Seks
alle pijlers
13 jaar huwelijk, saai seksleven
woensdag 12 november 2014 om 15:16
Hallo allemaal,
Ik stel de vraag hier maar, in de hoop dat er veel vrouwen meelezen. Maar reacties van mannen zijn ook welkom.
En de vraag is: wat moet ik doen?
Ik ben heel gelukkig getrouwd met een lieve, knappe vrouw. We hebben 2 kinderen (6 en 8 jaar) en een mooi leven samen. Mijn vrouw is een zorgzaam en verantwoordelijk type. Zij verdient de meeste poet, ik doe naast mijn halve baan veel in het huishouden. En dat vind ik prima, want ik ben een speelse vader en ben graag met mijn kinderen.
Maar zoals ik al in de titel aangaf, er wringt al vele jaren iets in ons seksleven. De eerste paar maanden van onze relatie was er niets aan de hand, maar heel geleidelijk aan werd het minder sprankelend. Misschien ook wel logisch als de verliefdheid er langzaam af gaat. Dat is overigens iets dat ik al met eerdere vriendinnen ook heb meegemaakt. Kinderen gaven vervolgens de bekende dip in het seksleven, wat we daarna weer hebben opgepakt. We doen het nu ongeveer een keer in de week.
Het probleem waar ik mee zit is dat de seks nu voorspelbaar en saai is geworden. We hebben hier al meerdere malen goed over gesproken, maar de conclusie die we naar elkaar uitspreken is telkens weer dat dit het nou eenmaal is en dat we het er mee moeten doen. Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen.
Laat me de saaiheid toelichten: we doen het altijd op zaterdagavond. Mijn vrouw is erg gereguleerd en van de agenda enzo, en op zaterdag is er tijd voor seks. Soms maak ik aanstalte zomaar op een woensdag (doe eens gek) en dan wordt er een beetje lacherig op gereageerd, alsof ze de avances waardeert als compliment, maar verder geen tijd/zin heeft om er op in te gaan. Ander voorbeeld; de seks zelf is routineus. Zelfde standjes, volgorde etc. Op zich vind ik dit niet zo'n probleem, want het is lekker. Dat vind zij overigens ook, want ze wordt wel redelijk makkelijk geil en komt ook meestal wel een keer of vijf klaar. De saaiheid zit hem er in dat ik altijd het initiatief toon. Ik ben degene die telkens weer voorstelt om van standje te wisselen, of die vraagt waar ze zin in heeft.
Ik ben van nature een creatief en impulsief mens. Ik kan makkelijk gek doen, plagen, uitdagen of zomaar ineens een rol spelen. Helaas verschillen we hierin als dag en nacht. Als ik haar vraag om eens gek te doen komt er helemaal niets uit. Niets. Behalve een blik op oneindig en dan een schamper lachje omdat ze zich schaamt of er gewoon geen raad mee weet. Ik heb wel eens gevraagd om wat impulsiviteit van haar kant, ook buiten het bed, maar zoals ik al eerder zei: wat er niet in zit komt er ook niet uit. Ze vindt dat zelf overigens niet leuk, ik geloof dat ze best wat impulsiever in bed zou willen zijn.
Als laatste is er de verleiding, of liever de afwezigheid ervan. Ze heeft nog nooit in ons samenzijn mij seksueel verleid. Ik bedoel dus: zinspelen op seks, mij opgeilen door bijvoorbeeld zichzelf te betasten, of door met haar kont te draaien, borsten tegen me aan te drukken, of verzin maar wat. Nog nooit. Haar seksualiteit uit ze enkel in reactie op mijn avances, nooit-never-niet zomaar uit zichzelf. Ik kan me in dit kader nog een moment herinneren dat erg veel pijn deed, en dat dit illustreert. We zaten thuis bij vrienden naast elkaar op de bank, ik voor op de rand en zij leunend tegen de rugleuning. Tijdens het praten aait ze me ineens over mijn rug en ik voel een golf van verliefdheid: dat heeft ze nog nooit zomaar gedaan! Maar de ontnuchterende mededeling of ik even de nootjes wilde aangeven, onthulde haar werkelijke intentie achter deze 'liefkozing'. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat ik eigenlijk nooit zomaar wordt aangeraakt (of noem het 'verleid'), en dat achter de simpelste aanrakingkjes altijd een praktische overweging zit. Nooit een seksuele. Dat deed erg veel pijn.
Zoals ik al zei hebben we het hier vaak over gehad. Als we geen kinderen zouden hebben dan zou het hierop waarschijnlijk al zijn stukgelopen. We zijn mensen die goed praten, er samen uit proberen te komen en concrete vervolgstappen proberen te formuleren. We houden van elkaar en hebben allebei de intentie om hier aan te werken. Echter, deze cyclus (van opbouwende frustratie tot een goed gesprek) herhaalt zich nu al weer voor de vijfde of zesde keer, en ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel vertrouwen meer in. Alle mooie intenties ten spijt. En vooral ook in sterk contrast met hoeveel ik van haar hou. Een relatietherapeut zou hier niet veel aan kunnen toevoegen, omdat we dus al vaak goed en diepgaand hebben gepraat en het probleem niet ligt aan de intentie, maar eigenlijk simpelweg neerkomt op onveranderlijke karakterverschillen.
MAAR: ik ben een man en ik heb zo mijn lusten. Ik ga graag met vrienden de stad in naar een cafe of club, en ik flirt graag met vrouwen. Ik maak dus ook regelmatig mee dat ik mezelf moet manen trouw te blijven aan mijn vrouw. Dat is enkele keren niet gelukt (jaren geleden), en toen heb ik met iemand gezoend. Gelukkig wist ik erger te voorkomen, maar de verleiding is haast onhoudbaar groot. Een dame die ik jaren geleden heb leren kennen is nogal voortvarend en flirt af en toe met me over Whatsapp. Ze gaat nogal ver en stuurt zeer seksueel getinte berichjtes (en foto's, etc.) om mij zover te krijgen. Elk jaar weer. Ik vind dit om alle voorgenoemde redenen verschrikkelijk opwindend, maar ik heb me voorgenomen om niet vreemd te gaan. En dat weet ze ook, maar ze grapt dan 'op een dag lukt het me wel'. Dit is natuurlijk een recept voor frustratie.
En die frustratie is echt niet leuk. Het is een killer, zowel voor het wankele seksleven met mijn vrouw, als voor alle andere aspecten van mijn bestaan. Ik wil niet ontrouw zijn, maar ik heb een sterke behoefte aan 'gewild' zijn. Ik zit er mee in mijn maag dat de ideale sekspartner niet mijn vrouw is. Ik heb al vaak lopen fantaseren over mogelijke manieren om dit op te lossen. Een open relatie, heimelijk vreemdgaan, uitmaken... maar geen van allen lijken me realistisch. Ik wil niemand kwetsen, maar pijnig daarmee mijzelf.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
Ik stel de vraag hier maar, in de hoop dat er veel vrouwen meelezen. Maar reacties van mannen zijn ook welkom.
En de vraag is: wat moet ik doen?
Ik ben heel gelukkig getrouwd met een lieve, knappe vrouw. We hebben 2 kinderen (6 en 8 jaar) en een mooi leven samen. Mijn vrouw is een zorgzaam en verantwoordelijk type. Zij verdient de meeste poet, ik doe naast mijn halve baan veel in het huishouden. En dat vind ik prima, want ik ben een speelse vader en ben graag met mijn kinderen.
Maar zoals ik al in de titel aangaf, er wringt al vele jaren iets in ons seksleven. De eerste paar maanden van onze relatie was er niets aan de hand, maar heel geleidelijk aan werd het minder sprankelend. Misschien ook wel logisch als de verliefdheid er langzaam af gaat. Dat is overigens iets dat ik al met eerdere vriendinnen ook heb meegemaakt. Kinderen gaven vervolgens de bekende dip in het seksleven, wat we daarna weer hebben opgepakt. We doen het nu ongeveer een keer in de week.
Het probleem waar ik mee zit is dat de seks nu voorspelbaar en saai is geworden. We hebben hier al meerdere malen goed over gesproken, maar de conclusie die we naar elkaar uitspreken is telkens weer dat dit het nou eenmaal is en dat we het er mee moeten doen. Mijn vrouw zegt niet te kunnen veranderen.
