Relaties
alle pijlers
Vriend onduidelijk over trouwen
maandag 27 mei 2024 om 18:09
Dag allemaal, even een nieuw account aangemaakt om écht goed anoniem te blijven.
Vriend en ik zijn later dit jaar 10 jaar samen, wonen 5 jaar samen. We hebben heel wat obstakels samen moeten overwinnen, mede vanwege psychische problemen van beide kanten, maar inmiddels is de relatie stabiel, liefdevol en heel hecht. Wij kunnen echt niet meer zonder elkaar en willen tot het einde sameb blijven. Er is alleen één probleem: trouwen is mijn grootste droom, terwijl hij altijd heeft gezegd dat hij trouwen niets vindt. Hij zag hier de meerwaarde niet van in en ook in zijn familie zijn huwelijken niet erg gebruikelijk.
Wij hebben vanaf het begin aan elkaar duidelijk gemaakt hoe we hierin stonden. In eerste instantie was de relatie té geweldig om er hierom een einde aan te maken (en we waren nog heel jong en totaal blut). Op een later moment gaf hij aan dat hij het trouwen wel voor mij wilde doen, omdat het zoveel voor mij betekent. Ik ben er dus al die jaren vanuit gegaan dat het wel goed zou komen, als de tijd rijp zou zijn. Echter iets minder dan een jaar geleden liet hij me weten hier toch echt anders over te denken (hij kreeg het wat benauwd omdat ik teveel over het onderwerp praatte). Echter nu zitten we in de situatie waar hij “moet nadenken” of hij wel of niet wil trouwen. We hebben inmiddels heel veel gepraat hierover en hij lijkt meer en meer open te staan voor trouwen op een manier die bij ons beiden past. We hebben het zelf gehad over welke winkels mooie ringen hebben, mogelijke locaties, etc., maar ik krijg nog steeds geen duidelijke ja of nee en die onzekerheid maakt me ontzettend verdrietig… maar ik ga geen antwoord krijgen: als hij het wil zal hij bijv. wel een onverwachts aanzoek doen.
Maar ik vind 10 jaar lang genoeg en denk erover het heft in eigen handen te nemen. Hij heeft genoeg ruimte gehad om na te denken. Op de dag van 10 jaar samen wil ik hem en aanzoek gaan doen. Hem de liefde verklaren op een hele bijzondere plek voor ons beiden en hem officieel vragen mijn man te zijn. Maar ik ben doodsbang; wat nu als hij toch definitief nee zegt? Ik zou ik duizenden stukjes breken… en blijf ik dan altijd met dat gevoel bij hem, of verlaat ik de liefde van mijn leven vanwege een eeuwenoude traditie die onze relatie niet zozeer zal veranderen, maar wel mijn grote droom in vervulling laat komen.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken.
Vriend en ik zijn later dit jaar 10 jaar samen, wonen 5 jaar samen. We hebben heel wat obstakels samen moeten overwinnen, mede vanwege psychische problemen van beide kanten, maar inmiddels is de relatie stabiel, liefdevol en heel hecht. Wij kunnen echt niet meer zonder elkaar en willen tot het einde sameb blijven. Er is alleen één probleem: trouwen is mijn grootste droom, terwijl hij altijd heeft gezegd dat hij trouwen niets vindt. Hij zag hier de meerwaarde niet van in en ook in zijn familie zijn huwelijken niet erg gebruikelijk.
Wij hebben vanaf het begin aan elkaar duidelijk gemaakt hoe we hierin stonden. In eerste instantie was de relatie té geweldig om er hierom een einde aan te maken (en we waren nog heel jong en totaal blut). Op een later moment gaf hij aan dat hij het trouwen wel voor mij wilde doen, omdat het zoveel voor mij betekent. Ik ben er dus al die jaren vanuit gegaan dat het wel goed zou komen, als de tijd rijp zou zijn. Echter iets minder dan een jaar geleden liet hij me weten hier toch echt anders over te denken (hij kreeg het wat benauwd omdat ik teveel over het onderwerp praatte). Echter nu zitten we in de situatie waar hij “moet nadenken” of hij wel of niet wil trouwen. We hebben inmiddels heel veel gepraat hierover en hij lijkt meer en meer open te staan voor trouwen op een manier die bij ons beiden past. We hebben het zelf gehad over welke winkels mooie ringen hebben, mogelijke locaties, etc., maar ik krijg nog steeds geen duidelijke ja of nee en die onzekerheid maakt me ontzettend verdrietig… maar ik ga geen antwoord krijgen: als hij het wil zal hij bijv. wel een onverwachts aanzoek doen.
