heeft een dochter uit zijn vorige huwelijk. Ze geniet van haar nieuwe man, stiefdochter en de rest van haar leven. En daar ben ik blij om voor haar.
Je bent nu 33. Dat is echt nog niet te oud hoor. Ik ken meerdere vrouwen die hun eerste kregen rond de 37, 38, 39 jaar. Eentje was zelfs 42 (!)
Ik hoop dat je iemand tegenkomt waar je halsoverkop verliefd op wordt. (En vice versa) en over een poosje je eigen foto´s op Hyves kunt zetten. Voor nu sluit ik me helemaal aan bij Zamirah, je kunt je verdriet pas afsluiten als je het eerst toelaat. Veel sterkte!
Je bent nu 33. Dat is echt nog niet te oud hoor. Ik ken meerdere vrouwen die hun eerste kregen rond de 37, 38, 39 jaar. Eentje was zelfs 42 (!)
Ik hoop dat je iemand tegenkomt waar je halsoverkop verliefd op wordt. (En vice versa) en over een poosje je eigen foto´s op Hyves kunt zetten. Voor nu sluit ik me helemaal aan bij Zamirah, je kunt je verdriet pas afsluiten als je het eerst toelaat. Veel sterkte!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 4 april 2008 om 23:48
Volgens mij ben ik dan weer een van de weinigen die zich afvraagt waarom je dit zo pijnlijk vind?
Jullie zijn toch uit elkaar? Men bouwt een nieuw leven op na een relatie, dat is toch heel normaal?
Mijn ex is ook vader geworden kort na het eindigen onze 14-jarige relatie, fijn voor hem. Ik kan daar niet mee zitten hoor. Ex is exit bij mij.
Jullie zijn toch uit elkaar? Men bouwt een nieuw leven op na een relatie, dat is toch heel normaal?
Mijn ex is ook vader geworden kort na het eindigen onze 14-jarige relatie, fijn voor hem. Ik kan daar niet mee zitten hoor. Ex is exit bij mij.
vrijdag 4 april 2008 om 23:56
quote:isabon schreef op 04 april 2008 @ 23:48:
Volgens mij ben ik dan weer een van de weinigen die zich afvraagt waarom je dit zo pijnlijk vind?
Nou, TO heeft een kinderwens. Die had ze samen met haar ex al. En die had ze in vervulling willen zien gaan met haar ex. Ik kan het me goed voorstellen dat het pijnlijk is als je ex die wens in vervulling laat gaan met een ander. TO geeft namelijk aan dat ze nog steeds van haar ex houdt.
Mijn ex heeft ook kinderen met zijn huidige vrouw. Dat vond ik al een raar idee. Terwijl ik (toen nog) helemaal geen kinderwens had en ook echt onwijs klaar was met die vent. Bij TO ligt dat toch een beetje anders.
Volgens mij ben ik dan weer een van de weinigen die zich afvraagt waarom je dit zo pijnlijk vind?
Nou, TO heeft een kinderwens. Die had ze samen met haar ex al. En die had ze in vervulling willen zien gaan met haar ex. Ik kan het me goed voorstellen dat het pijnlijk is als je ex die wens in vervulling laat gaan met een ander. TO geeft namelijk aan dat ze nog steeds van haar ex houdt.
Mijn ex heeft ook kinderen met zijn huidige vrouw. Dat vond ik al een raar idee. Terwijl ik (toen nog) helemaal geen kinderwens had en ook echt onwijs klaar was met die vent. Bij TO ligt dat toch een beetje anders.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 5 april 2008 om 00:02
Wat moeilijk Save! Mijn ex partner kreeg ook vrij snel een kindje met zijn nieuwe vriendin nadat hij zijn eerste kind, ons kind na 3 maanden in de steek had gelaten. Interesseerde zich ook niet meer voor haar.
Heel pijnlijk en gevoelsmatig steekt dat enorm.
Toen ik het hoorde was net dat liedje van Daniel Powter, Bad Day op de radio, vergeet het nooit meer. Hoe toepasselijk.
Misschien anders als je geen kinderen samen hebt.
Dus hoe je hiermee om moet gaan??
Gewoon over je heen laten komen, mag je best rot voelen. Gelukkig wordt het ook weer minder.
Suc6
Heel pijnlijk en gevoelsmatig steekt dat enorm.
Toen ik het hoorde was net dat liedje van Daniel Powter, Bad Day op de radio, vergeet het nooit meer. Hoe toepasselijk.
