Relaties
alle pijlers
Vriend verkent openlijk gevoelens voor collega zonder gene
maandag 3 juni 2024 om 23:08
Hoi allemaal,
Mijn vriend van 8 jaar is intussen al 4 maanden erg afstandelijk. We zijn beide moeilijke praters en na een voor mij pijnlijke tijd vol onzekerheid heeft hij nu toegegeven dat hij gevoelens heeft ontwikkeld voor een collega. Hij is al maanden met haar berichten aan het sturen en zegt tegelijk dat hij niet weet of hij bij me wil blijven, noch hoe lang hij nodig heeft om te beslissen. Hij wil haar ook resoluut niet opgeven om voor onze relatie te kiezen. Als ik hem vraag te kiezen zet ik hem onder druk en dreigt hij daardoor weg te gaan. Ik wil dat hij zelf de verantwoordelijkheid neemt om dan weg ge gaan. Wat kan ik nog proberen? Of maak ik het hem makkelijk en zet ik hem er uit zodat hij bij haar kan gaan uithuilen?
Ik had dit nooit verwacht en ben nog in de fase van ongeloof, twijfel, verbijstering.
Alle perspectieven hierop kunnen alleen maar helpen. Alvast heel erg bedankt
Mijn vriend van 8 jaar is intussen al 4 maanden erg afstandelijk. We zijn beide moeilijke praters en na een voor mij pijnlijke tijd vol onzekerheid heeft hij nu toegegeven dat hij gevoelens heeft ontwikkeld voor een collega. Hij is al maanden met haar berichten aan het sturen en zegt tegelijk dat hij niet weet of hij bij me wil blijven, noch hoe lang hij nodig heeft om te beslissen. Hij wil haar ook resoluut niet opgeven om voor onze relatie te kiezen. Als ik hem vraag te kiezen zet ik hem onder druk en dreigt hij daardoor weg te gaan. Ik wil dat hij zelf de verantwoordelijkheid neemt om dan weg ge gaan. Wat kan ik nog proberen? Of maak ik het hem makkelijk en zet ik hem er uit zodat hij bij haar kan gaan uithuilen?
Ik had dit nooit verwacht en ben nog in de fase van ongeloof, twijfel, verbijstering.
Alle perspectieven hierop kunnen alleen maar helpen. Alvast heel erg bedankt
dinsdag 4 juni 2024 om 23:08
Echt TO, zet hem buiten.
Deze man laat op zo'n misselijkmakende manier zien dat hij niet meer met jou samen wil zijn en jij vraagt je nog af wat voor termijn redelijk zou zijn?
Laat hem niet van zijn probleem jouw probleem maken, jij hebt hier toch niet om gevraagd?
Lekker belangrijk of zijn bestie thuis is of niet.
Ik las ergens dat donderdag zijn weekend begint, toch?
Dan zou ik dat als deadline aanhouden en dan gaat hij maar bij zijn ouders slapen, of bij zijn vriend, onder de brug....whatever. Het is gewoon niet jouw probleem!
Ik snap overigens best dat het moeilijk is en dat je dit op jouw tempo wil doen maar je zó respectloos laten behandelen moet je gewoon niet doen
Deze man laat op zo'n misselijkmakende manier zien dat hij niet meer met jou samen wil zijn en jij vraagt je nog af wat voor termijn redelijk zou zijn?
Laat hem niet van zijn probleem jouw probleem maken, jij hebt hier toch niet om gevraagd?
Lekker belangrijk of zijn bestie thuis is of niet.
Ik las ergens dat donderdag zijn weekend begint, toch?
Dan zou ik dat als deadline aanhouden en dan gaat hij maar bij zijn ouders slapen, of bij zijn vriend, onder de brug....whatever. Het is gewoon niet jouw probleem!
Ik snap overigens best dat het moeilijk is en dat je dit op jouw tempo wil doen maar je zó respectloos laten behandelen moet je gewoon niet doen
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:11
Stoer van je dat je het wel gezegd hebt. Goed dat je voor jezelf hebt gekozen. Blijf achter jezelf staan. Laat hem zien dat je hem niet meer nodig hebt, en laat hem je niet meer raken.