Laat me de saaiheid toelichten: we doen het altijd op zaterdagavond. Mijn vrouw is erg gereguleerd en van de agenda enzo, en op zaterdag is er tijd voor seks. Soms maak ik aanstalte zomaar op een woensdag (doe eens gek) en dan wordt er een beetje lacherig op gereageerd, alsof ze de avances waardeert als compliment, maar verder geen tijd/zin heeft om er op in te gaan. Ander voorbeeld; de seks zelf is routineus. Zelfde standjes, volgorde etc. Op zich vind ik dit niet zo'n probleem, want het is lekker. Dat vind zij overigens ook, want ze wordt wel redelijk makkelijk geil en komt ook meestal wel een keer of vijf klaar. De saaiheid zit hem er in dat ik altijd het initiatief toon. Ik ben degene die telkens weer voorstelt om van standje te wisselen, of die vraagt waar ze zin in heeft.
Ik ben van nature een creatief en impulsief mens. Ik kan makkelijk gek doen, plagen, uitdagen of zomaar ineens een rol spelen. Helaas verschillen we hierin als dag en nacht. Als ik haar vraag om eens gek te doen komt er helemaal niets uit. Niets. Behalve een blik op oneindig en dan een schamper lachje omdat ze zich schaamt of er gewoon geen raad mee weet. Ik heb wel eens gevraagd om wat impulsiviteit van haar kant, ook buiten het bed, maar zoals ik al eerder zei: wat er niet in zit komt er ook niet uit. Ze vindt dat zelf overigens niet leuk, ik geloof dat ze best wat impulsiever in bed zou willen zijn.
Als laatste is er de verleiding, of liever de afwezigheid ervan. Ze heeft nog nooit in ons samenzijn mij seksueel verleid. Ik bedoel dus: zinspelen op seks, mij opgeilen door bijvoorbeeld zichzelf te betasten, of door met haar kont te draaien, borsten tegen me aan te drukken, of verzin maar wat. Nog nooit. Haar seksualiteit uit ze enkel in reactie op mijn avances, nooit-never-niet zomaar uit zichzelf. Ik kan me in dit kader nog een moment herinneren dat erg veel pijn deed, en dat dit illustreert. We zaten thuis bij vrienden naast elkaar op de bank, ik voor op de rand en zij leunend tegen de rugleuning. Tijdens het praten aait ze me ineens over mijn rug en ik voel een golf van verliefdheid: dat heeft ze nog nooit zomaar gedaan! Maar de ontnuchterende mededeling of ik even de nootjes wilde aangeven, onthulde haar werkelijke intentie achter deze 'liefkozing'. Dat was het moment waarop ik me realiseerde dat ik eigenlijk nooit zomaar wordt aangeraakt (of noem het 'verleid'), en dat achter de simpelste aanrakingkjes altijd een praktische overweging zit. Nooit een seksuele. Dat deed erg veel pijn.
Zoals ik al zei hebben we het hier vaak over gehad. Als we geen kinderen zouden hebben dan zou het hierop waarschijnlijk al zijn stukgelopen. We zijn mensen die goed praten, er samen uit proberen te komen en concrete vervolgstappen proberen te formuleren. We houden van elkaar en hebben allebei de intentie om hier aan te werken. Echter, deze cyclus (van opbouwende frustratie tot een goed gesprek) herhaalt zich nu al weer voor de vijfde of zesde keer, en ik heb er eerlijk gezegd niet zo veel vertrouwen meer in. Alle mooie intenties ten spijt. En vooral ook in sterk contrast met hoeveel ik van haar hou. Een relatietherapeut zou hier niet veel aan kunnen toevoegen, omdat we dus al vaak goed en diepgaand hebben gepraat en het probleem niet ligt aan de intentie, maar eigenlijk simpelweg neerkomt op onveranderlijke karakterverschillen.
MAAR: ik ben een man en ik heb zo mijn lusten. Ik ga graag met vrienden de stad in naar een cafe of club, en ik flirt graag met vrouwen. Ik maak dus ook regelmatig mee dat ik mezelf moet manen trouw te blijven aan mijn vrouw. Dat is enkele keren niet gelukt (jaren geleden), en toen heb ik met iemand gezoend. Gelukkig wist ik erger te voorkomen, maar de verleiding is haast onhoudbaar groot. Een dame die ik jaren geleden heb leren kennen is nogal voortvarend en flirt af en toe met me over Whatsapp. Ze gaat nogal ver en stuurt zeer seksueel getinte berichjtes (en foto's, etc.) om mij zover te krijgen. Elk jaar weer. Ik vind dit om alle voorgenoemde redenen verschrikkelijk opwindend, maar ik heb me voorgenomen om niet vreemd te gaan. En dat weet ze ook, maar ze grapt dan 'op een dag lukt het me wel'. Dit is natuurlijk een recept voor frustratie.
En die frustratie is echt niet leuk. Het is een killer, zowel voor het wankele seksleven met mijn vrouw, als voor alle andere aspecten van mijn bestaan. Ik wil niet ontrouw zijn, maar ik heb een sterke behoefte aan 'gewild' zijn. Ik zit er mee in mijn maag dat de ideale sekspartner niet mijn vrouw is. Ik heb al vaak lopen fantaseren over mogelijke manieren om dit op te lossen. Een open relatie, heimelijk vreemdgaan, uitmaken... maar geen van allen lijken me realistisch. Ik wil niemand kwetsen, maar pijnig daarmee mijzelf.
Wat zouden jullie in dit geval doen?
donderdag 13 november 2014 om 12:54
quote:Enjoy73 schreef op 13 november 2014 @ 10:56:
Seks....
Mannen seksen om te ontspannen
Vrouwen kunnen het als ze ontspannen zijn!
Klinkt heel cliché, maar het is echt zo.
Mannen van Mars & Vrouwen van Venus... dat boek geeft je inzicht in het andere geslacht.
Mij heeft het enorm geholpen!
Dit denk ik dus eerder. Zij kan zich alleen op zaterdagavond echt ontspannen. Je schreef nl dat zij kostwinner is bij jullie. De hele week werken, 's avonds nog tijd en aandacht aan de kinderen geven en een beetje huishouden doen (want daar doe jij met je halve baan weer het meeste).
Zaterdag is voor haar echt vrij van alles. En kan ze loslaten.
Zondagavond denkt ze misschien alweer aan de komende werkweek.
Jullie kinderen slapen vast nog niet uit op zondag. Maar als dat wel zo is, kan je het misschien ook eens op zondagochtend vroeg proberen.
En hier heeft een slot op de slaapkamerdeur ook remmingen weggenomen, onbewust heeft dat toch ook invloed. (bij mij in elk geval)
Seks....
Mannen seksen om te ontspannen
Vrouwen kunnen het als ze ontspannen zijn!
Klinkt heel cliché, maar het is echt zo.
Mannen van Mars & Vrouwen van Venus... dat boek geeft je inzicht in het andere geslacht.
Mij heeft het enorm geholpen!
Dit denk ik dus eerder. Zij kan zich alleen op zaterdagavond echt ontspannen. Je schreef nl dat zij kostwinner is bij jullie. De hele week werken, 's avonds nog tijd en aandacht aan de kinderen geven en een beetje huishouden doen (want daar doe jij met je halve baan weer het meeste).
Zaterdag is voor haar echt vrij van alles. En kan ze loslaten.
Zondagavond denkt ze misschien alweer aan de komende werkweek.
Jullie kinderen slapen vast nog niet uit op zondag. Maar als dat wel zo is, kan je het misschien ook eens op zondagochtend vroeg proberen.
En hier heeft een slot op de slaapkamerdeur ook remmingen weggenomen, onbewust heeft dat toch ook invloed. (bij mij in elk geval)
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 13 november 2014 om 13:02
quote:Amsterdam73 schreef op 13 november 2014 @ 12:23:
[...]
