Relaties
alle pijlers
Vriend houdt zich niet aan (kleine) afspraken
maandag 8 april 2024 om 11:23
Veel frustratie, en ik weet niet goed wat ik ermee moet.
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
Toen ik vanochtend de schone vaatwasser open deed, vond ik daarin mijn Japanse koksmes. Die absoluut niet in de vaatwasser mag. Dat mes is voor mij meer dan een mes, ik gebruik hem vaak, maar hij heeft ook een sentimentele waarde door waar en wanneer ik hem gekocht heb.
Vriend had dat mes in de vaatwasser gedaan. Het is niet dat hij niet weet dat die er niet in mag: we hebben daar best uitgebreid over gesproken nadat hij het eerder een keer bijna gedaan had. Hij weet ook van de sentimentele waarde etc.
En dit is maar iets kleins, maar ik ben boos en gefrustreerd. Want waarom kan hij er niet gewoon aan denken? Moet ik dan elke keer als hij iets gedaan heeft gaan checken of het goed is, en dan pas mag hij de vaatwasser/wasmachine/stofzuiger bedienen, en krijgt hij een sticker?
Dit soort dingen is al vaker een punt van discussie geweest tussen ons. Hij is een stuk slordiger en minder georganiseerd dan ik. Hij vindt dat ik teveel mening heb over hoe iets gedaan moet worden. En daar heeft hij best gelijk in denk ik, dus ik probeer meer los te laten, minder controle te houden. Over belangrijke dingen even te spreken en af te spreken hoe we het doen, en voor de rest hem niet te dwingen dingen op mijn manier aan te pakken. En ook niet hem te checken.
Maar dan gebeurt iets zoals dit, en dan denk ik: hoe dan? Hoe moet ik leren los te laten als hij laat zien dat hij zich niet houdt aan dingen die we samen afgesproken hebben? Het is niet de eerste keer ook.
Ik trek het misschien uit zijn verband, maar ik denk nu ook: als hij er al niet aan kan denken om zoiets simpels als een bepaald mes uit de vaatwasser te houden, hoe gaat hij er dan wel aan denken dat hij luiers meeneemt als hij een toekomstig kind ergens mee naartoe neemt? Of het in te smeren met zonnebrandcreme? Moet ik dan ook altijd hem controleren om zeker te weten dat het goed gaat, want oepsie hij vergeet nog wel eens wat?
Ik vroeg hem vandaag (op rustige toon) of hij een idee had hoe dit probleem in de toekomst te voorkomen. Hij kon alleen maar bedenken: beter opletten. Dat was voor mij olie op het vuur. Nu zit ik na te briesen op mijn werk.
Herkenbaar? Hoe zouden jullie zoiets oplossen? Maar geen waardevolle spullen in huis halen? Alles controleren of overnemen? Cursus mindfulness om te leren om te gaan met teleurstellingen?
woensdag 10 april 2024 om 09:51
Ik ga dat niet weer uitleggen omdat dat hier al vele malen is uitgelegd.Nadinexxx schreef: ↑10-04-2024 09:24Ben ik de enige die dit vreemd vind? Kinderen insmeren vergeet je niet omdat de gevolgen ernstig kunnen zijn. Wie ben jij dan om te bepalen dat dat ernstiger is dan iets wat voor iemand anders belangrijk is? Misschien niet dat mes in de vaatwasser, maar noem eens het schoonmaken van een erfstuk op de verkeerde manier o.i.d. Mijn punt is dat het niet aan degene die 'iets vergeet' is om te bepalen wat belangrijk is voor een ander en dit komt dan wel over als selectief vergeten.
Waarom kan iemand met een chaotisch brein dus wél kinderen insmeren en niet letten op een mes in de vaatwasser? Dat blijft echt een raadsel voor me.
woensdag 10 april 2024 om 09:53
Totaal mee eens. To schreef een post vanuit frustratie (heel begrijpelijk), kon later de boel nuanceren en heeft er een goed gesprek over gehad.Fairway schreef: ↑10-04-2024 09:35TO heeft een paar pagina’s terug een heel genuanceerde post geschreven. Dat gebeurt echt niet vaak op Viva. Kunnen we het daar niet bij laten? Mission accomplished toch? Ze heeft naar beide kampen geluisterd, de angel is er uit. TO kent haar vriend 1000x beter dan iedereen hier.
