Relaties
alle pijlers
Ziekelijk jaloers, zoeken naar dingen om ruzie te maken?
dinsdag 19 juni 2007 om 01:09
Hoi hoi,
Ik ga niet zielog doen, maar voel me wel ff zo....zit hier met tanen achter mijn pc. Het weekend was mijn vriendje hier, het was zo goed als 'over' vorige week want hij heeft het idee dat hij mij moet delen (wat dus niet zo is) Ik heb veel mannen-vrienden en een aantal vriendinnen. Met die mannen vrienden heeft hij nogal een moeite, al zijn het meer kenissen het is niet zo dat ik er een filmpje mee ga kijken ofzo.
Maargoed, het was dus uit omdat hij er niet tegen kon en dus een vriendin voor zichzelf wilde hebben, ik heb er in die week alles aan gedaan om hem gerust te stellen en dat ik zijn vriendinnetje wil zijn en geen behoefte heb aan een ander!
Afgelopen zaterdag was ie hier, en hij was weer zo lief! Heel de week deed hij kil en bot tegen me, zo kende ik hem helemaal niet in de 9 maanden tijd dat we wat hadden. Maargoed, ik vroeg dus om duidelijkheid en hij zei dat het weer allemaal oke zat dus mijn hart, sprong echt een gat in de lucht!
Nu komt het; hij had net een ruzie met zijn broertje, en ik belde hem dus op en hij was al aardig pissed, toen begon hij te flippen dat ik dus afgelopen zaterdag zgn 12 keer op mijn telefoon heb gekeken, en dat het een smoesje was dat ik zei dat ik het deed om te kijken hoelaat het was........Mijn telefoon ligt altijd open en bloot op tafel, dus snap niet, dat hij denkt dat ik iets voor hem verzwijg! Daar is hij echt bang voor! Terwijl als ik iets zou verzwijgen ik toch niet in zijn bijzijn, op mijn telefoon zou gaan kijken?
Dit soort dingen doen zich de laaste tijd vaak voor en bij elke situatie zegt ie hetzelfde: 'zoek het maar uit!' of: 'je hoort me van de week wel weer!' Het doet me pijn, hij weet niet half hoe pijn hij me hiermee doet, ik heb vorige week al nachten lang gehuild en weet ik het wat, en nu begint het gewoon weer! In mijn ogen ben ik me van geen kwaad bewust en zoekt hij echt dingen om ruzie te maken terwijl er niets aan de hand is!
Ik bel hem net en dan zegt ie: 'Fem, laat me alsjeblieft met rust, ik wil je voorlopig even niet spreken'
Het is makkelijk gezge dat ik hem moet laten gaan, kon ik maar zo hard zijn en een duidelijke grens stellen voor mezelf maar helaas dat kan ik niet.......
Ga erg aan mezelf twijfelen, doordat het uit was geweest, hield ik al extra rekening met dingetjes die gevoelig lagen, zoals dat hij niet wilt praten over het feit dat ie nog geen werk heeft, of bv de ruzie van vorige week uitpraten....dat mijd hij liever........en nu, het is dinsdag, krijg ik ineenkeer dingen op mijn bord van zaterdag?????Terwijl we het vandaag, in mijn ogen zo leuk hebben gehad???
Heb hem net weer een lief smsje gestuurd, maar daarin heb ik gezet dat ie niet overal wat achter moet zoeken en ook niet dat ie naar ruzie moet zoeken, en daarachter dat ik zijn vriendinnetje ben en misselijk word bij de gedachte dat ik bv vreemd zou gaan! Daarop kreeg ik alleen dat ik hem voorlopig met rust moet laten en dat hij wel contact opneemt........
Ik weet het even niet meer, jullie tips? Miss de mannen op dit forum, want ik weet het echt ff niet meer............
alvast bedankt... Fem
Ik ga niet zielog doen, maar voel me wel ff zo....zit hier met tanen achter mijn pc. Het weekend was mijn vriendje hier, het was zo goed als 'over' vorige week want hij heeft het idee dat hij mij moet delen (wat dus niet zo is) Ik heb veel mannen-vrienden en een aantal vriendinnen. Met die mannen vrienden heeft hij nogal een moeite, al zijn het meer kenissen het is niet zo dat ik er een filmpje mee ga kijken ofzo.
Maargoed, het was dus uit omdat hij er niet tegen kon en dus een vriendin voor zichzelf wilde hebben, ik heb er in die week alles aan gedaan om hem gerust te stellen en dat ik zijn vriendinnetje wil zijn en geen behoefte heb aan een ander!
Afgelopen zaterdag was ie hier, en hij was weer zo lief! Heel de week deed hij kil en bot tegen me, zo kende ik hem helemaal niet in de 9 maanden tijd dat we wat hadden. Maargoed, ik vroeg dus om duidelijkheid en hij zei dat het weer allemaal oke zat dus mijn hart, sprong echt een gat in de lucht!
Nu komt het; hij had net een ruzie met zijn broertje, en ik belde hem dus op en hij was al aardig pissed, toen begon hij te flippen dat ik dus afgelopen zaterdag zgn 12 keer op mijn telefoon heb gekeken, en dat het een smoesje was dat ik zei dat ik het deed om te kijken hoelaat het was........Mijn telefoon ligt altijd open en bloot op tafel, dus snap niet, dat hij denkt dat ik iets voor hem verzwijg! Daar is hij echt bang voor! Terwijl als ik iets zou verzwijgen ik toch niet in zijn bijzijn, op mijn telefoon zou gaan kijken?
Dit soort dingen doen zich de laaste tijd vaak voor en bij elke situatie zegt ie hetzelfde: 'zoek het maar uit!' of: 'je hoort me van de week wel weer!' Het doet me pijn, hij weet niet half hoe pijn hij me hiermee doet, ik heb vorige week al nachten lang gehuild en weet ik het wat, en nu begint het gewoon weer! In mijn ogen ben ik me van geen kwaad bewust en zoekt hij echt dingen om ruzie te maken terwijl er niets aan de hand is!
Ik bel hem net en dan zegt ie: 'Fem, laat me alsjeblieft met rust, ik wil je voorlopig even niet spreken'
Het is makkelijk gezge dat ik hem moet laten gaan, kon ik maar zo hard zijn en een duidelijke grens stellen voor mezelf maar helaas dat kan ik niet.......
