Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
maandag 8 april 2024 om 21:00
maandag 8 april 2024 om 21:06
Ik ben opgegroeid met talloze dingen die niet in de vaatwasser mochten, dus voor mijn chaotische brein is dat heel normaal. Het massief zilveren bestek, de gietijzeren pannen, dingen van een bepaald antiek servies, de kristallen glazen, het waren allemaal dingen die absoluut niet in de vaatwasser mochten. Dus ik ben van jongs af aan gedrild. Zelfs als klein kind zagen we het verschil al. En mijn moeder had ontzettend veel serviezen en besteksets, waarin veel gevarieerd werd, dus het was niet elk dag hetzelfde. Ach ja, ze heeft op dat vlak wel meer eigenaardigheden. In het weekend zaten we soms met zijn allen zilverbestek te poetsen, ook een klusje waar ik in mijn huishouden geen aandacht aan schenk.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 08-04-2024 21:07
14.94% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 21:07
Ach welnee. Zo kan je altijd wel iets ergers verzinnen. Verkracht? De meisjes is Gambia worden volledig besneden! Etc.
Hij weet dat dat mes belangrijk is, dan ga je er zorgvuldig mee om. Punt.
maandag 8 april 2024 om 21:10
Klopt, het gaat om de opmerking dat iedereen wel weet dat messen niet in de vaatwasser horen. Dat is onzin.
Dat zegt niks over mij, niets over TO, maar alles over die aanname.
maandag 8 april 2024 om 21:18
Mijn man heeft zich een maand geleden nog flink verwond, zo scherp zijn ze.OlleGrieze schreef: ↑08-04-2024 20:04Jij weet gewoon niet meer hoeveel beter ze 10 jaar geleden sneden.
Het is een beetje als met mijn kleding. Die mag ook eigenlijk nooit de wasmachine in. Nou, gaat prima.
En zelfs als ik mij voor de gek houd: als ik het verschil niet merk, dan maakt het niet uit.
maandag 8 april 2024 om 21:28
Messen van je bestek geen probleem maar koksmessen worden bot en vlekkerig als je ze in de vaatwasser stopt. En als het zo’n Ikea-mes is, nouja vooruit, maar voor een mooi duur koksmes toch een beetje zonde?
Wat eten we vanavond?
maandag 8 april 2024 om 21:29
Nee. Dat ene dure Japanse mes van TO waarvan ze specifiek heeft gezegd dat ze dat niet wil.
Maar doe lekker door hoor.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 8 april 2024 om 21:30
Maar dat is compleet offtopic, omdat in dit geval TO het expliciet heeft besproken en haar vriend ook weet van de emotionele waarde van het mes.
Het valt onder de categorie 'lievelings trui van wol in de was gooien'.
maandag 8 april 2024 om 21:34
Als je denkt dat dat off topic is, zeg dat dan tegen de mensen die door blijven hameren dat 'iedereen weet dat messen niet in een vaatwasser horen'.toulouse_74 schreef: ↑08-04-2024 21:30Maar dat is compleet offtopic, omdat in dit geval TO het expliciet heeft besproken en haar vriend ook weet van de emotionele waarde van het mes.
Het valt onder de categorie 'lievelings trui van wol in de was gooien'.
maandag 8 april 2024 om 21:38
Oh klopt hoor, daarom zeg ik ook: het kan gebeuren. Een, twee, misschien zelfs drie keer. Maar ik zou het raar vinden als het structureel zou gebeuren nadat iemand het heel nadrukkelijk heeft gevraagd. Maar goed, we weten niet of dat bij TO zo is.renate-2009 schreef: ↑08-04-2024 20:58Tja waarom?
Soms doe je juist dit soort taken diep in gedachten verzonken toch?
Van de week stond zoon eten te maken in de keuken, ik was daar ook aan het rommelen.
Hij vraagt zich opeens heel verbaasd af waar zijn mes ineens gebleven is.
Nergens dat mes te vinden op het aanrecht of op tafel, nou die bleek ook in de vaatwasser te zitten. En geen van beide kon zich herinneren dat we de vaatwasser open hebben gedaan en dat ding erin hebben gestopt.
