Relaties
alle pijlers
Vriend luie en geen leuke vader vinden
donderdag 4 juni 2020 om 20:46
Goedenavond,
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
Ik ben niet nieuw hier maar wil graag anoniem mijn verhaal doen en advies krijgen. Alvast mijn excuses voor het lange verhaal!
De situatie is als volgt: ik ben nu bijna 5 jaar gescheiden en heb 2 kinderen. Mijn ex en ik hebben een co-ouderschap en ieder de helft van de week de kinderen. Dit gaat goed en ik heb ook goed contact met mijn ex. Ik heb sinds 2,5 jaar een relatie met een man die ook gescheiden is en ook 2 kinderen heeft. Hij is nu 3,5 jaar gescheiden. Alle 4 de kinderen zijn (eind) basisschool leeftijd. Onderling, als ze elkaar zien, kunnen ze het goed met elkaar vinden.
Toen hij ging scheiden heeft hij het eerste jaar een studio gehuurd omdat hij niets anders snel kon krijgen. Omdat de ruimte beperkt was had hij ipv om de week de hele week (dat waren de afspraken over het co-ouderschap dat hij heeft met zijn ex) alleen om het weekeind zijn kinderen bij hem. Ik leerde hem kennen toen hij daar nog woonde en kon me voorstellen dat dit niet ideaal was met kinderen de hele week.
Inmiddels heeft hij al bijna 2 jaar een normaal appartement, maar nog steeds zijn kinderen om het weekeind. Ik dacht eerst nog dat het allemaal wel goed zal komen met het co-ouderschap die hij met zijn ex getroffen had en zelf ook graag de helft van de tijd zijn kinderen wilde hebben. Dit vertelde hij mij voorheen regelmatig. Maar niets is minder waar. Hij vind het wel best zo. Eerst gaf hij zijn behuizing de schuld, dat is dus al bijna 2 jaar geen excuus meer. Toen deed zogenaamd zijn werk moeilijk, maar dat bleek ook niet helemaal waar te zijn. Hij heeft uiteindelijk toegeven dat zijn werkgever met hem wilde regelen dat hij de ene week onder schooltijd kon werken en de andere week dan in het weekeind extra, om zo zijn uren in te halen. Prima zou ik denken, maar mijn vriend denkt daar anders over: zo heeft hij geen weekeind voor zichzelf zonder kinderen.
Nu draagt hij aan dat zijn ex niet de kinderbijslag wil delen als ze 50/50 de kinderen hebben. Echter heeft mijn vriend een heel goed salaris, betaald hij geen allemitatie vanwege co-ouderschap (dat alleen op papier bestaat dus) en werkt zijn ex voor minimumloon en krijgt ook toeslagen en dergelijke om haar lage inkomen aan te vullen. Ik vind het dus niet zo heel vreemd dat zij de helft van de kinderbijslag niet wenst af te staan, dit staat ook niet opgenomen in hun plan/convenant. Ik vind dus dat mijn vriend zeurt, om iets dat niet zo relevant is.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat hij de regeling wel prima vind zo, dat geeft hij ook wel toe, lekker veel vrije tijd, en wacht tot zijn ex er werk van maakt. Ik ken zijn ex nu een klein beetje en weet dat ze dit niet gaat doen, ze zorgt liever zelf voor de kinderen dan ze bij hem te brengen als hij er toch geen zin in heeft.
Mijn conclusie na dit verhaal is dat ik mijn vriend een luie en dus ook geen leuke vader vind. Ik knap hier enorm op af. Ik vind het schandalig dat hij nooit het co-ouderschap is nagekomen omdat hij er niet zo’n zin in heeft. We wonen nog niet samen maar waren dit in de toekomst wel van plan. Ik twijfel hier nu enorm over de afgelopen maanden. Niet omdat wij het niet goed hebben samen, hij heeft juist wel alles voor mij over, maar omdat ik vind dat kinderen op de eerste plek komen en dat is bij hem duidelijk niet het geval. Ik krijg hier dus een gevoel bij, dat als wij eenmaal samenwonen hij ook verwacht dat hij bij mij op de eerste plek komt, maar dit voor mij nooit zo zal zijn, mijn kinderen zullen altijd voorgaan. Ik ben best wel teleurgesteld geraakt door dit gemakzuchtige gedrag van hem en er valt ook slecht over te praten. Hij vind dat het prima gaat zo. Ik zie het als zijn verantwoordelijkheid niet nemen tov zijn kinderen en ik kan hier merk ik niet goed mee omgaan. Dit speelt vooral het afgelopen half jaar. Als het alleen hemzelf was geweest, is hij de perfecte vriend. Maar dit veranderd toch mijn gevoelens tegenover hem merk ik.
