Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
maandag 8 april 2024 om 17:32
Ik snap op mijn beurt niet waarom je blijft herhalen hoe jij met materiële zaken omgaat en dat je niet teveel sentimentele waarde aan gebruiksvoorwerpen hecht omdat deze juist altijd kapot gaan (een beetje mes blijft een leven lang goed overigens, mits niet in de vaatwasser.)Fairway schreef: ↑08-04-2024 17:27Hoe een post totaal verkeerd begrepen kan worden. En ik lees ook echt van niemand dat dat mes van TO niet belangrijk is. Ook is het niet aannemelijk dat vriend dat mes doelbewust de vaatwasser in heeft gegooid. Waarom blijf je dat herhalen?
De hoofdgedachte is: als je wil dat alles volgens jouw regeltjes verloopt dan moet je het zélf doen. Je kunt niet van anderen verwachten dat ze je spullen altijd met evenveel égards behandelen als dat je zelf graag zou willen. Mooier kan ik het niet maken, je kunt het gewoon nalezen.
Echt niemand bagatelliseert het gevoel van TO wat dat mes betreft. We snappen allemaal wel dat dat mes belangrijk is voor haar.
Nogmaals: door jouw zienswijze er tegenover te stellen zeg je wel degelijk dat het mes van TO niet belangrijk is.
Je probeert heel liberaal over te komen in dit topic, maar jouw zienswijze drukt haar zienswijze weg. Ook omdat jouw zienswijze (en die van vriend van TO) volstrekt irrelevant zijn.
Doe je dat met alle wensen van je partner zo? Er iets tegenover stellen?
En allerlei regeltjes? Een Japans koksmes blijft een leven lang goed door een simpele regel: niet in de vaatwasser.
Dat doelbewust in de vaatwasser gooien is het gevolg van hoe in ieder geval jij erin staat. Als je het toch maar spullen vindt, dan gaat zo'n mes niet per ongeluk in de vaatwasser.
En als het er wel per ongeluk in gaat, waarom vind je het dan relevant om te blijven vermelden dat het maar spullen zijn?
anoniem_67c19a108766d wijzigde dit bericht op 08-04-2024 17:36
9.20% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 17:34
Ja, uiteraard, maar daar gaat dit topic toch niet over?Suniva schreef: ↑08-04-2024 17:31Ja want je kan hier alleen herkend worden als je naw deelt natuurlijk.
En daarbij, het gaat niet om wel of niet herkend worden. Het gaat erom dat to ook vast wel eens iets doet waar vriend zich aan ergert. Het verhaal hier neerplempen bijvoorbeeld.
Zou jij het tof vinden dan, als dit over jou ging?
En dus mag je nooit eens iets ter discussie stellen in je relatie, omdat je zelf ook weleens fouten maakt? Merkwaardig.
maandag 8 april 2024 om 17:39
Siri, what the heck, zit je nu gewoon een beetje te sarren?Siri schreef: ↑08-04-2024 17:32Ik snap op mijn beurt niet waarom je blijft herhalen hoe jij met materiële zaken omgaat en dat je niet teveel sentimentele waarde aan gebruiksvoorwerpen hecht omdat deze juist altijd kapot gaan (een beetje mes blijft een leven lang goed overigens, mits niet in de vaatwasser.)
Nogmaals: door jouw zienswijze er tegenover te stellen zeg je wel degelijk dat het mes van TO niet belangrijk is.
Je probeert heel liberaal over te komen in dit topic, maar jouw zienswijze drukt haar zienswijze weg. Ook omdat jouw zienswijze (en die van vriend van TO) volstrekt irrelevant zijn.
Doe je dat met alle wensen van je partner zo? Er iets tegenover stellen?
En allerlei regeltjes? Een Japans koksmes blijft een leven lang goed door een simpele regel: niet in de vaatwasser.
Ik ga koken, ciao.
maandag 8 april 2024 om 17:51
Heb geen 9 pagina's reacties gelezen...
Maar waarom lag dat heel belangrijk mes met sentimentele waarde bij de vuile vaat? Zoiets was ik meteen na gebruik af en berg het op.
Jij bent heel precies, opgeruimd en netjes en je vriend is dat minder. Je gaat hem echt niet kunnen veranderen. Take it or leave it.
