Seks
alle pijlers
Geen zin meer in seks
zaterdag 4 december 2021 om 20:58
Hoi forummers,
Inmiddels al heel wat jaren actief op het forum maar voor dit topic even een andere nick aangemaakt. De titel spreekt voor zich: ik heb geen zin meer ik seks. Partner en ik zijn ruim 11 jaar samen, 3 kinderen. Tot en met de zwangerschap van de jongste (is nu bijna 2) was ons seksleven prima. Daarna is bij mij langzaam maar zeker de zin verdwenen.
Ik krijg zelden spontaan zin in seks, dit is al heel lang zo. Geen probleem, eenmaal aan de gang kwam dat vanzelf. Ook nam ik regelmatig het initiatief onder het mom van: zin maken en dan komt het vanzelf. Maar sinds een halfjaar nu is het langzaam maar zeker achteruit gegaan. We hebben een verschillend libido maar vinden kwaliteit allebei belangrijker dan kwantiteit. Dus dat het wat minder vaak gebeurt, accepteert mijn partner. Hij staat er sowieso nuchter in; tropenjaren, komt vanzelf wel weer goed. Maar ik zie het somber in.
Eerlijk gezegd doe ik het alleen nog voor mijn partner. Ik voel geen contact meer, geen echte verbinding tijdens de seks. Ik heb denk ik te vaak seks gehad terwijl de zin niet kwam, en dus is er nu eigenlijk weerzin aan het ontstaan. Ik heb niet eens zin meer om zin te krijgen. Het meest verdrietige vind ik misschien nog wel dat mijn partner bovenstaande toch ook moet merken, maar hier blijkbaar genoegen mee neemt. Ik wil dit echt niet meer op deze manier en ik vind dat hij dat ook niet zou moeten willen. Hij lijkt te denken: beter iets dan niets, ofzo. Ik ga dit met hem bespreken als hij weer thuis is (veel weg van huis i.v.m. werk).
Ik heb eigenlijk een leeg hoofd nodig om seks te kunnen hebben. Maar de realiteit is, dat hoofd is nooit leeg. Dus zal ik een manier moeten vinden om dingen te "parkeren". De gedachtenstroom in mijn hoofd gaat continu door, ik kan niet "uit mijn hoofd" komen. Leef zelden echt in het moment. Het lukt me maar moeilijk om echt in het hier en nu te leven en daarvan te genieten (geldt niet alleen voor de seks dus).
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Even van me afschrijven, denk ik. Ik overweeg om met een seksuoloog te gaan praten. Maar soms vraag ik me af of het geen symptoom is van iets anders. Ik voel me best vaak moe, heb ook lichamelijke klachten (die geen belemmering vormen voor de seks overigens). Ik denk veel te veel. Daarom denk (lol) ik soms ook dat ik er allemaal juist géén ding van moet maken, niet alles moet gaan zitten analyseren maar iets gaan DOEN om uit m'n hoofd te komen. Door mijn lichamelijke klachten lukt sporten niet (was een grote uitlaatklep), alternatieven vinden vind ik lastig.
Bedankt voor het lezen in ieder geval.
Inmiddels al heel wat jaren actief op het forum maar voor dit topic even een andere nick aangemaakt. De titel spreekt voor zich: ik heb geen zin meer ik seks. Partner en ik zijn ruim 11 jaar samen, 3 kinderen. Tot en met de zwangerschap van de jongste (is nu bijna 2) was ons seksleven prima. Daarna is bij mij langzaam maar zeker de zin verdwenen.
Ik krijg zelden spontaan zin in seks, dit is al heel lang zo. Geen probleem, eenmaal aan de gang kwam dat vanzelf. Ook nam ik regelmatig het initiatief onder het mom van: zin maken en dan komt het vanzelf. Maar sinds een halfjaar nu is het langzaam maar zeker achteruit gegaan. We hebben een verschillend libido maar vinden kwaliteit allebei belangrijker dan kwantiteit. Dus dat het wat minder vaak gebeurt, accepteert mijn partner. Hij staat er sowieso nuchter in; tropenjaren, komt vanzelf wel weer goed. Maar ik zie het somber in.
