Seks
alle pijlers
Het vrijen wil niet
maandag 14 april 2008 om 21:00
Hallo allemaal,
ik vind dit nog best lastig om hier neer te zetten maar wil zo graag weten of iemand er ervaring mee heeft en mij kan helpen.
Mijn vriend en ik zijn bijna 1,5 jaar bij elkaar en we gaan samenwonen. Buiten de ruzie periodes om (die heeft iedereen wel denk ik) hebben we het ontzettend fijn samen. Doen leuke dingen en hebben intiem contact. Maar dat laatste word voor mij steeds meer een issue. Niet dat ik niet wil of gene zin heb, absoluut niet. Maar het vrijen echt, wil niet lukken. Het doen zo'n enorme zeer. ZWe hebben het een aantal keer geprobeerd, maar ik ga zweten en trillen van de pijn niet normaal.
Ik weet gewoon niet meer wat we moeten, en of dit ooit nog wel goed komt. Want sinds dit gedoe ben ik erg onzeker. Als mijn vriend al maar neigt in de richting van écht vrijen verstijf ik en wil ik verder ook even niks meer. Begrijp me niet vekeerd, verder is het contact op seksgebied echt enorm goed. Alleen dit wil echt niet lukken.
Glijmiddel e.d. zullen niet helpen, want daaraan ligt het niet. Ik wil een afspraak maken bij de seksuoloog, maar die zal alleen maar met me kunnen praten en verder weinig. Ik wil zo graag reactie van iemand die er ervaring mee heeft!
ik vind dit nog best lastig om hier neer te zetten maar wil zo graag weten of iemand er ervaring mee heeft en mij kan helpen.
Mijn vriend en ik zijn bijna 1,5 jaar bij elkaar en we gaan samenwonen. Buiten de ruzie periodes om (die heeft iedereen wel denk ik) hebben we het ontzettend fijn samen. Doen leuke dingen en hebben intiem contact. Maar dat laatste word voor mij steeds meer een issue. Niet dat ik niet wil of gene zin heb, absoluut niet. Maar het vrijen echt, wil niet lukken. Het doen zo'n enorme zeer. ZWe hebben het een aantal keer geprobeerd, maar ik ga zweten en trillen van de pijn niet normaal.
Ik weet gewoon niet meer wat we moeten, en of dit ooit nog wel goed komt. Want sinds dit gedoe ben ik erg onzeker. Als mijn vriend al maar neigt in de richting van écht vrijen verstijf ik en wil ik verder ook even niks meer. Begrijp me niet vekeerd, verder is het contact op seksgebied echt enorm goed. Alleen dit wil echt niet lukken.
Glijmiddel e.d. zullen niet helpen, want daaraan ligt het niet. Ik wil een afspraak maken bij de seksuoloog, maar die zal alleen maar met me kunnen praten en verder weinig. Ik wil zo graag reactie van iemand die er ervaring mee heeft!
maandag 14 april 2008 om 21:07
http://www.vaginisme.be/behandeling.htm
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 14 april 2008 om 21:08
Vaginisme of schedekramp maakt geslachtsgemeenschap onmogelijk
Angst en een negatief beeld over seksualiteit zijn de hoofdoorzaken van vaginistische reacties. Dit zegt seksuoloog Paul Enzlin van de dienst Multidisciplinaire Raadpleging Vrouwelijke Seksualiteit van het UZ Gasthuisberg te Leuven. Volgens onderzoek van de Nijmeegse Wetenschapswinkel komt vaginisme in Nederland bij 150.000 vrouwen voor. Als we dit naar Belgische cijfers omrekenen, zouden er bij ons 100.000 vrouwen aan lijden.
Wat is vaginisme?
“Vaginisme of schedekramp is een seksueel gedragspatroon waarbij de vrouw, tegen haar eigen wil in, bij pogingen tot geslachtsgemeenschap reageert met een kramp van de spieren die bij die geslachtsgemeenschap een rol spelen. Hierdoor is het inbrengen van de penis in de schede niet mogelijk of geeft zoveel pijn, zowel aan de man als aan de vrouw, dat een bevredigende coïtus onmogelijk is”, legt dokter Patrick Sweetlove op zijn website uit.
Vrouwen die vaginistisch reageren denken vaak dat ze 'te nauw' zijn. Dit is echter bijna nooit het geval. Het nauwe gevoel wordt veroorzaakt door een verhoogde spanning in de bekkenbodem.
Oorzaken
Een belangrijke oorzaak van vaginisme blijkt angst te zijn. Is het dan een psychologisch probleem? Volgens dokter Enzlin is het eerder een controleprobleem. Vrouwen moeten controle leren krijgen over hun bekkenbodemspieren zodat ze die bewust kunnen ontspannen bij het vrijen.”