Maar als dat je bijzonderste frustratie is zou ik zeggen: tel je zegeningen.
Maar waarom lag dat heel belangrijk mes met sentimentele waarde bij de vuile vaat? Zoiets was ik meteen na gebruik af en berg het op.
Jij bent heel precies, opgeruimd en netjes en je vriend is dat minder. Je gaat hem echt niet kunnen veranderen. Take it or leave it.
Maar als dat je bijzonderste frustratie is zou ik zeggen: tel je zegeningen.
maandag 8 april 2024 om 17:58
Je mag alles ter discussie stellen. De vraag is alleen wat je ermee bereikt. Hoe lang je er ook over doorgaat, het biedt geen enkele garantie dat alles voortaan gaat zoals jij wilt. Is het niet het mes, dan doet ie wel iets anders wat je niet zint. Net als dat jij ook iets zal doen waar hij mee moet dealen.
Een relatie is nu eenmaal geven en nemen tussen 2 mensen die niet hetzelfde zijn.
maandag 8 april 2024 om 18:09
maandag 8 april 2024 om 18:15
TO, werk aan je hechtingsproblematiek, met een professional, voordat je aan kinderen begint.
Wat je beschrijft klinkt als mijn man en ik een aantal jaar terug. Ik heb/had complexe ptss incl hechtingsproblematiek. Ik wilde graag controle over alles hebben, alles moest op mijn manier. Dit werkt door in allerlei dingen en roept emoties op die er niet thuishoren. Mijn man werd op een gegeven moment ook heel onzeker; hij kon het nooit goed doen. Ik verweet hem dat hij zich niet aan afspraken hield, of dingen niet goed genoeg deed, hij verweet mij dat ik te kritisch was. Het is een hele nare vicieuze cirkel.
Nu gaat dat veel beter. Ik ben minder kritisch geworden, het triggert niet allerlei heftige emoties op de achtergrond. En man heeft daardoor ruimte gekregen om te groeien. Dan mag je nog steeds geirriteerd zijn als het misgaat en - zoals hier - er iets stuk gaat. Maar loslaten is echt belangrijk, zodat hij het op kan pakken.
Dat jij hem bij voorbaat al kwalijk neemt dat hij een hypothetisch kind misschien niet in zou smeren maakt wel duidelijk dat je hem eigenlijk niet eens een kans geeft. Je gaat er al vanuit dat het misgaat, waardoor de emoties nog sterker zijn wanneer dat gebeurt (en iedereen maakt nou eenmaal fouten). Dan komen de gedachten:
Zie je wel, ik wist dat dit zou gebeuren
Zie je wel, ik moet alles zelf doen
Ik sta er alleen voor
Waarom kan hij dit niet doen? Als ik belangrijk voor hem was zou hij deze fout niet hebben gemaakt
Ik kan beter niemand vertrouwen
Etc etc.
Nou zal dit niet 1 op 1 van toepassing zijn, maar neem dit serieus en zorg dat jouw kind emotioneel veilig op kan groeien door eerst aan jezelf te werken.
Wat je beschrijft klinkt als mijn man en ik een aantal jaar terug. Ik heb/had complexe ptss incl hechtingsproblematiek. Ik wilde graag controle over alles hebben, alles moest op mijn manier. Dit werkt door in allerlei dingen en roept emoties op die er niet thuishoren. Mijn man werd op een gegeven moment ook heel onzeker; hij kon het nooit goed doen. Ik verweet hem dat hij zich niet aan afspraken hield, of dingen niet goed genoeg deed, hij verweet mij dat ik te kritisch was. Het is een hele nare vicieuze cirkel.
Nu gaat dat veel beter. Ik ben minder kritisch geworden, het triggert niet allerlei heftige emoties op de achtergrond. En man heeft daardoor ruimte gekregen om te groeien. Dan mag je nog steeds geirriteerd zijn als het misgaat en - zoals hier - er iets stuk gaat. Maar loslaten is echt belangrijk, zodat hij het op kan pakken.
