Vriend erg close met andere meid

hoe gaat het verder eigenlijk met jullie relatie? is het wel gezellig, hebben jullie nog seks, lachen jullie veel samen? en is dat allemaal wel of niet veranderd sinds hij met haar omgaat? ik krijg daar geen beeld bij, behalve het beeld dat hij liegt en jij je doodongelukkig voelt. hij lijkt me iemand die nog graag zijn opties een beetje openhoudt; kunnen enorm leuke kerels zijn, maar niet om een relatie mee te willen hebben. misschien moet je hem eens vragen of hij eigenlijk wel een vaste relatie wil. en als hij "nee" zegt, dan kun je dat maar beter serieus nemen en maken dat je wegkomt voordat je totaal in het putje zit. veel sterkte meid.

@ mastermind.



Als een van de vriendinnetjes van mijn vrienden mij zou belen met een dergelijk verzoek zou ik ze denk ik wel terugverwijzen naar hun vriend om vertrouwensissues te bespreken. als het vriendinnetje het nodig acht om achter de rug van vriendje te gaan opbellen, dan zie ik de bui al hangen dat ik hoe dan ook de kwaaie pier zou zijn e daar zou ik me niet voor lenen. het is me een keer overkomen dat ik volledig uit het niets werd opgebeld en verrot gescholden door het kersverse vriendinnetje van een platonische vriend die ik al jaren kenden en waar niets aan de hand was. en sja dan heb ik al geen zin meer om dingen te moeten uitleggen, want ik heb dan niet de illusie dat men mij gaat geloven. verder is het gelukkig nooit aan de orde gweest en kan ik met de meeste vriendinnetjes van vrienden goed overweg.

Llian schreef op 19 oktober 2007 @ 21:31:

[...]

Hij zegt dat ik hem moet vertrouwen. Daar wordt hij namelijk erg kwaad over, dat ik hem niet vertrouw, dat doet hem weer pijn.

Hij liegt, hij houdt dingen voor je achter, en als jij daar kwaad om wordt zegt hij dat je hem moet vertrouwen, en dat híj degene is die het meeste recht heeft om kwaad te zijn daarover.. Dat is de omgekeerde wereld. Laat niet met je sollen! Je hebt het recht hem niet te vertrouwen als hij dingen voor je achterhoudt. Hij wil jou een schuldgevoel geven met zo'n opmerking, terwijl het liegen zíjn fout is. Dat je een onzeker type bent heeft daar niets mee te maken, iedereen zou grote vraagtekens stellen bij dit hele verhaal. En ik geloof uiteindelijk, dat hij zelf het meest onzekere persoon is van jullie 2, nog doodsbenauwder om jou kwijt te raken dan andersom. Anders zou hij zichzelf niet in alle mogelijke bochten wringen om jou de waarheid te 'besparen' want dat zou jou pijn doen..en als hij vreemdgaat raakt hij je kwijt..dat wil hij dus uiteindelijk niet. Dus dat zal hij dan nooit toegeven.

emphasis789 schreef op 22 oktober 2007 @ 15:50:

[...]





Hij liegt, hij houdt dingen voor je achter, en als jij daar kwaad om wordt zegt hij dat je hem moet vertrouwen, en dat híj degene is die het meeste recht heeft om kwaad te zijn daarover.. Dat is de omgekeerde wereld. Laat niet met je sollen! Je hebt het recht hem niet te vertrouwen als hij dingen voor je achterhoudt. Hij wil jou een schuldgevoel geven met zo'n opmerking, terwijl het liegen zíjn fout is. Dat je een onzeker type bent heeft daar niets mee te maken, iedereen zou grote vraagtekens stellen bij dit hele verhaal. En ik geloof uiteindelijk, dat hij zelf het meest onzekere persoon is van jullie 2, nog doodsbenauwder om jou kwijt te raken dan andersom. Anders zou hij zichzelf niet in alle mogelijke bochten wringen om jou de waarheid te 'besparen' want dat zou jou pijn doen..en als hij vreemdgaat raakt hij je kwijt..dat wil hij dus uiteindelijk niet. Dus dat zal hij dan nooit toegeven.