Andere oorzaken
1. In een enkel geval heeft een vaginistische reactie een lichamelijke oorzaak. Er kan spraken zijn van een ontsteking of overgevoelige huid in de vagina. Wanneer toch iets in de vagina wordt gebracht, doet dat pijn en spannen de vaginaspieren zich. Hierdoor neemt de pijn toe en spannen de spieren zich nog meer. Bij sommige vrouwen is het maagdenvlies zo stug dat het niet mogelijk is om iets in de vagina in te brengen. Een huisarts of andere arts kan dit onderzoeken.
2. Als er geen lichamelijke oorzaak te vinden is, kan er spraken zijn van een psychische oorzaak.
a. Eén van de redenen is een seksueel negatieve ervaring zoals een aanranding of verkrachting. Door zo'n ervaring sluit het lichaam zich voor eventuele nieuwe negatieve ervaringen. Maar niet alle vrouwen met seksueel negatieve ervaringen reageren daarna met vaginisme. En omgekeerd hebben veel vrouwen die vaginistisch reageren geen negatieve ervaringen met seks.
b. Veel vrouwen krijgen in hun opvoeding een duidelijke negatieve boodschap over seksualiteit. Seksualiteit wordt gezien als iets waarvoor je moet oppassen, als iets wat eigenlijk vies is. Of seks wordt beschouwd als iets wat alleen binnen het huwelijk mag plaatsvinden of alleen om kinderen te verwekken. Vrouwen die deze negatieve boodschappen hebben meegekregen, kunnen verwachten dat seks onplezierig zal zijn of pijnlijk.
3. De oorzaak van vagnistisch reageren kan ook liggen in de relatie, als een vrouw haar partner eigenlijk niet voldoende vertrouwt of als er communicatieproblemen zijn. Het kan zijn dat het lichaam net iets sneller reageert op onvrede dan de geest.
4. Overigens lijkt een vaginistische reactie meestal te worden veroorzaakt door een combinatie van factoren. En soms is er helemaal geen oorzaak te vinden.
Gevolgen
1. Veel vrouwen voelen zich minderwaardig in vergelijking met andere vrouwen die wel gemeenschap kunnen hebben.
2. De relatie kan door het vaginistisch reageren onder druk komen te staan. Vrouwen zijn vaak bang dat hun man een andere vrouw zal gaan zoeken waarmee ze wel gemeenschap kunnen hebben. Ook voor veel mannen is het een probleem omdat zij zich in hun mannelijkheid aangetast kunnen voelen. Sommige mannen voelen zich verdrietig en gefrustreerd. Anderen zijn daarentegen weer agressief of onverschillig voor.
3. Ondanks het vaginistisch reageren kan er toch een prettige seksuele relatie bestaan. Het hoeft niet in alle gevallen als een probleem ervaren te worden. Koppels met een bevredigend seksleven (zonder penetratie) roepen daarom dan ook vaak de hulp van een arts in als de kinderwens de kop opsteekt.
Behandeling
Volgens Lotte Loones, licentiaat Familiale en Seksuologische Wetenschappen, zijn er 3 belangrijke aandachtspunten mogelijk tijdens een behandeling.
1. Kinesitherapeutische behandeling
“Met de kinesitherapie wordt er vooral gestreefd om het spierspasme te behandelen. Het kent een hoog succesratio”, legt Loones uit. “Het doel van de behandeling is de vicieuze cirkel (angst – spanning - pijn – meer angst) te doorbreken. Door middel van een spiegel en door contact met de vaginale zone wordt aan de patiënt een betere kennis van het lichaam aangeleerd. De patiënt moet de bekkenbodemspieren leren sluiten en aanspannen en de spieren in verschillende posities (lig, zit, stand en beweging) leren controleren.
2. Algemene medische behandeling
De algemene medische behandeling is gericht op de organische en hormonale condities die bijdragen aan vaginisme. Voorafgaande of bestaande kwetsuren, littekenweefsel, cysten, gezwellen of verkeerde positioneringen moeten uitgesloten of effectief behandeld worden.
