Relaties
alle pijlers
Zal de toekomstige generatie schoonmoeders beter zijn?
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:23
Je leest hier veel verhalen over draken van schoonmoeders. Ik las net in een topic een zin "zo'n schoonmoeder zal ik nooit worden".
Ik denk dat niemand de intentie heeft om een schoonloeder te worden. Wat maakt dan, dat dit toch gebeurd. Zal ik later ook geen afstand kunnen nemen van mijn zoon die nu tien maanden is?
Het zijn ook altijd de vrouwen die schoonloeders hebben. Zullen zij het later echt beter doen? Hebben onze ouders hun zoons opgevoed als papkindjes die alles voor hun moeder willen doen? En zullen wij onze zoons "beter" opvoeden?
Wat denken jullie?
Ik denk dat niemand de intentie heeft om een schoonloeder te worden. Wat maakt dan, dat dit toch gebeurd. Zal ik later ook geen afstand kunnen nemen van mijn zoon die nu tien maanden is?
Het zijn ook altijd de vrouwen die schoonloeders hebben. Zullen zij het later echt beter doen? Hebben onze ouders hun zoons opgevoed als papkindjes die alles voor hun moeder willen doen? En zullen wij onze zoons "beter" opvoeden?
Wat denken jullie?
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:32
Ik denk dat het aan je karakter ligt of je zo'n schoonmoeder kan gaan worden. Als je snel jaloers bent en graag iemand alleen voor jezelf wilt hebben zou je het later wel eens moeilijk kunnen krijgen met het feit dat je zoon zijn lief en lied met een andere vrouw ineens gaat delen en dat jij niet meer degene bent bij wie hij thuis komt etc.
Zelf zit ik zo in elkaar dat ik niets liever wil dat mijn kinderen gelukkig worden en ik zal blij met mijn schoonzoon of dochter zijn die mijn kind gelukkig maakt. En ik heb niets te zeggen over de keuze van hun partner.. daar zal ik mij niet mee bemoeien. Al moet ik wel zeggen dat als mijn kind slecht behandeld zou worden ( echt slecht) dat ik daar moeite mee zou kunnen krijgen.
Ik heb zelf toevallig een topic op psyche staan over mijn schoonmoeder, had hem eigenlijk onder relatie moeten zetten. Maar goed, ik kan mij echt niet voorstellen dat ik zo word, verschrikkelijk! Je moet een ander behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden denk ik altijd maar.
Zelf zit ik zo in elkaar dat ik niets liever wil dat mijn kinderen gelukkig worden en ik zal blij met mijn schoonzoon of dochter zijn die mijn kind gelukkig maakt. En ik heb niets te zeggen over de keuze van hun partner.. daar zal ik mij niet mee bemoeien. Al moet ik wel zeggen dat als mijn kind slecht behandeld zou worden ( echt slecht) dat ik daar moeite mee zou kunnen krijgen.
Ik heb zelf toevallig een topic op psyche staan over mijn schoonmoeder, had hem eigenlijk onder relatie moeten zetten. Maar goed, ik kan mij echt niet voorstellen dat ik zo word, verschrikkelijk! Je moet een ander behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden denk ik altijd maar.
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:37
Ik word later wél een schoonloeder. Tenminste, als mijn zoon zo onverstandig is om het soort vrouw uit te zoeken die vindt dat háár manier de beste is, dat háár moeder meer recht heeft op het kleinkind en het bijvoorbeeld wel op de dag van de bevalling mag zien maar ik niet, dat de tradities uit háár ouderlijk huis in ere gehouden moeten worden maar die uit zijn ouderlijk huis maar stom zijn, die vindt dat het heel normaal is dat zíj elke dag met haar moeder belt maar dat als hij dat doet vindt dat "ik hem niet los kan laten", ga zo maar door. Reken maar dat ik dan een schoonloeder word en waarschijnlijk de vlag uithang als zij weer exit is.
Maar ik ga ervan uit dat mijn zoon een dusdanig goede opvoeding krijgt dat mijn toekomstige schoondochter net zo graag bij mij thuis komt als hij.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:46
Ik denk ook dat ik een schoonloeder wordt. In ieder geval als ik merk dat de man/vrouw die mijn dochter uitkiest niet goed voor haar is. Ik ben dan bang dat ik me er niet buiten kán houden, dat mijn moedergevoel sterker is dan mezelf en ik er het de man/vrouw in kwestie niet makkelijk zal maken.
