
Help! Man in tweestrijd....
dinsdag 9 november 2010 om 13:04
Hallo,
Ik zit echt met een heel groot dilemma.
Ik ben Amedeo, 36 jaar en heb nu een relatie van 13 jaar. Met een mooie, lieve vrouw waar ik echt mee verder wil. Kinderen zijn er ook, 3 mooie exemplaren. 9 jaar geleden is zij echter een keer vreemd gegaan, toch had ik haar toen een kans gegeven....
Het valt niet mee om dan samen verder te moeten met de gedachte dat zij je heeft bedrogen. Elke keer denk je terug aan situaties die je nu kan verklaren. Zoals dat zij de hele avond niet bereikbaar is, of dat zij het de hele tijd over een collega had en dat zij precies dat tijdstip echt nodig naar de sportschool moest. Zij heeft heel erg zijn best gedaan om mijn vertrouwen terug te krijgen, en heeft er zo te zien erg veel spijt van. Zij zegt het echt niet meer zal doen.
Tot die tijd was ik altijd trouw, maar nu ik zelf een tijd vreemd ga twijfel ik daar over. Is het echt mogelijk de rest van je leven met maar 1 iemand seks te hebben??? Ik vind zelf dat liefde en lust losgekoppeld kunnen worden. Ik had nooit gedacht dat ik het zou doen. Maar als je dan iemand ontmoet, waarmee het klikt en het is allemaal weer helemaal nieuw en spannend. Die eerste kus, die eerste aanraking.. Dan is de verleiding toch groot om het een keertje te doen, en van dat ene keertje komt er nog een en nog een.
Ik heb totaal geen liefde gevoelens voor mijn minnares en dat wil ik zo houden, dat heb ik ook met haar afgesproken. Zolang dat zo blijft vind ik het niet erg voor mijn relatie met mijn vriendin.
Met mijn vriendin had ik afgesproken dat zij het altijd eerlijk moest vertellen als zij toch vreemd zou gaan. Want ik vond het ergste dat zij tegen mij had gelogen. Maar nu weet ik echt niet of ik het eerlijk tegen mijn vriendin zal vertellen dat ik ben vreemd gegaan. Oké het is gebeurd, maar het is helemaal niet zo dat er iets mis is met de relatie, of dat ik minder van haar houd. Het is alleen voor de spanning, en ik voel me weer een beetje speciaal. Met mijn vriendin heb ik echt een toekomst perspectief, we vinden dezelfde dingen belangrijk. Maar ik en mijn minnares passen echt voor geen meter bij elkaar, alleen op seks gebied.....de vonken spatten er soms letterlijk vanaf... en ik moet nu eerlijk zeggen dat ik de smaak te pakken heb, ik spreek best vaak af met vrouwen, aangezien het leggen van contacten mij best makkelijk af gaat. Ik zie er niet onaantrekkelijk uit, en oog veel jonger.
Waar ik nu ook achter ben gekomen, is het feit dat ik behoorlijk bedreven ben in bed, iets wat ik nog nooit heb gehoord van mijn vriendin. En dit schrijf ik echt niet om op te scheppen. Ik durf ook meer in bed , ben ongeremder. En het lijkt alsof de bedpartners dit ook zijn. Zo vind ik heerlijk om te beffen, en als een vrouw dan klaarkomen, haar in de ogen aan te kijken.. die blik is zo mooi.. dat is pure lust wat je ziet.. Alleen als ik zulke dingen eerlijk zou vertellen aan mijn vriendin, zou haar dat alleen maar onzeker maken, en kijkt ze me aan alsof ik een perverse viespeuk ben.. dat is haar allemaal te "kinky". Aan de andere kant wil ik het wel vertellen. Ik vind het niet fijn om geheimen voor haar te hebben en wil alles met haar kunnen bespreken. Maar goed, daarover zal ik nog over moeten denken. Vandaar die tweestrijd... Ik denk dat een open relatie het eerlijkste en beste zou zijn.. Als je maar niet meer gaat voelen voor de andere. Toch?
Vroeger vond ik vreemdgaan een van de ergste dingen die je kon doen. Omdat de sex met mijn vrouw een sleur werd, en zij behoorlijk geremd is in bed, en een andere vrouw het mij aanbood, ben ik toch een keer vreemdgegaan. Het bijzondere was dat ik totaal geen schuldgevoelens ervoer. Ik genoot er gewoon van en vond het heel natuurlijk. Nu denk ik over vreemdgaan: Ach, vloeken hoort ook niet, maar het is heel menselijk als je het een keer doet. Ik vind dat mensen zich er niet zo over moeten opwinden. Een relatie dient niet gebaseerd te zijn op exclusieve sex, maar op een gevoel van liefde. Sex kan een uiting van liefde zijn, maar komt vaak voort uit geilheid. Een man is nu eenmaal zo gebouwd dat hij zoveel mogelijk zijn genen door moet geven. Geilheid is één van de sterkste instincten die er zijn. Vroeger was het logisch dat sex buiten het huwelijk werd tegengegaan, omdat er kinderen van konden komen, en het niet mocht van de Bijbel.