Ga erg aan mezelf twijfelen, doordat het uit was geweest, hield ik al extra rekening met dingetjes die gevoelig lagen, zoals dat hij niet wilt praten over het feit dat ie nog geen werk heeft, of bv de ruzie van vorige week uitpraten....dat mijd hij liever........en nu, het is dinsdag, krijg ik ineenkeer dingen op mijn bord van zaterdag?????Terwijl we het vandaag, in mijn ogen zo leuk hebben gehad???
Heb hem net weer een lief smsje gestuurd, maar daarin heb ik gezet dat ie niet overal wat achter moet zoeken en ook niet dat ie naar ruzie moet zoeken, en daarachter dat ik zijn vriendinnetje ben en misselijk word bij de gedachte dat ik bv vreemd zou gaan! Daarop kreeg ik alleen dat ik hem voorlopig met rust moet laten en dat hij wel contact opneemt........
Ik weet het even niet meer, jullie tips? Miss de mannen op dit forum, want ik weet het echt ff niet meer............
alvast bedankt... Fem
dinsdag 19 juni 2007 om 01:33
Meid wat naar voor je *;
Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat je je moet afvragen of je wel een relatie wilt op deze manier. Omgaan met iemand die zo jaloers is, is onmogelijk en op de lange duur niet vol te houden. Je kan wel bezig blijven hem te bevestigen en zijn onzekerheden tegen te spreken, maar zoals jij het omschrijft heeft hij geen enkele reden om zich zorgen te maken over of jij wel trouw blijft aan hem. Maar dat zal hij zelf moeten inzien. Het heeft geen zin om iedere keer toe te geven en hem te vertellen hoe het zit, want blijkbaar gelooft hij je niet.
Wat ik me afvraag: is hij altijd zo geweest of is het de laatste tijd erger geworden? Is er iets gebeurd? Blijkbaar is hij nogal onzeker; weet je waarom dat is? Waarom heeft hij moeite met je mannelijke kennissen? Hebben jullie het daar wel eens over gehad?
Sterkte
Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat je je moet afvragen of je wel een relatie wilt op deze manier. Omgaan met iemand die zo jaloers is, is onmogelijk en op de lange duur niet vol te houden. Je kan wel bezig blijven hem te bevestigen en zijn onzekerheden tegen te spreken, maar zoals jij het omschrijft heeft hij geen enkele reden om zich zorgen te maken over of jij wel trouw blijft aan hem. Maar dat zal hij zelf moeten inzien. Het heeft geen zin om iedere keer toe te geven en hem te vertellen hoe het zit, want blijkbaar gelooft hij je niet.
Wat ik me afvraag: is hij altijd zo geweest of is het de laatste tijd erger geworden? Is er iets gebeurd? Blijkbaar is hij nogal onzeker; weet je waarom dat is? Waarom heeft hij moeite met je mannelijke kennissen? Hebben jullie het daar wel eens over gehad?
Sterkte
dinsdag 19 juni 2007 om 01:36
meid, ik vind dit toch niet rooskleurig klinken !!! als dat nu al begint!!! het is natuurlijk je eigen beslissing of je bij hem blijft, maar als je je nu al zo moet verantwoorden...!! denk goed na. en anders vraag even een adempauze voor een paar weken, waarin je geen contact met hem opneemt en andersom natuurlijk!! succes!!!
dinsdag 19 juni 2007 om 02:25
quote:Wat ik me afvraag: is hij altijd zo geweest of is het de laatste tijd erger geworden? Is er iets gebeurd? Blijkbaar is hij nogal onzeker; weet je waarom dat is? Waarom heeft hij moeite met je mannelijke kennissen? Hebben jullie het daar wel eens over gehad?
Hoi, dankjwel voor je reactie...
Dat is het nou, hij is dus nooit zo tegen me geweest! Welliswaar jaloers van aard, maar nog nooit zo achterdochtig als nu! Er is dan ook niets gebeurd, en daarom snap ik er zo weinig van, hij lijkt wel paranoia.
Daarom vind ik het rot om het nu al op te geven wat de relatie betreft omdat het dus nooit zo is geweest...het is echt iets van de laatste weken, iig het is duidelijk verergerd, de jaloezie.
Hij zegt mij niet te willen delen en over mijn mannelijke kennissen zegt ie: 'ik heb toch ook geen vrouwen om mij heen?' hij heeft moeite dat ik zoveel jongens ken, maar dat heeft weer met mijn hobby te maken, dat ook een mannenwereld is! (ik ken hem zelfs van die hobby!)
Ik snap er helemaal niets van, maar het doet me wel pijn dat hij bljkbaar weet, dat ik teveel om hem geef om te zeggen dat ik weg bij hem ga, waardoor hij dus nu de touwtjes in handen heeft........Ik vraag me gewoon af, waar mijn lieve vriendje is gebleven die erg veel respect voor me had...Was ik eindelijk weer blij dat het goed was, nu ineenkeer dit, over zaterdagavond?!
Moet wel zeggen dat hij de laaste tijd vaak bij gelegenheden speed gebruikt en blowed...dat blowen deed ie altijd al wel een beetje, maar dat speed snuiven doet ie bv 2x in de week...wil dat niet goedkeuren maar snap ook niet zogoed waarom hij dat doet dat heb ik hem ook aangegeven en dan zegt hij niet verslaafd te zijn en dat geloof ik ook wel.......Of zouden die 2x in de week speed inpact hebben op zijn gedrag?? (kil en bot??)
Misschien dat dat het is, ik ben ten einde raad, en moet ik afwachten, of moet ik hem morgen gewoon bellen??
Hoi, dankjwel voor je reactie...
Dat is het nou, hij is dus nooit zo tegen me geweest! Welliswaar jaloers van aard, maar nog nooit zo achterdochtig als nu! Er is dan ook niets gebeurd, en daarom snap ik er zo weinig van, hij lijkt wel paranoia.
Daarom vind ik het rot om het nu al op te geven wat de relatie betreft omdat het dus nooit zo is geweest...het is echt iets van de laatste weken, iig het is duidelijk verergerd, de jaloezie.