Donderdag is zijn dag. Hij heeft lang genoeg geprofiteerd van jouw gastvrijheid!
Hij mag nu iemand anders zn probleem zijn!
Donderdag is zijn dag. Hij heeft lang genoeg geprofiteerd van jouw gastvrijheid!
Hij mag nu iemand anders zn probleem zijn!
dinsdag 4 juni 2024 om 23:12
Precies ditseptember schreef: ↑04-06-2024 23:05Ik vind dat je je eigen handelen altijd nog onder controle hebt. Als het niet wederzijds zou zijn lig je ook niet bij iemand in de voortuin, tenzij je aanleg tot stalken hebt.
Dus word je doldwaas verliefd, dan handel je zo dat je jezelf en je partner beschermt.
Een voorbeeld: een vriendin werd hopeloos verliefd op een collega, terwijl ze al in een relatie zat. Hele leuke baan, maar ze heeft ontslag genomen. Zo doe je dat.
Of je maakt het uit en gaat verder met je verliefdheid. Niet stiekem de huidige partner op het wachtbankje zetten, thuis afstandelijk doen en op je pik getrapt zijn dat dat de ander erg veel pijn doet.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:13
Het is hem overkomen??Amber42 schreef: ↑04-06-2024 22:06Ik ben mijn geduld verloren vanavond en echt boos geworden over zijn onverschillige houding. Hij zegt dat hij niets fout ziet aan zijn daden en dat alles hem is overkomen.
Mijn boosheid is dramatisch in zijn ogen.
Hij wil pas in het weekend praten en ziet tegelijk niet in waar over nog.
Wat een lul, er zitten echt twintig stappen tussen verliefd worden en het punt waar jullie nu staan.
Hij heeft wel gelijk dat er nergens meer over te praten valt, dus het zou hem sieren als hij op z'n minst het respect op zou kunnen brengen om zelf het veld te ruimen en desnoods bij het Leger des Heils zou gaan slapen.
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:14
Mooi.Amber42 schreef: ↑04-06-2024 22:06Ik ben mijn geduld verloren vanavond en echt boos geworden over zijn onverschillige houding. Hij zegt dat hij niets fout ziet aan zijn daden en dat alles hem is overkomen.
Mijn boosheid is dramatisch in zijn ogen.
Hij wil pas in het weekend praten en ziet tegelijk niet in waar over nog.
Dan is een gesprek komend weekend dus zinloos en kan hij dus donderdag of ten laatste vrijdag ophoepelen.
Hij zou van mij eventueel vrijdag overdag nog krijgen om zijn spullen in te pakken, maar na vrijdagmiddag 16u wil ik hem niet meer zien.
Zijn probleem waar hij slaapt en hoe hij daar geraakt.
Al belt ie een taxi die hem afzet onder de eerste brug.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 4 juni 2024 om 23:18
Zolang hij onder een brug slaapt lijkt het mij nogal zinloos afspraken te maken over wie de bank en wie de eettafel krijgt.NomenNescio schreef: ↑04-06-2024 23:16nou ja, wel handig om de praktische zaken te bespreken. Afhankelijk wat van wie is, zullen daar afspraken over gemaakt moeten worden.
Eerst al maar hem uit huis krijgen, dan volgen die afspraken binnenkort waarschijnlijk vanzelf wel.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 4 juni 2024 om 23:22
We weten nog steeds niet of het niet ook zijn huis is. En dan kun je hem echt niet zomaar op straat zetten, al zou je dat willen en ook heel logisch voelen. Dat kan alleen als hij zelf beslist om (tijdelijk) ergens anders te wonen of als het écht het huis van to is. En dan kan ze heel snel gaan handelen, want ze heeft al maanden het nakijken.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:22
Het is mijn huis, en bijna alles er in ook.NomenNescio schreef: ↑04-06-2024 23:22We weten nog steeds niet of het niet ook zijn huis is. En dan kun je hem echt niet zomaar op straat zetten, al zou je dat willen en ook heel logisch voelen. Dat kan alleen als hij zelf beslist om (tijdelijk) ergens anders te wonen of als het écht het huis van to is. En dan kan ze heel snel gaan handelen, want ze heeft al maanden het nakijken.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:24
Volgens hem „zien we dat nu eenmaal anders“. Hij komt uit een „andere wereld“ waarin die dingen gebeuren.nbk schreef: ↑04-06-2024 23:13Het is hem overkomen??
