Relaties
alle pijlers
Vriend in de put en weet ineens niet of hij nog kinderen wil
zaterdag 21 augustus 2021 om 08:18
Beste vivaleden,,
Uit het niets, maar dan ook echt uit het niet dropte mijn vriend gisteren de bom dat hij niet weet of hij kinderen wil.
We zijn nu anderhalf jaar samen en zouden binnenkort gaan samenwonen. In de relatie is hij altijd degene geweest met de meeste ‘haast’ wat betreft samenwonen en kinderen. Hij heeft heel vaak gezegd hoe graag hij kinderen wil, wat voor goede vader hij zou zijn enz. Hij heeft ook wel eens gezegd dat ik het moest zeggen als ik geen kinderen wilde, want het was voor hem heel belangrijk. Vorige maand nog zei hij compleet in de wolken dat als ik het ook wil, we een baby kunnen proberen te krijgen wanneer hij een nieuwe baan heeft.
Werk is voor hem momenteel een groot issue. Hij heeft een goedbetaalde baan, maar in zijn sector zijn er beter betaalde banen te vinden. Daarbij werd zijn contract vorig jaar niet verlengd (wat niks met zijn kwaliteiten te maken had) wat hem een grote deuk heeft gegeven en sindsdien zit hij in de put. Hij is zich nu tot in de perfectie aan voorbereiden op nieuwe sollicitaties, o.m. door te studeren, zodat hij straks de droom kandidaat is. Dat is zijn plan van aanpak. Ondertussen zit hij in een nieuwe job waar hij zich ondergewaardeerd voelt. Met vlagen voelt hij zich compleet verloren. Soms ziet hij het ook wat beter zitten en soms heeft hij heel goede dagen.
Echter nu zegt hij dus dat hij zich compleet verloren voelt, dat hij niet weet of hij wel kinderen wil en wat hij aan moet met z’n leven. Ik weet vervolgens weer niet wat ik hiermee aan moet. Ik snap best dat hij zich mogelijk voelt falen in alles, maar zo keihard ineens die kinderwens aan de kant zetten? Hij wilde dat steeds zo graag. Hij heeft me ervan verzekerd dat het niets met mij te maken heeft, want ik wilde natuurlijk weten of het niet zo is dat hij mij niet als de moeder van z’n kinderen ziet.
Ik herken hem niet echt op deze manier. Vorige maand nog zei hij dat hij me alles wilde geven wat hij had, en dat hij een kind wilde. Hij is daar vaker over begonnen, dat hij dat graag wil zodra hij z’n leven op orde heeft. Hij is vanaf het begin heel consistent geweest over hoe serieus hij onze relatie ziet. Ik heb gezegd dat ik hem wil bijstaan en helpen in zijn gevoel verloren te zijn, maar ik heb nu ook mijn eigen verdriet om mee te dealen.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Is dit puur koudwatervrees, en depressie of toch heel serieus? Ik ben verdrietig, maar weet niet of ik alleen wil zijn en wat de beste stap is. Ik zou maar mijn eigen huis kunnen gaan, maar wat dan? Gaan we dan volgende week weer gewoon gezellig samen zijn? Zoals het er nu naar uitziet, verschilt ons toekomstbeeld, maar ik weet niet of dat puur vanwege zijn depressieve stemming is.
Uit het niets, maar dan ook echt uit het niet dropte mijn vriend gisteren de bom dat hij niet weet of hij kinderen wil.
We zijn nu anderhalf jaar samen en zouden binnenkort gaan samenwonen. In de relatie is hij altijd degene geweest met de meeste ‘haast’ wat betreft samenwonen en kinderen. Hij heeft heel vaak gezegd hoe graag hij kinderen wil, wat voor goede vader hij zou zijn enz. Hij heeft ook wel eens gezegd dat ik het moest zeggen als ik geen kinderen wilde, want het was voor hem heel belangrijk. Vorige maand nog zei hij compleet in de wolken dat als ik het ook wil, we een baby kunnen proberen te krijgen wanneer hij een nieuwe baan heeft.
