Seks
alle pijlers
Help! Man in tweestrijd....
dinsdag 9 november 2010 om 13:04
Hallo,
Ik zit echt met een heel groot dilemma.
Ik ben Amedeo, 36 jaar en heb nu een relatie van 13 jaar. Met een mooie, lieve vrouw waar ik echt mee verder wil. Kinderen zijn er ook, 3 mooie exemplaren. 9 jaar geleden is zij echter een keer vreemd gegaan, toch had ik haar toen een kans gegeven....
Het valt niet mee om dan samen verder te moeten met de gedachte dat zij je heeft bedrogen. Elke keer denk je terug aan situaties die je nu kan verklaren. Zoals dat zij de hele avond niet bereikbaar is, of dat zij het de hele tijd over een collega had en dat zij precies dat tijdstip echt nodig naar de sportschool moest. Zij heeft heel erg zijn best gedaan om mijn vertrouwen terug te krijgen, en heeft er zo te zien erg veel spijt van. Zij zegt het echt niet meer zal doen.
Tot die tijd was ik altijd trouw, maar nu ik zelf een tijd vreemd ga twijfel ik daar over. Is het echt mogelijk de rest van je leven met maar 1 iemand seks te hebben??? Ik vind zelf dat liefde en lust losgekoppeld kunnen worden. Ik had nooit gedacht dat ik het zou doen. Maar als je dan iemand ontmoet, waarmee het klikt en het is allemaal weer helemaal nieuw en spannend. Die eerste kus, die eerste aanraking.. Dan is de verleiding toch groot om het een keertje te doen, en van dat ene keertje komt er nog een en nog een.
Ik heb totaal geen liefde gevoelens voor mijn minnares en dat wil ik zo houden, dat heb ik ook met haar afgesproken. Zolang dat zo blijft vind ik het niet erg voor mijn relatie met mijn vriendin.
Met mijn vriendin had ik afgesproken dat zij het altijd eerlijk moest vertellen als zij toch vreemd zou gaan. Want ik vond het ergste dat zij tegen mij had gelogen. Maar nu weet ik echt niet of ik het eerlijk tegen mijn vriendin zal vertellen dat ik ben vreemd gegaan. Oké het is gebeurd, maar het is helemaal niet zo dat er iets mis is met de relatie, of dat ik minder van haar houd. Het is alleen voor de spanning, en ik voel me weer een beetje speciaal. Met mijn vriendin heb ik echt een toekomst perspectief, we vinden dezelfde dingen belangrijk. Maar ik en mijn minnares passen echt voor geen meter bij elkaar, alleen op seks gebied.....de vonken spatten er soms letterlijk vanaf... en ik moet nu eerlijk zeggen dat ik de smaak te pakken heb, ik spreek best vaak af met vrouwen, aangezien het leggen van contacten mij best makkelijk af gaat. Ik zie er niet onaantrekkelijk uit, en oog veel jonger.
Waar ik nu ook achter ben gekomen, is het feit dat ik behoorlijk bedreven ben in bed, iets wat ik nog nooit heb gehoord van mijn vriendin. En dit schrijf ik echt niet om op te scheppen. Ik durf ook meer in bed , ben ongeremder. En het lijkt alsof de bedpartners dit ook zijn. Zo vind ik heerlijk om te beffen, en als een vrouw dan klaarkomen, haar in de ogen aan te kijken.. die blik is zo mooi.. dat is pure lust wat je ziet.. Alleen als ik zulke dingen eerlijk zou vertellen aan mijn vriendin, zou haar dat alleen maar onzeker maken, en kijkt ze me aan alsof ik een perverse viespeuk ben.. dat is haar allemaal te "kinky". Aan de andere kant wil ik het wel vertellen. Ik vind het niet fijn om geheimen voor haar te hebben en wil alles met haar kunnen bespreken. Maar goed, daarover zal ik nog over moeten denken. Vandaar die tweestrijd... Ik denk dat een open relatie het eerlijkste en beste zou zijn.. Als je maar niet meer gaat voelen voor de andere. Toch?