Mijn dochter is nu drie en een hele lieve, verlegen meid en daarbij heeft ze de neiging om mensen te pleasen om te voorkomen dat ze boos op haar worden. De angst slaat dan om mijn hart want ik was ook zo en ik hoop dus dat ik haar kracht en zelfverzekerdheid bij kan brengen vóór ze met verkering begint.
In het geval van een schoonzoon of schoondochter waarmee ik het goed kan vinden en die goed is voor mijn dochter, denk ik dat hij/zij geen betere schoonmoeder kan hebben dan ik want als mens deug ik dan wel weer .
Mijn dochter is nu drie en een hele lieve, verlegen meid en daarbij heeft ze de neiging om mensen te pleasen om te voorkomen dat ze boos op haar worden. De angst slaat dan om mijn hart want ik was ook zo en ik hoop dus dat ik haar kracht en zelfverzekerdheid bij kan brengen vóór ze met verkering begint.
In het geval van een schoonzoon of schoondochter waarmee ik het goed kan vinden en die goed is voor mijn dochter, denk ik dat hij/zij geen betere schoonmoeder kan hebben dan ik want als mens deug ik dan wel weer .
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:47
Ik denk zelf dat het ook wel iets te maken heeft met de tijd waarin we nu leven.
Mijn man hoefde thuis niets te doen, maar dan ook echt niets. Ouderwets rolpatroon want moeder werkte niet en vader werkte 'hard' en hoefde dus ook niets uit te voeren thuis.
Ik merk dat als mijn man nu iets in het huis doet, of bijvoorbeeld dochter in bad doet (vooral op de dagen dat ik ook werk) dat mijn schoonmoeder dat 'zielig' vindt.
En dat vind ik stom
Ik denk dat als ik een zoon zou hebben, ik hem wel zou leren mee te helpen in huis, en zeker niet aan zal leren dat een vrouw een sloof is.
Maar ik denk dat je altijd het beste voor je kind wilt en dat je denkt dat als moeder het beste te weten. Wat ik bij mijn schoonmoeder merk is dat zij ons als kinderen ziet, terwijl we dat al een heeeele tijd niet meer zijn. Wat haar betreft zijn haar denkbeelden zoals het 'hoort' en als wij daarvan afwijken dan zal dat wel mijn schuld zijn want zij heeft hem anders opgevoed. En dan gaat ze proberen ons op andere (haar) gedachten te brengen.
Ze heeft het er ook altijd over dat het belachelijk is dat wij internetbankieren (ze hebben zelf geen internet) en knipt ook alle krantenberichten uit als er weer eens iets instaat over criminaliteit en internetbankieren.
Maar de bedoeling is goed, zij denkt dat dat heel gevaarlijk is en dit is haar manier om ons te overtuigen van haar denkbeelden. Dat die niet meer van deze tijd zijn, dat snapt ze niet.
Geeft niks hoor, maar soms wel irritant. Maar je zal het toch met elkaar moeten doen, dus soms gewoon je schouders ophalen en het dan maar weer over de prijs van de boodschappen hebben sinds invoering van de euro.
Mijn man hoefde thuis niets te doen, maar dan ook echt niets. Ouderwets rolpatroon want moeder werkte niet en vader werkte 'hard' en hoefde dus ook niets uit te voeren thuis.
Ik merk dat als mijn man nu iets in het huis doet, of bijvoorbeeld dochter in bad doet (vooral op de dagen dat ik ook werk) dat mijn schoonmoeder dat 'zielig' vindt.
En dat vind ik stom
Ik denk dat als ik een zoon zou hebben, ik hem wel zou leren mee te helpen in huis, en zeker niet aan zal leren dat een vrouw een sloof is.
Maar ik denk dat je altijd het beste voor je kind wilt en dat je denkt dat als moeder het beste te weten. Wat ik bij mijn schoonmoeder merk is dat zij ons als kinderen ziet, terwijl we dat al een heeeele tijd niet meer zijn. Wat haar betreft zijn haar denkbeelden zoals het 'hoort' en als wij daarvan afwijken dan zal dat wel mijn schuld zijn want zij heeft hem anders opgevoed. En dan gaat ze proberen ons op andere (haar) gedachten te brengen.