Werk is voor hem momenteel een groot issue. Hij heeft een goedbetaalde baan, maar in zijn sector zijn er beter betaalde banen te vinden. Daarbij werd zijn contract vorig jaar niet verlengd (wat niks met zijn kwaliteiten te maken had) wat hem een grote deuk heeft gegeven en sindsdien zit hij in de put. Hij is zich nu tot in de perfectie aan voorbereiden op nieuwe sollicitaties, o.m. door te studeren, zodat hij straks de droom kandidaat is. Dat is zijn plan van aanpak. Ondertussen zit hij in een nieuwe job waar hij zich ondergewaardeerd voelt. Met vlagen voelt hij zich compleet verloren. Soms ziet hij het ook wat beter zitten en soms heeft hij heel goede dagen.
Echter nu zegt hij dus dat hij zich compleet verloren voelt, dat hij niet weet of hij wel kinderen wil en wat hij aan moet met z’n leven. Ik weet vervolgens weer niet wat ik hiermee aan moet. Ik snap best dat hij zich mogelijk voelt falen in alles, maar zo keihard ineens die kinderwens aan de kant zetten? Hij wilde dat steeds zo graag. Hij heeft me ervan verzekerd dat het niets met mij te maken heeft, want ik wilde natuurlijk weten of het niet zo is dat hij mij niet als de moeder van z’n kinderen ziet.
Ik herken hem niet echt op deze manier. Vorige maand nog zei hij dat hij me alles wilde geven wat hij had, en dat hij een kind wilde. Hij is daar vaker over begonnen, dat hij dat graag wil zodra hij z’n leven op orde heeft. Hij is vanaf het begin heel consistent geweest over hoe serieus hij onze relatie ziet. Ik heb gezegd dat ik hem wil bijstaan en helpen in zijn gevoel verloren te zijn, maar ik heb nu ook mijn eigen verdriet om mee te dealen.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Is dit puur koudwatervrees, en depressie of toch heel serieus? Ik ben verdrietig, maar weet niet of ik alleen wil zijn en wat de beste stap is. Ik zou maar mijn eigen huis kunnen gaan, maar wat dan? Gaan we dan volgende week weer gewoon gezellig samen zijn? Zoals het er nu naar uitziet, verschilt ons toekomstbeeld, maar ik weet niet of dat puur vanwege zijn depressieve stemming is.
vrijdag 27 augustus 2021 om 14:23
zondag 29 augustus 2021 om 12:20
Hij zit al een tijd tegen een burn out of overspannenheid/depressie aan. Hij zegt het al een tijdje ‘i’m losing strenght’. En vervolgens kan hij er weer tegenaan denkthij. Hij weet nu niks meer. Hij denkt denkt dat hij nu even naar Brazilië moet. Daar is hij ivm corona al een hele tijd niet geweest. Zijn zus zegt ook dat hij geen helder hoofd meer heeft .
Dit maakt het wel heel lastig. Ik snap jullie punt van, wat heb je aan een instabiele man. Maar aan de andere kant denk ik: hij weet echt niks meer.
Ik zit nu te denken om vanmiddag maar naar hem toe te gaan, we hebben elkaar nu ongeveer een week niet gezien en ik vind dit eerlijk gezegd een beetje te gek worden. Iemand gedachten hierover?
Hoe moet ik als het uitnis overigens überhaupt een break op zo’n plotselinge wijze verwerken zonder normaal afscheid?
Dit maakt het wel heel lastig. Ik snap jullie punt van, wat heb je aan een instabiele man. Maar aan de andere kant denk ik: hij weet echt niks meer.
Ik zit nu te denken om vanmiddag maar naar hem toe te gaan, we hebben elkaar nu ongeveer een week niet gezien en ik vind dit eerlijk gezegd een beetje te gek worden. Iemand gedachten hierover?
Hoe moet ik als het uitnis overigens überhaupt een break op zo’n plotselinge wijze verwerken zonder normaal afscheid?
zondag 29 augustus 2021 om 12:30
Ik zou het initiatief tot contact bij hem laten.
Ik zou hem laten weten dat jij er bent voor hem, maar de stap en het afscheid nemen zou ik bij hem laten.
Hoe hij erover communiceert en hoe hij er mee omgaat zegt veel over iemand.
Ik zou zelf de cirkel van aanstrekken en afstoten doorbreken door wel te laten weten dat je er bent, maar door niet de eerste stap te zetten.