Mocht ze over een maan weer een topic openenden dan kunnen we fijn gaan loepen. Maar waarom er nu nog gewroet moet worden in de relatie van TO is me een raadsel.
woensdag 10 april 2024 om 09:55
Er word hier tig keer door mensen uitgelegd waarom ze dingen wel eens vergeten. Toch word er door sommige forummers meteen vanuit gegaan dat dat excuusjes zijn, de prioriteiten anders liggen of de persoon laks is.
Precies waar ik als adhder altijd tegen aan loop. Ik word niet geloofd. Ik zal wel lui zijn of excuusjes verzinnen. Persoonlijk denk ik dan waarom mensen zo negatief denken en niet gewoon iemand geloven als je iets uitlegt. Mijn ex is ook zo een figuur. Denkt altijd dat het niet zo kan zijn en komt met ban die achterlijke vergelijkingen dat je ook kan onthouden in de wc te poepen. Ja dat kan. Maar het menselijk brein werkt nu eenmaal anders en ik denk dat ik (en mijn psychiater) beter begrijpen hoe mijn hoofd l
Werkt.
Overigens zou het misschien wel aan iemands prioriteiten kunnen liggen maar dat vind ik niet heel raar. Ikzelf begrijp echt de emotionele waarde ban een gebruiksvoorwerp niet. Het is een mes. Gemaakt om dingen te snijden. Als je die van je overleden moeder ofzo hebt gekregen en het daarom heel belangrijk is dat ie niet ren vaatwasser (die gemaakt is om vaat schoon te maken) mag dan kan je hem maar beter bij mij weg houden want ik deel dat sentiment echt niet.
Precies waar ik als adhder altijd tegen aan loop. Ik word niet geloofd. Ik zal wel lui zijn of excuusjes verzinnen. Persoonlijk denk ik dan waarom mensen zo negatief denken en niet gewoon iemand geloven als je iets uitlegt. Mijn ex is ook zo een figuur. Denkt altijd dat het niet zo kan zijn en komt met ban die achterlijke vergelijkingen dat je ook kan onthouden in de wc te poepen. Ja dat kan. Maar het menselijk brein werkt nu eenmaal anders en ik denk dat ik (en mijn psychiater) beter begrijpen hoe mijn hoofd l
Werkt.
Overigens zou het misschien wel aan iemands prioriteiten kunnen liggen maar dat vind ik niet heel raar. Ikzelf begrijp echt de emotionele waarde ban een gebruiksvoorwerp niet. Het is een mes. Gemaakt om dingen te snijden. Als je die van je overleden moeder ofzo hebt gekregen en het daarom heel belangrijk is dat ie niet ren vaatwasser (die gemaakt is om vaat schoon te maken) mag dan kan je hem maar beter bij mij weg houden want ik deel dat sentiment echt niet.
woensdag 10 april 2024 om 10:18
@Stokbootje wat goed dat jullie over de diepere laag communiceren! Juist als je onveilig gehecht bent kun je sneller getriggert worden en emotioneel reageren en verstrikt raken in bepaalde relatiedynamiek en patronen.
Hij zal getriggerd worden in; ze vertrouwt me niet, ik ben niet goed genoeg, mijn gevoelens zijn niet belangrijk, ik doe het altijd fout.
Waardoor hij juist in een vermijding of bevriezing reactie schiet en nog meer “ fouten” maakt en onverschilliger lijkt.
Jij zal getriggerd worden in; hij ziet en hoort mij niet, ik sta er weer alleen voor, mijn gevoelens zijn niet belangrijk waardoor jij in een angstige en controlerende modes komt.
Voor jullie beide wakkert dit een onveilig gevoel op waardoor je weer bevestiging krijgt dat je alert moet zijn en er alleen voor staat, wat een gezonde hechting in de weg staat.
De kunst is om elkaar te gaan begrijpen in de onderliggende pijnpunten waardoor je wel veilig en geborgen voelt. Dan kun je het bestaan van de dag met de verschillen tussen elkaar beter overbruggen.
Het boek ; “houd me vast” is ook een aanrader.
Hij zal getriggerd worden in; ze vertrouwt me niet, ik ben niet goed genoeg, mijn gevoelens zijn niet belangrijk, ik doe het altijd fout.
Waardoor hij juist in een vermijding of bevriezing reactie schiet en nog meer “ fouten” maakt en onverschilliger lijkt.
Jij zal getriggerd worden in; hij ziet en hoort mij niet, ik sta er weer alleen voor, mijn gevoelens zijn niet belangrijk waardoor jij in een angstige en controlerende modes komt.