Eerlijk gezegd doe ik het alleen nog voor mijn partner. Ik voel geen contact meer, geen echte verbinding tijdens de seks. Ik heb denk ik te vaak seks gehad terwijl de zin niet kwam, en dus is er nu eigenlijk weerzin aan het ontstaan. Ik heb niet eens zin meer om zin te krijgen. Het meest verdrietige vind ik misschien nog wel dat mijn partner bovenstaande toch ook moet merken, maar hier blijkbaar genoegen mee neemt. Ik wil dit echt niet meer op deze manier en ik vind dat hij dat ook niet zou moeten willen. Hij lijkt te denken: beter iets dan niets, ofzo. Ik ga dit met hem bespreken als hij weer thuis is (veel weg van huis i.v.m. werk).
Ik heb eigenlijk een leeg hoofd nodig om seks te kunnen hebben. Maar de realiteit is, dat hoofd is nooit leeg. Dus zal ik een manier moeten vinden om dingen te "parkeren". De gedachtenstroom in mijn hoofd gaat continu door, ik kan niet "uit mijn hoofd" komen. Leef zelden echt in het moment. Het lukt me maar moeilijk om echt in het hier en nu te leven en daarvan te genieten (geldt niet alleen voor de seks dus).
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Even van me afschrijven, denk ik. Ik overweeg om met een seksuoloog te gaan praten. Maar soms vraag ik me af of het geen symptoom is van iets anders. Ik voel me best vaak moe, heb ook lichamelijke klachten (die geen belemmering vormen voor de seks overigens). Ik denk veel te veel. Daarom denk (lol) ik soms ook dat ik er allemaal juist géén ding van moet maken, niet alles moet gaan zitten analyseren maar iets gaan DOEN om uit m'n hoofd te komen. Door mijn lichamelijke klachten lukt sporten niet (was een grote uitlaatklep), alternatieven vinden vind ik lastig.
Bedankt voor het lezen in ieder geval.
donderdag 9 december 2021 om 10:26
MissMaran schreef: ↑09-12-2021 10:22Typho, ik weet het antwoord ook niet, heb geen oplossing, ik weet wel dat de passie er bij veel vrouwen na de kinderen weg is, of dat nou een natuurlijke reactie is als je kinderen krijgt of dat je als vrouw gewoon te moe bent (meestal doen de vrouwen nog steeds het meest in huis) het is of accepteren of weggaan, gefrustreerd zijn lijkt me ook vreselijk dus vind dat ook sneu voor jou als man, maar er is niet echt een makkelijke oplossing voor tenzij er iets lust opwekkends op de markt komt voor mensen met een laag libido, dat zou leuk zijn.
Hmm....of dat er iets lustafnemends op de markt komt voor mensen met een hoger libido. Het is een gezamenlijk probleem hè, niet iets wat alleen maar door de partner met minder zin moet worden opgelost. Daarom: kijken waar het écht vandaan komt zodat je daar samen wat mee kunt. En intimiteit minder aan penetratie koppelen: seks en intimiteit heeft zoveel verschillende vormen.
donderdag 9 december 2021 om 10:36
Ik denk dat het wel fijn voor je relatie is als je elkaar wilt bespringen af en toe qua connectie enzo misschien twee middelen, opwekkend en afkoelend, kun je zelf kiezen, vaak is de koek denk ik gewoon op.katkaatje schreef: ↑09-12-2021 10:26Hmm....of dat er iets lustafnemends op de markt komt voor mensen met een hoger libido. Het is een gezamenlijk probleem hè, niet iets wat alleen maar door de partner met minder zin moet worden opgelost. Daarom: kijken waar het écht vandaan komt zodat je daar samen wat mee kunt. En intimiteit minder aan penetratie koppelen: seks en intimiteit heeft zoveel verschillende vormen.
donderdag 9 december 2021 om 12:58
Vraag aan Typho. Hoelang zijn jullie samen?