Ik zou hem laten weten dat jij er bent voor hem, maar de stap en het afscheid nemen zou ik bij hem laten.
Hoe hij erover communiceert en hoe hij er mee omgaat zegt veel over iemand.
Ik zou zelf de cirkel van aanstrekken en afstoten doorbreken door wel te laten weten dat je er bent, maar door niet de eerste stap te zetten.
viva-amber wijzigde dit bericht op 29-08-2021 12:38
9.73% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 29 augustus 2021 om 12:34
Pff, wat naar zeg. Hoe denkt hij over het vormgeven van het afscheid? Sls hij er niets mee doet, zou ik doen waar jij zelf behoefte aan hebt. Het klinkt alsof hij sterk onthecht nu, dat is lastig om mee om te gaan, én heel verdrietig voor jullie allebei. Ik zou nu even aan jouw behoeften denken. Veel sterkte gewenstFlamingo schreef: ↑29-08-2021 12:20Hij zit al een tijd tegen een burn out of overspannenheid/depressie aan. Hij zegt het al een tijdje ‘i’m losing strenght’. En vervolgens kan hij er weer tegenaan denkthij. Hij weet nu niks meer. Hij denkt denkt dat hij nu even naar Brazilië moet. Daar is hij ivm corona al een hele tijd niet geweest. Zijn zus zegt ook dat hij geen helder hoofd meer heeft .
Dit maakt het wel heel lastig. Ik snap jullie punt van, wat heb je aan een instabiele man. Maar aan de andere kant denk ik: hij weet echt niks meer.
Ik zit nu te denken om vanmiddag maar naar hem toe te gaan, we hebben elkaar nu ongeveer een week niet gezien en ik vind dit eerlijk gezegd een beetje te gek worden. Iemand gedachten hierover?
Hoe moet ik als het uitnis overigens überhaupt een break op zo’n plotselinge wijze verwerken zonder normaal afscheid?
zondag 29 augustus 2021 om 12:42
Hangt er van af wat je wilt gaan doen bij hem. Als je het weer alleen maar over al zijn vermeende issues en diagnoses en problemen wilt hebben en aan hem wilt gaan trekken en duwen zou ik thuis blijven.
Als je er echt voor hem wilt zijn en dus helemaal aan hem laat hoe hij hier mee om wil gaan (waarbij jij en anderen niet voor hem gaan bepalen wat 'goed' voor hem is) dan zou je kunnen gaan. Als dat ook is wat hij wil.
Als je er echt voor hem wilt zijn en dus helemaal aan hem laat hoe hij hier mee om wil gaan (waarbij jij en anderen niet voor hem gaan bepalen wat 'goed' voor hem is) dan zou je kunnen gaan. Als dat ook is wat hij wil.
zondag 29 augustus 2021 om 12:54
Ik denk niet dat hij lang gaat, want hij heeft hier nog z’n (gemeubileerde appartement). San de andere kant zie ik hem ook niet hier in z’n eentje blijven in die baan.
Ja. Ik moet nog even bedenken met welk doel ik dan precies ga. Maar eigenlijk vind ik het een beetje te gek dat dit hele gebeuren nu sinds maandag zonder face to face contact plaatsvindt.
Waarschijnlijk vindt hij het om wat voor reden moeilijk om me onder ogen te komen, of is hij bang dat het een hele emotionele toestand wordt, maar op deze manier vind ik het juist heel moeilijk.
Ja ik wil er voor hem zijn, tegelijk moet ik ook aan mezelf denken.
Ja. Ik moet nog even bedenken met welk doel ik dan precies ga. Maar eigenlijk vind ik het een beetje te gek dat dit hele gebeuren nu sinds maandag zonder face to face contact plaatsvindt.
Waarschijnlijk vindt hij het om wat voor reden moeilijk om me onder ogen te komen, of is hij bang dat het een hele emotionele toestand wordt, maar op deze manier vind ik het juist heel moeilijk.
Ja ik wil er voor hem zijn, tegelijk moet ik ook aan mezelf denken.
zondag 29 augustus 2021 om 12:57
In hoeverre doen jouw gevoelens voor hem terzake daar hij er voor kiest om er zo mee om te gaan?