Ze heeft het er ook altijd over dat het belachelijk is dat wij internetbankieren (ze hebben zelf geen internet) en knipt ook alle krantenberichten uit als er weer eens iets instaat over criminaliteit en internetbankieren.
Maar de bedoeling is goed, zij denkt dat dat heel gevaarlijk is en dit is haar manier om ons te overtuigen van haar denkbeelden. Dat die niet meer van deze tijd zijn, dat snapt ze niet.
Geeft niks hoor, maar soms wel irritant. Maar je zal het toch met elkaar moeten doen, dus soms gewoon je schouders ophalen en het dan maar weer over de prijs van de boodschappen hebben sinds invoering van de euro.
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:51
Scorpion,
Ik heb nu geen man maar mijn ex ging elke week naar zijn moeder en belde ook vaak met haar, dat was gewoon vaste prik. Vond ik helemaal niks van, want ik belde mijn moeder ook tig keer per dag en zag haar ook elke week. Ik vond het altijd alleen maar leuk dat hij zo dol op zijn moeder was. Sterker nog, nu ik erover nadenk realiseer ik me dat ik altijd vriendjes heb gehad die close met hun moeder waren, een van mijn andere serieuze exen ging bijna elke dag bij zijn moeder eten. Hij hield niet van koken en woonde vlak bij zijn moeder, dus at hij daar op weg naar huis, als hij niet bij mij was ( woonde niet samen). Ik knap meestal af op mannen die niet leuk over hun moeder praten of die een slecht of heel afstandelijk contact met hun moeder hebben, ik ben van mening dat je aan de manier waarop een man met zijn moeder omgaat kunt zien hoe hij over vrouwen denkt.
En nu mijn eigen moeder dood is zou ik het helemaal toejuichen als mijn toekomstige denkbeeldige man gezellig met zijn moeder wil bellen, als ik haar dan ook even mag spreken, graag zou ik zeggen.
Ik heb nu geen man maar mijn ex ging elke week naar zijn moeder en belde ook vaak met haar, dat was gewoon vaste prik. Vond ik helemaal niks van, want ik belde mijn moeder ook tig keer per dag en zag haar ook elke week. Ik vond het altijd alleen maar leuk dat hij zo dol op zijn moeder was. Sterker nog, nu ik erover nadenk realiseer ik me dat ik altijd vriendjes heb gehad die close met hun moeder waren, een van mijn andere serieuze exen ging bijna elke dag bij zijn moeder eten. Hij hield niet van koken en woonde vlak bij zijn moeder, dus at hij daar op weg naar huis, als hij niet bij mij was ( woonde niet samen). Ik knap meestal af op mannen die niet leuk over hun moeder praten of die een slecht of heel afstandelijk contact met hun moeder hebben, ik ben van mening dat je aan de manier waarop een man met zijn moeder omgaat kunt zien hoe hij over vrouwen denkt.
En nu mijn eigen moeder dood is zou ik het helemaal toejuichen als mijn toekomstige denkbeeldige man gezellig met zijn moeder wil bellen, als ik haar dan ook even mag spreken, graag zou ik zeggen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:54
Oei goede vraag heh
En FV ja daar zeg je wat, ik heb ook een zoon en dat zou ik allemaal ook echt niet leuk vinden en mijn vriend ook niet. Zou ons veel verdriet doen en ik denk dat ik dan ook wel draak neigingen kan hebben... Tja.
(Je eerste post dus)
Of inderdaad als je kind niet goed behandelt wordt. Maar in principe was ik wel van plan mijn kind(eren) goed op te voeden en ook voldoende los te laten al weet ik ook wel dat je dat nu niet kan voorspellen. Maar ik ga mijn best doen
En hem zeker weten leren koken en alles haha, maar ik ben ook niet anders gewend want mijn vriend doet en kan van alles net als mijn vader.
Als mijn vriend elke dag zou bellen met zijn moeder? Tja ik zit vaak met de mijne te Skypen enzo en met mijn schoonmoeder ook trouwens. Zolang het contact goed is (niet claimend enz) vind ik het dus geen probleem hoor, gezellig toch.
En FV ja daar zeg je wat, ik heb ook een zoon en dat zou ik allemaal ook echt niet leuk vinden en mijn vriend ook niet. Zou ons veel verdriet doen en ik denk dat ik dan ook wel draak neigingen kan hebben... Tja.