Misschien anders als je geen kinderen samen hebt.
Dus hoe je hiermee om moet gaan??
Gewoon over je heen laten komen, mag je best rot voelen. Gelukkig wordt het ook weer minder.
Suc6
zaterdag 5 april 2008 om 00:08
quote:isabon schreef op 04 april 2008 @ 23:48:
Volgens mij ben ik dan weer een van de weinigen die zich afvraagt waarom je dit zo pijnlijk vind?
Jullie zijn toch uit elkaar? Men bouwt een nieuw leven op na een relatie, dat is toch heel normaal?
Mijn ex is ook vader geworden kort na het eindigen onze 14-jarige relatie, fijn voor hem. Ik kan daar niet mee zitten hoor. Ex is exit bij mij.Vind dit nogal kort door de bocht.
Goed dat het voor jou zo werkt maar voor veel mensen duurt het verwerken en loslaten van een relatie en bijpassende toekomstdromen even. Dat gevoel is met het beindigen van de relatie niet per definitie over.
Volgens mij ben ik dan weer een van de weinigen die zich afvraagt waarom je dit zo pijnlijk vind?
Jullie zijn toch uit elkaar? Men bouwt een nieuw leven op na een relatie, dat is toch heel normaal?
Mijn ex is ook vader geworden kort na het eindigen onze 14-jarige relatie, fijn voor hem. Ik kan daar niet mee zitten hoor. Ex is exit bij mij.Vind dit nogal kort door de bocht.
Goed dat het voor jou zo werkt maar voor veel mensen duurt het verwerken en loslaten van een relatie en bijpassende toekomstdromen even. Dat gevoel is met het beindigen van de relatie niet per definitie over.
zaterdag 5 april 2008 om 02:25
@Save: rot voor je joh! Kan me voorstellen dat je er goed van baalt. Natuurlijk is je ex niet voor niets een ex (bedenk dat een rationele beslissing soms de beste is!) maar dat neemt niet weg dat je nu wel wat op je neus kijkt.......
34 is in elk geval nog niet te oud. Ik ben zelf mama van een beebietje van dik 3 maanden en wordt volgende week 35. Helemaal niks aan de hand. Op de curves bij de verloskundige zag ik duidelijk dat de problemen en grote risico's pas enkele jaren later echt exorbitant toenemen. Alleen zit je met wat verminderde vruchtbaarheid. Maar als je w.d.b. doornsee bent, is er geen enkele reden aan te nemen dat je niet nog redelijk makkelijk zwanger kunt worden.
Strekte in de komende tijd en als je wens echt sterk is, zijn er altijd nog mogelijkheden deze alleen te verwezenlijken. Dit voor het geval je niet morgen de man van je leven tegenkomt, wat ik je toewens!
BW.
34 is in elk geval nog niet te oud. Ik ben zelf mama van een beebietje van dik 3 maanden en wordt volgende week 35. Helemaal niks aan de hand. Op de curves bij de verloskundige zag ik duidelijk dat de problemen en grote risico's pas enkele jaren later echt exorbitant toenemen. Alleen zit je met wat verminderde vruchtbaarheid. Maar als je w.d.b. doornsee bent, is er geen enkele reden aan te nemen dat je niet nog redelijk makkelijk zwanger kunt worden.
Strekte in de komende tijd en als je wens echt sterk is, zijn er altijd nog mogelijkheden deze alleen te verwezenlijken. Dit voor het geval je niet morgen de man van je leven tegenkomt, wat ik je toewens!
BW.
zaterdag 5 april 2008 om 02:30
quote:Spinster schreef op 05 april 2008 @ 00:08:
[...]
Vind dit nogal kort door de bocht.
Goed dat het voor jou zo werkt maar voor veel mensen duurt het verwerken en loslaten van een relatie en bijpassende toekomstdromen even. Dat gevoel is met het beindigen van de relatie niet per definitie over.Mee eens. Vader van Kitty en ik voeren al 4 jaar een co-ouderschap in goede overeenstemming. We zijn leukere co-ouders dan we partners waren en onze break-up ging vrij soepel, naar omstandigheden. Al snel had hij een nieuwe partner en daar is hij nog bij. Maar als hij nu weer vader zou worden, zal ik toch best even flink moeten slikken hoor!
Hoe moeilijk dat wel of niet is, kun je nooit voor een ander bepalen.
[...]
Vind dit nogal kort door de bocht.