Het na 1,5 jaar zonder direct contact uitmaken, terwijl hij je al vanaf het begin allerlei beloftes heeft laten doen over wat hij allemaal wil en belangrijk vindt in een relatie, zoals een kind. Ik vind het echt bizar.
Wat wil of je verwacht je nog van hem?
Het na 1,5 jaar zonder direct contact uitmaken, terwijl hij je al vanaf het begin allerlei beloftes heeft laten doen over wat hij allemaal wil en belangrijk vindt in een relatie, zoals een kind. Ik vind het echt bizar.
Wat wil of je verwacht je nog van hem?
viva-amber wijzigde dit bericht op 29-08-2021 13:02
60.44% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 29 augustus 2021 om 12:58
Hoe bedoel je?viva-amber schreef: ↑29-08-2021 12:57In hoeverre doen jouw gevoelens voor hem terzake daar haar er kiest om er zo mee om te gaan?
zondag 29 augustus 2021 om 13:21
Een goede vriend van mij zegt dat ik best alles in de strijd mag gooien hiervoor. Natuurlijk snap ik dat punt van niet duwen en trekken (wat in alle emotie natuurlijk ook moeilijk is).
Ik denk dat ik zo maar even een uur gaan wandelen, al regent het, en dat ik hem daarna vertel dat ik naar hem toe wil komen om even met hem te praten.
Wat vinden jullie hiervan?
Ik denk dat ik zo maar even een uur gaan wandelen, al regent het, en dat ik hem daarna vertel dat ik naar hem toe wil komen om even met hem te praten.
Wat vinden jullie hiervan?
zondag 29 augustus 2021 om 13:22
Ik vind het dus ook bizar, helemaal omdat hij vorige week na die eerste ‘ruzie’ het nog helemaal niet wilde uitmaken en dan nu ineens wel. Ik wil gewoon weten hoe het zit.viva-amber schreef: ↑29-08-2021 12:57In hoeverre doen jouw gevoelens voor hem terzake daar hij er voor kiest om er zo mee om te gaan?
Het na 1,5 jaar zonder direct contact uitmaken, terwijl hij je al vanaf het begin allerlei beloftes heeft laten doen over wat hij allemaal wil en belangrijk vindt in een relatie, zoals een kind. Ik vind het echt bizar.
Wat wil of je verwacht je nog van hem?
zondag 29 augustus 2021 om 13:30
Je weet toch hoe het zit.
Hij zit in de knoop en kan nu geen vaste liefdesrelatie aan.
Ik snap best dat je met hem wil praten, maar ik zou het initiatief daar toe bij hem laten. Ik zou eerder even bellen en aangeven dat jij open staat voor een gesprek.
Hij zit in de knoop en kan nu geen vaste liefdesrelatie aan.
Ik snap best dat je met hem wil praten, maar ik zou het initiatief daar toe bij hem laten. Ik zou eerder even bellen en aangeven dat jij open staat voor een gesprek.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 29 augustus 2021 om 13:32
Wat bedoel je met: hij weet echt niks meer? Dat hij niet meer weet wat hij wil?Flamingo schreef: ↑29-08-2021 12:20Hij zit al een tijd tegen een burn out of overspannenheid/depressie aan. Hij zegt het al een tijdje ‘i’m losing strenght’. En vervolgens kan hij er weer tegenaan denkthij. Hij weet nu niks meer. Hij denkt denkt dat hij nu even naar Brazilië moet. Daar is hij ivm corona al een hele tijd niet geweest. Zijn zus zegt ook dat hij geen helder hoofd meer heeft .
Dit maakt het wel heel lastig. Ik snap jullie punt van, wat heb je aan een instabiele man. Maar aan de andere kant denk ik: hij weet echt niks meer.
Ik zit nu te denken om vanmiddag maar naar hem toe te gaan, we hebben elkaar nu ongeveer een week niet gezien en ik vind dit eerlijk gezegd een beetje te gek worden. Iemand gedachten hierover?
Hoe moet ik als het uitnis overigens überhaupt een break op zo’n plotselinge wijze verwerken zonder normaal afscheid?
Verder: jij zult moeten beslissen of je hem de tijd wil geven, of dat je nu duidelijkheid over jullie toekomst samen wil.