Ok, dus een laag libido is een onbekend libido, en iedere vrouw heeft deep deep down een hoog libido?Heeft iedere man een hoog libido? Natuurlijk niet, mensen verschillen, maar uit jouw posts maak ik niet per se op dat jouw vrouw een laag libido heeft, eerder dat ze, net als jij, niet werkelijk plezier in haar erotische leven heeft.
[...]
Ok, dus een laag libido is een onbekend libido, en iedere vrouw heeft deep deep down een hoog libido?Heeft iedere man een hoog libido? Natuurlijk niet, mensen verschillen, maar uit jouw posts maak ik niet per se op dat jouw vrouw een laag libido heeft, eerder dat ze, net als jij, niet werkelijk plezier in haar erotische leven heeft.
donderdag 13 november 2014 om 13:15
Ik denk dat ik meer moeite zou hebben met de affectie die ze niet toont, dan de sex. Spontane knuffels, even wrijven over je rug of een hand vastpakken, zulke tekenen van genegenheid zijn toch heerlijk? Is ze altijd zo koud geweest? Ik vind sex ook heel belangrijk. Ik zou er ook geen genoegen mee kunnen nemen om zo weinig sex te hebben. In het begin schreef iemand dat het normaal is dat je na zo'n lange tijd minder sex hebt. Dat vind ik onzin. Ik ben bijna 16 jaar samen met mijn man en ik kan je zeggen dat de bh's, boxershorts en strings nog steeds de lucht in gaan.We zijn sinds ons 18e bij elkaar en ons sexleven is echt wel gegroeid. Ook nu er twee kleine kinderen rondlopen. Ik ben nog lang niet op mijn man uitgekeken in de slaapkamer.
donderdag 13 november 2014 om 13:19
donderdag 13 november 2014 om 13:26
Isa, jij wat bondiger, ik ben wat langer van stof, maar dat is de essentie wel, ja.
Aan de andere kant: 5x klaarkomen? Kan ze zich wel eraan overgeven en misschien de hele week op teren? Het is dan wel steeds dezelfde "route", maar wel 1 die voor haar duidelijk wel een succesformule. Sommige mensen denken dan dat dat de enige manier is die bewezen werkt bij hun.. Als het niet bevredigend was geweest, had ze misschien zelf meer reden gehad om andere wegen uit te proberen?
Vaak is het nuttiger om uit te vissen wat de gewenste situatie is, wat de huidige situatie is, wat er in de weg staat, (wat iemand tegenhoudt, zoals bijv kinderen in de kamer ernaast, gestoord worden, gebeurtenissen op het werk/dagelijkse dingen niet los kunnen laten, werk/moederen en dan is de energie op?, moeilijk kunnen ontspannen, andere prioriteiten) en dan kan je (samen) bedenken wat er voor nodig is om dat wat in de weg staat op te heffen. (vaker oppas, logeren, geen tv kijken 's avonds, de dag op een andere manier afbouwen 's avonds, whatever). Wat is er op zaterdag anders en waarom kan het dan wel?
Geil worden is (gezien de OP) geen probleem voor haar. Initiatief, spontaniteit, variatie, ik denk dat degene die daar behoefte aan heeft dat zelf moet aanzwengelen en accepteren dat dat niet haar ding is. Niet verwachten dat anderen zijn zoals jij of dezelfde behoeften hebben en zeker niet na 13 jaar herhaling van patronen met dezelfde sekspartner. Maar dat het nu eenmaal zo is, zoals zij aangeeft, is ook niet waar. Patronen en gewoontes worden de normaalwaarde, waardoor je gaat denken dat dat de enige manier is (die werkt), maar dat weet je niet als je niet buiten die comfortzone probeert en bij voorbaat al niet voor open staat. Soms is een zetje al genoeg om ingesleten patronen te doorbreken.
Degene die verandering/ uitbreiding wil, moet dat zetje dan geven, en dat is lullig, maar niet anders. Laten zien dat er meer mogelijkheden zijn, als iemand beperkt denkt/weet/vindt en hij ruimere fantasie heeft, creatiever is en meer mogelijkheden ziet. Je kan iemand best ruimer leren kijken dan wat diegene kent. Dat is niet iets onmogelijks vragen of willen.
Wat wel onmogelijk is (en dus frustrerend) is als je iemands eigenschappen als (fysieke) verlegenheid verwacht te kunnen veranderen in spontaniteit en speelsheid/ initiatief. Verwacht dat iemand meer wordt zoals je zelf bent, qua karaktertrekken. Je kan een introvert iemand ook niet omtoveren tot een extravert type, hooguit leer je van elkaars verschillen en groeit dat wat naar elkaar toe.
TO zal ook niet overal hetzelfde in zijn als zijn vrouw, misschien minder ambitieus, stel dat zij dat opeens ook van hem gaat verwachten of zich eraan ergeren.
Vaker/ meer variatie in seks is haalbaar. Willen dat dat spontaan bij haar opleeft, niet. En het aparte is, dat dat vaak juist ook voor haar voortkomt uit jarenlang patroon en zij dit met een nieuwe/geheime minnaar misschien wel zou ontdekken, door elkaar op te hitsen via whatsapp. Het gekke is namelijk dat je een bepaald beeld en associatie hebt (ook al heeft zij dat zelf in de hand gewerkt in jaren, dat patroon) en vaak makkelijker is in een nieuw begin dan met je huidige lover. Je zit soms vast in een bepaalde wisselwerking samen, je eigen man ga je niet opeens na 13 jaar smsen of spannende fantasieen sturen oid.
Ik heb dat zelf ondervonden iig, en hoor het vaker, en dat geldt voor al die dingen die "nu opeens wel kunnen" (nadat de relatie voorbij is, met een nieuwe partner). Samen verzand je in gewoontes en bovendien is er meer te verliezen (namelijk de liefde, de hele relatie) als je met nieuwe behoeften komt aanzetten, bang om afgewezen te worden daarin. Het lijkt veel makkelijker om gelijkgestemden bij eigen voorkeuren te vinden tegenwoordig (internet bijv) dan met je eigen partner dat voor elkaar te krijgen.
Dat geldt ook voor mensen met typische seksuele voorkeuren of zelfs geaardheden/ "afwijkingen" waar de eigen partner niks mee heeft. Dat lonkt dan. Het is te krijgen. Er zijn m/v die dat wel willen. Die je fantasieen en wensen wel kunnen en willen invullen. Zelf heb ik een voorkeur richting bdsm, die mijn ex niet deelde. Dat is niemands schuld, ik had dat ook elders kunnen krijgen. Als wat je niet hebt zo gaat overheersen, wordt de verleiding idd groot, zeker als je denkt dat dat levenslang nooit ingevuld zal worden, met deze partner, van wie je houdt.
Die worsteling ken ik dus als vrouw net zo goed als TO. Alleen was het in mijn geval iets wat je gewoon duidelijk niet van een ander kan vragen als die daar niks voor voelt en niks mee heeft. Niemands schuld. Frustrerend, maar enige manier was dan geweest om de relatie open te gooien. Ik koos ervoor om seks niet zoveel belangrijker te maken dan de liefde voor hem en het gezin. Dat betekent wel dat ik mijn fantasieen onderdrukte of iig na jaren niet meer hem in de hoofdrol kon plaatsen, als je weet dat het nooit gaat gebeuren.
Achteraf gezien was er niet heel veel voor nodig geweest, zowel hij als ik zijn na uit elkaar gaan gaan experimenteren en we hebben ons allebei ontwikkeld. En nu vraag ik me weleens af: waarom konden we dat destijds niet samen, binnen die relatie?? Je kan elkaar vasthouden in een patroon, in een bepaalde Pavlov-wisselwerking die gekoppeld is aan de (terugkerende) ervaringen, die het patroon juist blijven bevestigen en in stand houden.
Aan de andere kant: 5x klaarkomen? Kan ze zich wel eraan overgeven en misschien de hele week op teren? Het is dan wel steeds dezelfde "route", maar wel 1 die voor haar duidelijk wel een succesformule. Sommige mensen denken dan dat dat de enige manier is die bewezen werkt bij hun.. Als het niet bevredigend was geweest, had ze misschien zelf meer reden gehad om andere wegen uit te proberen?
