Relaties
alle pijlers
Wat als het niet werkt, maar het gevoel er wel is!
donderdag 19 juli 2007 om 08:22
Hey lieve meiden,
Ik moet even van me aftypen, want ik voel me behoorlijk klote vandaag! Zoals de meeste van jullie weten, heeft mijn ex onze relatie beeindigt! Met als enigste reden, dat ik teveel sms en hij daar niet tegen kan en ik volgens hem niet verander! Heb een vreselijk weekend achter de rug, maar gelukkig was daar mijn vader, waar ik een heel fijn gesprek mee heb gehad..Hij zegt ook Sam je moet de dingen die in het verleden zijn gebeurd achter je laten, Voor je het weet ben je 80 en wat heb je dan gedaan, gepiekert over het verleden...Dat gesprek deed me goed en heb me de afgelopen dagen ook heel fijn gevoelt, het voelde als een verandering, hoe gek dat ook klinkt misschien...Maar dan is daar mijn ex, We kennen elkaar al een hele poos en vanaf dag 1 is er aantrekkingskracht tussen beide en die is nooit overgegaan...Dan hadden we wel weer wat en dan weer niet...Ik heb al veel tranen om hem gelaten, maar die liefde en gevoelens blijven zo sterk, dat mn gevoel het wint van mn verstand...Vorige week dinsdag kwam het hoge woord eruit, hij vond dat het niet werkte zo...En ik had al zoveel kansen gehad zei hij, het was alsof ik met beide benen op de grond terecht kwam, ik moest er echt iets aan doen, niet voor hem, maar voor mezelf...Praten wilde hij niet, terwijl ik nog met zoveel vragen zat...Afgelopen zaterdag was hij even bij me, en toen heb ik ook tegen hem gezegt, ik heb liever dat je zegt dat je niet meer van me houdt, dan dit, maar hij zegt dat kan ik niet...Zondags kreeg ik allemaal verwijtende en jaloers getinte smsjes, waarbij ik zoiets had van, Ik ben vrijgezel, ik kan gaan en staan waar ik zelf wil, wat boeit jou dat nou wat ik doe....En vanaf toen heb ik niks meer gehoord, met nog steeds achterblijvend met vragen, wat wil hij nou...rust? zeg dat dan! Je zegt niet dat je niet meer van me houdt, wat moet ik daar nou mee....Ik word gek van al dat gepieker in mn hoofd..Ik ben voor mezelf opnieuw begonnen en ik heb heus nog wel een poosje te gaan, maar zo als het nu gaat voel ik me goed...Maar ik mis hem zo ontzettend....Wat moet ik doen? Ik zal wel tig keer in herhaling zijn gevallen, maar ik heb gewoon even jullie advies nodig, want alleen kom ik er even niet meer uit!!