Kan me voorstellen dat zoiets gewoon kan gebeuren, zonder opzet, zonder dat de liefde minder is, zonder dat dat gebeurt om te pesten, zonder dat iemand nonchalant is etc.
Zulke dingen gebeuren gewoon als je een huishouden draait met elkaar.
Verder vind ik dat TO echt de oplossing bij zichzelf kan zoeken en hulp kan zoeken voor o.a de controle dwang en de stress die zij ervaart als het niet op haar manier gaat. Nu al twijfelen of hij je kind wel insmeert etc. gaat echt heel ver.
Want ook de ouders met de allerbeste intenties maken foutjes, vergeten weleens een keer de zonnebrand of de luiers. Dat heeft niets met laksheid of iets te maken, maar gewoon omdat het heel normaal is dat in de drukte van alledag je soms iets vergeet/er niet aan denkt.
Het lijkt me als partner geen leven als ik dingen niet op mijn manier mag doen omdat de ander alles zo op je eigen manier wil. Jou manier is niet beter dan zijn manier.
maandag 8 april 2024 om 21:40
Eens. Zelfs ik, zo ongeveer de grootste slons met wie valt samen te leven, snap dat zelfs nog...Siri schreef: ↑08-04-2024 20:14Ja, het zal best goed gaan.
Maar Japanse koksmessen vertegenwoordigen een eeuwenoude traditie. Ze behoren tot de beste messen ter wereld. Ze staan ook symbool voor de zeer verfijnde Japanse keuken.
Ik zou het slecht trekken als een of andere holbewoner in de keuken die messen in de vaatwasser pleurt. Zeker nadat ik had verteld wat voor een mes dat was. Dan verdiep je je als kerel toch even? Is het ook makkelijker te onthouden.
Mag soms best zuinig met spullen worden omgegaan.
maandag 8 april 2024 om 21:41
Wel als een mes daar stuk van kan gaan.
Of een truitje in de wasmachine.
Lijkt me ook een merkwaardige toestand als iedereen maar wat doet in huis.
Maar eens dat soms dingen gedachteloos kunnen gebeuren.
maandag 8 april 2024 om 21:41
Ik herken het, mijn man kan ook van die dingen vergeten. In zijn geval is het echt geen kwaadwillendheid, hij denkt gewoon soms niet na. Is volgens mij niets aan te doen, hij heeft overigens wel ADD, zal er vast mee te maken hebben. Gelukkig heeft hij heel veel andere kwaliteiten waar ik wel heel gelukkig mee ben. Ik heb ook zo mn eigenaardigheden denk ik dan maar. Maar soms frustrerend, dat snap ik wel.
maandag 8 april 2024 om 21:44
Na jarenlang afwassen en afdrogen met de hand ook in huize "sharing" een vaatwasser. iedereen blij, ik zette daar ook de leuke gekleurde limonadeglazen uit de erfenis van bonmama in. Bleken het achteraf dus kristallen glazen te zijn, jammerdebammer.
Om het ontopic te houden: mijn man begrijpt al 20 jaar lang niet dat ik graag mijn eigen mok wil voor m'n koffie, dat ik mijn waxinelichtjes graag links of rechts wil, een fotolijstje koester. Dat zijn mijn dingen, en als hij daar geen rekening mee houdt heeft dat niets te maken met niet houden van mij. Gewoon niet snappen.
Ik koester wat van mij is, een lichtje, beeldje, en zorg daar voor. Als dat een mes of chinees schaaltje is stel ik het gwoon veilig. Zonder afspraken
Om het ontopic te houden: mijn man begrijpt al 20 jaar lang niet dat ik graag mijn eigen mok wil voor m'n koffie, dat ik mijn waxinelichtjes graag links of rechts wil, een fotolijstje koester. Dat zijn mijn dingen, en als hij daar geen rekening mee houdt heeft dat niets te maken met niet houden van mij. Gewoon niet snappen.