Voor jullie beide wakkert dit een onveilig gevoel op waardoor je weer bevestiging krijgt dat je alert moet zijn en er alleen voor staat, wat een gezonde hechting in de weg staat.
De kunst is om elkaar te gaan begrijpen in de onderliggende pijnpunten waardoor je wel veilig en geborgen voelt. Dan kun je het bestaan van de dag met de verschillen tussen elkaar beter overbruggen.
Het boek ; “houd me vast” is ook een aanrader.
woensdag 10 april 2024 om 10:23
Met je laatste stuk haal je je eerdere stuk volledig onderuit.coderood schreef: ↑10-04-2024 09:55Er word hier tig keer door mensen uitgelegd waarom ze dingen wel eens vergeten. Toch word er door sommige forummers meteen vanuit gegaan dat dat excuusjes zijn, de prioriteiten anders liggen of de persoon laks is.
Precies waar ik als adhder altijd tegen aan loop. Ik word niet geloofd. Ik zal wel lui zijn of excuusjes verzinnen. Persoonlijk denk ik dan waarom mensen zo negatief denken en niet gewoon iemand geloven als je iets uitlegt. Mijn ex is ook zo een figuur. Denkt altijd dat het niet zo kan zijn en komt met ban die achterlijke vergelijkingen dat je ook kan onthouden in de wc te poepen. Ja dat kan. Maar het menselijk brein werkt nu eenmaal anders en ik denk dat ik (en mijn psychiater) beter begrijpen hoe mijn hoofd l
Werkt.
Overigens zou het misschien wel aan iemands prioriteiten kunnen liggen maar dat vind ik niet heel raar. Ikzelf begrijp echt de emotionele waarde ban een gebruiksvoorwerp niet. Het is een mes. Gemaakt om dingen te snijden. Als je die van je overleden moeder ofzo hebt gekregen en het daarom heel belangrijk is dat ie niet ren vaatwasser (die gemaakt is om vaat schoon te maken) mag dan kan je hem maar beter bij mij weg houden want ik deel dat sentiment echt niet.
De emotionele waarde die een ander ergens aan hecht interesseert je gewoon niet.
woensdag 10 april 2024 om 10:25
Ik vergeet mijn kinderen niet niet omdat de gevolgen ernstig zijn maar omdat ze mijn eerste prioriteit zijn. Als moeder let ik continu op mijn kinderen. Dus iedere keer als ik ze zie krijg ik een signaal: oh ja insmeren. Twee minuten later zie ik ze weer. Heb ik ze ingesmeerd ja dat heb ik gedaan. Mijn moederbrein is zeg maar 24 uur per dag bezig met de behoeften van mijn kinderen.Nadinexxx schreef: ↑10-04-2024 09:24Ben ik de enige die dit vreemd vind? Kinderen insmeren vergeet je niet omdat de gevolgen ernstig kunnen zijn. Wie ben jij dan om te bepalen dat dat ernstiger is dan iets wat voor iemand anders belangrijk is? Misschien niet dat mes in de vaatwasser, maar noem eens het schoonmaken van een erfstuk op de verkeerde manier o.i.d. Mijn punt is dat het niet aan degene die 'iets vergeet' is om te bepalen wat belangrijk is voor een ander en dit komt dan wel over als selectief vergeten.
Waarom kan iemand met een chaotisch brein dus wél kinderen insmeren en niet letten op een mes in de vaatwasser? Dat blijft echt een raadsel voor me.
Bij dat mes krijg ik 1 signaal. Ik zie het liggen en denk oh ja apart afwassen. Ga ik zo doen. Ik draai me om om de rest van de vaat in de afwasmachine te doen. Ben in gedachten alweer met andere dingen bezig. En alsnog grijp ik naar dat stomme mes en doe in het in de afwasmachine.
Ik heb trouwens geen adhd maar mijn kinderen wel en ik grap wel eens dat de het van iemand moeten hebben.
Ik ben ook al sieraden kwijt geraakt die ik gekregen heb. Een armband die ik bij de geboorte van mijn oudste gekregen heb. Of oorbellen die ik voor mijn verjaardag gekregen heb. Ik doe ze uit, leg ze neer en al sla je me dood. Ik weet echt niet meer waar ze gebleven zijn. Misschien dat ik hierdoor ook heb opgegeven waarde te hechten aan dingen. Ik raak ze toch kwijt.