(Je eerste post dus)
Of inderdaad als je kind niet goed behandelt wordt. Maar in principe was ik wel van plan mijn kind(eren) goed op te voeden en ook voldoende los te laten al weet ik ook wel dat je dat nu niet kan voorspellen. Maar ik ga mijn best doen
En hem zeker weten leren koken en alles haha, maar ik ben ook niet anders gewend want mijn vriend doet en kan van alles net als mijn vader.
Als mijn vriend elke dag zou bellen met zijn moeder? Tja ik zit vaak met de mijne te Skypen enzo en met mijn schoonmoeder ook trouwens. Zolang het contact goed is (niet claimend enz) vind ik het dus geen probleem hoor, gezellig toch.
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:08
Ik heb vaak het idee dat het juist andersom is, dat de schoondochters de móeders als een bedreiging zien, als ik hier op het forum soms lees wat hen dan stoort aan de schoonmoeders, dat is vaak zulk futiel gezeur. Vaak zeggen ze ook dat ze het gevoel hebben dat de schoonmoeder hen niet goed genoeg vindt ofzo, dat is in mijn ogen dus niet een teken van een moeder die haar kind niet los kan laten, maar van een vrouw die haar onzekerheid over zichzelf projecteert op zijn moeder.
Hoe ik er zelf over denk: ik laat mijn zoon nu al los, en dat zal alleen maar meer worden naarmate hij opgroeit. Maar dat neemt niet weg dat hij al-tijd de meest belangrijke persoon in mijn leven zal zijn en ik hem dat zo lang ik leef zal blijven vertellen en laten zien. Ook al word ik 100, hij zal altijd mijn baby blijven. Met zijn eigen leven, dat is alleen maar normaal, maar er zal nooit een dag zijn dat ik níet bezorgd om hem ben, níet wil dat hij gelukkig is.
Ik kan me ook niet voorstellen dat ik me ooit bedreigd zou moeten voelen door wie dan ook, en al zeker niet door zijn toekomstige partner. Dat is een heel ander soort liefde dus waarom zou ik? Hij heeft maar 1 moeder en dat ben ik.
Mijn broertje zei tegen mijn vader toen onze moeder overleed en hij nogal dramaqueenerig steeds deed alsof hij het het allerzwaarst had: "pap, jij kan nog 10 miljoen nieuwe vrouwen krijgen als je wil, maar fash en ik zullen nooit een nieuwe moeder kunnen krijgen." En zo is het. Dus waarom zou je je door een vervangbare partner bedreigd moeten voelen, als je zelf een unieke positie hebt? Ik hoop dat mijn zoon later heel gelukkig wordt met iemand die lief voor hem is en hem op handen draagt, en zal hem leren dat hij zijn partner ook op handen moet dragen. En als een van beide dat niet doet, krijgen ze met mij te maken. Dat geldt zowel voor mijn eigen zoon als voor het schoonkind, mijn zoon hoeft het zelf ook echt niet te proberen om een slechte partner te zijn die zijn vrouw (of man natuurlijk) bijvoorbeeld bedriegt of als voetveeg behandeld.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:12
Maar bedoelt de to het niet ietwat anders ?
Mijn schoonmoeder zei dat ik een abortuspil moest halen toen ik zwanger was, en toen mn baby bijna dood was zei ze dat dat mss wel beter was geweest.
Zou jij ( fv bijv. ) zoiets zeggen over je kleinkind ? Stel je zoon kiest een meid uit die niet "in jouw straatje past" . Zij raakt zwanger, zou je dan zulke erge dingen tegen hun zeggen ?
Mijn schoonmoeder zei dat ik een abortuspil moest halen toen ik zwanger was, en toen mn baby bijna dood was zei ze dat dat mss wel beter was geweest.
Zou jij ( fv bijv. ) zoiets zeggen over je kleinkind ? Stel je zoon kiest een meid uit die niet "in jouw straatje past" . Zij raakt zwanger, zou je dan zulke erge dingen tegen hun zeggen ?
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:14
Ik ken mijn schoonmoeder niet, mijn vriend heeft geen contact met haar.
Ben het dus -vanzelfsprekend- ook niet eens met de mening van FV maar dat is een heel ander onderwerp.
Ik als ik naar mezelf kijk zie ik later geen standaard schoonmoder typje staan maar zeg nooit nooit.
Heeft erg veel te maken met de keuzes van mijn zoon inderdaad
Ben het dus -vanzelfsprekend- ook niet eens met de mening van FV maar dat is een heel ander onderwerp.