Ik koester wat van mij is, een lichtje, beeldje, en zorg daar voor. Als dat een mes of chinees schaaltje is stel ik het gwoon veilig. Zonder afspraken
Alles sal reg kom
maandag 8 april 2024 om 22:00
Sharing* schreef: ↑08-04-2024 21:44
Om het ontopic te houden: mijn man begrijpt al 20 jaar lang niet dat ik graag mijn eigen mok wil voor m'n koffie, dat ik mijn waxinelichtjes graag links of rechts wil, een fotolijstje koester. Dat zijn mijn dingen, en als hij daar geen rekening mee houdt heeft dat niets te maken met niet houden van mij. Gewoon niet snappen.
Ik koester wat van mij is, een lichtje, beeldje, en zorg daar voor. Als dat een mes of chinees schaaltje is stel ik het gwoon veilig. Zonder afspraken
Hij hoeft het ook niet te snappen. Hij weet het dan toch en kan gewoon rekening met jou houden.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 8 april 2024 om 22:06
Dat weten we wel, het staat in de OP. 1x.Turtlerain schreef: ↑08-04-2024 21:38Oh klopt hoor, daarom zeg ik ook: het kan gebeuren. Een, twee, misschien zelfs drie keer. Maar ik zou het raar vinden als het structureel zou gebeuren nadat iemand het heel nadrukkelijk heeft gevraagd. Maar goed, we weten niet of dat bij TO zo is.
maandag 8 april 2024 om 22:07
Mee eens. Alleen de eerste pagina gelezen maar wat een rare reacties.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
maandag 8 april 2024 om 22:08
TO ik denk dat je een hoop van je frustratie achter je kunt laten als je erkent dat je het eigenlijk jezelf verwijt.
Jij hebt het mes gebruikt, jij hebt het laten liggen. Je wist eigenlijk best dat je het meteen moest opruimen, maar gedane zaken...
je zegt dat je het losliet uit vertrouwen in je partner, maar dat blijkt nergens uit. Je had en hebt helemaal niet zoveel vertrouwen in hem. En daarbij, het is lastig hem te verwijten dat hij slordig is, als je dat zelf ook bent. Jij liet het mes liggen, hij niet. Uit die frustratie en zelfverwijt komt denk ik een hoop van je inzet om zoveel mogelijk schuld naar je partner te schuiven. Juist omdat het mes belangrijk voor je is, voelt het extra rot dat je mede verantwoordelijk bent voor deze situatie.
Maar uit eindelijk zijn spullen maar spullen. Dus wees lief voor jezelf en vergeef jezelf. Dan ben je vanzelf ook minder boos op je partner.
En de redenering, Mijn partner houdt van mij, ik hou van mijn mes dus mijn partner houdt van mijn mes, is niet valide, ook niet in omgekeerd volgorde.
Jij hebt het mes gebruikt, jij hebt het laten liggen. Je wist eigenlijk best dat je het meteen moest opruimen, maar gedane zaken...
je zegt dat je het losliet uit vertrouwen in je partner, maar dat blijkt nergens uit. Je had en hebt helemaal niet zoveel vertrouwen in hem. En daarbij, het is lastig hem te verwijten dat hij slordig is, als je dat zelf ook bent. Jij liet het mes liggen, hij niet. Uit die frustratie en zelfverwijt komt denk ik een hoop van je inzet om zoveel mogelijk schuld naar je partner te schuiven. Juist omdat het mes belangrijk voor je is, voelt het extra rot dat je mede verantwoordelijk bent voor deze situatie.
Maar uit eindelijk zijn spullen maar spullen. Dus wees lief voor jezelf en vergeef jezelf. Dan ben je vanzelf ook minder boos op je partner.
En de redenering, Mijn partner houdt van mij, ik hou van mijn mes dus mijn partner houdt van mijn mes, is niet valide, ook niet in omgekeerd volgorde.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 8 april 2024 om 23:50
Wat een hoop vrouwen die dit soort gedrag bedekken met de mantel der liefde.
Vandaag het koksmes, morgen het wollen truitje, overmorgen het erfstuk van oma? Je kan alles wel stuk beredeneren, het is mijn inziens terecht dat TO zich afvraagt of dit een incident of trend is.
