Relaties
alle pijlers
Zijn kinderen een 'dealbreaker'?
dinsdag 13 november 2007 om 16:26
We zijn nu al bijna 5 jaar samen, waarvan we er 4 jaar samenwonen. Afgelopen zaterdag was ik romantisch uit eten genomen door mijn vriend, ontzettend gezellig.
Ik weet niet meer hoe het ter sprake kwam, maar op eens ging het over de toekomst en over kinderen. Het blijkt dat hij waarschijnlijk geen kinderen op deze wereld wil zetten. Dit terwijl hij een jaar geleden zelfs babynamen met me heeft bedacht, voor het geval dat het er ooit nog van zou komen.
Tijdens het diner heb ik aangegeven dat ik wel graag kinderen wil, en dat het voor mij een 'dealbreaker' is. (Zo belangrijk dat ik de relatie zou verbreken als we op dit punt van mening zouden verschillen.) Hij wist het gewoon niet, en hij stelde voor om hier later op terug te komen. Daar heb ik geen genoegen meegenomen en heb hem gevraag om zsm een beslissing te nemen. Hij zal in de loop van de week hierop antwoorden.
Ik wil graag kinderen, nu nog niet maar later. Ik ben 26 en wil eerst nog een wereldreis maken etc. Maar mocht het zo zijn dat hij echt geen kinderen wil, dan kan ik nu nog opzoek naar een ander die het wel wil. Toch?
Mijn vragen zijn: Moet ik hem, wanneer hij het niet wil, opzij schuiven? Of proberen te overtuigen van mijn standpunt en zo ja, met welke argumenten?
Wat zijn jullie redenen om voor kinderen te kiezen, of juist niet?
Ik weet niet meer hoe het ter sprake kwam, maar op eens ging het over de toekomst en over kinderen. Het blijkt dat hij waarschijnlijk geen kinderen op deze wereld wil zetten. Dit terwijl hij een jaar geleden zelfs babynamen met me heeft bedacht, voor het geval dat het er ooit nog van zou komen.
Tijdens het diner heb ik aangegeven dat ik wel graag kinderen wil, en dat het voor mij een 'dealbreaker' is. (Zo belangrijk dat ik de relatie zou verbreken als we op dit punt van mening zouden verschillen.) Hij wist het gewoon niet, en hij stelde voor om hier later op terug te komen. Daar heb ik geen genoegen meegenomen en heb hem gevraag om zsm een beslissing te nemen. Hij zal in de loop van de week hierop antwoorden.
Ik wil graag kinderen, nu nog niet maar later. Ik ben 26 en wil eerst nog een wereldreis maken etc. Maar mocht het zo zijn dat hij echt geen kinderen wil, dan kan ik nu nog opzoek naar een ander die het wel wil. Toch?
Mijn vragen zijn: Moet ik hem, wanneer hij het niet wil, opzij schuiven? Of proberen te overtuigen van mijn standpunt en zo ja, met welke argumenten?
Wat zijn jullie redenen om voor kinderen te kiezen, of juist niet?
dinsdag 13 november 2007 om 16:33
er zijn geen argmenten om iemand te overtuigen die geen kinderen wil. bovendien vind ik het ook niet echt getuigen van respect voor zijn mening.
Hoe zou jij het vnden als hij jou ervan zou proberen te overtuigen van zijn standpunt en min of meer van jou zou verwachten dat jij jouw kinderwens opgeeft.
Alleen jij kunt bepalen wat voor jou het zwaarts weegt. of je deze relatie opgeeft of je kinderwens, omdat je zoveel van hem houdt. Als kinderwens echt een dealbreaker is en hij weet zeker dat ie ze niet wil, dan ja dan moet je de relatie verbreken. Andrs is de kans groot dat je het hem gaat verwijten als het niet meer kan, en dat dan alsnog je relatie stuk gaat.
Hoe zou jij het vnden als hij jou ervan zou proberen te overtuigen van zijn standpunt en min of meer van jou zou verwachten dat jij jouw kinderwens opgeeft.
Alleen jij kunt bepalen wat voor jou het zwaarts weegt. of je deze relatie opgeeft of je kinderwens, omdat je zoveel van hem houdt. Als kinderwens echt een dealbreaker is en hij weet zeker dat ie ze niet wil, dan ja dan moet je de relatie verbreken. Andrs is de kans groot dat je het hem gaat verwijten als het niet meer kan, en dat dan alsnog je relatie stuk gaat.
dinsdag 13 november 2007 om 16:35
Hmm voor mij persoonlijk zou het wel een dealbreaker zijn. Mocht je vriend echt bezwaar hebben tegen kinderen dan zou ik het ook niet opdringen. Ik denk dat hier alleen maar narigheid van komt.
