Seks
alle pijlers
10 jaar getrouwd maar nog nooit seks gehad
zondag 4 maart 2018 om 16:48
Vanuit een katolieke achtergrond getrouwd met een lieve vrouw. Ze wilde geen seks voor het huwelijk wat ik respecteerde. Eenmaal getrouwd en wel bleek echter dat ze vaginisme heeft. Tot op de dag van vandaag heeft ze dit nog steeds. De afgelopen 10 jaar heb ik alle stadia van frustratie wel doorgemaakt. Mijn vrouw is tevreden met een seksloze relatie. Ik zou inmiddels ook geen seks meer met haar willen, veel afwijzingen stompen je af. Want ook met vaginisme kun je natuurlijk nog wel het ea doen op seksueel gebied. Helaas had ze daar geen behoefte aan, wat mijn inziens haar vaginisme zowieso verklaart: diep van binnen wil ze het helemaal niet..
Van gefrustreerd naar verdrietig naar berustend ben ik op dit moment op een punt in mijn leven dat ik eigenlijk (weer) boos ben. Niet alleen op mijn vrouw maar ook op mijzelf dat ik dit maar laat gebeuren.. door dit hele gebeuren zijn we ver uit elkaar gegroeid. Ik ben nooit katholiek geweest en zij wel. Ik ben sportief en zij is inmiddels 100 kilo plus schat ik. Ze houdt meer van mij dan ik van haar ben ik bang.
Het voelt zo egoistisch om voor mezelf te kiezen en de impact zal enorm zijn. Maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik voor mezelf moet gaan. Ben benieuwd wat jullie denken..
En nog een andere vraag. Hoe realistisch is het dat je als vrouw van 21 jaar (toen ze met mij trouwde) niet wist dat ze vaginisme had? Was ze gewoon enorm preuts of heeft ze wat verzwegen voor mij? Een gedachte die me niet meer loslaat..
Oja, van die 10 jaar heb ik 9.5 jaar als een heilige geleefd. Nooit ben ik met een ander gegaan.. recent heb ik het wel elkers gezocht, mijn frustratie werd te groot. Ben ik vreemd gegaan? Of kun je alleen vreemdgaan t.o.v. iemand waar je een seksuele relatie mee hebt?
Van gefrustreerd naar verdrietig naar berustend ben ik op dit moment op een punt in mijn leven dat ik eigenlijk (weer) boos ben. Niet alleen op mijn vrouw maar ook op mijzelf dat ik dit maar laat gebeuren.. door dit hele gebeuren zijn we ver uit elkaar gegroeid. Ik ben nooit katholiek geweest en zij wel. Ik ben sportief en zij is inmiddels 100 kilo plus schat ik. Ze houdt meer van mij dan ik van haar ben ik bang.
Het voelt zo egoistisch om voor mezelf te kiezen en de impact zal enorm zijn. Maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik voor mezelf moet gaan. Ben benieuwd wat jullie denken..
En nog een andere vraag. Hoe realistisch is het dat je als vrouw van 21 jaar (toen ze met mij trouwde) niet wist dat ze vaginisme had? Was ze gewoon enorm preuts of heeft ze wat verzwegen voor mij? Een gedachte die me niet meer loslaat..
Oja, van die 10 jaar heb ik 9.5 jaar als een heilige geleefd. Nooit ben ik met een ander gegaan.. recent heb ik het wel elkers gezocht, mijn frustratie werd te groot. Ben ik vreemd gegaan? Of kun je alleen vreemdgaan t.o.v. iemand waar je een seksuele relatie mee hebt?
donderdag 8 maart 2018 om 12:53
Een aangepraat trauma vanuit religieuze achtergrond is de meest voorkomende. Alleen al het feit dat ze zo stellig op het "geen seks voor het huwelijk" inzette is al een indicatie.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 8 maart 2018 om 13:50
Ja, dat is waarschijnlijk.. Het vele kilo's aankomen, dat wil ook nog weleens onbewust de reden hebben onaantrekkelijk te willen zijn.