Na twee jaar was de seks al stuk? Dan ken je elkaar nog maar net. Dan weet je nog helemaal niet hoe het libido van de ander is, dan zit je nog in de prille fase. Met verliefdheid en onnozele ruzies over niks.
Hoe kun je verwachtingen hebben over lange termijn wensen als je elkaar net kent?
Een relatie kent fases. Seizoenen. En met jonge kinderen zit je in een overlevingsstand. Elke keer dat er dan seks is, is een meevaller. Wij zaten op een wazige wolk die door slaapgebrek en vermoeidheid een surrealistische weergave van de werkelijkheid was. We smolten van verliegdheid door die mollige peuterarmpjes die om ons heengeslagen werden. En zaten apathisch in de chloordampen tijdens de zwemlesuurtjes. Seks was niet echt prioriteit. Dat kwam later echt wel weer goed.
De combinatie van lockdown en pubers en totaal gebrek aan privacy is nog veel erger
En straks komt er weer een andere fase.
Dat is het leven. En als iemand dat allemaal ondergeschikt vindt omdat er vooral seks moet zijn, dan zou ik liever een alleenstaande moeder zijn.
Ik vind Typho niet heel liefdevol en respectvol overkomen, maar wellicht voel ik dat verkeerd.
Na twee jaar was de seks al stuk? Dan ken je elkaar nog maar net. Dan weet je nog helemaal niet hoe het libido van de ander is, dan zit je nog in de prille fase. Met verliefdheid en onnozele ruzies over niks.
Hoe kun je verwachtingen hebben over lange termijn wensen als je elkaar net kent?
Een relatie kent fases. Seizoenen. En met jonge kinderen zit je in een overlevingsstand. Elke keer dat er dan seks is, is een meevaller. Wij zaten op een wazige wolk die door slaapgebrek en vermoeidheid een surrealistische weergave van de werkelijkheid was. We smolten van verliegdheid door die mollige peuterarmpjes die om ons heengeslagen werden. En zaten apathisch in de chloordampen tijdens de zwemlesuurtjes. Seks was niet echt prioriteit. Dat kwam later echt wel weer goed.
De combinatie van lockdown en pubers en totaal gebrek aan privacy is nog veel erger
En straks komt er weer een andere fase.
Dat is het leven. En als iemand dat allemaal ondergeschikt vindt omdat er vooral seks moet zijn, dan zou ik liever een alleenstaande moeder zijn.
Ik vind Typho niet heel liefdevol en respectvol overkomen, maar wellicht voel ik dat verkeerd.
donderdag 9 december 2021 om 13:32
Lucille ik begrijp je reactie hoor.
Nu 11 jaar samen. 2 jaar toen we kinderen kregen. Ik herken alles wat je schrijft, allemaal meegemaakt. Inclusief huilbaby. Toen was het ook minder en toen maakte ik er echt geen punt van. We zijn nu 9 jaar verder. Kinderen vragen inderdaad nog veel aandacht op, maar nu wel veel rustiger. Maar ja, hoe lang moet ik nog hopen dat het beter wordt? Het houd wel een keer op.
Ik geef eerlijk toe: als ik dit van te voren had geweten, was ik niet aan kinderen begonnen. En misschien is de koek op en dus uitstel van executie. De reden dat ik er nog ben is juist dat het verder een liefdevolle en fijne relatie is. Maar langzaamaan kabbelt de liefde bij mij elke keer een beetje verder weg.
Nu 11 jaar samen. 2 jaar toen we kinderen kregen. Ik herken alles wat je schrijft, allemaal meegemaakt. Inclusief huilbaby. Toen was het ook minder en toen maakte ik er echt geen punt van. We zijn nu 9 jaar verder. Kinderen vragen inderdaad nog veel aandacht op, maar nu wel veel rustiger. Maar ja, hoe lang moet ik nog hopen dat het beter wordt? Het houd wel een keer op.
