enorm sex tekort

he jemig wat irritant zeg... heb je een leuke vent wil 'ie niet in de slaapkamer..

tsja jammer dat je hem niet kan dwingen...



Misschien een dooddoener, maar met een vieb kan je een aardig eind komen...



En je doet het al, maar praat met hem! vraag hem wat er aan de hand is en waarom hij het niet wil doen ...



En als dat allemaal niet werkt, (ik ben er zelf niet van, maar wie weet is het een oplossing voor jou) kun je in overleg een SV nemen?



Maar als je dat voorstelt zou het natuurlijk ook zomaar kunnen dat hij opeens wel weer interesse toont...



Ik hoop het maar..



Heel veel sterkte in ieder geval!



Groetjes

Whatever

Vraag hem eens of hij je nog wel aantrekklijk vind en neem vooral het heft weer in eigen handen!



Open kaart enzo....



Stop met gissen in ieder geval!

quote:NoMercy schreef op 23 november 2009 @ 00:55:

Ik ga hieraan letterlijk aan kapot. We hebben het zo vaak over gehad, maar er komt echt niets meer van zijn kant. Ik weet niet meer wat ik moet doen......Wat zijn zijn antwoorden op je vragen die je stelt ?

Tja, met 2 kindjes in een sexloze relatie. Je hebt je leven een mooie draai gegeven door weer naar hem terug te gaan.... pffft. Mooie woorden geen daden.

Als je geen kindjes had zou ik zeggen: hoe lang trek je het nog, deze sexloze relatie.

'Maar met kindjes...tja.

Ben het met whatever eens, bespreek de mogelijkheid van een sexvriendje.

Jemig, je bent 22.

Tjemig.. meisje.. ik vind het heel sneu voor je, maar ik vrees dat je van je vriend verder niet veel meer hoeft te verwachten.. hij heeft duidelijk minder behoefte aan sex als ik het zo hoor.. en dan denk ik niet dat daar nog veel aan gaat veranderen.. en dat ligt waarschijnlijk helemaal niet aan jou, maar zo zal hij wel in elkaar steken..



Daarbij is de seks waarschijnlijk zo'n heikel issue geworden bij jullie dat er zo ontzettend op gefocusd wordt dat hij er bij voorbaat al geen zin meer in heeft..



Ik zou eens aan hem vragen hoe hij er over denkt om bijvoorbeeld eens naar een parenclub te gaan.. of wat nieuwe dingen te proberen of om jou seksuele avontuurtjes buiten de deur te gunnen... Dat hij zelf aan 1 keer seks per half jaar voldoende heeft, wil nog niet zeggen dat hij jou ook moet verplichten tot max 1 keer per half jaar... waarom jou niet wat vrijer laten?

quote:boogje schreef op 23 november 2009 @ 01:05:

.. hij heeft duidelijk minder behoefte aan sex als ik het zo hoor.. en dan denk ik niet dat daar nog veel aan gaat veranderen..



Nou als ik het goed lees heeft ie geen zin in haar. Zelf doet ie iedere avond porno op en doet ie zichzelf helpen.



Lieve meid als je écht alles geprobeerd hebt (relatietherapie misschien?) en het werkt niet en je kunt er niet mee leven wat zit er nog op? als een kluizenaar leven of inderdaad hem eerlijk vertellen dat je iemand voor de sex wil...nou ja of uit elkaar. Je moet het samen willen oplossen want als het van hem niet uitkomt, hoe vervelend dan ook, dan vindt ie het wel goed zo en zal er nooit verandering in komen. Het ligt eigenlijk in zijn handen, jullie toekomst van jullie relatie...niets doen is ook een keuze, schijnbaar eentje die hij hanteert.



Veel succes!

Eerlijk gezegd zou ik wel overwegen om de relatie af te kappen. Ja je hebt een kind met hem maar je zoon heeft nix aan 'n ongelukkige moeder? Sorry hoor maar om zo je HELE leven verder te gaan? Je bent pas 22! Stel je voor dat je nog zo 40 jr verder moet! Gezien zijn leeftijd zal zijn sexlust alleen maar afnemen (gezien het nu al nihil is). Sex is niet alleen een behoefte maar ook een vorm van intimiteit dus ik had het wel geweten als ik jou was;-) Sterkte ermee!

Minnaar erbij nemen ? Speeltjes ?

quote:Nyssa schreef op 23 november 2009 @ 01:19:

Eerlijk gezegd zou ik wel overwegen om de relatie af te kappen. Ja je hebt een kind met hem maar je zoon heeft nix aan 'n ongelukkige moeder?

Ja nee, natuurlijk. Kieper de hele relatie maar over boord als de seks niet goed zit. Dat er ook nog een kind is, dat die dan hoogstwaarschijnlijk gaat opgroeien zonder zijn vader in zijn dagelijks leven, dat dat een behoorlijke impact op kinderen kan hebben, dat doet er allemaal niet zoveel toe.

Vooral niet eerst met de huisarst gaan praten hoor. Vooral niet eerst naar een relatietherapeut of seksuoloog gaan om te proberen er samen uit te komen.