Uit ervaring kan ik zeggen dat ik ook eerst dacht dat het een incident was van man, inmiddels op de harde manier geleerd heb dat het een trend is. En met kinderen is het helemaal een hard gelag.
Vandaag het koksmes, morgen het wollen truitje, overmorgen het erfstuk van oma? Je kan alles wel stuk beredeneren, het is mijn inziens terecht dat TO zich afvraagt of dit een incident of trend is.
Uit ervaring kan ik zeggen dat ik ook eerst dacht dat het een incident was van man, inmiddels op de harde manier geleerd heb dat het een trend is. En met kinderen is het helemaal een hard gelag.
dinsdag 9 april 2024 om 07:43
Ok, ik heb niet alles gelezen en waarschijnlijk heb ik nu cruciale informatie gemist, maar ik wilde even zeggen dat dit zo herkenbaar is! Ik dacht dat onze situatie vrij uniek was (omdat in veel relaties juist de vrouw wat meer ‘controledwang’ heeft), maar het doet me toch ‘goed’ om zo’n bericht hier te lezen.NomenNescio schreef: ↑08-04-2024 12:09En over mezelf gesproken: ik heb een partner die veel en veel nauwkeuriger is dan ik en die mij in den beginne ook steeds aansprak op mijn 'fouten'. Maar daar was ik na verloop van tijd wel klaar mee, want ik kreeg meerdere keren per dag te horen wat nu weer niet goed was gedaan door mij.
Ik ben slordiger en minder miniscuul. Dat is geen disrespect naar de ander, want ik ben het ook voor mezelf. Ik heb moeite om alles te onthouden zoals die ander het wil. Er zit in mijn hoofd blijkbaar meer chaos, ondanks mijn vele pogingen op zaken te letten. Het is erg vervelend om dan als klein kind te worden aangesproken op wéér iets wat je niet volgens de ander zijn/haar normen hebt gedaan.
Accepteer het of leg je mes weg en ga er vanuit dat je partner respect voor je heeft. Als je dat gevoel niet in de basis hebt, dan moet je ook niet bij elkaar zijn.
Edit: in reactie op je bovenstaande post > waarom kopen jullie geen nieuw mes dat geen sentimentele waarde heeft? Dan hoef jij er niet zo bovenop te zitten en hoeft hij zich niet schuldig te voelen als het in de vaatwasser terecht is gekomen. Edit: het mág dan ook gewoon in de vaatwasser.
TO: ik snap echt dat het niet makkelijk is, maar als je wil dat het goed gedaan wordt, moet je het zelf doen (zoals mijn moeder altijd zei). Iedereen heeft andere prioriteiten en competenties. Zo heeft mijn man graag dat alles exact gebeurd zoals hij wil, maar heeft hij bijvoorbeeld totaal geen besef van tijd, waar ik me dan weer aan stoor. Zo zal er ook iets zijn waar jouw partner zich aan ergert bij jou. Je kunt mensen nou eenmaal niet makkelijk veranderen..
dinsdag 9 april 2024 om 07:50
Ik lees hier 2 soorten richtingen. Dit, zoals bovenstaande. Wat meer mijn denkrichting is, omdat ik hetzelfde ben als To. Ik lees echter ook reacties dat het niks met disrespect te maken heeft, maar met het echt niet zien of chaos. Die kant begrijp ik ook.PoesmetLaarzen schreef: ↑08-04-2024 22:00Hij hoeft het ook niet te snappen. Hij weet het dan toch en kan gewoon rekening met jou houden.
Maar waar ligt de grens? Is dat bij de koffiemok? Is dat bij het mes? Bij de combinatie? Wanneer is het 'chaos' en 'het niet zien' en wanneer wordt het over jouw grenzen gaan en geen rekening houden met..?
dinsdag 9 april 2024 om 07:51
Bijzonder hoe reacties verschillen per topic op dit forum...
Als je een post opent over hoe laks een man in het huishouden is, word je direct geadviseerd om het weggewaaide dakraam lekker buiten te laten liggen en op zoek te gaan naar een werkend dakraam. Elke man van de Viva dames is tenslotte in staat om gewoon, zonder afspraken, zonder sturing, het huishouden 50/50 op zich te nemen.
Als een man 'een foutje' maakt met een waardevol item, dan wordt alles bedekt met de mantel der liefde. Plots heeft het halve Viva forum wel incompetente mannen in hun leven die amper de was kunnen ophangen of de keuken kunnen opruimen na het koken en moeten vrouwen allang blij zijn als ze zo'n exemplaar wél hebben getroffen!
TO, ik snap je frustratie of bozigheid hierover heel goed, vooral omdat je er al eens een gesprek aan hebt gewijd en je partner toch onoplettend is hierin. Het advies om het dan maar zelf te doen als je partner het niet goed doet, vind ik onzin. Ik denk dat het hier in veel relaties sowieso mis gaat: dat vrouwen zaken oppakken die mannen laten liggen/maar half doen. Zo onstaat scheefgroei.
Ook een ADHD'er of ander labeltje kan leren om te focussen op hetgeen ze aan het doen zijn. Zoals hier meer geschreven wordt; je hebt toch niet te maken met iemand met een verstandelijke beperking?
Ik snap heus dat het ene brein chaotischer is dan het andere, maar het komt op mij niet over alsof TO zo ontzettend veel regeltjes heeft dat vriend daardoor de kluts kwijt is.
Als je een post opent over hoe laks een man in het huishouden is, word je direct geadviseerd om het weggewaaide dakraam lekker buiten te laten liggen en op zoek te gaan naar een werkend dakraam. Elke man van de Viva dames is tenslotte in staat om gewoon, zonder afspraken, zonder sturing, het huishouden 50/50 op zich te nemen.
Als een man 'een foutje' maakt met een waardevol item, dan wordt alles bedekt met de mantel der liefde. Plots heeft het halve Viva forum wel incompetente mannen in hun leven die amper de was kunnen ophangen of de keuken kunnen opruimen na het koken en moeten vrouwen allang blij zijn als ze zo'n exemplaar wél hebben getroffen!
TO, ik snap je frustratie of bozigheid hierover heel goed, vooral omdat je er al eens een gesprek aan hebt gewijd en je partner toch onoplettend is hierin. Het advies om het dan maar zelf te doen als je partner het niet goed doet, vind ik onzin. Ik denk dat het hier in veel relaties sowieso mis gaat: dat vrouwen zaken oppakken die mannen laten liggen/maar half doen. Zo onstaat scheefgroei.
Ook een ADHD'er of ander labeltje kan leren om te focussen op hetgeen ze aan het doen zijn. Zoals hier meer geschreven wordt; je hebt toch niet te maken met iemand met een verstandelijke beperking?
Ik snap heus dat het ene brein chaotischer is dan het andere, maar het komt op mij niet over alsof TO zo ontzettend veel regeltjes heeft dat vriend daardoor de kluts kwijt is.
dinsdag 9 april 2024 om 07:54
Precies, waar trek je de grens? Als ik mijn man de ruimte geef, dan ziet hij ook niks en is hij ook te chaotisch voor alles in het leven. Nou, dan ben je bij mij gewoon verkeerd. Je bent volwassen, we zijn gelijkwaardig, dan zoek je maar een manier om wel te functioneren in het leven want ik ga niet hele dagen je k*tzooi opruimen en alle taken in het huishouden op me nemen 'omdat hij het niet ziet/niet weet/er niet aan denkt'. Dan vind je maar een manier om je chaotische brein te ondersteunen en te helpen.Nadinexxx schreef: ↑09-04-2024 07:50Ik lees hier 2 soorten richtingen. Dit, zoals bovenstaande. Wat meer mijn denkrichting is, omdat ik hetzelfde ben als To. Ik lees echter ook reacties dat het niks met disrespect te maken heeft, maar met het echt niet zien of chaos. Die kant begrijp ik ook.
Maar waar ligt de grens? Is dat bij de koffiemok? Is dat bij het mes? Bij de combinatie? Wanneer is het 'chaos' en 'het niet zien' en wanneer wordt het over jouw grenzen gaan en geen rekening houden met..?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