Ik geef eerlijk toe: als ik dit van te voren had geweten, was ik niet aan kinderen begonnen. En misschien is de koek op en dus uitstel van executie. De reden dat ik er nog ben is juist dat het verder een liefdevolle en fijne relatie is. Maar langzaamaan kabbelt de liefde bij mij elke keer een beetje verder weg.
donderdag 9 december 2021 om 13:43
Je schrijft dat ze enkel geil was om zwanger te worden. Dat klinkt niet liefdevol. Misschien heeft ze ook wel spijt, net als jij. En had ze liever een ander soort leven gehad.
Ik denk dat héél veel mensen dingen anders zouden doen als ze het overnieuw mochten doen. Ik zelf ook.
Maar achteraf kijk je een koe in de kont.
Ik denk dat héél veel mensen dingen anders zouden doen als ze het overnieuw mochten doen. Ik zelf ook.
Maar achteraf kijk je een koe in de kont.
donderdag 9 december 2021 om 13:49
Typho schreef: ↑09-12-2021 13:32Lucille ik begrijp je reactie hoor.
Nu 11 jaar samen. 2 jaar toen we kinderen kregen. Ik herken alles wat je schrijft, allemaal meegemaakt. Inclusief huilbaby. Toen was het ook minder en toen maakte ik er echt geen punt van. We zijn nu 9 jaar verder. Kinderen vragen inderdaad nog veel aandacht op, maar nu wel veel rustiger. Maar ja, hoe lang moet ik nog hopen dat het beter wordt? Het houd wel een keer op.
Ik geef eerlijk toe: als ik dit van te voren had geweten, was ik niet aan kinderen begonnen. En misschien is de koek op en dus uitstel van executie. De reden dat ik er nog ben is juist dat het verder een liefdevolle en fijne relatie is. Maar langzaamaan kabbelt de liefde bij mij elke keer een beetje verder weg.
Maar ben je dan al eens naar een seksuoloog geweest met zijn tweeën?
donderdag 9 december 2021 om 14:13
Ik denk echt dat dat kan helpen. Vaak blijven stellen een beetje steken in hoe het nu eenmaal zo gegroeid is. Of ze proberen wel een goed gesprek te hebben, maar dat blijkt toch minder effectief als er niet even iemand bij zit die dat begeleid. Het is ook nogal wat om aan te kaarten en er zullen altijd emoties bij komen kijken. Die van jou en die van haar.
Je neemt je eigen behoeftes, haar behoeftes en jullie relatie serieus als je hier werk van maakt. Ik hoop echt dat je dat durft open te gooien en ervoor gaat. Want ondanks je frustratie proef ik ook echt nog wel oprechte liefde in je posts.
Je neemt je eigen behoeftes, haar behoeftes en jullie relatie serieus als je hier werk van maakt. Ik hoop echt dat je dat durft open te gooien en ervoor gaat. Want ondanks je frustratie proef ik ook echt nog wel oprechte liefde in je posts.
donderdag 9 december 2021 om 14:48
Een positief bericht van de TO. 
Vanmorgen werd ik wakker naast m’n man en ineens voelde ik het weer. Fysiek verlangen. Ik stond er zelf van te kijken. Dus gelijk hier gebruik van gemaakt en we hebben echt heerlijke seks gehad. Ik voelde de verbinding, het was weer van ons samen. En ik was sinds lange tijd weer eens bloedjegeil.
Daarna lekker nageknuffeld en dat was een mooi moment om het gesprek aan te gaan over de afgelopen periode in vergelijking met deze sekspartij. Eerlijk geweest over mijn gevoel en de weerzin die aan het ontstaan is/was en dat ik niet verder in die negatieve spiraal wil komen. En natuurlijk heeft mijn man het ook gemerkt de laatste tijd, dat ik niet meer echt “meedeed”. We hebben gepraat over wat kan helpen en dat heeft echt wel wat opgeleverd (ook benoemd dat ik soms gewoon wil knuffelen zonder seks bijv.). Eén zwaluw maakt nog geen zomer natuurlijk maar het zit er dus nog wel en dat vond ik zo’n opluchting. Dit topic openen luchtte al op, alsof dat toch een soort eerste stap was. Alles eens neerpennen.
Door het gesprek met mijn man is er ook weer een last van mijn schouders gevallen. Heel fijn om ook zijn beleving en gedachten hierover te horen. Doet altijd weer goed.
