Relaties
alle pijlers
Verliefd op je leidinggevende
woensdag 19 december 2007 om 00:25
Hallo allemaal,
Om meteen maar met de deur in huis te vallen.
Ik ben verliefd.
Hij spookt de hele dag door mijn hoofd, terwijl ik weet dat dit niet verstandig is.
We hebben allebei geen relatie en ik heb ook geen idee of hij mij leuk vind.
Hebben jullie tips wat ik het beste kan doen?
Toch stiekem flirten of hem gewoon uit mijn gedachten bannen omdat hij toch mijn leidinggevende is.
We zien elkaar elke dag in de kantine en hebben wel al diverse gesprekken gevoerd, ook op persoonlijk vlak.
Ben zowieso niet zo'n flirt type.
Maar ik voel voor deze man toch heel wat vlinders in mijn buik.
Wat moet ik hiermee?
Om meteen maar met de deur in huis te vallen.
Ik ben verliefd.
Hij spookt de hele dag door mijn hoofd, terwijl ik weet dat dit niet verstandig is.
We hebben allebei geen relatie en ik heb ook geen idee of hij mij leuk vind.
Hebben jullie tips wat ik het beste kan doen?
Toch stiekem flirten of hem gewoon uit mijn gedachten bannen omdat hij toch mijn leidinggevende is.
We zien elkaar elke dag in de kantine en hebben wel al diverse gesprekken gevoerd, ook op persoonlijk vlak.
Ben zowieso niet zo'n flirt type.
Maar ik voel voor deze man toch heel wat vlinders in mijn buik.
Wat moet ik hiermee?
woensdag 19 december 2007 om 01:03
Fantasie, je kunt overal leuke mannen tegenkomen, en het kan zelfs je baas zijn. Dus waarom niet? Maar probeer je werk er een beetje van te scheiden, want als het niks wordt, heb je kans dat het je werkplezier vergalt. Het beste is een beetje voorzichtig aan, het liefst buiten je werk afspreken. Misschien beginnen met een keertje naborrelen.
/ 
woensdag 19 december 2007 om 12:04
Negeren deze vlinders ! Het is je leidinggevende en niet vanuit jezelf actie ondernemen zonder dat je weet wat hij van je vindt. Een relatie op het werk kent vele valkuilen, vooral met iemand die in functie hoger staat dan jou. Het kan goed gaan, maar je zult van je directe collega's wel argusogen krijgen in het bijvoorbeeld voortrekken in leuke klussen op de werkvloer. Of met een dagje vrij vragen. Wat als de relatie niet werkt, wat heeft dat voor gevolgen op werkvloer? Jij zult waarschijnlijk die een andere baan moet zoeken of naar een andere afdeling overgeplaatst. Naast dit allemaal zul je genoeg stof tot roddelen zijn, vooral als jullie samen binnen komen of nog erger te laat.
Ik wil je geen doemscenario voorspiegelen. Alleen een paar beertjes op de weg ter overdenking. Bezint eer ge begint in deze.
Ik wil je geen doemscenario voorspiegelen. Alleen een paar beertjes op de weg ter overdenking. Bezint eer ge begint in deze.
Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie
woensdag 19 december 2007 om 12:38
Sluit me niet bij Bambi en Superhuisvrouw aan want ik heb het zelf ook meegemaakt en nooit arugsogen van collega's gehad of andere problemen.
Als je er verstandig mee omgaat en werk en prive goed gescheiden houdt en je op de werkvloer professioneel gedraagt dan zie ik het probleem niet.
En ik ga ervan uit dat als de relatie niet werkt men wel zo volwassen genoeg is om e.e.a. niet te laten doorwerken op de werkvloer.
Verder zou het mij worst zijn als er geroddeld werd omdat we samen wat later zouden binnenkomen, dat getuigt toch alleen maar weer van kinderachtigheid van collega's.
Gewoon een 'business as usual' mentaliteit hanteren en je niet in het fietshok, toilet of personeelsfeestje als tiener gedragen.
Wij hanteren altijd een 'collega' instelling op het werk en dat heeft nog nooit problemen opgeleverd. We zijn zelfs later nog samen bij een ander bedrijf gaan werken, daar wist men ook gewoon dat we een relatie hebben en daar is nooit een probleem van gemaakt.
Als je er verstandig mee omgaat en werk en prive goed gescheiden houdt en je op de werkvloer professioneel gedraagt dan zie ik het probleem niet.