Wat ik mij wel afvraag als ik je verhaal zo lees is of hij echt geen kinderen wil of dat hij er nog niet echt zo over nagedacht heeft. Mijn vriend had er eerst ook een andere mening over dan nu omdat hij in zijn eigen woorden: er nog nooit echt over na had gedacht, en het hem beangstigde. Misschien heeft je vriend hier ook last van. Bij mij hielp het in ieder geval wel goed om hem uit te leggen waarom ik jong kinderen wilde en hij het idee kreeg dat ik er echt wel langer over na had gedacht.
Succes!
Wat ik mij wel afvraag als ik je verhaal zo lees is of hij echt geen kinderen wil of dat hij er nog niet echt zo over nagedacht heeft. Mijn vriend had er eerst ook een andere mening over dan nu omdat hij in zijn eigen woorden: er nog nooit echt over na had gedacht, en het hem beangstigde. Misschien heeft je vriend hier ook last van. Bij mij hielp het in ieder geval wel goed om hem uit te leggen waarom ik jong kinderen wilde en hij het idee kreeg dat ik er echt wel langer over na had gedacht.
Succes!
dinsdag 13 november 2007 om 16:36
dinsdag 13 november 2007 om 16:39
Ik vind het wel herkenbaar. Volgens mij zijn het toch vooral vrouwen die hier wel eens over nadenken (biologische klok enzo). Maar het blijft een lastig onderwerp. Wat als je vriend zegt "Ja, ik wil wel kinderen, ooit", hoeveel is zo'n belofte nou waard? Want wanneer dan? En hij kan aan de korte termijn denken en zeggen dat hij "ooit" kinderen wil, maar wat als het puntje bij paaltje komt... En evenzogoed zijn er best mannen die er nooit bij stil hebben gestaan en bij wie ineens een soort vadergevoelens opspelen.
Het is goed om het er met elkaar over te hebben, want voor mij zou het ook een 'dealbreaker' (mooi woord!) zijn, maar ik vind het lastig om hem voor zo'n ultimatum te zetten en te bepalen hoeveel waarde je daar aan kunt hechten...
Mijn "oplossing"; ik heb tegen mijn vriend gezegd dat ik 100% zeker weet dat ik ooit moeder wil worden en hem gevraagd daarover na te denken. Als hij het ouderschap zeker niet ziet zitten in de toekomst met mij dan hoop ik dat hij "uit liefde en respect voor mij" dat me zal laten weten.
Het is goed om het er met elkaar over te hebben, want voor mij zou het ook een 'dealbreaker' (mooi woord!) zijn, maar ik vind het lastig om hem voor zo'n ultimatum te zetten en te bepalen hoeveel waarde je daar aan kunt hechten...
Mijn "oplossing"; ik heb tegen mijn vriend gezegd dat ik 100% zeker weet dat ik ooit moeder wil worden en hem gevraagd daarover na te denken. Als hij het ouderschap zeker niet ziet zitten in de toekomst met mij dan hoop ik dat hij "uit liefde en respect voor mij" dat me zal laten weten.
dinsdag 13 november 2007 om 16:39
hem over halen vind ik geen goed idee, een kind moet je samen op de wereld zetten, en ook als jij hem allamng zat bent is hij dan nog steeds voor t leven aan je gebonden. niet echt prettig als dat ongewenst gebeurd. veder vind ik het best respectloos hoe jij wel even denkt zijn standpunt te kunnen veranderen.
als mijn partner geen kinderen gewild zou hebben zou ik inderdaad de relatie verbroken hebben, puur omdat een relatie verbreken minder heftig is als het opgeven van een kinderwens. (voor mij dan)
wat jij moet doen, dat weet ik niet, ik kan niet oordelen over hoeveel je van je vriend houd en wat jij bereid bent voor hem te doen, of in dit geval te laten.
als mijn partner geen kinderen gewild zou hebben zou ik inderdaad de relatie verbroken hebben, puur omdat een relatie verbreken minder heftig is als het opgeven van een kinderwens. (voor mij dan)
wat jij moet doen, dat weet ik niet, ik kan niet oordelen over hoeveel je van je vriend houd en wat jij bereid bent voor hem te doen, of in dit geval te laten.
dinsdag 13 november 2007 om 16:43
Waarom wil hij zelf eigenlijk geen kinderen? Heeft hij dat kunnen uitleggen? Zoals al eerder miss moet hij wennen aan het idee, zeker omdat hij aangeeft open te staan voor argumenten.