3. Algemene psychoseksuele behandeling
In de medische behandeling van organische seksuele problemen kan sekstherapie helpen de patiënten aan te passen aan de negatieve impact van de beperkingen op hun seksualiteit. “Voor de behandeling van vaginisme is psychoseksuele therapie effectief gebleken”, gaat Lotte op haar website verder.
http://www.vaginisme.be
Angst en een negatief beeld over seksualiteit zijn de hoofdoorzaken van vaginistische reacties. Dit zegt seksuoloog Paul Enzlin van de dienst Multidisciplinaire Raadpleging Vrouwelijke Seksualiteit van het UZ Gasthuisberg te Leuven. Volgens onderzoek van de Nijmeegse Wetenschapswinkel komt vaginisme in Nederland bij 150.000 vrouwen voor. Als we dit naar Belgische cijfers omrekenen, zouden er bij ons 100.000 vrouwen aan lijden.
Wat is vaginisme?
“Vaginisme of schedekramp is een seksueel gedragspatroon waarbij de vrouw, tegen haar eigen wil in, bij pogingen tot geslachtsgemeenschap reageert met een kramp van de spieren die bij die geslachtsgemeenschap een rol spelen. Hierdoor is het inbrengen van de penis in de schede niet mogelijk of geeft zoveel pijn, zowel aan de man als aan de vrouw, dat een bevredigende coïtus onmogelijk is”, legt dokter Patrick Sweetlove op zijn website uit.
Vrouwen die vaginistisch reageren denken vaak dat ze 'te nauw' zijn. Dit is echter bijna nooit het geval. Het nauwe gevoel wordt veroorzaakt door een verhoogde spanning in de bekkenbodem.
Oorzaken
Een belangrijke oorzaak van vaginisme blijkt angst te zijn. Is het dan een psychologisch probleem? Volgens dokter Enzlin is het eerder een controleprobleem. Vrouwen moeten controle leren krijgen over hun bekkenbodemspieren zodat ze die bewust kunnen ontspannen bij het vrijen.”
Andere oorzaken
1. In een enkel geval heeft een vaginistische reactie een lichamelijke oorzaak. Er kan spraken zijn van een ontsteking of overgevoelige huid in de vagina. Wanneer toch iets in de vagina wordt gebracht, doet dat pijn en spannen de vaginaspieren zich. Hierdoor neemt de pijn toe en spannen de spieren zich nog meer. Bij sommige vrouwen is het maagdenvlies zo stug dat het niet mogelijk is om iets in de vagina in te brengen. Een huisarts of andere arts kan dit onderzoeken.
2. Als er geen lichamelijke oorzaak te vinden is, kan er spraken zijn van een psychische oorzaak.
a. Eén van de redenen is een seksueel negatieve ervaring zoals een aanranding of verkrachting. Door zo'n ervaring sluit het lichaam zich voor eventuele nieuwe negatieve ervaringen. Maar niet alle vrouwen met seksueel negatieve ervaringen reageren daarna met vaginisme. En omgekeerd hebben veel vrouwen die vaginistisch reageren geen negatieve ervaringen met seks.
b. Veel vrouwen krijgen in hun opvoeding een duidelijke negatieve boodschap over seksualiteit. Seksualiteit wordt gezien als iets waarvoor je moet oppassen, als iets wat eigenlijk vies is. Of seks wordt beschouwd als iets wat alleen binnen het huwelijk mag plaatsvinden of alleen om kinderen te verwekken. Vrouwen die deze negatieve boodschappen hebben meegekregen, kunnen verwachten dat seks onplezierig zal zijn of pijnlijk.
3. De oorzaak van vagnistisch reageren kan ook liggen in de relatie, als een vrouw haar partner eigenlijk niet voldoende vertrouwt of als er communicatieproblemen zijn. Het kan zijn dat het lichaam net iets sneller reageert op onvrede dan de geest.
4. Overigens lijkt een vaginistische reactie meestal te worden veroorzaakt door een combinatie van factoren. En soms is er helemaal geen oorzaak te vinden.
Gevolgen
1. Veel vrouwen voelen zich minderwaardig in vergelijking met andere vrouwen die wel gemeenschap kunnen hebben.
2. De relatie kan door het vaginistisch reageren onder druk komen te staan. Vrouwen zijn vaak bang dat hun man een andere vrouw zal gaan zoeken waarmee ze wel gemeenschap kunnen hebben. Ook voor veel mannen is het een probleem omdat zij zich in hun mannelijkheid aangetast kunnen voelen. Sommige mannen voelen zich verdrietig en gefrustreerd. Anderen zijn daarentegen weer agressief of onverschillig voor.
3. Ondanks het vaginistisch reageren kan er toch een prettige seksuele relatie bestaan. Het hoeft niet in alle gevallen als een probleem ervaren te worden. Koppels met een bevredigend seksleven (zonder penetratie) roepen daarom dan ook vaak de hulp van een arts in als de kinderwens de kop opsteekt.
Behandeling
Volgens Lotte Loones, licentiaat Familiale en Seksuologische Wetenschappen, zijn er 3 belangrijke aandachtspunten mogelijk tijdens een behandeling.