Hij zegt mij niet te willen delen en over mijn mannelijke kennissen zegt ie: 'ik heb toch ook geen vrouwen om mij heen?' hij heeft moeite dat ik zoveel jongens ken, maar dat heeft weer met mijn hobby te maken, dat ook een mannenwereld is! (ik ken hem zelfs van die hobby!)
Ik snap er helemaal niets van, maar het doet me wel pijn dat hij bljkbaar weet, dat ik teveel om hem geef om te zeggen dat ik weg bij hem ga, waardoor hij dus nu de touwtjes in handen heeft........Ik vraag me gewoon af, waar mijn lieve vriendje is gebleven die erg veel respect voor me had...Was ik eindelijk weer blij dat het goed was, nu ineenkeer dit, over zaterdagavond?!
Moet wel zeggen dat hij de laaste tijd vaak bij gelegenheden speed gebruikt en blowed...dat blowen deed ie altijd al wel een beetje, maar dat speed snuiven doet ie bv 2x in de week...wil dat niet goedkeuren maar snap ook niet zogoed waarom hij dat doet dat heb ik hem ook aangegeven en dan zegt hij niet verslaafd te zijn en dat geloof ik ook wel.......Of zouden die 2x in de week speed inpact hebben op zijn gedrag?? (kil en bot??)
Misschien dat dat het is, ik ben ten einde raad, en moet ik afwachten, of moet ik hem morgen gewoon bellen??
dinsdag 19 juni 2007 om 02:29
dinsdag 19 juni 2007 om 06:51
De beschrijving die je geeft van je vriend geeft mij niet het idee dat je een voor jou geschikte partner hebt gevonden. Deze man is niet alleen jaloers en wil jou precies naar zijn pijpen laten dansen, hij is ook nog eens onaardig tegen je! Zoals het er nu uitziet, zal dit gedrag niet veranderen en zul je je naar zijn wensen aan moeten passen.Wat levert deze "relatie"jou nu eigenlijk op? Niets dan stress en het gevoel op eieren te moeten lopen om het meneer naar de zin te maken. Je mag niets zeggen over het feit dat hij nog geen werk heeft gezocht, want dan wordt hij boos? Dat maakt nu misschien nog niets uit, maar wel als je met deze man in de toekomst zou trouwen en als er kinderen zouden zijn, dan wil je graag dat je op hem kunt rekenen. Ik zou het uitmaken en lekker een tijdje vrijgezel blijven.
dinsdag 19 juni 2007 om 06:56
Ik lees net ook dat hij speed gebruikt, geloof me meid maak direct een einde aan die relatie, je verdient iets beters dan dit. Mensen die regelmatig speed gebruiken zijn op een gegeven moment overdag te lamlendig om werk te zoeken, of raken hun baan kwijt omdat ze nooit meer op tijd zijn en liggen het liefst de hele dag in hun nest. Als je doorgaat met deze jongen zul je een toekomst tegemoet gaan waarin jij de kost moet verdienen en hij geld uitgeeft aan zijn steeds groeiende behoefte aan speed. Gelukkig wordt je hier niet van, ik spreek uit ervaring.
dinsdag 19 juni 2007 om 09:58
Vanwege dat speedgebruik zou ik idd zeggen "wegwezen"..
En dat jaloerse gedrag; paal en perk an tellen ; stop direct met jezelf te verdedigen. Ik heb zelf ook een superjaloers vriendje gehad en uiteindelijk wa het zijn jaloezie die de relatie stukmaakte. Voor mij is vertrouwen heel belangrijk in een relatie en dat betekent ook dat je partner jou moet vertrouwen. achterdoch accepteer k iet meer.
Gooi de bal terug als ie weer begint vraag hem waarom ie in hemelsnaam bij je blijft als ie je toch niet vertrouwt. Als ie niet genoeg van je houd om te geloven dat hij de enigie is, danmoet je hem zeggen dat jij misschien wel bij hem weggaat.en of jij wel of niet op je telefoon kijkt en waarom, dat zijn zijn zaken niet. Hij heft jou te accepteren zoals je bent en met je mannelijke vrienden en zo niet dan is dat vooral zijn probleem.
Owja en zeg hem ook dat je hem dumpt als ie nog 1x speed gebruikt en doe dat.
En dat jaloerse gedrag; paal en perk an tellen ; stop direct met jezelf te verdedigen. Ik heb zelf ook een superjaloers vriendje gehad en uiteindelijk wa het zijn jaloezie die de relatie stukmaakte. Voor mij is vertrouwen heel belangrijk in een relatie en dat betekent ook dat je partner jou moet vertrouwen. achterdoch accepteer k iet meer.
Gooi de bal terug als ie weer begint vraag hem waarom ie in hemelsnaam bij je blijft als ie je toch niet vertrouwt. Als ie niet genoeg van je houd om te geloven dat hij de enigie is, danmoet je hem zeggen dat jij misschien wel bij hem weggaat.en of jij wel of niet op je telefoon kijkt en waarom, dat zijn zijn zaken niet. Hij heft jou te accepteren zoals je bent en met je mannelijke vrienden en zo niet dan is dat vooral zijn probleem.
Owja en zeg hem ook dat je hem dumpt als ie nog 1x speed gebruikt en doe dat.
dinsdag 19 juni 2007 om 10:20
Een beetje jaloezie kan geen kwaad, maar zodra het allesoverheersend gaat zijn, moeten er duidelijk alarmbellen gaan rinkelen. Je bent zijn bezit niet en als hij jou niet vertrouwt dan kan jij dat niet veranderen door maar alles af te stoten wat je lief is.Hij mag niet verwachten dat jij al je mannelijke vrienden maar laat vallen omdat hij dan zeker weet dat hij je alleen heeft.En het woordje 'hebben' geeft eigenlijk al aan dat het niet klopt. Je bent van jezelf. Dat hij jou niet vertrouwt terwijl dat onterecht is, zou voor mij echt een goede reden zijn om te kappen met een relatie. Je kan moeilijk aan al zijn wensen gaan voldoen, want dan verlies je jezelf. En als hij vrouwelijke vrienden heeft en daar mee omgaat, dan is er toch geen verschil met jouw mannelijke vrienden? Van dit soort mannen gaan mijn nekharen nogal overeind staan, sorry. Je verdient iemand die om je geeft zoals je bent, niet zoals hij wíl dat je bent. Dat hij aan de speed zou voor mij ook een punt zijn om eens goed te gaan nadenken of je met zo iemand verder wilt.
dinsdag 19 juni 2007 om 10:21
Hoi Femme,
Ik reageer zelden, maar jouw verhaal is bijna identiek een mijn verhaal met mijn ex en ik kan het nu even niet laten om te reageren.