Ik denk dat je voor die argumenten vooral bij jezelf moet kijken waarom jij wel een kind wil? Ik denk dat zodra je dat kunt uitleggen aan vriend hij zich kan inleven in jouw beweegredenen welllicht ook zelf niet zo'n grote bezwaren heeft.
dinsdag 13 november 2007 om 16:52
Argumenten voor een kinderwens... sorry, maar die heb ik niet... ik voel/ weet het vanaf mijn vierde al dat ik ooit moeder wil worden. Is dat zo vreemd?
Ik wacht nu nog op het moment dat ik denk "ooit = nu". Of misschien zou ik dat dan rationeel moeten beslissen....
Sorry, off topic maar ben er toch nieuwsgierig naar!
Ik wacht nu nog op het moment dat ik denk "ooit = nu". Of misschien zou ik dat dan rationeel moeten beslissen....
Sorry, off topic maar ben er toch nieuwsgierig naar!
dinsdag 13 november 2007 om 16:53
@Gigaluilak: zoals ik net ook al in een aanvullende post zei: Hij heeft duidelijk aangegeven dat hij wel open staat voor argumenten. Ik denk echt niet 'hem wel even te kunnen overtuigen'. Ik heb een hekel aan manipuleren en ben ook zeker niet van plan om dat te doen in deze situatie. Maar denk je zelf ook niet dat een volwassen gesprek met weloverdachte argumenten goed kan zijn in deze situatie?
@Mararoulette: Hij gaf aan dat hij de wereld te hard vindt en dat hij er geen kind in wil opvoeden. Daarnaast gaat het milieu zo hard achteruit dat er volgens hem over 50 jaar geen leefbare aarde meer is, en dat wil hij kinderen besparen.
Mijn wens is begonnen op mn 20ste, toen ik van de dokter te horen kreeg dat ik ze waarschijnlijk toch niet kan krijgen. Gewoon het idee dat je iets moois in de wereld brengt. Zo weten jullie ook mijn motivatie.![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
@Mararoulette: Hij gaf aan dat hij de wereld te hard vindt en dat hij er geen kind in wil opvoeden. Daarnaast gaat het milieu zo hard achteruit dat er volgens hem over 50 jaar geen leefbare aarde meer is, en dat wil hij kinderen besparen.
Mijn wens is begonnen op mn 20ste, toen ik van de dokter te horen kreeg dat ik ze waarschijnlijk toch niet kan krijgen. Gewoon het idee dat je iets moois in de wereld brengt. Zo weten jullie ook mijn motivatie.
anoniem_57044 wijzigde dit bericht op 13-11-2007 16:56
Reden: 4 regels toegevoegd
Reden: 4 regels toegevoegd
% gewijzigd
dinsdag 13 november 2007 om 16:55
Maar wat dan...??
Ga je je toekomstige vriend screenen op een kinderwens?
De vriend van Xajiede wilde in eerste instantie ook kinderen...
Zou je een geweldige relatie weggooien omdat hij geen kinderen wil?
Ik vind het lastig hoor, kan me niet voorstellen dat ik m'n relatie zou verbreken alleen daarom.
Ik ben zo onwijs gek op hem dat ik me niet kan voorstellen dat ik om die rede een relatie met een ander zou aangaan
Maar wat zijn goede redenen voor een kind (???)
voor mij alleen omdat ik het wil... simpel
kan het niet anders of mooier zeggen
dinsdag 13 november 2007 om 17:05
ik heb 2 vriendinnen die hun relatie hebben verbroken om deze reden,
van beide heeft de ex-vriend nu een kind in een nieuwe relatie... en zij allebei niet! Je weet dus nooit hoe het loopt.
Mijn partner wist eerst ook niet of hij kinderen wilde en dat vond ik wel verdrietig, maar ik denk niet dat ik m er voor zou verlaten.
van beide heeft de ex-vriend nu een kind in een nieuwe relatie... en zij allebei niet! Je weet dus nooit hoe het loopt.
Mijn partner wist eerst ook niet of hij kinderen wilde en dat vond ik wel verdrietig, maar ik denk niet dat ik m er voor zou verlaten.
dinsdag 13 november 2007 om 17:05
:
Mijn wens is begonnen op mn 20ste, toen ik van de dokter te horen kreeg dat ik ze waarschijnlijk toch niet kan krijgen. Gewoon het idee dat je iets moois in de wereld brengt. Zo weten jullie ook mijn motivatie.
Oefff
begrijp ik nu goed dat je waarschijnlijk geen kinderen kan krijgen?