Ik wil ook echt niet zeggen dat de emotionele waarde die iemand heeft met iets niet belangrijk is. Dat snap ik wel. Alleen moet je het mij dan niet toevertrouwen
woensdag 10 april 2024 om 11:56
Prioriteiten... Mijn kind is prio 1, een mes of ander ' ding' komt niet op mijn lijstje voor.Nadinexxx schreef: ↑10-04-2024 09:24Ben ik de enige die dit vreemd vind? Kinderen insmeren vergeet je niet omdat de gevolgen ernstig kunnen zijn. Wie ben jij dan om te bepalen dat dat ernstiger is dan iets wat voor iemand anders belangrijk is? Misschien niet dat mes in de vaatwasser, maar noem eens het schoonmaken van een erfstuk op de verkeerde manier o.i.d. Mijn punt is dat het niet aan degene die 'iets vergeet' is om te bepalen wat belangrijk is voor een ander en dit komt dan wel over als selectief vergeten.
Waarom kan iemand met een chaotisch brein dus wél kinderen insmeren en niet letten op een mes in de vaatwasser? Dat blijft echt een raadsel voor me.
Mijn man heeft ook zo'n Japans mes, ik heb het weleens per ongeluk in de vaatwasser gestopt. Nu zitten er wat roestplekjes op, maar het is nog prima bruikbaar. Het is een gebruiksvoorwerp en het voegt toe aan het 'verhaal' achter het mes: ieder roestplekje staat voor een keer dat ik de vaatwasser inruimde
Ze zijn een teken van liefde...
woensdag 10 april 2024 om 12:04
Dat mes gaat op de automatische piloot. Het is het einde van de dag en je hebt die dag al 1000 dingen gedaan, 1000 beslissingen en afwegingen moeten maken. Je kind is ondertussen aan het huilen, je denkt aan wat je de volgende dag allemaal moet doen en of je daar nog iets voor moet voorbereiden. Je luistert naar een podcast over een onderwerp dat je interessant vindt en droomt een beetje weg. Je ruimt alles in de vaatwasser, ook het mes.Nadinexxx schreef: ↑10-04-2024 09:24Ben ik de enige die dit vreemd vind? Kinderen insmeren vergeet je niet omdat de gevolgen ernstig kunnen zijn. Wie ben jij dan om te bepalen dat dat ernstiger is dan iets wat voor iemand anders belangrijk is? Misschien niet dat mes in de vaatwasser, maar noem eens het schoonmaken van een erfstuk op de verkeerde manier o.i.d. Mijn punt is dat het niet aan degene die 'iets vergeet' is om te bepalen wat belangrijk is voor een ander en dit komt dan wel over als selectief vergeten.
Waarom kan iemand met een chaotisch brein dus wél kinderen insmeren en niet letten op een mes in de vaatwasser? Dat blijft echt een raadsel voor me.
Het insmeren kun je ook best even vergeten, maar als je de zon voelt branden dan denk je eraan. Misschien ben je het flesje vergeten, dus je loopt een supermarkt of een drogist in en koopt het.
woensdag 10 april 2024 om 12:10
woensdag 10 april 2024 om 16:09
Maar dat bevestigt toch wat ik e anderen denken? Dat het om prioriteiten gaat en niet omdat iemand een chaotisch brein heeft. Degene met het chaotische brein vind blijkbaar kinderen (terecht) belangrijker dan een mes waar iemand waarde aan hecht. Waarom dan niet eerlijk zijn daarover?Ceester schreef: ↑10-04-2024 11:56Prioriteiten... Mijn kind is prio 1, een mes of ander ' ding' komt niet op mijn lijstje voor.
Mijn man heeft ook zo'n Japans mes, ik heb het weleens per ongeluk in de vaatwasser gestopt. Nu zitten er wat roestplekjes op, maar het is nog prima bruikbaar. Het is een gebruiksvoorwerp en het voegt toe aan het 'verhaal' achter het mes: ieder roestplekje staat voor een keer dat ik de vaatwasser inruimde
Overigens had iemand het over wroeten in de relatie terwijl to een update had gegeven. Zo is het van mij niet bedoeld: ik vind de discussie interessant omdat ik me er in herken en ook 2 kampen zie in dit topic. Dan kunnen anderen er toch op doorgaan,zelfs als to antwoord heeft?