Ik denk niet dat hij jou de waarheid bespaart om je geen pijn te doen. Eerder omdat hij geen zin heeft in de consequenties als hij de waarheid wel vertelt.

Krengiserweer schreef op 22 oktober 2007 @ 13:49:

@ mastermind.



Als een van de vriendinnetjes van mijn vrienden mij zou belen met een dergelijk verzoek zou ik ze denk ik wel terugverwijzen naar hun vriend om vertrouwensissues te bespreken. als het vriendinnetje het nodig acht om achter de rug van vriendje te gaan opbellen, dan zie ik de bui al hangen dat ik hoe dan ook de kwaaie pier zou zijn e daar zou ik me niet voor lenen. het is me een keer overkomen dat ik volledig uit het niets werd opgebeld en verrot gescholden door het kersverse vriendinnetje van een platonische vriend die ik al jaren kenden en waar niets aan de hand was. en sja dan heb ik al geen zin meer om dingen te moeten uitleggen, want ik heb dan niet de illusie dat men mij gaat geloven. verder is het gelukkig nooit aan de orde gweest en kan ik met de meeste vriendinnetjes van vrienden goed overweg.

Verrotschelden is dan ook niet de manier hè. In feite "moet" TO haar vriend verrot schelden en niet dat andere meisje. Nee, ik heb gebeld en gezegd dat mijn vriend het nogal vaak over haar heeft en ik nu nieuwsgierig was geworden en eigenlijk nogal graag kennis zou maken, maar ik van vriendlief begreep dat zij dat wat moeilijk vond dus dat ik maar even zelf belde om haar te zeggen dat ze toch echt van harte welkom was, no hard feelings etc.

Nog net niet zo mierzoet dat het glazuur van m'n tanden sprong, zeg maar.



Eind van het verhaal was dat we hem allebei niet meer wilden zien, omdat hij nogal wat verschillende verhalen had rondgestrooid en ons indirect nogal tegen elkaar opgezet had omwille van zijn eigen ego. En we ook behoorlijk wat privédingen van elkaar bleken te weten (had vriendlief verteld) waarvan we allebei niet gewild hadden dat een ander dat wist.



En ja, hij was behoorlijk kwaad, maar jammer dan. Ik was kwaaier. Maar wist wel waar ik aan toe was, en dat was niet best.

@ mastermind

Dat is inderdaad een goede methode.

Ik heb zelf ook een goede mannelijke vriend, en zijn vrouw had en heeft daar moeite mee. En juist daarom probeer ik wanneer we afspreken dat bij hem thuis te doen. Ja, de kans is er dat ze mij niet had gemogen, maar dat ene avondje zou ik er dan wel over hebben gehad om contact met die vriend van me te houden. Wat ik dus wil zeggen: beetje vreemd als dat meisje niet bij jullie thuis wil komen omdat het zou kunnen zijn dat jij haar niet mag. Kom op zeg, al zou dat zo zijn. Zij zou ook wat over moeten hebben voor een vriendschap. Daarbij kiest je vriend dan inderdaad haar kant: hij accepteert het om altijd bij haar af te spreken, omdat zij het niet leuk vindt om jou te ontmoeten. Waar blijft jou gevoel? Hij zou ook tegen die vriendin kunnen zeggen dat hij perse een keer bij jullie af wil spreken.

Llian schreef op 22 oktober 2007 @ 18:26:

Als ze gewoon een aardige, normale meid blijkt te zijn zonder slechte intenties dan heb ik eindelijk wat rust.

Weet je dat zeker? Ik betwijfel het eerlijk gezegd een beetje, aangezien je in je OP al zegt het niet te kunnen hebben als hij met andere meiden kletst of als je een ex tegenkomt.

Llian, je zegt: Als ik haar maar kon ontmoeten...