Wat een lul, er zitten echt twintig stappen tussen verliefd worden en het punt waar jullie nu staan.
Hij heeft wel gelijk dat er nergens meer over te praten valt, dus het zou hem sieren als hij op z'n minst het respect op zou kunnen brengen om zelf het veld te ruimen en desnoods bij het Leger des Heils zou gaan slapen.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:25
Ik kan het ook begrijpen. Het is mij overkomen (intens verliefd, niet vreemd gegaan). Ik ben deze persoon voor de rest van mn leven dankbaar. Door hem heb ik mn eigenwaarde en zelfvertrouwen terug gevonden om uit een huwelijk te durven stappen waar huiselijk geweld de boventoon voerde. Door de gesprekken met hem voelde ik wat het leven zou kunnen brengen, begreep ik dat ik meer van het leven kon maken.Chili_Caramel schreef: ↑04-06-2024 22:18
Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel de enige zal zijn die begrijpt dat iemand die intens verliefd wordt eigenlijk steeds wat grenzelozer wordt en steeds een stap verder gaat met die persoon, dat diegene in mijn ogen niet een flapdrol of een naar wijf is, maar gewoon hopeloos verliefd met een nare nasleep voor betrokkenen of omstanders. Ja, diegene gaat uiteindelijk vreemd. Alleen denk ik toch niet zwart/ wit. Sommige mensen zijn in die wervelwind van gevoelens nu eenmaal niet gefocust op het uitmaken omdat ze zich ' meegesleept voelen in iets waar ze helemaal niet heen wilden gaan.'
Don't kill me over this. Mijn mening...
Niet met mijn ex, niet met hem, maar alleen.
En dat is goed gelukt!
dinsdag 4 juni 2024 om 23:26
Fijn, mag hij netjes terugkeren naar zijn fantasie-wereld.
Fantasy-world ligt echter niet in jouw huis of tuin.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 4 juni 2024 om 23:30
NomenNescio schreef: ↑04-06-2024 23:16nou ja, wel handig om de praktische zaken te bespreken. Afhankelijk wat van wie is, zullen daar afspraken over gemaakt moeten worden.
Over praktische zaken wellicht wel maar daar hoef je niet onder één dak voor te wonen, kan je ook regelen van onder de brug.
En als deze gast zelf aangeeft dat er niks te praten valt is het toch helemaal simpel?
Tasje met spullen voor de eerste dagen en als hij meent aanspraak te kunnen maken op het bankstel dan hoor ik het wel.
Na acht jaar aangeven dat er niks meer te praten valt, maar wel verongelijkt zijn als je moet vertrekken??
Hoe respectloos wil je 't hebben?
nbk wijzigde dit bericht op 04-06-2024 23:45
0.51% gewijzigd
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:33
Super dat het voor jou zo goed is uitgedraaid.Iamback71 schreef: ↑04-06-2024 23:25Ik kan het ook begrijpen. Het is mij overkomen (intens verliefd, niet vreemd gegaan). Ik ben deze persoon voor de rest van mn leven dankbaar. Door hem heb ik mn eigenwaarde en zelfvertrouwen terug gevonden om uit een huwelijk te durven stappen waar huiselijk geweld de boventoon voerde. Door de gesprekken met hem voelde ik wat het leven zou kunnen brengen, begreep ik dat ik meer van het leven kon maken.
Niet met mijn ex, niet met hem, maar alleen.
En dat is goed gelukt!
Ik zou het wel heel erg vinden als hij zich bij ons zo opgesloten voelt. Van huiselijk geweld is geen sprake en ik heb zo vaak het gesprek proberen te openen. Ik heb ook zo veel periodes ruimte gegeven om
niet de indruk te geven van te pushen.
Ik ben niet heiliger dan de paus en heb natuurlijk ook fouten. Soms moeilijk om te onderkennen. Ik kan niet werken aan waar hij niet over wil praten though. Of meewerken aan oplossingen die hij niet wil.