En ik ga ervan uit dat als de relatie niet werkt men wel zo volwassen genoeg is om e.e.a. niet te laten doorwerken op de werkvloer.
Verder zou het mij worst zijn als er geroddeld werd omdat we samen wat later zouden binnenkomen, dat getuigt toch alleen maar weer van kinderachtigheid van collega's.
Gewoon een 'business as usual' mentaliteit hanteren en je niet in het fietshok, toilet of personeelsfeestje als tiener gedragen.
Wij hanteren altijd een 'collega' instelling op het werk en dat heeft nog nooit problemen opgeleverd. We zijn zelfs later nog samen bij een ander bedrijf gaan werken, daar wist men ook gewoon dat we een relatie hebben en daar is nooit een probleem van gemaakt.
woensdag 19 december 2007 om 14:25
Maar liefst 75 % van de relaties die beginnen op het werk, lopen stuk. Dat is misschien wel een feit dat je niet moet negeren.
Maar 25 % kans dus ook dat het goed gaat. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Ikzelf heb ooit eens iets gehad met een collega, dat uitging na 9 mnd. Dat was wel vervelend want we kwamen elkaar dagelijks tegen. Ik ben mede daarom na een jaar op zoek gegaan naar een andere baan. (En gevonden).
Maar 25 % kans dus ook dat het goed gaat. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Ikzelf heb ooit eens iets gehad met een collega, dat uitging na 9 mnd. Dat was wel vervelend want we kwamen elkaar dagelijks tegen. Ik ben mede daarom na een jaar op zoek gegaan naar een andere baan. (En gevonden).
woensdag 19 december 2007 om 14:42
Relatie met een collega is heel anders dan met een direct leidinggevende.
Als je partner ook degene is met wie je je beoordelingsgesprek hebt, lijkt me dat geen fijne situatie, die geheid gezeur en scheve ogen bij collega's oplevert. ( want jij krijgt vast alle leuke klussen omdat je de baas neukt).
Dus als je een relatie krijgt, dan lijkt me overplaatsing aanvragen de eerste stap. ik zou ook nooit direct willen samenwerken met mijn partner, ook als die niet mijn leidinggevende is, omdat het anders best lstig is om werk en prive gescheiden te houden.
Heb wel eens een onsje gehad met een hoger geplaatste niet mijn direct leidinggevende en dat leverde toch wel wat spanning op naderhand.
Ik zou zeggen, kies wat het belangrijkst vor je is, je huidige functie of een eventuele relatie. Je kunt iet beide hebben. Dus of deze man en een andere functie/baan, of je huidige baan en dan die vlinders negeren.
Als je partner ook degene is met wie je je beoordelingsgesprek hebt, lijkt me dat geen fijne situatie, die geheid gezeur en scheve ogen bij collega's oplevert. ( want jij krijgt vast alle leuke klussen omdat je de baas neukt).
Dus als je een relatie krijgt, dan lijkt me overplaatsing aanvragen de eerste stap. ik zou ook nooit direct willen samenwerken met mijn partner, ook als die niet mijn leidinggevende is, omdat het anders best lstig is om werk en prive gescheiden te houden.
Heb wel eens een onsje gehad met een hoger geplaatste niet mijn direct leidinggevende en dat leverde toch wel wat spanning op naderhand.
Ik zou zeggen, kies wat het belangrijkst vor je is, je huidige functie of een eventuele relatie. Je kunt iet beide hebben. Dus of deze man en een andere functie/baan, of je huidige baan en dan die vlinders negeren.
woensdag 19 december 2007 om 21:06
Verschillende bedrijven hebben soms eschreven of ongeschreven gedragscodes hiervoor, maar echte liefde kun je niet dwingen. En al is er maar 25% kans op een goede relatie, het is wel een kans op een goede relatie.
Beoordelingsgesprekken, zou je misschien door iemand anders kunnen laten uitvoeren. Vaak zijn er wel oplossingen voor praktische problemen, als men er aan mee wil werken.
Beoordelingsgesprekken, zou je misschien door iemand anders kunnen laten uitvoeren. Vaak zijn er wel oplossingen voor praktische problemen, als men er aan mee wil werken.
woensdag 19 december 2007 om 23:34
Bedankt voor de reacties lieve mensen.
Tja overplaatsing o.i.d zou ik inderdaad heel erg vinden.
Omdat ikzelf namelijk ook leidinggevende ben over een afdeling en heel carriere gericht ben en het heel ver wil schoppen in mijn loopbaan wil ik dit absoluut niet kwijt.