Misschien een les voor de volgende keer: 3 weken alles fantastisch is geen stabiele basis voor het krijgen van een kind.

En daarnaast: er is neem ik aan meer dat jullie bindt dan seks?

quote:Nyssa schreef op 23 november 2009 @ 01:19:

Eerlijk gezegd zou ik wel overwegen om de relatie af te kappen. Ja je hebt een kind met hem maar je zoon heeft nix aan 'n ongelukkige moeder? Sorry hoor maar om zo je HELE leven verder te gaan? Je bent pas 22! Stel je voor dat je nog zo 40 jr verder moet! Gezien zijn leeftijd zal zijn sexlust alleen maar afnemen (gezien het nu al nihil is). Sex is niet alleen een behoefte maar ook een vorm van intimiteit dus ik had het wel geweten als ik jou was;-) Sterkte ermee!eens!

Minnaar erbij lijkt inderdaad een aardige optie

Het klinkt mij niet goed. Ik vind het al wat vreemd, zo een jong meisje en zijn leeftijd. Kan hoor, maar in combinatie met je verhaal klinkt het niet lekker. Het lijkt alsof hij je leuk vond toen je nog heel jong was en nu ouder wordt (hoor mij, je bent pas 22) en een kind hebt en getrouwd, dat het niet meer hoeft voor hem.

.

Mijn vriend had ook steeds minder zin in sex, en inderdaad...het bleek dat hij zichzelf wel elke avond kon helpen . Voelde gewoon vernederend. Dus ik leef met je mee.



heb verder geen tips voor je, mijn vriend is vertrokken en is dus nu mijn ex. Achteraf voelde het voor mij dus in elk geval wel als een teken aan de wand dat hij steeds minder zin had.

Ik heb hetzelfde probleem in mijn relatie (zie: sexprobleem)

Het heeft lang geduurd voordat ik het kon geloven, maar mijn man is liever met zichzelf bezig dan met mij. Het blijkt dat hij bijna iedere dag met soloseks in de weer is en daarom met mij geen zin meer heeft. Daar zit meer achter. De heren zouden hun zin ook op kunnen sparen, maar dat kunnen/willen ze niet. Ga de zaak de tot op de bodem uitzoeken, want waarschijnlijk is er iets goed mis.

Ik wist ook niet meer wat ik moest doen maar je moet gewoon door blijven vragen tot dat de waarheid naar boven komt.

succes!

.

quote:qwertu schreef op 23 november 2009 @ 16:38:

Ja, gewoon door blijven vragen tot de waarheid boven tafel komt. De zaak tot op de bodem uitzoeken. *stampvoet* Dat nodigt écht uit tot een open, eerlijk gesprek over zoiets precairs als seksuele verlangens. Nee, jezelf lekker iedere avond zelf bevredigen en je vrouw niet vertellen wat er mis, dat is eerlijk. Als je liever porno kijkt, waarom neem je dan een vriendin, blijf dan lekker vrijgezel.

quote:Spijker schreef op 23 november 2009 @ 07:52:

[...]



Ja nee, natuurlijk. Kieper de hele relatie maar over boord als de seks niet goed zit. Dat er ook nog een kind is, dat die dan hoogstwaarschijnlijk gaat opgroeien zonder zijn vader in zijn dagelijks leven, dat dat een behoorlijke impact op kinderen kan hebben, dat doet er allemaal niet zoveel toe.

Vooral niet eerst met de huisarst gaan praten hoor. Vooral niet eerst naar een relatietherapeut of seksuoloog gaan om te proberen er samen uit te komen.



Misschien een les voor de volgende keer: 3 weken alles fantastisch is geen stabiele basis voor het krijgen van een kind.

En daarnaast: er is neem ik aan meer dat jullie bindt dan seks?



Inderdaad. Wat ik niet snap is dat het zo drastisch is gegaan Eerste drie maanden niks te klagen en dan plots, in maand vier nauwelijks nog. En dat vanwege het samenwonen? Wat voor redenen gaf hij toen op? Er moet haast 'iets' spelen. Maar wat?



Parenclubs en speeltjes lijken me nou niet het meest voor de hand liggend. De man wil van de een op de andere dag geen seks meer met zijn vriendin...

.

quote:qwertu schreef op 23 november 2009 @ 17:01:

[...]





Heb ik het over wat eerlijk is? Nee toch? Ik denk dat het helemaal geen zin heeft om op zoek te gaan naar een schuldige. Dat heeft alleen zin als je uit bent op verwijten. Als je op zoek bent naar een oplossing, is het handiger om de huidige situatie als feit aan te nemen, te benoemen waar dat problemen oplevert en samen te bepalen hoe het seksleven weer gezamenlijk en bevredigend kan worden.