Mijn ex was ook erg jaloers en paranoide en daar kwam geen verandering in. Ik bleef hopen dat het wel weer zou veranderen, nou vergeet het maar:(.
Het zit naar mijn idee ook in het aard van het beestje. Het werd ook steeds erger, ik ging me om de raarste paranoide dingen lopen verdedigen en ik keek er niet eens meer raar van op.
Om een lang verhaal kort te maken, ik eindigde geïsoleerd, vrienden kwijt, ik sprak niet meer mannen (in ieder geval niet in zijn bijzijn) en ging nooit meer uit. Als ik al met een man sprak (dat 'mocht' ik heus wel) dan kon ik er later achter komen dat hij wel aan mij kon zien dat ik toch wel meer dan geinteresseerd was in diegene. Of het nou een knappe vent was of niet, dat maakte geen donder uit. Ik deed gewoon aardig, maar dat was al te veel.
Ik kan bijna met zekerheid zeggen dat dit niet zal veranderen. Ik verloor mezelf op een gegeven moment totaal in die relatie, terwijl ik toch iemand ben die met beide benen op de grond staat waarvan dat over het algemeen niet verwacht wordt. Maar ik was vastbesloten voor deze jongen te gaan...
Pas alsjeblieft op dat jij je niet gaat lopen aanpassen aan dat paranoide gedrag, bij mijn ex nam het op een gegeven moment ziekelijke vormen aan. Oja, en reken maar dat ie op gezette momenten verschrikkelijk lief zal doen tegen je....(tja, ben ook 8 jaar bij hem gebleven).
Uiteindelijk heb ik een jaar geleden er met veel pijn en moeite een punt achter gezet en ben weer helemaal mezelf:D. Ik doe lekker waar ik zin in heb en krijg van mijn omgeving veel positieve reacties over dat te zien is dat ik mezelf weer ben (ze kenden mij voor de relatie ook al).
Dit laat ik nooooit weer gebeuren, vind mijn vrijheid nu toch wel heel erg belangrijk. Gelukkig heb ik sinds kort een lieve vriend die het tegenovergestelde van mr. paranoia is.
Ik wil je veel sterkte toewensen, ik voelde mij op een gegeven moment 'vastzitten' in de relatie. Kijk vooral naar de feiten en niet alleen naar de momenten dat ie ineens superlief tegen je is.....daarmee kun je al het paranoide gedoe mee bagatelliseren..
*;
Ik reageer zelden, maar jouw verhaal is bijna identiek een mijn verhaal met mijn ex en ik kan het nu even niet laten om te reageren.
Mijn ex was ook erg jaloers en paranoide en daar kwam geen verandering in. Ik bleef hopen dat het wel weer zou veranderen, nou vergeet het maar:(.
Het zit naar mijn idee ook in het aard van het beestje. Het werd ook steeds erger, ik ging me om de raarste paranoide dingen lopen verdedigen en ik keek er niet eens meer raar van op.
Om een lang verhaal kort te maken, ik eindigde geïsoleerd, vrienden kwijt, ik sprak niet meer mannen (in ieder geval niet in zijn bijzijn) en ging nooit meer uit. Als ik al met een man sprak (dat 'mocht' ik heus wel) dan kon ik er later achter komen dat hij wel aan mij kon zien dat ik toch wel meer dan geinteresseerd was in diegene. Of het nou een knappe vent was of niet, dat maakte geen donder uit. Ik deed gewoon aardig, maar dat was al te veel.
Ik kan bijna met zekerheid zeggen dat dit niet zal veranderen. Ik verloor mezelf op een gegeven moment totaal in die relatie, terwijl ik toch iemand ben die met beide benen op de grond staat waarvan dat over het algemeen niet verwacht wordt. Maar ik was vastbesloten voor deze jongen te gaan...
Pas alsjeblieft op dat jij je niet gaat lopen aanpassen aan dat paranoide gedrag, bij mijn ex nam het op een gegeven moment ziekelijke vormen aan. Oja, en reken maar dat ie op gezette momenten verschrikkelijk lief zal doen tegen je....(tja, ben ook 8 jaar bij hem gebleven).
Uiteindelijk heb ik een jaar geleden er met veel pijn en moeite een punt achter gezet en ben weer helemaal mezelf:D. Ik doe lekker waar ik zin in heb en krijg van mijn omgeving veel positieve reacties over dat te zien is dat ik mezelf weer ben (ze kenden mij voor de relatie ook al).
Dit laat ik nooooit weer gebeuren, vind mijn vrijheid nu toch wel heel erg belangrijk. Gelukkig heb ik sinds kort een lieve vriend die het tegenovergestelde van mr. paranoia is.
Ik wil je veel sterkte toewensen, ik voelde mij op een gegeven moment 'vastzitten' in de relatie. Kijk vooral naar de feiten en niet alleen naar de momenten dat ie ineens superlief tegen je is.....daarmee kun je al het paranoide gedoe mee bagatelliseren..
*;
dinsdag 19 juni 2007 om 11:06
Dankjewel voor jullie reacties, zoveel had ik er niet verwacht! En dankjewel Pinklady!
Vanochtend had ik hem aan de telefoon en deed hij nog steeds bot en stug, ik belde hem natuurlijk op(kon het niet laten, heel stom, ik weet het) Ik handel teveel naar mijn gevoel en hopelijk ga ik straks inzien dat het zo natuurlijk niet werkt op deze manier...
Na het botte gesprek, stuurde ik hem een sms dat het me erg veel pijn deed dat ie me niet vertrouwd, en waarom zou ik al die dingen over hebben voor iemand bij wie ik vreemd zou gaan? Ik heb hem gesmst dat als ie niet ziet hoeveel ik om hem geef, dat ik het dan ook niet meer weet...