1. Kinesitherapeutische behandeling
“Met de kinesitherapie wordt er vooral gestreefd om het spierspasme te behandelen. Het kent een hoog succesratio”, legt Loones uit. “Het doel van de behandeling is de vicieuze cirkel (angst – spanning - pijn – meer angst) te doorbreken. Door middel van een spiegel en door contact met de vaginale zone wordt aan de patiënt een betere kennis van het lichaam aangeleerd. De patiënt moet de bekkenbodemspieren leren sluiten en aanspannen en de spieren in verschillende posities (lig, zit, stand en beweging) leren controleren.
2. Algemene medische behandeling
De algemene medische behandeling is gericht op de organische en hormonale condities die bijdragen aan vaginisme. Voorafgaande of bestaande kwetsuren, littekenweefsel, cysten, gezwellen of verkeerde positioneringen moeten uitgesloten of effectief behandeld worden.
3. Algemene psychoseksuele behandeling
In de medische behandeling van organische seksuele problemen kan sekstherapie helpen de patiënten aan te passen aan de negatieve impact van de beperkingen op hun seksualiteit. “Voor de behandeling van vaginisme is psychoseksuele therapie effectief gebleken”, gaat Lotte op haar website verder.
http://www.vaginisme.be
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 14 april 2008 om 21:09
Zo te horen ben je een beetje in een vicieuze cirkel belandt, omdat het niet lukt raak je gespannen en omdat je gespannen bent lukt het niet...denk dat je het beste inderdaad eens met een seksuoloog kan gaan praten. Die heeft vast een aantal adviezen waar je wat aan hebt. Ik hoop dat dat helpt, denk het vast wel...
maandag 14 april 2008 om 21:10
Pijn bij het vrijen
Beschrijving | Oorzaken | Behandeling | Informatie & contact
Beschrijving
Pijn bij het vrijen
Pijn bij het vrijen (dyspareunie) komt vooral voor bij vrouwen, maar ook mannen kunnen er last van hebben. Welke gevolgen pijn bij het vrijen heeft, hangt samen met het soort pijn. Als iemand alleen kort pijn voelt tijdens het opgewonden raken, hoeft dat het vrijen verder niet te belemmeren. Pijn tijdens de geslachtsgemeenschap maakt die manier van vrijen onaantrekkelijk en kan ertoe leiden dat het niet meer lukt. Pijn tijdens of na het orgasme leidt ertoe dat iemand een orgasme zal willen vermijden. Soms wordt het zelfs onmogelijk om nog orgasmes te hebben.
Als u slechts een enkele keer pijn hebt bij het vrijen, hoeft het geen probleem te zijn. Komt de pijn echter steeds terug, dan wordt het anders. U gaat meer en meer opzien tegen de pijn en zult vaak liever niet vrijen. Uit schuldgevoel probeert iemand het meestal toch af en toe, maar echt prettig is dat voor geen van de partners. Zolang een van beiden pijn heeft, blijft het tobben met de seks en dat kan weer leiden tot problemen in de relatie.
datum laatste wijziging: 21 april 2006
naar boven
Oorzaken
Hoe ontstaat pijn bij het vrijen?
Bij de meeste vrouwen heeft pijn bij het vrijen niet één, maar verschillende oorzaken. Sommige oorzaken zijn dezelfde als bij andere seksuele problemen, andere gelden speciaal voor pijn bij het vrijen.
Om zonder pijn te kunnen vrijen moet de vagina vochtig genoeg zijn en moeten de spieren rond de vagina ontspannen zijn. Bij veel vrouwen met pijnklachten is dat niet zo. De reden kan hormonaal zijn: er wordt te weinig oestrogeen gemaakt. Dit komt vooral voor in de overgang. Het kan ook komen door vervelende seksuele ervaringen, een negatieve seksuele opvoeding of onvrede met de partner. Uiteindelijk kan dit leiden tot vaginisme.
Puur lichamelijke oorzaken zijn:
Een ontsteking aan de schaamlippen, in de vagina, aan de baarmoedermond of rond de clitoris. Zo'n ontsteking kan bijvoorbeeld ontstaan door te weinig hygiëne of door een verkeerde hygiëne, met name het gebruik van zeep of speciale deodorant.
Scheurtjes of kloofjes rond de vagina.
Littekenweefsel, bijvoorbeeld door uitscheuren bij een bevalling of door te strakke hechtingen.
Een spiraaltje. Dit kan vooral rond het orgasme pijn veroorzaken.
Een gekantelde of verzakte baarmoeder.