Dat jij hem bij voorbaat al kwalijk neemt dat hij een hypothetisch kind misschien niet in zou smeren maakt wel duidelijk dat je hem eigenlijk niet eens een kans geeft. Je gaat er al vanuit dat het misgaat, waardoor de emoties nog sterker zijn wanneer dat gebeurt (en iedereen maakt nou eenmaal fouten). Dan komen de gedachten:
Zie je wel, ik wist dat dit zou gebeuren
Zie je wel, ik moet alles zelf doen
Ik sta er alleen voor
Waarom kan hij dit niet doen? Als ik belangrijk voor hem was zou hij deze fout niet hebben gemaakt
Ik kan beter niemand vertrouwen
Etc etc.
Nou zal dit niet 1 op 1 van toepassing zijn, maar neem dit serieus en zorg dat jouw kind emotioneel veilig op kan groeien door eerst aan jezelf te werken.
maandag 8 april 2024 om 18:22
Je kunt er van alles van maken : vriend vindt haar en haar gevoel niet belangrijk, etc. maar soms is het gewoon echt niet meer dan wat iemand zegt : oeps, vergeten….
Hoe vaak ik niet thuiskom van het boodschappen doen met nou net niet dat ene wat man speciaal gevraagd had…. Tsja, kunnen we relatietherapie tegenaan gooien omdat man zich niet gezien voelt oid maar dat zou echt dom gelul worden, want ik ben het oprecht, zelfs met man in gedachten ( neem ik iets lekkers voor hem mee ) gewoon, heel simpel vergeten.
En ik vergeet ook altijd om te kijken hoeveel benzine ik nog heb. Al-tijd. Net nog : ik ga weg, man roept nog ( de held ) “ kijk er effe naar “ , ik zeg “ ja “ , kom weer terug, man vraagt “ zat er nog genoeg benzine in ? “ en ik moet wederom bekennen dat ik het compleet vergeten ben. Man is gaan kijken en voor me gaan tanken.
Hoe vaak ik niet thuiskom van het boodschappen doen met nou net niet dat ene wat man speciaal gevraagd had…. Tsja, kunnen we relatietherapie tegenaan gooien omdat man zich niet gezien voelt oid maar dat zou echt dom gelul worden, want ik ben het oprecht, zelfs met man in gedachten ( neem ik iets lekkers voor hem mee ) gewoon, heel simpel vergeten.
En ik vergeet ook altijd om te kijken hoeveel benzine ik nog heb. Al-tijd. Net nog : ik ga weg, man roept nog ( de held ) “ kijk er effe naar “ , ik zeg “ ja “ , kom weer terug, man vraagt “ zat er nog genoeg benzine in ? “ en ik moet wederom bekennen dat ik het compleet vergeten ben. Man is gaan kijken en voor me gaan tanken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 april 2024 om 18:25
Goeie post !GreenLadyFern schreef: ↑08-04-2024 18:15TO, werk aan je hechtingsproblematiek, met een professional, voordat je aan kinderen begint.
Dat jij hem bij voorbaat al kwalijk neemt dat hij een hypothetisch kind misschien niet in zou smeren maakt wel duidelijk dat je hem eigenlijk niet eens een kans geeft. Je gaat er al vanuit dat het misgaat, waardoor de emoties nog sterker zijn wanneer dat gebeurt (en iedereen maakt nou eenmaal fouten). Dan komen de gedachten:
Zie je wel, ik wist dat dit zou gebeuren
Zie je wel, ik moet alles zelf doen
Ik sta er alleen voor
Waarom kan hij dit niet doen? Als ik belangrijk voor hem was zou hij deze fout niet hebben gemaakt
Ik kan beter niemand vertrouwen
Etc etc.
Nou zal dit niet 1 op 1 van toepassing zijn, maar neem dit serieus en zorg dat jouw kind emotioneel veilig op kan groeien door eerst aan jezelf te werken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 april 2024 om 18:43
Het probleem is dat sommigen beargumenteren dat dit simpelweg niet bestaat. Want als je maar genoeg van iemand houdt, genoeg respect hebt voor iemand, dan zou je dat gewoon kunnen én doen. Daarmee ga je er imo eigenlijk compleet vanuit dat de mensen die hier schrijven dat het daar niks mee te maken heeft, gewoon zitten te liegen. Kijk, als je zo in dat gesprek staat, compleet overtuigd van je eigen gelijk dat het simpelweg een kwestie is van prioriteiten geven, dan heb je geen gesprek meer. Je wordt nl. niet serieus genomen, terwijl er andersom wel wordt verwacht dat de ander jou serieus neemt in je ergernis en emoties daarover.blijfgewoonbianca schreef: ↑08-04-2024 18:22Je kunt er van alles van maken : vriend vindt haar en haar gevoel niet belangrijk, etc. maar soms is het gewoon echt niet meer dan wat iemand zegt : oeps, vergeten….