Ook ik heb mijn vooroordelen over mensen gehad die een romance aangaan met hun leidinggevende.
Tot het jouwzelf overkomt zonder dat ik dit wilde.
Bambi, ik begrijp je standpunt helemaal, daarnaast is het allemaal zo heftig.
Ik ben 3 jaar bewust single en woon in een heerlijk appartement omdat ik na twee langdurige relatie het allemaal even beu was met die mannen.
Ik voel me ook totaal niet alleen en geniet ervan dat ik de dingen kan doen zoals ik ze wil.
Maar straalverliefd zonder te weten wat hij van mij vind is zo verwarrend.
Aan de ene kant bekruipt me het gevoel, niet doen, want het is je leidinggevende, misschien is hij niet eens geinteresseerd in mij en wil hij ook geen relatie met een werknemer en vergooi ik hier mijn carriere mee.
Aan de andere kant, hij is leuk, mooi, spannend, single en we hebben dezelfde interesses.Onzeker over wat men ervan denkt, daar kan ik niet van wakker liggen.
Misschien een rare vraag, maar kun je met mannen flirten zonder dat het zo obvious is. Dan kan ik in ieder geval pijlen wat hij van mij vind.
Maar dan denk ik tegelijk weer, waarom zou ik dat doen?
Groetjes van deze onzekere Fantasie
Tja overplaatsing o.i.d zou ik inderdaad heel erg vinden.
Omdat ikzelf namelijk ook leidinggevende ben over een afdeling en heel carriere gericht ben en het heel ver wil schoppen in mijn loopbaan wil ik dit absoluut niet kwijt.
Ook ik heb mijn vooroordelen over mensen gehad die een romance aangaan met hun leidinggevende.
Tot het jouwzelf overkomt zonder dat ik dit wilde.
Bambi, ik begrijp je standpunt helemaal, daarnaast is het allemaal zo heftig.
Ik ben 3 jaar bewust single en woon in een heerlijk appartement omdat ik na twee langdurige relatie het allemaal even beu was met die mannen.
Ik voel me ook totaal niet alleen en geniet ervan dat ik de dingen kan doen zoals ik ze wil.
Maar straalverliefd zonder te weten wat hij van mij vind is zo verwarrend.
Aan de ene kant bekruipt me het gevoel, niet doen, want het is je leidinggevende, misschien is hij niet eens geinteresseerd in mij en wil hij ook geen relatie met een werknemer en vergooi ik hier mijn carriere mee.
Aan de andere kant, hij is leuk, mooi, spannend, single en we hebben dezelfde interesses.Onzeker over wat men ervan denkt, daar kan ik niet van wakker liggen.
Misschien een rare vraag, maar kun je met mannen flirten zonder dat het zo obvious is. Dan kan ik in ieder geval pijlen wat hij van mij vind.
Maar dan denk ik tegelijk weer, waarom zou ik dat doen?
Groetjes van deze onzekere Fantasie
donderdag 20 december 2007 om 12:41
Tja...deze verliefdheid overkomt je, maar daarna. Ik heb het zelf meegemaakt, twee keer. Eén keer met een gelijke en ik heb 5 heerlijke jaren met de beste man gehad. Toen het uitging, was hij inmiddels hoger in functie en heb ik een andere baan gezocht. Problemen met collega's waren er niet. Zakelijk contact zakelijk houden, daarbuiten je privézaken pas.
Tweede keer heb ik er niets mee gedaan. Maar mijn leidinggevende is getrouwd en heeft kinderen, dus dat is voor mij dan al genoeg. Je kunt echt wel afstand houden, ook al is het verwarrend. Dat ben ik met je eens. Als hij met jou functionerings- en/of beoordelingsgesprekken houdt, vind ik wel dat je uit moet kijken. Ik zou me er overigens niet door tegenhouden, maar stél dat...dan moet iemand anders dit gewoon doen.
Hoe je erachter kunt komen of hij jou ook wel leuk vindt? Beetje steekjes onder water geven. Niet vulgair of overduidelijk, maar er zijn wel opmerkingen waarop je in kunt gaan door een voorstel te doen. Iets drinken bijvoorbeeld of inhaken als hij het over een film heeft die hij wil zien of aangeeft dat hij ergens naartoe wil.
Ik vind wel in het hele verhaal, dat je je niet 100% moet laten leiden door je gevoel. Dan kun je hard op je plaat gaan. Als er privé een scheve verhouding ontstaat, leeft deze ongetwijfeld door in de zakenverhouding. Als je er voor gaat en het is wederzijds, vind ik, dat je goede afspraken moet maken en niet moet afwachten 'tot zich iets voordoet' zeg maar.