Vroeger vond ik vreemdgaan een van de ergste dingen die je kon doen. Omdat de sex met mijn vrouw een sleur werd, en zij behoorlijk geremd is in bed, en een andere vrouw het mij aanbood, ben ik toch een keer vreemdgegaan. Het bijzondere was dat ik totaal geen schuldgevoelens ervoer. Ik genoot er gewoon van en vond het heel natuurlijk. Nu denk ik over vreemdgaan: Ach, vloeken hoort ook niet, maar het is heel menselijk als je het een keer doet. Ik vind dat mensen zich er niet zo over moeten opwinden. Een relatie dient niet gebaseerd te zijn op exclusieve sex, maar op een gevoel van liefde. Sex kan een uiting van liefde zijn, maar komt vaak voort uit geilheid. Een man is nu eenmaal zo gebouwd dat hij zoveel mogelijk zijn genen door moet geven. Geilheid is één van de sterkste instincten die er zijn. Vroeger was het logisch dat sex buiten het huwelijk werd tegengegaan, omdat er kinderen van konden komen, en het niet mocht van de Bijbel.
Tegenwoordig hoeven we daarvoor niet meer zo moeilijk te doen. Ik hoop echter dat ik het wel in de perken weet te houden, omdat ik nu merk aan me eigen dat ik steeds meer op zoek ga naar sexdates, en hier steeds meer risico's in neem. Zo heb ik een keer een hotel geboekt onder het mom van een cursus op het werk, of ik maar express ruzie om het huis uit te kunnen gaan..
Ja, je kunt me zwak noemen, maar als ik die behoefte negeer, voel ik me echt ellendig.
Zow... het is toch nog wel een heel verhaal geworden..
Ik zit echt met een heel groot dilemma.
Ik ben Amedeo, 36 jaar en heb nu een relatie van 13 jaar. Met een mooie, lieve vrouw waar ik echt mee verder wil. Kinderen zijn er ook, 3 mooie exemplaren. 9 jaar geleden is zij echter een keer vreemd gegaan, toch had ik haar toen een kans gegeven....
Het valt niet mee om dan samen verder te moeten met de gedachte dat zij je heeft bedrogen. Elke keer denk je terug aan situaties die je nu kan verklaren. Zoals dat zij de hele avond niet bereikbaar is, of dat zij het de hele tijd over een collega had en dat zij precies dat tijdstip echt nodig naar de sportschool moest. Zij heeft heel erg zijn best gedaan om mijn vertrouwen terug te krijgen, en heeft er zo te zien erg veel spijt van. Zij zegt het echt niet meer zal doen.
Tot die tijd was ik altijd trouw, maar nu ik zelf een tijd vreemd ga twijfel ik daar over. Is het echt mogelijk de rest van je leven met maar 1 iemand seks te hebben??? Ik vind zelf dat liefde en lust losgekoppeld kunnen worden. Ik had nooit gedacht dat ik het zou doen. Maar als je dan iemand ontmoet, waarmee het klikt en het is allemaal weer helemaal nieuw en spannend. Die eerste kus, die eerste aanraking.. Dan is de verleiding toch groot om het een keertje te doen, en van dat ene keertje komt er nog een en nog een.
Ik heb totaal geen liefde gevoelens voor mijn minnares en dat wil ik zo houden, dat heb ik ook met haar afgesproken. Zolang dat zo blijft vind ik het niet erg voor mijn relatie met mijn vriendin.
Met mijn vriendin had ik afgesproken dat zij het altijd eerlijk moest vertellen als zij toch vreemd zou gaan. Want ik vond het ergste dat zij tegen mij had gelogen. Maar nu weet ik echt niet of ik het eerlijk tegen mijn vriendin zal vertellen dat ik ben vreemd gegaan. Oké het is gebeurd, maar het is helemaal niet zo dat er iets mis is met de relatie, of dat ik minder van haar houd. Het is alleen voor de spanning, en ik voel me weer een beetje speciaal. Met mijn vriendin heb ik echt een toekomst perspectief, we vinden dezelfde dingen belangrijk. Maar ik en mijn minnares passen echt voor geen meter bij elkaar, alleen op seks gebied.....de vonken spatten er soms letterlijk vanaf... en ik moet nu eerlijk zeggen dat ik de smaak te pakken heb, ik spreek best vaak af met vrouwen, aangezien het leggen van contacten mij best makkelijk af gaat. Ik zie er niet onaantrekkelijk uit, en oog veel jonger.