Tegenwoordig hoeven we daarvoor niet meer zo moeilijk te doen. Ik hoop echter dat ik het wel in de perken weet te houden, omdat ik nu merk aan me eigen dat ik steeds meer op zoek ga naar sexdates, en hier steeds meer risico's in neem. Zo heb ik een keer een hotel geboekt onder het mom van een cursus op het werk, of ik maar express ruzie om het huis uit te kunnen gaan..
Ja, je kunt me zwak noemen, maar als ik die behoefte negeer, voel ik me echt ellendig.
Zow... het is toch nog wel een heel verhaal geworden..
Ik zit echt met een heel groot dilemma.
Ik ben Amedeo, 36 jaar en heb nu een relatie van 13 jaar. Met een mooie, lieve vrouw waar ik echt mee verder wil. Kinderen zijn er ook, 3 mooie exemplaren. 9 jaar geleden is zij echter een keer vreemd gegaan, toch had ik haar toen een kans gegeven....
Het valt niet mee om dan samen verder te moeten met de gedachte dat zij je heeft bedrogen. Elke keer denk je terug aan situaties die je nu kan verklaren. Zoals dat zij de hele avond niet bereikbaar is, of dat zij het de hele tijd over een collega had en dat zij precies dat tijdstip echt nodig naar de sportschool moest. Zij heeft heel erg zijn best gedaan om mijn vertrouwen terug te krijgen, en heeft er zo te zien erg veel spijt van. Zij zegt het echt niet meer zal doen.
Tot die tijd was ik altijd trouw, maar nu ik zelf een tijd vreemd ga twijfel ik daar over. Is het echt mogelijk de rest van je leven met maar 1 iemand seks te hebben??? Ik vind zelf dat liefde en lust losgekoppeld kunnen worden. Ik had nooit gedacht dat ik het zou doen. Maar als je dan iemand ontmoet, waarmee het klikt en het is allemaal weer helemaal nieuw en spannend. Die eerste kus, die eerste aanraking.. Dan is de verleiding toch groot om het een keertje te doen, en van dat ene keertje komt er nog een en nog een.
Ik heb totaal geen liefde gevoelens voor mijn minnares en dat wil ik zo houden, dat heb ik ook met haar afgesproken. Zolang dat zo blijft vind ik het niet erg voor mijn relatie met mijn vriendin.
Met mijn vriendin had ik afgesproken dat zij het altijd eerlijk moest vertellen als zij toch vreemd zou gaan. Want ik vond het ergste dat zij tegen mij had gelogen. Maar nu weet ik echt niet of ik het eerlijk tegen mijn vriendin zal vertellen dat ik ben vreemd gegaan. Oké het is gebeurd, maar het is helemaal niet zo dat er iets mis is met de relatie, of dat ik minder van haar houd. Het is alleen voor de spanning, en ik voel me weer een beetje speciaal. Met mijn vriendin heb ik echt een toekomst perspectief, we vinden dezelfde dingen belangrijk. Maar ik en mijn minnares passen echt voor geen meter bij elkaar, alleen op seks gebied.....de vonken spatten er soms letterlijk vanaf... en ik moet nu eerlijk zeggen dat ik de smaak te pakken heb, ik spreek best vaak af met vrouwen, aangezien het leggen van contacten mij best makkelijk af gaat. Ik zie er niet onaantrekkelijk uit, en oog veel jonger.
Waar ik nu ook achter ben gekomen, is het feit dat ik behoorlijk bedreven ben in bed, iets wat ik nog nooit heb gehoord van mijn vriendin. En dit schrijf ik echt niet om op te scheppen. Ik durf ook meer in bed , ben ongeremder. En het lijkt alsof de bedpartners dit ook zijn. Zo vind ik heerlijk om te beffen, en als een vrouw dan klaarkomen, haar in de ogen aan te kijken.. die blik is zo mooi.. dat is pure lust wat je ziet.. Alleen als ik zulke dingen eerlijk zou vertellen aan mijn vriendin, zou haar dat alleen maar onzeker maken, en kijkt ze me aan alsof ik een perverse viespeuk ben.. dat is haar allemaal te "kinky". Aan de andere kant wil ik het wel vertellen. Ik vind het niet fijn om geheimen voor haar te hebben en wil alles met haar kunnen bespreken. Maar goed, daarover zal ik nog over moeten denken. Vandaar die tweestrijd... Ik denk dat een open relatie het eerlijkste en beste zou zijn.. Als je maar niet meer gaat voelen voor de andere. Toch?