Goed dat het voor jou zo werkt maar voor veel mensen duurt het verwerken en loslaten van een relatie en bijpassende toekomstdromen even. Dat gevoel is met het beindigen van de relatie niet per definitie over.Mee eens. Vader van Kitty en ik voeren al 4 jaar een co-ouderschap in goede overeenstemming. We zijn leukere co-ouders dan we partners waren en onze break-up ging vrij soepel, naar omstandigheden. Al snel had hij een nieuwe partner en daar is hij nog bij. Maar als hij nu weer vader zou worden, zal ik toch best even flink moeten slikken hoor!
Hoe moeilijk dat wel of niet is, kun je nooit voor een ander bepalen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 5 april 2008 om 02:35
quote:Zwanger02 schreef op 05 april 2008 @ 02:25:
34 is in elk geval nog niet te oud. Ik ben zelf mama van een beebietje van dik 3 maanden en wordt volgende week 35. Helemaal niks aan de hand. Op de curves bij de verloskundige zag ik duidelijk dat de problemen en grote risico's pas enkele jaren later echt exorbitant toenemen. Alleen zit je met wat verminderde vruchtbaarheid. Even een nuance: de risico's nemen niet exorbitant toe. De risico's zijn groter dan als je jonger bent. Maar dan nog, zijn de risico's niet zo heel groot als je op wat oudere leeftijd moeder wordt. Vele moeders bevallen probleemloos van hun tweede, derde of vierde kind rond of na hun veertigste.
34 is in elk geval nog niet te oud. Ik ben zelf mama van een beebietje van dik 3 maanden en wordt volgende week 35. Helemaal niks aan de hand. Op de curves bij de verloskundige zag ik duidelijk dat de problemen en grote risico's pas enkele jaren later echt exorbitant toenemen. Alleen zit je met wat verminderde vruchtbaarheid. Even een nuance: de risico's nemen niet exorbitant toe. De risico's zijn groter dan als je jonger bent. Maar dan nog, zijn de risico's niet zo heel groot als je op wat oudere leeftijd moeder wordt. Vele moeders bevallen probleemloos van hun tweede, derde of vierde kind rond of na hun veertigste.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 5 april 2008 om 05:57
hoi!
ik herken je verhaal ook hoor!
mijn ex en ik hebben samen een zoon, die 2 hadden en hebben nog steeds een goed contact samen.
toen mijn zoon 5 jaar geleden trots vertelde dat hij "grote broer" zou worden was ik verdrietig en boos. misschien ook wel jaloers. ik wilde zelf dat gezin, en niet een alleenstaande moeder zijn.
zoonlief zei toen heel vertederend: "mama, wij zijn toch ook een gezin? jij, ik, en de poes?" ach, toen moest ik alleen nog harder huilen....
ik heb jaren geroepen; ik wil geen kinderen meer.
en nu? ben ik bijna 2 jaar getrouwd, ligt dochterlief van 11 maanden heerlijk te slapen boven en o ja, ik ben vorige week 40!! geworden...
huil zoveel je wilt, smijt iets door de kamer (heb ik toen ook gedaan) en gun jezelf de tijd om dit te verwerken.
daarna wens ik je heel veel sterkte, en wie weet wie je nog tegenkomt....
wil
ik herken je verhaal ook hoor!
mijn ex en ik hebben samen een zoon, die 2 hadden en hebben nog steeds een goed contact samen.
toen mijn zoon 5 jaar geleden trots vertelde dat hij "grote broer" zou worden was ik verdrietig en boos. misschien ook wel jaloers. ik wilde zelf dat gezin, en niet een alleenstaande moeder zijn.
zoonlief zei toen heel vertederend: "mama, wij zijn toch ook een gezin? jij, ik, en de poes?" ach, toen moest ik alleen nog harder huilen....
ik heb jaren geroepen; ik wil geen kinderen meer.
en nu? ben ik bijna 2 jaar getrouwd, ligt dochterlief van 11 maanden heerlijk te slapen boven en o ja, ik ben vorige week 40!! geworden...
huil zoveel je wilt, smijt iets door de kamer (heb ik toen ook gedaan) en gun jezelf de tijd om dit te verwerken.
daarna wens ik je heel veel sterkte, en wie weet wie je nog tegenkomt....
wil
zaterdag 5 april 2008 om 10:56
Mijn ex gaat vader worden en ik kan het alleen maar heel zielig voor het kind vinden.