Tweede keer heb ik er niets mee gedaan. Maar mijn leidinggevende is getrouwd en heeft kinderen, dus dat is voor mij dan al genoeg. Je kunt echt wel afstand houden, ook al is het verwarrend. Dat ben ik met je eens. Als hij met jou functionerings- en/of beoordelingsgesprekken houdt, vind ik wel dat je uit moet kijken. Ik zou me er overigens niet door tegenhouden, maar stél dat...dan moet iemand anders dit gewoon doen.
Hoe je erachter kunt komen of hij jou ook wel leuk vindt? Beetje steekjes onder water geven. Niet vulgair of overduidelijk, maar er zijn wel opmerkingen waarop je in kunt gaan door een voorstel te doen. Iets drinken bijvoorbeeld of inhaken als hij het over een film heeft die hij wil zien of aangeeft dat hij ergens naartoe wil.
Ik vind wel in het hele verhaal, dat je je niet 100% moet laten leiden door je gevoel. Dan kun je hard op je plaat gaan. Als er privé een scheve verhouding ontstaat, leeft deze ongetwijfeld door in de zakenverhouding. Als je er voor gaat en het is wederzijds, vind ik, dat je goede afspraken moet maken en niet moet afwachten 'tot zich iets voordoet' zeg maar.
donderdag 20 december 2007 om 20:19
Mijn direct leidinggevende en directe collega hebben een geheime verhouding (waar ik heel per ongeluk achterkwam, omdat zij zo stom was haar inbox niet leeg te maken - we kunnen in elkaars mail -).
Ook ruilen? :P
(Doe het dan tenminste nog openlijk, pfff, maar ja, kan niet, want ze zijn allebei getrouwd, dus...)
Ook ruilen? :P
(Doe het dan tenminste nog openlijk, pfff, maar ja, kan niet, want ze zijn allebei getrouwd, dus...)
donderdag 20 december 2007 om 21:53
AnnBritt,
Excusé moi.....ik was misschien een beetje kort door de bocht, kan me niet voorstellen dat ik een mailtje zou openen dat niet duidelijk voor mij (in dit geval dan duidelijk voor iemand anders) bestemd zou zijn..maar jij kreeg hem gewoon voorgeschoteld.
Jij bent dan geconfronteerd met twee vreemdgangers; in dit topic lees ik voornamelijk mensen die iets met een collega hebben of wel zouden willen of gehad hebben en die daar op een professionele manier mee omgaan of erg voorzichtig doen om de verhouding met andere collega's niet te verstoren.
Interessant onderwerp vind ik dit!
Perel.
Excusé moi.....ik was misschien een beetje kort door de bocht, kan me niet voorstellen dat ik een mailtje zou openen dat niet duidelijk voor mij (in dit geval dan duidelijk voor iemand anders) bestemd zou zijn..maar jij kreeg hem gewoon voorgeschoteld.
Jij bent dan geconfronteerd met twee vreemdgangers; in dit topic lees ik voornamelijk mensen die iets met een collega hebben of wel zouden willen of gehad hebben en die daar op een professionele manier mee omgaan of erg voorzichtig doen om de verhouding met andere collega's niet te verstoren.
Interessant onderwerp vind ik dit!
Perel.
donderdag 20 december 2007 om 22:27
Wipkipje whahahaha! Nou liever niet hihi.
En CL2 je hebt helemaal gelijk het verstand kan het ook winnen van het gevoel.
En inderdaad heb ik 1 keer per jaar een functioneringsgeprek met hem......
Ga er toch nog maar een paar nachtjes over slapen of het wel verstandig is om het stiekem te pijlen.
Na januari hebben we een uitje, wat we gaan doen weet ik niet, maar we hebben vandaag wel een groepsindeling gekregen.
En ja hoor we zitten bij elkaar gggrrrrrrrr en joepie tegelijk.
Mmmh soms word je gek van jezelf.
Zit ik vandaag in de kantine zegt een collega:
En hoe staat het met je liefdesleven? Weet je dat ik ... goed bij je vind passen!???
Juist hij dus, nou wist even niet waar ik kijken moest, tis gelukkig niet opgevallen (geloof ik).
En CL2 je hebt helemaal gelijk het verstand kan het ook winnen van het gevoel.
En inderdaad heb ik 1 keer per jaar een functioneringsgeprek met hem......