Maar ik vind 10 jaar lang genoeg en denk erover het heft in eigen handen te nemen. Hij heeft genoeg ruimte gehad om na te denken. Op de dag van 10 jaar samen wil ik hem en aanzoek gaan doen. Hem de liefde verklaren op een hele bijzondere plek voor ons beiden en hem officieel vragen mijn man te zijn. Maar ik ben doodsbang; wat nu als hij toch definitief nee zegt? Ik zou ik duizenden stukjes breken… en blijf ik dan altijd met dat gevoel bij hem, of verlaat ik de liefde van mijn leven vanwege een eeuwenoude traditie die onze relatie niet zozeer zal veranderen, maar wel mijn grote droom in vervulling laat komen.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken.
zaterdag 1 juni 2024 om 10:53
Je vriend "je man" noemen heeft wettelijk geen gevolgen. Je kan indien echt nodig alsnog prima vermelden dat je niet getrouwd bent. Trouwen zelf heeft uiteraard wel de nodige gevolgen.Fairway schreef: ↑31-05-2024 23:33Maar een huwelijk heeft wel degelijk consequenties.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen principieel bezwaar hier. Noem je vriend hoe je wil, maar een aanzienlijk deel van de mensen trekt dan een verkeerde conclusie.
Het maakt nogal wat uit waar en hoe. Als je je vriend in het spraakgebruik "mijn man" noemt, gaat er weinig mis.
Er gaat ook weinig mis als iemand denkt dat hij mee moet tekenen en jij aangeeft dat je niet getrouwd bent.
Het huwelijk is nog steeds een pilaar in de samenleving voor een groot deel van de mensen, zie dit topic!
Bovendien is het wettelijk ook niet zo triviaal. Je wettelijke burgerlijke staat is op sommige momenten nog steeds zeer relevant in de samenleving. Het kan van belang zijn om te weten wie je tegenover je hebt, louter Piet, of Piet e/v Anna. Bij sommige handelingen heb je bijvoorbeeld toestemming van de partner nodig! In het strafrecht gelden er ook uitzonderingen m.b.t. getuigenissen tegen echtgenoten. En zo zijn er nog wat zaken die anders geregeld zijn voor echtgenoten en geregistreerde partners.
Een rechter zal verifiëren wie hij of zij voor zich heeft en wat dat betekent.
Kortom, wat mij betreft noem je je vriend je echtgenoot of je man, maar het is sociaal en wettelijk niet altijd zonder consequenties.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zaterdag 1 juni 2024 om 11:08
Ik vind het juist altijd wel leuk als iemand het woord "man" of "vrouw" gebruikt om de partner mee aan te duiden, ook als ze ongehuwd zijn.
Wanneer ik mensen niet heel goed ken en iemand, zeker met kinderen, het heeft het over "haar vriend" zou mijn eerste gedachte zijn (is een vooroordeel ik weet het, en ik ben me er ook van bewust dat ik ernaast kan zitten...) dat dat niet de vader is van haar kinderen. Terwijl dat natuurlijk helemaal niet hoeft te zijn.
Bij mij gebeurt het trouwens vaak andersom. Ik ben wel getrouwd en gebruik de termen "vrouw" of "echtgenote" maar het is al meermaals gebeurd dat mensen, met wie ik toch écht wel persoonlijke gesprekken voel, het blijven hebben over "je vriendin etc" en ik vind dat dan altijd zo klinken alsof ik haar pas net een paar maanden ken ofzo.
Ik vind partner trouwens denk ik nog de fijnste term, gevoelsmatig vind ik dat nog het verbondenst klinken, ook het gelijkwaardigst.