Heeft het dan wel zin om je relatie te verbreken?
klinkt een beetje kort door de bocht maar ik bedoel het goed
dinsdag 13 november 2007 om 17:16
Redenen zijn natuurlijk lastig te beoordelen, wat ik eigenlijk bedoel is wellicht meer uitleggen wat het voor jou betekend. Zodat vriend ook beter weet hoe het zit. Ik roep al jaren ik wil...maar het bleek voor mijn vriend toch erg lastig te zijn om t te begrijpen (overgens wilde hij wel kinderen hoor maar we hadden een andere leeftijd in gedachten) Uiteindelijk heb ik met hem gepraat en uitgelegd waarom ik jong kinderen wil en toen heeft hij er over nagedacht en zijn we later samen tot een compromis gekomen.
@ Xajiede : De redenen van je vriend kan ik me wel iets bij voorstellen (dacht ik eerst ook). Het probleem is dat deze redenen gebaseerd zijn op een toekomst die je nooit zo kunt invullen. De toekomst is nu eenmaal onverspelbaar en als dat voor hem een reden is om geen kinderen te willen denk ik dat het ook moeilijk is om hem van gedachten te laten veranderen ( in hoeverre je dat al zou willen)
dinsdag 13 november 2007 om 17:25
@Sourire: ja, dat klopt. Ik vind het ook een behoorlijk lastige keuze, mede daarom. Maar als je te horen krijgt dat je iets niet kan/mag, ga je er eens goed over nadenken of je het daarmee eens bent. Ik ben het er niet mee eens, en volgens mij zou ik een hele goede (adoptie)moeder zijn. (kort door de bocht kan ik hebben, zolang je het er maar bij zet )
@Badmeester: Ja dat was heel fout van me, maar het was meer een schrikreactie dan echt bedoeld.
)@Badmeester: Ja dat was heel fout van me, maar het was meer een schrikreactie dan echt bedoeld.
dinsdag 13 november 2007 om 18:03
"Mijn wens is begonnen op mn 20ste, toen ik van de dokter te horen kreeg dat ik ze waarschijnlijk toch niet kan krijgen. Gewoon het idee dat je iets moois in de wereld brengt. Zo weten jullie ook mijn motivatie."
Maar stel nu dat je hem met argumenten van het leuke van kinderen weet te overtuigen. Hij gaat overstag en besluit : 'ja, groot gelijk, ik wil ook kinderen!'
En dan blijkt dat jij 'ze toch niet kunt krijgen'.
Maar stel nu dat je hem met argumenten van het leuke van kinderen weet te overtuigen. Hij gaat overstag en besluit : 'ja, groot gelijk, ik wil ook kinderen!'
En dan blijkt dat jij 'ze toch niet kunt krijgen'.
dinsdag 13 november 2007 om 18:27
Ik vind niet dat je een ander moet gaan overtuigen als het over kinderen gaat. Iedereen zal zo zijn redenen hebben, of ie ze nou wel of niet wilt. Ik bedoel, hoe zou jij het vinden als hij jou gaat (proberen te) overtuigen om ze níet te willen. Dit zijn, in mijn ogen, zulke essentiele dingen, die kun je een ander niet opdringen.
Als hij ze niet wilt, is dat klote voor jou. Heel erg klote zelfs, maar dan is het idd aan jóu om een beslissing over jullie relatie.
Voor mij zou het zeker een reden zijn om de relatie te beëindigen, maar ik denk niet dat het veel uit zou moeten maken wat ík vind. Het gaat erom of jij de relatie (in de toekomst) ook leuk genoeg vindt zónder kinderen.
Als hij ze niet wilt, is dat klote voor jou. Heel erg klote zelfs, maar dan is het idd aan jóu om een beslissing over jullie relatie.
Voor mij zou het zeker een reden zijn om de relatie te beëindigen, maar ik denk niet dat het veel uit zou moeten maken wat ík vind. Het gaat erom of jij de relatie (in de toekomst) ook leuk genoeg vindt zónder kinderen.
dinsdag 13 november 2007 om 18:30
Hoi Duploo,
Bij mij is de verandering van 'ooit' naar 'nu' nooit echt gekomen. Toch ligt er hier boven nu een dreumes te slapen. Ik denk dat als ik gewacht had tot 'ooit' 'nu' werd, er nooit een kind zou zijn gekomen. Ik denk weleens dat er soms gewoon te veel wordt nagedacht over het wel/niet nemen van een kind (en nee, geen zin in de discussie nu over het feit dat ik 'nemen' zeg), sommige dingen moet je, m.i., gewoon dóen.
Eigenlijk is het trouwens wel raar dat als je géén kinderen wilt, je altijd moet uitleggen waaróm niet. Als je ze wél wilt, wordt er nooit naar argumenten gevraagd...