Een geslachtsziekte (soa).
Bij mannen heeft pijn bij het vrijen meestal een lichamelijke oorzaak. Vaak is er sprake van een soa, zoals herpes genitalis of gonorroe, waarbij zweertjes rond de geslachtsdelen ontstaan. Andere mogelijke oorzaken zijn een te nauwe voorhuid (phimosis), een schimmelinfectie, een bacteriële ontsteking of een prostaataandoening. Soms is het ontbloten van de eikel tijdens een erectie pijnlijk, omdat het toompje (bandje waarmee de voorhuid aan de eikel vastzit) te kort is. Ook een te gespannen bekkenbodem kan pijn veroorzaken. Bij de ziekte van Peyronie, een ziekte waarbij verhardingen in de penis ontstaan, kan de geslachtsgemeenschap zeer pijnlijk zijn en soms zelfs onmogelijk.
datum laatste wijziging: 23 maart 2006
naar boven
Behandeling
Behandeling van pijn bij het vrijen
Om pijn bij het vrijen te verhelpen, zal eerst de oorzaak duidelijk moeten zijn. Vaak lopen mensen een hele tijd rond met hun klacht voordat ze ermee naar een arts durven gaan. Daardoor houden de problemen vaak onnodig lang aan en lopen ze ook onnodig hoog op.
Als u denkt dat er een lichamelijke oorzaak is, ga dan naar uw huisarts. Vaak is het probleem goed te behandelen. Zo kunnen antibiotica helpen tegen ontstekingen en kunnen hormonen de vochtproductie in de vagina weer op peil brengen. Een glijmiddel kan daarbij ook helpen.
Een te nauwe voorhuid of een te kort toompje kunnen met een kleine chirurgische ingreep worden verholpen.
Het oplossen van andere problemen kost meestal wat meer tijd en moeite, maar is ook goed mogelijk. Het belangrijkste is dat partners samen praten over hun wensen en waar nodig zoeken naar een andere manier van vrijen. Therapieën die daarbij kunnen helpen zijn relatietherapie en seksuele therapie. Yoga- of ontspanningsoefeningen zijn geschikt om te leren ontspannen tijdens het vrijen. Voor advies kunt u bij uw huisarts terecht.
Beschrijving | Oorzaken | Behandeling | Informatie & contact
Beschrijving
Pijn bij het vrijen
Pijn bij het vrijen (dyspareunie) komt vooral voor bij vrouwen, maar ook mannen kunnen er last van hebben. Welke gevolgen pijn bij het vrijen heeft, hangt samen met het soort pijn. Als iemand alleen kort pijn voelt tijdens het opgewonden raken, hoeft dat het vrijen verder niet te belemmeren. Pijn tijdens de geslachtsgemeenschap maakt die manier van vrijen onaantrekkelijk en kan ertoe leiden dat het niet meer lukt. Pijn tijdens of na het orgasme leidt ertoe dat iemand een orgasme zal willen vermijden. Soms wordt het zelfs onmogelijk om nog orgasmes te hebben.
Als u slechts een enkele keer pijn hebt bij het vrijen, hoeft het geen probleem te zijn. Komt de pijn echter steeds terug, dan wordt het anders. U gaat meer en meer opzien tegen de pijn en zult vaak liever niet vrijen. Uit schuldgevoel probeert iemand het meestal toch af en toe, maar echt prettig is dat voor geen van de partners. Zolang een van beiden pijn heeft, blijft het tobben met de seks en dat kan weer leiden tot problemen in de relatie.
datum laatste wijziging: 21 april 2006
naar boven
Oorzaken
Hoe ontstaat pijn bij het vrijen?
Bij de meeste vrouwen heeft pijn bij het vrijen niet één, maar verschillende oorzaken. Sommige oorzaken zijn dezelfde als bij andere seksuele problemen, andere gelden speciaal voor pijn bij het vrijen.
Om zonder pijn te kunnen vrijen moet de vagina vochtig genoeg zijn en moeten de spieren rond de vagina ontspannen zijn. Bij veel vrouwen met pijnklachten is dat niet zo. De reden kan hormonaal zijn: er wordt te weinig oestrogeen gemaakt. Dit komt vooral voor in de overgang. Het kan ook komen door vervelende seksuele ervaringen, een negatieve seksuele opvoeding of onvrede met de partner. Uiteindelijk kan dit leiden tot vaginisme.
Puur lichamelijke oorzaken zijn:
Een ontsteking aan de schaamlippen, in de vagina, aan de baarmoedermond of rond de clitoris. Zo'n ontsteking kan bijvoorbeeld ontstaan door te weinig hygiëne of door een verkeerde hygiëne, met name het gebruik van zeep of speciale deodorant.
