Zus op vakantie, hond dood gereden

10-10-2007 15:33 83 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dag Forummers,



Nou is het wel wat, mijn zus is maandag op vakantie gegaan en ik zou op haar hondje passen. Heb zelf 2 jack russels die heel goed met haar hondje overweg kunnen. Nou had ik ze gisteravond buiten (heb een stuk tuin met een afgeschermd stuk voor de honden) En toen ik 2 min later haar hond binnen zou laten was hij weg. Wij zoeken en vonden we de hond 500 meter verder, net onder een auto gekomen. Snel naar de dierenarts gegaan, maar de hond had zo'n tik gehad dat hij het niet meer kon redden. Dus met pijn in het hart inlaten slapen.



Maar wat nu? Zal ik het mijn zus vertellen en haar hele vakantie verpesten? Of het sti houden en pas vertellen als ze thuis komt? Ze was wel echt helemaal weg van haar hond en nam hem overal mee naar toe.
Alle reacties Link kopieren
Nee tuurlijk doe je het niet expres, maar het komt wel door onoplettendheid en daar zou ik toch kwaad om zijn.



Ik zou het trouwens wel vertellen, ze is nu in een andere omgeving waar ze geen herinneringen heeft aan haar hondje dus zou het wel eens makkelijker kunnen zijn voor het begin van het verwerkingsproces. Want bang zijn om haar vakantie te verpesten, die is toch al verpest ook al vertel je het pas als ze thuis komt, dat is zo'n domper dat je meteen de hele vakantie vergeten bent en er ook niet eens meer van kunt nagenieten.
Alle reacties Link kopieren
Ieder ongeluk komt door onoplettendheid.

Ik vind dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen huisdier en wanneer je dan iemand vindt die het wil verzorgen wanneer je op vakantie gaat en er gebeurd een ongeluk, vindt ik het niet reëel om kwaad te zijn op diegene.

Het is mij ook overkomen dat een huisdier is overleden bij mijn moeder tijdens mijn vakantie maar dat had net zo goed bij mijzelf kunnen gebeuren, zo zijn ongelukken nou eenmaal.



Om het wel of niet te vertellen ligt hem helemaal aan de persoon, daar kunnen wij niet over oordelen.
Alle reacties Link kopieren
Onoplettendheid.....tja hoe kijk je er tegenaan?

TO heeft zelf twee honden en een afgesloten tuin, dit houdt in dat TO geheel vertrouwd op wat er altijd gebeurd; hondjes in de tuin, alles is toch afgesloten....dus onoplettendheid vind ik het niet, je kan ook moeilijk constant "het pootje" van de hond vast blijven houden.....

Ik heb een keer gehad dat de tuindeur op een of andere manier blijkbaar op een kiertje stond wat ik niet heb gezien (mijn hond kon geen deuren openen) en dat ik inmiddels even boven was, ik hoorde twee honden vechten en dacht nog; goh wat lijkt de hond op mijn hond (qua geluid en grommen) en ben heerlijk verder gegaan met waar ik mee bezig was.....gezien ik al járen deze dag deed als wat ik die dag deed en hij altijd in de tuin zat.

Minuut of wat later toen ik beneden kwam kreeg ik door dat hij er niet was en toen zag ik de tuindeur open staan en hem heerlijk rondsnuffelend ronddwarrelen of het de normaalste zaak van de wereld was, verderop in de straat.

Er had van alles kunnen gebeuren, als hij een leuk poesebeest had gezien zou hij blind zijn voor zijn omgeving en had ook makkelijk onder een auto kunnen komen.

Er zijn wel vaker dingen gebeurd die ik niet heb voorzien....dat zal menigeen overkomen, zeker als het dier gedrevener is om eens te gaan kijken wat er buiten in de tuin nog te beleven is etc.

Zoiets als wat TO omschrijft wil je nooit meemaken, als oppasser niet en als baasje zijnde niet... en misschien als eerste reactie vol met vragen dat zus even uit frustratie van zich afblaast, maar daarna zal zus toch ook wel inzien dat TO, haar zus, dit niet voorzien heeft en als ze het had kunnen voorkomen en dit geweten had, ze hier alles aan gedaan zou hebben.