Vaak is het nuttiger om uit te vissen wat de gewenste situatie is, wat de huidige situatie is, wat er in de weg staat, (wat iemand tegenhoudt, zoals bijv kinderen in de kamer ernaast, gestoord worden, gebeurtenissen op het werk/dagelijkse dingen niet los kunnen laten, werk/moederen en dan is de energie op?, moeilijk kunnen ontspannen, andere prioriteiten) en dan kan je (samen) bedenken wat er voor nodig is om dat wat in de weg staat op te heffen. (vaker oppas, logeren, geen tv kijken 's avonds, de dag op een andere manier afbouwen 's avonds, whatever). Wat is er op zaterdag anders en waarom kan het dan wel?
Geil worden is (gezien de OP) geen probleem voor haar. Initiatief, spontaniteit, variatie, ik denk dat degene die daar behoefte aan heeft dat zelf moet aanzwengelen en accepteren dat dat niet haar ding is. Niet verwachten dat anderen zijn zoals jij of dezelfde behoeften hebben en zeker niet na 13 jaar herhaling van patronen met dezelfde sekspartner. Maar dat het nu eenmaal zo is, zoals zij aangeeft, is ook niet waar. Patronen en gewoontes worden de normaalwaarde, waardoor je gaat denken dat dat de enige manier is (die werkt), maar dat weet je niet als je niet buiten die comfortzone probeert en bij voorbaat al niet voor open staat. Soms is een zetje al genoeg om ingesleten patronen te doorbreken.
Degene die verandering/ uitbreiding wil, moet dat zetje dan geven, en dat is lullig, maar niet anders. Laten zien dat er meer mogelijkheden zijn, als iemand beperkt denkt/weet/vindt en hij ruimere fantasie heeft, creatiever is en meer mogelijkheden ziet. Je kan iemand best ruimer leren kijken dan wat diegene kent. Dat is niet iets onmogelijks vragen of willen.
Wat wel onmogelijk is (en dus frustrerend) is als je iemands eigenschappen als (fysieke) verlegenheid verwacht te kunnen veranderen in spontaniteit en speelsheid/ initiatief. Verwacht dat iemand meer wordt zoals je zelf bent, qua karaktertrekken. Je kan een introvert iemand ook niet omtoveren tot een extravert type, hooguit leer je van elkaars verschillen en groeit dat wat naar elkaar toe.
TO zal ook niet overal hetzelfde in zijn als zijn vrouw, misschien minder ambitieus, stel dat zij dat opeens ook van hem gaat verwachten of zich eraan ergeren.
Vaker/ meer variatie in seks is haalbaar. Willen dat dat spontaan bij haar opleeft, niet. En het aparte is, dat dat vaak juist ook voor haar voortkomt uit jarenlang patroon en zij dit met een nieuwe/geheime minnaar misschien wel zou ontdekken, door elkaar op te hitsen via whatsapp. Het gekke is namelijk dat je een bepaald beeld en associatie hebt (ook al heeft zij dat zelf in de hand gewerkt in jaren, dat patroon) en vaak makkelijker is in een nieuw begin dan met je huidige lover. Je zit soms vast in een bepaalde wisselwerking samen, je eigen man ga je niet opeens na 13 jaar smsen of spannende fantasieen sturen oid.
Ik heb dat zelf ondervonden iig, en hoor het vaker, en dat geldt voor al die dingen die "nu opeens wel kunnen" (nadat de relatie voorbij is, met een nieuwe partner). Samen verzand je in gewoontes en bovendien is er meer te verliezen (namelijk de liefde, de hele relatie) als je met nieuwe behoeften komt aanzetten, bang om afgewezen te worden daarin. Het lijkt veel makkelijker om gelijkgestemden bij eigen voorkeuren te vinden tegenwoordig (internet bijv) dan met je eigen partner dat voor elkaar te krijgen.
Dat geldt ook voor mensen met typische seksuele voorkeuren of zelfs geaardheden/ "afwijkingen" waar de eigen partner niks mee heeft. Dat lonkt dan. Het is te krijgen. Er zijn m/v die dat wel willen. Die je fantasieen en wensen wel kunnen en willen invullen. Zelf heb ik een voorkeur richting bdsm, die mijn ex niet deelde. Dat is niemands schuld, ik had dat ook elders kunnen krijgen. Als wat je niet hebt zo gaat overheersen, wordt de verleiding idd groot, zeker als je denkt dat dat levenslang nooit ingevuld zal worden, met deze partner, van wie je houdt.
Die worsteling ken ik dus als vrouw net zo goed als TO. Alleen was het in mijn geval iets wat je gewoon duidelijk niet van een ander kan vragen als die daar niks voor voelt en niks mee heeft. Niemands schuld. Frustrerend, maar enige manier was dan geweest om de relatie open te gooien. Ik koos ervoor om seks niet zoveel belangrijker te maken dan de liefde voor hem en het gezin. Dat betekent wel dat ik mijn fantasieen onderdrukte of iig na jaren niet meer hem in de hoofdrol kon plaatsen, als je weet dat het nooit gaat gebeuren.
Achteraf gezien was er niet heel veel voor nodig geweest, zowel hij als ik zijn na uit elkaar gaan gaan experimenteren en we hebben ons allebei ontwikkeld. En nu vraag ik me weleens af: waarom konden we dat destijds niet samen, binnen die relatie?? Je kan elkaar vasthouden in een patroon, in een bepaalde Pavlov-wisselwerking die gekoppeld is aan de (terugkerende) ervaringen, die het patroon juist blijven bevestigen en in stand houden.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 13 november 2014 om 13:59
quote:lilalinda schreef op 13 november 2014 @ 12:58:
[...]
absoluut niet!
Ik denk dat meisjes/vrouwen nog steeds meer worden aangespoord (opvoeding, maatschappij) om niet sletterig te zijn, maar om andere kwaliteiten gewaardeerd worden dan hun seksuele vermogens. Tenminste willen ze een bestendige relatie en een gezin, status in hun werk, enz, dan worden andere kwaliteiten "beloond" dan haar seksuele ervaring en behoeften. Die dubbele moraal bestaat nog steeds. Alleen moet ze dat nu wel kunnen (plezier en zich overgeven aan seksuele en intieme behoeften, als die relatie en liefde er eenmaal is. Ik denk dat veel vrouwen nog aangeleerd wordt dat je dat onderdrukt, en je richt op "belangrijker" dingen als opleiding, studie, geld verdienen, organisatorische kwaliteiten, uiterlijk, kleding, eigen sociaal leven, sporten, verantwoorde maaltijden, orde en regelmaat in je gezin, enz.
Sta je alsnog raar te kijken als seksuele en intieme vermogens wel degelijk belangrijk zijn, hoe goed je ook bent in je werk en het organiseren thuis, eea op rolletjes loopt en je ook nog aantrekkelijk blijft. En ik denk zomaar dat dat nog meer geldt voor hoogopgeleide vrouwen, je ziet nog steeds verschil tussen vwo-meisjes (serieuzer?) dan vmbo, bijv. De nadruk zo op presteren en intelligentie, bedoel ik. Op serieuzer zaken dan rommelen in het fietsenhok. Dat is maar een aanname, maar ik weet wel dat seksuele behoeften en daaraan toegeven je afleidt en in die zin ben ik "blij" dat ik als 16jarige niet al zoveel met seks bezig was, omdat dat mijn "prestaties" zeker in de weg zouden hebben gestaan.
Aan de andere kant ben ik daar helemaal niet blij mee, omdat seks en intimiteit zoveel belangrijker "lijm" zijn om je relatie gezond en sprankelend te houden dat ik denk: had iemand me dat toen maar verteld! En aangemoedigd mezelf daarin te kennen, te ontdekken, te ontwikkelen. (dat deed ik toch wel, toen ik eenmaal op mezelf woonde). En je moet daar ook de tijd voor hebben/maken. Als alle tijd opgaat aan andere "belangrijker" zaken als ambitie, werk, huishouden, zorgen, sociaal leven, Fb, televisie, sport, enz dan raakt dat op de achtergrond, als je dat niet bij jezelf "levend houdt".
