Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
dinsdag 16 mei 2023 om 10:51
Dat is geen victim blaming. Een vrouw heeft geen schuld aan de mishandelingen of andere vormen van huiselijk geweld of seksueel geweld, dat is 100% verantwoordelijkheid van de mishandelaar/dader. Maar zij heeft wel net zoveel schuld of aandeel of hoe je het ook wilt noemen van haar kind of kinderen in een onveilige situatie laten zitten. Een kind heeft namelijk geen keus en is 100% afhankelijk van de grillen van zijn ouders.
dinsdag 16 mei 2023 om 10:53
Wat bedoeld word, is dat man van Jahallo222 daar heen gaat en daar volgens hem gehoord heeft dat het niet zo erg is.appelientjexx schreef: ↑16-05-2023 10:47Die huisarts en die therapeut kunnen heus wel voor zichzelf denken hoor. Natuurlijk is de huisarts nog een veilige plek voor TO, zij kan daar ook haar eigen verhaal doen. Haar man heeft tenslotte ook het recht om zelf naar zijn eigen huisarts te stappen en daar te zeggen wat hij wil zeggen.
Daarmee word de drempel om daar naartoe te gaan ineens mega groot voor Jahallo222. Want dit is wat de huisarts heeft gezegd. Wie is jahallo222 dan om daar tegenin te gaan? Ze word haar hele leven lang al door anderen aan het twijfelen gebracht. Dus dit is wat ze kent. En dus is de huisarts geen go-to-guy meer, omdat ze via haar man 'weet' dat hij de situatie niet zo erg vind.
Dat is wat Wombat heel helder ziet en wat ik ook denk dat nu gebeurt.
Man van TO is inderdaad iedereen die Jahallo222 bij zou kunnen staan vakkundig bij haar weg aan het halen. Zodat hij de enige is die haar oor heeft om naar hartenlust in te fluisteren. Zodra ze haar oor bij een ander wil laten te luisteren leggen, zorgt hij dat ze dat niet meer wil door haar zelf in te fluisteren dat ze toch niet geloofd zal worden.
Het is een heel sluw spel wat hier gespeeld word. En waarom mensen zolang in dit soort relaties kunnen blijven zitten.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 16 mei 2023 om 11:04
Maar wat verwacht je dan eigenlijk van helpen of redden?Jahallo222 schreef: ↑15-05-2023 23:25En dat laatste wat je schrijft, besef ik me weer door dit hier te schrijven. Die rare hoop had ik blijkbaar toch wel weer. Onbewust kruipt dat dan blijkbaar toch weer terug m'n hoofd in. Dat iemand anders mij/ons wel gaat redden of helpen. Terwijl, en dat vind ik het nog het meest stomme en naïeve van mezelf, dat heeft nog nooit iemand gedaan.
Wil je graag dat we als viva dames morgenochtend bij je aanbellen en jou en je dochter meenemen? Er zullen hier vrouwen zijn die het meteen zouden doen. Maar punt is dat je dan waarschijnlijk A: niet meegaat en als je wél meegaat, 3 dagen later weer bij je man bent met dikke excuses en tranen en die gekke vrouwen van viva.
Verwacht je dat andere mensen een huis voor je gaan zoeken en een bankrekening openen bij wijze van hulp? Vooropgesteld dat dit zou kunnen (mag niet, want dat mag alleen jij), zou je er gaan wonen? Of zou je na twee weken dikke tranen weer bij je man staan en waarschijnlijk het contact verbreken met de persoon die je geholpen heeft aan een huis, omdat je je schaamt en deze persoon niet meer onder ogen durft te komen?
Nee vrouw, er is maar 1 iemand die je kan helpen en redden uit deze situatie en dat ben JIJ. En de dag dat JIJ zegt, ik vertrek, staan er allemaal mensen klaar om je te willen helpen. Maar JIJ moet de stap zetten. En zelfs dan is de kans aanwezig dat je na x dagen of weken toch weer huilend terugkruipt. Het gaat pas werken als JIJ meer dan 50% overtuigd blijft dat het hoe moeilijk of verdrietig ook, de enige juiste oplossing is om een beter leven voor je dochter en jezelf te krijgen. En totdat je daar van overtuigd bent, blijf je bij je man.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:10
Je wil het nog een kans geven, omdat het daarmee voor JEZELF makkelijker word.