Waar ik nu ook achter ben gekomen, is het feit dat ik behoorlijk bedreven ben in bed, iets wat ik nog nooit heb gehoord van mijn vriendin. En dit schrijf ik echt niet om op te scheppen. Ik durf ook meer in bed , ben ongeremder. En het lijkt alsof de bedpartners dit ook zijn. Zo vind ik heerlijk om te beffen, en als een vrouw dan klaarkomen, haar in de ogen aan te kijken.. die blik is zo mooi.. dat is pure lust wat je ziet.. Alleen als ik zulke dingen eerlijk zou vertellen aan mijn vriendin, zou haar dat alleen maar onzeker maken, en kijkt ze me aan alsof ik een perverse viespeuk ben.. dat is haar allemaal te "kinky". Aan de andere kant wil ik het wel vertellen. Ik vind het niet fijn om geheimen voor haar te hebben en wil alles met haar kunnen bespreken. Maar goed, daarover zal ik nog over moeten denken. Vandaar die tweestrijd... Ik denk dat een open relatie het eerlijkste en beste zou zijn.. Als je maar niet meer gaat voelen voor de andere. Toch?
Vroeger vond ik vreemdgaan een van de ergste dingen die je kon doen. Omdat de sex met mijn vrouw een sleur werd, en zij behoorlijk geremd is in bed, en een andere vrouw het mij aanbood, ben ik toch een keer vreemdgegaan. Het bijzondere was dat ik totaal geen schuldgevoelens ervoer. Ik genoot er gewoon van en vond het heel natuurlijk. Nu denk ik over vreemdgaan: Ach, vloeken hoort ook niet, maar het is heel menselijk als je het een keer doet. Ik vind dat mensen zich er niet zo over moeten opwinden. Een relatie dient niet gebaseerd te zijn op exclusieve sex, maar op een gevoel van liefde. Sex kan een uiting van liefde zijn, maar komt vaak voort uit geilheid. Een man is nu eenmaal zo gebouwd dat hij zoveel mogelijk zijn genen door moet geven. Geilheid is één van de sterkste instincten die er zijn. Vroeger was het logisch dat sex buiten het huwelijk werd tegengegaan, omdat er kinderen van konden komen, en het niet mocht van de Bijbel.
Tegenwoordig hoeven we daarvoor niet meer zo moeilijk te doen. Ik hoop echter dat ik het wel in de perken weet te houden, omdat ik nu merk aan me eigen dat ik steeds meer op zoek ga naar sexdates, en hier steeds meer risico's in neem. Zo heb ik een keer een hotel geboekt onder het mom van een cursus op het werk, of ik maar express ruzie om het huis uit te kunnen gaan..
Ja, je kunt me zwak noemen, maar als ik die behoefte negeer, voel ik me echt ellendig.
Zow... het is toch nog wel een heel verhaal geworden..
dinsdag 9 november 2010 om 15:35
Ik ben even weggeweest en zal nu wel veel bij te lezen hebben, maar onderweg bedacht ik me dat een gesprek met je vrouw de meeste kans krijgt als jij je kwetsbaar durft op te stellen en zeker niet zoals je hiet deed (goedpraten en op haar wijzen omdat zij het eerste vreemd ging, of het anders vinden omdat je man bent, want dan krijg je de zelfde boze en verontwaardige reacties als hier in het topic)
Zeg in dat gesprek dat je nu haar verkeerde keuze voor vreemdgaan begrijpt omdat je nu zelf weet hoe bang je bent om haar te verliezen en bang bent op te moeten geven wat je hebt gevonden, zeg dat je nu snapt hoe moeilijk het is om vanuit die angst eerlijk te zijn omdat je zo bang bent voor de consequentie. Dat je nu snapt hoe die verleiding werkt en dat je dus zwak kan zijn. Begrijp haar woede en verdriet en denk terug hoe je je zelf voelde toen je ontdekte dat je haar niet alles kon bieden en zij een ander nodig dacht te hebben.
en hopelijk vind je dan na een tijd begrip terug dat je deed wat je haar verwijtte en koos voor een oplossing die je van haar veroordeelde. en dat zal zeker storm geven maar dat moet je er voor over hebben.