Toch kan ik het me wel voorstellen dat je het erg vindt hoor TO. Als je nog zoveel van iemand houdt en die wordt een jaar nadat je met veel gedoe uit elkaar bent gegaan vader wordt, dan zou ik dat ook heel moeilijk vinden. Je hebt nog liefdesverdriet en dan komt zo'n bericht keihard aan. Wat erg dat je er zoveel verdriet over hebt.
Ook dit is jammer genoeg iets waar de tijd overheen zal moeten. Ik hoop dat jij intussen iemand tegenkomt die je moeder zal maken, als dat is wat je zo graag wil, ik gun het je van harte in ieder geval.
Sterkte meid,
Leo
Toch kan ik het me wel voorstellen dat je het erg vindt hoor TO. Als je nog zoveel van iemand houdt en die wordt een jaar nadat je met veel gedoe uit elkaar bent gegaan vader wordt, dan zou ik dat ook heel moeilijk vinden. Je hebt nog liefdesverdriet en dan komt zo'n bericht keihard aan. Wat erg dat je er zoveel verdriet over hebt.
Ook dit is jammer genoeg iets waar de tijd overheen zal moeten. Ik hoop dat jij intussen iemand tegenkomt die je moeder zal maken, als dat is wat je zo graag wil, ik gun het je van harte in ieder geval.
Sterkte meid,
Leo
zaterdag 5 april 2008 om 12:40
snap wel hoe je je voelt. bij mij zat het verhaal nog iets complexer in elkaar.
man en ik waren maar 2 jaar getrouwd, maar wilden kinderen. Doordat zijn zaad traag was, lukte het maar niet. uiteindelijk is huwelijk geknapt (niet daarom trouwens). Wij zijn inmiddels 10 jaar verder. Ik heb net een miskraam achter de rug (eerste zw.schap), maar ex is in augustus vorig jaar vader geworden... was in eerste instantie wel slikken, maar nu kan ik alleen maar blij zijn. Voelde me ook wel een beetje opgelucht, had toch altijd het gevoel gehad dat ik hem, wat dat betreft, had laten zitten...
Tijd heelt alle wonden, maar snap dat je hier even doorheen moet!
man en ik waren maar 2 jaar getrouwd, maar wilden kinderen. Doordat zijn zaad traag was, lukte het maar niet. uiteindelijk is huwelijk geknapt (niet daarom trouwens). Wij zijn inmiddels 10 jaar verder. Ik heb net een miskraam achter de rug (eerste zw.schap), maar ex is in augustus vorig jaar vader geworden... was in eerste instantie wel slikken, maar nu kan ik alleen maar blij zijn. Voelde me ook wel een beetje opgelucht, had toch altijd het gevoel gehad dat ik hem, wat dat betreft, had laten zitten...
Tijd heelt alle wonden, maar snap dat je hier even doorheen moet!
zaterdag 5 april 2008 om 15:09
Ach meis, kan me best voorstellen dat dit moeilijk moet zijn...
Ik zit zelf in een kinderloos huwelijk en ik ben de 'schuldige' (de onvruchtbare). Mijn man zou met een andere vrouw best kinderen kunnen krijgen en zijn kinderwens is altijd heel groot geweest. Ik heb geen keuze (blijf met een andere man net zo goed kinderloos), maar hij wel... Ik ben ontzettend bang dat hij me ooit verlaat om met een ander een gezin te vormen (en dus papa te worden). Het voelt heel dubbel, omdat ik het hem ergens ook wel heel erg gun en er soms zelfs aan denk om hem zélf te verlaten, juist omdat ik van hem hou en hem de kans op een gezin niet wil ontnemen (voel me daar anders m'n hele leven schuldig om).
Erg dubbel dus allemaal en een iets andere situatie dan die van jou, maar ik kan me ergens toch goed voorstellen hoe het zou voelen moest hij later papa worden.... Veel sterkte gewenst en ik hoop dat jij alsnog mama mag worden!
Knuff,
Marlies
Ik zit zelf in een kinderloos huwelijk en ik ben de 'schuldige' (de onvruchtbare). Mijn man zou met een andere vrouw best kinderen kunnen krijgen en zijn kinderwens is altijd heel groot geweest. Ik heb geen keuze (blijf met een andere man net zo goed kinderloos), maar hij wel... Ik ben ontzettend bang dat hij me ooit verlaat om met een ander een gezin te vormen (en dus papa te worden). Het voelt heel dubbel, omdat ik het hem ergens ook wel heel erg gun en er soms zelfs aan denk om hem zélf te verlaten, juist omdat ik van hem hou en hem de kans op een gezin niet wil ontnemen (voel me daar anders m'n hele leven schuldig om).