Vroeger vond ik vreemdgaan een van de ergste dingen die je kon doen. Omdat de sex met mijn vrouw een sleur werd, en zij behoorlijk geremd is in bed, en een andere vrouw het mij aanbood, ben ik toch een keer vreemdgegaan. Het bijzondere was dat ik totaal geen schuldgevoelens ervoer. Ik genoot er gewoon van en vond het heel natuurlijk. Nu denk ik over vreemdgaan: Ach, vloeken hoort ook niet, maar het is heel menselijk als je het een keer doet. Ik vind dat mensen zich er niet zo over moeten opwinden. Een relatie dient niet gebaseerd te zijn op exclusieve sex, maar op een gevoel van liefde. Sex kan een uiting van liefde zijn, maar komt vaak voort uit geilheid. Een man is nu eenmaal zo gebouwd dat hij zoveel mogelijk zijn genen door moet geven. Geilheid is één van de sterkste instincten die er zijn. Vroeger was het logisch dat sex buiten het huwelijk werd tegengegaan, omdat er kinderen van konden komen, en het niet mocht van de Bijbel.
Tegenwoordig hoeven we daarvoor niet meer zo moeilijk te doen. Ik hoop echter dat ik het wel in de perken weet te houden, omdat ik nu merk aan me eigen dat ik steeds meer op zoek ga naar sexdates, en hier steeds meer risico's in neem. Zo heb ik een keer een hotel geboekt onder het mom van een cursus op het werk, of ik maar express ruzie om het huis uit te kunnen gaan..
Ja, je kunt me zwak noemen, maar als ik die behoefte negeer, voel ik me echt ellendig.
Zow... het is toch nog wel een heel verhaal geworden..
dinsdag 16 november 2010 om 15:30
quote:butterfly45 schreef op 11 november 2010 @ 14:32:
Met droefheid denk ik dan wel eens terug aan een collega die jaren geleden zelfmoord pleegde omdat zijn vrouw al 2 jaar vreemd ging. De dochter van 9 stond er toen verloren bij Ga het als moeder maar eens uitleggen aan je dochter waarom pappa er niet meer is.
Ik hoop dat ze toch zegt dat papa psychisch niet helemaal in orde was.
Wat heb je jezelf in een vreemde positie gemanouvreerd als je bij het vreemdgaan van je partner zelfmoord als enige oplossing ziet, en daarmee je dochtertje zonder papa achterlaat.
Begrijp me niet verkeerd: zelfmoord is over het algemeen een wanhoopsdaad, dus misschien was deze meneer al langer zwaar depressief. Zo niet, dan vraag je je toch af wat voor persoonlijkheidsstoornis achter zo'n gekwetst ego schuilgaat... Ik zou zeker de vrouw niet de schuld geven. Je bent zelf verantwoordelijk voor je daden, hoor...
Met droefheid denk ik dan wel eens terug aan een collega die jaren geleden zelfmoord pleegde omdat zijn vrouw al 2 jaar vreemd ging. De dochter van 9 stond er toen verloren bij Ga het als moeder maar eens uitleggen aan je dochter waarom pappa er niet meer is.
Ik hoop dat ze toch zegt dat papa psychisch niet helemaal in orde was.
Wat heb je jezelf in een vreemde positie gemanouvreerd als je bij het vreemdgaan van je partner zelfmoord als enige oplossing ziet, en daarmee je dochtertje zonder papa achterlaat.
Begrijp me niet verkeerd: zelfmoord is over het algemeen een wanhoopsdaad, dus misschien was deze meneer al langer zwaar depressief. Zo niet, dan vraag je je toch af wat voor persoonlijkheidsstoornis achter zo'n gekwetst ego schuilgaat... Ik zou zeker de vrouw niet de schuld geven. Je bent zelf verantwoordelijk voor je daden, hoor...
Occam's razor
dinsdag 16 november 2010 om 16:07
quote:Claudette schreef op 16 november 2010 @ 13:10:
Ik vind dat hier behoorlijk flauw gereageerd wordt op mannenproblemen. Jee wat zijn jullie vervelende meiden zeg.
Mijn motto is, geniet van het leven, zoalng het kan.
En vreemdgaan.......ach wie kraait daar nu weer na. Je moet doen wat je lekker vindt. Als je 80 bent doe je het niet meer.En daar zit je dan op je oude dag verlaten door iedereen die je bedrogen hebt. Nou gezellig vooruitzicht!
Ik vind dat hier behoorlijk flauw gereageerd wordt op mannenproblemen. Jee wat zijn jullie vervelende meiden zeg.
Mijn motto is, geniet van het leven, zoalng het kan.
En vreemdgaan.......ach wie kraait daar nu weer na. Je moet doen wat je lekker vindt. Als je 80 bent doe je het niet meer.En daar zit je dan op je oude dag verlaten door iedereen die je bedrogen hebt. Nou gezellig vooruitzicht!