En ga daarna een gesprek aan hoe het nu verder moet nu je dit van elkaar weet. Hoe veel waarde jullie hechten aan monogamie? Is er ruimte elkaar die lust te gunnen? En zo ja welke voorwaarde jullie daaraan verbinden.
Andere opties zijn het beide opgeven, er van leren en trouw zijn of de relatie verbreken.
Maar als jullie elkaar beide niet kwijt willen kom je er wel uit mits er begrip is voor elkaar en je rekening wil houden met elkaar.
Zeg in dat gesprek dat je nu haar verkeerde keuze voor vreemdgaan begrijpt omdat je nu zelf weet hoe bang je bent om haar te verliezen en bang bent op te moeten geven wat je hebt gevonden, zeg dat je nu snapt hoe moeilijk het is om vanuit die angst eerlijk te zijn omdat je zo bang bent voor de consequentie. Dat je nu snapt hoe die verleiding werkt en dat je dus zwak kan zijn. Begrijp haar woede en verdriet en denk terug hoe je je zelf voelde toen je ontdekte dat je haar niet alles kon bieden en zij een ander nodig dacht te hebben.
en hopelijk vind je dan na een tijd begrip terug dat je deed wat je haar verwijtte en koos voor een oplossing die je van haar veroordeelde. en dat zal zeker storm geven maar dat moet je er voor over hebben.
En ga daarna een gesprek aan hoe het nu verder moet nu je dit van elkaar weet. Hoe veel waarde jullie hechten aan monogamie? Is er ruimte elkaar die lust te gunnen? En zo ja welke voorwaarde jullie daaraan verbinden.
Andere opties zijn het beide opgeven, er van leren en trouw zijn of de relatie verbreken.
Maar als jullie elkaar beide niet kwijt willen kom je er wel uit mits er begrip is voor elkaar en je rekening wil houden met elkaar.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 9 november 2010 om 15:38
quote:doddie schreef op 09 november 2010 @ 15:35:
Ik ben even weggeweest en zal nu wel veel bij te lezen hebben, maar onderweg bedacht ik me dat een gesprek met je vrouw de meeste kans krijgt als jij je kwetsbaar durft op te stellen en zeker niet zoals je hiet deed (goedpraten en op haar wijzen omdat zij het eerdste vreemd ging)
Zeg in dat gesprek dat je nu haar verkeerde keuze voor vreemdgaan begrijpt omdat je nu zelf weet hoe bang je bent om je relatie te verliezen en bang bent op te moeten geven wat je hebt gevonden, zeg dat je nu snapt hoe moeilijk het is om vanuit die angst eerlijk te zijn omdat je zo bang bent voor de consequentie. Dat je nu snapt hoe die verleiding werkt en dat je dus zwak kan zijn. Begrijp haar woede en verdriet en denk terug hoe je je zelf voelde toen je ontdekte dat je haar niet alles kon bieden en zij een ander nodig dacht te hebben.
en hopelijk vind je dan na een tijd begrip terug dat je deed wat je haar verwijtte en koos voor een oplossing die je van haar veroordeelde. en dat zal zeker storm geven maar dat moet je er voor over hebben.
En ga daarna een gesprek aan hoe het nu verder moet nu je dit van elkaar weet. Hoe veel waarde jullie hechten aan monogamie? Is er ruimte elkaar die lust te gunnen? En zo ja welke voorwaarde jullie daaraan verbinden.
Andere opties zijn het beide opgeven, er van leren en trouw zijn of de relatie verbreken.
Maar als jullie elkaar beide niet kwijt willen kom je er wel uit mits er begrip is voor elkaar en je rekening wil houden met elkaar.Hai, welkom terug! Ik zal er in ieder geval goed over nadekenken, aan jou reacties heb ik nog wat.. dit in tegenstelling tot sommige van hier die het leuk vinden om met een vinger naar iemand te wijzen... Dank je! En ja, ik zal me wel kwetsbaar moeten opstellen. moet er rekening mee houden dat ik haar kwijtraak...