Wat betreft een normaal afscheid: hoe vervelend ook, een normaal afscheid is geen recht. Als hij niet wil, dan houdt het op.
Overigens denk ik niet dat een normaal afscheid de situatie makkelijker wordt.
Het is hoe dan ook k@t.
zondag 29 augustus 2021 om 13:38
Hij heeft gezegd dat het enige wat hij weet, is dat hij niks weet wat betreft wat hij aanmoet met z’n leven (baan, waar te wonen, toekomstbeeld). Terwijl hij eerst nog zulke plannen had. Hij houdt wel van me. En omdat hij niet meer weet hij moet met z’n leven, weet hij niet hoe hij mij gelukkig kan maken en hij wil wat dat betreft met met mijn leven spelen.Rosalind* schreef: ↑29-08-2021 13:32Wat bedoel je met: hij weet echt niks meer? Dat hij niet meer weet wat hij wil?
Verder: jij zult moeten beslissen of je hem de tijd wil geven, of dat je nu duidelijkheid over jullie toekomst samen wil.
Wat betreft een normaal afscheid: hoe vervelend ook, een normaal afscheid is geen recht. Als hij niet wil, dan houdt het op.
Overigens denk ik niet dat een normaal afscheid de situatie makkelijker wordt.
Het is hoe dan ook k@t.
zondag 29 augustus 2021 om 13:49
zondag 29 augustus 2021 om 19:34
We hebben gepraat. Hij voelt zich verloren ik het leven zoals ik al heb gezegd. En hij voelt zich soms alsof hij hier niet thuishoort. Hij wil mij niet kwetsen en belasten hiermee.
Tegelijk denk ik, moet het dan op een gegeven moment geen keuze zijn? Wel of niet in NL willen blijven? Het is vast makkelijker gezegd dan gedaan.
Tegelijk denk ik, moet het dan op een gegeven moment geen keuze zijn? Wel of niet in NL willen blijven? Het is vast makkelijker gezegd dan gedaan.
zondag 29 augustus 2021 om 19:40
Wat bedoel je?Flamingo schreef: ↑29-08-2021 19:34We hebben gepraat. Hij voelt zich verloren ik het leven zoals ik al heb gezegd. En hij voelt zich soms alsof hij hier niet thuishoort. Hij wil mij niet kwetsen en belasten hiermee.
Tegelijk denk ik, moet het dan op een gegeven moment geen keuze zijn? Wel of niet in NL willen blijven? Het is vast makkelijker gezegd dan gedaan.
Kennelijk kan hij nu niet beslissen of hij een toekomst in NL wil of niet.
Jij kan wel zeggen dat hij moet beslissen maar dat is dus net het probleem.
Ik denk dat het voor jou beter zou zijn als je hem loslaat.
zondag 29 augustus 2021 om 19:58
Ook besproken samen daar te gaan wonen??Flamingo schreef: ↑29-08-2021 19:34We hebben gepraat. Hij voelt zich verloren ik het leven zoals ik al heb gezegd. En hij voelt zich soms alsof hij hier niet thuishoort. Hij wil mij niet kwetsen en belasten hiermee.
Tegelijk denk ik, moet het dan op een gegeven moment geen keuze zijn? Wel of niet in NL willen blijven? Het is vast makkelijker gezegd dan gedaan.
zondag 29 augustus 2021 om 21:08
Ik weet het nog niet. Ik hoor van andere ‘buitenlanders’ dat het ook een proces is, je thuis voelen. Een collega van mij was er depressief van de eerste jaren. Maar ze had al een kind, en wilde ook doorzetten.
Ik kan inderdaad wel zeggen dat het een kwestie is van kiezen en doorzetten maar dat is nu net het probleem ja.
Ja in Brazilie wonen, ik ben daar vanwege corona nog niet geweest dus dat is ook niet iets om dan nu te besluiten. Ik zou er sowieso wel voor open staan tijdelijk (wel vaker over gehad) maar permanent is een ander verhaal. Een vriendin van mij gaat nu naar Amerika emigreren omdat haar Amerikaanse vriend hier niet kan wennen (tijd geprobeerd). Dus als dat niet werkt voor haar is het einde verhaal.