Ook als single kan het leven van alledag mij in periodes in beslag nemen. Dan mis ik het ook niet. De behoefte vermindert vanzelf (tot een bepaald punt). Ook als single moet je (lees: ik) dat blijven voeden. Spontaan geil ben ik vrijwel nooit, als ik nooit met mezelf alleen zou zijn en ff andere dingen die "moeten" bewust uitschakel. In die zin ben ik reactief: als er een sekspartner in beeld is, komt die behoefte ook weer op. Zonder partner word ik zelden zomaar geil met de behoefte de kroeg in te duiken of er nog iets te versieren valt voor die avond, dat ken ik niet. Dan los ik het zelf wel op
Ik ga er ook niet naar op zoek.
Maar ik kan me er ook enorm in verliezen, als ik eenmaal zo'n match heb met iemand! Dat noem ik dan "inhaalgedrag" (voor die tussenliggene periode dat ik dat gemist heb??). Met willekeurig iemand "op wie ik het kan" heb ik ook wel gedaan, maar vind ik inmiddels niet meer bevredigend.
Er zit dus wel degelijk een soort "opgesloten" potentieel (veel hoger) libido en behoefte, maar het is een soort 2e natuur (geworden?) om dat op "uit" te zetten als dat om eoa reden niet kan. Of niet wenselijk is, ik andere dingen prioriteit geef/ moet geven, zoals me concentreren op werk en andere nuchtere zaken.
Ik denk wel dat iedereen in aanleg beschikt over een gezond libido en dat als dat niet zo is, ofwel de prioriteiten anders liggen, ofwel er remmingen zijn die die behoefte blokkeren. Ik geloof niet dat we van nature terughoudend en bang voor intimiteit zijn, niet openstaan voor aanraking en lichamelijkheid. Dat is ergens onderdrukt of geblokkeerd (of op dat moment), door welke oorzaak dan ook. Vaak niet meer dan "geen tijd voor" of geen aandacht (genoeg) voor. En dan is het geen gek idee om tijd vrij te houden, als je voor allerlei zaken wel je agenda volplant. Of vanzelf volstroomt als je het niet doet.
En soms zit er dus meer achter (zie boven). Maar ik ben ervan overtuigd dat als mensen weten hoe ze bij hun eigen seksualiteit komen (en fijne ervaringen opbouwen), iedereen in potentie een gezond libido heeft. Verborgen onder dikke lagen misschien, maar in puurheid zit daar een potentieel wat niet aangeboord wordt. Of niet gevoeld wordt als je in je hoofd blijft zitten. Echt de tijd hebben (of liever gezegd, nemen) is in deze tijd een soort keuze. Bewuste keuze of je ontspant door vriendinnen bellen, sauna, boek lezen, tv kijken, iets drinken in de kroeg, Facebooken, hardlopen, tuinieren, forummen enz. Van alles krijgt vaak meer prioriteit dan ff "niksdoen", stilstaan en voelen.
[...]
absoluut niet!
Ik denk dat meisjes/vrouwen nog steeds meer worden aangespoord (opvoeding, maatschappij) om niet sletterig te zijn, maar om andere kwaliteiten gewaardeerd worden dan hun seksuele vermogens. Tenminste willen ze een bestendige relatie en een gezin, status in hun werk, enz, dan worden andere kwaliteiten "beloond" dan haar seksuele ervaring en behoeften. Die dubbele moraal bestaat nog steeds. Alleen moet ze dat nu wel kunnen (plezier en zich overgeven aan seksuele en intieme behoeften, als die relatie en liefde er eenmaal is. Ik denk dat veel vrouwen nog aangeleerd wordt dat je dat onderdrukt, en je richt op "belangrijker" dingen als opleiding, studie, geld verdienen, organisatorische kwaliteiten, uiterlijk, kleding, eigen sociaal leven, sporten, verantwoorde maaltijden, orde en regelmaat in je gezin, enz.
Sta je alsnog raar te kijken als seksuele en intieme vermogens wel degelijk belangrijk zijn, hoe goed je ook bent in je werk en het organiseren thuis, eea op rolletjes loopt en je ook nog aantrekkelijk blijft. En ik denk zomaar dat dat nog meer geldt voor hoogopgeleide vrouwen, je ziet nog steeds verschil tussen vwo-meisjes (serieuzer?) dan vmbo, bijv. De nadruk zo op presteren en intelligentie, bedoel ik. Op serieuzer zaken dan rommelen in het fietsenhok. Dat is maar een aanname, maar ik weet wel dat seksuele behoeften en daaraan toegeven je afleidt en in die zin ben ik "blij" dat ik als 16jarige niet al zoveel met seks bezig was, omdat dat mijn "prestaties" zeker in de weg zouden hebben gestaan.
Aan de andere kant ben ik daar helemaal niet blij mee, omdat seks en intimiteit zoveel belangrijker "lijm" zijn om je relatie gezond en sprankelend te houden dat ik denk: had iemand me dat toen maar verteld! En aangemoedigd mezelf daarin te kennen, te ontdekken, te ontwikkelen. (dat deed ik toch wel, toen ik eenmaal op mezelf woonde). En je moet daar ook de tijd voor hebben/maken. Als alle tijd opgaat aan andere "belangrijker" zaken als ambitie, werk, huishouden, zorgen, sociaal leven, Fb, televisie, sport, enz dan raakt dat op de achtergrond, als je dat niet bij jezelf "levend houdt".
Ook als single kan het leven van alledag mij in periodes in beslag nemen. Dan mis ik het ook niet. De behoefte vermindert vanzelf (tot een bepaald punt). Ook als single moet je (lees: ik) dat blijven voeden. Spontaan geil ben ik vrijwel nooit, als ik nooit met mezelf alleen zou zijn en ff andere dingen die "moeten" bewust uitschakel. In die zin ben ik reactief: als er een sekspartner in beeld is, komt die behoefte ook weer op. Zonder partner word ik zelden zomaar geil met de behoefte de kroeg in te duiken of er nog iets te versieren valt voor die avond, dat ken ik niet. Dan los ik het zelf wel op
Ik ga er ook niet naar op zoek.
Maar ik kan me er ook enorm in verliezen, als ik eenmaal zo'n match heb met iemand! Dat noem ik dan "inhaalgedrag" (voor die tussenliggene periode dat ik dat gemist heb??). Met willekeurig iemand "op wie ik het kan" heb ik ook wel gedaan, maar vind ik inmiddels niet meer bevredigend.
Er zit dus wel degelijk een soort "opgesloten" potentieel (veel hoger) libido en behoefte, maar het is een soort 2e natuur (geworden?) om dat op "uit" te zetten als dat om eoa reden niet kan. Of niet wenselijk is, ik andere dingen prioriteit geef/ moet geven, zoals me concentreren op werk en andere nuchtere zaken.
Ik denk wel dat iedereen in aanleg beschikt over een gezond libido en dat als dat niet zo is, ofwel de prioriteiten anders liggen, ofwel er remmingen zijn die die behoefte blokkeren. Ik geloof niet dat we van nature terughoudend en bang voor intimiteit zijn, niet openstaan voor aanraking en lichamelijkheid. Dat is ergens onderdrukt of geblokkeerd (of op dat moment), door welke oorzaak dan ook. Vaak niet meer dan "geen tijd voor" of geen aandacht (genoeg) voor. En dan is het geen gek idee om tijd vrij te houden, als je voor allerlei zaken wel je agenda volplant. Of vanzelf volstroomt als je het niet doet.
En soms zit er dus meer achter (zie boven). Maar ik ben ervan overtuigd dat als mensen weten hoe ze bij hun eigen seksualiteit komen (en fijne ervaringen opbouwen), iedereen in potentie een gezond libido heeft. Verborgen onder dikke lagen misschien, maar in puurheid zit daar een potentieel wat niet aangeboord wordt. Of niet gevoeld wordt als je in je hoofd blijft zitten. Echt de tijd hebben (of liever gezegd, nemen) is in deze tijd een soort keuze. Bewuste keuze of je ontspant door vriendinnen bellen, sauna, boek lezen, tv kijken, iets drinken in de kroeg, Facebooken, hardlopen, tuinieren, forummen enz. Van alles krijgt vaak meer prioriteit dan ff "niksdoen", stilstaan en voelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 13 november 2014 om 14:04
quote:dommetrien schreef op 13 november 2014 @ 13:31:
Suzy, praat jij zoals je schrijft?