Liefs Sam
Ik moet even van me aftypen, want ik voel me behoorlijk klote vandaag! Zoals de meeste van jullie weten, heeft mijn ex onze relatie beeindigt! Met als enigste reden, dat ik teveel sms en hij daar niet tegen kan en ik volgens hem niet verander! Heb een vreselijk weekend achter de rug, maar gelukkig was daar mijn vader, waar ik een heel fijn gesprek mee heb gehad..Hij zegt ook Sam je moet de dingen die in het verleden zijn gebeurd achter je laten, Voor je het weet ben je 80 en wat heb je dan gedaan, gepiekert over het verleden...Dat gesprek deed me goed en heb me de afgelopen dagen ook heel fijn gevoelt, het voelde als een verandering, hoe gek dat ook klinkt misschien...Maar dan is daar mijn ex, We kennen elkaar al een hele poos en vanaf dag 1 is er aantrekkingskracht tussen beide en die is nooit overgegaan...Dan hadden we wel weer wat en dan weer niet...Ik heb al veel tranen om hem gelaten, maar die liefde en gevoelens blijven zo sterk, dat mn gevoel het wint van mn verstand...Vorige week dinsdag kwam het hoge woord eruit, hij vond dat het niet werkte zo...En ik had al zoveel kansen gehad zei hij, het was alsof ik met beide benen op de grond terecht kwam, ik moest er echt iets aan doen, niet voor hem, maar voor mezelf...Praten wilde hij niet, terwijl ik nog met zoveel vragen zat...Afgelopen zaterdag was hij even bij me, en toen heb ik ook tegen hem gezegt, ik heb liever dat je zegt dat je niet meer van me houdt, dan dit, maar hij zegt dat kan ik niet...Zondags kreeg ik allemaal verwijtende en jaloers getinte smsjes, waarbij ik zoiets had van, Ik ben vrijgezel, ik kan gaan en staan waar ik zelf wil, wat boeit jou dat nou wat ik doe....En vanaf toen heb ik niks meer gehoord, met nog steeds achterblijvend met vragen, wat wil hij nou...rust? zeg dat dan! Je zegt niet dat je niet meer van me houdt, wat moet ik daar nou mee....Ik word gek van al dat gepieker in mn hoofd..Ik ben voor mezelf opnieuw begonnen en ik heb heus nog wel een poosje te gaan, maar zo als het nu gaat voel ik me goed...Maar ik mis hem zo ontzettend....Wat moet ik doen? Ik zal wel tig keer in herhaling zijn gevallen, maar ik heb gewoon even jullie advies nodig, want alleen kom ik er even niet meer uit!!
Liefs Sam
donderdag 19 juli 2007 om 09:01
Sja, die hele relatie heft twee maanden geduurd en na een week ging het al niet goed. ik zou zeggen geef een feestje omdat je weer vrij bent, verlost van iemand die jou bniet op waarde weet te schatten, maar das natuurlijk makkelijk gezegd vanaf deze kant van het scherm.
Tipblijft dezelfde die ik je al eerder gegeven heb. Ga nu eens echt aan je zelf erken, zoek hulp, gamet een goede therapeut praten en leer om op je eigen benen te staan. als e sterk genoeg bent zul je ok iemand aantrekken die je niet als vuil behandelt en die niet uberjaloers is (jaloezie=onzekerheid).
Tipblijft dezelfde die ik je al eerder gegeven heb. Ga nu eens echt aan je zelf erken, zoek hulp, gamet een goede therapeut praten en leer om op je eigen benen te staan. als e sterk genoeg bent zul je ok iemand aantrekken die je niet als vuil behandelt en die niet uberjaloers is (jaloezie=onzekerheid).
donderdag 19 juli 2007 om 09:05
Vraag je eens af wat je wil lieve meid. Wil je heen en weer blijven ballen totdat hij iemand anders tegenkomt of hij het echt helemaal zat is?
Ik hou zo van hem/haar is niet genoeg blijkt nu maar weer. Hij kan niet zeggen dat hij niet van je houdt maar hij houdt ook weer niet genoeg van je om een relatie met je te hebben. Wil jij aan zijn been blijven hangen en tegelijkertijd weten dat jij niet de vrouw bent met wie hij oud wil worden? Dat is toch zonde van al die liefde die je in hem investeert?
Begin nou eens met geen seks meer met hem te hebben. Dat maakt je zwak en afhankelijk en het gaat je een smerig gevoel geven als het écht uitraakt. Dan voel je je 'misbruikt' misschien en daar kun je jezelf prima voor behoeden door in ieder geval fysiek afstand van hem te nemen.
Ik hou zo van hem/haar is niet genoeg blijkt nu maar weer. Hij kan niet zeggen dat hij niet van je houdt maar hij houdt ook weer niet genoeg van je om een relatie met je te hebben. Wil jij aan zijn been blijven hangen en tegelijkertijd weten dat jij niet de vrouw bent met wie hij oud wil worden? Dat is toch zonde van al die liefde die je in hem investeert?