Daarop kreeg ik een sms met zijn excuses en dat ie heel raar dat deed en dat ie van me houd en dat ie zelf ook niet snapt waarom ie zo opgefokt deed...
Dat speed gebruik is in niet zoveel mate, mijn vader is echt verslaafd geweest, dus weet wel wanneer het uit de hand loopt, wel geloof ik dat zijn gedrag er afgelopen week ermee te maken heeft gehad. Hij krijgt die zooi van maten, dus koopt het niet......gelukkig doet hij dit niet bizar veel, maar heb hem wel gezegd dat ie na moet denken waarmee ie bezig is.......ook dat zou hij doen, en zegt dat speed hem niet veel intereseerd (dat geloof ik wel)
Dit is iets van de laaste week, dus ik kijk het nog even aan,..ik hoop niet dat dit vaker gebeurd.....
Dankjewel voor jullie reacties................hoop dat het nu stabiel blijft
liefs
Vanochtend had ik hem aan de telefoon en deed hij nog steeds bot en stug, ik belde hem natuurlijk op(kon het niet laten, heel stom, ik weet het) Ik handel teveel naar mijn gevoel en hopelijk ga ik straks inzien dat het zo natuurlijk niet werkt op deze manier...
Na het botte gesprek, stuurde ik hem een sms dat het me erg veel pijn deed dat ie me niet vertrouwd, en waarom zou ik al die dingen over hebben voor iemand bij wie ik vreemd zou gaan? Ik heb hem gesmst dat als ie niet ziet hoeveel ik om hem geef, dat ik het dan ook niet meer weet...
Daarop kreeg ik een sms met zijn excuses en dat ie heel raar dat deed en dat ie van me houd en dat ie zelf ook niet snapt waarom ie zo opgefokt deed...
Dat speed gebruik is in niet zoveel mate, mijn vader is echt verslaafd geweest, dus weet wel wanneer het uit de hand loopt, wel geloof ik dat zijn gedrag er afgelopen week ermee te maken heeft gehad. Hij krijgt die zooi van maten, dus koopt het niet......gelukkig doet hij dit niet bizar veel, maar heb hem wel gezegd dat ie na moet denken waarmee ie bezig is.......ook dat zou hij doen, en zegt dat speed hem niet veel intereseerd (dat geloof ik wel)
Dit is iets van de laaste week, dus ik kijk het nog even aan,..ik hoop niet dat dit vaker gebeurd.....
Dankjewel voor jullie reacties................hoop dat het nu stabiel blijft
liefs
dinsdag 19 juni 2007 om 12:38
Dat speed-gebruik is natuurlijk niet echt bevorderlijk voor zijn bewustzijn, en blowen trouwens ook niet. En twee keer per week speed vind ik echt ongezond.
Hij klinkt een beetje paranoid, het lijkt erop dat ie niet lekker in zn vel zit.
Misschien moet je het daarover gaan hebben ipv over de jaloezie. Maar of ie het aankan?
Probeer hem te blijven steunen, maar verlies niet jezelf daarin, en ga je niet in bochten wringen. Hij moet toch gewoon met de realiteit kunnen omgaan.
Succes..
Hij klinkt een beetje paranoid, het lijkt erop dat ie niet lekker in zn vel zit.
Misschien moet je het daarover gaan hebben ipv over de jaloezie. Maar of ie het aankan?
Probeer hem te blijven steunen, maar verlies niet jezelf daarin, en ga je niet in bochten wringen. Hij moet toch gewoon met de realiteit kunnen omgaan.
Succes..
dinsdag 19 juni 2007 om 14:26
Als die speed nual zo'n uitwerking heeft op zijn gedrag dan zou ik maken dat ik weg kwam en helemaal nu ik begrijp dat jij al wel weet wat het met je kan doen.
Dus je weet ook dat speed de meest vreselijke rommel is die je op markt kunt kopen, goedkope troep!
En 2 x per week vind ik wel erg veel.
Heb helaas ook veel te veel ervaring met dit soort drugs.
Jij moet het natuurlijk zelf beslissen maar gelukkig zal je zeker nietmet hem worden, want dit is zijn ware aard en zal hij zeker niet zomaar veranderen.
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
Dus je weet ook dat speed de meest vreselijke rommel is die je op markt kunt kopen, goedkope troep!
En 2 x per week vind ik wel erg veel.
Heb helaas ook veel te veel ervaring met dit soort drugs.
Jij moet het natuurlijk zelf beslissen maar gelukkig zal je zeker nietmet hem worden, want dit is zijn ware aard en zal hij zeker niet zomaar veranderen.
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
dinsdag 19 juni 2007 om 18:52
Ik denk eerlijk gezegd niet dat het speedgebruik de oorzaak is (kan natuurlijk wel voor veel problemen zorgen) als ik even uitga van mijn eigen ervaring. Mijn ex blowde ook ontzettend veel en nam zo nu en dan wel eens een pilletje (speed, xtc, whatever). Ik had het idee dat zijn paranoide gedrag er alleen maar mee versterkt werd. Ook bij alcoholgebruik trouwens.
Misschien is het goed om voor jezelf na te gaan of je jezelf nog samen ziet met hem in de toekomst. Kijk naar de feiten. Bovendien is ie ook werkloos (was bij mij ook het geval). Op zich hoeft dat natuurlijk niet direct een probleem te zijn, maar icm blowerij en speedgebruik zal dat zijn herintreding op de arbeidsmarkt niet bevorderen. Hoe langer hij in deze situatie blijft zitten hoe moeilijker het zal worden over het algemeen. Pas op voor die negatieve spiraal waar jij in meegesleurd kan worden.
Heb een paar vragen aan jou.
Is hij een pessimist?
Is hij erg wantrouwend? Ook naar andere mensen toe?
Betrekt hij jou erg in zijn problemen?
Kleineert hij je zodra jij hem niet gelijk dreigt te geven?
Vraag het me gewoon af, dit was bij mij namelijk het geval. Misschien heb je wat aan mijn reactie aangezien ik veel raakvlakken las met mijn ervaring. Denk in eerste instantie om jezelf he? Dat deed ik namelijk niet aangezien ik destijds zo naief was te denken dat het wel een keer zou veranderen...