Ik als ik naar mezelf kijk zie ik later geen standaard schoonmoder typje staan maar zeg nooit nooit.
Heeft erg veel te maken met de keuzes van mijn zoon inderdaad
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:18
Dat contact van de man met zijn moeder hoeft niet altijd helemaal van de man en zijn manier van met vrouwen omgaan af te hangen.
Ik heb me in het begin van onze relatie vaak verbaasd over hoe weinig mijn man eigenlijk zelf contact zocht met zijn ouders, want ik heb zelf regelmatig contact met de mijne. Ik heb hem regelmatig gevraagd waarom ie zijn moeder niet even belde ofzo, dat zijn moeder het vast leuk zou vinden dit of van hem te horen.
Tot ik mijn schoonmoeder ook steeds beter leerde kennen.
Ik kom erachter dat man's houding richting zijn moeder van "ene oor in, andere oor uit" die ik eerst vrij respectloos vond gewoon noodgedwongen tactiek is om met zijn moeder te kunnen blijven omgaan. Het mens kan verschrikkelijk moeilijk doen, problemen zoeken die er niet zijn etc. Erg nadrukkelijk aanwezig als ze er is, veel met zichzelf bezig, niet een echte moeder. De ruzies die ze in de loop d;r jaren met elkaar hebben gehad weet ik eerst deels aan hem, probeerde hem ook te stimuleren de eerste stap te zetten het weer op te lossen, maar raak er steeds meer van overtuigd dat zij gewoon de dwarskop is, en nu heb ik zoiets als ze ruzie hebben: lekker rustig dan horen we voorlopig niets van haar. Ben d'r een beetje klaar mee met haar. Heb geen zin om alle vuile was buiten te hangen, maar geloof me, het kan ook best wel eens aan schoonmoeders zelf liggen dat ze niet met open armen ontvangen worden in het gezin van hun zoon en schoondochter.
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:23
Natuurlijk niet Borodini, ik zit met mijn bek op mijn knieën hier. Met wie mijn zoon ook thuiskomt, ik vind het prima en elk kind van mijn zoon is mijn kleinkind waar ik nu al dol op ben ( hoop echt enorm dat ik dat ooit ga meemaken, oma worden 
).
Maar ik zal ongetwijfeld over een toekomstige partner een mening hebben en die ook gewoon aan mijn zoon vertellen, daar ben ik toch zijn moeder voor? Hoeft ie verder niks mee te doen, maar net zoals ik vind dat hij mij niet nodig heeft om te bepalen wie hij wel of niet aardig vindt heb ik hem niet nodig om te bepalen wie ik wel of niet aardig vind. Dus we zullen daar heus wel eens over van mening verschillen of keuzes in maken die we niet toejuichen van elkaar. Such is life, dat doet verder aan mijn liefde voor hem echt niks af.
). Maar ik zal ongetwijfeld over een toekomstige partner een mening hebben en die ook gewoon aan mijn zoon vertellen, daar ben ik toch zijn moeder voor? Hoeft ie verder niks mee te doen, maar net zoals ik vind dat hij mij niet nodig heeft om te bepalen wie hij wel of niet aardig vindt heb ik hem niet nodig om te bepalen wie ik wel of niet aardig vind. Dus we zullen daar heus wel eens over van mening verschillen of keuzes in maken die we niet toejuichen van elkaar. Such is life, dat doet verder aan mijn liefde voor hem echt niks af.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:26
Ik vind het positieve van dit topic nou juist dat de hand ook in eigen boezem gestoken kan worden. Natuurlijk is er van alles aan te merken op allerlei schoonmoeders maar hoe zul je zelf zijn? Dat weet je niet. Ik weet wel dat als mijn dochter een partner kiest met wie ik problemen heb, vanwege gedrag o.i.d. ik dan niet de makkelijkste zal zijn.
Ik denk dat mijn schoonmoeder, die graag wil dat haar zoon naar de hemel gaat en met mij, een ongelovige, die kans voor haar zoon ziet verdwijnen, vooral daarom niet dol op mij is en dat is voor haar een hele sterk argument. Dat ze daarbij geen blad voor de mond neemt is niet leuk voor mij (en voor mijn man ook niet) maar ik probeer me wel bewust te zijn van het feit dat ze het beste wil voor haar zoon, al sloof ik me al lang niet meer voor haar uit en ga ik zelfs met haar in discussie.