Begin nou eens met geen seks meer met hem te hebben. Dat maakt je zwak en afhankelijk en het gaat je een smerig gevoel geven als het écht uitraakt. Dan voel je je 'misbruikt' misschien en daar kun je jezelf prima voor behoeden door in ieder geval fysiek afstand van hem te nemen.
donderdag 19 juli 2007 om 09:14
Heb me keer op keer afgevraagt wat wil ik van hem! En als ik dan besluit ik ga door zonder hem, gaat het mis...En dan telkens als ik net iets te ver buiten zijn bereik ben, krijgt hij ineens de angst dat hij me kwijt is...En moet hij me met alle geweld terug hebben...We zijn altijd vrienden geweest maar hij is altijd al jaloers geweest op de mannen waar ik een relatie mee had, of op mannen waar ik alleen mee stond te praten...We zijn in het begin ook te snel gegaan denk ik, we zagen elkaar elke dag, hij heeft een drukke baan, is elke avond aan het klussen in zn huis en dan ook nog naar mij...Tja en dat houden van, Hij zei het de eerste week al, omdat hij me al een aantal jaren leuk vind en dat gevoel altijd weggedrukt heeft....Als ik de keuze maak om verder te gaan met mn leven en hij merkt dat gaat hij op mn gevoel spelen, omdat hij weet dat ik heel veel van hem hou....
donderdag 19 juli 2007 om 09:28
Ja maar Sammeke, kindje, het! werkt! niet!
Jullie maken elkaar doodongelukkig en een van beiden zal een knoop door moeten hakken en dat kan hoor, geloof me, jullie zitten niet met de levers of milt aan elkaar verbonden. Jullie hebben niet dezelfde bloedsomloop. Je kunt je dus losmaken van hem maar je zult door moeten zetten en ik denk dat het daaraan schort.
Diep vanbinnen genieten jullie blijkbaar allebei van het drama wat jullie relatie teweeg brengt in beider leven want als je geen zin hebt in al dit gedoe waren jullie er al lang mee opgehouden. Jullie kunnen niet met en niet zonder elkaar maar waarom ook alweer niet is allang niet duidelijk meer want er is in korte tijd zoveel ongezelligs gebeurd dat je nu niet kunt spreken van een fijne relatie.
Hak die knoop door, of blijf naar elkaar smachten en heb dáár dan vrede mee. Meer smaken zijn er niet lieverd.
Jullie maken elkaar doodongelukkig en een van beiden zal een knoop door moeten hakken en dat kan hoor, geloof me, jullie zitten niet met de levers of milt aan elkaar verbonden. Jullie hebben niet dezelfde bloedsomloop. Je kunt je dus losmaken van hem maar je zult door moeten zetten en ik denk dat het daaraan schort.
Diep vanbinnen genieten jullie blijkbaar allebei van het drama wat jullie relatie teweeg brengt in beider leven want als je geen zin hebt in al dit gedoe waren jullie er al lang mee opgehouden. Jullie kunnen niet met en niet zonder elkaar maar waarom ook alweer niet is allang niet duidelijk meer want er is in korte tijd zoveel ongezelligs gebeurd dat je nu niet kunt spreken van een fijne relatie.
Hak die knoop door, of blijf naar elkaar smachten en heb dáár dan vrede mee. Meer smaken zijn er niet lieverd.
donderdag 19 juli 2007 om 09:35
Ja maar Sammeke, kindje, het! werkt! niet!
Jullie maken elkaar doodongelukkig en een van beiden zal een knoop door moeten hakken en dat kan hoor, geloof me, jullie zitten niet met de levers of milt aan elkaar verbonden. Jullie hebben niet dezelfde bloedsomloop. Je kunt je dus losmaken van hem maar je zult door moeten zetten en ik denk dat het daaraan schort. Dat klopt ook, we hebben er al zovaak een punt achter gezet en komen toch weer bijelkaar..