Hoe vaak ik niet thuiskom van het boodschappen doen met nou net niet dat ene wat man speciaal gevraagd had…. Tsja, kunnen we relatietherapie tegenaan gooien omdat man zich niet gezien voelt oid maar dat zou echt dom gelul worden, want ik ben het oprecht, zelfs met man in gedachten ( neem ik iets lekkers voor hem mee ) gewoon, heel simpel vergeten.
En ik vergeet ook altijd om te kijken hoeveel benzine ik nog heb. Al-tijd. Net nog : ik ga weg, man roept nog ( de held ) “ kijk er effe naar “ , ik zeg “ ja “ , kom weer terug, man vraagt “ zat er nog genoeg benzine in ? “ en ik moet wederom bekennen dat ik het compleet vergeten ben. Man is gaan kijken en voor me gaan tanken.
En niemand van de meer "slordige" posters hier schrijft dat je niet zou mogen balen dat het kapot is. Daar hebben we volgens mij allemaal begrip voor. Maar we proberen ook uit te leggen dat het geen opzet of desinteresse was, zoals dat nu wel steeds zo geïnsinueerd wordt.
In het geval van to: ik zou waarschijnlijk heel veel en heel vaak met dat mes bezig zijn (als ze dat dagelijks zou gebruiken). Iedere keer heel bewust checken, ohja, NIET in de vaatwasser, NIET in de vaatwasser, NIET in de vaatwasser en net die ene keer dat ik in gedachten ben bij een moeilijk gesprek, dat vergeet, krijg ik de deksel op mijn neus en hou ik niet genoeg van man. Heb ik geen respect voor hem, neem ik hem en zijn waarden niet serieus, etc etc. Terwijl ik dus op de achtergrond volcontinue bezig zou zijn met dat stomme mes, alleen net die ene keer vergeet ik dat.
En to (en anderen voor wie dit soort dingen volautomatisch gaan) zou dat niet zien, dat dat voor mij (mij, ik betrek het op mezelf, maar zou zo kunnen voorstellen dat dat voor haar vriend ook zo werkt) een volcontinue bewustzijnsproces zijn waar ik heel erg hard mezelf op zit te focussen. Behalve dus die ene keer, want afgeleid in mijn hoofd. Die zou meteen opvallen. En daar krijg je dan ook meteen de wind van voren. En heb je meteen allemaal (onuitgesproken) verwijten aan je broek hangen. En het is daarmee niet dat we het niet lullig vinden voor die ander. Ik zou me ook oprecht lullig voelen. Maar wat meer dan sorry kun je zeggen? Hij zou het mes kunnen vervangen. Maar daarmee is het probleem voor to niet weg.
Dus als je je man een beetje kent, leg dit soort sentimentele gebruiksvoorwerpen die makkelijk in de brei van gedachten verdwijnen, gewoon apart. Schaf een mes aan dat geen emotionele waarde heeft. En dan kun je best met elkaar afspreken dat dure dingen die door dergelijk gedrag kapot gaan, uit zijn portemonnee vervangen worden. Maar dat is dan het "ergste" wat er kan gebeuren. Je bent niet meteen de liefde en vertrouwen kwijt van je partner. Want reken maar dat dat gedrag (die grote emotionele lading en als kind aangesproken worden) uiteindelijk je vriend gaat irriteren. Het spreekt heel veel wantrouwen uit en het niet goed genoeg kunnen doen.
maandag 8 april 2024 om 18:50
Zij heeft over afspraken, er is vaak een punt van discussie. To kan er niet mee omgaan dat hij niet alles perfect doet volgens haar regels. Zij doet alsof zij zelf nooit een fout maakt en zij gaat ook nog eens uit haar plaat.