Ik ben even weggeweest en zal nu wel veel bij te lezen hebben, maar onderweg bedacht ik me dat een gesprek met je vrouw de meeste kans krijgt als jij je kwetsbaar durft op te stellen en zeker niet zoals je hiet deed (goedpraten en op haar wijzen omdat zij het eerdste vreemd ging)
Zeg in dat gesprek dat je nu haar verkeerde keuze voor vreemdgaan begrijpt omdat je nu zelf weet hoe bang je bent om je relatie te verliezen en bang bent op te moeten geven wat je hebt gevonden, zeg dat je nu snapt hoe moeilijk het is om vanuit die angst eerlijk te zijn omdat je zo bang bent voor de consequentie. Dat je nu snapt hoe die verleiding werkt en dat je dus zwak kan zijn. Begrijp haar woede en verdriet en denk terug hoe je je zelf voelde toen je ontdekte dat je haar niet alles kon bieden en zij een ander nodig dacht te hebben.
en hopelijk vind je dan na een tijd begrip terug dat je deed wat je haar verwijtte en koos voor een oplossing die je van haar veroordeelde. en dat zal zeker storm geven maar dat moet je er voor over hebben.
En ga daarna een gesprek aan hoe het nu verder moet nu je dit van elkaar weet. Hoe veel waarde jullie hechten aan monogamie? Is er ruimte elkaar die lust te gunnen? En zo ja welke voorwaarde jullie daaraan verbinden.
Andere opties zijn het beide opgeven, er van leren en trouw zijn of de relatie verbreken.
Maar als jullie elkaar beide niet kwijt willen kom je er wel uit mits er begrip is voor elkaar en je rekening wil houden met elkaar.Hai, welkom terug! Ik zal er in ieder geval goed over nadekenken, aan jou reacties heb ik nog wat.. dit in tegenstelling tot sommige van hier die het leuk vinden om met een vinger naar iemand te wijzen... Dank je! En ja, ik zal me wel kwetsbaar moeten opstellen. moet er rekening mee houden dat ik haar kwijtraak...
dinsdag 9 november 2010 om 15:43
Ik kan er echt niks aan doen, maar als ik je laatste post lees, is het eerste dat in mij opkomt: Joh een Gyneacoloog die zo bedreven is in bed heeft zo weer een andere vrouw...
Maar:
Ik heb nog eens goed naar je openingspost gekeken en zie de dilemma's. Maar je kunt toch niet verwachten dat de rode loper wordt uitgelegd? Volgens mij weet je in je hart heus wel wat je wilt / moet doen. Je vrouw verdient wel eerlijkheid, zeker gezien het verleden. Punt.
Maar:
Ik heb nog eens goed naar je openingspost gekeken en zie de dilemma's. Maar je kunt toch niet verwachten dat de rode loper wordt uitgelegd? Volgens mij weet je in je hart heus wel wat je wilt / moet doen. Je vrouw verdient wel eerlijkheid, zeker gezien het verleden. Punt.
dinsdag 9 november 2010 om 15:48
quote:Debora schreef op 09 november 2010 @ 15:43:
TO, ik heb je nou al twee keer uitgebreid een reactie gegeven, maar niks van jou gehoord.
Ik geloof er geen reet van dat je gynaecoloog bent en anders ben je gek dat je dat op een forum zet...
sorry dat ik niet eerder reageerde, ben geen gynea, werk in de hulpverlening. Was meer als grap bedoeld, zo van dat ik er met de neus bovenop zit..
Dus, we nu dat uit de lucht hebben, kunnen jullie doorgaan mij neer te sabelen.
TO, ik heb je nou al twee keer uitgebreid een reactie gegeven, maar niks van jou gehoord.
Ik geloof er geen reet van dat je gynaecoloog bent en anders ben je gek dat je dat op een forum zet...
sorry dat ik niet eerder reageerde, ben geen gynea, werk in de hulpverlening. Was meer als grap bedoeld, zo van dat ik er met de neus bovenop zit..
Dus, we nu dat uit de lucht hebben, kunnen jullie doorgaan mij neer te sabelen.
dinsdag 9 november 2010 om 15:51
quote:Amedeo schreef op 09 november 2010 @ 15:48:
[...]
sorry dat ik niet eerder reageerde, ben geen gynea, werk in de hulpverlening. Was meer als grap bedoeld, zo van dat ik er met de neus bovenop zit..