Ga er toch nog maar een paar nachtjes over slapen of het wel verstandig is om het stiekem te pijlen.
Na januari hebben we een uitje, wat we gaan doen weet ik niet, maar we hebben vandaag wel een groepsindeling gekregen.
En ja hoor we zitten bij elkaar gggrrrrrrrr en joepie tegelijk.
Mmmh soms word je gek van jezelf.
Zit ik vandaag in de kantine zegt een collega:
En hoe staat het met je liefdesleven? Weet je dat ik ... goed bij je vind passen!???
Juist hij dus, nou wist even niet waar ik kijken moest, tis gelukkig niet opgevallen (geloof ik).
donderdag 20 december 2007 om 23:45
@ Perel: Never mind, hoor. Kan me voorstellen dat je zoiets denkt. Wil er verder niks niks niks meer van weten, dus alles wat ik evt. uit haar mailbox nodig heb, mag tegenwoordig gerust een dagje (of twee) wachten tot ze er weer is!
En professioneel? Nee, absoluut niet. Wij werken met z'n drieen op de afdeling (zij, ik en die leidinggevende) en ik heb besloten een andere baan te zoeken. Voel me door dat ene mailtje niet meer prettig daar, maar heb besloten dat het bedrijfsbelang in dit geval maar voor mijn eigen belang moet gaan (met andere woorden: als ik kenbaar maak wat ik ontdekt heb, gaat dat waarschijnlijk mijn leidinggevende zijn, en wellicht ook mijn collega haar, baan kosten. Het zorgt tenminste voor heel veel onrust en dat lijkt me niet goed). Ik kan zelf redelijk gemakkelijk iets anders vinden, maar vind het wel jammer hoor, werk er bijna tien jaar nu...
Weer even ontopic: Fantasie, het lijkt me helemaal niet raar dat je iets voelt voor je leidinggevende. Tenslotte zie je je collega's veel vaker dan wie dan ook (zelfs meer dan je eigen partner, in veel gevallen). Maar echt, pas op: prive en zakelijk kunnen gemakkelijk in elkaar verstrengeld raken en je zal ook tegen een hoop vooroordelen op moeten boksen, mocht het zover komen...
Aan de andere kant wil ik je ook stiekem toch wel even succes wensen :-)
En professioneel? Nee, absoluut niet. Wij werken met z'n drieen op de afdeling (zij, ik en die leidinggevende) en ik heb besloten een andere baan te zoeken. Voel me door dat ene mailtje niet meer prettig daar, maar heb besloten dat het bedrijfsbelang in dit geval maar voor mijn eigen belang moet gaan (met andere woorden: als ik kenbaar maak wat ik ontdekt heb, gaat dat waarschijnlijk mijn leidinggevende zijn, en wellicht ook mijn collega haar, baan kosten. Het zorgt tenminste voor heel veel onrust en dat lijkt me niet goed). Ik kan zelf redelijk gemakkelijk iets anders vinden, maar vind het wel jammer hoor, werk er bijna tien jaar nu...
Weer even ontopic: Fantasie, het lijkt me helemaal niet raar dat je iets voelt voor je leidinggevende. Tenslotte zie je je collega's veel vaker dan wie dan ook (zelfs meer dan je eigen partner, in veel gevallen). Maar echt, pas op: prive en zakelijk kunnen gemakkelijk in elkaar verstrengeld raken en je zal ook tegen een hoop vooroordelen op moeten boksen, mocht het zover komen...
Aan de andere kant wil ik je ook stiekem toch wel even succes wensen :-)
annbritt79 wijzigde dit bericht op 20-12-2007 23:47
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
vrijdag 21 december 2007 om 17:16
Fantasie,
Ik ben natuurlijk niet voor niks geïnteresseerd in zaken zoals deze, en wil daarom ook graag weten hoe het bij jou verder gaat verlopen: het lijkt erop dat ik een (heel klein beetje) in hetzelfde schuitje zit.
Voel me anders dan anders als hij in de buurt is, en hij is aardig, vriendelijk en spontaan-toeschietelijk...maar bedoelt hij er iets mee?
Ik word verlegen als hij iets persoonlijker wordt, dat heeft ie vast in de gaten, ik krijg de woorden niet gezegd zoals ik ze zou willen zeggen, aarzelend, en hij lacht breeduit naar me, zweef-zwijmel-trekjes in mijn maag...wat een wereldvent!
Als ik al zou willen flirten, zou het me niet eens lukken op de momenten dat het gewenst is....dan is mijn hoofd te rood en zijn mijn knieën te week.
...áls flirten in dit geval gewenst zóu zijn....stel je niet aan op jouw leeftijd, zegt mijn tweede natuur. Diep ademhalen, doorlopen en volgende week is het weer over....hij ziet niks in jou....kijk eens om je heen wat een andere leuke vrouwen allemaal....en hij draagt dan wel geen ring...maar dat zégt misschien niks.
Er is vast al iemand die hem eerder gezien heeft dan jij, waar hij voor gaat en gelukkig mee is, en precies dáárom is hij zo spontaan en lekker, hij straalt zijn geluk uit, hij is gewoon super.
Zo gaat dat in mijn hoofd, de laatste twee weken.
Maar Fantasie, jij wéét dat hij single is, jij voert gesprekken met hem, en bovendien zijn er mensen die vinden dat jullie matchen.
Dat ziet er hoopgevend uit!
Ook ik wens je succes!
Perel.
Ik ben natuurlijk niet voor niks geïnteresseerd in zaken zoals deze, en wil daarom ook graag weten hoe het bij jou verder gaat verlopen: het lijkt erop dat ik een (heel klein beetje) in hetzelfde schuitje zit.
Voel me anders dan anders als hij in de buurt is, en hij is aardig, vriendelijk en spontaan-toeschietelijk...maar bedoelt hij er iets mee?
Ik word verlegen als hij iets persoonlijker wordt, dat heeft ie vast in de gaten, ik krijg de woorden niet gezegd zoals ik ze zou willen zeggen, aarzelend, en hij lacht breeduit naar me, zweef-zwijmel-trekjes in mijn maag...wat een wereldvent!
Als ik al zou willen flirten, zou het me niet eens lukken op de momenten dat het gewenst is....dan is mijn hoofd te rood en zijn mijn knieën te week.
...áls flirten in dit geval gewenst zóu zijn....stel je niet aan op jouw leeftijd, zegt mijn tweede natuur. Diep ademhalen, doorlopen en volgende week is het weer over....hij ziet niks in jou....kijk eens om je heen wat een andere leuke vrouwen allemaal....en hij draagt dan wel geen ring...maar dat zégt misschien niks.
Er is vast al iemand die hem eerder gezien heeft dan jij, waar hij voor gaat en gelukkig mee is, en precies dáárom is hij zo spontaan en lekker, hij straalt zijn geluk uit, hij is gewoon super.
Zo gaat dat in mijn hoofd, de laatste twee weken.
Maar Fantasie, jij wéét dat hij single is, jij voert gesprekken met hem, en bovendien zijn er mensen die vinden dat jullie matchen.
Dat ziet er hoopgevend uit!
Ook ik wens je succes!
Perel.
zaterdag 22 december 2007 om 22:21
Werd ook verliefd op een collega, niet mijn direct leidinggevende, maar mijn direct leidinggevende viel wel onder hem, dus hij was wel hoger geplaatst. Wij kregen een relatie, hebben toen wel een aantal anderen van het management ingelicht, ook mijn leidinggevende. Later ook collega's.
Verschil met ons was dat we wisten dat de situatie maximaal een jaar zou duren (in verband met een op handen zijnde fusie), weet niet of we er anders aan waren begonnen.
Zelfs in dat jaar toch wel situaties meegemaakt met andere collega's die niet helemaal prettig waren. Ik kreeg de indruk dat niet iedereen er achter kon staan. Ben er zelf altijd open in geweest en mensen in sommige situaties ook verduidelijkt dat hij geen directe invloed had op gevoelig liggende zaken.
Inmiddels wonen we samen en hebben een dochter! Het kan dus wel, enne, we zijn nu geen collega's meer, en dat vind ik persoonlijk erg prettig!
Verschil met ons was dat we wisten dat de situatie maximaal een jaar zou duren (in verband met een op handen zijnde fusie), weet niet of we er anders aan waren begonnen.
Zelfs in dat jaar toch wel situaties meegemaakt met andere collega's die niet helemaal prettig waren. Ik kreeg de indruk dat niet iedereen er achter kon staan. Ben er zelf altijd open in geweest en mensen in sommige situaties ook verduidelijkt dat hij geen directe invloed had op gevoelig liggende zaken.
Inmiddels wonen we samen en hebben een dochter! Het kan dus wel, enne, we zijn nu geen collega's meer, en dat vind ik persoonlijk erg prettig!
maandag 24 december 2007 om 23:22