Is het raar dat ik zo denk? Dat ik hierop afknap? Wat moet ik doen?
vrijdag 5 juni 2020 om 23:06
Dat zou maar zo kunnen. Ik ben niet voor niets gescheiden.TanteOlivia schreef: ↑05-06-2020 23:04Het zegt eerder iets over je vorige relatie, dat je dit zo bijzonder vindt.
vrijdag 5 juni 2020 om 23:08
vrijdag 5 juni 2020 om 23:10
Ik hoop dat hij even wakker is geschud.
Ik vrees alleen dat hij volgende week afkomt met "ja maar, de kinderen vinden mij geweldig".
Ja, tuurlijk vinden ze elke 2 weken naar de Mac en nieuw speelgoed, nieuwe kleding, ... geweldig. Maar dat hij nooit naast het voetbal- of volleybalveld staat en dat ze dat spijtig vinden, zullen ze hem wel niet vertellen.
En dat er bij mam gewoon een heel pak minder geld is voor nieuwe kleding, speelgoed, ... omdat mam elke maand moet krabben om rond te komen omdat hij te tam is om alimentatie te betalen zullen ze hem ook wel niet vertellen.
Ik vrees alleen dat hij volgende week afkomt met "ja maar, de kinderen vinden mij geweldig".
Ja, tuurlijk vinden ze elke 2 weken naar de Mac en nieuw speelgoed, nieuwe kleding, ... geweldig. Maar dat hij nooit naast het voetbal- of volleybalveld staat en dat ze dat spijtig vinden, zullen ze hem wel niet vertellen.
En dat er bij mam gewoon een heel pak minder geld is voor nieuwe kleding, speelgoed, ... omdat mam elke maand moet krabben om rond te komen omdat hij te tam is om alimentatie te betalen zullen ze hem ook wel niet vertellen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 5 juni 2020 om 23:17
Ik hoop het ookWissewis schreef: ↑05-06-2020 23:10Ik hoop dat hij even wakker is geschud.
Ik vrees alleen dat hij volgende week afkomt met "ja maar, de kinderen vinden mij geweldig".
Ja, tuurlijk vinden ze elke 2 weken naar de Mac en nieuw speelgoed, nieuwe kleding, ... geweldig. Maar dat hij nooit naast het voetbal- of volleybalveld staat en dat ze dat spijtig vinden, zullen ze hem wel niet vertellen.
En dat er bij mam gewoon een heel pak minder geld is voor nieuwe kleding, speelgoed, ... omdat mam elke maand moet krabben om rond te komen omdat hij te tam is om alimentatie te betalen zullen ze hem ook wel niet vertellen.
En met dat soort dingen hoeft hij niet meer aan te komen als excuus. Ik heb liever dat hij gewoon toegeeft dat hij niet goed voor ze kan zorgen omdat hij dit zelden doet en er aan wil werken oid. Dat zou ik stoerder vinden dan wat hij nu doet.
moetditnou wijzigde dit bericht op 05-06-2020 23:17
2.68% gewijzigd
vrijdag 5 juni 2020 om 23:17
moetditnou schreef: ↑05-06-2020 22:57Ik ben absoluut niet ongezond afhankelijk van mijn vriend, maar natuurlijk is het fijn als je met je voet in het gips zit en je vriend helpt je. Of als hij voor je klaar staat en je gerust stelt omdat je je zenuwachtig voelt over een aankomend functioneringsgesprek waarbij beslist moet worden of je contract vast word. En dat hij aan je vraagt hoe het met je gaat. Dit heb ik bij mijn ex Idd nooit ervaren, die had alleen oog voor zijn eigen sores. Ik ben nu als ex blijer met hem dan tijdens ons huwelijk, als hij weer eens onverschillig deed over mijn gezondheid of gemoedstoestand. Dus misschien is op handen dragen iets teveel gezegd, maar hij zorgt als partner wel goed voor me zoals het eigenlijk hoort.