Diep vanbinnen genieten jullie blijkbaar allebei van het drama wat jullie relatie teweeg brengt in beider leven want als je geen zin hebt in al dit gedoe waren jullie er al lang mee opgehouden. Jullie kunnen niet met en niet zonder elkaar maar waarom ook alweer niet is allang niet duidelijk meer want er is in korte tijd zoveel ongezelligs gebeurd dat je nu niet kunt spreken van een fijne relatie.Dat kan ook niet...Er zijn dingen die ik moet veranderen en dingen die hij moet veranderen...Ik sms volgens hem teveel en hij praat niet...Het is geen prater, maar als hij dat een beetje zou leren, zou ik niet zo achterlijk doen soms, omdat hij dan zo vaag doet...Er is echt wel wat aan te doen...Maar er moet bij beide water bij de wijn gedaan worden...En ik ben bereidt dat te doen, maar hij sluit zich op de 1 of andere manier voor me af, als het te heftig word of te benauwend of de liefde word te heftig, sluit hij zich af, gaat hij zich afstoten van me en zo gaat het steeds maar weer door...
Hak die knoop door, of blijf naar elkaar smachten en heb dáár dan vrede mee. Meer smaken zijn er niet lieverd. Ik weet dat je gelijk hebt...
Jullie maken elkaar doodongelukkig en een van beiden zal een knoop door moeten hakken en dat kan hoor, geloof me, jullie zitten niet met de levers of milt aan elkaar verbonden. Jullie hebben niet dezelfde bloedsomloop. Je kunt je dus losmaken van hem maar je zult door moeten zetten en ik denk dat het daaraan schort. Dat klopt ook, we hebben er al zovaak een punt achter gezet en komen toch weer bijelkaar..
Diep vanbinnen genieten jullie blijkbaar allebei van het drama wat jullie relatie teweeg brengt in beider leven want als je geen zin hebt in al dit gedoe waren jullie er al lang mee opgehouden. Jullie kunnen niet met en niet zonder elkaar maar waarom ook alweer niet is allang niet duidelijk meer want er is in korte tijd zoveel ongezelligs gebeurd dat je nu niet kunt spreken van een fijne relatie.Dat kan ook niet...Er zijn dingen die ik moet veranderen en dingen die hij moet veranderen...Ik sms volgens hem teveel en hij praat niet...Het is geen prater, maar als hij dat een beetje zou leren, zou ik niet zo achterlijk doen soms, omdat hij dan zo vaag doet...Er is echt wel wat aan te doen...Maar er moet bij beide water bij de wijn gedaan worden...En ik ben bereidt dat te doen, maar hij sluit zich op de 1 of andere manier voor me af, als het te heftig word of te benauwend of de liefde word te heftig, sluit hij zich af, gaat hij zich afstoten van me en zo gaat het steeds maar weer door...
Hak die knoop door, of blijf naar elkaar smachten en heb dáár dan vrede mee. Meer smaken zijn er niet lieverd. Ik weet dat je gelijk hebt...
donderdag 19 juli 2007 om 09:45
Jullie zitten samen in een oneindige, neergaande spiraal. Hartstikke zonde van jullie beider tijd. Je hebt het steeds maar over water bij de wijn doen en veranderen maar meid, weet je wel hoe moeilijk dat is? Jezelf veranderen is al een hele klus en lukt lang niet op alle gebieden, je partner veranderen is al helemaal onbegonnen werk.
Je kúnt een ander niet veranderen zelfs. Je kunt het wel willen maar van een niet-prater een prater maken gaat je niet lukkken, geloof me. Mensen zijn grotendeels zoals ze zijn en ze kunnen best een tijdlang op bepaald gedrag letten maar als het praten er niet in zit, dan gaat het er echt niet uitkomen.
Ik denk, hoe rot ook voor jou, dat jullie allebei een andere partner nodig hebben in jullie leven en niet elkaar. Jullie maken elkaar stapeldol. En jammer genoeg niet van de pret.