Vanmorgen werd ik wakker naast m’n man en ineens voelde ik het weer. Fysiek verlangen. Ik stond er zelf van te kijken. Dus gelijk hier gebruik van gemaakt en we hebben echt heerlijke seks gehad. Ik voelde de verbinding, het was weer van ons samen. En ik was sinds lange tijd weer eens bloedjegeil.
Daarna lekker nageknuffeld en dat was een mooi moment om het gesprek aan te gaan over de afgelopen periode in vergelijking met deze sekspartij. Eerlijk geweest over mijn gevoel en de weerzin die aan het ontstaan is/was en dat ik niet verder in die negatieve spiraal wil komen. En natuurlijk heeft mijn man het ook gemerkt de laatste tijd, dat ik niet meer echt “meedeed”. We hebben gepraat over wat kan helpen en dat heeft echt wel wat opgeleverd (ook benoemd dat ik soms gewoon wil knuffelen zonder seks bijv.). Eén zwaluw maakt nog geen zomer natuurlijk maar het zit er dus nog wel en dat vond ik zo’n opluchting. Dit topic openen luchtte al op, alsof dat toch een soort eerste stap was. Alles eens neerpennen.
Door het gesprek met mijn man is er ook weer een last van mijn schouders gevallen. Heel fijn om ook zijn beleving en gedachten hierover te horen. Doet altijd weer goed.
donderdag 9 december 2021 om 14:59
Gaaf en wat fijn te horen!!!Winterglow22 schreef: ↑09-12-2021 14:48Een positief bericht van de TO.
Vanmorgen werd ik wakker naast m’n man en ineens voelde ik het weer. Fysiek verlangen. Ik stond er zelf van te kijken. Dus gelijk hier gebruik van gemaakt en we hebben echt heerlijke seks gehad. Ik voelde de verbinding, het was weer van ons samen. En ik was sinds lange tijd weer eens bloedjegeil.
Daarna lekker nageknuffeld en dat was een mooi moment om het gesprek aan te gaan over de afgelopen periode in vergelijking met deze sekspartij. Eerlijk geweest over mijn gevoel en de weerzin die aan het ontstaan is/was en dat ik niet verder in die negatieve spiraal wil komen. En natuurlijk heeft mijn man het ook gemerkt de laatste tijd, dat ik niet meer echt “meedeed”. We hebben gepraat over wat kan helpen en dat heeft echt wel wat opgeleverd (ook benoemd dat ik soms gewoon wil knuffelen zonder seks bijv.). Eén zwaluw maakt nog geen zomer natuurlijk maar het zit er dus nog wel en dat vond ik zo’n opluchting. Dit topic openen luchtte al op, alsof dat toch een soort eerste stap was. Alles eens neerpennen.
Door het gesprek met mijn man is er ook weer een last van mijn schouders gevallen. Heel fijn om ook zijn beleving en gedachten hierover te horen. Doet altijd weer goed.
donderdag 9 december 2021 om 15:41
donderdag 9 december 2021 om 15:48
Wauw, wat goed! Je seks lijkt niet meer stuk al moet je er natuurlijk nog steeds een beetje voorzichtig mee zijn.Winterglow22 schreef: ↑09-12-2021 14:48Een positief bericht van de TO.
Door het gesprek met mijn man is er ook weer een last van mijn schouders gevallen. Heel fijn om ook zijn beleving en gedachten hierover te horen. Doet altijd weer goed.
Het begin is er, wat fijn voor jullie!