En ik zeg ook niet dat de gevoelens op zich het probleem zijn want dat gebeurt.
Mij issues met onze huidige situatie vellen geen oordeel over andere situaties.
Een minimum aan verantwoordelijkheidszin is uiteindelijk alles wat ik vraag.
dinsdag 4 juni 2024 om 23:44
Nou, dat maakt alles alleen maar makkelijker voor jou.
Dat hij het niet leuk vindt ergens anders onderdak te moeten vinden is een beetje een geval van 'you've made your bed, now lie in it'.
Niet jouw probleem.
nbk wijzigde dit bericht op 05-06-2024 00:34
Reden: Geen reden voor een knuffel.
Reden: Geen reden voor een knuffel.
13.08% gewijzigd
Je zeurt, bemoei je met je eigen stof.
woensdag 5 juni 2024 om 00:36
woensdag 5 juni 2024 om 04:42
en na een relatie van 8 jaar mag dat ook. Was het maar zo makkelijk om de knop om te draaien en niets meer voor die persoon te voelen.
Waar zit je twijfel? Is het zijn zwaar verontwaardigde reactie en bewering dat het normaal is om zijn gevoelens uit te willen zoeken die je doet twijfelen of jij de onredelijke bent hier? Of is het twijfel dat hij misschien toch het licht nog gaat zien en ineens beseft wat er op het spel staat en voor jou/jullie wil gaan?
Je bent een kanjer dat je voor jezelf op bent gekomen en de grens getrokken hebt. En het is ook helemaal aan jou om te besluiten hoe je het afhandelt. Het is voor mensen die niet in de situatie zitten heel makkelijk om te zeggen: ik zou hem vandaag nog op straat zetten. Net als mensen niet snapten dat ik degene was die een week bij mijn ouders ging zitten zodat hij zijn spullen kon pakken, die vonden dat een middag genoeg was (wij hadden wel een gezamenlijk koophuis, dus hij had in zekere zin evenveel recht om er te blijven).
Wat mij toen hielp, is dicht bij mezelf te blijven. Ik wilde het op mijn manier afhandelen, en los van dat ik hem op dat moment verachtte om wat hij me aan had gedaan, wilde ik mezelf in de spiegel aan kunnen blijven kijken en het netjes afsluiten. Tot op de dag van vandaag blij mee dat ik het zo gedaan heb, het was een "clean" break-up en dat heeft me geholpen bij de verwerking. Iedereen is daarin anders, ik heb net zoveel respect voor iemand die hem vandaag nog op straat zet en de laatste cent uit hem melkt als dat helpt.
Neem de input en inzichten hier tot je, en besluit wat goed is voor JOU. Je bent niemand hier een uitleg verschuldigd. Hou je taai!
woensdag 5 juni 2024 om 07:15
Wat verschrikkelijk dit. Het maakt me boos en ik ken hem niet eens.Amber42 schreef: ↑04-06-2024 22:06Ik ben mijn geduld verloren vanavond en echt boos geworden over zijn onverschillige houding. Hij zegt dat hij niets fout ziet aan zijn daden en dat alles hem is overkomen.
Mijn boosheid is dramatisch in zijn ogen.
Hij wil pas in het weekend praten en ziet tegelijk niet in waar over nog.
Alles moet gaan zoals hij wil. In wat voor wereld leeft hij dat hij denkt dat dit ok is?
Wat heb jij nodig om boos genoeg te worden om hem er uit te kicken?
Praten lijkt mij een gepasseerd station aangezien er volgens hem niks te bespreken valt.
woensdag 5 juni 2024 om 07:28
Dankjewel. En wat sterk van je in zo‘n rot situatie.fromfebruary schreef: ↑05-06-2024 04:42en na een relatie van 8 jaar mag dat ook. Was het maar zo makkelijk om de knop om te draaien en niets meer voor die persoon te voelen.
Waar zit je twijfel? Is het zijn zwaar verontwaardigde reactie en bewering dat het normaal is om zijn gevoelens uit te willen zoeken die je doet twijfelen of jij de onredelijke bent hier? Of is het twijfel dat hij misschien toch het licht nog gaat zien en ineens beseft wat er op het spel staat en voor jou/jullie wil gaan?