Wat Mabel zegt, weet je zeker dat je dan niet jaloers zou zijn? Stel dat het een hartstikke leuk meisje is?



Maar enniehoe, zo als het er nu voorstaat, ga je haar niet ontmoeten. je vriend wil het niet, en zij misschien ook wel niet (ik geloof niet zo dat dit alleen van haar kant zou komen hoor...). En dan? Wat ga je dan doen?

ik denk dat jij iets aan je eigen zelfvertrouwen moet doen.

nu is het dit meisje straks weer een andere situatie

Daar zou ik het op zich mee eens zijn Maansa, ware het niet dat ik vind dat de vriend van TO toch echt wel te ver gaat. En hij is niet eerlijk ook. Wat vind jij daarvan dan, zou zulk gedrag in jouw relatie kunnen?

ik mag hopen dat mijn vriend zich in mijn relatie veuilig genoeg zou voelen om zuiver vriendschappelije afspraken niet stiekem achter mijn rug te hoeven maken.



Als mijn vriend een vrouwelijke vriendin zou hebben die mij niet wil ontmoeten dan zou ik zeker mijn vraagtekens bij de zuiverheid van die vriendschap stellen en dan is het aan mijn vriend om mij te overtuigen, of niet ( en dat zou wel ens einde relatie kunnen betekenen).

Ik zou het niet zomaar vertrouwen. Het is voor hem namelijk erg makkelijk om boos te worden als je zegt dat je hem niet vertrouwt. Zo snoert hij je wel de mond dicht! Als je hem zo goed kan vertrouwen zoals hij zegt, dan mag hij je wel eens aan haar voorstellen. Ook een slinkse, maar wel goeie: haal het nummer uit zijn telefoon en vraag haar 'wie zij is' (hou je van de domme) en waarom ze zoveel met jouw vriend smst. En als je hem kwijtraakt aan haar, kun je hem, hoe moeilijk nu ook, maar beter kwijt zijn ook.



En als laatste zou ik heel snel je eigen leven oppakken: doe dingen met vrienden en laat hem ook eens een avond in de rats thuis zitten. Doet soms ook wonderen

Mijn man heeft ook een vriendin waar hij heel erg close mee is.

Het verschil is wel dat we haar samen hebben leren kennen maar als ik dat niet toegestaan zou hebben zouden we afgelopen weekend geen heerlijke avond gehad hebben met zijn drieen.

Hhhmmm

is een andere situatie denk ik

Toen ik mijn vriend leerde kennen had hij ook zo'n aparte vriendschap. Letterlijk.

Ik gaf al snel aan dat ik haar ook zou willen leren kennen en daar heeft hij nooit uit zichzelf wat mee gedaan.

Toen het uiteindelijk door ruzie zoeken van mijn kant wel zo ver was, werd hij rood op het moment dat ze aan kwam lopen!!

Daarnaast, in mijn achterhoofd, was ik ook niet vergeten dat hij mij nooit belde, of terug smste wanneer hij bij haar was en meer van dat soort onhebbelijkheden..

En zij reedt op die dag met ons mee in de auto naar zijn huis, ging meteen de fout in toen ze zei dat voorin nu natuurlijk mijn plaats was..(?) Ik heb de hele avond gekeken, en geluisterd. en vond haar steeds minder leuk worden. Zat maar met dr haar te gooien en met dr navelpiercing te spelen(?) en zo aardig te zijn! Maar ik bleef het gevoel houden dat het niet klopte.

En hij vergat me steeds een beetje bevestiging te geven. Alsof ik er niet was zeg maar. Dat bevestigde dan weer mijn gevoel.

Zij vonden elkaar vroeger leuk maar vanwege haar geloof kon het toen niet. Blablabla. Maar een normale open vriendschap waarin beide partijen open staan voor elkaars partner en andere vrienden kon ook niet(?) Nooit begrepen hoor.