Bij de oplossing van dat probleem is niet relevant wiens schuld het is dat het probleem veroorzaakt is. Hij zal misschien ook wel zijn redenen hebben, dat wéét je niet. (En misschien wil je dat ook wel liever niet weten ook. Ik zou d'r in ieder geval niet blij van worden om na x jaar verkering en het baren van ons kind te horen dat ik gewoon niet meer geil ben o.i.d. ) Ik denk dat enkel relevant is dat je beiden bereid bent in te zien dat je gezamenlijk een probleem hebt en dat je beiden bereid bent dat op te lossen.

En misschien, omdat het probleem van de vrouw hier wat evidenter is dan het probleem van de man (hij heeft immers wel seks, al is het met zichzelf), dat het nog wel belangrijker is om je als vrouw over jezelf heen te zetten en je kwetsbaar op te stellen. Dat voelt misschien wel niet eerlijk, maar wil je een oplossing of wil je gelijk hebben?

Ik ben niet degene die het probleem heeft voorgelegd, dat was no mercy. Maar jij vind dus dat niemand schuldig is aan deze situatie.

Een man gaat maar lekker porno kijken als zijn vrouw hem niet meer aanstaat. En hij hoeft niet te zeggen waarom hij dat liever doet dan met zijn vrouw naar bed gaan. Je moet je dan als vrouw in allerlei bochten gaan wringen om de aandacht van je man te trekken. Weet je wat ik denk, dat deze man niet zoveel geeft om de behoeftes van z'n vrouw en alleen aan zichzelf denkt.

.

quote:qwertu schreef op 23 november 2009 @ 17:48:

[...]





Poezekind, je veronderstelt allemaal dingen die ik noch vind, noch gezegd heb. Als dit de manier is waarop je het gesprek aangaat met je vriend, dan kan ik me voorstellen dat je daar niet verder mee komt. Het voelt voor mij in ieder geval aanvallend, zoals je me benadert. Bovendien krijg ik niet de indruk dat je luistert naar wat ik werkelijk te vertellen heb. Maakt mij niet uit allemaal, maar binnen een relatie kan ik me voorstellen dat zo'n houding communicatieproblemen oplevert. Het is misschien wel handig om je daarvan bewust te zijn...



Verder: dat ik niet relevant vind wiens "schuld" de ontstane situatie is, wil niet zeggen dat er "dus" niemand schuldig is, noch dat ik het goedkeur dat een man zich van zijn vrouw afkeert. Ik zeg ook niet dat een vrouw zich in zo'n geval in allemaal bochten moet gaan wringen. Ik zeg wél dat het me zinvol lijkt om er een open gesprek over aan te gaan en ik zeg óók dat het zin kan hebben om gewoon zelf eens te beginnen met te laten zien wat jouw seksuele fantasieën en verlangens zijn. Niet dat je je in allemaal bochten moet wringen dus, maar dat je gewoon uiting geeft aan de gevoelens die jíj hebt. Of dat nou in een gesprek is of in de vorm van fantasie delen / verleiden.



Als je beiden in een sleur terecht bent geraakt waarin je seks niet meer als vanzelfsprekend bij elkaar zoekt, dan kan het zomaar zijn dat een van beide partijen z'n gerief ergens anders haalt. Dat lijkt me in de meeste gevallen een symptoom van het probleem en niet de oorzaak ervan.

Als ik in jouw situatie zou zitten, zou ik -naast de vragen die ik aan mijn partner zou stellen- mezelf de vraag stellen hoe sexy ík nog ben voor mijn partner, na 10 jaar en het vervullen van onze kinderwens. Als ik in de situatie van NoMercy zou zitten, zou ik weliswaar minder geneigd zijn het bij mezelf te zoeken (immers: zij zijn piepjong en de problemen ontstonden al in het begin van de relatie), maar zou ik wel degelijk ook beginnen over mijn eigen fantasieën en verlangens. Naast dat ik die dingen in beide gevallen dus ook aan hém zou vragen. Niet met ingebakken verwijt (ik krijg te weinig seks, waar fantaseer je dán over?!), maar vanuit een open en neutrale houding. Dus: op een rustig moment (niet als hij net heeft zitten rukken en ik al pissed off ben) en in een ontspannen setting.

Ik heb geen kinderen. Ik weet niet waar je dat hebt gelezen. Misschien moeten mannen zich ook eens afvragen hoe sexy zij zijn voor een vrouw, in plaats van dat het altijd maar de vrouw moet zijn.

Ik vind oprecht dat in het geval van no mercy de man aan de vrouw uitleg verschuldigd is over zijn gedrag. En als hij zijn vrouw niet aantrekkelijk genoeg vind daar eerlijk voor uit moet komen. Als we lekker verstoppertje gaan spelen kom je er nooit uit. Ik vind dat hij haar aan het lijntje houd. Je mag gerust vinden dat ik communicatieproblemen heb en dat je je aangevallen voelt. Ik ben voor openheid en eerlijkheid in een relatie en ik zeg wat ik denk en vind en dat om de pot heen draaien levert niets op. Ze schrijft zelf dat haar man de boot afhoud en dat ze moet smeken om sex, maar hij gaat alleen met zichzelf bezig, zonder iets te zeggen over wat er mis is. Zolang dat niet boven water komt kan er niets opgelost worden.

.