woensdag 10 april 2024 om 16:37
Ik denk echt dat dit ligt aan de persoon in kwestie. Als ik zo'n mes had en mijn man had dat gewoon in de vaatwasser gemikt zou ik me zorgen maken dat hij dat gedaan had OMDAT hij werkelijk nooit iets vergeet. Als ik een man had die wel vaker even er met zijn hoofd niet bij was zou ik het mes niet hebben laten liggen OMDAT hij vaker dat soort dingen doet en dit soort dingen gewoon vergeet in zijn chaotisch brein. Als ik een man had die alles onthield behalve wat voor mij belangrijk was, zou ik boos zijn en had ik een relatie probleem OMDAT hij het wel kan maar gewoon niet wil.
woensdag 10 april 2024 om 21:19
Ik lees niet selectief, blijkbaar begrijp ik de gedachtegang niet, of de logica ontgaat me, en dat geef ik aan.
Waarom reageer jij zo aanvallend?
woensdag 10 april 2024 om 21:26
Omdat het al door tig mensen keer op keer wordt uitgelegd. Je hoeft niet altijd iets te begrijpen, om het wel gewoon te accepteren dat het blijkbaar zo werkt voor iemand. Door je vraagstelling trek je dat iedere keer in twijfel. En jij niet alleen, maar meerderen hier.
woensdag 10 april 2024 om 21:39
Ik wil best accepteren dat iets op een bepaalde manier werkt voor iemand. Dat geloof ik en kan ik niks over zeggen. Maar ik lees ook tegenstrijdigheden, zoals dat het wel degelijk om prioriteiten gaat, en dat is waar mijn vragen over gaan. De vraagstelling is dus niet om iets in twijfel te trekken wat gezegd is, maar wel om de gedachtegang te begrijpen. En daarmee dus ook de gedachtegang van mensen uit mijn omgeving die er anders dan ik (en zoals vriend van To) in staan zodat wederzijds begrip vergroot kan worden. En tja, sommige mensen (ik) begrijpen dingen dan gewoon graag.NomenNescio schreef: ↑10-04-2024 21:26Omdat het al door tig mensen keer op keer wordt uitgelegd. Je hoeft niet altijd iets te begrijpen, om het wel gewoon te accepteren dat het blijkbaar zo werkt voor iemand. Door je vraagstelling trek je dat iedere keer in twijfel. En jij niet alleen, maar meerderen hier.
woensdag 10 april 2024 om 21:48
Dan blijf ik erbij dat er nu al door veel verschillende mensen pogingen zijn gedaan om het uit te leggen. Als het dan niet begrepen wordt, zal je het waarschijnlijk nooit begrijpen. Jij kan je daarin dan blijkbaar niet inleven. Maar dat wil nog steeds niet zeggen dat het daarmee niet waar is. Accepteer dan gewoon dat het blijkbaar zo werkt, ook al begrijp je niet hoe. Ik begrijp ook niet hoe een autistisch brein werkt, maar kan wel accepteren dat het bestaat.Nadinexxx schreef: ↑10-04-2024 21:39Ik wil best accepteren dat iets op een bepaalde manier werkt voor iemand. Dat geloof ik en kan ik niks over zeggen. Maar ik lees ook tegenstrijdigheden, zoals dat het wel degelijk om prioriteiten gaat, en dat is waar mijn vragen over gaan. De vraagstelling is dus niet om iets in twijfel te trekken wat gezegd is, maar wel om de gedachtegang te begrijpen. En daarmee dus ook de gedachtegang van mensen uit mijn omgeving die er anders dan ik (en zoals vriend van To) in staan zodat wederzijds begrip vergroot kan worden. En tja, sommige mensen (ik) begrijpen dingen dan gewoon graag.
woensdag 10 april 2024 om 23:12
Het is ja en nee prioriteiten. Ja omdat kinderen bv een topprioriteit zijn en ik dus bv dat insmeren niet zal vergeten. En nee omdat dat niet betekent dat ik de rest niet belangrijk vind. Mijn hoofd is chaos. Dingen prioriteit maken kost veel moeite, veel focus. Het gaat niet vanzelf. Ik moet telkens terug. Kinderen, wat moest ik doen, waar moest ik aan denken. Dingen waar andere meer gestructureerde mensen automatisch aan denken gaat bij mij niet automatisch. Ik ben continu in mijn hoofd bezig met wat er allemaal moet gebeuren, wat ik niet mag vergeten, wat belangrijk is en wat niet. Het is alsof je door een bos loopt met heel veel interessante zijpaadjes die je eigenlijk wilt inlopen want er is misschien een mooi uitzicht maar je moet op je vaste pad blijven. Dus iedere keer als je wilt afslaan moet je denken, nee terug. Rechtdoor lopen. Als ik die afwasmachine inruim ben ik op heel veel zijpaadjes. Dus ik zou dan aan het begin hebben gezien dat dat mes er lag en zelfs misschien hebben gedacht dat moet ik nog met de hand afwassen maar daarna ben ik heel veel zijpaadjes tegengekomen en is dat mes alsnog in de afwasmachine terecht gekomen.