Wanneer ik mensen niet heel goed ken en iemand, zeker met kinderen, het heeft het over "haar vriend" zou mijn eerste gedachte zijn (is een vooroordeel ik weet het, en ik ben me er ook van bewust dat ik ernaast kan zitten...) dat dat niet de vader is van haar kinderen. Terwijl dat natuurlijk helemaal niet hoeft te zijn.
Bij mij gebeurt het trouwens vaak andersom. Ik ben wel getrouwd en gebruik de termen "vrouw" of "echtgenote" maar het is al meermaals gebeurd dat mensen, met wie ik toch écht wel persoonlijke gesprekken voel, het blijven hebben over "je vriendin etc" en ik vind dat dan altijd zo klinken alsof ik haar pas net een paar maanden ken ofzo.
Ik vind partner trouwens denk ik nog de fijnste term, gevoelsmatig vind ik dat nog het verbondenst klinken, ook het gelijkwaardigst.
zaterdag 1 juni 2024 om 20:34
Hexopbezemsteel schreef: ↑01-06-2024 19:54Partner klinkt voor mij heel erg alsof je het geslacht niet wil prijsgeven. Op de één of andere manier denk ik dan direct dat mensen homoseksueel zijn.
Prima, ik heb er geen probleem mee dat mensen dat zouden denken. Als ze later begrijpen dat mijn partner wel van het andere geslacht is hoop dat ze aan zelfreflectie doen.
Ik vind partner echt een prima woord, zeker als bij instanties als ziekenhuis, gemeente, etc.
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 1 juni 2024 om 20:44
Hangt er van af wat je onder wettelijke gevolgen verstaat. Je geeft immers wel een voorstelling van zaken die in sommige (beperkte maar niet ongebruikelijke!) gevallen wel consequenties heeft. Als je een huis koopt bijvoorbeeld, of een auto op afbetaling, dan kan zo'n overeenkomst vernietigd worden wanneer je echtgenoot hier niet van op de hoogte is en bezwaar maakt. Nogal relevant voor de verkoper!Hexopbezemsteel schreef: ↑01-06-2024 10:53Je vriend "je man" noemen heeft wettelijk geen gevolgen. Je kan indien echt nodig alsnog prima vermelden dat je niet getrouwd bent. Trouwen zelf heeft uiteraard wel de nodige gevolgen.
Het maakt mij verder weinig uit, maar het is niet helemaal zonder consequentie hoe je je partner noemt in het openbaar.
Inderdaad. En ook dat maakt verder niet zoveel uit maar ik durf dan vaak niet goed door te vragen naar de koetjes en kalfjes, juist omdat ik ook mee heb gemaakt dat mensen het geslacht van hun partner vaag willen houden!Hexopbezemsteel schreef: ↑01-06-2024 19:54Partner klinkt voor mij heel erg alsof je het geslacht niet wil prijsgeven. Op de één of andere manier denk ik dan direct dat mensen homoseksueel zijn.
zaterdag 1 juni 2024 om 21:11
Dit doet mijn man ook als hij het over mij heeft, ik heb daar altijd hetzelfde idee bij.Hexopbezemsteel schreef: ↑01-06-2024 19:54Partner klinkt voor mij heel erg alsof je het geslacht niet wil prijsgeven. Op de één of andere manier denk ik dan direct dat mensen homoseksueel zijn.
zaterdag 1 juni 2024 om 21:14
En hoe is dit relevant als ik mijn partner, mijn man zou noemen?Fairway schreef: ↑01-06-2024 20:44Hangt er van af wat je onder wettelijke gevolgen verstaat. Je geeft immers wel een voorstelling van zaken die in sommige (beperkte maar niet ongebruikelijke!) gevallen wel consequenties heeft. Als je een huis koopt bijvoorbeeld, of een auto op afbetaling, dan kan zo'n overeenkomst vernietigd worden wanneer je echtgenoot hier niet van op de hoogte is en bezwaar maakt. Nogal relevant voor de verkoper!
Het maakt mij verder weinig uit, maar het is niet helemaal zonder consequentie hoe je je partner noemt in het openbaar.