...
donderdag 9 december 2021 om 15:56
Eigenlijk komt het er op neer dat he in dit leven moet seksen in een relatie. Vind het eigenlijk vrij triest dat het zo groot gemaakt wordt altijd maar waar gaat het uiteindelijk over? Dus als je ziek wordt kanker hebt of weet ik het wat en je bent maanden uit de roulatie kun je er eigenlijk al vanuit gaan dat je man een ander gaat pakken ipv jou te steunen moet iedere man seksen. Want dat is het belangrijkst? Slaat toch nergens op. Maar het is wel de realiteit. Soms denk ik wel eens waarom is de mensheid zo gemaakt een piemel en een kut en daar draait heel het leven om. Stel voor dat het niet zou bestaan op deze manier, dan zou er een hoop ellende bespaard zijn( vreemd gaan, verkrachtingen, seksindustrie) er komt zoveel naars bij kijken. Had God het genot maar op een andere manier bedacht iets wat ook zo lekker is, maar niet dat de man zo nodig zijn piemel overal in moet hebben...kansloos eigenlijk als je er zo over na denkt. Het is lekker en fijn, maar eerlijk is eerlijk als je het aan een kind uitlegt wat volwassenen doen is hun reactie nog het meest puur, wij vinden het allemaal normaal want het hoort erbij.
donderdag 9 december 2021 om 16:16
Winterglow22 schreef: ↑07-12-2021 15:59Nee niet hormonaal, slik de pil continu door. En zoals ik al eerder schreef merkte ik in pilloze periodes geen verschil zoals sommige andere vrouwen dat wel duidelijk merken.
Als je de pil continue doorslikt, maar de afgelopen jaren drie keer een flinke poos niet vanwege zwangerschappen, kan het toch hormonaal zijn. Je kan eens proberen wel met regelmaat een stopweek in te lassen, ik ken vrouwen voor wie dat qua libido heel veel uitmaakte.
donderdag 9 december 2021 om 16:17
Yes, fijn dat je het gevoel nog hebt, het is dus niet voorgoed weg. Wat een opluchting echt blij voor je.Winterglow22 schreef: ↑09-12-2021 14:48Een positief bericht van de TO.
Vanmorgen werd ik wakker naast m’n man en ineens voelde ik het weer. Fysiek verlangen. Ik stond er zelf van te kijken. Dus gelijk hier gebruik van gemaakt en we hebben echt heerlijke seks gehad. Ik voelde de verbinding, het was weer van ons samen. En ik was sinds lange tijd weer eens bloedjegeil.
Daarna lekker nageknuffeld en dat was een mooi moment om het gesprek aan te gaan over de afgelopen periode in vergelijking met deze sekspartij. Eerlijk geweest over mijn gevoel en de weerzin die aan het ontstaan is/was en dat ik niet verder in die negatieve spiraal wil komen. En natuurlijk heeft mijn man het ook gemerkt de laatste tijd, dat ik niet meer echt “meedeed”. We hebben gepraat over wat kan helpen en dat heeft echt wel wat opgeleverd (ook benoemd dat ik soms gewoon wil knuffelen zonder seks bijv.). Eén zwaluw maakt nog geen zomer natuurlijk maar het zit er dus nog wel en dat vond ik zo’n opluchting. Dit topic openen luchtte al op, alsof dat toch een soort eerste stap was. Alles eens neerpennen.
Door het gesprek met mijn man is er ook weer een last van mijn schouders gevallen. Heel fijn om ook zijn beleving en gedachten hierover te horen. Doet altijd weer goed.
donderdag 9 december 2021 om 16:32
Nee hoor. Als je beiden heel oké bent met nooit (meer) seksen binnen je relatie, prima.Watermoelen6 schreef: ↑09-12-2021 15:56Eigenlijk komt het er op neer dat he in dit leven moet seksen in een relatie.
Er is pas een probleem als iemand een probleem ervaart.
...
donderdag 9 december 2021 om 19:02
Waarschijnlijk omdat je de laatste dag toch continue aan welseksgeenseksnooitmeersekswatwaserookweerleukaanseks kortom : S E K S hebt gedacht.Winterglow22 schreef: ↑09-12-2021 14:48Een positief bericht van de TO.
Vanmorgen werd ik wakker naast m’n man en ineens voelde ik het weer. Fysiek verlangen. Ik stond er zelf van te kijken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 9 december 2021 om 19:39
Dat wilde ik ook net zeggen.
Misschien in je hoofd de druk eraf gehaald door dit topic? (ik móet niks)
donderdag 9 december 2021 om 19:47
Op zich komt die stopweek wel een keer of 4-5 per jaar voor vanwege doorbraakbloedingen (dan las ik een stopweek in). Maar ik voel me nooit zo fijn in de stopweek. De laatste keer vreselijke migraine gehad en voelde me enorm down.Bernice schreef: ↑09-12-2021 16:16Als je de pil continue doorslikt, maar de afgelopen jaren drie keer een flinke poos niet vanwege zwangerschappen, kan het toch hormonaal zijn. Je kan eens proberen wel met regelmaat een stopweek in te lassen, ik ken vrouwen voor wie dat qua libido heel veel uitmaakte.
donderdag 9 december 2021 om 19:50
Hahaha, sorry maar moet wel lachen om jou tekst. Je schrijft echt grappig, apathisch in de chloordampen tijdens de zwemlessen, haha! Zie het helemaal voor mij. Heerlijk! Alle tijden hebben zijn schoonheid haha-Lucille- schreef: ↑09-12-2021 12:58Vraag aan Typho. Hoelang zijn jullie samen?
Na twee jaar was de seks al stuk? Dan ken je elkaar nog maar net. Dan weet je nog helemaal niet hoe het libido van de ander is, dan zit je nog in de prille fase. Met verliefdheid en onnozele ruzies over niks.
Hoe kun je verwachtingen hebben over lange termijn wensen als je elkaar net kent?
Een relatie kent fases. Seizoenen. En met jonge kinderen zit je in een overlevingsstand. Elke keer dat er dan seks is, is een meevaller. Wij zaten op een wazige wolk die door slaapgebrek en vermoeidheid een surrealistische weergave van de werkelijkheid was. We smolten van verliegdheid door die mollige peuterarmpjes die om ons heengeslagen werden. En zaten apathisch in de chloordampen tijdens de zwemlesuurtjes. Seks was niet echt prioriteit. Dat kwam later echt wel weer goed.
De combinatie van lockdown en pubers en totaal gebrek aan privacy is nog veel erger
En straks komt er weer een andere fase.
Dat is het leven. En als iemand dat allemaal ondergeschikt vindt omdat er vooral seks moet zijn, dan zou ik liever een alleenstaande moeder zijn.
Ik vind Typho niet heel liefdevol en respectvol overkomen, maar wellicht voel ik dat verkeerd.
donderdag 9 december 2021 om 20:09
Dat klinkt al heel anders dan in je vorige berichten. Waarom gaan jullie niet naar een sexuoloog? Daar kan je het echt terug vinden. Als ze niet wil gaan weet je ook genoeg.Typho schreef: ↑09-12-2021 09:49Misschien is Roos inderdaad een uitzondering, net als er ook mannen zullen zijn die nooit zin hebben.
De kern is al gezegd: dat is dat het verandert gedurende de relatie. De eerste twee jaren ging alles vanzelf. Hoefde ik totaal geen moeite te doen. Nu heel veel moeite doen. 60% huishouden terwijl ik fulltime werk en zij 20 uur. Nooit zin door drijven, heel veel aandacht geven, lekker koken, verassingen, massage zonder tegen prestatie, vragen wat zij mist in haar behoeften. Het is allemaal niet voldoende.
Maar ja je wil je huwelijk die op zich fijn is met kinderen ook niet om zeep helpen. Gek hè, Miss Maran, dat mannen gefrustreerd raken?
En waarom gaan zoveel mensen uit elkaar? Omdat ze nog steeds zo fijn hebben samen en een enorme aantrekkingskracht voelen?
donderdag 9 december 2021 om 20:11
Dat bestaat hoor. Dat noemen ze chemische castratie :pkatkaatje schreef: ↑09-12-2021 10:26Hmm....of dat er iets lustafnemends op de markt komt voor mensen met een hoger libido. Het is een gezamenlijk probleem hè, niet iets wat alleen maar door de partner met minder zin moet worden opgelost. Daarom: kijken waar het écht vandaan komt zodat je daar samen wat mee kunt. En intimiteit minder aan penetratie koppelen: seks en intimiteit heeft zoveel verschillende vormen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