Ik denk dat mijn schoonmoeder, die graag wil dat haar zoon naar de hemel gaat en met mij, een ongelovige, die kans voor haar zoon ziet verdwijnen, vooral daarom niet dol op mij is en dat is voor haar een hele sterk argument. Dat ze daarbij geen blad voor de mond neemt is niet leuk voor mij (en voor mijn man ook niet) maar ik probeer me wel bewust te zijn van het feit dat ze het beste wil voor haar zoon, al sloof ik me al lang niet meer voor haar uit en ga ik zelfs met haar in discussie.
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:31
Goed punt Eleonora. Hat valt me in schoonmoederdiscussies vaak op - en dan doel ik op discussies op de babypijler waar het vaak gaat over opdringerige schoonmoeders mbt de baby - dat veel vrouwen vergeten dat hun schoonmoeder net zo'n vrouw is als zijzelf, zoeentje die ook gewoon helemaal vol is van haar kind, maar dan tig jaar ouder.
Ik denk dat het heel veel frustratie zou schelen als mensen daar wat vaker bij stil zouden staan, dat 99% van de moeders, of ze nu zonen of dochters hebben, gewoon op hun manier het beste willen voor hun kinderen en dat dat soms kan botsen met de overtuigingen die je zelf in je eigen gezin gewend was of bent.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:38
Ik heb altijd bewust mijn schoonmoeder overal bij betrokken omdat mijn man einig(st) kind is....als ze niet met mij een bruidsjurk mee kon gaan passen , met wie dan wel ? Als ze niet op onze kleinkinderen mag passen , op welke dan ? Ik liet mijn kinderen élke dag even opbellen ; eerst de ene oma , dan de andere....... Ons huishouden is ook écht van beide gezinnen wat geworden ; ik ben - door gedrag schoonzussen - me ervan bewust hoe rottig het is als jouw manier van kerst vieren , verjaardagen vieren , schoonmaken , omgang met de kleinkinderen , etc. altijd níet de goeie is want mijn eigen moeder doet.....vul maar in....... Mijn man belt trouwens ook bijna elke dag even naar huis , maar dan naar zijn vader Vind ik prima ; hoop dat mijn kinderen dat voorbeeld vooral opvolgen .
Vind ik prima ; hoop dat mijn kinderen dat voorbeeld vooral opvolgen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:46
overigens moet ik wel zeggen dat ik "de eer aan mezelf blijf houden" Ik heb gemerkt dat het me veel minder energie kost om gewoon vriendelijk te blijven. Wel op een passende afstand, ik zal niet zo snel bij hun op de stoep staan, wonen ze ook 25 km hier vandaan, en heb ik geen rijbewijs, dus de reis is al wat lastiger. Als het om mijn stiefzoon gaat ( haar "echte kleinzoon" ) betrek ik ze wel vrij veel. Ze heeft wel 1 jaar voor hem gezorgd , toen vriend en exvrouw dat niet konden. En ik snap wel dat ze graag min of meer betrokken blijft. Maar over mijn andere 2 kinderen vertel ik eigenlijk niet zo veel. Zo is de jongste nog nooit wezen logeren bij hun, hij is nu 15 maanden, en ik vind het ook niet nodig.
Hoe ik zelf zal zijn ? Ik hoop zoals de vrouw van mijn exschoonvader. Mijn exstiefschoonmoederT zeg maar (kan het niet makkelijker zeggen) Haar dochter, mijn beste vriendin, gaat volgend jaar trouwen, en over 3 weken gaat zowel zij ,exschoonmoeder, als ik mee met de bruid voor de jurk.
Ik hoop dat ik open en zonder oordeel klaar kan staan voor de schoonkinderen die we hopenlijk gaan krijgen.
Mss een soort van "libelle" relatie zelfs, ik zie het voor me, met de vriendin van mijn zoon en haar moeder gezellig een dagje uit ofzo ( in stijl, naar een festival , want het wordt natuurlijk wel een rockert. ) .
Hoe ik zelf zal zijn ? Ik hoop zoals de vrouw van mijn exschoonvader. Mijn exstiefschoonmoederT zeg maar
(kan het niet makkelijker zeggen) Haar dochter, mijn beste vriendin, gaat volgend jaar trouwen, en over 3 weken gaat zowel zij ,exschoonmoeder, als ik mee met de bruid voor de jurk. Ik hoop dat ik open en zonder oordeel klaar kan staan voor de schoonkinderen die we hopenlijk gaan krijgen.