Als HIJ nou gewoon even alles verandert, dan hoef niet IK mijn hele leven op zijn kop te zetten.
Dus eigenlijk is het in de kern de angst voor het onbekende dat maakt dat jij niet durft te bewegen. Want dit is wat je kent. En wie weet wat er buiten op je staat te wachten? Jij verwacht namelijk een inktzwarte, kale, dode vlakte waar de kraaien en aasgieren op je zitten te wachten.
Terwijl ALLE vrouwen die je zijn voorgegaan en die deur wél open hebben durven trekken, erachter kwamen dat het een prachtige uitgestrekte vredige bloemenweide was, waar de bijen en vlinders rond zoemden en de vogels hun hoogste lied zongen.
Maar jou hoofd weet dat niet. En die bedenkt hele enge scenarios. En dus blijf je maar en hoop je maar dat hij een keer gaat veranderen. Want als dát gebeurt, hoef jij die enge deur niet open te trekken.
En wij hier allemaal staan te scanderen: Open de deur!!
En je man roept: Hou die deur dicht!!!
Want hij weet dat als je de deur hebt geopend, hij je voorgoed kwijt is. Want als je vanuit die mooie bloemenweide terug naar je huis kijkt, zie je een zwart deprimerend vervallen krot staan. En daar ga je nooit meer terug. En dat weet hij dondersgoed.
Als HIJ nou gewoon even alles verandert, dan hoef niet IK mijn hele leven op zijn kop te zetten.
Dus eigenlijk is het in de kern de angst voor het onbekende dat maakt dat jij niet durft te bewegen. Want dit is wat je kent. En wie weet wat er buiten op je staat te wachten? Jij verwacht namelijk een inktzwarte, kale, dode vlakte waar de kraaien en aasgieren op je zitten te wachten.
Terwijl ALLE vrouwen die je zijn voorgegaan en die deur wél open hebben durven trekken, erachter kwamen dat het een prachtige uitgestrekte vredige bloemenweide was, waar de bijen en vlinders rond zoemden en de vogels hun hoogste lied zongen.
Maar jou hoofd weet dat niet. En die bedenkt hele enge scenarios. En dus blijf je maar en hoop je maar dat hij een keer gaat veranderen. Want als dát gebeurt, hoef jij die enge deur niet open te trekken.
En wij hier allemaal staan te scanderen: Open de deur!!
En je man roept: Hou die deur dicht!!!
Want hij weet dat als je de deur hebt geopend, hij je voorgoed kwijt is. Want als je vanuit die mooie bloemenweide terug naar je huis kijkt, zie je een zwart deprimerend vervallen krot staan. En daar ga je nooit meer terug. En dat weet hij dondersgoed.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 16 mei 2023 om 11:10
Jahallo, je doet het goed. Op 18 april opende je dit topic, dat is nu precies 4 weken geleden. In die tijd heb je zoveel inzichten opgezogen, zoveel gezien wat er niet klopt in deze relatie. Je bent enorm gegroeid. Je laatste post laat zo duidelijk zien dat je doorhebt wat er gebeurd en hoe het werkt.
Zo'n proces gaat met vallen en opstaan, twee stappen vooruit en weer een stap terug. En dat stemmetje over die hoop, ja die blijft nog even. Maar je ziet ook in dat dat naïef is. Je mag jezelf best af en toe een schouderklopje geven. Even stilstaan bij wat je wel hebt bereikt en je opmaken voor de volgende stap.
Je gaat toch wel alleen naar de therapeut? Ga je nog koffie drinken of iets dergelijks bij je vriendin? Heb je plannen voor Hemelvaartsdag? Leuk uitje met je dochter? Laat je niet tegenhouden door je man.
Zo'n proces gaat met vallen en opstaan, twee stappen vooruit en weer een stap terug. En dat stemmetje over die hoop, ja die blijft nog even. Maar je ziet ook in dat dat naïef is. Je mag jezelf best af en toe een schouderklopje geven. Even stilstaan bij wat je wel hebt bereikt en je opmaken voor de volgende stap.