Je kúnt een ander niet veranderen zelfs. Je kunt het wel willen maar van een niet-prater een prater maken gaat je niet lukkken, geloof me. Mensen zijn grotendeels zoals ze zijn en ze kunnen best een tijdlang op bepaald gedrag letten maar als het praten er niet in zit, dan gaat het er echt niet uitkomen.
Ik denk, hoe rot ook voor jou, dat jullie allebei een andere partner nodig hebben in jullie leven en niet elkaar. Jullie maken elkaar stapeldol. En jammer genoeg niet van de pret.
donderdag 19 juli 2007 om 09:58
Ik denk, hoe rot ook voor jou, dat jullie allebei een andere partner nodig hebben in jullie leven en niet elkaar. Jullie maken elkaar stapeldol. En jammer genoeg niet van de pret. Maar dat hebben we ook al geprobeerd, maar we willen elkaar gewoon, als we beide een andere partner hebben missen we elkaar en zijn we binnen no time weer bijelkaar terug!! Dan moet er toch iets aan te doen zijn....
donderdag 19 juli 2007 om 10:01
donderdag 19 juli 2007 om 10:09
Als nou WERKELIJK , zoals jij zegt , teveel sms'en de ENIGE reden zou zijn voor jullie breuk zou je joiuw mobiel kunnen laten overrijden door zo'n groot geel ding van de NS ..........maar ik DENK dat er meer aan de hand is......
Dat is de reden! Hoe stom ook...En dat ik af en toe heel onredelijk op hem kan reageren, omdat hij geen prater is, maar eigenlijk gewoon een beetje zn eigen gang gaat....Hij gaat niet mee naar mijn ouders, maar ik moet wel mee naar zijn zus...Ik mag niet met andere mannen praten, maar hij wel met andere vrouwen..Ik mag niet in zijn telefoon kijken ( wat ik ook niet wil, want ik vertrouw hem) maar als die van mij trilt zit hij er al bijna bovenop...En door die acties allemaal word ik onzeker, doe ik het allemaal wel goed, vertrouwd hij me wel en ga ik hem bestoken met smsjes...Dus we kunnen er beide zeker wat aan doen...Ook ik, ik wil gewoon een volwassen relatie, wan tik ben geen 16 meer...En in een relatie moet er gewoon over dingen gepraat kunnen worden, maar dat vind hij erg moeilijk....
Dat is de reden! Hoe stom ook...En dat ik af en toe heel onredelijk op hem kan reageren, omdat hij geen prater is, maar eigenlijk gewoon een beetje zn eigen gang gaat....Hij gaat niet mee naar mijn ouders, maar ik moet wel mee naar zijn zus...Ik mag niet met andere mannen praten, maar hij wel met andere vrouwen..Ik mag niet in zijn telefoon kijken ( wat ik ook niet wil, want ik vertrouw hem) maar als die van mij trilt zit hij er al bijna bovenop...En door die acties allemaal word ik onzeker, doe ik het allemaal wel goed, vertrouwd hij me wel en ga ik hem bestoken met smsjes...Dus we kunnen er beide zeker wat aan doen...Ook ik, ik wil gewoon een volwassen relatie, wan tik ben geen 16 meer...En in een relatie moet er gewoon over dingen gepraat kunnen worden, maar dat vind hij erg moeilijk....
donderdag 19 juli 2007 om 11:46
Sam, ik volg je verhaal een beetje sinds gisteren omdat ik je voorbij zag komen in het topic van Scarlet.
Hoezo is het makkelijker als jij maar zeker wist dat hij niet meer van houdt. EN JIJ DAN?!?
Ik hoor alleen maar dingen over hoe jullie met elkaar omgaan, waar ik het maagzuur van krijg. Wat is het dan dat maakt dat jij niet zonder hem kan. Wat maakt alles nou zo glorieus dat je dat stomme sms-gedoe (over en weer!) en die jaloerse, rare houding glimlachedn verdraagt. Hoe kan het zijn dat een relatie vanaf dag 1 zo aan-uit-aan-uit verloopt en jij denkt: dit zal het wel zijn, dit is geluk en dit wil ik persé vasthouden.