Ik vraag mij af wat wij van mannen vinden die zich zo gedragen. Die hun mes vies op het aanrecht achter laten en waarbij de vrouw een preek krijgt wanneer hij in de vaatwasser belandt of waarbij na stofzuigen wordt gechecked of wel echt alle stofjes weg zijn en alle plinten zijn gedaan en waarbij meneer woedend wordt of steeds weer ruzie zoekt wanneer er toch een pluisje of een vies plintje achter de deur is gevonden en zij het dus weer niet goed heeft gedaan.
Ik ben het eens met GLF, als je een gezonde relatie wil met andere mensen dan alleen je zelf dan zou ik wat meer leren loslaten, dan wel iets gaan doen aan het echte probleem en dat is niet je vriend. De volgende zal namelijk ook niet perfect zijn.
Ik vraag mij af wat wij van mannen vinden die zich zo gedragen. Die hun mes vies op het aanrecht achter laten en waarbij de vrouw een preek krijgt wanneer hij in de vaatwasser belandt of waarbij na stofzuigen wordt gechecked of wel echt alle stofjes weg zijn en alle plinten zijn gedaan en waarbij meneer woedend wordt of steeds weer ruzie zoekt wanneer er toch een pluisje of een vies plintje achter de deur is gevonden en zij het dus weer niet goed heeft gedaan.
Ik ben het eens met GLF, als je een gezonde relatie wil met andere mensen dan alleen je zelf dan zou ik wat meer leren loslaten, dan wel iets gaan doen aan het echte probleem en dat is niet je vriend. De volgende zal namelijk ook niet perfect zijn.
maandag 8 april 2024 om 18:51
blijfgewoonbianca schreef: ↑08-04-2024 18:22Je kunt er van alles van maken : vriend vindt haar en haar gevoel niet belangrijk, etc. maar soms is het gewoon echt niet meer dan wat iemand zegt : oeps, vergeten….
Hoe vaak ik niet thuiskom van het boodschappen doen met nou net niet dat ene wat man speciaal gevraagd had…. Tsja, kunnen we relatietherapie tegenaan gooien omdat man zich niet gezien voelt oid maar dat zou echt dom gelul worden, want ik ben het oprecht, zelfs met man in gedachten ( neem ik iets lekkers voor hem mee ) gewoon, heel simpel vergeten.
En ik vergeet ook altijd om te kijken hoeveel benzine ik nog heb. Al-tijd. Net nog : ik ga weg, man roept nog ( de held ) “ kijk er effe naar “ , ik zeg “ ja “ , kom weer terug, man vraagt “ zat er nog genoeg benzine in ? “ en ik moet wederom bekennen dat ik het compleet vergeten ben. Man is gaan kijken en voor me gaan tanken.
Laat maar.
anoniem_66f12e42e6b3c wijzigde dit bericht op 08-04-2024 19:08
22.85% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 19:00
Het gaat mij helemaal niet om de vraag of TO daarvan wel of niet terecht baalt. Ik wil alleen maar aangeven dat ik op basis van wat ze schrijft denk dat haar vriend niet gaat voldoen aan de norm die ze hem nu op wil leggen.makreel schreef: ↑08-04-2024 16:35Uit de openingspost:
Ik snap dat TO baalt. Een extra koksmes kopen, waar haar vriend mee kan snijden en die hij als hij dat wil ook in de vaatwasser kan stoppen, is een praktische oplossing. Maar volgens mij is het mes maar een (scherpe) puntje van de ijsberg, en gaat het vooral om zijn lakse houding. Ik zou daar ook niet zo goed mee om kunnen gaan, vooral niet omdat ik mezelf dan in vergelijking hoor veranderen in een soort tuuterdetuut Truus de Mier, die maar loopt te piepen over 'denk je om dat mes' en dat soort dingen.
Ik hoop dat de vriend veel goede en lieve eigenschappen heeft die ruim opwegen tegen zijn laksheid.
Helemaal niet relevant of dat wel of niet terecht is.
maandag 8 april 2024 om 19:01
maandag 8 april 2024 om 19:02
maandag 8 april 2024 om 19:03
GreenLadyFern schreef: ↑08-04-2024 18:15TO, werk aan je hechtingsproblematiek, met een professional, voordat je aan kinderen begint.