Je gaat toch wel alleen naar de therapeut? Ga je nog koffie drinken of iets dergelijks bij je vriendin? Heb je plannen voor Hemelvaartsdag? Leuk uitje met je dochter? Laat je niet tegenhouden door je man.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:14
Maar wat verwacht jij dan dat JaHallo had gedaan als ze wél meegegaan was naar die wachtkamer. Denk jij dat ze de huisarts recht in de ogen had gekeken en had gezegd dat ze thuis werd/wordt mishandeld en dat haar man dan naast haar ja had zitten knikken? Dan heb je écht geen realistisch beeld van hun dynamiek. Als ze al mee was gegaan, had ze waarschijnlijk amper haar mond opengetrokken, misschien wel dingen gedacht en gevonden, maar ongetwijfeld instemmend ja had geknikt en dan stonden ze 10 minuten later weer buiten.Doreia* schreef: ↑16-05-2023 09:12Ja, je hebt gelijk.
Bijzonder dan dit weer. Niet een aanval op jou hoor Jahallo222.
Maar dit word later, als je eruit bent en terug kijkt zo'n WTF was I thinking!!!??
Echt hoor, als je er straks uit bent en met een heldere blik terug kijkt of wat je nu allemaal hebt gedaan, gepikt, gelaten dan kijk je jezelf vol ongeloof aan. Dat had ik tenminste. Ik heb toen ook dingen gedaan waarover ik mijn mond zo stijf dicht hou, dat gaat mee in mijn graf.
Het goede nieuws is: jij gaat daar wel komen. Je bent al heel ver in je voorbereidingen.
De volgende stap is alvast je belangrijke spullen bij die persoon waar je naartoe mag neer te zetten. Dan hoef jij in een crisis alleen nog aan jezelf en je kind te denken en hoe je veilig buiten en op dat adres komt.
TO gaat echt niet eerlijk zijn. Want eerlijk zijn, écht eerlijk zijn, betekent dat ze woorden moet geven aan de werkelijkheid en die werkelijkheid kan ze hier in volledige anonimiteit al amper aan. Die maakt ze ook steeds klein en komt ze op terug met ja maar ja maar. Denk je dat ze met haar man naast zich dan ineens wél de volledige waarheid kan spreken? Een waarheid die ze amper aankan en ook alleen nog maar bij de gratie van anonimiteit en zonder dat haar man hiervan op de hoogte is.
TO is echt nog niet klaar voor de waarheid. Ik zou dit in je achterhoofd houden bij de adviezen die wij haar geven
dinsdag 16 mei 2023 om 11:20
Je hebt een therapeut die je gelooft.
Je hebt veilig thuis dat je gelooft.
Er is hier een klein leger aan ervaringsdeskundigen die je gelooft.
Wanneer ga jij jezelf geloven? Wanneer ga jij geloven dat je in een huiselijk geweld relatie zit en dat alles wat je erover te weten komt 1 op 1 op jouw van toepassing is? En dat je durft te geloven dat je hier bij weg mag stappen en dat de wereld dan 10 niveaus mooier word?
Wanneer mag dat van jezelf? Wanneer geef jij jezelf toestemming om jezelf geen geweld meer aan te doen omwille van een ander?
Je hebt veilig thuis dat je gelooft.
Er is hier een klein leger aan ervaringsdeskundigen die je gelooft.
Wanneer ga jij jezelf geloven? Wanneer ga jij geloven dat je in een huiselijk geweld relatie zit en dat alles wat je erover te weten komt 1 op 1 op jouw van toepassing is? En dat je durft te geloven dat je hier bij weg mag stappen en dat de wereld dan 10 niveaus mooier word?
Wanneer mag dat van jezelf? Wanneer geef jij jezelf toestemming om jezelf geen geweld meer aan te doen omwille van een ander?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 16 mei 2023 om 11:22
Dan ben je al heel ver in jezelf helpen.Jahallo222 schreef: ↑16-05-2023 11:20Ik denk dat ik snap dat je dat zegt op basis van wat ik hier schrijf. Maar ik heb dat wel gedaan, bijvoorbeeld bij therapeut. Ik heb alles tot in detail gedeeld en verteld. Ik denk oprecht dat ik dat wel bij ha had durven delen ja.
Durf je al hardop te zeggen tegen vertrouwde mensen: ik zit in een huiselijk geweld relatie en ik ben bezig om daar uit te komen? Er is al een veiligheidsplan opgesteld, dus de trein is al begonnen te rollen. Kun jij dat geloven, accepteren en beseffen dat je hiermee te maken hebt?