Haha, nee, maar dit is een grote frustratie en rode draad in eigen leven geweest. Ik typ overigens wel zo snel als ik denk..
Dat praten heb ik maar afgeleerd en meer geoefend in luisteren.
Schrijven is mijn manier van uiten geworden, maar je hebt gelijk, je kan overdrijven daarin.. ik ga maar eens ff andere dingen doen, kan me erin verliezen ook. Genoeg to do hier wat ook aandacht vergt!
Misschien toch maar weer eens een nieuwe vlam en andere voldoening zoeken en minder forummen?
Suzy, praat jij zoals je schrijft?
Haha, nee, maar dit is een grote frustratie en rode draad in eigen leven geweest. Ik typ overigens wel zo snel als ik denk..
Dat praten heb ik maar afgeleerd en meer geoefend in luisteren.
Schrijven is mijn manier van uiten geworden, maar je hebt gelijk, je kan overdrijven daarin.. ik ga maar eens ff andere dingen doen, kan me erin verliezen ook. Genoeg to do hier wat ook aandacht vergt!
Misschien toch maar weer eens een nieuwe vlam en andere voldoening zoeken en minder forummen?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 13 november 2014 om 14:33
donderdag 13 november 2014 om 15:08
quote:globe80 schreef op 13 november 2014 @ 14:56:
Sex met suzy lijkt me zoiets als met je therapeut naar bed gaan. Bij elke stoot een heel verhaal over wat je nu precies aan het doen bent, inclusief het nodige tussen "aanhalingstekens", haakjes of vetgedrukt hahaIn seks ben ik uiteraard niet zo, hahaha! Dan ben ik meteen stil. Sterker nog: dat is DE manier waarop je me stil kan krijgen, dan krijg ik er geen zinnig woord meer uit
Sex met suzy lijkt me zoiets als met je therapeut naar bed gaan. Bij elke stoot een heel verhaal over wat je nu precies aan het doen bent, inclusief het nodige tussen "aanhalingstekens", haakjes of vetgedrukt hahaIn seks ben ik uiteraard niet zo, hahaha! Dan ben ik meteen stil. Sterker nog: dat is DE manier waarop je me stil kan krijgen, dan krijg ik er geen zinnig woord meer uit
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 13 november 2014 om 15:33
donderdag 13 november 2014 om 15:41
quote:Suzy65 schreef op 13 november 2014 @ 13:26:
Degene die verandering/ uitbreiding wil, moet dat zetje dan geven, en dat is lullig, maar niet anders. Laten zien dat er meer mogelijkheden zijn, als iemand beperkt denkt/weet/vindt en hij ruimere fantasie heeft, creatiever is en meer mogelijkheden ziet. Je kan iemand best ruimer leren kijken dan wat diegene kent. Dat is niet iets onmogelijks vragen of willen.
Mee eens dat degene die verandering wil, vaak dat zetje moet geven, misschien lullig, anderzijds, hoe enorm mooi, leuk en bijzonder is het om je partner iets bijzonders te laten ervaren wat hij/zij nog nooit heeft ervaren, wat hem/haar een heel andere kijk op en ervaring met bijvoorbeeld erotiek kan geven. Ik denk ook eigenlijk dat je alleen met die houding het een en ander in beweging kunt brengen. Als je alleen maar denkt 'he verdomme, heb ik dat weer, ben ik weer degene die eerst aan de bak' oid, gaat het sowieso niet werken.
Het is soms lastig om elkaar weer als "nieuw" te zien, na jaren elkaar kennen.
Dat is inderdaad echt heel lastig, net als het doorbreken van ingesleten patronen. Toch ook hier denk ik dat een nieuwsgierige, enthousiaste, positieve, vertrouwenwekkende insteek kan helpen. Als to blijft denken dat zijn vrouw nou eenmaal een laag libido heeft en alleen maar op zaterdagavond jarenlang hetzelfde ritueel wil, zal dat denk ik sowieso weinig verbetering opleveren.
Degene die verandering/ uitbreiding wil, moet dat zetje dan geven, en dat is lullig, maar niet anders. Laten zien dat er meer mogelijkheden zijn, als iemand beperkt denkt/weet/vindt en hij ruimere fantasie heeft, creatiever is en meer mogelijkheden ziet. Je kan iemand best ruimer leren kijken dan wat diegene kent. Dat is niet iets onmogelijks vragen of willen.
Mee eens dat degene die verandering wil, vaak dat zetje moet geven, misschien lullig, anderzijds, hoe enorm mooi, leuk en bijzonder is het om je partner iets bijzonders te laten ervaren wat hij/zij nog nooit heeft ervaren, wat hem/haar een heel andere kijk op en ervaring met bijvoorbeeld erotiek kan geven. Ik denk ook eigenlijk dat je alleen met die houding het een en ander in beweging kunt brengen. Als je alleen maar denkt 'he verdomme, heb ik dat weer, ben ik weer degene die eerst aan de bak' oid, gaat het sowieso niet werken.
Het is soms lastig om elkaar weer als "nieuw" te zien, na jaren elkaar kennen.
Dat is inderdaad echt heel lastig, net als het doorbreken van ingesleten patronen. Toch ook hier denk ik dat een nieuwsgierige, enthousiaste, positieve, vertrouwenwekkende insteek kan helpen. Als to blijft denken dat zijn vrouw nou eenmaal een laag libido heeft en alleen maar op zaterdagavond jarenlang hetzelfde ritueel wil, zal dat denk ik sowieso weinig verbetering opleveren.
donderdag 13 november 2014 om 16:12
Don't worry, ik haal het straks allemaal weer weg, als TO het gelezen heeft.
Een van de redenen waarom ik hier zo fel op ben, heeft te maken met de "pech" dat ik aan het begin van mijn seksuele carriere geen ervaren vriendjes getroffen heb. Sterker nog, waar ik mijn halve leven gedacht en gehoopt had een geliefde te treffen die samen met mij mijn seksualiteit wou ontdekken en daar ook zelf lol in zou hebben, waren het "egoistische minnaars" in bed, verliefd en wel. Uit onwetendheid, desinteresse, enige voorlichting uit porno gehaald? Ik was degene die meer geinteresseerd was, die dingen wou uitproberen en doen, wou varieren en ontdekken. En daar bleef het dan meestal bij: bij hem ontdekken. Andersom niet! En dan viel de man in kwestie tevreden in slaap en had ik het nakijken, lag ik nog onbevredigd wakker met mijn opwinding.. Alleen al daarvan gaat op den duur je libido vanzelf omlaag, als er niks mee gebeurt, geen "beloning" op volgt en niet eens de moeite genomen wordt. Terwijl die vriendjes elke keer beloond werden dat er seks was, niet alleen met klaarkomen, maar ook door mijn aandacht voor hun lichaam en behoeftes en ik dat zelf leuk vond, niet zag als "opgave" of als "moeite voor de ander moeten doen". Andersom was dat blijkbaar wel "moeite" en geen behoefte aan.
Behalve desinteresse in mijn lichaam en hoe ik dan misschien kon genieten (wat ik misschien nodig had behalve pijpen en neuken), nog een erger ervaring die mijn seksuele ontwikkeling in de weg stond en dat was een verkrachting. Een extreem egoistische daad van de behoefte van een ander die dat uitleeft ten koste van mij. Tegen mijn wil en tegen mijn zin met geweld en macht je zin doordrijven?!
Teleurstellende ervaringen of algemene teleurstelling doden alle onbevangenheid en enthousiasme, ik ontwikkelde een "laat maar"-houding. Het is een stuk minder teleurstellend als je bij voorbaat niet verwacht dat een ander zich om jouw genot bekommert, dan als je dat wel verwacht en het gebeurt niet/ nooit. Lange tijd hoopte ik nog dat die positieve ervaringen nog "vanzelf" wel zouden komen met volgende lover(s), maar ergens sloot ik mezelf er van af.