Mss een soort van "libelle" relatie zelfs, ik zie het voor me, met de vriendin van mijn zoon en haar moeder gezellig een dagje uit ofzo ( in stijl, naar een festival , want het wordt natuurlijk wel een rockert. ) .
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:57
Ik vind het ook altijd heel opvallend dat de moeder van de vrouw altijd wel goed is. Daarom vroeg ik het me ook af. Zien de vrouwen de schoonmoeder als bedreiging.
Wat je hier zegt over "hij heeft maar 1 moeder, en dat ben ik". Is dat niet juist waar alle schoondochters tegen ageren? Tegen die houding? Dan bedoel ik niet dat jij die houding zult hebben. Je komt in je postings altijd over als een vrouw die goed nadenkt over de dingen in het leven. Ik bedoel dat veel moeders de houding hebben van "van mij heeft hij er maar 1, ik heb hem alles geleerd"
vrijdag 19 oktober 2007 om 21:01
Dat bedoel ik idd met dit topic. Veel van de schoondochters van deze tijd ageren enorm tegen hun schoonmoeder. De schoonmoeders zelf willen / wilden ongetwijfeld ook het beste voor hun zijn. FV heeft het heel mooi omschreven. Wat kan er dan zodanig veranderen, dat de schoonmoeder zich raar gaat gedragen? Of zien wij inderdaad onze schoonmoeder als bedreiging?
Ben zelf gezegend met een geweldige schoonmoeder. Ze heeft haar nukken. Kan zich goed uitdrukken en weet je vaak te overtuigen van haar mening, ook als je dat eigenlijk niet wil. Maar ach, ze doet het met de beste bedoelingen, en vaak heeft ze ook wel gelijk.
vrijdag 19 oktober 2007 om 21:02
Ja, maar je hébt je zoon toch ook alles geleerd ? Moet je dan ineens zeshonderd passen terug doen en mag je nooit meer raad geven , zijn zorgen willen horen , mag je nooit meer zijn lievelingskostje in een tupperware bakkie langs brengen ?
Je schoonnmoeder heeft niet gebaard, gezogen en opgevoed puur voor de lol van zijn vrouw , om hem daarna als ze mázzel heeft tweede kerstdag een uurtje te zien ( want eerste hebben ze het al met háár ouders gevierd en nu wil ze gewoon een knusse dag sámen...) en altijd ná de moeder van schoondochter te komen.
Je schoonnmoeder heeft niet gebaard, gezogen en opgevoed puur voor de lol van zijn vrouw , om hem daarna als ze mázzel heeft tweede kerstdag een uurtje te zien ( want eerste hebben ze het al met háár ouders gevierd en nu wil ze gewoon een knusse dag sámen...) en altijd ná de moeder van schoondochter te komen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 oktober 2007 om 21:03
vrijdag 19 oktober 2007 om 21:07
Het contact met mijn schoonmoeder heb ik verbroken maar daar zijn veel redenen voor. Ik heb op mijn topic moeilijke schoonmoeder beschreven waarom.. Ik zie haar niet als een bedreiging maar iemand die mij intens gekwetst heeft. Ik denk dat in mijn geval de schoonmoeder is die mij als bedreiging ziet/zag. Ze deed er alles aan om maar tussen ons te stoken.
Mensen zeggen vaak dat ik een zacht en gevoelig karakter heb en geen vlieg kwaad doe. Dus ik snap niet waarom zij mij zo intens gekwetst en gehaat heeft. Ze verzon dingen om mij maar slecht te laten lijken. Kan alleen maar bedenken dat er jaloezie in het spel was. Mijn man is enigskind dus dan speelt dat nog harder misschien? Vinden jullie dan ook dat ik enorm gereageerd heb in mijn geval?
Mensen zeggen vaak dat ik een zacht en gevoelig karakter heb en geen vlieg kwaad doe. Dus ik snap niet waarom zij mij zo intens gekwetst en gehaat heeft. Ze verzon dingen om mij maar slecht te laten lijken. Kan alleen maar bedenken dat er jaloezie in het spel was. Mijn man is enigskind dus dan speelt dat nog harder misschien? Vinden jullie dan ook dat ik enorm gereageerd heb in mijn geval?