Hoe lullig het ook mag klinken....vind ik wel dat wanneer je dieren hebt en je regelt een oppas, dat je van te voren zelf bedenkt wat je zou willen wanneer zoiets gebeurd...(of ze je bellen of niet)

Wanneer je dat zelf niet hebt gedaan/over hebt gebracht vind ik niet dat je een ander kan verwijten dat hij/zij wel, of juist niet, heeft gebeld.

(tenminste uit primaire reactie misschien wel de boosheid en frustratie en onmacht floept er meestal geheel uit en mag best even, maar na de eerste klap, de boel bezonken en er over nadenkend niet)

Je kan er vanuit gaan en zéker wanneer het familie/vrienden van je is/zijn, dat ze de beslissing nemen uit de beste bedoeling voor jou.

Het is gewoon een moeilijk dilemma waar een dierenbezitter van te voren over na moet denken en over moet brengen en de meeste lezers die dat nog niet hebben gedaan zullen dat ws nu wel gaan doen!
Alle reacties Link kopieren
Nesqik, je hebt dus een beslissing genomen? Veel sterkte en ik hoop dat het allemaal ''goed'' afloopt.
Alle reacties Link kopieren
nesqik schreef op 11 oktober 2007 @ 08:23:

Gister met mijn zus gebeld en heb het heel moeilijk gehad om haar niks te vertellen. Ze had het zo ongeloofelijk naar haar zin daar, dat ik het echt niet over mijn hart kon verkrijgen om het slechte nieuws te brengen. Ze heeft al zo'n rot periode gehad en zou "opnieuw" beginnen met deze leuke vakantie. Om dan dit ook nog te verpesten...!

De hond kon helaas niet in de koeling bij de dierenarts, dus hebben hem gister begraven in de tuin van mijn ouders direct naast mijn kat. (die vorig jaar ook doodgereden is)



Persoonlijk zou ik het ook niet willen weten dat een huisdier van mij was overleden in mijn vakantie. Maandag komt ze thuis, dus dan zal ik jullie op de hoogte brengen hoe ze reageert.






Ik vraag mij echt af of je hier goed aangedaan hebt door haar niets te vertellen terwijl je haar aan de telefoon had. Voor mij persoonlijk zou ik het niet kunnen verkroppen als ik zo keihard werd voorgelogen over zo'n belangrijk iets!

Ik begrijp echt heel goed dat dit voor jou ook heel vreselijk is, maar volgens mij maak je het leed alleen maar groter. Als zij straks terug komt is ze en vreselijk verdrietig, en voelt zich schuldig dat zij plezier aan het maken was terwijl haar huisdier is overleden, en voelt ze zich bedonderd door iemand die ze denk te kunnen vertrouwen, en krijgt ze niet de kans om afscheid te nemen van haar dier op haar eigen manier want het ligt al goed en wel onder de grond.

Vreselijk
Alle reacties Link kopieren
Dat is jouw invulling natuurlijk, Abidjana. Je weet helemaal niet hoe de zus van Nesqik zich zal voelen. Dat kan zij zelf het beste inschatten en ik begrijp goed dat ze het niet verteld heeft als haar zus zo aan vakantie toe was. Dat zal haar zus hopelijk begrijpen zelfs als ze het achteraf liever wel had willen weten.

Ik ben gek op mijn katten maar ik hoef het ook niet perse te weten op vakantie, als mijn kat b.v doodgereden zou zijn. Het is wat anders als er nog besloten zou moeten worden of mijn kat ingeslapen zou worden. Daar zou ik over mee willen praten. Maar in dit geval is dat al gebeurd.

Of je het wel of niet wil weten heeft niets te maken met hoe gehecht je aan je dier bent.

En ik zou me echt niet schuldig voelen als ik plezier zou maken op vakantie als mijn huisdier overleden was. Dat heeft voor mij niets met elkaar te maken.
Alle reacties Link kopieren
jee, dus t hondje is al begraven en je hebt je zus in de tussentijd ook nog gesproken aan de telefoon....ik zou het je eerlijk gezegd niet in dank afnemen, zou denk ik zelfs erg boos zijn dat je de keuze niet aan mij zou hebben overgelaten om mn vakantie wel/niet eerder af te breken en om nog afscheid te kunnen nemen. ik zou mn vakantie echt afbreken ervoor, als ik niets zou weten over de dood van mijn huisdier en ik zou dus gewoon mn vakantie 'afmaken' zou ik later alsnog met een rotgevoel aan die vakantie terugdenken omdat ik een beetje plezier zat te maken terwijl mn hond zou zijn overleden!