Dus, we nu dat uit de lucht hebben, kunnen jullie doorgaan mij neer te sabelen.Gelukkig maar, ken geen gynaecoloog die zoiets wereldkundig zou maken :p (Daar ging mijn wereldbeeld :p)
[...]
sorry dat ik niet eerder reageerde, ben geen gynea, werk in de hulpverlening. Was meer als grap bedoeld, zo van dat ik er met de neus bovenop zit..
Dus, we nu dat uit de lucht hebben, kunnen jullie doorgaan mij neer te sabelen.Gelukkig maar, ken geen gynaecoloog die zoiets wereldkundig zou maken :p (Daar ging mijn wereldbeeld :p)
Occam's razor
dinsdag 9 november 2010 om 15:53
quote:Amedeo schreef op 09 november 2010 @ 15:38:
[...]
Hai, welkom terug! Ik zal er in ieder geval goed over nadekenken, aan jou reacties heb ik nog wat.. dit in tegenstelling tot sommige van hier die het leuk vinden om met een vinger naar iemand te wijzen... Dank je! En ja, ik zal me wel kwetsbaar moeten opstellen. moet er rekening mee houden dat ik haar kwijtraak...Zo! Als gynaecoloog heb je wel eerst de middelbare school doorlopen en daar Nederlands gehad? Of heb je dat overgeslagen? Kom je BIG-nummer even melden, dan check ik op het artsennet waar ik niét naar de gynaecoloog ga. Mijn man (ik vroeg het hem net) denkt namelijk dat je een vreemd "geval" bent, een collega die de tijd neemt om zijn zg. probleem op het Viva-forum te bespreken.
[...]
Hai, welkom terug! Ik zal er in ieder geval goed over nadekenken, aan jou reacties heb ik nog wat.. dit in tegenstelling tot sommige van hier die het leuk vinden om met een vinger naar iemand te wijzen... Dank je! En ja, ik zal me wel kwetsbaar moeten opstellen. moet er rekening mee houden dat ik haar kwijtraak...Zo! Als gynaecoloog heb je wel eerst de middelbare school doorlopen en daar Nederlands gehad? Of heb je dat overgeslagen? Kom je BIG-nummer even melden, dan check ik op het artsennet waar ik niét naar de gynaecoloog ga. Mijn man (ik vroeg het hem net) denkt namelijk dat je een vreemd "geval" bent, een collega die de tijd neemt om zijn zg. probleem op het Viva-forum te bespreken.
dinsdag 9 november 2010 om 15:57
Als je al werkt in de hulpverlening is het nog bedroevender.Maar aan de andere kant ik heb ook mensen in de hulpverlening gezien, die een bord voor hun kop hebben. Het plaatje is zoals zij dat zien, maar als de meerderheid een probleem daar mee heeft, dan wordt vergoeilijkend weggewuifd.
Maar druiloor vind ik nog netjes verwoord.
Maar druiloor vind ik nog netjes verwoord.
Ik prefereer de hemel omwille van het klimaat, maar de hel omwille van het gezelschap.
dinsdag 9 november 2010 om 16:37
quote:Amedeo schreef op 09 november 2010 @ 16:00:
Misschien zijn mijn daden triest, en dat geef ik ook toe. Maar jullie reacties zijn ook zeer triest..echt..
Hebben sommige van jullie dat nodig om zichzelf beter te voelen? Schaam jullie....Nee, ik heb het niet nodig om mezelf beter te voelen, maar ik schaam me eerder voor een man die zo dubbel is. Je laat je vrouw nog steeds 'betalen' voor haar slippertje en ze moet zich verantwoorden voor jou als ze ff te laat komt. Terwijl je haar liefhebt, dat is geen liefhebben, dat is straffen zodat jij je beter voelt voor je excuus om je laten te gaan. Ik heb buitengewoon veel moeite met dat gedrag en anderen ook. Wie de schoen past trekke hem aan, nietwaar?
Misschien zijn mijn daden triest, en dat geef ik ook toe. Maar jullie reacties zijn ook zeer triest..echt..