En als dat niet zo is, dan is dat ook goed. Als het is gebeurd namelijk, dan is dat met een knál. Alsof er een ballon is geknapt, die de hele kamer eerst vulde en je niets anders zag dan de ballon. En dan opeens is die ballon geknapt en zie je alles zonder die ballon en zie je hoe het werkelijk in elkaar steekt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 16 mei 2023 om 11:22
Als hij zich wil inzetten om te veranderen (wat ik ten zeerste betwijfel), waarom zou dat dan per se moeten inhouden dat jij daarbij bent? Ga daar weg met je dochter, en laat hem dan maar eens aan zichzelf werken. Kun je later nog kijken wat daarvan terechtkomt, maar dan zijn je kind en jij tenminste veilig.
Oftewel: dat hij doet alsof hij zijn best doet is alleen maar weer een manier om jou onder de duim te houden.
Oftewel: dat hij doet alsof hij zijn best doet is alleen maar weer een manier om jou onder de duim te houden.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:23
Maar hoe lang he, hoe lang blijf je een moeder (of huiselijk geweld slachtoffer) het hand boven het hoofd houden? Hoe veel tijd geef je haar, wetende dat er een kind bij betrokken is? Op een gegeven moment kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die na 1 of 2 jaar "wachten" op een vrouw die er maar niet in slaagt écht weg te gaan, zeggen dat ze veilig thuis melden dat er kinderen bij betrokken zijn die nu zeer onveilig opgroeien. En dat begrijp ik. Mensen zien graag dat het slachtoffer zichzelf herpakt en na wat steun en aanmoediging de stap durft te zetten. Maar er zijn vrouwen genoeg die dit jaren en jaren doen en nooit tot actie komen. En die kinderen worden 2 jaar, een kleuter, gaan naar school, zijn 8 jaar, 11 jaar, worden puber. Hoe lang ga je als buitenstaander willen toekijken naar die kinderen die steeds zwaarder en zwaarder belast worden. Je ziet de kinderen dichtslaan, voorbeeld gedrag vertonen maar je krijgt er geen werkelijk contact mee. Je ziet ze langer rondhangen op een schoolplein omdat ze het naar huis gaan uitstellen. Of je ziet juist agressie problematiek ontstaan. Of eetproblemen. Of....Doreia* schreef: ↑16-05-2023 09:46Sjaantje,
Ik snap dat het je niet snel genoeg kan gaan. Dat je ziet hoeveel schade dit kind elke dag krijgt en je zou haar het liefst vorige week nog uit huis halen.
Snap ik allemaal.
Je weet dat een slachtoffer van huiselijk geweld nog een aantal keer teruggaat gemiddeld, voor ze definitief vertrekken kan? Liever heb ik dan dat TO nu in 1x keer goed doordrongen is dat dit onacceptabel is en in 1x definitief vertrekt en in 1x die verdomde hoop kan laten varen.
Haar nu weghalen, is koren op de molen van haar man. Die drukt op alle knopjes waar TO nog gevoelig voor is, die verdomde hoop is er nog die haar influistert dat het allemaal veel te groot word gemaakt en hup, zit ze weer met kind op zijn bank. Als je het echt goed wil aanpakken, moet het in 1x gebeuren. En dat kost langer tijd.
Een kind moet op een gegeven moment ergens kunnen ontspannen en niet aan een constante stress bloot staan. Ik kan me voorstellen dat mensen dan gaan ingrijpen als de moeder het zelf niet doet.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:24
Ik schreef mijn post met 'later, als je terugkijkt'.Hoerabanaan schreef: ↑16-05-2023 11:14Maar wat verwacht jij dan dat JaHallo had gedaan als ze wél meegegaan was naar die wachtkamer. Denk jij dat ze de huisarts recht in de ogen had gekeken en had gezegd dat ze thuis werd/wordt mishandeld en dat haar man dan naast haar ja had zitten knikken? Dan heb je écht geen realistisch beeld van hun dynamiek. Als ze al mee was gegaan, had ze waarschijnlijk amper haar mond opengetrokken, misschien wel dingen gedacht en gevonden, maar ongetwijfeld instemmend ja had geknikt en dan stonden ze 10 minuten later weer buiten.
TO gaat echt niet eerlijk zijn. Want eerlijk zijn, écht eerlijk zijn, betekent dat ze woorden moet geven aan de werkelijkheid en die werkelijkheid kan ze hier in volledige anonimiteit al amper aan. Die maakt ze ook steeds klein en komt ze op terug met ja maar ja maar. Denk je dat ze met haar man naast zich dan ineens wél de volledige waarheid kan spreken? Een waarheid die ze amper aankan en ook alleen nog maar bij de gratie van anonimiteit en zonder dat haar man hiervan op de hoogte is.