Ik heb daarna gezegd dat ik na anderhalf jaar verbitterd was over zijn vriendschap met haar, en na die ontmoeting met haar mijn onzekerheid die door hen beide gevoed werd, niet afnam door hun semi onschuldige gedrag. De eindconclusie van dit lange onnodige drama was dat ik zei; jij hebt bij haar en met haar niets verkeerd gedaan, ik geloof dat best. ( is ook zo.Nooit zelfs maar gezoend die twee. Hadden ze dat maar gedaan was de spanning er misschien af geweest...)

MAAR jij hebt alles naar mij toe verkeerd gedaan en ik heb me tweede plaats gevoeld. En wil dat niet de rest van mijn leven met jou blijven voelen.

Dus zij moet weg of ik ga weg anders trek ik dit niet. Er zit een grens aan wat ik kan en mezelf wil aan doen.

Hard? Ja. Maar ik ben niet het tiep dat graag tweede keus is.

Was ik jaloers? Ja. Maar kon alles met feiten staven. En die feiten lagen er gewoon. Geen paranoia op zich. Ik heb het een kans gegeven want lees een tijdbestek van anderhalf jaar.

Het is een lang verhaal, maar de conclusie is duidelijk. Mijn vriend houdt van me en koos voor mij.

Doordat de verhoudingen zo scheef gegroeid waren kan hij zijn vriendschap ook nu niet voortzetten. Niet zo lang hij met mij is.

Want dat is toendertijd verziekt.

Maar we missen er niks aan.

En hebben er van geleerd.

Happy ending! zo kan het ook.

nola,



ik begrijp niet goed wat je bedoelt met, het kwam door haar geloof dat ze nooit iets met elkaar gehad hebben...was dat iets verboden dan?

sowieso denk ik niet dat het geloof zoiets kan tegenhouden, hadden ze bij elkaar willen zijn, dan zouden ze gewoon bij elkaar zijn, punt uit, toch?

misschien leek het gewoon alsof er spanning was, sommige mensen zijn nu eenmaal flirterig van aard, ook al bedoelen ze daar niets mee...

en hij heeft haar zomaar opgegeven voor jou? voor jullie relatie?

hoe ging dat dan?

Uiteindelijk had haar geloof er ook niet zoveel mee te maken. Zijn houding naar mij toe over haar klopte gewoon niet. Was niks fairs aan zeg maar.

Maar haar geloof vormde voor hun ooit een obstakel.

Waardoor hij ( en zij ) zich neer moest leggen bij het feit dat het niks tussen hen zou kunnen worden.

Maar de spanning tussen hen was er nog altijd en daar gingen zij beiden heel raar mee om. Zij speelde met hem vond ik. vertelde hem dingen om zijn steun te krijgen, dingen waarvan ik ondekte dat ze niet eens waar waren. ( Ga hier niet vertellen wat enzo want het hoeft niet herkenbaar te zijn.)

Hij hield haar overal vandaan en hield haar voor zichzelf door zelfs zijn beste vrienden niet eens te vertellen dat ze bestond. (!)

Een vriend wist van haar bestaan af, en alleen maar omdat jij er toevallig bij ws toen ze haar tegen kwamen in de stad.

Doordat hij zo omslachtig over haar deed heeft hij mij gekwetst. En niet zo'n beetje ook. Daar kan zij an sich niets aan doen.

Mensen kunnen inderdaad flirterig van aard zijn, en zij doet er eigenlijk niet eens zoveel toe. Maar terwijl mij verteld wordt dat er vanwege haar geloof nogal veel niet mag en ik zie haar en ze doet totaal anders en ja flirterig naar mijn vriend toe waar ik bij zit. Nou ja, dan ben ik het spoor bijster zeg maar!

Maar ik heb niks met haar te maken verder dus dat zal dan wel.

Wat hij naar mij toe verkeerd dat deed doet er toe.

En daardoor is het zo gelopen.