Ik vind het een tragisch verhaal, voor beiden. Diep triest dat therapie nooit geholpen heeft. Ik hoop in ieder geval oprecht dat TO een beetje nieuw geluk kan vinden. En ook voor mevrouw TO.
donderdag 8 maart 2018 om 15:47
Bij mij gaat er ook geen sateprikker naar binnen hoor..Michael123 schreef: ↑04-03-2018 16:52Ze kon het wel weten als ze voor het trouwen zelf geexpirimenteerd zou hebben, er gaat nog geen sateprikker naar binnen. Voor mij als man vreemd dat je jezelf tot je 21ste nooit hebt aangeraakt en dat dus niet weet.
Zal best pijn doen dat puntje
donderdag 8 maart 2018 om 21:52
aatjuhh123 schreef: ↑05-03-2018 20:0310 jaar getrouwd, nooit sex en ze weegt 100 plus ????????????
En je zit er nog ?????
Zit ze soms op je ??
Begrijp er niks van
to, ik zou voor jezelf bedenken wat je nodig hebt ipv van wat je kunt krijgen qua geld, en dit netjes afronden.
donderdag 8 maart 2018 om 23:06
Reagerend op je OP: logisch dat je (weer) gefrustreerd bent. Dat zou iedereen in jouw positie zijn. Je vraagt je af of je egoïstisch bent als je van haar zou scheiden. Ik denk het niet. In het leven moet je accepteren wat je niet kunt veranderen en veranderen wat je niet kunt accepteren. Veranderen samen met haar is niet gelukt. Dan maar zonder haar. Accepteren is, terecht, geen optie. Verder word je gekweld door het idee dat zij dit altijd heeft geweten. Zonder haar te kennen zou mijn gok zijn dat ze "gewoon" enorm preuts is. Ze zal waarschijnlijk om te beginnen vrij seksloos zijn opgevoed. Ten slotte over jouw vreemdgaan: hoe logisch en begrijpelijk ook, het is wel vreemdgaan.
Ik denk dat je jezelf het gelukkigst maakt met een scheiding. Pijnlijk. Maar er is hier geen pijnvrije oplossing mogelijk helaas.
Ik denk dat je jezelf het gelukkigst maakt met een scheiding. Pijnlijk. Maar er is hier geen pijnvrije oplossing mogelijk helaas.
vrijdag 9 maart 2018 om 09:50
Mischien mosterd
Maar vreemdgaan is wat mij betreft seks met iemand buiten je relatie dus als je vrouw het weet prima.
Niet dan is het vreemdgaan.
Je hebt ook vrouwen die als ze zwanger zijn geen seks willen lullig maar als je t dan met een ander doet is t toch echt vreemdgaan.
Als zei het prima vind dat je het met een ander doet is dat mischien goed voor je relatie.
die sate prikker lijkt mij ook pijnlijk.
Maar vreemdgaan is wat mij betreft seks met iemand buiten je relatie dus als je vrouw het weet prima.
Niet dan is het vreemdgaan.
Je hebt ook vrouwen die als ze zwanger zijn geen seks willen lullig maar als je t dan met een ander doet is t toch echt vreemdgaan.
Als zei het prima vind dat je het met een ander doet is dat mischien goed voor je relatie.
die sate prikker lijkt mij ook pijnlijk.
zaterdag 10 maart 2018 om 15:58
En dat gapende gat eronder, ohmygod.
In de wereld van vandaag lopen de domkoppen over van zelfverzekerdheid, terwijl de slimmeriken een en al twijfel zijn. B. Russell
zondag 11 maart 2018 om 15:11
Oh zeker niet. Bij mij werd op m'n 16e ook vaginisme vastgesteld. Vroeger was seks voor mij een pijnlijk en bloederig gedoe. Totaal niet te genieten, en al die tijd was ik ervan overtuigd dat het een puur fysiek probleem was. Totdat ik op m'n 22e de juiste man ontmoette en van de ene op de andere dag "genezen" was! Bleek dus dat het voor mij essentieel was dat ik een partner had die lief en respectvol was, ipv geile pubers die alleen maar aan hun eigen genot dachten.
En dan nu een bruggetje naar OT... Het is in een goede relatie óngelooflijk belangrijk om een partner te hebben waarbij sprake is van wederzijdse liefde, genegenheid en respect. Maar ook: seksuele aantrekkingskracht, chemie en intimiteit. Naar mijn mening: een relatie zonder seks is geen relatie maar een vriendschap. En vriendschap kun je met iedereen hebben, maar een relatie niet. Als je het mij vraagt is je vrouw zo aseksueel als de pest, en dat gaat niet veranderen. Als die kans erin zat, was je daar allang achter gekomen want dan was het MET JOU veranderd. Dan had zij ergens in de afgelopen 10 jaar echt wel moeite gedaan om jou tegemoet te komen, maar dat heeft ze niet.
