Relaties
alle pijlers
Vriendinnen zonder kinderen een probleem? - graag reacties van de moeders
vrijdag 3 augustus 2007 om 13:21
Hi, van veel singles in dit topic lees ik regelmatig dat de vriendschap moeizamer wordt als een vriendin kinderen krijgt. Heel herkenbaar, ben zelf ook single, en het is soms duwen en trekken om een afspraak te maken (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk). Ik heb mij er maar bij neergelegd en ben met andere mensen leuke dingen gaan doen, maar je mist je vriendinnen toch, want daar heb je een veel langere geschiedenis mee. Anyway, gisteren heb ik het mama's topic eens doorgespit (kwam ik anders nooit) en geen enkel topic gaat hierover: hoe om te gaan met je oude single vriendinnen. Nu vraag ik mij af: is dat geen issue voor moeders (sorry voor de generalisatie)? Het lijkt van niet. Vandaar mijn vraag: hoe is dat voor moeders met single vriendinnen? Schuldgevoel, geen issue, onhandig, hoe houd je de relatie stand, of is dat niet mogelijk??? Ik ben benieuwd.
zaterdag 10 november 2007 om 21:22
En als antwoord op de vraag of de relatie met vriendinnen een issue is: voor mij wel! Ik vind dat ik zowel met kinderloze als kinderrijke(?) vriendinnen op het moment te weinig contact heb. Het zal wel (mede) komen omdat ik het druk heb gehad (het 1e jaar met kind), terwijl ik nu wel meer tijd heb. 'k Hoop dat het weer beter wordt als er wat meer initiatief is van mijn kant.
(en dan begint het weer opnieuw, want ik ben zwanger vd 2e, haha)
(en dan begint het weer opnieuw, want ik ben zwanger vd 2e, haha)
zaterdag 10 november 2007 om 21:58
Er veranderd veel als je een kindje krijgt en somsblijkt dat niet te stroken met sommige vriendschappen, niet vanwege desinteresse of ergernis maar omdat je allebei opeens in een hele andere fase van je leven zit.
Toen ik mijn zoontje kreeg zijn er zeker vriendschappen verwaterd, ook met 1 van mijn beste vriendinnen.
Zij was net single, had net een huisje gekocht, een eigen zaak begonnen en was daar helemaal vol van en druk mee...ik was net bevallen en was daar helemaal vol van en druk mee en zo kwam het dat we elkaar weinig meer te vertellen hadden. Dat is wel eens jammer ja, maar aan de andere kant denk ik dat we elkaar wel weer zullen vinden als onze levens weer wat meer paralell gaan lopen en zo niet, dan heb ik in ieder geval hele leuke jaren met haar gehad.
(Zij denkt er btw ook zo over hoor.)
Toen ik mijn zoontje kreeg zijn er zeker vriendschappen verwaterd, ook met 1 van mijn beste vriendinnen.
Zij was net single, had net een huisje gekocht, een eigen zaak begonnen en was daar helemaal vol van en druk mee...ik was net bevallen en was daar helemaal vol van en druk mee en zo kwam het dat we elkaar weinig meer te vertellen hadden. Dat is wel eens jammer ja, maar aan de andere kant denk ik dat we elkaar wel weer zullen vinden als onze levens weer wat meer paralell gaan lopen en zo niet, dan heb ik in ieder geval hele leuke jaren met haar gehad.
(Zij denkt er btw ook zo over hoor.)
zaterdag 10 november 2007 om 22:13
Bij mij is er niet zo heel veel veranderd sinds ik een zoon heb. Mijn twee allerbeste vriendinnen zijn er nog steeds, eentje heeft 3 kids en de ander heeft geen kids. We zien elkaar weinig ivm afstand, maar hebben gewoon goed contact. Als we elkaar zien, is het goed en ik weet dat als ik ze nodig heb, ze er zijn.
Met een andere vriendin, die ik al vanaf de kleuterschool kende, is het contact verwaterd, maar dat had niet echt met mijn zoon te maken. Tijdens mijn zwangerschap veranderde haar leven in een nachtmerrie. Ik heb echt mijn uiterste best gedaan er voor haar te zijn, heb haar gesteund, geholpen, luisterde, etc. Toen ik een jaar later in de problemen kwam, was ze er niet. Ze liet helemaal niets van zich horen. Nou ja, prima. Ik had echt geen tijd om haar apart te bellen om haar te vertellen wat er aan de hand was. Later kreeg ik een mailtje, dat ik ook van me had kunnen laten horen, als ik haar nodig had gehad. Nou ja, blijkbaar hebben we elkaar niet meer nodig ofzo. Soms verlies je vrienden en komen er anderen voor terug. Ik mis haar niet, heb een fijne tijd met haar gehad en ik hoop dat ik haar heb kunnen helpen toen ze het nodig had. Zij zit trouwens in een vriendenkring zonder kinderen, dat is dan wel weer typisch, bedenk ik me nu ineens.
Met een andere vriendin, die ik al vanaf de kleuterschool kende, is het contact verwaterd, maar dat had niet echt met mijn zoon te maken. Tijdens mijn zwangerschap veranderde haar leven in een nachtmerrie. Ik heb echt mijn uiterste best gedaan er voor haar te zijn, heb haar gesteund, geholpen, luisterde, etc. Toen ik een jaar later in de problemen kwam, was ze er niet. Ze liet helemaal niets van zich horen. Nou ja, prima. Ik had echt geen tijd om haar apart te bellen om haar te vertellen wat er aan de hand was. Later kreeg ik een mailtje, dat ik ook van me had kunnen laten horen, als ik haar nodig had gehad. Nou ja, blijkbaar hebben we elkaar niet meer nodig ofzo. Soms verlies je vrienden en komen er anderen voor terug. Ik mis haar niet, heb een fijne tijd met haar gehad en ik hoop dat ik haar heb kunnen helpen toen ze het nodig had. Zij zit trouwens in een vriendenkring zonder kinderen, dat is dan wel weer typisch, bedenk ik me nu ineens.