Een huis en een auto koop je niet mondeling
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zaterdag 1 juni 2024 om 21:42
In situaties waarin het wel of niet getrouwd zijn relevant is, is dat nodeloos verwarrend. Echt, doe wat je wil, maar het is niet helemaal zonder consequentie.
zondag 2 juni 2024 om 01:17
Jeetje, die opmerking over dat ik mijn vriend vaak mijn man noem roept blijkbaar iets op.
Geen zorgen, auto's kopen doen we samen, huizen kopen doen we samen, en als ik het tegen een nieuwe collega of die ene medecursist bij het pottenbakken over mijn man heb gok ik zo dat daar geen heftige consequenties aanzitten. Al snel noem ik man/vriend/partner/lief gewoon bij zijn naam dus er zal ook geen vertrouwensbreuk zijn als blijkt dat ik in het begin heb "gelogen" over mijn relationele status.
Mogen mannen hun vriendin niet hun vrouw noemen maar wel hun vrouwtje? (Brrrr). Of gelden daar andere regels voor?
Geen zorgen, auto's kopen doen we samen, huizen kopen doen we samen, en als ik het tegen een nieuwe collega of die ene medecursist bij het pottenbakken over mijn man heb gok ik zo dat daar geen heftige consequenties aanzitten. Al snel noem ik man/vriend/partner/lief gewoon bij zijn naam dus er zal ook geen vertrouwensbreuk zijn als blijkt dat ik in het begin heb "gelogen" over mijn relationele status.
Mogen mannen hun vriendin niet hun vrouw noemen maar wel hun vrouwtje? (Brrrr). Of gelden daar andere regels voor?
zondag 2 juni 2024 om 07:28
Je liegt toch sowieso niet. Als je je partner, die in dit geval een man is, jouw man noemt.NoPepsiPlease schreef: ↑02-06-2024 01:17Jeetje, die opmerking over dat ik mijn vriend vaak mijn man noem roept blijkbaar iets op.
Geen zorgen, auto's kopen doen we samen, huizen kopen doen we samen, en als ik het tegen een nieuwe collega of die ene medecursist bij het pottenbakken over mijn man heb gok ik zo dat daar geen heftige consequenties aanzitten. Al snel noem ik man/vriend/partner/lief gewoon bij zijn naam dus er zal ook geen vertrouwensbreuk zijn als blijkt dat ik in het begin heb "gelogen" over mijn relationele status.
Mogen mannen hun vriendin niet hun vrouw noemen maar wel hun vrouwtje? (Brrrr). Of gelden daar andere regels voor?
Mijn vriend noemde mij laatst ook in een gesprek zijn vrouw. Vond het wel leuk eigenlijk.
Ik ga mensen ook echt niet verbeteren als die mijn vriend als jouw man aanduiden. En gebruik het zelf ook wel eens.
Maar vooral bij mensen die ik niet of nauwelijks ken en of bij mannen waarvan ik het idee heb dat ze met me flirten.
zondag 2 juni 2024 om 09:21
Het schijnt nogal een ding te zijn. Je lief je man noemen als je niet getrouwd bent.Trien31 schreef: ↑02-06-2024 07:28Je liegt toch sowieso niet. Als je je partner, die in dit geval een man is, jouw man noemt.
Mijn vriend noemde mij laatst ook in een gesprek zijn vrouw. Vond het wel leuk eigenlijk.
Ik ga mensen ook echt niet verbeteren als die mijn vriend als jouw man aanduiden. En gebruik het zelf ook wel eens.
Maar vooral bij mensen die ik niet of nauwelijks ken en of bij mannen waarvan ik het idee heb dat ze met me flirten.
zondag 2 juni 2024 om 09:43
Waarom zouden homoseksuelen het geslacht niet prijs willen geven en heteroseksuelen wel? Is homoseksualiteit iets waarvoor mensen zich schamen?Hexopbezemsteel schreef: ↑01-06-2024 19:54Partner klinkt voor mij heel erg alsof je het geslacht niet wil prijsgeven. Op de één of andere manier denk ik dan direct dat mensen homoseksueel zijn.