Ik heb het niet over de dingen die je hier noemt maar over de opmerking die je in dit topic meermaals gemaakt hebt: dat hij je op handen draagt. Daar ging mijn post over. Iemand die dat als iets positiefs benoemt heeft bijna altijd een ongezonde behoefte die voldaan wordt door dat gevoel van op handen gedragen te worden. Leidt vrijwel altijd tot een ongezonde dynamiek waarbij een hele hoop dingen met de mantel der liefde worden bedekt doordat die behoefte en het fijne gevoel (aan op handen gedragen te worden) groter is. Voor mij is die opmerking dus altijd een rode vlag. Niet dat iemand je steunt op moeilijke momenten, dat is echt iets anders.
vrijdag 5 juni 2020 om 23:19
Daar zit wel een kern van waarheid in, als hij niet zo’n goede partner voor mij was geweest was dit me waarschijnlijk veel eerder opgevallen.S-Groot schreef: ↑05-06-2020 23:17Ik heb het niet over de dingen die je hier noemt maar over de opmerking die je in dit topic meermaals gemaakt hebt: dat hij je op handen draagt. Daar ging mijn post over. Iemand die dat als iets positiefs benoemt heeft bijna altijd een ongezonde behoefte die voldaan wordt door dat gevoel van op handen gedragen te worden. Leidt vrijwel altijd tot een ongezonde dynamiek waarbij een hele hoop dingen met de mantel der liefde worden bedekt doordat die behoefte en het fijne gevoel (aan op handen gedragen te worden) groter is. Voor mij is die opmerking dus altijd een rode vlag. Niet dat iemand je steunt op moeilijke momenten, dat is echt iets anders.
vrijdag 5 juni 2020 om 23:21
moetditnou schreef: ↑05-06-2020 23:08Ik heb inmiddels wel een appje gekregen van hem dat hij het heel erg vind dat ik hem een slechte vader vind (hoewel ik dit niet zo letterlijk verwoord heb) en hij echt wel zijn best doet als vader.
Het is dus niet zoveel zeggend, maar wel dat de dingen die ik gezegd heb goed aan zijn gekomen
Ik denk dat de vader die hij is, ook de vader is die hij kent uit zijn jeugd. En dat is verdrietig, maar realiteit. Punt is dat hij jou steeds heeft verteld dat hij co-ouderschap wilde en ervoor zou gaan, maar dat dus niet deed. Misschien ook een soort angst "kan ik dat wel" en/of een idee van "moet ik dat wel? ze hebben hun moeder toch, het gaat toch goed", maar begin dan niet met co-ouderschap en betaal je ex genoeg.
Ik vind het echt ontzettend knap dat je het zo oppakte.
Je zoekt dus eigenlijk een man, die de combinatie is van je ex (goede vader) en je huidige vriend (zorgzame partner) Die zijn er echt hoor
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
EN wie weet, misschien verrast deze je nog, maar ga alsjeblieft voorlopig (eerste jaren!) niet samenwonen. Laat hem zelf leren wat het is, vader zijn, alle dagelijkse beslommeringen opvangen, enz. Dat lijkt me nog best lastig te doen, als je het nooit gedaan hebt.
Later is nu
vrijdag 5 juni 2020 om 23:23
Hij draagt je ook gewoon op handen omdat hij daar nu éénmaal tijd voor heeft.moetditnou schreef: ↑05-06-2020 23:19Daar zit wel een kern van waarheid in, als hij niet zo’n goede partner voor mij was geweest was dit me waarschijnlijk veel eerder opgevallen.
12 dagen van de 14 heeft hij geen kinderen en moet hij naar niemand kijken.
En kan hij dus zeer geregeld langskomen als je in 't gips zit.
Of langsgaan bij zijn moeder.
Als je in de ratrace zit van kinderen opvoeden, school, opvang, werken, hobby's, ... en een gezin vormen wordt het sowieso anders.
Als hij zijn kinderen deeltijds zou hebben - en er dan ook écht zelf voor zou zorgen - heeft hij waarschijnlijk ook minder tijd om "galant" te zijn.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 5 juni 2020 om 23:23
Ik kan echt heel blij worden van dit soort fijne en heldere reacties. Iets wat ik mis in mijn omgeving. Dankjewel!Dreamer schreef: ↑05-06-2020 23:21Ik denk dat de vader die hij is, ook de vader is die hij kent uit zijn jeugd. En dat is verdrietig, maar realiteit. Punt is dat hij jou steeds heeft verteld dat hij co-ouderschap wilde en ervoor zou gaan, maar dat dus niet deed. Misschien ook een soort angst "kan ik dat wel" en/of een idee van "moet ik dat wel? ze hebben hun moeder toch, het gaat toch goed", maar begin dan niet met co-ouderschap en betaal je ex genoeg.