TO is echt nog niet klaar voor de waarheid. Ik zou dit in je achterhoofd houden bij de adviezen die wij haar geven
ze kán het nu ook helemaal niet. Meegaan met je mishandelaar voor hulp is mega kwetsbaar en helemaal niet goed voor haar veiligheid.
Ik bedoel meer: Als ze later eruit is en hier op terug kijkt, dat ze dan hoofdschuddend zucht: 'had ik tóen maar ....' Of 'jemig, wat heb ik me op mijn kop laten zitten en hem gewoon dit lul verhaal op laten hangen daar!'
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 16 mei 2023 om 11:26
Wat maakt dan dat je hier de hele tijd de waarheid zelf weer afvlakt en minimaliseert? Waarom ben je niet mee gegaan dan als je zelf wél daadkrachtig bent? Ik zou -als je zo daadkrachtig bent en de waarheid in de ogen kunt kijken- zeggen tegen je man dat je zélf een afspraak gaat maken bij de huisarts, omdat je iig wilt dat jouw versie van de waarheid ook bekend is.Jahallo222 schreef: ↑16-05-2023 11:20Ik denk dat ik snap dat je dat zegt op basis van wat ik hier schrijf. Maar ik heb dat wel gedaan, bijvoorbeeld bij therapeut. Ik heb alles tot in detail gedeeld en verteld. Ik denk oprecht dat ik dat wel bij ha had durven delen ja.
Je laat nu hier in woorden daadkracht zien, maar pak dan door. Zeg waar je voor staat en vertel jouw waarheid. Je bent niet bang om 'm te delen, dus laat je vooral niet tegenhouden en deel 'm !
dinsdag 16 mei 2023 om 11:28
Dat is inderdaad een goede manier om er naar te kijken. Zo had ik er nog niet naar gekeken nee.hagelslagjes schreef: ↑16-05-2023 11:22Als hij zich wil inzetten om te veranderen (wat ik ten zeerste betwijfel), waarom zou dat dan per se moeten inhouden dat jij daarbij bent? Ga daar weg met je dochter, en laat hem dan maar eens aan zichzelf werken. Kun je later nog kijken wat daarvan terechtkomt, maar dan zijn je kind en jij tenminste veilig.
Oftewel: dat hij doet alsof hij zijn best doet is alleen maar weer een manier om jou onder de duim te houden.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:33
Ja, want to ziet zichzelf als kind en niet als de volwassen vrouw die ze is. Ook zij moet gaan leren inzien dat zij -naast slachtoffer- dader is. Dat is geen fijn gevoel om te weten dat het mes aan twee kanten snijdt. En dat is ook geenzins een oordeel. Ik kan me voorstellen dat dit als aanval voelt. Laat ik dan beginnen te zeggen dat ik ook -naast slachtoffer- net zo goed dader ben.Plentyplenty schreef: ↑16-05-2023 09:49Als moeder red je je eigen kind niet eens uit deze situatie maar verwacht wel van buitenstaanders dat ze jou redden?
Je bent zelden alleen slachtoffer. Ja, dat ben je als klein kind, ja, dat ben je als je wérkelijk fysiek bent opgesloten en je paspoort is afgepakt, ja, dat ben je als je gedrogeerd wordt en je mag niet werken en hebt niemand in je omgeving en spreekt de taal niet. Dat zijn allemaal omstandigheden waarin je zó ontzettend geketend bent, waarbij vluchten extreem moeilijk is.
To heeft: een goed stel hersenen. Een baan en daarmee eigen inkomen. Een eigen auto (?), een aantal mensen die op de hoogte zijn, toegang tot informatie en hulpverlenende instanties. Allemaal wapenfeiten waarmee ze in theorie meteen weg kan. Morgen al, wat zeg ik, vanmiddag al.