Scheurtjes of kloofjes rond de vagina.
Littekenweefsel, bijvoorbeeld door uitscheuren bij een bevalling of door te strakke hechtingen.
Een spiraaltje. Dit kan vooral rond het orgasme pijn veroorzaken.
Een gekantelde of verzakte baarmoeder.
Een geslachtsziekte (soa).
Bij mannen heeft pijn bij het vrijen meestal een lichamelijke oorzaak. Vaak is er sprake van een soa, zoals herpes genitalis of gonorroe, waarbij zweertjes rond de geslachtsdelen ontstaan. Andere mogelijke oorzaken zijn een te nauwe voorhuid (phimosis), een schimmelinfectie, een bacteriële ontsteking of een prostaataandoening. Soms is het ontbloten van de eikel tijdens een erectie pijnlijk, omdat het toompje (bandje waarmee de voorhuid aan de eikel vastzit) te kort is. Ook een te gespannen bekkenbodem kan pijn veroorzaken. Bij de ziekte van Peyronie, een ziekte waarbij verhardingen in de penis ontstaan, kan de geslachtsgemeenschap zeer pijnlijk zijn en soms zelfs onmogelijk.
datum laatste wijziging: 23 maart 2006
naar boven
Behandeling
Behandeling van pijn bij het vrijen
Om pijn bij het vrijen te verhelpen, zal eerst de oorzaak duidelijk moeten zijn. Vaak lopen mensen een hele tijd rond met hun klacht voordat ze ermee naar een arts durven gaan. Daardoor houden de problemen vaak onnodig lang aan en lopen ze ook onnodig hoog op.
Als u denkt dat er een lichamelijke oorzaak is, ga dan naar uw huisarts. Vaak is het probleem goed te behandelen. Zo kunnen antibiotica helpen tegen ontstekingen en kunnen hormonen de vochtproductie in de vagina weer op peil brengen. Een glijmiddel kan daarbij ook helpen.
Een te nauwe voorhuid of een te kort toompje kunnen met een kleine chirurgische ingreep worden verholpen.
Het oplossen van andere problemen kost meestal wat meer tijd en moeite, maar is ook goed mogelijk. Het belangrijkste is dat partners samen praten over hun wensen en waar nodig zoeken naar een andere manier van vrijen. Therapieën die daarbij kunnen helpen zijn relatietherapie en seksuele therapie. Yoga- of ontspanningsoefeningen zijn geschikt om te leren ontspannen tijdens het vrijen. Voor advies kunt u bij uw huisarts terecht.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 14 april 2008 om 21:11
maandag 14 april 2008 om 21:22
bedankt voor al jullie reacties. Het is zoiezo geen traumatische ervaring, en in onze familie werd nooit vies over sex gesproken.
Het is wel zo dat doordat het niet lukt ik me heel onzeker ben gaan volen. En Libby, ik vergeet mijn vriend echt niet. Ik vind het zoals het nu gaat wel prima, omdat ik gewoon bang voor meer ben geworden. Hij is onwijs geduldig en geeft me de tijd en de ruimte om mijn ding te doen om het uiteindelijk wel te laten lukken. Juist voor hem ben ik dit gaan ondernemen. Natuurlijk wil ik zelf ook wel dat het lukt, maar ik doe dit grotendeels voor hem.
Ik ga zoiezo naar de seksuoloog maar vind het dooeng, Bang dat ze met echt confronterende dingen aankomt. Aan iets lichamelijks heb ik lang gedacht, omdat ik ooit de opmerkingen heb gehad dat ik daar benenden veel te klein was om ooit een goed seksleven te kunnen hebben...
Het is wel zo dat doordat het niet lukt ik me heel onzeker ben gaan volen. En Libby, ik vergeet mijn vriend echt niet. Ik vind het zoals het nu gaat wel prima, omdat ik gewoon bang voor meer ben geworden. Hij is onwijs geduldig en geeft me de tijd en de ruimte om mijn ding te doen om het uiteindelijk wel te laten lukken. Juist voor hem ben ik dit gaan ondernemen. Natuurlijk wil ik zelf ook wel dat het lukt, maar ik doe dit grotendeels voor hem.
Ik ga zoiezo naar de seksuoloog maar vind het dooeng, Bang dat ze met echt confronterende dingen aankomt. Aan iets lichamelijks heb ik lang gedacht, omdat ik ooit de opmerkingen heb gehad dat ik daar benenden veel te klein was om ooit een goed seksleven te kunnen hebben...
maandag 14 april 2008 om 21:34
Hmm, net een bericht getypt maar ben em kwijt!