Wat je beschrijft klinkt als mijn man en ik een aantal jaar terug. Ik heb/had complexe ptss incl hechtingsproblematiek. Ik wilde graag controle over alles hebben, alles moest op mijn manier. Dit werkt door in allerlei dingen en roept emoties op die er niet thuishoren. Mijn man werd op een gegeven moment ook heel onzeker; hij kon het nooit goed doen. Ik verweet hem dat hij zich niet aan afspraken hield, of dingen niet goed genoeg deed, hij verweet mij dat ik te kritisch was. Het is een hele nare vicieuze cirkel.
Nu gaat dat veel beter. Ik ben minder kritisch geworden, het triggert niet allerlei heftige emoties op de achtergrond. En man heeft daardoor ruimte gekregen om te groeien. Dan mag je nog steeds geirriteerd zijn als het misgaat en - zoals hier - er iets stuk gaat. Maar loslaten is echt belangrijk, zodat hij het op kan pakken.
Dat jij hem bij voorbaat al kwalijk neemt dat hij een hypothetisch kind misschien niet in zou smeren maakt wel duidelijk dat je hem eigenlijk niet eens een kans geeft. Je gaat er al vanuit dat het misgaat, waardoor de emoties nog sterker zijn wanneer dat gebeurt (en iedereen maakt nou eenmaal fouten). Dan komen de gedachten:
Zie je wel, ik wist dat dit zou gebeuren
Zie je wel, ik moet alles zelf doen
Ik sta er alleen voor
Waarom kan hij dit niet doen? Als ik belangrijk voor hem was zou hij deze fout niet hebben gemaakt
Ik kan beter niemand vertrouwen
Etc etc.
Nou zal dit niet 1 op 1 van toepassing zijn, maar neem dit serieus en zorg dat jouw kind emotioneel veilig op kan groeien door eerst aan jezelf te werken.
Mag ik vragen: hoe kom je erbij dat TO hechtingsproblematiek heeft? Is dat bekend, heb je geloept, of is het gewoon een aanname?
turtlerain wijzigde dit bericht op 08-04-2024 19:06
Reden: Verduidelijking
Reden: Verduidelijking
0.51% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 19:04
Heb je het tegen mij? Niks onveiligs aan. De kraan werkt niet op die momenten en hoe dat qua elektra precies in elkaar steekt is niet relevant voor dit topic.
maandag 8 april 2024 om 19:05
To, mijn ex is zoals jij. Hij vond en vindt vast nog dat ik mij niet aan afspraken hield. Maar weet je, dat heb ik nooit bewust niet gedaan ofzo. Het zijn dingen die soms gewoon vergeten worden. Het is niet leuk om telkens te horen dat je je niet aan afspraken houdt en onbetrouwbaar bent. Geen idee of jij dat ook zo zegt, maar dat zei mijn ex dus tegen mij. In mijn ogen ging het om kleine dingen; dopje niet op de tandpasta vastdraaien, afwasmachine verkeerd inruimen, handdoeken niet allemaal op dezelfde manier vouwen etc. Als je gelukkig wil zijn met je partner moet je hier zelf in veranderen, jij krijgt hem niet verandert.
Ohja, ik nam ook (bijna) nooit reserve luiers mee
ex stoorde zich vreselijk aan mij.
Ohja, ik nam ook (bijna) nooit reserve luiers mee
ex stoorde zich vreselijk aan mij.
maandag 8 april 2024 om 19:10
Bijvoorbeeld omdat ze dit soort zaken koppelt aan "houden van".Turtlerain schreef: ↑08-04-2024 19:03Mag ik vragen: hoe kom je erbij dat TO hechtingsproblematiek heeft? Is dat bekend, heb je geloept, of is het gewoon een aanname?
maandag 8 april 2024 om 19:11
maandag 8 april 2024 om 19:16
Lila-Linda schreef: ↑08-04-2024 19:10Bijvoorbeeld omdat ze dit soort zaken koppelt aan "houden van".
Dat dacht ik al maar ik vind het voorbarig om gelijk met diagnoses aan te komen op basis van dit verhaal.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