Het gegeven dat ze blijft zijn haar trauma's en het feit dat ze zichzelf nog niet als de verantwoordelijke volwassene kan zien. Daar hebben veel mensen veel begrip voor. Maar laten we haar wel blijvend aanspreken op haar gezonde volwassene (aan)deel, want die is er wél. En deze moet ze gaan ontwikkelen en sterker maken. Zodat ze in zichzelf de kracht voelt groeien en durft te kiezen voor volwassenheid. En daarmee voor verantwoordelijkheid.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:39
Dat heeft te maken met het durven zijn van de volwassene. Want bij een volwassene zijn hoort het nemen van verantwoordelijkheid. Vaak zonder dat je de uitkomst weet. En het verdragen en tolereren van risico's, fouten, nare emoties etc etc.Wombat schreef: ↑16-05-2023 10:46
Je houdt het nemen van beslissingen op deze manier buiten jezelf.
Zo is het niet he. Je mag altijd een relatie verbreken. Dat bepaalt een ander niet. Al is het omdat je zijn sokken niet mooi vindt. Of zelfs dat nog niet eens. Er is geen enkele reden voor nodig, anders dan 'ik word niet gelukkig in deze situatie' of 'mijn kind wordt niet gelukkig in deze situatie'.
En er is altijd hulp mogelijk, maar voor volwassenen geldt wel dat je die zelf moet opzoeken. Gelukkig maar, er wordt dus niet zo makkelijk zomaar over je beslist. Jij bepaalt wat je in werking stelt en verder niemand. En omdat er een kind bij betrokken is, heb je wel de mogelijkheid om van alles in werking te stellen om jou te helpen te zorgen dat je kind veilig is.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:42
dinsdag 16 mei 2023 om 11:43
Je had ook inderdaad mee naar binnen moeten gaan en hem moeten corrigeren als het nodig was.
De stap te zetten om weg te gaan moet je zelf maken, dit kunnen de viva dames niet voor je doen.
Mijn man heeft een soort autisme, ik ben met alle afspraken mee geweest, ook aangegeven als hij niet goed vertelde. Ja op dat moment lullig voor hem, maar je wilt hulp en je wilt verder met elkaar.
Je moet opstaan Jahallo en voor je zelf op staan. Je hulpverlener of waar je ook allemaal heen gaat, gaat het ook niet voor je doen. Diegene is je weer vergeten als hij/zij 'savonds op de bank zit.
Zo ervaar ik mij problemen, en ik kan je vertellen die heb ik, en gehad.
Het is ook jouw leven, en ga ervoor!
En iedereen heeft maar mooi te vertellen/schrijven, ook ik! Maar jij moet het doen.
De stap te zetten om weg te gaan moet je zelf maken, dit kunnen de viva dames niet voor je doen.
Mijn man heeft een soort autisme, ik ben met alle afspraken mee geweest, ook aangegeven als hij niet goed vertelde. Ja op dat moment lullig voor hem, maar je wilt hulp en je wilt verder met elkaar.
Je moet opstaan Jahallo en voor je zelf op staan. Je hulpverlener of waar je ook allemaal heen gaat, gaat het ook niet voor je doen. Diegene is je weer vergeten als hij/zij 'savonds op de bank zit.
Zo ervaar ik mij problemen, en ik kan je vertellen die heb ik, en gehad.
Het is ook jouw leven, en ga ervoor!
En iedereen heeft maar mooi te vertellen/schrijven, ook ik! Maar jij moet het doen.
dinsdag 16 mei 2023 om 11:50
Geen realistisch scenario. Er staat geen bloemenweide met lallende vogels op je te wachten to. Niet meteen iig. Er staat een moeilijke tijd te wachten. Maar dat geeft niet, want je hebt zoveel moeilijkers achter de rug, dit kun jij! Want je krijgt hulp en een tijdelijke droge dorre woestijn is niet erg. Je krijgt flesjes water en eten mee en die woestijn kan jij oversteken. Jij ziet niet hoe groot die woestijn is en lijkt daardoor oneindig lang. De vrouwen aan de andere kant van die woestijn weten echter dat deze zeer te doen is, het is even zweten, afzien en doorbijten, maar je raakt makkelijk aan de overkant! En dan, echt dan en niet eerder kom je in vruchtbare aarde aan, begint er gras te groeien, kom je de eerste bomen tegen en die vogels waar Doreia het over had. Je voelt de ontspanning dat je het gehaald hebt, je voelt de zwaarte van je afglijden.
Maar bereidt jezelf voor op een pittige tijd van een paar maanden. Eentje die echt draagbaar is, want er staan mensen en een team voor je klaar die je coachen en helpen naar de overkant. Maar je moet zelf je stappen zetten. Dat kan niemand voor je doen.
