Seks
alle pijlers
HELP! Mijn vrouw kijkt porno
zondag 9 december 2007 om 23:45
Vanavond was ik achter de pc van mijn vrouw aan het werk. Mijn eigen pc is stuk vandaar dat ik die van haar gebruikte.
Toen ik wat wilde opslaan stuitte ik op een folder waarin ik allemaal opgeslagen porno tegenkwam. Niet de minste porno zelfs. Allemaal afschuwelijke keiharde beelden.
Ik lees regelmatig op het vivaforum mee, maar heb hier nog nooit iets over kunnen lezen. Daarom open ik maar een eigen topic.
Ik zit te trillen achter mijn pc. Wat heeft dit te betekenen? Ben ik niet goed genoeg? Gaat mijn vrouw vreemd? Komt ze iets te kort bij mij?
Ik zelf heb nog nooit de behoefte gehad om porno te kijken. Ik heb genoeg aan mijn vrouw. Al 5 jaar. Ik zit nu met allerlei vragen en ik heb echt geen flauw idee wat ik nu moet doen. Moet ik haar confronteren hiermee, moet ik het voor mezelf houden? De laatste tijd heb ik het vreselijk druk met het werk en dat heeft wel tot spanningen geleid tussen ons; echter ik ging er echt vanuit dat we dat gewoon goed hadden uitgesproken en dat ze begreep dat ik meer tijd aan het werk bestede voor ons. Maar nu ik dit heb ontdekt staat mijn hele wereld op losse schroeven.
Mijn vrouw is er nu niet, ze komt morgen thuis en ik heb echt geen idee wat ik hiermee moet doen. Wie heeft er een advies hierin?
Dank jullie bij voorbaat.
Toen ik wat wilde opslaan stuitte ik op een folder waarin ik allemaal opgeslagen porno tegenkwam. Niet de minste porno zelfs. Allemaal afschuwelijke keiharde beelden.
Ik lees regelmatig op het vivaforum mee, maar heb hier nog nooit iets over kunnen lezen. Daarom open ik maar een eigen topic.
Ik zit te trillen achter mijn pc. Wat heeft dit te betekenen? Ben ik niet goed genoeg? Gaat mijn vrouw vreemd? Komt ze iets te kort bij mij?
Ik zelf heb nog nooit de behoefte gehad om porno te kijken. Ik heb genoeg aan mijn vrouw. Al 5 jaar. Ik zit nu met allerlei vragen en ik heb echt geen flauw idee wat ik nu moet doen. Moet ik haar confronteren hiermee, moet ik het voor mezelf houden? De laatste tijd heb ik het vreselijk druk met het werk en dat heeft wel tot spanningen geleid tussen ons; echter ik ging er echt vanuit dat we dat gewoon goed hadden uitgesproken en dat ze begreep dat ik meer tijd aan het werk bestede voor ons. Maar nu ik dit heb ontdekt staat mijn hele wereld op losse schroeven.
Mijn vrouw is er nu niet, ze komt morgen thuis en ik heb echt geen idee wat ik hiermee moet doen. Wie heeft er een advies hierin?
Dank jullie bij voorbaat.
woensdag 2 januari 2008 om 18:51
Bij sommige ben ik zelf gestopt, bij anderen werd er gezegd dat ze niet wisten wat ze er nog aan moesten doen. Bij de meesten werd van te voren al gezegd (echt letterlijk!!) dat ik me niet zo moest aanstellen. Nou dan kom je daar met je problemen, toch leuk als ze dat zeggen.
Iemand anders schreef dat je door moet zoeken, maar echt een goede vinden is heel moeilijk. Echt een speld in een hooiberg. En iedere keer weer je verhaal vertellen en dan maar hopen dat ze je niet als aansteller bestempelen. 2 Jaar geleden is nu de laatste gestopt, heb het tussendoor geprobeerd met readings en healings, maar heb nu nog even geen zin om weer te gaan zoeken.
woensdag 2 januari 2008 om 18:54
Als mijn vriend zou zeggen je kwetst me ergens mee dan zou ik proberen te stoppen. Dat heb ik hier al eerder gezegd. Mijn vriend zegt dat het hem pijn doet als ik zo negatief over mezelf praat. Dat probeer ik dan ook niet meer te doen en dat lukt me aardig. In zijn bijzijn dan he. In mijn hoofd en online doe ik het nog steeds.