DUS: zorg voor jezelf, hou op met het gevoel rond te lopen dat je egoïstisch bent en ga op zoek naar je geluk! Geloof me, deze "relatie" gaat je echt geen geluk meer brengen.
Maar wees wel zo netjes om niet meer vreemd te gaan (hoe begrijpelijk het misschien ook is) en breek het eerst gewoon af.
Hoe dan ook: hou op jezelf te kwellen! Ga ervoor!
woensdag 28 maart 2018 om 16:46
Vaginisme is zwáár klote, maar wel te behandelen als je vrouw het écht wilt, en misschien schort het daar gewoon aan? Ik heb ook vaginisme (gehad) o.a. door fobieën, maar ik kan nu prima seks hebben met een man die lief is, me respecteert en waar ik me comfortabel bij voel en 't er ook prima mee over kan hebben. Heeft wel veel werk gekost bij de bekkenbodemfysio en de seksuoloog en heel héél véél oefenen, maar het is dus niet onmogelijk.. En zelfs de tijd dat het niet lukte heb ik met m'n toenmalige vriend gewoon andere handelingen gedaan in bed (en hij bij mij).
Dus zoals gezegd, waarschijnlijk wil ze er niets aan doen omdat ze helemaal niets seksueels wilt doen, vind ze het wel prima zo, maar als jij dat wel wilt matchen jullie gewoon totaal niet. Wil je dan echt getrouwd blijven?
Dus zoals gezegd, waarschijnlijk wil ze er niets aan doen omdat ze helemaal niets seksueels wilt doen, vind ze het wel prima zo, maar als jij dat wel wilt matchen jullie gewoon totaal niet. Wil je dan echt getrouwd blijven?
woensdag 28 maart 2018 om 21:07
En daarom zeg ik dus: ook lichamelijk. Als seks een bloederig en pijnlijk gebeuren is kan ik me heel erg goed voorstellen dat je het niet eens meer durft te proberen. Het versterkt natuurlijk de angst en het vaginisme wordt zo in stand gehouden. Maar feit dat je pijn hebt tijdens seks is fysiek, uiteraard wel ontstaan door een psychisch probleem.Rooie_Doortje schreef: ↑11-03-2018 15:11Oh zeker niet. Bij mij werd op m'n 16e ook vaginisme vastgesteld. Vroeger was seks voor mij een pijnlijk en bloederig gedoe. Totaal niet te genieten, en al die tijd was ik ervan overtuigd dat het een puur fysiek probleem was. Totdat ik op m'n 22e de juiste man ontmoette en van de ene op de andere dag "genezen" was! Bleek dus dat het voor mij essentieel was dat ik een partner had die lief en respectvol was, ipv geile pubers die alleen maar aan hun eigen genot dachten.
En dan nu een bruggetje naar OT... Het is in een goede relatie óngelooflijk belangrijk om een partner te hebben waarbij sprake is van wederzijdse liefde, genegenheid en respect. Maar ook: seksuele aantrekkingskracht, chemie en intimiteit. Naar mijn mening: een relatie zonder seks is geen relatie maar een vriendschap. En vriendschap kun je met iedereen hebben, maar een relatie niet. Als je het mij vraagt is je vrouw zo aseksueel als de pest, en dat gaat niet veranderen. Als die kans erin zat, was je daar allang achter gekomen want dan was het MET JOU veranderd. Dan had zij ergens in de afgelopen 10 jaar echt wel moeite gedaan om jou tegemoet te komen, maar dat heeft ze niet.
DUS: zorg voor jezelf, hou op met het gevoel rond te lopen dat je egoïstisch bent en ga op zoek naar je geluk! Geloof me, deze "relatie" gaat je echt geen geluk meer brengen.
Maar wees wel zo netjes om niet meer vreemd te gaan (hoe begrijpelijk het misschien ook is) en breek het eerst gewoon af.
Hoe dan ook: hou op jezelf te kwellen! Ga ervoor!
woensdag 28 maart 2018 om 21:44