Geen motto
zondag 2 juni 2024 om 09:55
Nu zijn wij toevallig ook van hetzelfde geslacht, maar dat is niet de reden dat ik het woord partner het fijnst vind. In dezelfde zin heb ik het namelijk over "zij en haar" etc dus dan weten mensen het ook wel. Maar ik vind het woord zelf het prettigst en meest inclusief.Hexopbezemsteel schreef: ↑01-06-2024 19:54Partner klinkt voor mij heel erg alsof je het geslacht niet wil prijsgeven. Op de één of andere manier denk ik dan direct dat mensen homoseksueel zijn.
Ik gebruik ook wel vrouw of echtgenote, maar juist omdat ik dan vaak heb gemerkt dat anderen het één zin later weer over "je vriendin" hebben, vind ik dat partner nog sterker de verbondenheid benadrukt. En het er ook minder toe doet of daar nu wel of niet ooit een huwelijk bij is voltrokken.
zondag 2 juni 2024 om 09:56
Leuker dan andersom toch?NoPepsiPlease schreef: ↑02-06-2024 09:21Het schijnt nogal een ding te zijn. Je lief je man noemen als je niet getrouwd bent.
zondag 2 juni 2024 om 14:59
Pfff jeetje.. ik vind dat ik na 28 jaar samen, een huis, een kind en een hond mijn vriend af en toe best man of manlief mag noemen zonder dat de moraliteitpolitie mij komt arresteren. De verbintenissen die wij aan zijn gegaan met elkaar gaan veel verder als alleen die bij de burgerlijke stand.
ach.. ik doe ook maar wat..
zondag 2 juni 2024 om 15:05
Over je vriend praten als "mijn man" heeft geen enkele gevolgen. Dat doe je in het dagelijks spraakgebruik. Op je werk, op een feestje, weet ik veel wat.Fairway schreef: ↑01-06-2024 20:44Hangt er van af wat je onder wettelijke gevolgen verstaat. Je geeft immers wel een voorstelling van zaken die in sommige (beperkte maar niet ongebruikelijke!) gevallen wel consequenties heeft. Als je een huis koopt bijvoorbeeld, of een auto op afbetaling, dan kan zo'n overeenkomst vernietigd worden wanneer je echtgenoot hier niet van op de hoogte is en bezwaar maakt. Nogal relevant voor de verkoper!
Het maakt mij verder weinig uit, maar het is niet helemaal zonder consequentie hoe je je partner noemt in het openbaar.
Inderdaad. En ook dat maakt verder niet zoveel uit maar ik durf dan vaak niet goed door te vragen naar de koetjes en kalfjes, juist omdat ik ook mee heb gemaakt dat mensen het geslacht van hun partner vaag willen houden!
Als je op aanvraagformulieren invult dat je "gehuwd" bent, is dat nog iets anders. Maar dan nog heeft het invullen van "ongehuwd" om te voorkomen dat je partner mee moet tekenen grotere gevolgen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 2 juni 2024 om 15:06
Dank je voor de uitleg. Daar kan ik me inderdaad wel iets bij voorstellen.Olea schreef: ↑02-06-2024 09:55Nu zijn wij toevallig ook van hetzelfde geslacht, maar dat is niet de reden dat ik het woord partner het fijnst vind. In dezelfde zin heb ik het namelijk over "zij en haar" etc dus dan weten mensen het ook wel. Maar ik vind het woord zelf het prettigst en meest inclusief.
Ik gebruik ook wel vrouw of echtgenote, maar juist omdat ik dan vaak heb gemerkt dat anderen het één zin later weer over "je vriendin" hebben, vind ik dat partner nog sterker de verbondenheid benadrukt. En het er ook minder toe doet of daar nu wel of niet ooit een huwelijk bij is voltrokken.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 2 juni 2024 om 16:10
Krulliebollie73 schreef: ↑02-06-2024 14:59Pfff jeetje.. ik vind dat ik na 28 jaar samen, een huis, een kind en een hond mijn vriend af en toe best man of manlief mag noemen zonder dat de moraliteitpolitie mij komt arresteren. De verbintenissen die wij aan zijn gegaan met elkaar gaan veel verder als alleen die bij de burgerlijke stand.
Ach, niet serieus nemen dat domme gezwets.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