Hebben sommige van jullie dat nodig om zichzelf beter te voelen? Schaam jullie....Nee, ik heb het niet nodig om mezelf beter te voelen, maar ik schaam me eerder voor een man die zo dubbel is. Je laat je vrouw nog steeds 'betalen' voor haar slippertje en ze moet zich verantwoorden voor jou als ze ff te laat komt. Terwijl je haar liefhebt, dat is geen liefhebben, dat is straffen zodat jij je beter voelt voor je excuus om je laten te gaan. Ik heb buitengewoon veel moeite met dat gedrag en anderen ook. Wie de schoen past trekke hem aan, nietwaar?
Ik prefereer de hemel omwille van het klimaat, maar de hel omwille van het gezelschap.
dinsdag 9 november 2010 om 16:53
Ik heb de rel even geskipt als jullie het niet erg vinden Hopelijk kom ik nu niet met iets wat allang aan de orde is geweest.
Amadeo, probeer je te zeggen dat: Je vrouw vreemdging, je het toen verschrikkelijk vond, jij nu vreemdgaat en inziet dat het misschien helemaal niet zo verschikkelijk is?
Oftewel; dat je eigen reactie toendertijd misschien overtrokken was doordat je het zelf nog niet zag zoals je het nu ziet.
Dus dat je nu eventueel wel open zou staan voor een open relatie?
Wees dan zo snel mogelijk eerlijk naar haar toe en laat haar ook haar ding halen buiten jullie relatie.
Want je geeft hier wel mooi allerlei redenen dat jij vreemd mag gaan, maar misschien heeft zij ook zo haar redenen, gun het haar dan ook.
Of is je bedoeling om zelf vreemd te blijven gaan, maar als zij het zou doen zou je het nog steeds erg vinden?
Enlighten me please .
Amadeo, probeer je te zeggen dat: Je vrouw vreemdging, je het toen verschrikkelijk vond, jij nu vreemdgaat en inziet dat het misschien helemaal niet zo verschikkelijk is?
Oftewel; dat je eigen reactie toendertijd misschien overtrokken was doordat je het zelf nog niet zag zoals je het nu ziet.
Dus dat je nu eventueel wel open zou staan voor een open relatie?
Wees dan zo snel mogelijk eerlijk naar haar toe en laat haar ook haar ding halen buiten jullie relatie.
Want je geeft hier wel mooi allerlei redenen dat jij vreemd mag gaan, maar misschien heeft zij ook zo haar redenen, gun het haar dan ook.
Of is je bedoeling om zelf vreemd te blijven gaan, maar als zij het zou doen zou je het nog steeds erg vinden?
Enlighten me please .
dinsdag 9 november 2010 om 16:59
quote:Amedeo schreef op 09 november 2010 @ 16:00:
Misschien zijn mijn daden triest, en dat geef ik ook toe. Maar jullie reacties zijn ook zeer triest..echt..
Hebben sommige van jullie dat nodig om zichzelf beter te voelen? Schaam jullie....
Ho ho vriend.
Bin there, done that, bougth the T-shirt.
Het effect van je communicatie is de reactie die je krijgt.
Je kunt hooguit jezelf verkeerd uitgedrukt hebben, maar je kunt het anderen niet verwijten als ze allemaal op dezelfde manier reageren. Dan zou ik mezelf maar eens achter mijn oren krabben en me afvragen waar in het verhaal de verwarring is ontstaan.
Ik voel me totaal niet beter. Speel open kaart, misschien voelt het voor jou dan beter.
Misschien zijn mijn daden triest, en dat geef ik ook toe. Maar jullie reacties zijn ook zeer triest..echt..
Hebben sommige van jullie dat nodig om zichzelf beter te voelen? Schaam jullie....
Ho ho vriend.
Bin there, done that, bougth the T-shirt.
Het effect van je communicatie is de reactie die je krijgt.
Je kunt hooguit jezelf verkeerd uitgedrukt hebben, maar je kunt het anderen niet verwijten als ze allemaal op dezelfde manier reageren. Dan zou ik mezelf maar eens achter mijn oren krabben en me afvragen waar in het verhaal de verwarring is ontstaan.
Ik voel me totaal niet beter. Speel open kaart, misschien voelt het voor jou dan beter.