Het kostte me een half leven om te ontdekken dat ik niet van een ander moest verwachten om zich (met al zijn ervaring, zoals in de boeketreeks, die vanzelf zou weten hoe mij te bespelen en "in extase te brengen"), in mij te verdiepen en te willen weten en ontdekken, maar dat ik die persoon zelf was! Mijn seksualiteit was mijn eigen toestemming en mijn eigen verantwoordelijkheid!!
Dat ik allereerst mezelf moest willen ontdekken, weten wat ik opwindend vond en erom durven vragen. Dan nog is dat veel prettiger en gemakkelijker als iemand het zelf echt opwindend vindt, dan iemand die het als "moeite" ziet, wat ik nodig heb. En dat waren geen extreme dingen, maar hele normale, zoals dat pijpen en neuken alleen niet leidt tot mijn bevrediging. Zo gek is het niet dat je er dan ook op langere duur minder warm voor loopt. Ik kon ook niet begrijpen dat een man tevreden in slaap kan vallen en hoegenaamd zich niet om bekommert of het voor jou ook zo lekker was.
En dat is 1 van de redenen dat ik weleens te ongeduldig word van ontevredenheid bij anderen, die wel regelmatige en ook nog bevredigende seks hebben, maar niet (vaak) genoeg of (ook) op andere manieren willen en in mijn ogen zo bovenmatig behoeftig worden, recht hebben op hoe zij het wensen. En zo geirriteerd raken en op laten lopen, verongelijkt en verontwaardigd, overwegen en gerechtvaardigd om dat dan elders te mogen halen, buiten je partner om. Kijk, dat je tekort kan komen, dat snap ik als geen ander. En zeker als je dat meerdere malen "aangekaart" hebt en ik weet ook hoe dat op kan lopen in jaren, en ook de wanhoop dat het misschien wel nooit zal worden vervuld.
Dan nog blijf ik erbij dat er aan de andere kant redenen en blokkades kunnen zijn, en er beter achter kan zien te komen wat het eigenlijke euvel nou is. Je eigen zin doordrijven, en daar op een dwingende, agressieve/ verongelijkte manier voor opkomen, druk opzetten en dat iemand dat voor jou moet doen/ over moet hebben, daar ben ik allergisch voor geworden, gezien mijn voorgeschiedenis.
Seks is iets wat je samen graag en met overtuiging doet (mag je hopen) en niet een egoistisch ontvangen van eoa recht omdat je geil bent, maar geven en nemen en daar allebei zin in, in elkaar, niet als pure eigen behoeftebevrediging.
Maar goed, dat is mijn visie erop, die nogal beinvloed is door eea. Bij sommigen gaat dat allemaal niet zo vanzelf, helaas. Dan is het beter om te proberen erachter te komen hoe dat gestimuleerd kan worden, dan je beklag doen en ruzie maken, druk uitoefenen enz.
Ik wou dat ik eerder zo iemand had getroffen als TO, die juist wel van alles uit de kast wil halen om dat met zijn vrouw te ontdekken, te experimenteren, er weer wat meer vuur en speelsheid in te willen brengen en er nog meer uit wil halen dan er nu (al jaren) in zit. Alleen niet weet hoe, omdat zij dat afhoudt. Ik wou dat ik eea veel eerder had durven vragen en bespreken, toen het nog redelijk onbeladen had gekund. Het is ook zo zonde van al die jaren dat het kan, dat je die partner hebt, en zoveel mogelijkheden laat liggen.
Ik ben nu jaren ouder en verder en heb eea inmiddels wel mogen meemaken, gelukkig, en ben daardoor zelf ook een stuk makkelijker geworden, zoveel opener en ruimdenkender. En ik waardeer het ook meer. Kan daar nu echt zelf veel meer van genieten. Spijt dat ik dat heb laten "versloffen" in mijn "beste jaren". Maar beter laat dan nooit.
Ik hoop dat het voor TO en zijn vrouw niet te laat is om dat toch samen alsnog uit te bouwen. Het helpt ook wel als kinderen groter worden, in mijn ervaring kwam er toen steeds meer interesse en ruimte voor seks en intimiteit, voor de vrouw in jezelf.
Als je moeite hebt met de diverse rollen/moods, zoals ik, is het namelijk moeilijk om geil te zijn terwijl je op je werk zit, of aan het moederen bent, eten kookt, aanspreekbaar moet zijn. Gewoon niet zo'n multitasker? Gemakkelijker als al die andere rollen ff van tafel kunnen en je helemaal in de rol van sexy vrouw kan inleven/voelen?
Haha, ik snap opeens waarom het op vakantie zo gemakkelijk ging (vakantiefling), als vanzelf..
Niet veel anders to do dan voelen en ontspannen, nergens aan te hoeven denken, genieten, zon op je huid, warmte, wegdromen, kortom: er was niet veel voor nodig
TO: ik hoop dat je vrouw ontdekt hoe fijn het is om meer te voelen dan te denken! Het is niet zo dat je "nu eenmaal zo bent", je bent zo geworden, zeg ik altijd maar. En dat is wel te veranderen. Waar een wil is, is een weg.
Een van de redenen waarom ik hier zo fel op ben, heeft te maken met de "pech" dat ik aan het begin van mijn seksuele carriere geen ervaren vriendjes getroffen heb. Sterker nog, waar ik mijn halve leven gedacht en gehoopt had een geliefde te treffen die samen met mij mijn seksualiteit wou ontdekken en daar ook zelf lol in zou hebben, waren het "egoistische minnaars" in bed, verliefd en wel. Uit onwetendheid, desinteresse, enige voorlichting uit porno gehaald? Ik was degene die meer geinteresseerd was, die dingen wou uitproberen en doen, wou varieren en ontdekken. En daar bleef het dan meestal bij: bij hem ontdekken. Andersom niet! En dan viel de man in kwestie tevreden in slaap en had ik het nakijken, lag ik nog onbevredigd wakker met mijn opwinding.. Alleen al daarvan gaat op den duur je libido vanzelf omlaag, als er niks mee gebeurt, geen "beloning" op volgt en niet eens de moeite genomen wordt. Terwijl die vriendjes elke keer beloond werden dat er seks was, niet alleen met klaarkomen, maar ook door mijn aandacht voor hun lichaam en behoeftes en ik dat zelf leuk vond, niet zag als "opgave" of als "moeite voor de ander moeten doen". Andersom was dat blijkbaar wel "moeite" en geen behoefte aan.
Behalve desinteresse in mijn lichaam en hoe ik dan misschien kon genieten (wat ik misschien nodig had behalve pijpen en neuken), nog een erger ervaring die mijn seksuele ontwikkeling in de weg stond en dat was een verkrachting. Een extreem egoistische daad van de behoefte van een ander die dat uitleeft ten koste van mij. Tegen mijn wil en tegen mijn zin met geweld en macht je zin doordrijven?!
Teleurstellende ervaringen of algemene teleurstelling doden alle onbevangenheid en enthousiasme, ik ontwikkelde een "laat maar"-houding. Het is een stuk minder teleurstellend als je bij voorbaat niet verwacht dat een ander zich om jouw genot bekommert, dan als je dat wel verwacht en het gebeurt niet/ nooit. Lange tijd hoopte ik nog dat die positieve ervaringen nog "vanzelf" wel zouden komen met volgende lover(s), maar ergens sloot ik mezelf er van af.
Het kostte me een half leven om te ontdekken dat ik niet van een ander moest verwachten om zich (met al zijn ervaring, zoals in de boeketreeks, die vanzelf zou weten hoe mij te bespelen en "in extase te brengen"), in mij te verdiepen en te willen weten en ontdekken, maar dat ik die persoon zelf was! Mijn seksualiteit was mijn eigen toestemming en mijn eigen verantwoordelijkheid!!
Dat ik allereerst mezelf moest willen ontdekken, weten wat ik opwindend vond en erom durven vragen. Dan nog is dat veel prettiger en gemakkelijker als iemand het zelf echt opwindend vindt, dan iemand die het als "moeite" ziet, wat ik nodig heb. En dat waren geen extreme dingen, maar hele normale, zoals dat pijpen en neuken alleen niet leidt tot mijn bevrediging. Zo gek is het niet dat je er dan ook op langere duur minder warm voor loopt. Ik kon ook niet begrijpen dat een man tevreden in slaap kan vallen en hoegenaamd zich niet om bekommert of het voor jou ook zo lekker was.