Je bent een kanjer dat je voor jezelf op bent gekomen en de grens getrokken hebt. En het is ook helemaal aan jou om te besluiten hoe je het afhandelt. Het is voor mensen die niet in de situatie zitten heel makkelijk om te zeggen: ik zou hem vandaag nog op straat zetten. Net als mensen niet snapten dat ik degene was die een week bij mijn ouders ging zitten zodat hij zijn spullen kon pakken, die vonden dat een middag genoeg was (wij hadden wel een gezamenlijk koophuis, dus hij had in zekere zin evenveel recht om er te blijven).
Wat mij toen hielp, is dicht bij mezelf te blijven. Ik wilde het op mijn manier afhandelen, en los van dat ik hem op dat moment verachtte om wat hij me aan had gedaan, wilde ik mezelf in de spiegel aan kunnen blijven kijken en het netjes afsluiten. Tot op de dag van vandaag blij mee dat ik het zo gedaan heb, het was een "clean" break-up en dat heeft me geholpen bij de verwerking. Iedereen is daarin anders, ik heb net zoveel respect voor iemand die hem vandaag nog op straat zet en de laatste cent uit hem melkt als dat helpt.
Neem de input en inzichten hier tot je, en besluit wat goed is voor JOU. Je bent niemand hier een uitleg verschuldigd. Hou je taai!
Twijfels heb ij bij dat vette allemaal. Ik wil nog altijd dat het niet zo is. Dat ik iets kan doen of zeggn dat hem wakker schudt. Dat iets van wat dit met mij doet, hem toch even doet nadenken. Als ik ga smeken dat hij dan toch blijft?
Maar zelfs als dar gebeurt? Wat dan?
De realiteit is anders is wat ze is. Heb hem nog nergens horen zeggen dat hij het zelfs erg vindt dat onze relatie voorbij is. Alleen dat hij haar verdedigt en dat het onbeschoft van me is om hem (zelfs mits enkele dagen organisatietijd ) er uit te zetten.
Ik ken deze persoon niet meer.
woensdag 5 juni 2024 om 08:24
Het is nu een half jaar uit met mijn ex. De vetgedrukte zin is nog steeds van toepassing op hem. En ik weet nu ook dat ik het nooit zal weten. We waren zo verliefd en zo gek op elkaar. We deelden dezelfde dromen en de wereld leek van ons. Totdat. En wat heb ik getwijfeld en wat ben ik bang geweest voor het moment dat ik de knoop door zou hakken. Ik heb lang gewacht; de angst ging niet weg. Alleen mijn zelfverzekerdheid nam toe en de wens voor mijzelf te willen kunnen kiezen; weer bij mezelf te zijn. En toen uitgemaakt. Het beste wat ik kon doen. Het was al te lang niet meer 'Ons', ik was er voor hem, hij was er ook voor hem, niet voor mij. Onbegrijpelijk in mijn ogen, na alle liefdevolle momenten samen. Ik ken deze persoon niet meer en heb hem hoogstwaarschijnlijk nooit echt gekend.Amber42 schreef: ↑05-06-2024 07:28Dankjewel. En wat sterk van je in zo‘n rot situatie.
Twijfels heb ij bij dat vette allemaal. Ik wil nog altijd dat het niet zo is. Dat ik iets kan doen of zeggn dat hem wakker schudt. Dat iets van wat dit met mij doet, hem toch even doet nadenken. Als ik ga smeken dat hij dan toch blijft?
Maar zelfs als dar gebeurt? Wat dan?
De realiteit is anders is wat ze is. Heb hem nog nergens horen zeggen dat hij het zelfs erg vindt dat onze relatie voorbij is. Alleen dat hij haar verdedigt en dat het onbeschoft van me is om hem (zelfs mits enkele dagen organisatietijd ) er uit te zetten.
Ik ken deze persoon niet meer.
Heel veel sterkte To. Wanneer je eraan toe bent ga je de knoop doorhakken. En dan blijkt daarna dat dat het beste was wat je voor jezelf kon doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in