maar ja, t blijft natuurlijk afwachten hoe je zus gaat reageren als ze terugkomt....ze zal t vast prettig vinden dat je er wél echt over hebt nagedacht wat je moest beslissen...
Alle reacties Link kopieren
Ik wil jee ook ff sterkte wensen, wat erg voor je zeg dat dat bij jou gebeurt is ik bedoel ermee het is altijd erg natuurlijk, maar als het een hondje van een ander is voel je je denk wel schuldig. sterkte liefs ernie
nesqik schreef op 11 oktober 2007 @ 08:23:

Gister met mijn zus gebeld en heb het heel moeilijk gehad om haar niks te vertellen. Ze had het zo ongeloofelijk naar haar zin daar, dat ik het echt niet over mijn hart kon verkrijgen om het slechte nieuws te brengen. Ze heeft al zo'n rot periode gehad en zou "opnieuw" beginnen met deze leuke vakantie. Om dan dit ook nog te verpesten...!

De hond kon helaas niet in de koeling bij de dierenarts, dus hebben hem gister begraven in de tuin van mijn ouders direct naast mijn kat. (die vorig jaar ook doodgereden is)



Persoonlijk zou ik het ook niet willen weten dat een huisdier van mij was overleden in mijn vakantie. Maandag komt ze thuis, dus dan zal ik jullie op de hoogte brengen hoe ze reageert.






Ik hoop dat je hier goed aan gedaan hebt.



Persoonlijk zou ik laaiend worden als iemand mij zo zou voorliegen over mijn dierbaarste hondebeest. En dat hij ook al begraven is................. Denk dat ik het mijn familie niet snel zou vergeven.



Hoop dat jou zus beter reageert als dat ik dat zou doen.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ja, vooral het feit dat hij al begraven is en al! Ik zou het je niet kunnen vergeven hoor! Maar goed, misschien zijn mijn dieren mij te dierbaar daarvoor. Ik hoop voor je dat je zus anders is dan ik.
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft dat voorliegen... Wanneer de zus van TO niet naar haar hondje heeft gevraagd, heeft TO haar zus niet voorgelogen, maar iets achtergehouden. Daar zit voormij een groot verschil tussen. TO, ik neem aan dat ze inderdaad niet naar haar hondje vroeg, dat kan ik eigenlijk niet helemaal opmaken uit je reactie. Sterkte met het vertellen van het verdrietige nieuws!



Zelf heb ik het ook eens meegemaakt. Ik was voor het eerst zonder ouders op vakantie naar Griekenland. Mijn kat werd vergifigd door de 'duiven buurman'. Mijn vader heeft gelukkig niets verteld en gewacht tot we op de terugweg in de auto zaten. Ik was mijn vader erg dankbaar, want om zoiets te horen wanneer je ergens bent waar je niet ala minuut weg kan en ook niets meer voor het dier kan betekenen, vind ik heel erg. Het gaat mij dan niet zozeer over het verpesten van de vakantie ansich, maar de onmacht het te weten, naar huis te willen met de wetenschap dat je ergens nog een bepaalde tijd vast zit. (Soms is een andere vlucht regelen misschien een optie, maar daar moet je maar de financien voor hebben, meestal is dat niet goedkoop!). Zo blijft het per zo ongelovelijk persoonlijk!



Daar ligt mijn grens dan ook, in Nederland of op redelijke afstand over de grens, dan wil ik weten. Ben ik verder weg en kan ik niet makkelijk sneller terug, dan wil ik het niet weten!
Alle reacties Link kopieren
Pasdedeux schreef op 13 oktober 2007 @ 18:13:

Ja, vooral het feit dat hij al begraven is en al! Ik zou het je niet kunnen vergeven hoor! Maar goed, misschien zijn mijn dieren mij te dierbaar daarvoor. Ik hoop voor je dat je zus anders is dan ik.
Mijn dieren zijn mij ook dierbaar, heel dierbaar. Maar ik zou er geen extra problemen mee hebben wanneer ze al begraven waren. Persoonlijk hoef ik geen afscheid te nemen van het lijkje. Ook weer een zeer persoonlijke belevenis dus die voor een ieder zeer kan verschillen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn hondje is voor mij als een kind... zeker na een miskraam vorige jaar is hij voor mij echt een deel van mij geworden.