Hij smste en belde nooit terug zoals hij buiten haar om wel altijd deed naar mij toe, hij zei ook rare dingen en verdedigde haar altijd. ooit was hij helemaal kwaad omdat zij een zgn. fout vriendje had ( ook niet gelovig..raar hoor trouwens..) Niks super erg trouwens. Zij had spijt dat ze wat met hem gedaan had..en hij vond dat dat de schuld van die gozer was. En diezelfde avond moest ik aangifte van iets heel vervelends doen maar daar had hij geen oren naar. Dat is heftig hoor als je vriend je zo op het tweede spoor zet!

Zo waren we naar passion of the christ geweest en raakte we in gesprek over geloof in het algemeen. Ik vertelde hoe ik tegen dingen aan keek en hij werd kwaad op mij omdat hij het niet met me eens was. We hadden het niet over haar voor de duidelijkheid. Hij is kwaad weg gereden, ik begreep er niks van!! En waarom, omdat zij hem verteld had dat het anders in elkaar stak. Mijn mening en gevoel over geloof in het algemeen werd direct aan haar gestaafd en op hele vreemde wijze verworpen. Dat soort gekke dingen maakte ik met hem mee.

Ik vind het verschrikkelijk om iemand te dwingen tot het beeindigen van een vriendschap, maar in dit geval werd het mij over een periode van anderhalf jaar wel erg onmogelijk gemaakt om met haar in zijn leven mijn relatie met hem op te bouwen. En zij zal best een leuke meid zijn, maar zoals zij hem om haar vinger had was niet normaal gewoon. Ze stuurde zelfs ondanks dat geloof waar zij zo mee bezig was seksueel getinte kaart naar hem. Met een knipoog uiteraard. Het was zo'n kaart waarop een suggestie wordt gewekt en zij schreef dat ze bij die kaart aan hem moest denken om vervolgens op koetjes en kalfjes over te gaan. En hij bewaarde die kaart tussen mijn lieve kaarten aan hem. gooide de rest wel weg maar die van haar ojee!

Dat soort dingen. Ik ben niet gelovig ( hij trouwens ook niet..) maar weet wel dat ik dat nogal apart vind.

Dus alles in een tijdbestek van anderhalf jaar was op zijn minst nogal vreemd te noemen. en dat was ik zat. Want ik heb gepraat en gevraagd en vele malen gevraagd of hij haar eens uit wilde nodigen en hij deed daar helemaal niks mee. Totdat ik een keer echt kwaad werd. En hij er niet meer onderuit kon.

Zij zal het niet eens geweten hebben denk ik wel eens.

Dus hij zat goed fout in zijn hele gedrag naar mij en houding naar haar.

En dat is wat voor mij telt.



Met zijn andere vriendin kan ik normaal overweg, die zie ik niet vaak en hij gaat vaak alleen met die vriendin wat drinken enzo en dat is geen enkel probleem.

Hij heeft vanaf het begin ook nooit zo raar over haar gedaan en tussen hen is merkbaar dat ze gewoon hele goede vrienden zijn.

Dat verschil is echt wel te zien.



Ik heb hem gevraagd en uiteindelijk voor de keus gesteld een keuze te maken tussen die andere vriendin en mij. en hem uitgelegd waarom.

Als je je vanaf het begin tweede keus voelt en allerlei signalen en feiten dat ook nog eens bevestigen, maar je houdt veel van je man en wil echt met hem verder dan kan dat niet terwijl hij op die manier een vriendschap onderhoudt.

Daar kon hij niets aan veranderen want dat zou raar voor haar zijn, als hij ineens anders met haar om zou gaan. Dat zei hij daarover.

En dat was voor mij de druppel.

want voor wie was dit nou raar?

Ik heb toen gezegd dat ik niet in een relatie wilde blijven waarin ik me zo moest voelen over een vriendschap van hem. Ze konden elkaar al best lang, dus dat was niet makkelijk.

Zij was ook echt het enige in onze relatie dat zo raar ging. Voor de rest was alles fijn en goed.