Ik vind het echt ontzettend knap dat je het zo oppakte.
Je zoekt dus eigenlijk een man, die de combinatie is van je ex (goede vader) en je huidige vriend (zorgzame partner) Die zijn er echt hoor
EN wie weet, misschien verrast deze je nog, maar ga alsjeblieft voorlopig (eerste jaren!) niet samenwonen. Laat hem zelf leren wat het is, vader zijn, alle dagelijkse beslommeringen opvangen, enz. Dat lijkt me nog best lastig te doen, als je het nooit gedaan hebt.
vrijdag 5 juni 2020 om 23:28
Dit zijn de ware uitdagingen van het ouderschap. En die zijn ook voor een betrokken ouder niet altijd gemakkelijk. Maar het onderscheid is bij het aan willen gaan van deze uitdagingen waarbij je je eigen belang ondergeschikt maakt.TanteOlivia schreef: ↑05-06-2020 23:03Goed verwoord (alweer)! Het is alsof hij alleen de dingetjes met zijn kinderen doet waar hij complimenten over kan krijgen. Hij kan een foto maken in een pretpark of restaurant en daarmee laten zien 'kijk ik ben een goede, betrokken vader'. Of als hij weer iets duurs koopt als cadeau, om daar lekker mee te pronken en zijn kinderen trots zeggen dat ze hun sneakers van hun vader hebben gekregen.
Terwijl hij er niet is op dinsdagmiddag tegen zes uur als iedereen moe is, er nog gekookt moet worden, de melk net op is, kind 1 nog overhoord moet worden en kind 2 naar voetbal gebracht moet worden en je er ook nog achterkomt dat je een lekkage hebt. Of als kind 2 s avonds vertelt over die jongen op school die hem af en toe een schop geeft en hij niet weet wat hij ertegen moet doen.
En of deze man nu goede sier wil maken naar de buitenwereld toe, door zijn kinderen mee te nemen naar pretparken of te overladen met cadeaus, waag ik nog te betwijfelen. Ik denk dat het voor hem een makkelijke invulling is van de vaderrol met minimale inspanning. Zodra hij met hen de poort van het speelparadijs door is hebben de kids een toptijd. Hij kan ongestoord met een bakje koffie een krant gaan lezen en aan het einde van de middag heeft iedereen het leuk gehad. Missie volbracht en hij een voldaan gevoel over zijn eigen handelen.
Met het kopen van die dure sneakers koopt hij feitelijk zijn eigen schuldgevoel af.
Dat een man uiteindelijk in een dergelijke vaderrol vervalt kan ik nog enigszins begrijpen (zoals ik in mijn vorige posts al verwoorde). Maar waar ik in het geval van TO toch wel grote moeite heb. En zijzelf duidelijk ook is hoe vriend er mee om is gegaan de afgelopen jaren.
Willens en wetens zijn snor blijven drukken terwijl hij wist van zijn tekortkomen en beterschap beloofde. TO daarbij ook nog een rad voor ogen blijven draaien. Zelfs nu nog!
Ik krijg namelijk niet de indruk dat hij spijt heeft of erkenning geeft voor het gevoel van TO.
Niet alle vaders zijn topvaders. Maar deze man is (niet alleen door TO) gewezen op zijn tekortschieten als vader. Als je dan beterschap belooft maar vervolgens nul actie onderneemt (daarbij ook nog wetend dat dit voor TO juist een belangrijk punt is) dan heb je maar een belang voor ogen en dat is je eigen.
Ik zou me net als TO geminacht voelen.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
vrijdag 5 juni 2020 om 23:33
Dit is juist heel veelzeggend!moetditnou schreef: ↑05-06-2020 23:08Ik heb inmiddels wel een appje gekregen van hem dat hij het heel erg vind dat ik hem een slechte vader vind (hoewel ik dit niet zo letterlijk verwoord heb) en hij echt wel zijn best doet als vader.
Het is dus niet zoveel zeggend, maar wel dat de dingen die ik gezegd heb goed aan zijn gekomen
Hij vindt het erg dat jij dit van hem vindt.
Hij vindt het kennelijk niet erg (of is nog niet van het feit doordrongen) dat hij geen goede vader IS. Wat hij zijn kinderen tekort doet en uiteindelijk ook zichzelf.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 00:05
Zo had ik het nog niet bekeken eigenlijk
zaterdag 6 juni 2020 om 00:06
Ik zou de voorwaarde stellen dat hij zijn ex met terugwerkende kracht kinderalimentatie gaat betalen. En daar vanaf nu dus ook mee doorgaat. De kinderen zijn de omgangsregeling zoals die nu is inmiddels gewend: om het weekend bij hun vader. En ik zou ervoor zorgen dat zijn kinderen er zijn als die van jou er ook zijn. Maar dat doen jullie vast al.
zaterdag 6 juni 2020 om 00:09
Dat doen we Idd geregeld, verschil is wel dat ik ze het halve weekeind heb en hij dan dus een hele. Dus als wij een aantal weekeinden achter elkaar afspreken hebben we het ene weekeind alleen mijn kinderen 1 dag en de andere dag samen, het andere weekeind zijn kinderen 2 dagen en de mijne wederom 1 dag.Lotus90 schreef: ↑06-06-2020 00:06Ik zou de voorwaarde stellen dat hij zijn ex met terugwerkende kracht kinderalimentatie gaat betalen. En daar vanaf nu dus ook mee doorgaat. De kinderen zijn de omgangsregeling zoals die nu is inmiddels gewend: om het weekend bij hun vader. En ik zou ervoor zorgen dat zijn kinderen er zijn als die van jou er ook zijn. Maar dat doen jullie vast al.
Ik vind eigenlijk dat hij allang allemitatie hoort te betalen maar dat dit niet echt de oplossing is voor het probleem dat ik hiermee heb.
zaterdag 6 juni 2020 om 00:38
Nee, dat is het zeker niet. Maar hiermee raak je hem wel even gevoelig.moetditnou schreef: ↑06-06-2020 00:09Dat doen we Idd geregeld, verschil is wel dat ik ze het halve weekeind heb en hij dan dus een hele. Dus als wij een aantal weekeinden achter elkaar afspreken hebben we het ene weekeind alleen mijn kinderen 1 dag en de andere dag samen, het andere weekeind zijn kinderen 2 dagen en de mijne wederom 1 dag.
Ik vind eigenlijk dat hij allang allemitatie hoort te betalen maar dat ditniet echt de oplossing is voor het probleem dat ik hiermee heb.
Niet dat je nu rancuneus moet gaan worden. Maar ik heb nog even je post terug gelezen waarin je jullie gesprek van vanavond beschreef.
En ik lees dus helemaal nergens dat hij erkent fout te zitten en daar dan ook volledig verantwoordelijkheid voor neemt. Als hij al fout zat dan lag het aan een ander of de omstandigheden. Ook vindt hij jou reactie/standpunt kennelijk nogal overtrokken. Hij kruipt zelfs bijna in de slachtofferrol.
Als jij nu echter toch voet bij stuk houdt dan moet hij hier wel iets mee. Anders is de relatie sowieso over. Beterschap beloven en actiever met de kinderen bezig zijn dat kan hij misschien (eerst) nog wel opbrengen. Maar wat echt een offer zou zijn is maandag €5000,- alimentatie overmaken (ik noem maar wat hoor, geen idee van bedragen).
Dat zijn daadkrachtige dingen en het doet vaak echt ‘au’ wanneer mensen in de beurs geraakt worden.
Begrijp me goed. Ik heb respect voor hoe je hier in staat. En hoe je tot nog toe hebt gehandeld. Wanneer zijn houding echt zo zwaar voor je weegt als je hier vanavond hebt gesteld dan heb je maar 1 keuze. Maar mocht je onverhoopt toch kiezen hem nog een kans te geven dan ben ik de laatste om daar een oordeel over te hebben.
Maar wanneer je in dat geval als eis zou stellen dat hij iig ook financieel over de brug komt naar zijn ex dan heb je gelijk al een goeie graadmeter over hoe hij daadwerkelijk in de wedstrijd staat. En dan heeft ex, ongeacht of jullie relatie het nu uiteindelijk wel of niet redt, toch gekregen waar ze recht op heeft. En dat heb jij dan toch maar mooi in gang gezet!
Sterkte TO. Het blijft kut.
vera8 wijzigde dit bericht op 06-06-2020 00:45
Reden: Typo
Reden: Typo
2.72% gewijzigd
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 6 juni 2020 om 07:25
Waarom?Lotus90 schreef: ↑06-06-2020 00:06Ik zou de voorwaarde stellen dat hij zijn ex met terugwerkende kracht kinderalimentatie gaat betalen. En daar vanaf nu dus ook mee doorgaat. De kinderen zijn de omgangsregeling zoals die nu is inmiddels gewend: om het weekend bij hun vader. En ik zou ervoor zorgen dat zijn kinderen er zijn als die van jou er ook zijn. Maar dat doen jullie vast al.