Toen wij in mei op vakantie gingen hebben we heel bewust gevraagd om niets te vertellen als er iets zou gebeuren. We gingen 3 weken weg en waren niet in de positie om tussen tijds terug te komen ivm locatie.

Wel hebben we gevraagd dat als er iets zou gebeuren, mijn schoonvader ( met wie ik heel close ben) alle beslissingen zou nemen, omdat hij precies zou doen wat ik zou doen. Maar hoe dan ook het is heel lastig!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het afgelopen nesqik?



Laat je geen schuldgevoelens aanpraten hoor. Het is al moeilijk genoeg, en jij hebt je best gedaan de beslissing te nemen die voor jou het meest juist was. Beide beslissingen waren lastig geweest en beiden hebben hun voor-en nadelen, en jij kent je zus het best hier.
Alle reacties Link kopieren
Nesqik wat een rotsituatie zeg! Kan me voorstellen dat je niet goed weet wat ne de beste beslissing is, voor beiden valt iets te zeggen. Gelukkig heb je een beslissing kunnen nemen en heb je dat niet alleen hoeven doen.



Ik hoop voor jou dat je zus, na de eerste schok, ook zal kunnen zien dat de beslissing voor jou heel moeilijk was en dat je hebt besloten wat jou het beste leek voor haar. Ook al is dat achteraf niet wat ze ook het liefste wilde, dan nog heb jij je best gedaan. Hopelijk ziet je zus dat ook en kan ze dat waarderen!



Sterkte morgen!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
en? hoe is het afgelopen?

zal wel moeilijk geweest zijn vandaag....
Nou ik heb nog aan je gedacht..

Zal wel heel verdrietig zijn allemaal. Hoop dat je zus

naast het verdriet geen boosheid naar jou heeft

want je hebt echt je best gedaan om te doen wat je

voor haar het beste leek.
Alle reacties Link kopieren
wat erg zeg! Je moest een keuze maken uit twee kwaden in mijn ogen. Heel veel sterkte voor jullie! (f)
Alle reacties Link kopieren
Hoe zou het afgelopen zijn?
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk.



Ik heb weleens de hamster dood aangetroffen van mijn kind net op het punt dat we een dagje naar het pretpark gingen, ik heb het na die dag pas verteld toen we thuiskwamen, ik dacht, ik wil haar dag niet verpesten.Toen we thuis kwamen liet ik het zien,

Het eerste wat ze zei is, waarom heb je het niet meteen vanmorgen verteld, ze was boos op me, want nu had zij de hele dag plezier gemaakt terwijl putty net dood was.



Tja, misschien heb je er wat aan.



Ik denk dat mensen het willen weten als hun geliefde diertje er niet meer is, ook al hebben ze vakantie, dat heb ik tenminste van mijn dochtertje geleerd.
Jaren geleden is mijn kat dood gegaan toen ik op vakantie was. Mijn kat. Miepie was er gewoon altijd. Miepie was er al toen ik geboren werd. Op fotos ligt ze bij me in de wieg. Miepie hoorde gewoon bij mij.

Toch was ik blij dat ik het niet tijdens mijn vakantie gehoord heb. De oppas heeft Miepie in onze tuin begraven, houten kruisje op het graf met haar naam en de datum erop. Het was goed zo.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het ook niet willen weten op vakantie. Je kan er toch niets meer aan veranderen of er aan doen. Ben jij heel je vakantie verdrietig, hond weg, vakantie verpest.

Ik zou blij zijn als het achteraf verteld werd.



maarree... ik wil ook wel weten hoe het afgelopen is ?
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Oh meid, wat erg. Wat zul je je rot voelen!!



Ik zou het niet weten, wat een dilemma... Wat zeggen mensen erover die je zus heel goed kennen?



Weet je wat het is, ik denk dat er niet 1 keuze "het beste" is. Doe wat je gevoel je ingeeft, en als je echt heel erg twijfelt zou ik het denk ik toch wel vertellen hoor. Kun je nooit achteraf een verwijt krijgen.

En ik denk dat je zus, als je het haar wel verteld, nooit tegen je zou zeggen "Joh, had het me pas verteld toen ik thuiskwam want dan kon ik nog lekker van mijn vakantie genieten".



Heel veel sterkte hoor!
Alle reacties Link kopieren
Oja!



Laat je ons wel even weten hoe het is afgelopen?

Ik denk dat heel veel mensen dat wel willen weten....
Alle reacties Link kopieren
en...hoe reageerde je zus...??

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven