Seks
alle pijlers
Geen zin meer in seks
zaterdag 4 december 2021 om 20:58
Hoi forummers,
Inmiddels al heel wat jaren actief op het forum maar voor dit topic even een andere nick aangemaakt. De titel spreekt voor zich: ik heb geen zin meer ik seks. Partner en ik zijn ruim 11 jaar samen, 3 kinderen. Tot en met de zwangerschap van de jongste (is nu bijna 2) was ons seksleven prima. Daarna is bij mij langzaam maar zeker de zin verdwenen.
Ik krijg zelden spontaan zin in seks, dit is al heel lang zo. Geen probleem, eenmaal aan de gang kwam dat vanzelf. Ook nam ik regelmatig het initiatief onder het mom van: zin maken en dan komt het vanzelf. Maar sinds een halfjaar nu is het langzaam maar zeker achteruit gegaan. We hebben een verschillend libido maar vinden kwaliteit allebei belangrijker dan kwantiteit. Dus dat het wat minder vaak gebeurt, accepteert mijn partner. Hij staat er sowieso nuchter in; tropenjaren, komt vanzelf wel weer goed. Maar ik zie het somber in.
Eerlijk gezegd doe ik het alleen nog voor mijn partner. Ik voel geen contact meer, geen echte verbinding tijdens de seks. Ik heb denk ik te vaak seks gehad terwijl de zin niet kwam, en dus is er nu eigenlijk weerzin aan het ontstaan. Ik heb niet eens zin meer om zin te krijgen. Het meest verdrietige vind ik misschien nog wel dat mijn partner bovenstaande toch ook moet merken, maar hier blijkbaar genoegen mee neemt. Ik wil dit echt niet meer op deze manier en ik vind dat hij dat ook niet zou moeten willen. Hij lijkt te denken: beter iets dan niets, ofzo. Ik ga dit met hem bespreken als hij weer thuis is (veel weg van huis i.v.m. werk).
Ik heb eigenlijk een leeg hoofd nodig om seks te kunnen hebben. Maar de realiteit is, dat hoofd is nooit leeg. Dus zal ik een manier moeten vinden om dingen te "parkeren". De gedachtenstroom in mijn hoofd gaat continu door, ik kan niet "uit mijn hoofd" komen. Leef zelden echt in het moment. Het lukt me maar moeilijk om echt in het hier en nu te leven en daarvan te genieten (geldt niet alleen voor de seks dus).
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Even van me afschrijven, denk ik. Ik overweeg om met een seksuoloog te gaan praten. Maar soms vraag ik me af of het geen symptoom is van iets anders. Ik voel me best vaak moe, heb ook lichamelijke klachten (die geen belemmering vormen voor de seks overigens). Ik denk veel te veel. Daarom denk (lol) ik soms ook dat ik er allemaal juist géén ding van moet maken, niet alles moet gaan zitten analyseren maar iets gaan DOEN om uit m'n hoofd te komen. Door mijn lichamelijke klachten lukt sporten niet (was een grote uitlaatklep), alternatieven vinden vind ik lastig.
Bedankt voor het lezen in ieder geval.
Inmiddels al heel wat jaren actief op het forum maar voor dit topic even een andere nick aangemaakt. De titel spreekt voor zich: ik heb geen zin meer ik seks. Partner en ik zijn ruim 11 jaar samen, 3 kinderen. Tot en met de zwangerschap van de jongste (is nu bijna 2) was ons seksleven prima. Daarna is bij mij langzaam maar zeker de zin verdwenen.
Ik krijg zelden spontaan zin in seks, dit is al heel lang zo. Geen probleem, eenmaal aan de gang kwam dat vanzelf. Ook nam ik regelmatig het initiatief onder het mom van: zin maken en dan komt het vanzelf. Maar sinds een halfjaar nu is het langzaam maar zeker achteruit gegaan. We hebben een verschillend libido maar vinden kwaliteit allebei belangrijker dan kwantiteit. Dus dat het wat minder vaak gebeurt, accepteert mijn partner. Hij staat er sowieso nuchter in; tropenjaren, komt vanzelf wel weer goed. Maar ik zie het somber in.
Eerlijk gezegd doe ik het alleen nog voor mijn partner. Ik voel geen contact meer, geen echte verbinding tijdens de seks. Ik heb denk ik te vaak seks gehad terwijl de zin niet kwam, en dus is er nu eigenlijk weerzin aan het ontstaan. Ik heb niet eens zin meer om zin te krijgen. Het meest verdrietige vind ik misschien nog wel dat mijn partner bovenstaande toch ook moet merken, maar hier blijkbaar genoegen mee neemt. Ik wil dit echt niet meer op deze manier en ik vind dat hij dat ook niet zou moeten willen. Hij lijkt te denken: beter iets dan niets, ofzo. Ik ga dit met hem bespreken als hij weer thuis is (veel weg van huis i.v.m. werk).
Ik heb eigenlijk een leeg hoofd nodig om seks te kunnen hebben. Maar de realiteit is, dat hoofd is nooit leeg. Dus zal ik een manier moeten vinden om dingen te "parkeren". De gedachtenstroom in mijn hoofd gaat continu door, ik kan niet "uit mijn hoofd" komen. Leef zelden echt in het moment. Het lukt me maar moeilijk om echt in het hier en nu te leven en daarvan te genieten (geldt niet alleen voor de seks dus).
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil. Even van me afschrijven, denk ik. Ik overweeg om met een seksuoloog te gaan praten. Maar soms vraag ik me af of het geen symptoom is van iets anders. Ik voel me best vaak moe, heb ook lichamelijke klachten (die geen belemmering vormen voor de seks overigens). Ik denk veel te veel. Daarom denk (lol) ik soms ook dat ik er allemaal juist géén ding van moet maken, niet alles moet gaan zitten analyseren maar iets gaan DOEN om uit m'n hoofd te komen. Door mijn lichamelijke klachten lukt sporten niet (was een grote uitlaatklep), alternatieven vinden vind ik lastig.
Bedankt voor het lezen in ieder geval.
dinsdag 14 december 2021 om 17:09
Je zit wel een beetje te zagen nu vind ik.
Het gaat om seks. Niet persé om penetratie en al helemaal niet om penetratie die gelijk zou staan aan verbinding. Dat is ook niet wat Typho schrijft.
...
dinsdag 14 december 2021 om 17:47
Uuhhh....Typho zegt letterlijk dit: "Maar als je weet dat je als man seks nodig hebt om je verbonden te blijven voelen met je vrouw (en van haar blijft houden!)" En Typho heeft nog niet gereageerd op de vraag hoe hij de verhouding seks en intimiteit ziet. Of er verder gezoend wordt zonder dat het tot seks leidt, of geknuffeld, of een arm. Hij zegt alleen maar bovenstaande.
En hij zegt vervolgens dat de wetenschap dit ook zegt. Nou, dat zijn nogal uitspraken die potentieel gevaarlijk zijn. Daar mag ik best een bron van vragen.
Als hij het bij zichzelf houdt is er niks aan de hand. Maar zodra hij gaat generaliseren en de wetenschap erbij betrekken, mag ik hem daarop naar bronnen vragen. Dat heeft niks met 'zagen' te maken, maar alles met iemand die boute en gevaarlijke statements maakt op zijn verantwoordelijkheid wijzen die statements ook te onderbouwen.
dinsdag 14 december 2021 om 18:05
Ik verdiep me al lange tijd in dit onderwerp en heb veel gelezen. Zo ongeveer alles wat er te vinden is. Ik heb de wetenschappelijke artikelen niet genoteerd voor je. Maar hier staat zeker weten niet in dat de man penetratie nodig heeft. Meer seks in algemene zin. Nodig zich gewaardeerd en begeerd te voelen.
Op mezelf: precies als Roos beschrijft. Seks is voor mij vorm van intimiteit. En ik wil intimiteit in breedte zin van het woord. Dus seks, naast knuffelen, een spontane kus, diepe emotionele verbinding etc. Maar intimiteit zondere enige vorm van seks, kan ik niet.
Als ik erachter dat mijn vrouw stelselmatig ervaart wat februari ervaart en na een goed gesprek en andere opties er geen verandering komt, is het einde relatie.
Op mezelf: precies als Roos beschrijft. Seks is voor mij vorm van intimiteit. En ik wil intimiteit in breedte zin van het woord. Dus seks, naast knuffelen, een spontane kus, diepe emotionele verbinding etc. Maar intimiteit zondere enige vorm van seks, kan ik niet.
Als ik erachter dat mijn vrouw stelselmatig ervaart wat februari ervaart en na een goed gesprek en andere opties er geen verandering komt, is het einde relatie.
woensdag 15 december 2021 om 08:34
Wat Februari schrijft is waar: Het kan voelen als iets walgelijks om seks te hebben wanneer je dat niet wilt. Alles komt in opstand. Zelfs als je seks hebt met iemand van wie je ook houdt.
Natuurlijk is het niet altijd zo, maar het kan zich opbouwen: seks is een enorm issue geworden en de afkeer wordt groter en groter.
De volgens mij geschrokken reactie van Typho begrijp ik ook goed. Misschien realiseerde hij zich niet dat "geen zin" kan uitgroeien tot een grote aversie. Ik kan me voorstellen dat dat een enorme schok kan zijn voor een partner die graag wel seks wil. Typho schrijft dat het einde relatie zou zijn als dit bij zijn partner ook zo zou zijn en ik kan me daar alles bij voorstellen.
Zou het mij overkomen, of ik nou degene was die al tijden geen seks meer zou willen of degene aan de andere kant, dan zou ik de relatie verbreken. En niet eens met de bedoeling elkaar nooit meer te zien, maar wel in de hoop dat de relatie omgezet zou kunnen worden in een warme vriendschap. Die band is er immers nog steeds, en waarom zou je zoiets weggooien?
De druk om seks te moeten hebben en het gevoel op dat gebied afgewezen te worden is allebei verschrikkelijk.
Natuurlijk is het niet altijd zo, maar het kan zich opbouwen: seks is een enorm issue geworden en de afkeer wordt groter en groter.
De volgens mij geschrokken reactie van Typho begrijp ik ook goed. Misschien realiseerde hij zich niet dat "geen zin" kan uitgroeien tot een grote aversie. Ik kan me voorstellen dat dat een enorme schok kan zijn voor een partner die graag wel seks wil. Typho schrijft dat het einde relatie zou zijn als dit bij zijn partner ook zo zou zijn en ik kan me daar alles bij voorstellen.
Zou het mij overkomen, of ik nou degene was die al tijden geen seks meer zou willen of degene aan de andere kant, dan zou ik de relatie verbreken. En niet eens met de bedoeling elkaar nooit meer te zien, maar wel in de hoop dat de relatie omgezet zou kunnen worden in een warme vriendschap. Die band is er immers nog steeds, en waarom zou je zoiets weggooien?
De druk om seks te moeten hebben en het gevoel op dat gebied afgewezen te worden is allebei verschrikkelijk.
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
woensdag 15 december 2021 om 11:26
Stouteboel schreef: ↑15-12-2021 08:34Wat Februari schrijft is waar: Het kan voelen als iets walgelijks om seks te hebben wanneer je dat niet wilt. Alles komt in opstand. Zelfs als je seks hebt met iemand van wie je ook houdt.
Natuurlijk is het niet altijd zo, maar het kan zich opbouwen: seks is een enorm issue geworden en de afkeer wordt groter en groter.
De volgens mij geschrokken reactie van Typho begrijp ik ook goed. Misschien realiseerde hij zich niet dat "geen zin" kan uitgroeien tot een grote aversie. Ik kan me voorstellen dat dat een enorme schok kan zijn voor een partner die graag wel seks wil. Typho schrijft dat het einde relatie zou zijn als dit bij zijn partner ook zo zou zijn en ik kan me daar alles bij voorstellen.
Zou het mij overkomen, of ik nou degene was die al tijden geen seks meer zou willen of degene aan de andere kant, dan zou ik de relatie verbreken. En niet eens met de bedoeling elkaar nooit meer te zien, maar wel in de hoop dat de relatie omgezet zou kunnen worden in een warme vriendschap. Die band is er immers nog steeds, en waarom zou je zoiets weggooien?
De druk om seks te moeten hebben en het gevoel op dat gebied afgewezen te worden is allebei verschrikkelijk.
Maar je kunt er toch aan werken? Waarom is de enige optie de relatie verbreken? Zelfs als je walgt van seks kun je er samen aan werken om samen weer plezier te hebben. Dan moet je het inderdaad niet tegen je zin in gaan doen en de ander moet misschien accepteren dat er tijdelijk geen seks is. Zeker als je wel van elkaar houdt, valt hier heel goed aan en mee te werken met een therapeut. Om uiteindelijk weer naar een fijn en bevredigend seksleven voor beiden te gaan. Zonde om dan de hele relatie maar bij het grofvuil te zetten, toch?
woensdag 15 december 2021 om 11:29
Sorry, misschien zaag ik nu wel door over de hulp van een externe, hoor. Maar ik vind het zó frustrerend om te lezen dat er goede relaties kapot gaan, omdat men niet het juiste middel heeft gevonden voor de kwaal. Als je knallende koppijn hebt kun je inderdaad jezelf door het hoofd schieten, ben je er wel vanaf. Maar je kunt ook een paracetamol proberen. En als dat niet werkt een ibuprofen. Je kunt mediteren. Je kunt een leesbril kopen. Mijn punt van deze vergelijking is: er zijn zó veel manieren waarop je aan je seksleven kunt werken. Het is écht mogelijk om van een koude sekssituatie weer terug naar een warme te gaan. Eentje waar je je beiden bevredigd in voelt. En dan heb je én je fijne relatie met de partner van wie je houdt, én een goed seksleven. Wat wil een mens nog meer?
woensdag 15 december 2021 om 12:08
Eens.
Ik snap niet dat je het zo ver laat komen. Voor die tijd is er toch allang een keer gepraat over deze issue? Waarom is het schijnbaar makkelijker om tijdens seks op je hand te bijten en je tranen in te houden dan een goed gesprek te voeren?
Als ik mijn man zou vertellen dat ik me zo zou voelen tijdens onze seks zou hij daar ontzettend verdrietig van worden en ik kan me voorstellen dat dit voor het gros van de mannen zo geldt. Hoe is de rest van je relatie als je qua seks zó diep gezonken bent?
Het is niet (alleen) een seksprobleem, ik zie het voornamelijk als communicatieprobleem. Er zijn issues maar die blijven als roze olifant in de kamer staan. Dan is hier hulp bij zoeken zéker een logsiche stap.
Winterglow, hoe gaat het nu bij jullie?
Ik snap niet dat je het zo ver laat komen. Voor die tijd is er toch allang een keer gepraat over deze issue? Waarom is het schijnbaar makkelijker om tijdens seks op je hand te bijten en je tranen in te houden dan een goed gesprek te voeren?
Als ik mijn man zou vertellen dat ik me zo zou voelen tijdens onze seks zou hij daar ontzettend verdrietig van worden en ik kan me voorstellen dat dit voor het gros van de mannen zo geldt. Hoe is de rest van je relatie als je qua seks zó diep gezonken bent?
Het is niet (alleen) een seksprobleem, ik zie het voornamelijk als communicatieprobleem. Er zijn issues maar die blijven als roze olifant in de kamer staan. Dan is hier hulp bij zoeken zéker een logsiche stap.
Winterglow, hoe gaat het nu bij jullie?
...
woensdag 15 december 2021 om 15:02
Lief dat je ernaar vraagt. Een stuk beter! Het uitgesproken hebben is al zo’n verbetering. En nog een keer heel fijne seks gehad, allebei ondersteboven ervan.
Aangezien ik heb ervaren dat het er nog zit, wil ik eens kijken de komende tijd hoe het gaat als ik meer bij mezelf blijf en mijn grens duidelijker aangeef. Dat ik mezelf heb beloofd om het niet meer zonder zin te doen is helpend.
woensdag 15 december 2021 om 18:09
katkaatje schreef: ↑15-12-2021 11:26Maar je kunt er toch aan werken? Waarom is de enige optie de relatie verbreken? Zelfs als je walgt van seks kun je er samen aan werken om samen weer plezier te hebben. Dan moet je het inderdaad niet tegen je zin in gaan doen en de ander moet misschien accepteren dat er tijdelijk geen seks is. Zeker als je wel van elkaar houdt, valt hier heel goed aan en mee te werken met een therapeut. Om uiteindelijk weer naar een fijn en bevredigend seksleven voor beiden te gaan. Zonde om dan de hele relatie maar bij het grofvuil te zetten, toch?
Ik bedoelde: Als er echt geen verbetering inzit, als het niet mogelijk is daarin weer tot elkaar te komen.
Dan zou ik er, na allerlei pogingen om het weer beter te krijgen, mee stoppen. Of de relatie omzetten naar open, platonisch, of wat dan ook. Maar jaren in een relatie blijven hangen wanneer er op dit punt alleen maar geleden wordt is toch geen optie?
Ob moona ka kaprio oj danse qu plate!
zondag 2 januari 2022 om 11:14
Bedankt voor alle eerlijke en fijne reacties hier op dit topic.
Heel interessant! Vooral omdat ik ook in dezelfde situatie zit....
Beiden zijn we midden de dertig.
Mijn partner en ikzelf zitten ook in een neerwaarts seksueel spiraal.
De "seksteller" staat al enkele maanden op 0 en eerlijk dat voelt pijnlijk aan.
Keer op keer afgewezen worden maakt mij zo... zoveel eigenlijk (verdrietig, boos, gefrustreerd, leeg).
Op vraag waarom het niet meer kan, komt het antwoord:
"Het ligt aan mij, niet aan jou..." Daarmee moet ik het doen. Mijn partner heeft momenteel geen behoefte aan seks.
Natuurlijk wil ik enkel en alleen vrijen als mijn partner ook ECHT wilt. Geen moetjes, geen verplichtingen. Dat is een fundament van onze relatie. Alles kan niets moet.
Ik denk dat ik een heel realistisch beeld op seks heb als ik zeg dat twee a drie per maand "het echte" maatschappelijke gemiddelde is. Het hoeft voor mij geen 2 of 3 keer per week.
Gisterenavond nog maar eens een poging gedaan om tot intimiteit te komen.
De situatie was hiervoor gunstig / optimaal.
(nieuwjaar, goede sfeer, gezelligheid troef....)
Zonder succes natuurlijk.
In mijn hoofd was gisterenavond voor mij wel de laatste, ultieme, poging.
Ik kan echt mentaal geen nieuwe afwijzingen maar aan.
Voor mij is het helemaal klaar nu met "proberen".
Natuurlijk ben ik bang voor wat komen gaat... maar zo kan het niet verder.
Als ik een nood heb aan... zal ik voor mezelf zorgen.
Welk dieper effect gaat dit hebben op onze relatie, op onze intimiteit.
Nu ben IK de partner dit bewust seksualiteit uit onze relatie haalt. Ik doe geen enkele poging meer om tot seksuele intimiteit te komen. Vraag mij af wanneer mijn partner dit zal doorhebben en hoe deze ermee zal omgaan.
Ik verleg de focus naar alle andere vlakken van onze relatie.
Wat ik wel al weet is dat ik niet kan zonder een diepere, intieme relatie waarin ik mij geborgen, veilig en gewild kan voelen. Ik kan niet verder zonder echte liefde, verbondenheid en intimiteit en natuurlijk ook seksuele verbondenheid.
Graag jullie input, ik hou jullie op de hoogte hoe dit verder gaat
groeten
Heel interessant! Vooral omdat ik ook in dezelfde situatie zit....
Beiden zijn we midden de dertig.
Mijn partner en ikzelf zitten ook in een neerwaarts seksueel spiraal.
De "seksteller" staat al enkele maanden op 0 en eerlijk dat voelt pijnlijk aan.
Keer op keer afgewezen worden maakt mij zo... zoveel eigenlijk (verdrietig, boos, gefrustreerd, leeg).
Op vraag waarom het niet meer kan, komt het antwoord:
"Het ligt aan mij, niet aan jou..." Daarmee moet ik het doen. Mijn partner heeft momenteel geen behoefte aan seks.
Natuurlijk wil ik enkel en alleen vrijen als mijn partner ook ECHT wilt. Geen moetjes, geen verplichtingen. Dat is een fundament van onze relatie. Alles kan niets moet.
Ik denk dat ik een heel realistisch beeld op seks heb als ik zeg dat twee a drie per maand "het echte" maatschappelijke gemiddelde is. Het hoeft voor mij geen 2 of 3 keer per week.
Gisterenavond nog maar eens een poging gedaan om tot intimiteit te komen.
De situatie was hiervoor gunstig / optimaal.
(nieuwjaar, goede sfeer, gezelligheid troef....)
Zonder succes natuurlijk.
In mijn hoofd was gisterenavond voor mij wel de laatste, ultieme, poging.
Ik kan echt mentaal geen nieuwe afwijzingen maar aan.
Voor mij is het helemaal klaar nu met "proberen".
Natuurlijk ben ik bang voor wat komen gaat... maar zo kan het niet verder.
Als ik een nood heb aan... zal ik voor mezelf zorgen.
Welk dieper effect gaat dit hebben op onze relatie, op onze intimiteit.
Nu ben IK de partner dit bewust seksualiteit uit onze relatie haalt. Ik doe geen enkele poging meer om tot seksuele intimiteit te komen. Vraag mij af wanneer mijn partner dit zal doorhebben en hoe deze ermee zal omgaan.
Ik verleg de focus naar alle andere vlakken van onze relatie.
Wat ik wel al weet is dat ik niet kan zonder een diepere, intieme relatie waarin ik mij geborgen, veilig en gewild kan voelen. Ik kan niet verder zonder echte liefde, verbondenheid en intimiteit en natuurlijk ook seksuele verbondenheid.
Graag jullie input, ik hou jullie op de hoogte hoe dit verder gaat
groeten
zondag 2 januari 2022 om 14:05
Wat verwacht je hiermee te bereiken dan? Het resultaat zal zijn dat je helemaal geen seks meer hebt. Ik denk dat je beter een goed gesprek kunt hebben, en geen genoegen nemen met een ontwijkend antwoord. Communicatie is de sleutel.
zondag 2 januari 2022 om 20:11
Snap dat de afwijzing je diep raakt.... Alleen constructief is je actie niet.
Ok dus partner heeft geen behoefte.... Dat kan en mag..... En dan? Waarom stopt het gesprek dan?
Legt ze jou een seksloos leven op? Wil ze dat? Wil jij dat? Wil ze dat je wacht? Hoe lang? Wil jij dat? Welke andere oplossingen zijn er te bedenken? Welke ziet zij als kansrijk? En welke jij? Komen jullie daar samen uit of laten jullie je helpen?
Stop met vragen om sex, stop met proberen, met hopen op sex en begin met vragen stellen....
Ok dus partner heeft geen behoefte.... Dat kan en mag..... En dan? Waarom stopt het gesprek dan?
Legt ze jou een seksloos leven op? Wil ze dat? Wil jij dat? Wil ze dat je wacht? Hoe lang? Wil jij dat? Welke andere oplossingen zijn er te bedenken? Welke ziet zij als kansrijk? En welke jij? Komen jullie daar samen uit of laten jullie je helpen?
Stop met vragen om sex, stop met proberen, met hopen op sex en begin met vragen stellen....
zondag 2 januari 2022 om 21:58
Wat wil ze (ik neem even aan dat het om een "ze" gaat) wel? Wil ze knuffelen? Wil ze zoenen of naakt tegen je aan liggen in bed? Ik denk dat het heel belangrijk is om de lijflijke intimiteit hoe dan ook in stand te houden. Praat hierover!
En vertel haar ook dat je een poosje stopt met de seksfocus, dan kan zij ontspannen en hoeft ze niet bij elke poging tot knuffelen te denken "o jee, als ik maar niet.....".
En vertel haar ook dat je een poosje stopt met de seksfocus, dan kan zij ontspannen en hoeft ze niet bij elke poging tot knuffelen te denken "o jee, als ik maar niet.....".
...
maandag 3 januari 2022 om 00:06
Goede tips.Rooss4.0 schreef: ↑02-01-2022 21:58Wat wil ze (ik neem even aan dat het om een "ze" gaat) wel? Wil ze knuffelen? Wil ze zoenen of naakt tegen je aan liggen in bed? Ik denk dat het heel belangrijk is om de lijflijke intimiteit hoe dan ook in stand te houden. Praat hierover!
En vertel haar ook dat je een poosje stopt met de seksfocus, dan kan zij ontspannen en hoeft ze niet bij elke poging tot knuffelen te denken "o jee, als ik maar niet.....".
Denk dat intiem blijven op andere vlakken wel belangrijk is.
zondag 16 januari 2022 om 21:32
Ik heb na mijn laatste posting niet meer gelezen in dit topic omdat het voor mij een rot periode was en ik daar ook niet graag aan herinnerd word. Nu tot hier weer bijgelezen.Typho schreef: ↑14-12-2021 14:49@katkaatje. Heb je een punt, maar je hebt de wetenschap wel tegen.
Hoe dan ook: ik was vooral benieuwd wat Februari dan voor oplossing heeft die wel werkt. Iemand een sexloos leven afdwingen is minder invasief maar maakt net zo goed ongelukkig om van verminderde zelfvertrouwen maar niet te spreken als je er naar geen vinger achter kunt krijgen
Eerlijk naar elkaar zijn om vervolgens te scheiden lijkt haast de enige optie. Pijnlijk.
Daardoor mss mosterd, maar wil hier nog wel op reageren.
Ik heb ook geen oplossing. Als ik die wel had gehad, waren we nog wel samen geweest.
Wel heeft achteraf mijn ex hier nog huilend aan tafel gezeten of ik hem niet terug wilde maar dan met minder seks.
Want als single man van middelbare leeftijd met twee jonge kinderen had hij nog veel minder seks dan in de relatie met mij.
Dus mijn tegenvraag is dan eigenlijk, wat denk jij op te lossen door een scheiding?
Als single man heb je toch ook niet opeens wekelijks seks? Of denk jij van wel?
februari wijzigde dit bericht op 16-01-2022 22:30
0.04% gewijzigd
zondag 16 januari 2022 om 21:50
Ja zo'n twee jaar na mijn scheiding, toen het zand weer wat was gedaald, begon ik weer te masturberen en daarna ook weer met seks hebben met mannen.Watermoelen6 schreef: ↑13-12-2021 22:47Februari, heb je na de relatie met je man nog wel een keer een fijne ervaring gehad of nooit meer seks gehad? Zo zonde dat wij vrouwen doorgaan, omdat het er nu eenmaal bij hoort met als gevolg dat je seks daarna dus helemaal stuk is. Ik heb dat ook ervaren na mijn relatie, had er 0 zin meer in.
Ik denk achteraf gezien dat het verwachten van seks op reguliere basis bij mij mijn lust heeft doen verdwijnen.
Daarom geen relatie meer voor mij. Daarin ontbreekt de "hofmakerij" ofzo.
Het gevoel van "hoort zo" en anders schiet je te kort, was voor mij de lustkiller, denk ik.
En die nadruk op penetratie ook..
Het spel van het veroveren is voor mij het opwindendste stukje, als dat ontbreekt en veranderd in verwachting en teleurstelling bij de andere partij, of zelfs smeken, zeuren en verwijten maken, daarvan word ik niet opgewonden maar daardoor ontwikkel ik weerstand.
februari wijzigde dit bericht op 16-01-2022 22:24
0.99% gewijzigd
zondag 16 januari 2022 om 22:08
Ging om 1x pw idd wat hij zei nodig te hebben om van mij te blijven houden.Typho schreef: ↑14-12-2021 14:58@ Februari. Voor ik het vergeet. Ik mag toch hopen dat hij je niet dagelijks naar boven sleurde om zijn ding te doen. Ik vraag mij dan ook af. Stond het al op een laag pitje en was je eens per week al te veel/ verplicht zin maken? Of echt meermaals per week. Vind ik een groot verschil.
Precies wat jij zegt.
En ik voelde me daardoor onder druk gezet en tekort schieten. Waardoor ik in plaats van geil werd, zelf stopte met van hem te houden.
zondag 16 januari 2022 om 22:17
Ik heb dit nooit verteld aan mijn partner.Rooss4.0 schreef: ↑15-12-2021 12:08Eens.
Ik snap niet dat je het zo ver laat komen. Voor die tijd is er toch allang een keer gepraat over deze issue? Waarom is het schijnbaar makkelijker om tijdens seks op je hand te bijten en je tranen in te houden dan een goed gesprek te voeren?
Als ik mijn man zou vertellen dat ik me zo zou voelen tijdens onze seks zou hij daar ontzettend verdrietig van worden en ik kan me voorstellen dat dit voor het gros van de mannen zo geldt. Hoe is de rest van je relatie als je qua seks zó diep gezonken bent?
Het is niet (alleen) een seksprobleem, ik zie het voornamelijk als communicatieprobleem. Er zijn issues maar die blijven als roze olifant in de kamer staan. Dan is hier hulp bij zoeken zéker een logsiche stap.
Winterglow, hoe gaat het nu bij jullie?
De schaamte voor mijn tekortkoming was te groot.
Ik voelde mij een egoïst tegenover hem en mijn kinderen dat ik zo-iets simpels niet meer op kon brengen.
februari wijzigde dit bericht op 16-01-2022 22:35
0.68% gewijzigd
zondag 16 januari 2022 om 22:29
Ik vermoed ook dat het in de vrouwelijke seksualiteit niet gangbaar is -buiten de verliefde fase- om wekelijks seks te willen hebben.
Als je verliefd bent, en er zijn nog geen kinderen, dan wel.
Maar nadat je kinderen van een man hebt gekregen lijkt het wel of je lichaam dat "weet".