Als mijn vriend dus zou zeggen dat het hem kwetst dat ik zo dik ben, dan zou ik proberen er wat aan te doen. Maar ja....voor hem hoef ik niet af te vallen, hij houdt van me zoals ik ben. Zegt ie.
woensdag 2 januari 2008 om 18:57
Sorry Digitalis, ik weet niet waar je het over hebt. Ik heb nooit eerder op dit forum geschreven.
Nogmaals: als afvallen zo makkelijk zou zijn dan hadden er hier niet honderden onderwerpen over afvallen gestaan, dan zouden er niet honderduizenden mensen te dik zijn. Het is niet makkelijk als het lijkt, net zoals stoppen met roken of wat dan ook.
En als het je op je zenuwen werkt: je hoeft niet te lezen!
woensdag 2 januari 2008 om 19:00
Beste mensen, dit onderwerp gaat mij nu een beetje op de zenuwen werken. De bedoeling is goed, maar ik krijg het gevoel dat ik van alle kanten aangevallen word. Ik wil het hier dan ook echt bij laten, ik ga gewoon doen waarmee ik hier begonnen ben, alleen lezen. Ik ga proberen niet meer te reageren, want het wordt mij echt iets teveel. Bedankt!
woensdag 2 januari 2008 om 19:09
Hee dat is grappig dat je dat zegt! En als er nu eens porno zou staan? Als niet kijken naar porno zo simpel zou zijn........ zou er dan niet elke drie weken een topic geopend worden met "mijn man kijkt porno?" zou porno dan niet makkelijk te weren zijn? Waarom denk jij dat het wat porno betreft zo makkelijk is? Blijkbaar realiseer je je dus wel bij andere lusten, onhebbelijkheden en verslavingen maar denk je dat het met porno kijken gewoon even niet meer doen is?
Misschien een tip! Ga wonen in een islamitisch land, burka aan sex in geniep en donker en porno verboden.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 2 januari 2008 om 19:13
toevoeging ik val je niet aan. Ik kan me voorstellen dat sommige postingen aanvallend lijken.
Ik denk dat je hier niet voor niets je verhaal deed. Om steun te krijgen of begrip of inzicht.
Gezien de reacties sta je erg alleen in je mening. Deelt men die niet. Misschien niet wat je hoopte te vinden. Maar wel iets om over na te denken. Je staat vrij alleen in hoe je denkt.
Overigens vind ik het heel vervelend dat je er zo van streek door raakt. Maar vraag is hoe groot jij dit probleem wil maken. Heel groot? Dan maak je je relatie onmogelijk. Of je kunt je afvragen of het nu echt zo'n groot probleem moet zijn. Of er niet op een andere manier afspraken gemaakt kunnen worden zodat je er niet mee geconfronteerd wordt. Hoe groter jij dit probleem maakt (en je eigen zelfbeeld omlaag haalt) hoe onmogelijker je zelf je relatie maakt op den duur.
Want als deze man je dan zo kwetst waarom blijf je dan bij hem? En wil je wel bij hem blijven? Accepteer dan ook zijn mindere kantjes met liefde.
Ik denk dat je hier niet voor niets je verhaal deed. Om steun te krijgen of begrip of inzicht.
Gezien de reacties sta je erg alleen in je mening. Deelt men die niet. Misschien niet wat je hoopte te vinden. Maar wel iets om over na te denken. Je staat vrij alleen in hoe je denkt.
Overigens vind ik het heel vervelend dat je er zo van streek door raakt. Maar vraag is hoe groot jij dit probleem wil maken. Heel groot? Dan maak je je relatie onmogelijk. Of je kunt je afvragen of het nu echt zo'n groot probleem moet zijn. Of er niet op een andere manier afspraken gemaakt kunnen worden zodat je er niet mee geconfronteerd wordt. Hoe groter jij dit probleem maakt (en je eigen zelfbeeld omlaag haalt) hoe onmogelijker je zelf je relatie maakt op den duur.
Want als deze man je dan zo kwetst waarom blijf je dan bij hem? En wil je wel bij hem blijven? Accepteer dan ook zijn mindere kantjes met liefde.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
donderdag 3 januari 2008 om 15:59
En heb je er al over nagedacht wat je eigen rol hierin is, dat het niet werkt want therapie werkt alleen maar als je dat zelf ook wilt en daar zelf ook moeite voor wil doen. Ik denk dat de situatie waar jij nu inzit heel veilig voor jou aanvoelt en dat je op deze manier je portie aandacht krijgt en dat het niet eens zo uitmaakt of die aandacht positief of negatief is. Het jammere is alleen dat als straks het kwartje bij je valt je jaren kwijt bent en die krijg je nooit meer terug.