Ben erg benieuwd voor welk gemis in jouw leven jij compensatie zoekt, en waarom dat op een manier gaat die jou op zo'n manier minderwaardig maakt.
En klopt het dat het uiteindelijk twee maanden een 'relatie' was?
Ik ken je niet en kan nu zeer confronterend overkomen, dat weet ik. Maar ik kan boos worden om het feit dat mensen hun zijn en welzijn zo verkwanselen en naar beneden halen, terwijl hun intuïtie wel degelijk aangeeft dat ze moeten kappen hiermee! Hoe weinig moet je wel om jezelf geven om toe te staan dat iemand jou zo behandeld en jij jezelf ook zo behandelt....
TD
donderdag 19 juli 2007 om 11:56
Mas, ik heb je vroegere topics ook gelezen en het lijkt wel alsof al jouw relaties op deze manier verlopen. Vind je het niet een teken om eens wat beter naar jezelf en je gedrag te kijken en daar eens wat aan te gaan doen? Want ik kan je op een briefje geven dat het een volgende keer net zo rampzalig gaat verlopen.
donderdag 19 juli 2007 om 12:05
Pfff dit is allemaal erg confronterend zeg!! Maar jullie hebben wel allemaal gelijk...Als ik dus vrijgezel ben, heb ik juist het tegenovergestelde...Ben ik heel zelfstandig, doe mn eigen ding, doe waar ik zin in heb, als mensen mij dan gaan zitten smsen en lastig vallen zet ik mn phone uit...Bij mijn ex zo vaak gedaan, want die viel me ook altijd lastig...Maar als ik dan een relatie krijg, is net of ik mezelf verlies, Alles maar voor iemand doen, mezelf op de achtergrond zetten, Me compleet overgeven aan iemand en dat gaat iemand heel vaak benauwen, en gaan ze afstand nemen, waardoor ik mezelf alleen maar meer ga geven tot op een gegeven moment de bom barst en ik snap dat niet van mezelf, waarom kun je je jezelf zo verliezen in iemand!! En gewoon totaal je zelfwaardering kwijtraken...
Scarlet heb je gemailt!
Scarlet heb je gemailt!
donderdag 19 juli 2007 om 12:08
Sam, ik volg je verhaal een beetje sinds gisteren omdat ik je voorbij zag komen in het topic van Scarlet.
Hoezo is het makkelijker als jij maar zeker wist dat hij niet meer van houdt. EN JIJ DAN?!? Ja en ik dan!
Ik hoor alleen maar dingen over hoe jullie met elkaar omgaan, waar ik het maagzuur van krijg. Wat is het dan dat maakt dat jij niet zonder hem kan. Wat maakt alles nou zo glorieus dat je dat stomme sms-gedoe (over en weer!) en die jaloerse, rare houding glimlachedn verdraagt. Hoe kan het zijn dat een relatie vanaf dag 1 zo aan-uit-aan-uit verloopt en jij denkt: dit zal het wel zijn, dit is geluk en dit wil ik persé vasthouden. Ik heb hier geen antwoord op..Ben er helemaal stil van...
Ben erg benieuwd voor welk gemis in jouw leven jij compensatie zoekt, en waarom dat op een manier gaat die jou op zo'n manier minderwaardig maakt.
En klopt het dat het uiteindelijk twee maanden een 'relatie' was? Dit was 3 maanden, maar alles bijelkaar opgeteld kan het al wel 3jaar zijn..Maar dat doet er niet toe...