En dat is 1 van de redenen dat ik weleens te ongeduldig word van ontevredenheid bij anderen, die wel regelmatige en ook nog bevredigende seks hebben, maar niet (vaak) genoeg of (ook) op andere manieren willen en in mijn ogen zo bovenmatig behoeftig worden, recht hebben op hoe zij het wensen. En zo geirriteerd raken en op laten lopen, verongelijkt en verontwaardigd, overwegen en gerechtvaardigd om dat dan elders te mogen halen, buiten je partner om. Kijk, dat je tekort kan komen, dat snap ik als geen ander. En zeker als je dat meerdere malen "aangekaart" hebt en ik weet ook hoe dat op kan lopen in jaren, en ook de wanhoop dat het misschien wel nooit zal worden vervuld.
Dan nog blijf ik erbij dat er aan de andere kant redenen en blokkades kunnen zijn, en er beter achter kan zien te komen wat het eigenlijke euvel nou is. Je eigen zin doordrijven, en daar op een dwingende, agressieve/ verongelijkte manier voor opkomen, druk opzetten en dat iemand dat voor jou moet doen/ over moet hebben, daar ben ik allergisch voor geworden, gezien mijn voorgeschiedenis.
Seks is iets wat je samen graag en met overtuiging doet (mag je hopen) en niet een egoistisch ontvangen van eoa recht omdat je geil bent, maar geven en nemen en daar allebei zin in, in elkaar, niet als pure eigen behoeftebevrediging.
Maar goed, dat is mijn visie erop, die nogal beinvloed is door eea. Bij sommigen gaat dat allemaal niet zo vanzelf, helaas. Dan is het beter om te proberen erachter te komen hoe dat gestimuleerd kan worden, dan je beklag doen en ruzie maken, druk uitoefenen enz.
Ik wou dat ik eerder zo iemand had getroffen als TO, die juist wel van alles uit de kast wil halen om dat met zijn vrouw te ontdekken, te experimenteren, er weer wat meer vuur en speelsheid in te willen brengen en er nog meer uit wil halen dan er nu (al jaren) in zit. Alleen niet weet hoe, omdat zij dat afhoudt. Ik wou dat ik eea veel eerder had durven vragen en bespreken, toen het nog redelijk onbeladen had gekund. Het is ook zo zonde van al die jaren dat het kan, dat je die partner hebt, en zoveel mogelijkheden laat liggen.
Ik ben nu jaren ouder en verder en heb eea inmiddels wel mogen meemaken, gelukkig, en ben daardoor zelf ook een stuk makkelijker geworden, zoveel opener en ruimdenkender. En ik waardeer het ook meer. Kan daar nu echt zelf veel meer van genieten. Spijt dat ik dat heb laten "versloffen" in mijn "beste jaren". Maar beter laat dan nooit.
Ik hoop dat het voor TO en zijn vrouw niet te laat is om dat toch samen alsnog uit te bouwen. Het helpt ook wel als kinderen groter worden, in mijn ervaring kwam er toen steeds meer interesse en ruimte voor seks en intimiteit, voor de vrouw in jezelf.
Als je moeite hebt met de diverse rollen/moods, zoals ik, is het namelijk moeilijk om geil te zijn terwijl je op je werk zit, of aan het moederen bent, eten kookt, aanspreekbaar moet zijn. Gewoon niet zo'n multitasker? Gemakkelijker als al die andere rollen ff van tafel kunnen en je helemaal in de rol van sexy vrouw kan inleven/voelen?
Haha, ik snap opeens waarom het op vakantie zo gemakkelijk ging (vakantiefling), als vanzelf..
Niet veel anders to do dan voelen en ontspannen, nergens aan te hoeven denken, genieten, zon op je huid, warmte, wegdromen, kortom: er was niet veel voor nodig
TO: ik hoop dat je vrouw ontdekt hoe fijn het is om meer te voelen dan te denken! Het is niet zo dat je "nu eenmaal zo bent", je bent zo geworden, zeg ik altijd maar. En dat is wel te veranderen. Waar een wil is, is een weg.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 13 november 2014 om 16:14
donderdag 13 november 2014 om 16:17
donderdag 13 november 2014 om 19:07
Het ligt gewoon aan TO.
Zie hier:
http://wineup.nl/allesvan ... an-ie-dat-niet-zelf-doen/
Zie hier:
http://wineup.nl/allesvan ... an-ie-dat-niet-zelf-doen/
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
donderdag 13 november 2014 om 19:10
quote:Suzy65 schreef op 13 november 2014 @ 16:12:
Uit onwetendheid, desinteresse, enige voorlichting uit porno gehaald? Ik was degene die meer geinteresseerd was, die dingen wou uitproberen en doen, wou varieren en ontdekken. En daar bleef het dan meestal bij: bij hem ontdekken. Andersom niet! En dan viel de man in kwestie tevreden in slaap en had ik het nakijken, lag ik nog onbevredigd wakker met mijn opwinding.. Alleen al daarvan gaat op den duur je libido vanzelf omlaag, als er niks mee gebeurt, geen "beloning" op volgt en niet eens de moeite genomen wordt. Terwijl die vriendjes elke keer beloond werden dat er seks was, niet alleen met klaarkomen, maar ook door mijn aandacht voor hun lichaam en behoeftes en ik dat zelf leuk vond, niet zag als "opgave" of als "moeite voor de ander moeten doen". Andersom was dat blijkbaar wel "moeite" en geen behoefte aan.
Een aantal van mijn vorige sekspartners vielen dan niet direct in slaap en happy endings waren er ook genoeg, maar dan nog, ik kreeg vaak na een tijdje ook zo'n laat maar houding, want een plezierig seksleven bestaat voor mij uit zoveel meer dan alleen het voorspel-beffen-pijpen-vingeren-neuken-klaarkomen gebeuren. Maar het leek alsof ik voor die mannen Chinees sprak als ik dit dan vertelde, liet blijken etc, terwijl het denk ik toch iig voor heel veel vrouwen geldt. Ze waren niet zozeer egoistisch, maar er kwam gewoon niet veel meer creativiteit, interesse uit dan het genoemde. Godzijdank heb ik inmiddels ervaren hoe het ook kan en echt never nooit meer dat ik het voor minder doe.
Uit onwetendheid, desinteresse, enige voorlichting uit porno gehaald? Ik was degene die meer geinteresseerd was, die dingen wou uitproberen en doen, wou varieren en ontdekken. En daar bleef het dan meestal bij: bij hem ontdekken. Andersom niet! En dan viel de man in kwestie tevreden in slaap en had ik het nakijken, lag ik nog onbevredigd wakker met mijn opwinding.. Alleen al daarvan gaat op den duur je libido vanzelf omlaag, als er niks mee gebeurt, geen "beloning" op volgt en niet eens de moeite genomen wordt. Terwijl die vriendjes elke keer beloond werden dat er seks was, niet alleen met klaarkomen, maar ook door mijn aandacht voor hun lichaam en behoeftes en ik dat zelf leuk vond, niet zag als "opgave" of als "moeite voor de ander moeten doen". Andersom was dat blijkbaar wel "moeite" en geen behoefte aan.
Een aantal van mijn vorige sekspartners vielen dan niet direct in slaap en happy endings waren er ook genoeg, maar dan nog, ik kreeg vaak na een tijdje ook zo'n laat maar houding, want een plezierig seksleven bestaat voor mij uit zoveel meer dan alleen het voorspel-beffen-pijpen-vingeren-neuken-klaarkomen gebeuren. Maar het leek alsof ik voor die mannen Chinees sprak als ik dit dan vertelde, liet blijken etc, terwijl het denk ik toch iig voor heel veel vrouwen geldt. Ze waren niet zozeer egoistisch, maar er kwam gewoon niet veel meer creativiteit, interesse uit dan het genoemde. Godzijdank heb ik inmiddels ervaren hoe het ook kan en echt never nooit meer dat ik het voor minder doe.