Dus hij heeft uiteindelijk geen contact meer met haar gezocht. Heb hem nog gezegd dat hij haar best mocht uitleggen dat ik het niet wilde en ook waarom. zodat hij kon verklaren waarom hij haar liet zitten. dat wilde hij niet. En hij heeft haar nooit uitgelegd hoe het zat.

En ik heb hem gevraagd, want daar kwam hij uit zichzelf niet mee.. Of zij nog wel eens contact met hem zocht. Dat was zo want ze smste nog steeds wel eens waarom ze niks meer van hem hoorde.. maar niet heel vaak en hij vertelde me dat hij daar niet meer op reageerde.

Ik heb hem daarin mijn vertrouwen gegeven en het bij die ene keer vragen gelaten. Hij zag haar toch niet meer en met ons dagelijks leven had zij niks meer te maken.

Uiteindelijk heeft hij zijn nummer veranderd.

En dat was dat.



Het is een superlang verhaal alles bij elkaar en ik kan hier onmogelijk in alle details treden enzo maar ik ben geen onredelijk mens en hij is dat ook niet meer nu zij van toneel is.

Hoe het voor haar is, weet ik niet maar dat kan me eigenlijk niet zoveel schelen na alles.

Als ik dit allemaal lees, denk ik maar 1 ding. Hoe zou TO's vriend reageren als zij zelf SMSjes stuurt naar mannen met 'Ik hou van je', 'Schatje' etc?

Hierin moet je sowieso op je intuïtie vertrouwen. En daarnaast vind ik de feiten ook absoluut niet kloppen. Ik ben van mening dat wanneer je een relatie hebt, je partner altijd op nummer 1 moet staan! En dat gebeurd hier duidelijk niet.

Mijn beste vriend is tevens mijn ex en ik weet dat dit voor mijn (inmiddels) exvriend ook moeilijk was in het begin. Maar door hen aan elkaar voor te stellen, altijd eerlijk te zijn en toenmalige vriend voorop te stellen, had toenmalige vriend hier na een tijdje geen moeite meer mee. Er is een situatie geweest dat ik met beste vriend de kroeg in was gegaan en omdat we nog lekker in ons gesprek zaten toen de kroeg dichtging ben ik ook met hem naar huis gegaan om daar nog ff wat te drinken. Toen ik toenmalige vriend aan de telefoon kreeg, uitlegde waar ik was en hij daar op dat moment boos en verdrietig om werd, ben ik gegaan en naar toenmalige vriend toe gereden. Omdat ik op dat moment de gevoelens van hem belangrijker vindt dat het gesprek met beste vriend!



Ook andersom heb ik toenmalige vriend wel eens gevraagd om zijn gedrag naar een vriendin aan te passen. Als zij met elkaar praatten in de kroeg zag je gewoon de spanning er vanaf springen! Ik vond het prima als hij met haar omging, maar dan moest hij wel die spanning eruit halen. Gewoon door je eigen houding aan te passen en ook af en toe te benoemen dat je een vriendin hebt en bvb over haar te praten. Exvriend heeft dit toen ook opgepakt en erkende ook dat het zo was en dat dit niet goed was.



Onze houding was dus totaal anders dan vriend van TO nu doet! Als hij met die vriendin wil blijven omgaan, kan hij gerust een aantal dingen doen om TO gerust te stellen. O.a. om eerlijk te zijn over het contact, niet meer dergelijke smsjes te versturen, ook aan haar vragen om dit niet te doen en een keer met zijn drieën of met de hele vriendengroep afspreken.

En dat goede vriend van vriend zijn vriend verraadt door op te biechten dat vriend van TO bij haar is geweest, zegt mij ook heel veel!



Dit is absoluut niet zuiver, sowieso niet qua gevoelens. En wanneer vriend niet wil proberen (en zo moelijk zijn de oplossingen niet lijkt mij) TO daarin gerust te stellen, zou het wat mij betreft exit zijn. Niet om die vriendschap, maar puur om hoe hij TO hierin behandelt!