Ik ken je niet en kan nu zeer confronterend overkomen, dat weet ik. Maar ik kan boos worden om het feit dat mensen hun zijn en welzijn zo verkwanselen en naar beneden halen, terwijl hun intuïtie wel degelijk aangeeft dat ze moeten kappen hiermee! Hoe weinig moet je wel om jezelf geven om toe te staan dat iemand jou zo behandeld en jij jezelf ook zo behandelt....Dit is weer net zo confronterend!
TD
Hoezo is het makkelijker als jij maar zeker wist dat hij niet meer van houdt. EN JIJ DAN?!? Ja en ik dan!
Ik hoor alleen maar dingen over hoe jullie met elkaar omgaan, waar ik het maagzuur van krijg. Wat is het dan dat maakt dat jij niet zonder hem kan. Wat maakt alles nou zo glorieus dat je dat stomme sms-gedoe (over en weer!) en die jaloerse, rare houding glimlachedn verdraagt. Hoe kan het zijn dat een relatie vanaf dag 1 zo aan-uit-aan-uit verloopt en jij denkt: dit zal het wel zijn, dit is geluk en dit wil ik persé vasthouden. Ik heb hier geen antwoord op..Ben er helemaal stil van...
Ben erg benieuwd voor welk gemis in jouw leven jij compensatie zoekt, en waarom dat op een manier gaat die jou op zo'n manier minderwaardig maakt.
En klopt het dat het uiteindelijk twee maanden een 'relatie' was? Dit was 3 maanden, maar alles bijelkaar opgeteld kan het al wel 3jaar zijn..Maar dat doet er niet toe...
Ik ken je niet en kan nu zeer confronterend overkomen, dat weet ik. Maar ik kan boos worden om het feit dat mensen hun zijn en welzijn zo verkwanselen en naar beneden halen, terwijl hun intuïtie wel degelijk aangeeft dat ze moeten kappen hiermee! Hoe weinig moet je wel om jezelf geven om toe te staan dat iemand jou zo behandeld en jij jezelf ook zo behandelt....Dit is weer net zo confronterend!
TD
donderdag 19 juli 2007 om 12:31
Lieve Sam,
Dit topic is erg confronterend en ik kan het weten hahaha maar je hebt er wel enorm veel aan.
Daarom dat ik ook mijn dingen zo open en eerlijk vermeld heb. Ik hoor namelijk liever dat er iets niet goed zit in mijn relatie zodat ik of erover kan praten met mijn partner, veranderd het niet dat ik dan verder kan met mijn leven.
Want piekeren is zo en zo al niet goed en al helemaal niet om een relatie die niet goed zit.
Ook ik wordt nu erg geconfronteerd met mezelf, door andere, door de huidige situatie en kan mijn eigen aandeel erkennen. En wil dat voor mezelf veranderen want het komt anders steeds maar weer terug.
Dit topic is erg confronterend en ik kan het weten hahaha maar je hebt er wel enorm veel aan.
Daarom dat ik ook mijn dingen zo open en eerlijk vermeld heb. Ik hoor namelijk liever dat er iets niet goed zit in mijn relatie zodat ik of erover kan praten met mijn partner, veranderd het niet dat ik dan verder kan met mijn leven.
Want piekeren is zo en zo al niet goed en al helemaal niet om een relatie die niet goed zit.
Ook ik wordt nu erg geconfronteerd met mezelf, door andere, door de huidige situatie en kan mijn eigen aandeel erkennen. En wil dat voor mezelf veranderen want het komt anders steeds maar weer terug.
donderdag 19 juli 2007 om 12:35
Het is wel erg confronterend, maar ook heel erg goed voor me, wan thierdoor gaat die roze bril af en ga ik het realistisch bekijken...Ja wat voegt hij nou toe, iemand die alleen aan zichzelf denkt? Iemand die amper kan zeggen ik hou van je of vind je leuk, vind je lief en je op een voetstuk plaatst...Nee ik ben net een stuk vuil....Als hij niet kan communiceren, liefhebben, zal hij alleen gelukkig worden met zichzelf en als hij daar gelukkig mee is, prima...