Nog een poging dus. Net als jij heb ik lange tijd geen seks kunnen hebben met mijn man. Uiteindelijk heb ik de stap gezet en ben terecht gekomen bij een seksuologe. Nadat was uitgesloten dat het een lichamelijke oorzaak had ben ik behandeld.
In eerste instantie mochten we het niet eens meer proberen, dat zorgde ervoor dat het "moeten" er vanaf ging.
Daarna moest ik proberen met een vinger, twee vingers en later drie vingers naar binnen te gaan. Dat leverde geen problemen op, maar nog steeds mochten we niet proberen te penetreren.
Uiteindelijk na drie maanden hebben wij het geprobeerd tijdens de menstruatie en wel op een van de hevige dagen. Voordeel is dat je dan niet droog bent (klinkt niet fris...) Op deze manier is het (niet geheel pijnloos maar wel draaglijk) uiteindelijk gelukt. Het heeft daarna nog een paar weken geduurd voor het wat soepeler ging maar inmiddels zijn we 12 jaar verder, en hebben we een goed seksleven. Ik heb nooit meer last van pijn bij het vrijen.
Ik zou niet aarzelen en een afspraak met een seksuologe maken. Zij kijken nergens van op en kunnen je heel goed helpen. Succes!
Nog een poging dus. Net als jij heb ik lange tijd geen seks kunnen hebben met mijn man. Uiteindelijk heb ik de stap gezet en ben terecht gekomen bij een seksuologe. Nadat was uitgesloten dat het een lichamelijke oorzaak had ben ik behandeld.
In eerste instantie mochten we het niet eens meer proberen, dat zorgde ervoor dat het "moeten" er vanaf ging.
Daarna moest ik proberen met een vinger, twee vingers en later drie vingers naar binnen te gaan. Dat leverde geen problemen op, maar nog steeds mochten we niet proberen te penetreren.
Uiteindelijk na drie maanden hebben wij het geprobeerd tijdens de menstruatie en wel op een van de hevige dagen. Voordeel is dat je dan niet droog bent (klinkt niet fris...) Op deze manier is het (niet geheel pijnloos maar wel draaglijk) uiteindelijk gelukt. Het heeft daarna nog een paar weken geduurd voor het wat soepeler ging maar inmiddels zijn we 12 jaar verder, en hebben we een goed seksleven. Ik heb nooit meer last van pijn bij het vrijen.
Ik zou niet aarzelen en een afspraak met een seksuologe maken. Zij kijken nergens van op en kunnen je heel goed helpen. Succes!
maandag 14 april 2008 om 21:39
Dankjewel snuf. Zo zijn mijn vriend en ik ook begonnen, maar zelfs een vinger lukt niet.. Misschien doe ik wel iets helemaal fout, maar ik heb geen idee meer waar ik het moet zoeken, we hebben zoveel al geprobeerd. Mijn vriend probeert het nu ook al een lange tijd niet meer, om even wat rust in te bouwen. Want telkens als hij het wel probeerder verstijfde ik, raakte in paniek en had onwijs veel huilbuien daarna...
maandag 14 april 2008 om 21:47
Heb je zelf al eens geprobeerd een vinger in te brengen, of bijvoorbeeld de kleinste maat tampon?
Ik herken heel veel in jouw postings, ik raakte er ook echt van in paniek dat het niet wilde lukken. Ik zou zo snel mogelijk die afspraak maken. Er gebeurd bij een seksuologe niets wat jij niet wilt, je hoeft daar echt niet bang voor te zijn. Dit is iets waar je goed geholpen bij kan worden. Het is wel heel fijn dat jouw vriend veel geduld heeft, dat had mijn man gelukkig ook.
Ik herken heel veel in jouw postings, ik raakte er ook echt van in paniek dat het niet wilde lukken. Ik zou zo snel mogelijk die afspraak maken. Er gebeurd bij een seksuologe niets wat jij niet wilt, je hoeft daar echt niet bang voor te zijn. Dit is iets waar je goed geholpen bij kan worden. Het is wel heel fijn dat jouw vriend veel geduld heeft, dat had mijn man gelukkig ook.
maandag 14 april 2008 om 23:12
Ik had dat ook met mijn eerste vriend, 14 jaar een relatie mee gehad.
Ben naar de huisarts geweest, sexuoloog etc etc
Niets hielp.
Tot ik bij hem weg was en andere mannen in bed trof, en er achter kwam dat mijn ex dus gi-gan-tisch geschapen was....
Wist ik veel, hij was mijn eerste vriendje. Ik dacht dat alle piemels zo waren.
