Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
maandag 8 april 2024 om 19:17
heeft ze zelf geschrevenTurtlerain schreef: ↑08-04-2024 19:03Mag ik vragen: hoe kom je erbij dat TO hechtingsproblematiek heeft? Is dat bekend, heb je geloept, of is het gewoon een aanname?
maandag 8 april 2024 om 19:18
Dat vermeldt TO in dit topic.Turtlerain schreef: ↑08-04-2024 19:03Mag ik vragen: hoe kom je erbij dat TO hechtingsproblematiek heeft? Is dat bekend, heb je geloept, of is het gewoon een aanname?
maandag 8 april 2024 om 19:18
Sorry, dat heb ik dan gemist!
Excuus Greenladyfern.
turtlerain wijzigde dit bericht op 08-04-2024 19:22
7.69% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 19:19
maandag 8 april 2024 om 19:27
13.17 uur. To ik ben wel wat scherp geweest.
Ik zou alles wat echt heilig is zelf doen, dus zelf je mes opbergen en zelf je kinderen insmeren. Accepteren dat het anders gaat wanneer je er niet bij bent, Aan hem vragen hoe ga het oplossen terwijl er maar 1 oplossing is, is vragen naar de bekende weg.
Het is voor hem niet zo belangrijk als voor jou en hij zegt ja en amen als sociaal wenselijk antwoord en vergeet het vervolgens.
Ik zou wel iets gaan doen met die hechtingsproblematiek.
Ik zou alles wat echt heilig is zelf doen, dus zelf je mes opbergen en zelf je kinderen insmeren. Accepteren dat het anders gaat wanneer je er niet bij bent, Aan hem vragen hoe ga het oplossen terwijl er maar 1 oplossing is, is vragen naar de bekende weg.
Het is voor hem niet zo belangrijk als voor jou en hij zegt ja en amen als sociaal wenselijk antwoord en vergeet het vervolgens.
Ik zou wel iets gaan doen met die hechtingsproblematiek.
maandag 8 april 2024 om 19:32
Ik wilde jou even laten zien dat de koksmessen die wij hebben er prima tegen kunnen, maar ik lees net dat ze niet in de vaatwasser mogen. Gaat al 10 jaar goed overigens.
maandag 8 april 2024 om 19:57
Eh ja duh.
Het is ook zijn keuken en was toch? Lijkt me niet iets juichwaardig. Gewoon normaal.
En als hij niet een verstandelijke beperking heeft zou hij ook prima moeten kunnen onthouden dat dat ene mes niet in de vaatwasser mag.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 8 april 2024 om 20:04
maandag 8 april 2024 om 20:12
Excuus aanvaard hoor
maandag 8 april 2024 om 20:14
Ja, het zal best goed gaan.
Maar Japanse koksmessen vertegenwoordigen een eeuwenoude traditie. Ze behoren tot de beste messen ter wereld. Ze staan ook symbool voor de zeer verfijnde Japanse keuken.
Ik zou het slecht trekken als een of andere holbewoner in de keuken die messen in de vaatwasser pleurt. Zeker nadat ik had verteld wat voor een mes dat was. Dan verdiep je je als kerel toch even? Is het ook makkelijker te onthouden.
Mag soms best zuinig met spullen worden omgegaan.
maandag 8 april 2024 om 20:23
Weer een negatieve aanname, dat hij geen respect heeft. Weet je niet.
Erger: je uitlachen als je huilt, vreemdgaan, huiselijk geweld, je belachelijk maken, niks in het huishouden doen, schulden maken, je doodzwijgen, noem maar op
maandag 8 april 2024 om 20:34
Wat is er mis met dank je wel zeggen als partner de keuken opruimt?PoesmetLaarzen schreef: ↑08-04-2024 19:57Eh ja duh.
Het is ook zijn keuken en was toch? Lijkt me niet iets juichwaardig. Gewoon normaal.
En als hij niet een verstandelijke beperking heeft zou hij ook prima moeten kunnen onthouden dat dat ene mes niet in de vaatwasser mag.
Hoezo heeft partner een beperking als hij iets vergeet?
Harde oordelen hoor. Het is je partner, geen vijand
Niet dat het oké is van het mes, dat is wel een gesprek waard en om zulke dingen mag je verdrietig of boos of teleurgesteld zijn maar praat erover en wees niet zo bevoordeeld
hello wijzigde dit bericht op 08-04-2024 20:37
15.04% gewijzigd
maandag 8 april 2024 om 20:35
blijfgewoonbianca schreef: ↑08-04-2024 18:22Je kunt er van alles van maken : vriend vindt haar en haar gevoel niet belangrijk, etc. maar soms is het gewoon echt niet meer dan wat iemand zegt : oeps, vergeten….