Erg dubbel dus allemaal en een iets andere situatie dan die van jou, maar ik kan me ergens toch goed voorstellen hoe het zou voelen moest hij later papa worden.... Veel sterkte gewenst en ik hoop dat jij alsnog mama mag worden!
Knuff,
Marlies
zaterdag 5 april 2008 om 18:58
Ik begrijp je volkomen! Mijn ex' nieuwe vriendin is ook rond deze tijd uitgerekend. Wij zijn drie jaar uitelkaar en ik wil hem niet terug. Maar vind het wel moeilijk dat hij vader word. Ook ben ik heel blij voor hem want ik weet dat hij het graag wil. Voor mezelf vind ik het alleen minder leuk. Ik heb geen lange relatie meer gehad na onze break-up en mis dat heel erg. Heb verder nog veel verdriet van een abortus die ik een paar maanden geleden had en die zwangerschap deed me beseffen dat ik heel graag moeder wilde worden. Ex en ik hebben het ook vaak over kinderen gehad, hij krijgt ze nu en ik zit alleen thuis zonder man of kind. Hoe blij ik ook voor hem ben, het is toch slikken.
zaterdag 5 april 2008 om 23:54
quote:gnerkje40 schreef op 05 april 2008 @ 09:44:
Nee hoor isabon, jij bent zeker niet de enige die dat denkt, ik zat het me ook af te vragen.
Mijn ex heeft met zijn nieuwe liefde ook een kind gekregen, en ik kan alleen maar heel blij voor hem zijn.
Ik ging me al afvragen of ik wel klopte, maar gelukkig...
Ik snap het nog steeds niet... ik lees alleen een boel jaloezie en onverwerkte gevoelens over zelf datgene willen wat je ex nu heeft.
En dat vind ik heel verkeerd. Ik gun mijn ex alles. Ik ga mijn eigen onverwerkte gevoelens niet op zijn geluk projecteren..
Het gaat er niet om dat ex een kind krijgt volgens mij, maar om je eigen gevoelens dat je dat ook zou willen. En niet hebt.
Nare eigenschap!
Nee hoor isabon, jij bent zeker niet de enige die dat denkt, ik zat het me ook af te vragen.
Mijn ex heeft met zijn nieuwe liefde ook een kind gekregen, en ik kan alleen maar heel blij voor hem zijn.
Ik ging me al afvragen of ik wel klopte, maar gelukkig...
Ik snap het nog steeds niet... ik lees alleen een boel jaloezie en onverwerkte gevoelens over zelf datgene willen wat je ex nu heeft.
En dat vind ik heel verkeerd. Ik gun mijn ex alles. Ik ga mijn eigen onverwerkte gevoelens niet op zijn geluk projecteren..
Het gaat er niet om dat ex een kind krijgt volgens mij, maar om je eigen gevoelens dat je dat ook zou willen. En niet hebt.
Nare eigenschap!
zondag 6 april 2008 om 10:49
hallo meiden,
bedankt allemaal voor de lieve reacties...
ik moet het maar gewoon laten komen zoals het komt, het verdriet en de pijn zullen slijten
wat betreft de reacties van mensen die het niet begrijpen, dat kan, gelukkig voor jullie zou ik zeggen.
en dat ik jaloers zou zijn en hem het niet zou gunnen en dat dat een nare eigenschap is...sorry hoor: maar ben jij zo perfect dan? ikke namelijk niet en kom daar gewoon voor uit en schrijf hier mn diepste gevoelens op! misschien moet je nog eens goed lezen wat ik heb geschreven...
...lijkt mij meer een nare eigenschap om zo te reageren in een topic!!!
bedankt allemaal voor de lieve reacties...
ik moet het maar gewoon laten komen zoals het komt, het verdriet en de pijn zullen slijten
wat betreft de reacties van mensen die het niet begrijpen, dat kan, gelukkig voor jullie zou ik zeggen.
en dat ik jaloers zou zijn en hem het niet zou gunnen en dat dat een nare eigenschap is...sorry hoor: maar ben jij zo perfect dan? ikke namelijk niet en kom daar gewoon voor uit en schrijf hier mn diepste gevoelens op! misschien moet je nog eens goed lezen wat ik heb geschreven...
...lijkt mij meer een nare eigenschap om zo te reageren in een topic!!!