*;
Misschien is het goed om voor jezelf na te gaan of je jezelf nog samen ziet met hem in de toekomst. Kijk naar de feiten. Bovendien is ie ook werkloos (was bij mij ook het geval). Op zich hoeft dat natuurlijk niet direct een probleem te zijn, maar icm blowerij en speedgebruik zal dat zijn herintreding op de arbeidsmarkt niet bevorderen. Hoe langer hij in deze situatie blijft zitten hoe moeilijker het zal worden over het algemeen. Pas op voor die negatieve spiraal waar jij in meegesleurd kan worden.
Heb een paar vragen aan jou.
Is hij een pessimist?
Is hij erg wantrouwend? Ook naar andere mensen toe?
Betrekt hij jou erg in zijn problemen?
Kleineert hij je zodra jij hem niet gelijk dreigt te geven?
Vraag het me gewoon af, dit was bij mij namelijk het geval. Misschien heb je wat aan mijn reactie aangezien ik veel raakvlakken las met mijn ervaring. Denk in eerste instantie om jezelf he? Dat deed ik namelijk niet aangezien ik destijds zo naief was te denken dat het wel een keer zou veranderen...
*;
dinsdag 19 juni 2007 om 23:17
Heb een paar vragen aan jou.
Is hij een pessimist?
Is hij erg wantrouwend? Ook naar andere mensen toe?
Betrekt hij jou erg in zijn problemen?
Kleineert hij je zodra jij hem niet gelijk dreigt te geven?
dankjewel voor jullie reacties en steun, pinklady ik denk dat ik een beetje in dezelfde situatie verkeer als jij zat...
Hij is idd een zwartkijker, hij zegt dat ie mij vertrouwd, maar dat ik hem een 'vaag'gevoel geef als ik bijvoorbeeld zo vaak op mijn telefoon kijk........Ik voel gewoon dat ie mij niet vertrouwd want ik zie dat ook aan zijn houding...
Hij betrekt me niet in zijn problemen, hij wil daar het liefst niet over praten...En ja wat is kleineren, wat ik vandaag meemaakte kan ik niet normaal vinden, overigens zijn we allebei midden 20 (dat vroeg ook iemand)
Vandaag heb ik een lippiercing laten zetten en van tevoren had ik overlegd wat hij daarvan vond of ie het wel mooi vond, hij zei (dit was vorige week) je moet het zelf weten het zal je goed staan. Dus vandaag liet ik er een zetten, ik vertelde het aan hem, en hij werd erg boos, hij zei: Fem, je weet hoe ik erover denk, piercing is aandacht, mond is aandacht, en 1+1 is dus piercing, mond = pijpen................ (mijn mond viel open van verbazing)
Hoe komt iemand hierbij?? Ik wist dat hij niet van tongpiercings hielt maar dit zit in het kuiltje van je kin.....
Ik wist niet meer wat ik hierop moest zeggen en heb hem nu, maar wilde het gewoon eruit halen om van het gezeik af te zijn........Hij was erg boos, en als ik vraag of ik hem morgen kan bellen zegt ie: '' moet je zelf weten...en je moet zelf weten wat je doet, als je hem eruit haalt ben je zwak''
Ik ben zo verdrietig, gisteravond had ik deze ellende ook al, maar dan over die mobiel, vanochtend kreeg ik (na mijn sms dat het me pijn deed dat ie zo tegen me doet) een excuus sms met erin: ''hou van je lieffie sorry dat ik zo raar deed, ik bel je straks xxxx''
en vervolgens begint ie op msn vanavond weer vrolijk verder te mopperen over die zaterdagavond.....en dit alles is heel erg met een driegende 'ik maak het straks uit toon'
bij alle discussie of onderwerpen die we hebben zegt ie ook dat ie er klaar mee is, of dat ie me vd week wel belt, of dat ie op gaat hangen en me morgen wel weer spreekt.......
Het ergste is die houden van, van mijn kant, ik kan het gewoon niet uitmaken, omdat ik echt niet snap dat mijn lieve vriendje in zo'n jaloers monster is veranderd..........ik snap er echt helemaal niets van..........en dan nu met dat gedoe met die piercing...is dat echt zo seksistisch? ik ga behoorlijk aan mezelf twijfelen.........
weet het ff niet meer, had ik maar de kracht om afstand te nemen.......................
:(
Is hij een pessimist?
Is hij erg wantrouwend? Ook naar andere mensen toe?
Betrekt hij jou erg in zijn problemen?
Kleineert hij je zodra jij hem niet gelijk dreigt te geven?
dankjewel voor jullie reacties en steun, pinklady ik denk dat ik een beetje in dezelfde situatie verkeer als jij zat...
Hij is idd een zwartkijker, hij zegt dat ie mij vertrouwd, maar dat ik hem een 'vaag'gevoel geef als ik bijvoorbeeld zo vaak op mijn telefoon kijk........Ik voel gewoon dat ie mij niet vertrouwd want ik zie dat ook aan zijn houding...
Hij betrekt me niet in zijn problemen, hij wil daar het liefst niet over praten...En ja wat is kleineren, wat ik vandaag meemaakte kan ik niet normaal vinden, overigens zijn we allebei midden 20 (dat vroeg ook iemand)
Vandaag heb ik een lippiercing laten zetten en van tevoren had ik overlegd wat hij daarvan vond of ie het wel mooi vond, hij zei (dit was vorige week) je moet het zelf weten het zal je goed staan. Dus vandaag liet ik er een zetten, ik vertelde het aan hem, en hij werd erg boos, hij zei: Fem, je weet hoe ik erover denk, piercing is aandacht, mond is aandacht, en 1+1 is dus piercing, mond = pijpen................ (mijn mond viel open van verbazing)
Hoe komt iemand hierbij?? Ik wist dat hij niet van tongpiercings hielt maar dit zit in het kuiltje van je kin.....