Hoe vaak ik niet thuiskom van het boodschappen doen met nou net niet dat ene wat man speciaal gevraagd had…. Tsja, kunnen we relatietherapie tegenaan gooien omdat man zich niet gezien voelt oid maar dat zou echt dom gelul worden, want ik ben het oprecht, zelfs met man in gedachten ( neem ik iets lekkers voor hem mee ) gewoon, heel simpel vergeten.
En ik vergeet ook altijd om te kijken hoeveel benzine ik nog heb. Al-tijd. Net nog : ik ga weg, man roept nog ( de held ) “ kijk er effe naar “ , ik zeg “ ja “ , kom weer terug, man vraagt “ zat er nog genoeg benzine in ? “ en ik moet wederom bekennen dat ik het compleet vergeten ben. Man is gaan kijken en voor me gaan tanken.
Iedereen vergeet wel eens iets dus natuurlijk, kan gebeuren. Ik vind dit wel anders dan een boodschapje vergeten want vriend heeft het mes letterlijk in handen voordat hij het in de machine stopt. Dan gaat er een toch een belletje rinkelen, als iemand iets nadrukkelijk en vooral herhaaldelijk heeft gevraagd?
maandag 8 april 2024 om 20:39
Hello schreef: ↑08-04-2024 20:34Wat is er mis met dank je wel zeggen als partner de keuken opruimt?
Hoezo heeft partner een beperking als hij iets vergeet?
Harde oordelen hoor. Het is je partner, geen vijand
Niet dat het oké is van het mes, dat is wel een gesprek waard en om zulke dingen mag je verdrietig of boos of teleurgesteld zijn maar praat erover en wees niet zo bevoordeeld
Waar lees je dat ik geen dankjewel zou zeggen? Jij vult nu in omdat ik het normaal vindt dat mijn partner ook (net als ik) de keuken opruimt en de was doet.
Lijkt mij niet meer dan normaal. Dáár ging het om.
Gelijkwaardige relatie. En daarin kan hij gewoon onthouden dat een duur mes niet in de vaatwasser mag. Is geen hogere wiskunde.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 8 april 2024 om 20:57
Deze.ldp schreef: ↑08-04-2024 11:42Over 4 jaar heeft TO een kind met hem. Ergert zich kapot aan bovenstaande.
Viva Forum:
- Is dat pas gekomen toen het kind er was??
- Had je dit niet kunnen zien aankomen??
- Hij is al zijn hele leven zo en nu opeens vind JIJ het een probleem??
- De toekomst laat zich het best voorspellen door de geschiedenis!!
- Waarom ben je überhaupt met deze lapzwans aan een kind begonnen??
maandag 8 april 2024 om 20:58
Tja waarom?Turtlerain schreef: ↑08-04-2024 20:35Iedereen vergeet wel eens iets dus natuurlijk, kan gebeuren. Ik vind dit wel anders dan een boodschapje vergeten want vriend heeft het mes letterlijk in handen voordat hij het in de machine stopt. Dan gaat er een toch een belletje rinkelen, als iemand iets nadrukkelijk en vooral herhaaldelijk heeft gevraagd?
Soms doe je juist dit soort taken diep in gedachten verzonken toch?
Van de week stond zoon eten te maken in de keuken, ik was daar ook aan het rommelen.
Hij vraagt zich opeens heel verbaasd af waar zijn mes ineens gebleven is.
Nergens dat mes te vinden op het aanrecht of op tafel, nou die bleek ook in de vaatwasser te zitten. En geen van beide kon zich herinneren dat we de vaatwasser open hebben gedaan en dat ding erin hebben gestopt.
Kan me voorstellen dat zoiets gewoon kan gebeuren, zonder opzet, zonder dat de liefde minder is, zonder dat dat gebeurt om te pesten, zonder dat iemand nonchalant is etc.
Zulke dingen gebeuren gewoon als je een huishouden draait met elkaar.
Verder vind ik dat TO echt de oplossing bij zichzelf kan zoeken en hulp kan zoeken voor o.a de controle dwang en de stress die zij ervaart als het niet op haar manier gaat. Nu al twijfelen of hij je kind wel insmeert etc. gaat echt heel ver.
Want ook de ouders met de allerbeste intenties maken foutjes, vergeten weleens een keer de zonnebrand of de luiers. Dat heeft niets met laksheid of iets te maken, maar gewoon omdat het heel normaal is dat in de drukte van alledag je soms iets vergeet/er niet aan denkt.
Het lijkt me als partner geen leven als ik dingen niet op mijn manier mag doen omdat de ander alles zo op je eigen manier wil. Jou manier is niet beter dan zijn manier.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
