Relaties
alle pijlers
Wel of niet naar hem terug?
zondag 10 februari 2008 om 13:06
Ik heb een aantal weken geleden een relatie verbroken van bijna 4 jaar. Ik heb hiervoor gekozen, omdat ik me te vaak irriteerde aan mijn vriend en we vaak ruzie hadden om de kleinste dingen. Ook zit ons sexleven al anderhalf jaar niet goed, ik heb namelijk (vrijwel) nooit zin. Ook geen zin in zoenen... Dit is waarschijnlijk gekomen door omstandigheden tijdens de relatie, waaronder het feit dat hij altijd naar mij toe kwam (woon nog thuis). Ook is hij een hele lange tijd depressief geweest, wat voor problemen in de relatie heeft gezorgd.
Ik merk dat ik hem erg mis. Hij is mijn beste maatje en ik voel me heel fijn bij hem. Het vervelende is dat ik erg twijfel over mijn beslissing, mede omdat hij echt heel lief voor me is en ik niet denk dat ik snel iemand vind die ik ook zo erg vertrouw etc. Hij wil mij ook nog heel graag terug wat het voor mij ook moeilijk maakt. We hebben nog steeds contact, omdat we beide het contact niet helemaal kunnen verbreken.
Ik weet niet goed meer wat ik moet doen. Hij gaat deze zomer op zichzelf wonen en begint een eigen bedrijf. Ik denk dat hij hierdoor heel erg gaat veranderen, wat meteen de vraag oproept of dit de relatie dan ook niet zou kunnen 'redden'. Hij is de laatste namelijk niet langer depressief en ik mis hem toch heel erg. Maar ja, in hoeverre is het gemis normaal na een relatie van bijna 4 jaar? En ik merk dat ik ook erg veel naar andere jongens kijk... al doe ik er nog niks mee, omdat dit als vreemd gaan voelt.
Ik weet dat jullie mij niet de oplossing kunnen geven, maar misschien helpen de reacties mij toch...
Groetjes Denise
Ik merk dat ik hem erg mis. Hij is mijn beste maatje en ik voel me heel fijn bij hem. Het vervelende is dat ik erg twijfel over mijn beslissing, mede omdat hij echt heel lief voor me is en ik niet denk dat ik snel iemand vind die ik ook zo erg vertrouw etc. Hij wil mij ook nog heel graag terug wat het voor mij ook moeilijk maakt. We hebben nog steeds contact, omdat we beide het contact niet helemaal kunnen verbreken.
Ik weet niet goed meer wat ik moet doen. Hij gaat deze zomer op zichzelf wonen en begint een eigen bedrijf. Ik denk dat hij hierdoor heel erg gaat veranderen, wat meteen de vraag oproept of dit de relatie dan ook niet zou kunnen 'redden'. Hij is de laatste namelijk niet langer depressief en ik mis hem toch heel erg. Maar ja, in hoeverre is het gemis normaal na een relatie van bijna 4 jaar? En ik merk dat ik ook erg veel naar andere jongens kijk... al doe ik er nog niks mee, omdat dit als vreemd gaan voelt.
Ik weet dat jullie mij niet de oplossing kunnen geven, maar misschien helpen de reacties mij toch...
Groetjes Denise
zondag 10 februari 2008 om 13:18
ik denk dat je wat tijd moet nemen. de twijfel lijkt mij normaal na het verbreken van een relatie.
maaaaarrrrrrr..........dat depressieve heeft niks te maken met jullie relatie, ik bedoel, het is nu over tussen julie en hij is ineens niet meer depressief, gaat nieuwe wegen inslaan, maakt nieuwe plannen voor de toekomst.
lijkt mij een beetje overkomen als dat hij een juk van zich heeft afgegooid.
maar weet natuurlijk niet waar zijn depressiviteit vandaan kwam.
maaaaarrrrrrr..........dat depressieve heeft niks te maken met jullie relatie, ik bedoel, het is nu over tussen julie en hij is ineens niet meer depressief, gaat nieuwe wegen inslaan, maakt nieuwe plannen voor de toekomst.
lijkt mij een beetje overkomen als dat hij een juk van zich heeft afgegooid.
maar weet natuurlijk niet waar zijn depressiviteit vandaan kwam.
zondag 10 februari 2008 om 14:04
Dag Niessie,
Ik zou je adviseren om even helemaal afstand van hem te nemen. Gewoon even een paar weken helemaal geen contact. Ik begrijp dat je dat moeilijk vindt, maar volgens mij is dat de enige manier om er achter te komen waar je nu zelf staat. Ook denk ik dat het daardoor duidelijker wordt of je nu hem echt mist of dat je gewoon het gezelschap van íemand mist...