Ik kan inderdaad wel zeggen dat het een kwestie is van kiezen en doorzetten maar dat is nu net het probleem ja.
Ja in Brazilie wonen, ik ben daar vanwege corona nog niet geweest dus dat is ook niet iets om dan nu te besluiten. Ik zou er sowieso wel voor open staan tijdelijk (wel vaker over gehad) maar permanent is een ander verhaal. Een vriendin van mij gaat nu naar Amerika emigreren omdat haar Amerikaanse vriend hier niet kan wennen (tijd geprobeerd). Dus als dat niet werkt voor haar is het einde verhaal.
woensdag 1 september 2021 om 11:39
Nou een update: we hebben er weer over gepraat. Zijn hele idee was dat ik zsm kinderen wil, terwijl hij nu met niet gelukkig is met zijn baan en daar dus niet aan toe is, en dat hij zich daarmee onder druk voelt staan en het voelt alsof ie mij niet gelukkig kan maken. En dat hij van mij houdt, dat het met een Nederlander allemaal makkelijk voor mij zou zijn en dat hij het allemaal zei voor mij zodat ik gelukkig kan worden.
. Dat hij soms zich gewoon voelt alsof hij terug wil naar brazilie, daarmee bedoelt hij niet dat hij echt terug zal gaan naar Brazilie. Blijkbaar gaat er iets mis in onze communicatie.
Ik moet wel zeggen dat dit allemaal een behoorlijke druk op de relatie legt en dat ik ook onzeker wordt als hij niet zo stabiel is. Maar aan de andere kant denk ik, kan ik het hem kwalijk nemen dat hij zich niet stabiel voelt.
Nog enige gedachten hierover iemand?
. Dat hij soms zich gewoon voelt alsof hij terug wil naar brazilie, daarmee bedoelt hij niet dat hij echt terug zal gaan naar Brazilie. Blijkbaar gaat er iets mis in onze communicatie.
Ik moet wel zeggen dat dit allemaal een behoorlijke druk op de relatie legt en dat ik ook onzeker wordt als hij niet zo stabiel is. Maar aan de andere kant denk ik, kan ik het hem kwalijk nemen dat hij zich niet stabiel voelt.
Nog enige gedachten hierover iemand?
woensdag 1 september 2021 om 12:12
Het lijkt me wel iemand die nogal zwart-wit reageert. Als hij twijfelt of hij nu wel kinderen wil omdat de voorwaarden die hij zichzelf stelt nog niet in orde zijn, zegt hij (of hoor jij in ieder geval) dat hij geen kinderen meer wil. Als hij twijfelt of het voor jou niet makkelijker zou zijn om een relatie met een Nederlander te hebben, besluit hij 'Dan maak ik het wel uit'.
Jullie hebben samen in ieder geval nog wel het één en ander te leren in de communicatie. En wie er dan het meest bijdraagt aan de misverstanden, weet ik natuurlijk niet maar doet er misschien ook niet zo toe. Ik denk wel dat het erg de moeite waard is om hierin te investeren (als jullie samen doorgaan) want een relatie hebben met iemand met een andere achtergrond is al een hele uitdaging, maar samen kinderen hebben is echt nog een level erbij.
Edit: Daarnaast komt hij over als een perfectionist, iemand die de dingen graag onder controle wil hebben en bijvoorbeeld ook alle voorwaarden afgekruist wil hebben voor hij aan kinderen begint. Daarmee maakt hij het zichzelf niet makkelijk, maar ook de mensen om hem heen niet.
Jullie hebben samen in ieder geval nog wel het één en ander te leren in de communicatie. En wie er dan het meest bijdraagt aan de misverstanden, weet ik natuurlijk niet maar doet er misschien ook niet zo toe. Ik denk wel dat het erg de moeite waard is om hierin te investeren (als jullie samen doorgaan) want een relatie hebben met iemand met een andere achtergrond is al een hele uitdaging, maar samen kinderen hebben is echt nog een level erbij.
Edit: Daarnaast komt hij over als een perfectionist, iemand die de dingen graag onder controle wil hebben en bijvoorbeeld ook alle voorwaarden afgekruist wil hebben voor hij aan kinderen begint. Daarmee maakt hij het zichzelf niet makkelijk, maar ook de mensen om hem heen niet.