Ik wist niet meer wat ik hierop moest zeggen en heb hem nu, maar wilde het gewoon eruit halen om van het gezeik af te zijn........Hij was erg boos, en als ik vraag of ik hem morgen kan bellen zegt ie: '' moet je zelf weten...en je moet zelf weten wat je doet, als je hem eruit haalt ben je zwak''
Ik ben zo verdrietig, gisteravond had ik deze ellende ook al, maar dan over die mobiel, vanochtend kreeg ik (na mijn sms dat het me pijn deed dat ie zo tegen me doet) een excuus sms met erin: ''hou van je lieffie sorry dat ik zo raar deed, ik bel je straks xxxx''
en vervolgens begint ie op msn vanavond weer vrolijk verder te mopperen over die zaterdagavond.....en dit alles is heel erg met een driegende 'ik maak het straks uit toon'
bij alle discussie of onderwerpen die we hebben zegt ie ook dat ie er klaar mee is, of dat ie me vd week wel belt, of dat ie op gaat hangen en me morgen wel weer spreekt.......
Het ergste is die houden van, van mijn kant, ik kan het gewoon niet uitmaken, omdat ik echt niet snap dat mijn lieve vriendje in zo'n jaloers monster is veranderd..........ik snap er echt helemaal niets van..........en dan nu met dat gedoe met die piercing...is dat echt zo seksistisch? ik ga behoorlijk aan mezelf twijfelen.........
weet het ff niet meer, had ik maar de kracht om afstand te nemen.......................
:(
woensdag 20 juni 2007 om 00:31
Jemig Femme, het lijkt bijna alsof je met mijn ex gaat!
Dat van die piercing is uiteraard ver gezocht van hem, maar dit is ook o zo herkenbaar...Man, ik kan wel tig voorbeelden opnoemen met van die belachelijke vergezochte paranoide ideëen.
Het stomme is dat je er op een gegeven moment er zowat in meegaat...misschien verstandig dit in vertrouwen aan iemand te vertellen, dan zie je gelijk aan de reactie dat dit niet deugt, want wat ik al zei, je gaat met hem mee daarin tot op zekere hoogte.
Vraag aan jou: Zie jij jullie over pak 'm beet tien jaar nog samen?
Ik zal al mijn verhalen over overeenkomsten verder besparen, maar bovenstaande vraag werd ooit aan mij gesteld namelijk en was cruciaal.
Uitmaken lijkt mission impossible, had ik ook. Niet dat ik zeg dat je het meteen uit moet maken (wat denk ik wel uiteindelijk het beste is, maar goed het is jouw leven), maar zul je in de toekomst gelukkig met hem zijn? Er zijn genoeg relaxte mannen op de wereld die jou in je waarde laten. (heb er sinds kort een:)
En nogmaals....hij is altijd lief op cruciale momenten.....heeft ie waarschijnlijk ook een neus voor.
Ik bleef ook altijd hopen dat het zou veranderen, maar dat zal niet gebeuren. Wellicht dat je te maken krijgt met 'goede tijden' en 'slechte tijden', waarbij je je ophangt aan de goede momenten waardoor je relatie met hem aan blijft.
Praat er met anderen in vertrouwen over, dat deed ik in eerste instantie niet om hem niet zwart te maken. Toen ik daar wel mee begon, realiseerde ik mij des te meer dat het niet deugt.
En laat die piercing zitten he!!!
*;
Dat van die piercing is uiteraard ver gezocht van hem, maar dit is ook o zo herkenbaar...Man, ik kan wel tig voorbeelden opnoemen met van die belachelijke vergezochte paranoide ideëen.
Het stomme is dat je er op een gegeven moment er zowat in meegaat...misschien verstandig dit in vertrouwen aan iemand te vertellen, dan zie je gelijk aan de reactie dat dit niet deugt, want wat ik al zei, je gaat met hem mee daarin tot op zekere hoogte.
Vraag aan jou: Zie jij jullie over pak 'm beet tien jaar nog samen?
Ik zal al mijn verhalen over overeenkomsten verder besparen, maar bovenstaande vraag werd ooit aan mij gesteld namelijk en was cruciaal.
Uitmaken lijkt mission impossible, had ik ook. Niet dat ik zeg dat je het meteen uit moet maken (wat denk ik wel uiteindelijk het beste is, maar goed het is jouw leven), maar zul je in de toekomst gelukkig met hem zijn? Er zijn genoeg relaxte mannen op de wereld die jou in je waarde laten. (heb er sinds kort een:)
En nogmaals....hij is altijd lief op cruciale momenten.....heeft ie waarschijnlijk ook een neus voor.
Ik bleef ook altijd hopen dat het zou veranderen, maar dat zal niet gebeuren. Wellicht dat je te maken krijgt met 'goede tijden' en 'slechte tijden', waarbij je je ophangt aan de goede momenten waardoor je relatie met hem aan blijft.
Praat er met anderen in vertrouwen over, dat deed ik in eerste instantie niet om hem niet zwart te maken. Toen ik daar wel mee begon, realiseerde ik mij des te meer dat het niet deugt.
En laat die piercing zitten he!!!
*;
woensdag 20 juni 2007 om 07:30
Ik snap vrouwen soms echt niet hoor. Waarom in godsnaam zoveel moeite doen voor zo'n figuur als er op de wereld zulke leuke mannen rond lopen die je wel met respect behandelen en niet hun geld uitgeven aan drugs? Zie je jezelf nou echt oud worden met zo iemand? Reageren hoeft niet hoor, want het is toch niet wat je horen wilt.
woensdag 20 juni 2007 om 08:59
Beste Inky,
Als je het woord drugs gebruikt denkt iedereen gelijk aan een verslaafde enzovoorts, laat het zo stellen dat ie ermee heeft ge experimenteerd. Plus dat hij zijn geld er niet aan uit geeft, maar het meer gebeurd in de trant van; vriendengroep, en die hebben dat spul en dan neemt hij ook dat spul, dit is overigens sinds vrijdag ook niet meer gebeurd......
Het is echt niet zo dat ik voor hem wil opkomen, integendeel, ik weet hoe sommige fel zijn tegen drugs, kan het niet uitleggen maar de stempel die Inky geeft, klopt iig niet. Zijn gedrag keur ik niet goed, maar geloof me verslaving is het niet aangezien ik jarenlang met een verslaafde vader heb gezeten...
en het feit dat ik het niet zomaar op wil geven 'omdat er zoveeeeeeel leuke mannen op aarde zijn' is dat dit in die tijd nog nooit is gebeurd en ik ook niet het type ben die snel een relatie op wil geven, dit is iets van de laaste 1.5 week.....