Ik zou je adviseren om even helemaal afstand van hem te nemen. Gewoon even een paar weken helemaal geen contact. Ik begrijp dat je dat moeilijk vindt, maar volgens mij is dat de enige manier om er achter te komen waar je nu zelf staat. Ook denk ik dat het daardoor duidelijker wordt of je nu hem echt mist of dat je gewoon het gezelschap van íemand mist...
zondag 10 februari 2008 om 14:36
Niessie, ik vind het erg herkenbaar. Afgelopen maart besloten mijn toenmalige vriend en ik na drie jaar een punt achter onze relatie te zetten. We hadden continu ruzie om niks en al drie maanden geen seks gehad. Ik kon hem ook niet meer zoenen door alle ergernissen en ruzies. Toch kon ik enorm met hem lachen, was er een enorm gevoel van vertrouwdheid... etc...
We gingen maar door omdat er elke keer een excuus was waardoor het slecht ging: eerst woonde hij nog bij zijn ouders, daarna was ik een tijd erg ziek, daarna werkte hij 60 uur in de week en had hij geen tijd... steeds hadden we een excuus waardoor het niet goed ging. En dus bleven we bij elkaar tot we ons op gegeven moment realiseerden dat een relatie niet zo hoorde te zijn.
De eerste weken was ik enorm verdrietig. Ik miste hem zo, waarom kon ik niet gewoon bij hem zijn als hij vlakbij op zijn kamer zat en we allebei toch niks beters te doen hadden? En zou het nu niet beter gaan?
Na een paar weken sleet dat gevoel. Er moest nog wat tijd overheen gaan maar nu is hij echt een van mijn beste vrienden. Ik kreeg een nieuwe relatie en heb bij hem uitgehuild toen dat uitging. Hij belde mij vol trots op toen ik in het buitenland zat dat hij zo verliefd was geworden op een meisje. Ik ga nu vaak met hem (en zijn nieuwe vriendin soms ook) stappen en we bellen zo nu en dan. Omdat we elkaar met een paar woorden begrijpen. Maar ik zou nooit meer een relatie met hem willen.
Hoe moeilijk het dus ook is, mijn advies is om het even een paar weken vol te houden en dan te kijken of je hem nog steeds terug wilt.
We gingen maar door omdat er elke keer een excuus was waardoor het slecht ging: eerst woonde hij nog bij zijn ouders, daarna was ik een tijd erg ziek, daarna werkte hij 60 uur in de week en had hij geen tijd... steeds hadden we een excuus waardoor het niet goed ging. En dus bleven we bij elkaar tot we ons op gegeven moment realiseerden dat een relatie niet zo hoorde te zijn.
De eerste weken was ik enorm verdrietig. Ik miste hem zo, waarom kon ik niet gewoon bij hem zijn als hij vlakbij op zijn kamer zat en we allebei toch niks beters te doen hadden? En zou het nu niet beter gaan?
Na een paar weken sleet dat gevoel. Er moest nog wat tijd overheen gaan maar nu is hij echt een van mijn beste vrienden. Ik kreeg een nieuwe relatie en heb bij hem uitgehuild toen dat uitging. Hij belde mij vol trots op toen ik in het buitenland zat dat hij zo verliefd was geworden op een meisje. Ik ga nu vaak met hem (en zijn nieuwe vriendin soms ook) stappen en we bellen zo nu en dan. Omdat we elkaar met een paar woorden begrijpen. Maar ik zou nooit meer een relatie met hem willen.
Hoe moeilijk het dus ook is, mijn advies is om het even een paar weken vol te houden en dan te kijken of je hem nog steeds terug wilt.