En ik weet dat dit getraind kan worden, ik was vroeger veel erger dan nu. Maar dat heeft jaren geduurd bij mij. Als een gestructureerd en een verstrooid iemand samen in een relatie zitten is het belangrijk rekening te houden met elkaar. Er is van beide kanten geen onwil maar soms wel onvermogen en dat moet geaccepteerd worden en er moeten samen gewoon oplossingen gezocht worden
En ik weet dat dit getraind kan worden, ik was vroeger veel erger dan nu. Maar dat heeft jaren geduurd bij mij. Als een gestructureerd en een verstrooid iemand samen in een relatie zitten is het belangrijk rekening te houden met elkaar. Er is van beide kanten geen onwil maar soms wel onvermogen en dat moet geaccepteerd worden en er moeten samen gewoon oplossingen gezocht worden
donderdag 11 april 2024 om 06:47
Ik moest ook echt opletten dat ik niet vergat om mijn kinderen in te smeren. Zonnebrand bovenin de tas dus. Midden op tafel. En dan nog vergat ik het wel eens. Godzijdank zit ik nooit in de volle zon.Nadinexxx schreef: ↑10-04-2024 16:09Maar dat bevestigt toch wat ik e anderen denken? Dat het om prioriteiten gaat en niet omdat iemand een chaotisch brein heeft. Degene met het chaotische brein vind blijkbaar kinderen (terecht) belangrijker dan een mes waar iemand waarde aan hecht. Waarom dan niet eerlijk zijn daarover?
Overigens had iemand het over wroeten in de relatie terwijl to een update had gegeven. Zo is het van mij niet bedoeld: ik vind de discussie interessant omdat ik me er in herken en ook 2 kampen zie in dit topic. Dan kunnen anderen er toch op doorgaan,zelfs als to antwoord heeft?
Ik had overal luiers, flessen, voeding en doekjes in zitten, anders vergat ik die ook. Nog steeds. Sleutels, telefoon, you name it en ik ben het minstens één keer ergens vergeten.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 11 april 2024 om 07:34
Bedankt voor de heldere uitleg. Dit verklaart wel de ogenschijnlijke tegenstrijdigheid.
@nomen: Het is echt totaal onnodig om zo passief agressief te reageren de hele tijd, en je bereikt het tegenovergestelde van begrip.
donderdag 11 april 2024 om 11:52
Dat het niet in jouw straatje past, betekent niet dat ze ongelijk heeft.
Het persoonlijk maken en verbinden aan "niet genoeg prioriteit" is wat kort door de bocht. Je kan dat ook omkeren: neuroten onder ons willen dat alles zo gaat zoals zij willen.
Als chaotische moeder van een rasneuroot weet ik dat ook dat veel genuanceerder ligt. Mijn oudste kind lijkt op mij. Hij zou zijn hoofd nog vergeten als het niet vast zat. Met als gevolg oneindig veel vergeten huiswerk, sleutels, bankpassen, jassen, schoenen, afspraken en weet ik veel. Ook dingen die hij zelf belangrijk vindt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 11 april 2024 om 12:41
is niet passief agressief. het is gewoon heel duidelijk wat ze zegt.
neem gewoon aan dat iets is zoals het is als je iets na 19 pagina's nog niet begrijpt
niks passief agressiefs aan. en ook dit hoef je niet te begrijpen.
En doooooor!
donderdag 11 april 2024 om 12:56
Die 19 pagina's gaan nu over mensen in het algemeen die dingen vergeten. Terwijl de casus van TO mogelijk een andere is.
Ik vind ook dat er agressief wordt gereageerd.
Het lijkt wel een plicht om het te begrijpen. En dat begrip kun je niet afdwingen. Jij reageert nu ook dwingend. Alsof reacties de afgelopen 19 pagina's eensgezind waren. Dat waren de reacties gewoon niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