Maargoed, PinkLady, het is bijna eng dus dat je bijna hetzelfde hebt meegemaakt, gisteravond kreeg ik een smsje en had ik hem aan de telefoon, hij bood zijn excuus aan en zei dat ik het zelf moest weten van die piercing.....ik had niet het gevoel dat ie me aan het pappen was, maar wel het gevoel dat ie echt spijt had. Ik ken hem zo niet en heb hem ook gezegd dat het beter is om een normaal ritme te krijgen (door bv te werken) en wat vroeger naar bed te gaan ipv het in slaap vallen voor de tv, dat wete hij zelf ook dondersgoed!
Het zit niet in me om zomaar iets op te geven wat maandenlang gewoon goed was en mij een goedgevoel gaf.....zou dat zonde vinden. Tegelijk weet ik dat ik niet met me kan laten sollen, iig niet als dit nog langer duurt............ik ben iig blij dat hij nog wel partime wat werkt(donderdagavond en zaterdag) maar dit is niet veel maar iig een houvast..........
Hoop dat er verbetering in komt, mocht dat niet zo zijn, zal ik zeker je raad opvolgen Pinklady.............dankjewel iig voor het lieve reageren..
Als je het woord drugs gebruikt denkt iedereen gelijk aan een verslaafde enzovoorts, laat het zo stellen dat ie ermee heeft ge experimenteerd. Plus dat hij zijn geld er niet aan uit geeft, maar het meer gebeurd in de trant van; vriendengroep, en die hebben dat spul en dan neemt hij ook dat spul, dit is overigens sinds vrijdag ook niet meer gebeurd......
Het is echt niet zo dat ik voor hem wil opkomen, integendeel, ik weet hoe sommige fel zijn tegen drugs, kan het niet uitleggen maar de stempel die Inky geeft, klopt iig niet. Zijn gedrag keur ik niet goed, maar geloof me verslaving is het niet aangezien ik jarenlang met een verslaafde vader heb gezeten...
en het feit dat ik het niet zomaar op wil geven 'omdat er zoveeeeeeel leuke mannen op aarde zijn' is dat dit in die tijd nog nooit is gebeurd en ik ook niet het type ben die snel een relatie op wil geven, dit is iets van de laaste 1.5 week.....
Maargoed, PinkLady, het is bijna eng dus dat je bijna hetzelfde hebt meegemaakt, gisteravond kreeg ik een smsje en had ik hem aan de telefoon, hij bood zijn excuus aan en zei dat ik het zelf moest weten van die piercing.....ik had niet het gevoel dat ie me aan het pappen was, maar wel het gevoel dat ie echt spijt had. Ik ken hem zo niet en heb hem ook gezegd dat het beter is om een normaal ritme te krijgen (door bv te werken) en wat vroeger naar bed te gaan ipv het in slaap vallen voor de tv, dat wete hij zelf ook dondersgoed!
Het zit niet in me om zomaar iets op te geven wat maandenlang gewoon goed was en mij een goedgevoel gaf.....zou dat zonde vinden. Tegelijk weet ik dat ik niet met me kan laten sollen, iig niet als dit nog langer duurt............ik ben iig blij dat hij nog wel partime wat werkt(donderdagavond en zaterdag) maar dit is niet veel maar iig een houvast..........
Hoop dat er verbetering in komt, mocht dat niet zo zijn, zal ik zeker je raad opvolgen Pinklady.............dankjewel iig voor het lieve reageren..
woensdag 20 juni 2007 om 10:00
Beste femme,
Ik heb toen ik (lang geleden) heel jong was een relatie gehad met een jongen die af en toe experimenteerde met drugs. Hij rookte geregeld een joint, en later kwam daar sporadisch speed bij. Op dat moment leek het allemaal niet veel van invloed op zijn dagelijks functioneren. Op een gevegeven ogenblik kreeg hij op zijn werk problemen omdat hij vaak te laat kwam. Overdag sliep hij veel, en 's avonds nadat hij zijn portie speed had gebruikt was hij vol actie en kon hij de hele wereld aan. Omdat hij in de horeca werkzaam was leek dat geen probleem. Het werd langzamerhand steeds erger en op het laatst kreeg hij zijn ontslag. Het gevolg was dat ik alle verantwoordelijkheid kreeg voor het inkomen. Dit is geen gelijkwaardige situatie
Ik heb toen ik (lang geleden) heel jong was een relatie gehad met een jongen die af en toe experimenteerde met drugs. Hij rookte geregeld een joint, en later kwam daar sporadisch speed bij. Op dat moment leek het allemaal niet veel van invloed op zijn dagelijks functioneren. Op een gevegeven ogenblik kreeg hij op zijn werk problemen omdat hij vaak te laat kwam. Overdag sliep hij veel, en 's avonds nadat hij zijn portie speed had gebruikt was hij vol actie en kon hij de hele wereld aan. Omdat hij in de horeca werkzaam was leek dat geen probleem. Het werd langzamerhand steeds erger en op het laatst kreeg hij zijn ontslag. Het gevolg was dat ik alle verantwoordelijkheid kreeg voor het inkomen. Dit is geen gelijkwaardige situatie
woensdag 20 juni 2007 om 10:42
Ik bedoelde eigenlijk te zeggen: dit is geen gelijkwaardige relatie.
Femme, je zei eerder dat je geen type bent die een relatie zo maar wil opgeven. Dat doe je toch ook niet, je bent al een tijdje met deze man, maar de irritaties nemen nu de overhand en dan mag je toch nadenken over stoppen als een relatie je niet meer de bevrediging geeft die je mag verwachten. Ik vind het geen teken van zwakte, eerder getuigen van een sterk karakter als je besluit voor je eigen geluk te kiezen en deze man aan de kant zet.
Femme, je zei eerder dat je geen type bent die een relatie zo maar wil opgeven. Dat doe je toch ook niet, je bent al een tijdje met deze man, maar de irritaties nemen nu de overhand en dan mag je toch nadenken over stoppen als een relatie je niet meer de bevrediging geeft die je mag verwachten. Ik vind het geen teken van zwakte, eerder getuigen van een sterk karakter als je besluit voor je eigen geluk te kiezen en deze man aan de kant zet.