Je hebt al gebaard van deze man, doel bereikt ofzo.
Bij een nieuwe verliefdheid is de opwinding en het verlangen er gewoon weer wel, blijkt vaak.
Ik heb in elk geval veel vriendinnen die na het krijgen van kinderen geen lustgevoelens meer hadden naar de verwekker van deze kinderen.
Maar wel vaak nog naar andere mannen.
Maar dat zijn mijn eigen bespiegelingen.
Meer onderzoek hierin zou interessant zijn.
Als je verliefd bent, en er zijn nog geen kinderen, dan wel.
Maar nadat je kinderen van een man hebt gekregen lijkt het wel of je lichaam dat "weet".
Je hebt al gebaard van deze man, doel bereikt ofzo.
Bij een nieuwe verliefdheid is de opwinding en het verlangen er gewoon weer wel, blijkt vaak.
Ik heb in elk geval veel vriendinnen die na het krijgen van kinderen geen lustgevoelens meer hadden naar de verwekker van deze kinderen.
Maar wel vaak nog naar andere mannen.
Maar dat zijn mijn eigen bespiegelingen.
Meer onderzoek hierin zou interessant zijn.
maandag 17 januari 2022 om 08:21
Lees je dan ook de artikelen hoe schadelijk het voor de band met je partner is als er druk gevoeld wordt? Hoe vrouwelijke sexualiteit werkt? Want ik lees alleen dat Jin jet nodig hebt... maar niet dat je je er in verdiept hoe het voor een vrouw is...Typho schreef: ↑14-12-2021 18:05Ik verdiep me al lange tijd in dit onderwerp en heb veel gelezen. Zo ongeveer alles wat er te vinden is. Ik heb de wetenschappelijke artikelen niet genoteerd voor je. Maar hier staat zeker weten niet in dat de man penetratie nodig heeft. Meer seks in algemene zin. Nodig zich gewaardeerd en begeerd te voelen.
Op mezelf: precies als Roos beschrijft. Seks is voor mij vorm van intimiteit. En ik wil intimiteit in breedte zin van het woord. Dus seks, naast knuffelen, een spontane kus, diepe emotionele verbinding etc. Maar intimiteit zondere enige vorm van seks, kan ik niet.
Als ik erachter dat mijn vrouw stelselmatig ervaart wat februari ervaart en na een goed gesprek en andere opties er geen verandering komt, is het einde relatie.
maandag 17 januari 2022 om 08:27
Hier ben ik het helemaal mee eens.Rooss4.0 schreef: ↑15-12-2021 12:08Eens.
Ik snap niet dat je het zo ver laat komen. Voor die tijd is er toch allang een keer gepraat over deze issue? Waarom is het schijnbaar makkelijker om tijdens seks op je hand te bijten en je tranen in te houden dan een goed gesprek te voeren?
Als ik mijn man zou vertellen dat ik me zo zou voelen tijdens onze seks zou hij daar ontzettend verdrietig van worden en ik kan me voorstellen dat dit voor het gros van de mannen zo geldt. Hoe is de rest van je relatie als je qua seks zó diep gezonken bent?
Het is niet (alleen) een seksprobleem, ik zie het voornamelijk als communicatieprobleem. Er zijn issues maar die blijven als roze olifant in de kamer staan. Dan is hier hulp bij zoeken zéker een logsiche stap.
Winterglow, hoe gaat het nu bij jullie?
De sex is niet het probleem. Het feit dat er niet over wordt gesproken, de druk en de verwachtingen wel.
Vrijwel ieder mens wil graag een fijn sexleven met zijn partner. En de meeste vrouwen balen als er geen zin meer is. Maar het is blijkbaar moeilijk over te communiceren. Ik lees vaak dat mannen enorm aandringen en vrouwen het onderwerp vermijden. Maar ik denk dat je dan al veel te ver bent.
Ik heb dus ook wel eens een periode geen zin. Maar ik communiceer daarover met mijn vriend. Hij weet dat het niet aan hem ligt. Hij weet ook dat ik er dan enorm van baal. Hij weet dat als hij druk opvoert (wat sowieso niet in hem zit) dat het niet beter wordt. Dus praten we er gewoon over en zoeken we naar oplossingen. En die oplossing is ook wel eens even geen sex. En dan is na een tijdje vaak iets nieuws proberen of tijd voor elkaar maken weer de oplossing.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