Nu jaren verder en een aantal veel betere piemels tegengekomen
Ben naar de huisarts geweest, sexuoloog etc etc
Niets hielp.
Tot ik bij hem weg was en andere mannen in bed trof, en er achter kwam dat mijn ex dus gi-gan-tisch geschapen was....
Wist ik veel, hij was mijn eerste vriendje. Ik dacht dat alle piemels zo waren.
Nu jaren verder en een aantal veel betere piemels tegengekomen
woensdag 16 april 2008 om 09:01
quote:isabon schreef op 14 april 2008 @ 23:12:
Ik had dat ook met mijn eerste vriend, 14 jaar een relatie mee gehad.
Ben naar de huisarts geweest, sexuoloog etc etc
Niets hielp.
Tot ik bij hem weg was en andere mannen in bed trof, en er achter kwam dat mijn ex dus gi-gan-tisch geschapen was....
Wist ik veel, hij was mijn eerste vriendje. Ik dacht dat alle piemels zo waren.
Nu jaren verder en een aantal veel betere piemels tegengekomen Dat is net het leuke aan piemels, net als je denkt dat je ze allemaal wel gehad hebt, komt er terug een nieuw modelleke binnen.
Ik had dat ook met mijn eerste vriend, 14 jaar een relatie mee gehad.
Ben naar de huisarts geweest, sexuoloog etc etc
Niets hielp.
Tot ik bij hem weg was en andere mannen in bed trof, en er achter kwam dat mijn ex dus gi-gan-tisch geschapen was....
Wist ik veel, hij was mijn eerste vriendje. Ik dacht dat alle piemels zo waren.
Nu jaren verder en een aantal veel betere piemels tegengekomen Dat is net het leuke aan piemels, net als je denkt dat je ze allemaal wel gehad hebt, komt er terug een nieuw modelleke binnen.
dinsdag 22 april 2008 om 00:45
Miepie miep, wat Bianca hier plakt klopt helemaal......helaas de stukjes geven geen oplossing!
Ik heb er ook tijden last van gehad (in een ver verleden) bij mij lag het ook aan mij bekkenbodemspieren, ik kon er geen tampon in krijgen.
Wat je kunt doen is oefenen met een dun vibatortje en dan steeds dikkere nemen. Dit doe je in eerste instantie alleen, later als het een beetje wil lukken kun je het doen met je lief.
Bij mij is het beter geworden zodat ik gewoon gemeenschap kon hebben en toen ik eenmaal een kind had gekregen was het echt over. (Het gekke was ook nog dat de baby er heel makkelijk door heen ging, ik had geeneens hechtingen).
Ik had ook geen groot trauma meegemaakt maar heb nu wel van mijn bekkenbodemphysio gehoord dat ik altijd mijn bekkenbodemspieren te hard aanspan. Zij kunnen dit opmeten door een soort vibrator in je vagina te steken en dan zie je lijntjes op een computerscherm. Zo kun je ook leren ontspannen, dit was idd wel leerzaam voor mij. Maar ik denk dat ik nooit zo vrij zou zijn geweest bij de physio als ik niet al eerst een kind had gehad, dus ik raad het jou niet aan.
(Als je hebt liggen baren met een stel toeschouwers er om heen kan niks je meer schelen!)
Ik hoop dat je wat aan deze info hebt, sterkte.
Ik heb er ook tijden last van gehad (in een ver verleden) bij mij lag het ook aan mij bekkenbodemspieren, ik kon er geen tampon in krijgen.
Wat je kunt doen is oefenen met een dun vibatortje en dan steeds dikkere nemen. Dit doe je in eerste instantie alleen, later als het een beetje wil lukken kun je het doen met je lief.
Bij mij is het beter geworden zodat ik gewoon gemeenschap kon hebben en toen ik eenmaal een kind had gekregen was het echt over. (Het gekke was ook nog dat de baby er heel makkelijk door heen ging, ik had geeneens hechtingen).
Ik had ook geen groot trauma meegemaakt maar heb nu wel van mijn bekkenbodemphysio gehoord dat ik altijd mijn bekkenbodemspieren te hard aanspan. Zij kunnen dit opmeten door een soort vibrator in je vagina te steken en dan zie je lijntjes op een computerscherm. Zo kun je ook leren ontspannen, dit was idd wel leerzaam voor mij. Maar ik denk dat ik nooit zo vrij zou zijn geweest bij de physio als ik niet al eerst een kind had gehad, dus ik raad het jou niet aan.
(Als je hebt liggen baren met een stel toeschouwers er om heen kan niks je meer schelen!)
Ik hoop dat je wat aan deze info hebt, sterkte.