Oprechte vraag.
zaterdag 6 juni 2020 om 07:47
Die snapte ik ook al niet.
Ik vind TO, dit topic, en hoe iedereen erop reageert trouwens een verademing in vergelijking met veel andere topics over verdeling van ouderschap en alimentatie na scheiding. Iedereen zou er op deze manier in moeten staan als TO in mijn ogen, zowel alle moeders als vaders.
zaterdag 6 juni 2020 om 08:26
Zorgzaam zijn naar je kinderen brengt dit soort zorgzame mensen niets. Zorgzaam naar partner of moeder wel. Kinderen opvoeden is een ondankbare taak. Je stopt er veel tijd en energie in en veel is op lange termijn richten. Zijn rol in zijn vorige relatie was niet voor niets traditioneel. Er zijn wel mannen die echt willen mee opvoeden, maar de meeste willen niet wat jij voor ogen hebt.
Overigens denken heel veel mannen wel dat ze 50% doen.
Overigens denken heel veel mannen wel dat ze 50% doen.
zaterdag 6 juni 2020 om 08:36
zaterdag 6 juni 2020 om 08:58
Lieve TO, ik heb je verhaal op pagina 8 gelezen. Wat goed dat je het gesprek bent aangegaan! En zo te lezen heb je je goed kunnen verwoorden, het bij jezelf gehouden en ben je duidelijk geweest. Knap gedaan!
Ik begrijp dat je hem nog een kans geeft te veranderen, ik zou hetzelfde hebben gedaan. Probeer alleen de hoop niet te hoog te houden, want zoals velen voor mij hier al aangeven is de kans dat hij echt verandert niet zo groot.
Heel veel sterkte de komende tijd
Ik begrijp dat je hem nog een kans geeft te veranderen, ik zou hetzelfde hebben gedaan. Probeer alleen de hoop niet te hoog te houden, want zoals velen voor mij hier al aangeven is de kans dat hij echt verandert niet zo groot.
Heel veel sterkte de komende tijd
Nee heb je, ja kun je krijgen.
zaterdag 6 juni 2020 om 08:59
Metallover schreef: ↑06-06-2020 07:47Die snapte ik ook al niet.
Ik vind TO, dit topic, en hoe iedereen erop reageert trouwens een verademing in vergelijking met veel andere topics over verdeling van ouderschap en alimentatie na scheiding. Iedereen zou er op deze manier in moeten staan als TO in mijn ogen, zowel alle moeders als vaders.
Helemaal mee eens.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
zaterdag 6 juni 2020 om 10:51
Ik wil hem Idd graag nog een kans geven en kijken hoe het zich ontwikkeld. En dat kan alleen de toekomst uitwijzen.sunshineandblueskies schreef: ↑06-06-2020 08:58Lieve TO, ik heb je verhaal op pagina 8 gelezen. Wat goed dat je het gesprek bent aangegaan! En zo te lezen heb je je goed kunnen verwoorden, het bij jezelf gehouden en ben je duidelijk geweest. Knap gedaan!
Ik begrijp dat je hem nog een kans geeft te veranderen, ik zou hetzelfde hebben gedaan. Probeer alleen de hoop niet te hoog te houden, want zoals velen voor mij hier al aangeven is de kans dat hij echt verandert niet zo groot.
Heel veel sterkte de komende tijd
Bedankt iedereen voor de fijne reacties. Ik liep hier denk ik iets te lang mee rond en had even een zetje nodig om dit duidelijk bespreekbaar te maken ipv nog langer af te wachten. Ik word in mijn omgeving hiermee niet echt gesteund en het doet me echt goed dat complete vreemden op een forum als deze dit soms net wel kunnen en mijn gevoelen bevestigen. Bedankt!
zaterdag 6 juni 2020 om 11:06
Hier ben ik het heel erg mee eens. En ik denk, TO, dat je hier nog even goed op moet kauwen.
Dit topic lezend denk ik dat je al wel weet wat je te doen staat, maar dat je daar nog erg tegenaan hikt. Begrijpelijk overigens. Maar dit is een struikelblok, en als over een tijd de verliefdheid wat bekoelt zul je hem erom minachten. Omdat je zelf hele andere normen hebt.
